MYŚL JAK STOICY - OSWÓJ WŁASNE MYŚLI I PRZESTAŃ SIĘ BAĆBudzisz się w środku nocy. Problemy w pracy. W domu awantura. I ten ból głowy, już trzeci raz w tym tygodniu - a jeśli to rak? Myśli zaczynają galopować. Wiesz, że do rana nie uśniesz. Chyba że... zrozumiesz, że możesz to powstrzymać!Jak właściwie spojrzeć na rzeczy i złapać dystans?JUŻ DZIŚ WPROWADŹ STRATEGIĘ STOIKÓW, NAJSKUTECZNIEJSZYCH LEKARZY LUDZKICH DUSZ!Seneka, Marek Aureliusz i Epiktet udowadniają, że recepta na stoicki spokój jest zaskakująco prosta. W stresujących sytuacjach - od stłuczki na parkingu przez bolesny zabieg dentystyczny po rozmowę z szefem - naucz się myśleć jak stoik i zobacz, że stoicyzm to nie tylko filozoficzna teoria, ale też świetna codzienna praktyka, która poprawi jakość twojego życia.Marcin Fabjański, praktykujący stoik, założyciel szkoły filozoficznej we Włoszech, wykładowca Uniwersytetu Śląskiego, autor bestsellera Uwolnij się! Dobre życie według siedmiu filozofów-terapeutów, w przystępny i nowoczesny sposób pokazuje, jak zacząć dobrze myśleć. Bo nasze szczęście i spokój zależą od tego, jak myślimy.Jedyny poradnik stoickiej filozofii, którego potrzebujesz, aby zacząć żyć bez lęku!
Matematyk i filozof William A. Dembski w książce „Wnioskowanie o projekcie. Wykluczenie przypadku metodą małych prawdopodobieństw” zastanawia się, jak możemy rozpoznać zdarzenia będące skutkiem działania inteligentnych przyczyn i odróżnić je od zdarzeń spowodowanych niekierowanymi przyczynami naturalnymi. Jeśli nie będziemy znać historii przyczynowej, jak możemy określić, czy mamy do czynienia ze skutkiem działania przyczyny inteligentnej? W odpowiedzi na te pytania, autor przedstawia czytelnikowi wiarygodną metodę wykrywania przyczyn inteligentnych, czyli wnioskowanie o projekcie.
Propozycja Dembskiego nosi nazwę „filtra eksplanacyjnego” i jest to obecnie najbardziej znane narzędzie wykrywania projektu. Zgodnie z tym ujęciem stwierdzenie projektu możliwe staje się dopiero po zastosowaniu trójstopniowej analizy, w trakcie której należy wykluczyć możliwość, że badane zjawisko jest wynikiem działania konieczności lub przypadku. Jeżeli badane zjawisko nie mogło powstać na skutek znanych nam praw przyrody, a prawdopodobieństwo jego przypadkowego powstania jest zbyt małe, to, jak twierdzi Dembski, jesteśmy na dobrej drodze do wykrycia projektu. Ostatnim etapem analizy jest próba określenia, czy przedmiot badań przejawia wzorzec, który wskazuje na działanie istot inteligentnych – wzorzec ten nazywany jest specyfikacją.
Według argumentacji autora zaproponowane przez niego narzędzie w gruncie rzeczy nie jest nową metodą wykrywania projektu. Ludzie nieustannie milcząco odróżniają skutki działania przyczyn inteligentnych od zdarzeń przypadkowych. Zasługą autora jest przedstawienie tej metody w sposób sprecyzowany i sformalizowany, a także zwrócenie uwagi, że procedura wykrywania projektu jest powszechna w nauce i życiu codziennym. Z wnioskowaniem o projekcie spotykamy się w różnych dziedzinach nauki, takich jak: kryminalistyka, medycyna sądowa, kryptografia i archeologia. Jest to także powszechna praktyka w programie poszukiwania inteligencji pozaziemskiej (SETI). Skoro praktyka rozpoznawania projektu jest tak popularna i w wielu przypadkach skuteczna, to dlaczego nie rozszerzyć jej również na inne dziedziny nauki, jak biologia i kosmologia?
„Wnioskowanie o projekcie” to wnikliwa i prowokacyjna książka, która szczególnie zainteresuje filozofów nauki, epistemologów i logików, badaczy zajmujących się rachunkiem prawdopodobieństwa i teorią złożoności oraz statystyków. Jest to pozycja przeznaczona również dla tych czytelników, którzy chcą dowiedzieć się czegoś więcej o sposobach funkcjonowania nauki.
Seria Inteligentny Projekt to pierwsza tak ambitna i bogata propozycja na polskim rynku wydawniczym, w ramach której ukazują się książki dotyczące teorii inteligentnego projektu – Intelligent Design (ID).
Autorzy zastanawiają się: czy różnorodność życia na Ziemi może być wyjaśniona wyłącznie przez procesy czysto przyrodnicze? Czy złożone struktury biologiczne mogły powstać drogą przypadku i konieczności, bez udziału inteligencji? Czy Ziemia jest tylko jedną z wielu niczym niewyróżniających się planet?
Teoria inteligentnego projektu jest ogólną teorią rozpoznawania projektu i ma szerokie zastosowanie w takich dziedzinach nauki, jak kryminalistyka, historia, kryptografia, astronomia i inżynieria. Seria Inteligentny Projekt pokazuje, że koncepcja ID powinna być stosowana również w zagadnieniach pochodzenia i rozwoju różnych form życia, a także w próbie zrozumienia nas samych.
Geneza „bioetyki” jest związana z dwiema osobami. Pierwsza z nich to Van Rensselaer Potter (1911-2001), amerykański biochemik i onkolog pracujący na Uniwersytecie Wisconsin w Madison (ang. University of Wisconsin-Madison). W 1971 roku wydał książkę poświęconą problemom ekologicznej etyki życia pod tytułem Bioethics: Bridge to the Future (,Bioetyka: most do przyszłości").
Drugi ojciec tego pojęcia to André Hellegers (1926-1979), fizjolog i embriolog holenderskiego pochodzenia. Swoje poszukiwania naukowe prowadził on na założonym w XVIII wieku przez jezuitów Georgetown University w Waszyngtonie. To tutaj André Hellegers utworzył w 1971 roku Instytut Etyki Kennedy'ego (Kennedy Institute of Ethics), a w jego ramach Centrum Bioetyki.
fragment Wstępu
Gerardus van der Leeuw (1890-1950) znany przede wszystkim jako fenomenolog religii (jego główne dzieło to właśnie Fenomenologia religii), był obok Nietzschego i Junga, M. Eliadego i R. Otto jednym z najwybitniejszych przedstawicieli religioznawstwa, jak też teologiem (protestanckiego Kościoła reformowanego), filozofem (w duchu Diltheya i Sprangera, jak też egzystencjalisty Jaspersa). Przede wszystkim jednak wykorzystał fenomenologię E. Husserla, M. Schelera i N. Hartmanna oraz Edyty Stein do sformułowania swych podstawowych poglądów.Fenomenologia postulowała metodę filozofowania polegającą na zaniechaniu czysto pojęciowych spekulacji przez powrót do Rzeczy czyli do uzyskania bezpośredniego doświadczenia tego co dane; w celu poznawczego dotarcia do tzw. czystej świadomości to jest istoty rzeczyDzieło van der Leeuwa obejmuje także takie dziedziny jak religie pierwotne, religię staroegipską, grecką i rzymską, historię chrześcijaństwa, porównawczą historię religii, wreszcie fenomenologię religii jako taką.Fenomenologia religii nie jest ani filozofią religii, ani psychologią religii ani teologią. Fenomenologia religii powinna więc przede wszystkim nadawać nazwy takie jak: ofiara, modlitwa, zbawiciel, mit, symbol itd. W ten sposób kształtuje zjawisko. Po drugie winna je włączyć we własne życie i metodycznie je przeżyć. Po trzecie, powinna stanąć z boku i postarać się dostrzec to co się ukazuje. Po czwarte spróbować wyjaśnić to co dostrzegła i po piąte zrozumieć to, co się ukazuje.Fenomenologia religii Gerardusa van der Leeuwa ma wartość nie tylko dla religioznawców lecz także dla każdego inteligenta-humanisty.
Fragment: Czujemy jakieś krzepiące i orzeźwiające wzruszenie, gdy wspominamy szwadron Kozietulskiego, owych czternastu z oblężenia Gdańska, owych rannych z lazaretu, co w r. 1809 zdobyli pozycję nieprzyjacielską, ułanów Poniatowskiego, i podchorążych, i czwartaków. Niech wskrzeszona ich tradycja da nam raz jeszcze pokolenie o takich charakterach i takiej zaprawie, dziś ono się nie zmarnuje, nie zostawi tylko sławy bohaterstwa po sobie, ale dokona rzeczy wielkiej i ostatecznej!
Dwutomowa publikacja: Literatura a religia wyzwania epoki świeckiej to pierwsze w języku polskim kompendium wiedzy z zakresu badań nad relacją literatura a religia na miarę humanistyki XXI wieku. O jego randze decyduje międzynarodowy i różnorodny zespół, w którym znaleźli się najwybitniejsi badacze związków literatury i religii, a także światowej sławy myśliciele zajmujący się konsekwencjami procesów odczarowania. Temu pionierskiemu projektowi patronuje Charles Taylor, którego monumentalne studium A Secular Age (Epoka świecka) zrewolucjonizowało studia nad religią w XX i XXI wieku, wykazując, że modernizacja nie eliminuje religii, a świeckość wynika z opcjonalności religijnych światopoglądów, a nie z ich anachronizmu.Na drugi tom (historycznoliteracki) składają się artykuły o wybranych pisarzach polskich tworzących po 1945 roku, których twórczość wyznacza punkty orientacyjne na literackiej mapie wiary i niewiary. Pojawiają się tu autorzy odżegnujący się od religii (Gombrowicz, Lem, Szymborska), spierający się z ortodoksją (Miłosz), żarliwi katolicy (ksiądz Twardowski i Brandstaetter), ale także ci, którzy wymykają się prostej alternatywie: wierzący/niewierzący (Barańczak, Herbert, Pankowski). Całość tworzy fascynującą panoramę polskiej literatury powstającej w cieniu Auschwitz i Kołymy. Książka jest adresowana do humanistów reprezentujących różne dyscypliny (literaturoznawstwo, religioznawstwo, filozofię religii, socjologię religii), których interesuje wszechstronne i wolne od uprzedzeń ujęcie obecności religii w kulturze współczesnej.To pierwsze tego rodzaju, wszechstronne i interdyscyplinarne ujęcie obecności religii w kulturze, łączące tradycję badań nad związkami literatury i religii z perspektywą współczesnej humanistyki po tzw. zwrocie etycznym i zwrocie postsekularnym. Publikacja powinna mieć pierwszorzędne znaczenie nie tylko dla badań humanistycznych wypracowana przez autorów formuła badawcza jest bowiem otwarta na rzeczywistość społeczną i palące problemy współczesności.Prof. Joanna Zach
Książka ta to ostatni tom trylogii Rémiego Brague’a, po „Prawie Boga” oraz „Mądrości świata” (w opracowaniu), stawiającej pytanie o kondycję człowieka w poszczególnych epokach ludzkości, od starożytności do nowożytności.
W „Królestwie człowieka” autor zastanawia się nad ideą, która przyświeca człowiekowi w nowoczesności, kiedy to został odrzucony porządek kosmiczny i boskie prawo, dotychczas pomagające w realizacji człowieczeństwa. Odrzucenie przez człowieka wszelkiego kontekst swojego istnienia i postawienie w centrum samego siebie, tworzy owe tytułowe „królestwo człowieka”. Projekt ten – zdaniem Rémiego Brague’a – jest już w swoim założeniu skazany na klęskę, a jego realizacji obraca się przeciwko człowiekowi.
Historia czterech pokoleń pewnej amerykańskiej rodziny, historia dążenia o oświecenia duchowego i piękna opowieść o miłości na tle gwałtownych przemian zachodzących na świecie. Losy bohaterów przplatają się z losami trzech boskich wcieleń, tzw. awatarów, których świadkami pojawienia stały się i staną wkrótce współczesne Indie - Schirdi Sai Baby, Sathyi Sai Baby i Premy Sai. Wraz z kolejnymi inkarnacjami, bohaterowie odkrywają boskość w sobie.
Rzadko spotyka się mistrzów takich jak Atisha, a to dlatego, że nauczało go trzech oświeconych mistrzów. Nie zdarzyło się to nigdy przedtem i nigdy potem. Żył w XI wieku, urodził się w Indiach, ale gdy jego miłość stała się aktywna, udał się do Tybetu, jakby przyciągał go tam jakiś wielki magnes. Przemienił całą jakość tybetańskiej świadomości.Siedem Punktów Treningu Umysłu to podstawowe nauczanie, które dał Tybetowi, dar Indii dla Tybetu. Tych siedem punktów to najmniejszy traktat, jaki można znaleźć, traktat o ogromnej wartości. Stanowią religię w skondensowanej postaci, musisz rozwinąć każde z nich. Stwierdzenia te przypominają nasiona, wiele jest w nich zawarte. Może nie jest to tak widoczne, lecz gdy wejdziesz w nie głęboko, gdy będziesz kontemplować, medytować i zaczniesz z nimi eksperymentować, będzie to największą przygodą twego życia.
Annie Proulx należy do grona najważniejszych współczesnych pisarzy amerykańskich związanych z nurtem literatury regionalnej. Urodziła się w 1935 roku w Norwich w stanie Connecticut. Przed swoim debiutem literackim, na początku lat 80. na łamach czasopisma Esquire, wydała kilka poradników, m.in. ogrodniczych. W 1988 roku ukazała się jej pierwsza książka - tom krótkiej prozy Pieśni serca i inne opowiadania, a cztery lata później pierwsza powieść Pocztówki. Literacki dorobek Proulx obejmuje pięć powieści, cztery zbiory opowiadań i jedną książkę wspomnieniową. Na kanwie jej utworów powstały dwa głośne filmy kinowe - Kroniki portowe (2001) i Tajemnica Brokeback Mountain (2005) - oraz serial telewizyjny Drwale (2020). Proulx jest laureatką nagrody Pulitzera, National Book Award i PEN/Faulkner Award.
W wymiarze filozoficznym i egzystencjalnym pisarstwo Proulx sytuuje się w tradycji naturalizmu. Człowiek w jej prozie to byt biologiczny, nierzadko albo w pewien sposób ograniczony przez czynniki fizyczne, albo napędzany przez bodźce, nad którymi nie ma kontroli. Pisarka z reguły portretuje przedstawicieli nizin społecznych, ludzi niemających już sił, by próbować przełamać impas, w jakim się znaleźli. Jak najdalszy od idyllicznych sentymentów sposób pisania o doświadczeniu miejsca osadza jej twórczość w nurcie tzw. nowego regionalizmu. Proulx wywraca na nice pastoralne konwencje opisu krajobrazu, pokazując, jak degradujące dla ludzkiej psychiki bywa ciężkie życie pośród pięknej przyrody. Obserwuje zarazem procesy utowarowienia kultury regionalnej, odbierając je jako symptomy niebezpiecznej tendencji ery globalizacji.
******
The philosophical underpinnings and existential implications of Annie Proulx’s fiction situate it in the tradition of literary naturalism. The writer portrays characters from the lower social classes, people who are unable to overcome the impasse in which they have found themselves. Far from idyllic sentiments, Proulx’s approach to the experience of place connects her to the writers associated with so-called new regionalism. She shows the degrading influence of the life amidst beautiful natural surroundings on individual human psyche. Proulx looks closely at the processes of the commodification of regional culture and interprets them as symptoms of a dangerous global tendency.
Podręcznik Statystyka społeczna. Procesy społeczne, źródła danych i metody analizy jest poświęcony metodomanalizy ilościowej społecznych aspektów procesów ekonomicznych i demograficznych oraz polityki publicznej.Badania procesów społecznych zajmują poczesne miejsce we współczesnej ekonomii, a ich wyniki stanowią cenneźródło informacji dla instytucji publicznych. Znaczenie analiz zjawisk i procesów społecznych wzrosło szczególniew ostatnich kilkunastu latach, czego wyrazem są z jednej strony priorytety badawcze instytucji Unii Europejskiej(zwłaszcza Biura Statystycznego UE Eurostatu) i organizacji międzynarodowych (przede wszystkim OrganizacjiNarodów Zjednoczonych i Banku Światowego), z drugiej zaś nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii przyznane A.Senowi, J. Stiglitzowi, A. Deatonowi oraz A. Banerjeemu, E. Duflo i M. Kremerowi. W Polsce znaczący rozwój badańpoświęconych zjawiskom i procesom społecznym nastąpił wraz z odchodzeniem od gospodarki centralnie planowanej.Członkostwo Polski w Unii Europejskiej narzuca nowe wymagania zarówno w zakresie organizacji badań, jaki zakresie analiz prowadzonych na ich podstawie.Autorzy podręcznika wychodzą z założenia, iż informacje na temat zjawisk i procesów społecznych powinny byćprzedstawiane odbiorcom w formie możliwie precyzyjnej, co nie tylko zachęca, ale wręcz zmusza do sięgnięcia pometody analizy ilościowej. Ich stosowanie wymaga jednak korzystania z odpowiednich danych oraz metod analizyrozpatrywanych zjawisk i procesów. Triada: zjawiska i procesy społeczne, dane, metody analizy opisuje zwięźlepodejście badawcze zaproponowane w tej książce. Jednocześnie intencją Autorów było ukazanie statystyki społecznejjako elementu systemu instytucji publicznych, ze szczególnym uwzględnieniem Polski i Unii Europejskiej. Omawianezagadnienia są ilustrowane przykładami empirycznymi podręcznik ma dostarczać informacji o określonychaspektach zmian społecznych dokonujących się w Polsce i Europie. Autorom podręcznika zależy jednocześnie, abyprzy przedstawianiu określonych miar i sposobów ich wykorzystania w analizie poszczególnych obszarów warunkówżycia pokazać także, jak dochodzimy do określonych miar, czyli zapoznać Czytelników z metodami ich wyznaczania.Konieczne jest także podkreślenie, że analizy różnych aspektów warunków życia ludności są dokonywane przedewszystkim z punktu widzenia oceny poziomu zaspokojenia potrzeb ludności.Podręcznik został przygotowany przede wszystkim z myślą o studentach kierunków ekonomicznych zarównodziennych, jak i zaocznych. Mogą, a nawet powinni korzystać z niego także studenci innych kierunków. Co więcej,wiedza o stosowanych w statystyce społecznej pojęciach, źródłach danych i podstawowych metodach analizy powinnastanowić punkt wyjścia dla badaczy różnych zjawisk i procesów społecznych. Podręcznik przeznaczony jest teżdla pracowników instytucji zajmujących się polityką społeczną oraz pracowników urzędów statystycznych. Ocenaefektowności prowadzonej polityki społecznej wymaga umiejętności stosowania odpowiednich metod ilościowych.Podręcznik ułatwi także czytelnikowi orientację w zagadnieniach związanych z koniecznymi reformami modelupolityki społecznej w Polsce i Europie, a także zrozumienie przesłanek ich wprowadzania.
W książce, którą trzymasz w ręku autor stara się odpowiedzieć na kilka pytań, które od tysięcy lat zaprzątają najwybitniejsze umysły zarówno naukowców jak i zwykłych ludzi:
Kto i dlaczego zbudował Wielką Piramidę w Gizie i wiele innych piramid na świecie?
Czy budowniczowie Wielkiej Piramidy rzeczywiście stworzyli ją jako ochronę przed kolejnym przebiegunowaniem i katastrofami, które co kilkanaście tysięcy lat nawiedzają Ziemię?
Czy „sarkofag” w Komnacie Króla był stworzony jako miejsce dla Arki Przymierza i czy Biblia myli się twierdząc, że to Mojżesz ją zbudował?
Czy Arka Przymierza powinna tam powrócić, gdyż jej przeznaczeniem jest aktywacja energii Wielkiej Piramidy oraz innych piramid znajdujących się na naszej planecie?
Czy wykonane w Polsce w 2011 roku dwa złote pręty z napisem „NIE TYLKO CHLEBEM CZŁOWIEK ŻYJE” po polsku i hebrajsku są „kluczami” do aktywacji energii Arki Przymierza?
Czy przejście Planety Ziemia oraz jej mieszkańców do Piątego Wymiaru rozpoczęło się teraz, w latach 20-tych XXI wieku?
Jak może wyglądać nasze codzienne życie w wibracjach Piątego Wymiaru?
Działy „Przeszłość” i „Teraźniejszość” oparte są na faktach i autentycznych przeżyciach grupy ludzi, którzy dzięki niekonwencjonalnym źródłom informacji stworzyli Projekt ujawniania wiedzy starożytnej i współczesnej w celu zmiany dominującego obecnie paradygmatu zarówno w polityce jak i gospodarce związanego z negatywną energią oraz wszechwładzą pieniądza. Ostatnim krokiem jest „przebudzenie” energii Wielkiej Piramidy.
Dział „Przyszłość” jest wizją autora dotyczącą naszego codziennego życia w wibracjach Piątego Wymiaru.
Książka Adriany Świątek stanowi rezultat systematycznych badań terenowych prowadzonych na terytorium Ukrainy Zachodniej, na obszarze Huculszczyzny w rejonie wierchowińskim obwodu iwanofrankiwskiego, w latach 20112017. W efekcie trwających siedem lat eksploracji w wybranym rejonie Karpat Wschodnich powstała monografia huculskiego obrzędu weselnego, będąca narracją antropologa widowisk poruszającego się w otwartej przestrzeni pomiędzy co najmniej kilkoma dyskursami etnograficznym, antropologicznym oraz teatrologicznym. Ślad fascynującej podróży w głąb huculskiej kultury ludowej opisanej niegdyś przez Stanisława Vincenza, a żywotnej i dzisiaj.Autorka uczestniczyła w dziewięciu obrzędach weselnych. Wykonała około trzech tysięcy analogowych fotografii. Nagrała setki minut materiału filmowego. Zarejestrowała i przetłumaczyła kilkanaście huculskich pieśni weselnych i opowiadań. Ten obszerny materiał stał się podstawą książki, w której narracja werbalna (opisowa i analityczna) przeplata się z narracją ikoniczną, na którą składa się 138 tablic z fotografiami oraz ilustrowany atlas kostiumów i rekwizytów huculskiego widowiska weselnego. W niektórych miejscach tomu można znaleźć kody QR pozwalające odsłuchać umieszczone w Internecie materiały audio.Książkę uzupełniają: obszerna bibliografia, indeks nazwisk i miejscowości oraz streszczenia w języku angielskim i ukraińskim.Adriana Świątek jest adiunktem na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie.
Wiktymologię interesują wszelkie zjawiska powodujące nierówności społeczne, pokrzywdzenie społeczeństw czy jednostki ludzkiej, w tym przedmiotem jej badań jest zarówno globalizacja, powodująca zmniejszenie nierówności społeczno-gospodarczych i poprawę bytu ludności, jak i sfera poruszana przez przeciwników globalizacji, mówiąca o pogorszeniu i zagrożeniu jakości życia i o wynikających z tego rożnych formach pokrzywdzenia człowieka. Niniejsza praca nie wyczerpuje bogatej problematyki wiktymologii. Zawiera jednak analizę i ocenę tych problemów, które w wymiarze jednostkowym i społecznym stały się zagrożeniami na przełomie tysiącleci. Dla rozwoju wiktymologii jako ruchu społecznego ważne jest wdrażanie wyników badań wiktymologicznych. W najbliższym czasie powinna więc wzrastać profilaktyczna funkcja wiktymologii, na co zwrócono uwagę w kolejnych rozdziałach książki, będącej holistycznym opracowaniem obejmującym wszelkie aspekty współczesnej wiktymologii.Opracowanie naukowe Profesora Brunona Hołysta to wybitna praca ukazująca horyzont tożsamości człowieka i przyrody z punktu widzenia zachowania gatunku ludzkiego. Na poziomie świata obiektów, zmysłów i myśli została zaprezentowana problematyka bezpieczeństwa rodu ludzkiego, które jest rozumiane jako zgodność ideałów świata wartości jednostki, wspólnoty oraz kultury i cywilizacji. Autor ukazał najistotniejsze zagrożenia cywilizacyjne dla dobra wspólnego, proponując działania profilaktyczno-prewencyjne mające na celu ograniczenie przemocy strukturalnej i dochodzenie do społeczeństwa sprawiedliwego.prof. zw. dr hab. Andrzej Bałandynowicz (z recenzji)Kolejne dzieło Profesora Brunona Hołysta budzi podziw z racji wielopłaszczyznowego i wielopoziomowego ujęcia problemu wiktymologii. Stanowi ono rezultat interdyscyplinarnej wiedzy Autora, w tym także filozoficznej. Profesor Brunon Hołyst wyjaśnia, że właściwie każda działalność człowieka może mieć implikacje wiktymizacyjne. Zagrożenia są nie tylko zewnętrzne, lecz także wewnętrzne, płynące z niepożądanych zmian w psychice człowieka.prof. zw. dr hab. Maria Szyszkowska (z recenzji)
Książka zajmuje się nauką o cywilizacjach. Omówiono w niej koncepcje głównych badaczy cywilizacji (np. Konecznego, Toynbeego czy Huntingtona) oraz przedstawiono główne cywilizacje świata (np. zachodnią, chińską czy islamską) ze szczególnym uwzględnieniem ich odmiennych filozofii prawa oraz opisem ich współczesnych przemian politycznych, gospodarczych i społecznych. Autor porusza także temat mieszanek cywilizacyjnych, barbarzyństwa oraz globalizacji. Książka jest adresowana do każdego, kto pragnie zrozumieć świat globalnie poprzez paradygmat cywilizacyjny.
W ciągu ostatnich lat znacząco zmieniło i nadal zmienia swoje oblicze diagnozowanie nauczycielskie. Dziś pedagodzy są nie tylko zobowiązani do prowadzenia diagnozy, ale również mają coraz szerszy dostęp do standaryzowanych narzędzi.Prezentowana książka stanowi mini ściągawkę dla nauczycieli, pedagogów, studentów i wszystkich zainteresowanych problematyką diagnostyki w placówkach oświatowych. Jej treść opiera się na podejściu określanym, jako diagnoza oparta na faktach. Zakłada ono, że nauczyciel szukając rozwiązań metodycznych czy wychowawczych, powinien korzystać ze standaryzowanych narzędzi diagnostycznych, wyników rzetelnych badań i ekspertyz naukowych oraz własnego doświadczenia, jako specjalisty w dziedzinie edukacji. Publikacja zawiera nie tylko treści pedagogiczno-psychologiczne, ale również prawne, organizacyjne i praktyczne, wskazujące czytelnikowi z jakich testów, w jakim celu i z jakimi kwalifikacjami może korzystać pedagog. Podsumowanie stanowią dwie procedury scalające zaprezentowany materiał wokół diagnozy dzieci z grupy ryzyka dysleksji rozwojowej oraz zaburzeń ze spektrum autyzmu.To książka dla osób, które chcą się rozwijać zawodowo, nie obawiają się nowości i łamania stereotypów, które stale poszukują sposobów podnoszenia jakości własnych działań edukacyjnych.
Cóż za wspaniała, skrząca się od wnikliwych rozważań książka! Niestety, przygnębiająco aktualna, tu i teraz. Podczas gdy w pierwszej części młodzi uczeni krakowscy rozsądnie i z wielkimi talentami analizują szlachetne ideały społeczeństwa otwartego a także zbliżone klimaty ideologiczne, np. ideę ładu spontanicznego lub bezstronności światopoglądowej państwa o tyle w drugiej części ich znakomita Mentorka przygląda się ciemniejszym stronom podważenia liberalizmu i otwartości. Jedna z najwybitniejszych w świecie znawczyń liberalizmu bierze pod lupę takie ponure zjawiska jak manipulację słowami przywołując np. prawdziwych patriotów, w odróżnieniu od patriotów bezprzymiotnikowych lub teorie spiskowe, należące do syndromu paranoi politycznej. W czasie i miejscu, w którym jesteśmy, gdy rozmaitym zagrożeniom tego świata winny jest George Soros, przebiegli antyrodzinni socjotechnicy spod znaku LGBT lub smoleńscy zamachowcy, rozważania Beaty Polanowskiej-Sygulskiej, pogłębione i pełne delikatnej ironii, są jak odtrutka na głupstwa, czasami ubrane w język quasi-naukowy. Polecam tę odtrutkę Czytelnikom bardzo gorąco, tym bardziej że zawarte w tym tomie eseje są napisane świetnie: błyskotliwie i erudycyjnie.- Wojciech Sadurski
Wieki średnie coś szarego, ciemnego, noc ducha. Tak określa się je w zwykłym pojęciu. W politycznej historii to czasy feudalne, wojny krzyżowe, państwo rzymskie, walka z duchowną władzą, a przed oczyma stają klasztory, mnisi etc. Obraz szary, bez wyraźniejszych konturów. Ale tylko wtedy, gdy patrzymy z dala. Gdy bliżej, widzimy mnóstwo szczegółów. Pominąwszy polityczną stronę, życie duchowe bardzo rozbudzone. Wielkie wysiłki w celu uchwycenia tego, co często nieuchwytne. Po sobie następują szkoły, systemata, wre walka w łonie samego duchowieństwa, prądy ścierają się nie gorzej niż dziś. Prawda, że nad wszystkim góruje religia, później teologia, ale jest ona jakby ramą, w granicach której najrozmaitsze obrazy. A i poza tymi ramami jest jeszcze coś: filozofowie arabscy i żydowscy, a w Bizancjum również filozofują po swojemu. Co w starożytności płynęło kilkoma wybitnymi rzekami, to teraz z jednej strony się rozlewa w tysięczne strumyczki, w których zwierciadle odbija się myśl ta sama: myśl teologiczna. Dlatego też historia filozofii średniowiecznej nie jest tylko historią samej filozofii, lecz musi tykać się teologii. Podobnie, jak historia pism jest związana z historią języków. Ale ten brak ścisłej granicy nie jest przeszkodą, mylą się też ci, którzy nie uznają filozofii w wiekach średnich. Jest ona zależna od teologii, związana z nią, ale jest. Gdybyśmy tu nawet mówili o upadku filozofii, to i epoki upadku mają swoją historię.
Cassirerowska interpretacja myślenia mitycznego nie koncentruje się na badaniu treści wyobraźni mitycznej czy jej konkretnych przejawów (tutaj opiera się na ustaleniach etnologii, etnografii, językoznawstwa, filologii klasycznej, mitoznawstwa porównawczego czy też religioznawstwa), lecz na formie myśli jako sposobie ukierunkowania konceptualizacji rzeczywistości. Wbrew obiegowym poglądom pokutującym częściowo do dzisiaj, upatrującym w micie przejaw nierozumu (wcielenia nieracjonalności) czy też raczej przed-rozumu (traktowanie go jako iluzji, produktu umysłu infantylnego, nieodróżniającego sfery przedmiotowej od sfery myśli i afektów) i tym samym delegującym mit i myślenie mityczne do kręgu prymitywnych wyobrażeń i przesądów, Cassirer jest zdania, że mit posiada autonomiczną zdolność formotwórczą, kierunek obiektywizacji.
Druga część biografii Romana Witolda Ingardena Jestem filozofem świata obejmuje lata 19391970. Omawia ciekawy, ale także niełatwy etap w życiu filozofa. Wojna była czasem, w którym walka o przetrwanie własne i rodziny, pod dwiema okupacjami, stanowiła największe wyzwanie. Przebywał wówczas z rodziną we Lwowie, gdzie uczestniczył w tajnym nauczaniu. Po zakończeniu wojny nastąpiło zderzenie z komunistyczną rzeczywistością, zmagania o reaktywację ośrodków akademickich, czasopism i towarzystw filozoficznych, zabiegi o realizację kariery naukowej, obrona autonomii polskiej nauki oraz dorobku Szkoły Lwowskiej. W pierwszej połowie lat pięćdziesiątych, z inspiracji Adama Schaffa pod pretekstem zwalczania reakcyjnej filozofii marksiści zainicjowali kampanię przeciwko uczniom Kazimierza Twardowskiego, mającą na celu wyeliminowanie ich z życia akademickiego. Zadanie światopoglądowego prześladowania Ingardena powierzono jego byłemu uczniowi ze Lwowa, marksistowskiemu neoficie, Tadeuszowi Krońskiemu. Efektem tych działań było odsunięcie od nauczania akademickiego oraz zakaz publikacji. Ingarden, z gronem wykluczonych filozofów, skupił się na pracy redakcyjnej i tłumaczeniach w ramach Biblioteki Klasyków Filozofii. Powrócił do nauczania akademickiego dopiero w roku 1957. Pomimo niesprzyjających warunków dla naukowego rozwoju filozof napisał i opublikował wówczas bardzo ważne prace, m.in. Spór o istnienie świata, Studia z estetyki, Wykłady i dyskusje z estetyki, Z badań nad filozofią współczesną, Wstęp do fenomenologii Husserla, Wykłady z etyki i Książeczkę o człowieku.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
