„Brawurowa jazda po prądach ideologicznych i mieliznach myśli dwudziestego wieku” - „Los Angeles Times”
Rozważania o wieku XX to ostatnia książka wybitnego historyka Tony’ego Judta – zapis jego kilkumiesięcznych rozmów z Timothym Snyderem, znawcą dziejów Europy Środkowo-Wschodniej – którą można nazwać jego testamentem intelektualnym.
Minione stulecie ożywa w niej jako wiek idei, okres, w którym myśli nielicznych decydowały o życiu milionów. Wychodząc od wspomnień osobistych, Judt ukazuje blaski i mroki XX wieku przez pryzmat ideologów i myślicieli, którzy ukształtowali ten okres, w tym swoich bohaterów: Koestlera, Kołakowskiego, Keynesa, Primo Leviego, Léona Bluma i Miłosza. Dzieli się przemyśleniami na temat historii i kultury, mówi o wpływie wojen światowych i Wielkiego Kryzysu na politykę i filozofię, rywalizacji oraz wzajemnej fascynacji komunizmu i faszyzmu, a także walce o rolę państwa w życiu człowieka – najważniejszym według niego konflikcie XX wieku. To książka o przeszłości, ale i o tym, jaką wybierzemy przyszłość.
Brawurowa jazda po prądach ideologicznych i mieliznach myśli dwudziestego wieku. - „Los Angeles Times”
W tej wspaniałej książce dwóch odkrywców wyrusza w podróż, z której powróci tylko jeden. Nieznanym lądem jest często przerażający kontynent nazywany XX wiekiem. Droga wiedzie przez ich umysły i wspomnienia - Neal Ascherson, „The Guardian”
Dziś na szczęście nie żyjemy w świecie, w którym idee można było przekładać na monstrualne programy transformacji społeczeństw, a bycie intelektualistą często oznaczało współudział w ogromnych zbrodniach. - Francis Fukuyama, z recenzji „Rozważań o wieku XX”, „The New York Times”
W książce przedstawiono w ujęciu przekrojowym problematykę funkcjonowania OSP i KSRG (Krajowy System Ratowniczo-Gaśniczy), w szczególności zaś zagadnień dotyczących gotowości operacyjnej tych jednostek, stanowiącej kluczową determinantę w osiągnięciu oczekiwanej sprawności całego systemu. Skoncentrowano się na analizie uwarunkowań prawnych, organizacyjnych oraz wpływie warunków geograficznych na funkcjonowanie OSP i KSRG. Poruszono problematykę jakości i sprawności funkcjonowania tych podmiotów oraz przedstawiono propozycje wieloaspektowych rozwiązań doskonalących. Podkreślić należy, że przedstawione w monografii rozważania odnoszą się do mało rozpoznanego i niedocenianego problemu zapewniania gotowości do działań ratowniczych jednostek OSP, wskazują także słabe ogniwa w organizacji ratownictwa w ramach KSRG.
„Sprecyzowanie cech instytucji totalnej jest możliwe dzięki określeniu właściwości kultury i tożsamości organizacyjnej więzienia w Jaworznie, a szczególnie procesu zmiany tej kultury. Wydaje się to ważne nie tylko dla badań historycznych mających na celu wyjaśnianie i interpretowanie dziejów więziennictwa w Polsce, ale także w obliczu funkcjonowania współczesnych zakładów karnych. Przykład więzienia w Jaworznie wskazuje, jak kultura organizacyjna instytucji totalnej przekształca się ze względu na ład społeczny, w którym funkcjonuje, oraz w wyniku własnego, najpierw doraźnego, a potem utrwalającego się, zawężania znaczeń wartości, więzi i postaw. [...] Cechy kultury organizacyjnej i tożsamość organizacji w znacznym stopniu decydują o rodzaju zależności między instytucją a człowiekiem, określają, w jakim zakresie organizacja panuje nad nim, pozwalają także założyć, jak bardzo człowiek będzie skłonny poddać się władzy instytucji. To on tworzy kulturę, dlatego twierdzenie o zależności organizacji od działającego w niej człowieka, chociaż nie jest odkrywcze, może wyznaczać tok myślenia o wspomnianym więzieniu jako instytucji totalnej”.
Z Zakończenia
„Niniejsza publikacja stanowi interesującą analizę funkcjonowania Więzienia Progresywnego w Jaworznie jako przykładu »instytucji totalnej«. Jakkolwiek w literaturze historycznej dzieje tej placówki penitencjarnej były już kilkakrotnie opisywane, Małgorzata Gałęziowska zaproponowała w swej książce oryginalne, interdyscyplinarne ujęcie tej problematyki, wykorzystując zarówno narzędzia warsztatowe historyka, jak i socjologa”.
dr hab. Zdzisław Zblewski, Uniwersytet Jagielloński
Małgorzata Gałęziowska (ur. 1972) – doktor nauk humanistycznych, historyk, socjolog, kustosz dyplomowany w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Studiowała na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika (1996)i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim im. Jana Pawła II (2002). Koncentruje się na kulturowych i komunikacyjnych aspektach współczesności i historii najnowszej.
Niniejsza edycja Społeczeństwa i polityki ma charakter wyjątkowy. Ukazuje się w 50. rocznicę powstania Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego ? najstarszej i największej jednostki politologicznej w naszym kraju. Inna jest też struktura książki. Przyjęcie wielotomowej formuły edytorskiej wynikało przede wszystkim z istotnego poszerzenia spektrum omawianych problemów, co jest efektem postępu w badaniach, który się dokonał w ciągu ostatniej dekady. Także publikowane we wcześniejszych wydaniach rozdziały uległy gruntownej modyfikacji. Zachowano jednak dawny tytuł ? mimo kilku już zmian urzędowej nomenklatury w klasyfikacjach dyscyplin naukowych.Książka pomyślana jest jako komplementarny wykład podstaw nauk politycznych i wiedzy o społeczeństwie. Jest adresowana do:- studentów studiów I i II stopnia kierunków politologicznych i pokrewnych;- studentów studiów uzupełniających i słuchaczy studiów podyplomowych w zakresie szeroko rozumianych nauk społecznych;- nauczycieli wiedzy o społeczeństwie oraz przedmiotów pokrewnych;- uczniów szkół średnich.Szczególnie cenną pomocą może stać się dla uczestników Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym oraz Olimpiady Wiedzy o Unii Europejskiej.Tom 1, część 2 - Teoria. Instytucje. Procesy. Polityczna organizacja społeczeństwa
We wrześniu 2007 w waszyngtońskim mieszkaniu Christophera Hitchensa odbyła się dwugodzinna rozmowa, w której udział obok gospodarza wzięli Richard Dawkins, Sam Harris i Daniel Dennett. Ta dyskusja „Czterech Jeźdźców Apokalipsy”, jak już wówczas nazywali ich dziennikarze, została nagrana i sfilmowana. Było to pierwsze i jedyne w tym gronie spotkanie czterech autorów, których przetłumaczone na dziesiątki języków i wydawane w milionowych nakładach książki stały się zarzewiem NOWEGO ATEIZMU. Nagranie trafiło do Internetu – między innymi na YouTube oraz na witrynę fundacji Richarda Dawkinsa, która je realizowała – i miało miliony odsłon. Dziś po raz pierwszy ta dyskusja, która w niczym nie straciła na aktualności, ukazuje się w druku. Publikacji towarzyszą specjalnie na tę okoliczność przygotowane teksty jej uczestników. Niestety tylko trzech, bo gospodarz spotkania, Christopher Hitchens, umarł na raka w grudniu 2011 roku. Książka poprzedzona jest wstępem pióra Stephena Fry, znanego brytyjskiego aktora, komika, pisarza i reżysera, a także – o czym już nie wszyscy wiedzą – ateisty.
Autor w ośmiu tekstach porusza temat „nihilizmu reakcyjnego”, tak bardzo różnego od nihilizmu niemieckiego czy rosyjskiego, wyrastającego z katolicyzmu, osadzonego na cywilizacji łacińskiej i pilnującego tradycji. Porusza ten problem w znakomitej formie eseju literacko-filozoficznego.O książce Krzysztof Tyszka-Drozdowski pisze: „Śródziemnomorski nihilizm, reakcyjny nihilizm, który tu opisuję, to stan duszy narodów łacińskich. Stan duszy tych, którym tradycja wydaje się nieskończenie droga, choć wiedzą, że jest zniszczalna i kruchsza, niż się wydawało, tych, którzy pilnują jej, bo wiedzą, że Bóg przestał jej pilnować. Chwilowo, na jakiś czas… Ten czas musimy przeczekać, jako narody i jako jednostki. Starałem się poukładać wiedzę o tym, jak tę noc przetrwać”.Cóż za ciekawa, pasjonująca książka! Żuawi nicości zabierają czytelnika w niezwykłą duchową podróż do Hiszpanii i Francji, a tak naprawdę do źródeł łacińskiej cywilizacji Południa ? naszej cywilizacji. Przewodnikami w tej podróży są wyklęci pisarze francuscy, jak Maurice Barres, Henry de Montherlant czy Charles Maurras. Subtelna i empatyczna lektura ich dzieł pozwala Krzysztofowi Tyszce-Drozdowskiemu stawiać pytania zasadnicze, najważniejsze: o istotę kultury Zachodu, zaangażowanie polityczne, sens historii, wartość tradycji i o stan naszej współczesności. Autor broni klasycyzmu, odkrywa piękno katolicyzmu, opisuje fenomeny śródziemnomorskiego nihilizmu i reakcyjnego dandyzmu. Świetne, błyskotliwe, kunsztowne eseje Krzysztofa Tyszki-Drozdowskiego imponują rozległą i nieoczywistą erudycją, pięknym stylem, odwagą sądów, dojrzałością rozpoznań. Autor wydobywa z zapomnienia inną Francję, a poniekąd też inną Polskę. Marzyłem o takiej książce od dawna!- prof. Maciej Urbanowski
Monografia jest pierwszą tak obszerną pracą, w której w kompleksowy sposób przebadano rozwój, kształt i sposoby upowszechniania publikacji popularnonaukowych lub – zgodnie z nowszą terminologią – edukacyjnych dla dzieci i młodzieży. Podstawą była analiza francuskiego rynku wydawniczego, wybranego ze względu na to, że rozwój tego typu oferty przebiegał we Francji w sposób bardziej systematyczny niż w Polsce, do tego stopnia, że możliwe było uchwycenie określonych tendencji edytorskich, a także ukazanie dalekosiężnych strategii wydawniczych nieznanych w polskim edytorstwie.
Autorce udało też się opisać szereg zjawisk obserwowanych globalnie, a więc także na polskim rynku wydawniczym. Za pomocą wieloaspektowego badania repertuaru reprezentatywnych dla tego sektora wydawnictw zdiagnozowała zmiany w zakresie dopasowania poszczególnych publikacji i serii wydawniczych do umiejętności czytelniczych różnych grup wiekowych, a także oszacowała stopień wykorzystania określonych gatunków piśmiennictwa oraz zmienne zainteresowanie daną problematyką. Wskazała przy tym na rosnące znaczenie tzw. gatunków pogranicza, z którymi związane są największe problemy terminologiczne i klasyfikacyjne, a także wpływ kultury masowej i rozwoju nowoczesnych technologii na kształt i tematykę książek.
Agnieszka Wandel wykonała olbrzymią pracę i dokonała w swojej monografii wielu ciekawych ustaleń [...]. Rozprawa ta powinna w pierwszej kolejności trafić do badaczy i studentów związanych z takimi dyscyplinami, jak bibliologia i informatologia, literaturoznawstwo, pedagogika czy kulturoznawstwo. Jestem przekonany, że okaże się ona pożyteczna dla każdego, kto jest zainteresowany zagadnieniem popularyzacji nauki, edytorstwem czy promocją książki dziecięcej i młodzieżowej, a więc wydawców, bibliotekarzy, nauczycieli i rodziców.
Dr hab. Michał Rogoż, prof. UP w Krakowie
Agnieszka Wandel, dr nauk humanistycznych, bibliolog, bibliotekoznawca, licencjat filologii romańskiej. Adiunkt w Instytucie Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego. Zastępca redaktora naczelnego „Roczników Bibliotecznych”, współpracownik portalu Mądre Książki, członkini Centrum Badań Literatury dla Dzieci i Młodzieży na Uniwersytecie Wrocławskim. Interesuje się edytorstwem i rynkiem książki dla dzieci i młodzieży.
We współczesnej Mongolii, która przeszła przez proces transformacji i ze świata socjalizmu dość gwałtownie wkroczyła w rzeczywistość wolnorynkowej ekonomii, cały czas rodzą się zaskakująco trwałe formy współdziałania. Struktury krewniaczych i rówieśniczych kolektywów pasterskich, związanych z miastem-osadą Bułgan, położonym na południowych stokach Ałtaju, pozwalają na tworzenie nowych, skutecznych sieci handlu i biznesu, sięgających daleko, do stołecznego Ułan Bator, i dalej – za granicę. Ta lokalna forma wspólnoty i współdziałania staje się najskuteczniejszym ośrodkiem przebudowującego się społeczeństwa. Jest to jednak świat, który dopiero się ujawnia, wypełniony ideami wzrostu i samowznoszącego się ruchu, powrotami do ziemi rodzinnej, odruchami samoorganizacji, ciągłymi staraniami o pochwycenie i utrzymanie sił nadchodzącego powodzenia.
Mędrcy do dzieci to kolejny tom bestsellerowej serii Bajki filozoficzne, dzięki której dzieci uczą się myśleć i poznają najważniejsze słowa współczesnych i dawnych myślicieli.Matka Teresa, Sokrates, Ghandi, Dalajlama, Seneka, św Augustyn, Elie Wiesel , Martin Luther King mówią o tym, czym jest pokój, szczęście, przyjaźń, braterstwo... Ich słowa zostały zobrazowane mini scenkami, a ich dokonania zostały opisane w krótkich biogramach, dodanych na końcu książki. Lektura obowiązkowa!
Trenerzy, doradcy, coachowie i instruktorzy, strzeżcie się! Michał Rusinek, przenikliwy i niestrudzony tropiciel pypciów językowych, tym razem bierze pod lupę język poradników. Czyni to z właściwą sobie maestrią, literackim kunsztem i intelektualną swadą, bawiąc się poradniczymi kuriozami. Jak podrywać? Jak sprzedawać? Jak się leczyć? Jak tatuować?
A jak się nie dać poradnikom, które robią z nas niedorajdy? Prosta rada: czytać Rusinka.
Zjawisko dżihadu zbrojnego w ostatnich latach z impetem wkroczyło do naszych domów za sprawą licznych zamachów, wzbudzając również w świecie islamskim bardzo szeroką dyskusję.
Aby nie oskarżać całego islamu ani – przeciwnie – nie zwalniać go z odpowiedzialności, wyobrażając sobie istnienie jakiegoś „wypaczonego” skrzydła, warto zrekonstruować znaczenie terminu dżihad, wychodząc od doktryny. Następnie autorka bada historię jego rozwoju, dochodząc do naszych czasów, w których męczeństwo-samobójstwo, nieznane islamowi sunnickiemu aż do XX wieku, stało się szczególnym narzędziem walki.
Silvia Scaranari – katolicka publicystka, uzyskała doktorat z literatury współczesnej na uniwersytetach Turynie i filozofii w Parmie, jest współzałożycielką „Centrum im. Federica Peirone” – ośrodka dialogu chrześcijańsko-islamskiego w Turynie. Współpracuje z dwumiesięcznikiem „Il Dialogo/al-hiwar”. Jest autorką licznych tekstów na temat islamu, jego historii, doktryny, relacji muzułmanów i chrześcijan.
Doczekaliśmy się przygotowanego przez dr Martę Polaczek-Bigaj kolejnego – trzeciego – tomu poświęconego monopoliście rynku wydawniczego w PRL, jakim była Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza. Po ukazaniu się takich pozycji jak: RSW Prasa – Książka – Ruch, studium powstania, działalności i likwidacji (2016) oraz Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza Prasa – Książka – Ruch, studium wybranych problemów (2017) możemy dzisiaj wziąć do ręki tom zatytułowany Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza Prasa – Książka – Ruch, wybór tekstów źródłowych, stanowiący ciekawą propozycję poszerzenia wiedzy na temat zjawiska opracowanego przez badaczkę w poprzednich książkach. Niniejsze autorskie zestawienie tekstów źródłowych umożliwi przemówienie do czytelnika przez mało znane dokumenty, które w sposób bezpośredni opowiedzą o funkcjonowaniu tytułowej instytucji stanowiącej jeden z filarów utrwalania „władzy ludowej” Polsce.
Z recenzji dr. hab. Olgierda Grotta
O ile nie sposób podać uniwersalnej definicji designu, o tyle codzienna praktyka osób zajmujących się projektowaniem poddaje się różnym opisom tożsamościowym. Trudno jednak wskazać obiektywne kryteria, które pozwoliłyby na przykład na dystynkcję określeń „designer” i „projektant” czy na opisanie warunków niezbędnych, by ten zawód wykonywać (co czyni designera/projektanta – jaki typ przygotowania, doświadczenia, wykształcenia?). Kłopotliwe jest też pytanie o cel i zakres czynności zawodowych (czy to projektowanie form przemysłowych, czy także projektowanie usług? Czy również design doświadczeń?). Zagadnienia te pociągają za sobą kolejne – dotyczące postrzegania projektantów w ramach szerszej struktury społecznej, a więc odnoszące się do kwestii uznania i prestiżu.
Jeśli niemal wszystko można nazwać dziś designem i niemal każdego designerem, to oba te określenia właściwie nic nie znaczą. Świetnie więc, że Paulina Rojek-Adamek zajęła się zbieraniem argumentów, które przemawiają za szerokim (bądź przeciwnie – za bardziej restrykcyjnym) rozumieniem designu. (…) Dobrze, że jej rozważania na temat designu i tego, jaka jest (jaka powinna być) dziś rola projektanta nie są zawieszone w próżni. Z jednej strony nawiązują one do coraz bogatszej literatury autorów identyfikujących się z socjologią designu, z drugiej – wypływają z rezultatów zrealizowanego przez Autorkę projektu badawczego.
prof. dr hab. Rafał Drozdowski
Książka ta jest na pewno pracą erudycyjną, w której uwzględnione zostały zarówno podejścia klasycznej socjologii, jak i współczesnych autorów. (…) Polskiemu czytelnikowi jak dotąd nie zaoferowano wielu prac podejmujących tę problematykę, tymczasem zarówno estetyka, jak i – w węższym ujęciu – praca projektowa są dzisiaj uznawane za kwestię centralną dla rozważań związanych z nową ekonomią, studiami miejskimi, „zwrotem ku rzeczom” czy sztuką publiczną.
dr hab. Małgorzata Jacyno
Paulina Rojek-Adamek, doktor socjologii. W swojej pracy naukowo-badawczej i licznych publikacjach zajmuje się tematyką designu, szczególnie aspektem społecznie odpowiedzialnego projektowania i rolą zawodową projektantów. Publikowała m.in. w czasopismach „Polish Sociological Review”, „Kultura Popularna”, „Humanizacja Pracy”. Współredaktorka tomu Drafts from Sociology of Design. Introduction to Discussion (2016). Adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, od kilkunastu lat współpracuje również z Akademią Sztuk Pięknych w Katowicach.
Co powiedziałaby Polska, gdyby położyła się na kozetce u psychoanalityka?
Czy opis jej dzieciństwa i młodości pomógłby nam zrozumieć naturę jej współczesnych problemów? Czy pozwoliłby nam odpowiedzieć na pytanie o to, w jaki sposób wewnętrzne konflikty i motywacje wpływają na aktualną sytuację Polski? Eseje, które składają się na tę publikację, podejmują temat roli historii w kształtowaniu tożsamości politycznej Polaków. Stawiane w nich pytania dotyczą emocjonalnego i intelektualnego wymiaru historii oraz jej obecności w aktualnym życiu politycznym Polski.
Konstytucje bywały w przeszłości przedmiotem krwawych starć toczonych na polach bitewnych. Dziś teatrem starć o konstytucje są sądy. Te, chociaż nie kierują się względami politycznymi, podejmują rozstrzygnięcia, które mają często polityczne konsekwencje. W tych esejach staram się pokazać, w jaki sposób te rozstrzygnięcia pomagają kształtować tożsamość Polaków jako narodu politycznego, z jednej strony uwikłanego w swoją przeszłość, a z drugiej starającego się stawić czoła wyzwaniom przyszłości.
Monografia, którą oddajemy do rąk czytelnika, ze względu na swą tematykę wpisuje się w pola teoretyczne i praktyczne szeroko pojętej edukacji międzykulturowej. Jako autorki podjęłyśmy wysiłek rozpoznania i zrozumienia dziecięcych doświadczeń, które generują sytuacje społeczne są komplikowane kontekstami i problemami (wielo)kulturowymi. Książka jest przyczynkiem do dyskusji o wikłanie dziecka w zasięg oddziaływania różnicy kulturowej i w praktyki edukacyjne, które są lub nie są wrażliwe na (wielo)kulturowość sytuacji społecznych, w tym sytuacji szkolnych. Mamy zatem cichą nadzieję, że nasza praca choć w minimalny sposób wzbogaci pole teoretyczne tych subdyscyplin pedagogicznych, które zajmują się sprawami dziecka i (wielo)kulturowości. Jednocześnie książka może być przydatna w praktyce edukacyjnej, wspierając szeroko pojętą edukację i integrację dzieci w sytuacji zróżnicowania kulturowego. Może również wzbogacać wiedzą te programy edukacyjne, których celem jest wytwarzanie postawy otwartości wobec różnicy kulturowej.
Czy gdzieś w twoim ciele mogą kryć się pozostałości twojego brata bliźniaka? Dlaczego londyńscy kominiarze zaskakująco często cierpieli na raka moszny? I czy to możliwe, żeby guz podwoił się w ciągu zaledwie doby?
Szokujące, obrzydliwe, zabawne, fascynujące… Nowotwory i inne choroby kryją wiele tajemnic. Autorka popularnego bloga Patolodzy na klatce przeprowadzi cię przez twój świat wewnętrzny, zaczynając od różowo-fioletowych maziajów na szkiełku pod mikroskopem, a kończąc na stole sekcyjnym w prosektorium. W tej książce opowiada o wszystkim, co zwykłych ludzi przyprawia o ból głowy. Dosłownie.
Nie znacie nas, my jednak niejednokrotnie znamy was lepiej niż wasi bliscy. W końcu liczy się wnętrze, a mało kto bada je dogłębniej niż patolodzy.
Człowiek od wieków uświadamia sobie swoją wielkość i niezwykłość pośród stworzeń, a także ogromną władzę nad światem. Psalmista zadaje Bogu pytanie: „Czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym syn człowieczy, że się o niego troszczysz? Uczyniłeś go niewiele mniejszym od Boga, chwałą i czcią go uwieńczyłeś. Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, złożyłeś wszystko pod jego stopy” (Ps 8, 5 – 7). Pytanie o swoją godność zadaje sobie człowiek wobec możliwości zwracania się do Boga. Psalmista wyznaje: „Kimże jest ten człowiek, który się boi Jahwe? Takiemu On ukazuje drogę, którą winien obrać” (Ps 25, 12). Bóg odpowiedział cała Biblią, która jest historią miłości do człowieka. Człowiek zaś formułował wiele odpowiedzi, raz zauważając ciało, innym razem ducha – jako elementy najważniejsze, aż w końcu w kategorii osoby skupił się nad istotą tego, kim jest. Ciągle on nowa musi też sobie uświadamiać skąd pochodzi i dokąd zmierza. Jako kolejne pokolenie ludzi stajemy przed pytaniem: „Kimże ja jestem?” i z pokorą sięgamy do mądrości tych, którzy też się z nim borykali.
W książce opisano funkcjonowanie niezależnego krakowskiego ruchu wydawniczego w latach 1976–1990. Ujęcie tematu różni się nieco od analiz drugiego obiegu prezentowanych w publikacjach ukazujących się w ostatnich latach. W opracowaniu starano się bowiem nie tylko ukazać lokalną specyfikę drugiego obiegu, ale również przedstawić skalę całego zjawiska, a także stopień infiltracji podziemia wydawniczego przez tajne służby.
W pracy skupiono się na drukach ciągłych oraz drukach zwartych wydawanych poza cenzurą, ukazujących się w Krakowie od drugiej połowy 1976 do 31 sierpnia 1990 r., publikowanych zarówno przez struktury opozycyjne, jak i grupy z nimi niezwiązane. Ze względu na specyfikę opisywanego zagadnienia niemożliwa okazała się w pełni symetryczna analiza typów publikacji drugoobiegowych prezentowana w kolejnych rozdziałach. Dlatego też dla uporządkowania tematyki przyjęto układ problemowo-chronologiczny, co przy bogactwie analizowanej problematyki pozwoliło podzielić tekst na cztery części, te z kolei na dwanaście rozdziałów i kilkadziesiąt podrozdziałów. Scharakteryzowano najważniejsze pisma i wydawnictwa, opisano techniki druku i sposoby kolportażu, dużo uwagi poświęcono działaniom aparatu represji, który zwalczał niezależny i podziemny krakowski ruch wydawniczy. Zamieszczone w książce tabele i wykresy syntetycznie podsumowują ustalenia badawcze.
Monografia W stronę wspólnotowości jest książką arcyciekawą, ważną i potrzebną. W świecie rozpadania się tradycyjnych wspólnot i osłabiania więzi społecznych istnieje nagląca potrzeba, by przyjrzeć się bliżej nie tylko zróżnicowaniu wspólnot, ale i mechanizmom ich konstruowania, destrukcji oraz de(re)konstrukcji. Artykuły zgromadzone w tej książce spełniają to zadanie w stopniu wysoce satysfakcjonującym. Udowadniają, że wspólnotowość jako idea podlega nieustannym przemianom, a samą ponowoczesność można opisać w kategoriach nie tyle rozpadu wielkiej wspólnoty, co jej rozbicia na wiele mniejszościowych wspólnot i narracji wchodzących ze sobą w rozmaite zależności i interakcje. (prof. Tomasz Kaliściak)
Ja bym powiedział, że literatura jest jak atmosfera, którą stwarza, jak pogoda dnia i nocy. Albo jest dobra, albo jest zła: niezmiennie, czy za Ludwika I, czy za Ludwika XXI, gdyby taki kiedyś zapanował. Słońce świeciło i świeci jednakowo. Albo go nie ma, za chmurami. I deszcz pada jednakowo. I tak samo bywa przyjemnie, lub przykro. Dla mnie osobiście kryterium jest odczucie radości, gdy np., powiedzmy, w ciągu pochmurnego dla mnie dnia szukam w myślach czegoś przyjemnego na pocieszenie, i nagle przypominam sobie: Acha, wrócę do domu, i będę czytał książkę Sakowskiego!...Józef MackiewiczPretekstem ... stał się artykuł Józefa Mackiewicza pt. List pasterski ... Tylko pretekstem, bo ... nie chodziło o polemikę z tezami tego artykułu ... ale jedynie i wyłącznie o skorzystanie z tak godnej i dogodnej sposobności do rozprawy z osobą autora w sposób dyskwalifikujący go nie do przyjęcia przez żadne szanujące się (i swą przyszłość) pismo. ... Wiadomości nie mogły i nie chciały ... się na to zgodzić, nie tylko ze względów prawnych, ale i z uwagi na obowiązującą zwykłą przyzwoitość wobec autora, którego drukowały od szeregu lat, który niemal od początku istnienia ich na emigracji należał do stałych, wybitnych i najpoczytniejszych współpracowników. ... Okazuje się, że ... ważniejsze i pilniejsze od czegokolwiek innego jest zmuszenie do zamilknięcia pisarza, mogącego drażnić kontrowersyjnością swych wystąpień, ale znanego z bezkompromisowej postawy antykomunistycznej. ... Wiadomości będące kontynuacją przedwojennych Wiadomości Literackich, założonych przez Mieczysława Grydzewskiego, były, są i będą redagowane na zasadach, które mu zawsze przyświecały i przyczyniły się do tego, że tygodnik ten istnieje nieprzerwanie i pod tym samym naczelnym kierownictwem od 45 lat, co stanowi rekord w dziejach prasy, nie tylko polskiej. ... Polegają one na kwalifikowaniu utworów na podstawie ich wartości, a nie osoby autora, na dopuszczaniu odmiennego zdania i nawet najostrzejszej krytyki ale zarazem na fair-play i dobrych obyczajach. Z tej drogi Wiadomości nie zejdą.Juliusz Sakowski, Zamykam list otwartyZa terror odpowiedzialni są i ci, co go robią, i ci, co się na niego godzą. Terror jest obalaniem norm przyzwoitości, obyczajności politycznej, i wprowadzaniem praw chuligana. Terror akowski w czasie nocy okupacyjnej był tylko faktem, któremu sprzyjały okoliczności, terror akowsko-FE w biały dzień emigracyjny jest hitleryzmem. ... Nam, proszę Pana, jest rzeczywiście bardzo trudno żyć i chorować w nędzy. Ale na tym nasze prywatne przykrości się kończą. Józef, jak myślę, ma zbyt mocną pozycję w literaturze polskiej, by musiał się kłopotać, że go oszczercy pogrążą na wieki. Pogrążą siebie. Bo trudno mi przypuścić, by przyszli historycy literatury wstrzymali się od dociekliwości i nie dotarli do mechanizmu tych rozróbek.Barbara Toporska
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
