KATEGORIE [rozwiń]

Borowiak Mariusz

Okładka książki Skarb z South Hinskey

145,00 zł 112,85 zł


"[...] dzieje Ekspozytury 300 podczas drugiej wojny światowej przedstawiają się następująco. Powstanie agentury było związane z reorganizacją francuskiego ośrodka kryptologicznego „P.C. Bruno” kierowanego przez francuskiego szefa radiowywiadu majora Gustave Bertranda. Po upadku Francji w czerwcu 1940 roku i podpisaniu rozejmu z Niemcami możliwe było kontynuowanie tej działalności jedynie w konspiracji. Major Bertrand, po uzyskaniu nieoficjalnej akceptacji gen. Maxime Weyganda (19 maja 1940 roku mianowany Naczelnym Wodzem Sił Zbrojnych Francji), utworzył ośrodek o kryptonimie „Cadix” umieszczony w Ch?teau des Fouzes, niedaleko Uzes (w departamencie Gard). Zespół ppłk. Langera dzięki poparciu ze strony gen. Juliusza Kleeberga (po upadku Francji założył na terenie Vichy Organizację Wojskową, która zajmowała się ewakuacją i opieką nad żołnierzami Wojska Polskiego) otrzymał zgodę na kontynuowanie współpracy z Francuzami, jednak organizacyjnie, jako Ekspozytura 300 miała podlegać i komunikować się bezpośrednio z Wydziałem Wywiadowczym Oddziału II Sztabu N.W. Pracownicy polskiej ekspozytury składali okresowo meldunki i otrzymywali drogą zwrotną kolejne zadania. Stałą łączność ośrodek „Cadix” nawiązał ze stolicą Albionu dopiero na początku marca 1941 roku. Radiogramy były szyfrowane za pomocą modelu maszyny do szyfrowania Lacida, zaprojektowanej przed drugą wojną światową przez polskie Biuro Szyfrów w celu użycia jej w okresie wojny przez polskich wyższych dowódców. Dwa egzemplarze tego urządzenia wysłano do Francji przed wrześniem 1939 roku. Radiostacja Ekspozytury 300 spełniała ważną rolę – jej zadaniem było pośredniczenie w bezpośredniej łączności pomiędzy Ekspozyturą „AFR” ulokowaną w Algierze (kierownik mjr Mieczysław Zygfryd Słowikowski, pseud. „Rygor”), a Wydziałem Wywiadowczym Oddziału II Sztabu N.W. w Londynie. Pracownicy Ekspozytury 300 zajmowali się różnymi tematami. Prace nad dekryptażem, czyli rozszyfrowywaniem, koncentrowały się na materiałach pochodzących z nasłuchu niemieckiej korespondencji radiowej: 1) sztabów i jednostek Wehrmachtu stacjonujących we Francji, w samych Niemczech, a także na terytoriach okupowanych lub w sferze dominacji Trzeciej Rzeszy: na terenach Belgii, Bułgarii, Czechosłowacji, Jugosławii, Polski, Węgier, okupowanej części Związku Sowieckiego, jak również na Krecie, w Libii i na innych obszarach; 2) policji i SS we Francji, Austrii, Czechosłowacji, Holandii, Luksemburgu, Norwegii, Polsce i w okupowanej części Związku Sowieckiego; 3) kierownictwa Niemieckiej Komisji Rozejmowej w Wiesbaden, z jej placówkami we Francji i w Afryce Północnej, a także między placówkami w terenie." (fragment Wstępu)
Okładka książki Na tropie zbrodni w Mokranach - Audiobook
audiobook

39,90 zł 29,30 zł

Artykuł chwilowo niedostępny

Na tropie zbrodni w Mokranach
Okładka książki Stalowe drapieżniki

55,00 zł

Artykuł chwilowo niedostępny

Jedyna tak rzetelnie opracowana książka o polskich okrętach podwodnych, począwszy od okresu międzywojennego, przez II wojnę światową aż do momentu rozwiązania Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii. W swej najnowszej publikacji autor wykorzystał niepublikowane dokumenty i relacje naocznych świadków niedostępne jego poprzednikom lub też świadomie przez nich pominięte jako niewygodne etycznie. Nie wahał się ukazać wydarzeń w innym niż dotychczas świetle. Książka przedstawia dzieje polskiej floty podwodnej w latach 1926–1939, opisuje działania okrętów podwodnych PMW na Bałtyku we wrześniu 1939 r. oraz sensacyjne ucieczki ORP „Wilk” i ORP „Orzeł” z Morza Bałtyckiego do Anglii po zakończeniu działań u polskich wybrzeży, a wreszcie ich dalsze losy u boku Royal Navy. Autor opowiedział także historię trzech okrętów podwodnych: „Rysia”, „Żbika” i „Sępa” oraz ich załóg internowanych w Szwecji. Obiektywnie opisał postawy polskich marynarzy, nawet te kontrowersyjne. Przedstawił znaczące dokonania bojowych okrętów przekazanych PMW przez aliantów w czasie II wojny światowej. Ukazał blaski i cienie służby na okrętach, błędy w dowodzeniu i naganne zachowanie dowódców w sytuacjach ekstremalnych (te fakty zwykle pomijali inni autorzy). Naświetlił także szeroko tło zdrady komandora Kłoczkowskiego – dowódcy „Orła”, oraz okoliczności samobójczej śmierci dowódcy „Wilka” – komandora Krawczyka. Książka zawiera szczegółowe dane techniczne, informacje o uzbrojeniu i składzie załóg, relacje świadków oraz mnóstwo dotąd niepublikowanych zdjęć. Obowiązkowa lektura dla miłośników historii najnowszej!
  • Poprzednia

    • 1
  • Następna

Promocje

Uwaga!!!
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
TAK
NIE
Oczekiwanie na odpowiedź
Dodano produkt do koszyka
Kontynuuj zakupy
Przejdź do koszyka
Oczekiwanie na odpowiedź
Wybierz wariant produktu
Dodaj do koszyka
Anuluj