Publikacja jest efektem działań Wydziałowego Zespołu Badawczego „Pro Tibi”, powołanego dla upowszechniania i propagowania wiedzy naukowej z zakresu nauk społecznych i humanistycznych dla praktyki społecznej. Misją zespołu jest zgłębienie i rozwinięcie związku między wiedzą naukową i jej zastosowaniem w procesach decyzyjnych, racjonalizacji decyzji i strategii zmian oraz społecznej mobilizacji rozwojowej.
Przedstawiona dyskusja ma zainicjować poznawcze i aksjologiczne uzasadnienia form działania zmierzających do tworzenia platform korelacji między wiedzą teoretyczną a potrzebami praktyki społecznej, w obszarze koniecznych zastosowań wiedzy nauk społecznych i humanistycznych. W tej przestrzeni wydaje się istnieć znaczące zapotrzebowanie, z uwagi na nikły postęp popularyzacji wiedzy i niepewne (poprzez efekty) związki decyzji – w praktyce społecznej – z ich uzasadnieniami racjonalnymi, wywodzonymi z wiedzy naukowej.
Czy to prawda, że dziewczynki wolą kolor różowy, a chłopcy - niebieski? Dlaczego dziewczynki chętniej bawią się lalkami i pluszowymi misiami, a chłopcy - samochodzikami i robotami? Co ma większy udział w kształtowaniu tożsamości płciowej człowieka: natura czy kultura?Światowej sławy prymatolog zabiera głos w jednej z najważniejszych dyskusji XXI wieku. Wyjaśnia podstawowe pojęcia: orientacja seksualna, płeć kulturowa (gender), płeć biologiczna, tożsamość płciowa. Następnie, posiłkując się swoim doświadczeniem w badaniach innych naczelnych (jak szympansy zwyczajne i szympansy bonobo), opisuje socjalizację człowieka, jego zachowania seksualne, narzucane każdej płci role społeczne, a także niemożliwe do osiągnięcia wzory idealnej kobiety i idealnego mężczyzny. Przekonuje, że tożsamość płciowa każdego człowieka składa się z dwóch części: płci biologicznej i kulturowej (gender). Wszystko, co robimy, odzwierciedla współgranie genów i środowiska. De Waal podkreśla przy tym, że tożsamość płciowa to temat szeroki i różnorodny, i tę różnorodność należy pielęgnować.Nigdy bym nie chciał żyć w świecie, w którym ludzie niczym się od siebie nie różnią - stwierdza Frans De Waal. Byłoby to niewiarygodnie nudne miejsce.
Refleksja nad człowiekiem, ujętym jako osoba w perspektywie własnej metody fenomenologicznej, pozwala zaliczyć autora do grona myślicieli rozwijających wątki współczesnej, polskiej antropologii filozoficznej, starających się to czynić w nowy, oryginalny sposób – i przez to często dyskusyjny i nierzadko kwestionowany przez profesjonalnych filozofów.
Podziwu godny jest jednak trud włożony w pracę, swoiste myślodzieło autora. Świadczy już o tym choćby sam spis treści, który przedstawia własną, oryginalną rekonstrukcję historii personalizmu od starożytności po współczesne wersje rosyjskiego, amerykańskiego, francuskiego i polskiego personalizmu. Również spis treści zapowiada drugą, intelektualną podróż – a mianowicie możliwość zapoznania się z historią i znaczeniem pracy dla ugruntowania antropologii filozoficznej w ujęciu autora.
Należy podkreślić, że książka jest owocem autentycznej pasji myślenia, dociekania wyzwalającego ogromną energię potrzebną do jej napisania. I już choćby z tego powodu zachęcam do jej przeczytania. Ale jest jeszcze głębszy powód. Stanowić ona może wprowadzenie w problematykę u nas rzadko podejmowaną – a mianowicie kolejną próbę – tym razem sięgającą jeszcze głębiej niż w książce Personalistyczna wizja organizowania jako alternatywa technopolu – rozwijania filozoficznych podstaw dla budowy humanistycznej wersji teorii zarządzania, a szerzej próbę budowy zarysów nowej personalistycznej wersji antropologii filozoficznej.
Z recenzji dr. hab. Grzegorza Szulczewskiego, prof. SGH
Puszczałam na lekcji film. Miałam kłopot ze sprzętem. Był obraz, były napisy, ale dźwięk był bardzo cichy. Próbowałam go podgłośnić, majstrowałam przy komputerze, nie widząc ekranu. Zajęło mi to dużo czasu (jakieś dziesięć minut). Kiedy wreszcie się udało, wstałam i wtedy zobaczyłam, że niechcący wyłączyłam obraz. Przez dziesięć minut klasa siedziała w ciszy, przed pustym ekranem, udając przede mną, że ogląda film. Woleli nic nie robić, niż powiedzieć mi, że wyłączyłam obraz. Dlaczego? Bo byłam dla nich nikim. Nieważną osobą od nieważnego dla nich przedmiotu.
[fragment książki]
Jak zostaje się nauczycielem w Polsce? Ile tak naprawdę zarabia nauczyciel i jak długo trwają wakacje? Czy wszyscy rodzice są roszczeniowi, a dzieci rozwydrzone? Kto nie szanuje „belfrów” i kim są dla systemu szkolnictwa? Czym różni się praca w szkole państwowej i prywatnej? I o co chodzi z tą Finlandią?
Na te i wiele innych niełatwych pytań odpowiadają sami nauczyciele. Autorka przeprowadziła kilkadziesiąt rozmów z przedstawicielami tej profesji, którzy bez ogródek opowiadają o swojej drodze zawodowej i doświadczeniach. Mówią, co trzyma ich w pracy i wzbudza nadzieję, a co pozbawia ich złudzeń i skłania do odejścia. To szczera i bezkompromisowa opowieść o polskim systemie nauczania, z którą każdy może skonfrontować własne wyobrażenia.
Joanna Sokolińska – socjolożka i reporterka, współautorka książek Rodziny himalaistów i Mów o mnie ono. Była złą uczennicą. Utrzymuje kontakty z kilkorgiem wspaniałych eksnauczycieli jej dzieci. Dwoje z nich wypowiada się w tej książce.
Jak oswoić przypadek? Czy jest on wyłomem w racjonalności, czy da się go jakoś ująć w matematyczne karby? Sformułujmy problem kontrastowo: czy światem rządzi Bóg, czy czysty przypadek? Komu można zadedykować Filozofię przypadku? Michał Heller przyznaje, że sam mógłby ją zadedykować Richardowi Dawkinsowi i Williamowi Dembskiemu, którzy spierają się o to, czy biologiczna ewolucja jest ślepym zegarmistrzem, czy raczej świadczy o Inteligentnym Projekcie. W biologicznej ewolucji przypadek odgrywa rolę nadrzędną jest źródłem zmienności gatunków. Autor Filozofii przypadku proponuje szersze spojrzenie. Odwołując się do historii pojęcia przypadku i jego ewolucji wskazuje miejsce, jakie przypadki zajmują w strukturze całego Wszechświata. A miejsca te są nieprzypadkowe. Dlatego Filozofię przypadku można zadedykować i polecić każdemu, kto potrafi dostrzec głębię samego pytania o istotę przypadku. I ciekaw jest odpowiedzi. Na przedziwną symfonię Kosmosu możemy spoglądać z różnych punktów widzenia. Możemy, jak Richard Dawkins, tłumaczyć wszystko ślepym przypadkiem; możemy, jak zwolennicy Inteligentnego Projektu, w szczególnie misternych detalach kosmicznej struktury dopatrywać się interwencji Projektanta. Obydwie te próby są jednak chybione, trzeba niemałej intelektualnej ekwilibrystyki, by je utrzymać. Przypadki niczego nie wyjaśniają, bo same wymagają wyjaśnienia. Są tak subtelnie wplecione w strukturę Wszechświata, że bez niej tracą sens i nie mogą istnieć. W Kosmicznej Matrycy nie ma szczególnych miejsc; wszystko jest jedną Wielką Matrycą. Można by ją nazwać Inteligentnym Projektem, ale ta piękna nazwa została skompromitowana. Dlatego lepiej użyć określenia często powtarzanego przez Einsteina: The Mind of God Zamysł Boga. Celem nauki jest odcyfrować ten Zamysł. Wyobraźmy sobie wszystkie prawa fizyki działające we Wszechświecie jako wielką siatkę lub sieć (). W tę sieć są wkomponowane pewne wolne miejsca pozostawione na działanie przypadków. Bez nich cała struktura nie mogłaby funkcjonować. Co więcej, tych wolnych miejsc jest dokładnie tyle ani mniej, ani więcej by cała struktura mogła funkcjonować skutecznie. Bóg myśli matematycznie i nasze zmatematyzowane nauki nie są niczym innym jak tylko próbą odcyfrowania tego Zamysłu. Przypadki nie są wyłomami lub uszkodzeniami Zamysłu, są newralgicznymi punktami jego architektury
Publikacja poświęcona została debacie nad kondycją zawodu nauczyciela w wymiarze przeszłości, teraźniejszości oraz przyszłości, nad wyzwaniami stawianymi przed przedstawicielami zawodu nauczyciela, problemami i trudnościami, z jakimi muszą się zmagać pedagodzy we współczesnym świecie oraz nad perspektywami rozwoju profesji nauczycielskiej. Wymiana myśli i doświadczeń nad nauczycielem służy jednocześnie pogłębionej refleksji nad współczesnym uczniem, nad determinantami procesu jego wychowania i edukacji oraz nad jego przyszłością.
Dlaczego to niemożliwe? to książka ucząca dostrzegać i wskazywać absurdalność i nierealność różnych sytuacji, przedmiotów, elementów przyrody i wyglądu ludzi. Patrząc na fotografie i odpowiadając na pytania, dziecko musi powiedzieć, który element zdjęcia jest nierealny i dlaczego. W książce przedstawiono 57 zdjęć. Na stronach parzystych umieszczono fotografie dla dziecka. Na stronach nieparzystych znajdują się pytania i polecenia, które czyta dorosły (nauczyciel, terapeuta, rodzic) pracujący z uczniem.
Michael Oakeshott to wybitny konserwatywny brytyjski filozof polityczny związany z uniwersytetem w Cambridge. Przyczynił się do odnowienia i spopularyzowania konserwatywnej filozofii politycznej. Krytyk racjonalizmu w polityce, obrońca doświadczenia i tradycji jako najwyższych instancji politycznych.Prezentowane czytelnikom Szkice o historii, stowarzyszeniu cywilnym i polityce" to wybór jego esejów z dziedziny myśli o naukach humanistycznychm, głównie historii i politologii. Książka jest pierwszym syntetycznym wyborem tekstów i dokonań Oakeshotta na rynku polskim. Za tłumaczenie odpowiada Samanta Stecko.
Reportaż totalny. Kronika naszych czasów. Jedna z ważniejszych książek non-fiction ostatnich lat.NOWE WYDANIE Z TEKSTEM ZAKTUALIZOWANYM PRZEZ AUTORA.Ponad 795 milionów ludzi na świecie wciąż cierpi głód.Co dziewiąty mieszkaniec Ziemi nie ma co jeść.Niemal połowa dzieci, które kończą życie przed piątymi urodzinami, umiera z powodu niedożywienia - 3 miliony każdego roku."Większość głodujących to ubodzy mieszkańcy krajów rozwijających się. Wciąż jest na świecie 1,4 miliarda ubogich []. Miliard czterysta milionów ubogich, czyli ludzi, którzy nie mają niczego z rzeczy uznawanych przez nas za tak codzienne, tak oczywiste - domu, jedzenia, ubrania, światła, wody, perspektyw, nadziei, przyszłości - nie mają teraźniejszości".Argentyński dziennikarz i pisarz Martn Caparrós zjeździł świat, próbując zrozumieć, dlaczego nawet dzisiaj dla dużej liczby z nas największym wyzwaniem pozostaje znalezienie odrobiny jedzenia. Przemierza Niger, Sudan Południowy, Madagaskar, Bangladesz, Indie, Stany Zjednoczone, Argentynę. Pisze o Chinach i Barcelonie, w której, w momencie kiedy pisarz kończy pracę nad książką, przybywa ludzi szukających resztek jedzenia w śmietnikach.Caparrós w porywający sposób przedstawia historię zmagań człowieka z głodem na przestrzeni wieków i udowadnia, że to właśnie głód był jednym z, a może nawet najważniejszym czynnikiem, kształtującym naszą cywilizację. Filozofia, sztuka, ekonomia, rolnictwo, gospodarka - u ich źródeł zawsze znajdziemy jedno słowo. Głód.Dlaczego zatem współczesny świat nie potrafi rozwiązać problemu głodu? Caparrós, jak na rasowego dziennikarza przystało, unika prostych odpowiedzi. Odwiedza wielkie biurowce, siedziby światowych firm i przeludnione slumsy. Na kilkuset stronach bezlitośnie obnaża mechanizmy pogłębiające problem niedożywienia. Eksplozja demograficzna, nierówności społeczne, spekulacje cenami żywności, masowy wykup gruntów, korupcja, fundusze walutowe, wielkie korporacje - to wszystko tworzy złożony system, w starciu z którym jednostka nie ma żadnych szans. Ogromna część książki to rozmowy: z politykami, działaczami organizacji pozarządowych, pracownikami korporacji, lekarzami i przede wszystkimi tymi, którzy każdego dnia całą swoją energię poświęcają na znalezienie czegoś do zjedzenia.Głód Caparrósa wytrąca z równowagi, zmusza do myślenia, a często nawet do zrewidowania swoich poglądów. To imponujący rozmachem reportaż oddający głos tym, którzy na ogół milczą.Martn Caparrós to prawdziwy fenomen. Zaliczyć go można do grona największych pisarzy reporterów: to nasz Capote, nasz Kapuściński."La Nación"Caparrós wie, o czym pisze, a do tego obdarzony jest niepowtarzalnym stylem."Der Spiegel"
Praca Filozoficzne stałe bytu zajmuje na tle całej twórczości Gilsona miejsce szczególne. Jest to dzieło, które zostało opublikowane po jego śmierci, a obejmuje teksty i przeróbki artykułów powstających w latach 1952-67, niemniej sam autor, jak stwierdza w Przedmowie J.-F. Courtine, zamierzył to dzieło jako całość. Gilson chciał sformułować tam nową filozofię bytu i w tym sensie książka ta stanowi kontynuację dzieła Byt i istota (1963). Rozważania dotyczące poznania zasady, jej natury, zasad i przyczyn, poznania transcendentaliów, zwłaszcza bytu, prowadzone są w kontekście metafizyki Zachodu, także tej nowożytnej i współczesnej, a szczególnie interesujące są odwołania do myśli Martina Heideggera. Wszystkie te rozważania prowadzone są na tle analiz źródłowych, analiz tekstów, prezentując Gilsonowski niedościgniony warsztat historyka filozofii.
Komunizm i sumienie Zachodu NOWE OBLICZA TOTALITARYZMU Co nas czeka, kiedy całkowicie wyrzucimy Boga z naszego świata? Kto zajmie Jego miejsce? Czy w świecie, który powstanie zgodnie z obietnicami współczesnych dyktatorów i ideologów będzie miejsce dla prawdziwej wolności? Ta książka w czasie trwającej wojny jest wstrząsem dla naszych sumień. Arcybiskup Fulton Sheen, wybitny duchowny katolicki, filozof i apologeta, w przenikliwy sposób na przykładzie komunizmu pokazuje czytelnikom, jak współczesne „postępowe” ideologie zagrażają fundamentom naszego świata. Ta książka jest szokującą i proroczą wizją panowania systemów, które odcinają ludzi od Chrystusa i źródeł współczesnej cywilizacji. Amerykański hierarcha wyjaśnia w jaki sposób negowanie chrześcijańskiego fundamentu naszego świata wpłynęło na rozkwit komunizmu w jego pełnych przemocy i przymusu formach. Autor przypomina nam o brutalnych konsekwencjach walki z wiarą i Kościołem, która toczy się również dziś. Książka abpa Sheena jest mocnym wezwaniem do podjęcia heroicznej próby powrotu do Boga i ocalenia świata przed zalewem niszczących ideologii i brutalnej bezwzględnej siły. Fulton J. Sheen, wierny obietnicy złożonej Piusowi XI, przez całe swoje kapłańskie życie pilnie studiował ideologię komunizmu, by obnażać i piętnować jej błędy z właściwą sobie przenikliwością, pasją i przekonaniem. Jasno dostrzegał fakt, że pożywką dla komunizmu są zawsze grzechy, zaniedbania i porażająca naiwność świata zachodniego. Do rąk polskiego czytelnika trafia właśnie dzieło prorocze i – niestety – wyjątkowo aktualne. dr hab. Izabella Parowicz, autorka strony abpsheen.pl Książka Komunizm i sumienie Zachodu należy do najważniejszych w dorobku pisarskim arcybiskupa Fultona Sheena. Zawiera profetyczną analizę świata dewastowanego przez komunizm, spisaną zaraz po zakończeniu drugiej wojny światowej. Komunizm – według arcybiskupa Sheena – leży na sumieniu Zachodowi, bo stamtąd wyszedł i zainfekował cały świat, w tym Rosję. Do dziś wielu ludzi cierpi z jego powodu. Żadna inna idea nie okazała się równie niszcząca. Jest jak religia – twierdził – czyli poddanie się absolutowi. Dlatego pociąga ludzi – ale potem ich dewastuje. To bez wątpienia jedno z najbardziej proroczych przesłań pozostawionych naszemu pokoleniu. Tę książkę po prostu należy przeczytać. ks. Robert Skrzypczak Odrażający komunizm nieustannie stanowi zagrożenie. Nie chodzi jedynie o tak bliskie mu morderstwa, wywózki, kolektywizację i biedę, lecz także... o nasze sumienia. Jak walczyć z komunizmem, by nie gardzić komunistami? Jak przeciwstawiać się komunistycznemu zamordyzmowi i wciąż widzieć ludzi w jego siepaczach? Dzięki Bogu mamy arcybiskupa Fultona Sheena, który nie zostawia nas bez odpowiedzi na tak ważne pytania. Mateusz Ochman, twórca internetowy
Erving Goffman (1922-1982) - uznawany jest za jednego z najwybitniejszych amerykańskich socjologów, był profesorem w Chicago, Berkeley i innych, napisał kilkanaście książek, w tym m.in. Piętno, Człowiek w teatrze życia codziennego i właśnie Instytucje totalne. Twierdzi w tym dziele, że to nie nasze cechy osobowości są dysfunkcjonalne, ale na dysfunkcjonalność skazuje nas system, właśnie owe instytucje totalne, w których charakterze leży, wcale nie pomoc pacjentom, czy resocjalizacja osadzonych, ale własne, totalne, egoistyczne, instytucjonalnie zorganizowane interesy samych instytucji. Jak pisze Goffman Organizacje odgrodzone mają cechę, którą dzieli z nimi niewiele innych bytów społecznych: do obowiązków jednostki należy tu widoczne zaangażowanie w działalność organizacji o określonej porze, co oznacza koncentrację uwagi i wysiłek mięśni, skupienie na wykonywanej właśnie czynności. To obowiązkowe bycie pochłoniętym działaniem organizacji jest zwykle uznawane za symbol zarówno zaangażowania jednostki, jak i jej przywiązania oraz tego, że akceptuje sposób, w jaki jej uczestnictwo w organizacji wpływa na definiowanie przez nią własnej natury. A zatem każde badanie sposobu, w jaki jednostki przystosowują się do bycia identyfikowanymi i definiowanymi, musi skupić się na tym, jak one sobie radzą z demonstrowaniem tego, że działania organizacji je absorbują.... A to dopiero początek jego rozważań często ujawniający patologie tego typu instytucji...
Po drugiej wojnie światowej i po upadku muru berlińskiego uwierzyliśmy w ostateczne zwycięstwo naszej wizji świata, charakteryzującej się liberalnym indywidualizmem, kosmopolityzmem, demokracją i respektowaniem praw człowieka. Jednakże od przełomu stuleci wiele kultur zdecydowanie przeciwstawia się zachodnim zasadom, uznawanym dotąd za uniwersalne. Krytykuje się lub postponuje demokrację, otwarcie broni się autokracji w Chinach i w Singapurze, w niektórych państwach muzułmańskich, w Rosji. Poza tym w łonie samego Zachodu pojawiają się rządy populistyczne lub nieliberalne. Burzliwa debata toczy się zarówno na płaszczyźnie zachodniej, jak i w wymiarze globalnym. Po obu stronach widać rozpasanie. Na Zachodzie klasyczny humanizm przekształcił się w humanitaryzm. Po stronie przeciwnej mamy kultury, które niejednokrotnie czynią ze swych tradycji ideologie.
Chantal Delsol Emerytowana profesor filozofii, członkini Institut de France (Akademii Nauk Moralnych i Politycznych) oraz felietonistka dziennika Le Figaro. Autorka książek filozoficznych, esejów i powieści tłumaczonych na prawie dwadzieścia języków.
NOWA KSIĄŻKA BESTSELLEROWEJ SZWEDZKIEJ REPORTAŻYSTKI!Elisabeth sbrink, jedna z najbardziej wszechstronnych i cenionych szwedzkich autorek, zebrała swoje najlepsze teksty z ostatnich lat. W jej pisarstwie pierwsze skrzypce gra historia, w szczególności Holocaustu. Nie stroni jednak od współczesności: roli kobiet w społeczeństwie, granic wolności słowa,imigracji, ale też tematów bardziej osobistych: trudnej przyjaźni z geniuszem czy refleksji nad "naznaczonymi piętnem pokoju" Szwedami.Te tematy porusza na kartach swojej najnowszej książki, podchodząc do każdego z nich z własnej, oryginalnej perspektywy. Jej siłą jest to, że wszędzie jest obca.Siłą Elisabeth sbrink zawsze było dostrzeganie detali w szerszym kontekście. Drobnego szczegółu, który pozwala nam poznać historię taką, jaką była naprawdę. "DAGENS NYHETER"Gdy sbrink uderza we właściwą nutę, robi to niemal wirtuozersko. "SVENSKA DAGBLADET"
Recenzowana książka stanowi kompendium wiedzy na temat rozwoju mowy dziecka. Autor przedstawia tytułowe zagadnienie na szerokim tle językoznawczym i psychologicznym. Wykorzystuje w swej pracy bogatą literaturę przedmiotu, a także własne doświadczenia w obserwacji języka małych dzieci.Pierwszy z rozdziałów pracy jest poświęcony zagadnieniom ogólnojęzykoznawczym, takim jak istota języka, różnica między językiem a mową, komunikacja językowa, akty mowy, intencjonalność w komunikacji językowej czy funkcje języka. [] Szeroki problemowo jest następny rozdział, w którym omówiono istotę mówienia w ujęciu fonetyczno-fonologicznym, użycie w komunikacji znaków językowych, swoistość dziecięcych aktów mowy, rozwój zdolności dialogowych i konwersacyjnych w mowie dzieci czy rolę języka otoczenia dziecka w rozwoju mowy dziecka. Najbardziej rozbudowany i bogaty w szczegóły jest rozdział pt. Akwizycja języka, w którym mamy omówione stadia rozwoju mowy dziecka, rozwój systemu składniowego i fleksyjnego, a także słowotwórstwo dziecięce. W ostatnim rozdziale przedstawiona jest mowa dziecka w kontekście społecznym i kulturowym. []Monografia autorstwa Józefa Porayskiego-Pomsty zawiera wiele cennego od strony merytorycznej materiału, przydatnego w praktyce zawodowej logopedów, nauczycieli i wychowawców, a także będącego źródłem wiedzy adeptów tych zawodów.Z recenzji prof. dra hab. Edwarda ŁuczyńskiegoLOGOPEDIA XXI WIEKU to jeden z najważniejszych projektów wydawnictwa naukowego Harmonia Universalis. Obejmuje on stworzenie serii monografii naukowych z zakresu najistotniejszych problemów współczesnej logopedii pod redakcją prof. UG, dra hab. Stanisława Milewskiego oraz prof. UG, dr hab. Ewy Czaplewskiej z Instytutu Logopedii Uniwersytetu Gdańskiego, pod oficjalnym patronatem Polskiego Towarzystwa Logopedycznego.
Potrzeba powstania tej książki wynikała przede wszystkim z naszej praktyki klinicznej w pracy z Pacjentami i ich Rodzinami nad seksualnością wieku dziecięcego i młodzieńczego. Na kolejnych stronach obu części książki będzie interesować nas przede wszystkim to, w jakim stopniu dziecięce zachowania w obszarze seksualności organizują różne praktyki pedagogiczne i psychoterapeutyczne, a także - a może przede wszystkim - jak mogłyby lub powinny je organizować. Od autorek Książka "Seksualność dzieci i młodzieży - (nie)trudności pedagogiczne i psychoterapeutyczne" - Marta Jurczyk, Monika I. Dąbkowska - oprawa miękka - Wydawnictwo Adam Marszałek. Książka posiada 158 stron i została wydana w 2022 r. Cena 31.28 zł. Zapraszamy na zakupy! Zapewniamy szybką realizację zamówienia.
Monografia poświęcona kształtowaniu kompetencji kluczowych w edukacji przyrodniczej stanowi wartościowe opracowanie, będące odpowiedzią na główne wyzwania współczesnej edukacji. Usystematyzowana wiedza zawarta w trzech częściach książki odnosi się do: refleksji dotyczących wkładu dydaktyków przedmiotów przyrodniczych w kształtowanie kompetencji kluczowych, wyników badań nad wybranymi kompetencjami kluczowymi oraz praktycznych rozwiązań w zakresie ich kształtowania na wszystkich etapach edukacji.Autorzy monografii należą do grona doświadczonych teoretyków i praktyków szeroko rozumianej edukacji przyrodniczej: od przedszkola po studia wyższe. Reprezentują zarówno środowisko akademickie, jak i oświatowe aktywnie działające na rzecz przygotowania społeczeństwa do uczenia się przez całe życie, niezbędnego do dobrego funkcjonowania we współczesnym, szybko zmieniają-cym się świecie.
Książka wpisuje się w nurt publikacji poświęconych problematyce rozwoju indywidualnej działalności gospodarczej i przedsiębiorczości w Polsce. Zjawiska te są rozpatrywane w kontekście przeobrażeń warunków funkcjonowania różnych kategorii uczestników rynku pracy i zasad kształtowania aktywności zawodowej, wywołanych między innymi procesami uelastyczniania tego rynku. Materiał empiryczny pochodzi z cyklu badań autorskich zrealizowanych w latach 20022019 wśród osób prowadzących własną działalność gospodarczą. Celem monografii jest opis cech i uwarunkowań sytuacji pracy jednostek wchodzących w skład tej zróżnicowanej i odmiennie definiowanej zbiorowości. W koncepcji uwzględniono charakterystykę wykonywanej pracy, jak również aspekty decydujące o specyfice samozatrudnienia i funkcji (mikro)pracodawcy, przyczyny podejmowania działalności gospodarczej, znaczenie zasobów społeczno-zawodowych i doświadczeń na rynku pracy (w tym bezrobocia), identyfikację z rolą przedsiębiorcy, wartość pracy oraz czynniki satysfakcji. Analizom dotyczącym sytuacji pracy na własny rachunek towarzyszą ponadto rozważania na temat zmian modelu pracy i poszukiwania jej współczesnych paradygmatów. W opracowaniu dominuje perspektywa socjologiczna, niemniej w przypadku wielu rozwiązań teoretycznych i wyjaśnień zastosowano podejście interdyscyplinarne.
Koncepcja teoretyczna programu wychowania przedszkolnego 100 światów opiera się na podejściu pedagogiczno-filozoficznym Reggio Emilia. Jest to zestaw założeń, metod organizacji edukacji i zasad projektowania środowiska, który uznany za holistyczny, znany jest w świeci jako praktyka Reggio Emilia ()W przedszkolu pracującym według koncepcji 100 światów dzieci eksperymentują i rozwijają kompetencje w posługiwaniu się językiem mówionym i za pomocą gestów, rysunku, pisma, muzyki, malowania, budowania, rzeźbienia w glinie, w trakcie prac konstrukcyjnych, zabawy światłem i cieniem, zabaw w teatr, zabaw na dworze, pobliskim parku i lesie. Mocną stroną programu jest włączenie do treści programowych propozycji projektów uwzględniających bloki treściowe oraz tematy projektów. Z recenzji dr hab. prof. UwB Elżbiety Jaszczyszyn
Monografia, której celem jest próba odpowiedzi na pytanie postawione w tytule, przedstawia nowe spojrzenie na kształtowanie literackiej autobiografii i wizerunku pisarza, stosowanie zabiegów autokreacyjnych oraz gier, które podejmował z czytelnikiem. Jednocześnie książka jest opowieścią o takim Boyu-Żeleńskim, który pozostaje mało znany: Boyu wydawcy, Boyu dziennikarzu i Boyu kreatorze. Znakomity tłumacz dzieł m.in. Prousta, Villona, Rabelais'go, Balzaka, autor wciąż rozpoznawalnych w Polsce Słówek i tekstów kabaretu Zielony Balonik, poeta, pisarz i publicysta jawi się przy tym jako mistrz formowania własnego wizerunku, specjalista od public relations i copywriter, choć w jego czasach pojęcia te prawdopodobnie nie były znane. Wykorzystując siłę prasy, Boy pokazywał czytelnikom takiego siebie, jakiego oni chcieli, dbając przy tym o prywatność i nie zwierzając się ze swoich największych tajemnic. Wysiłek ten podejmował także z niezgody na wizerunek narzucony przez otoczenie, biorąc i przetwarzając poszczególne elementy tego image'u, uzyskane w procesie literackiej komunikacji. Metodologiczny eklektyzm monografii powoduje, że ma ona charakter interdyscyplinarny: obejmuje wiedzę z takich dyscyplin, jak socjologia literatury, medioznawstwo, psychologia społeczna, literaturoznawstwo czy ekonomia. Publikacja jest przeznaczona dla wszystkich miłośników literatury dwudziestolecia, a w szczególności tych zainteresowanych procesami literackimi oraz polem literackim tej epoki.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
