Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Monografia część rozdziałów w języku polskim, pozostałe w rosyjskim
Publikacja nawiązuje, co prawda, do wielu dobrze znanych tematów, lecz zasila je nowym materiałem, uwidacznia nowe perspektywy i formułuje nowe wnioski. Można to zaobserwować nie tylko w zakresie feminatywów. Także sposób traktowania płci w ramach procesu translatorycznego i komunikacyjnego zostaje poddany weryfikacji i analizie w nowym ujęciu.
Dobrze, że autorkom i autorom tomu udało się zintegrować zagadnienia lingwistyki płci w płaszczyźnie wielu języków słowiańskich, które w ramach dyskursu na temat gender odgrywają jedynie nieznaczną rolę, a w przypadku badań z zakresu języka bułgarskiego, ukraińskiego czy białoruskiego uwzględniane są raczej sporadycznie.
Dr phil., asst. prof. Dennis Scheller-Boltz
Institute of Slavonic Languages
at the Vienna University of Economics and Business (Austria)
Monografia została podzielona na trzy części (Opis, Antologia, Bibliografia zawartości), z których każda może być traktowana jako autonomiczna całość. Pierwsza, dwudzielna część, została poświęcona działalności Kuczalskiej-Reinschmit w latach poprzedzających wyjazd z Warszawy do Lwowa oraz redagowanemu przez nią czasopismu „Ster”, ukazującemu się we Lwowie w latach 1895–1897. Znajdują się tu zatem informacje o biografii Kuczalskiej-Reinschmit i jej działalności w takich formalnych i nieformalnych instytucjach, jak Komitet Społeczny III Szwalni Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności, Unia Powszechna Kobiet, Komitet Damski przy Warszawskim Oddziale Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami i Delegacja Pracy Kobiet przy Towarzystwie Popierania Handlu i Przemysłu w Warszawie, oraz o jej publicystyce na łamach „Echa” Zygmunta Sarneckiego”, „Świtu” Marii Konopnickiej”, „Przeglądu Tygodniowego” Adama Wiślickiego, „Tygodnika Mód i Powieści” Emila Skiwskiego i „Kuriera Warszawskiego” Franciszka Olszewskiego. We fragmencie poświęconym „Sterowi” lwowskiemu znajdują się informacje o gronie współpracownic i współpracowników pisma, jego programie, strukturze i zawartości oraz dominujących tematach, jakimi były: równouprawnienie edukacyjne i zawodowe kobiet, kobiece gospodarstwo wiejskie, rozwój stowarzyszeń kobiecych. Część druga to antologia tekstów ze „Steru”, prezentująca publicystykę społeczną, krytykę kulturalną i twórczość literacką tych współpracownic i współpracowników pisma, którzy tyleż kształtowali jego program, co go realizowali (m.in. Piotr Chmielowski, Zofia Daszyńska, Maria Dulębianka, Ludwika Godlewska, Anna Lewicka, Iza Moszczeńska, Eliza Orzeszkowa, Mikołaj Biernacki, Maria Rodziewiczówna, Cecylia Walewska, Stefan Żeromski). Część trzecia to bibliografia zawartości „Steru”.
Tom wpisuje się jubileuszowym przesłaniem w tradycję międzykulturowej Wieży Babel. Zawiera dwadzieścia artykułów dotyczących tożsamości, języka oraz przekładu. Autorzy podejmują kwestie tożsamości zarówno słowiańskiej, jak i różnych kultur narodowych, a także języka oraz strategii językowych, analizując zagadnienie z różnych perspektyw: feministycznej, w kontekście historycznych zagrożeń, w konfrontacji z Innym, jako wypadkową polityki, tradycji i mitu. Prace poświęcone prężnie ostatnio rozwijającemu się przekładoznawstwu dotyczą różnych zagadnień praktyki przekładu (z języka niemieckiego na czeski, z angielskiego na polski, poezji polskiej na język rosyjski, w tym m.in. Czesława Miłosza, Tadeusza Różewicza i Wisławy Szymborskiej) oraz internacjonalizacji współczesnej polszczyzny, struktur języków słowiańskich czy konstrukcji składniowych.
Konferencyjny Poznań to także pewna metafora Wieży Babel, gdyż tutaj miały miejsce początki polskiej państwowości, stąd szerzyła się na wschód i na zachód idea budowania mostów, międzykulturowego współistnienia oraz tolerancji. Poznańska polonistyka i slawistyka świadomie nawiązują do tej tradycji, czerpiąc jednocześnie inspiracje, a także podejmując wyzwanie kontynuacji dzieła powstałej sto lat temu Wszechnicy Piastowskiej.
ARCYBŁYSKOTLIWA SATYRA NA NASZE PRZEJEDZONE I NIEOCZYTANE CZASYW naszym środowisku mówi się: ten kucharz dobrze czyta. Ja czytam przyzwoicie. A to oznacza, że strony płoną jedna po drugiej, czarują klientów, mięso skwierczy, oczy błyszczą, gaża rośnie... Wszakże książka to cały świat, chociaż na zawsze miniony.Jest rok 2037, ludzkość drukuje już tylko banknoty, a książki można znaleźć wyłącznie w muzeach. Ale są wybrańcy, którzy wciąż je CZYTAJĄ. Jednak CZYTAĆ oznacza teraz palić bezcenne pierwodruki. Nie bezmyślnie: milionerzy, gangsterzy, nowe elity urządzają sobie zakazane uczty, na których spożywają jesiotra grillowanego na Dostojewskim, krewetki na Czechowie, antrykoty na Gogolu albo gołąbki na Achmatowej. Jako pierwszy spłonął Finneganów tren Joyce'a, skradziony z British Museum, i zapoczątkował nowe zjawisko: book'n'grill.Gza Jasnodworski, mistrz kulinarno-literackich perwersji, musi działać w głębokiej konspiracji, bo za grillowanie na książkach grozi więzienie albo śmierć. Ale zagrażają mu nie tylko służby specjalne zachodniej cywilizacji, która próbuje podnieść się po niszczących wojnach religijnych, lecz również tajna organizacja fałszerzy książek z siedzibą na uralskiej górze Manaraga.Władimir Sorokin, mistrz absurdalnego humoru i groteski, powraca w wielkim stylu. Autor Dnia oprycznika i Lodu stworzył dystopię, która parodiuje zarówno 451 Fahrenheita Raya Bradbury'ego, 1984 Orwella, jak i Nowy Wspaniały ŚwiatHuxleya.
Kolejny tom studiów (starszych i najnowszych) Prof. Jacka Banaszkiewicza gromadzi artykułu poświęcone średniowiecznym rytuałom i miejscom władzy. Autor pisze o rycie otwierania bitwy, symbolice oraz zgubnej mocy włóczni-chorągwi, niosącej zagładę przeciwnikowi, także o urządzeniach słowiańskich miejsc wiecowych i posągach bóstw, stawianych przy siedzibach władców. W planie mitologicznym i ustaleń Georges`a Dumezila analizuje dar złotej ręki dla komesa Żelisława, ofiarowany temu rycerzowi przez Bolesława Krzywoustego; pokazuje również siłę rytualnego oddziaływania takich obiektów jak czapka i łóżko. Samodzielną część tworzą pozostałe rozprawy, poświęcone Bolesławowi Chrobremu i złotemu wiekowi polskiej historii, jaki wykreował Gall Anonim na użytek piastowskiej dynastii. J. Banaszkiewicz wskazuje narracyjne rozwiązania, które wpływały na pracę kronikarza, a pojawiały się też w chansons de geste. Rzecz domyka studium o cudownych narodzinach Bolesława III za wstawiennictwem św. Idziego z Saint Gilles.
Pewien mężczyzna budzi się któregoś ranka sam w mieście i zaczyna wieść życie bez innych istot; historia miłosna między pisarzem a tajemniczą kobietą napotkaną w jednej z paryskich księgarń; fragmenty biografii starszego brata; stary księgarz poszukujący weny twórczej na morskim wybrzeżu; mężczyzna i kobieta, których samochód utknął na środku pustyni; maszyna zapisująca marzenia senne swojego użytkownika – oto powieść światów równoległych traktująca o samotności współczesnego człowieka w zderzeniu z lawiną początków. Książka Mateia Vişnieca, czołowego rumuńskiego postmodernisty, przywołuje na myśl formalne eksperymenty grupy OuLiPo i groteskową twórczość międzywojennych awangardzistów. To zabawna dystopia w niebywałym stylu, ukazująca w krzywym zwierciadle nasze uzależnienie od iluzji początku.
Matei Vi?niec (ur. 1956) – rumuński dramatopisarz, prozaik, poeta i dziennikarz. Od 1987 roku mieszka we Francji, gdzie poprosił o azyl polityczny. Pracuje w Radio France Internationale. Polskiej publiczności znany przede wszystkim z teatru. Europejską sławę przyniosła mu sztuka Zatrudnimy starego klowna przełożona i wystawiona w Polsce po raz pierwszy w 1996 roku przez Krzysztofa Warlikowskiego. Najgłośniejszy z dramatów Vişnieca, Historia komunizmu opowiedziana umysłowo chorym, został uhonorowany wieloma nagrodami. Autor przyznaje się do sympatii dla surrealistów i dadaistów, interesuje go teatr absurdu i groteska. Duży wpływ na jego pisarstwo wywarła twórczość Franza Kafki. Książka Sprzedawca początków powieści, wyróżniona we Francji w 2016 roku nagrodą Jeana Monneta, to jego pierwsza powieść przetłumaczona na język polski.
Ceniony i poczytny rumuński historyk Lucian Boia proponuje nowe spojrzenie na relacje Rumunów z innymi narodami. Każda nacja ma własne doświadczenia z Innymi, jednak tylko nieliczne doświadczyły ich obecności w takim stopniu i z podobną intensywnością co Rumuni. Aktualny obszar państwa rumuńskiego na przestrzeni dziejów stykał się z wieloma etnicznymi i kulturowymi wpływami oraz zaznał dominacji ze strony różnych kultur i narodów. Lucian Boia ukazuje, jak – począwszy od drugiej wojny światowej, a następnie w okresie komunizmu i później – ta różnorodność zanikała. Rumunia jest dziś bardziej rumuńska niż kiedykolwiek. Niestety, jak udowadnia autor, także Rumuni zrumunizowali się, zrywając, w znacznym stopniu za sprawą praktykowanego przez reżim komunistyczny izolacjonizmu, z wartościami kultury zachodniej, na której zbudowano współczesną Rumunię.
Czy francuska literatura dla dzieci i młodzieży to tylko Charles Perrault, Jules Verne i Mały książę? Na czym polega jej wyjątkowość i dlaczego tak niewiele wiadomo o niej w Polsce? Kto decydował o wyborze francuskich książek do tłumaczenia w latach międzywojennych, w czasach Polski Ludowej i po roku 1989? Jakie były przyczyny i skutki tych wyborów?
Na te i inne pytania odpowiada Natalia Paprocka w nowatorskim, transdyscyplinarnym studium przekładowych losów francuskiej literatury dla dzieci i młodzieży w Polsce po roku 1918. Łącząc instrumentaria przekładoznawstwa, literaturoznawstwa, księgoznawstwa i socjologii przekładu, autorka przedstawia rozwój literatury dla najmłodszych we Francji w ostatnim stuleciu, omawia to, co z jej bogatego dorobku wybierali polscy wydawcy przekładów, docieka ich motywacji i pokazuje konsekwencje ich decyzji.
Podstawą badania był zebrany przez autorkę korpus bibliograficzny liczący 1915 pozycji – opublikowany jako Bibliografia polskich przekładów i adaptacji francuskiej literatury dla dzieci i młodzieży wydanych w latach 1918–2014.
Ta niezwykła historia obecności francuskiej literatury dla dzieci i młodzieży na polskim rynku wydawniczym powstała na podstawie badań ponad 1900 książek za pomocą nowoczesnych narzędzi przekłado- i kulturoznawczych. Klarownie, systematycznie i wyczerpująco omawia działania współtwórców przekładu: wydawców, tłumaczy, autorów paratekstów, ilustratorów, cenzorów. Praca stanowi też jedyne w Polsce tak obszerne źródło wiedzy o francuskiej literaturze dziecięcej i młodzieżowej. Z pełnym przekonaniem polecam tę znakomitą książkę wszystkim zainteresowanym literaturą dla dzieci i młodzieży, literaturą francuską, literaturą przekładaną i rozwojem polskiego rynku wydawniczego.
dr hab. Marzena Chrobak
Interpretacja, jak twierdzi Jonathan Culler, „niczym większość czynności umysłowych bywa interesująca tylko w przypadkach skrajnych”. Teza ta nie dotyczy wyłącznie odważnych modeli lektury, ale i samych koncepcji interpretacji, które muszą nadążać za zmieniającymi się estetyczno-społecznymi konfiguracjami; ich zasadniczą część stanowi sztuka wraz z całym jej polityczno-instytucjonalnym zapleczem. Interpretacja – może szczególnie dzisiaj – uwzględnia więc miejsce, z którego mówi autor(ka) i jego (jej) podmiot: kulturową, społeczną, polityczną, płciową pozycję, jaką zajmuje on (ona) wobec rzeczywistości. Dominujące dzisiaj koncepcje interpretacji obejmują zatem różne sposoby rozumienia rzeczywistości – a właściwie wzajemnych relacji rzeczywistości i estetyczności – i partycypowania w niej poprzez sztukę.
Po takie polemiczne, skrajne, otwarte na nowe konteksty rozwiązania sięgali autorzy zamieszczonych w Kontrinterpretacjach szkiców. Zawarty w tytułowej formule prefiks traktowali oni bardzo różnie: jako polemikę z klasycznymi odczytaniami znanych dzieł, przewartościowanie anachronicznych interpretacyjnych narzędzi, zachętę do poszukiwania własnych ścieżek badawczych, do włączania sztuki w niedające się od niej oddzielić kulturowo-społeczne porządki – a często jako połączenie wszystkich tych elementów.
[ze Wstępu]
Recenzowany tom jest interesującą lekturą. I to z wielu powodów. Do niedawna wydawało się, że [interpretacja] stanowi klucz do pojmowania nie tylko literatury, ale też kultury. Tymczasem okazuje się, że pojęcie to zostało zluzowane przez całą serię innych, takich jak transmedialność, postprodukcja czy re-praktyki. Różnica polega na tym, że odtąd żadne nadrzędne pojęcie, żadna przewodnia intencja, żadna wyróżniona praktyka artystyczna nie jest w stanie opisać produkcji i konsumpcji sztuki (co oznacza, że zaciera się to ostatnie odróżnienie). (…) Słowem, kontrinterpretacja, czyli zwrot przeciw pojęciu interpretacji. (…)
Chodzi o uwolnienie się od sensu już znanego i przyswojonego – ku nowym sensom. O współudział w działaniach na rzecz zachowania suwerenności sztuki wobec różnych porządków zewnętrznych – społecznych i ideologicznych. Wreszcie – o wyzwolenie od ciśnienia własnej tradycji, czyli o prawo do włączania się w owe inne porządki, podejmowania własnej interwencji i sekundowania interwencjom dokonywanym przez sztukę. Słowem – kontrinterpretacja, czyli metoda nieustannej autoprzemiany.
[z recenzji prof. dra hab. Andrzeja Skrendy]
A richly illustrated and wonderfully eclectic collection of THE WORLD'S GREATEST SPEECHES - THE OLD, THE NEW AND THE UNSPOKEN - from the author of the international bestseller, Letters of Note.
Discover speeches that altered the course of history, like NELSON MANDELA’s on the day he became South Africa’s first black President, and outpourings of much-needed change, such as the impassioned, impromptu appeal for women’s rights from SOJOURNER TRUTH, an African-American woman born into slavery. Expect the gloriously unexpected, as KERMIT THE FROG takes to the podium, and celebrate lives well-lived, including TILDA SWINTON’s tribute to ‘every alien’s favourite cousin’, DAVID BOWIE.
While some speeches are heard by millions, some remain unspoken: the secret draft prepared for QUEEN ELIZABETH II during a military exercise for World War III, and PRESIDENT NIXON’s chilling public announcement should NEIL ARMSTRONG and BUZZ ALDRIN become stranded on the Moon.
"O wojnie i pokoju w Jarosławskiem 1867–1918. Rzecz o codziennym życiu mieszkańców", autorstwa Jana Kucy – wybitnego historyka regionalisty, gorącego miłośnika Jarosławszczyzny i znakomitego, znanego z innych publikacji – narratora.
Na ponad sześciuset stronach roztacza on przed nami szeroką panoramę codzienności mieszkańców Ziemi Jarosławskiej. Swoją barwną opowieść autor poprzedził starannymi badaniami historycznych źródeł i opracowań oraz wypowiedziami świadków. Lata poszukiwań archiwalnych zaowocowały opowieścią o wielkich walorach naukowych i popularyzatorskich. Prezentowany obraz codziennego życia, wierność szczegółom, umiłowanie miejsc, szacunek wobec osób i zdarzeń oraz liczne konteksty są tymi wartościami, które czynią lekturę niezwykle interesującą, ważną i przyjemną. Czytelnik zostaje przez autora zaproszony do wędrówki w wiek XIX – okres autonomii galicyjskiej, czasu pokoju, wytężonej pracy, zmagań z biedą i chorobami, emigracji, ale też ważnych inicjatyw społecznych, edukacyjnych, kulturalnych i narodowych. Nasza podróż kończy się w roku 1918, po zakończeniu Wielkiej Wojny, która okrutnie przeorała Ziemię Jarosławską.
Książka Jana Kucy nie tylko może odnowić i wzmocnić związki współczesnych mieszkańców Jarosławszczyzny z ich ziemią, ale także jest propozycją wielkiej intelektualnej przygody dla sympatyków tych pięknych i bogatych historycznie terenów.
(z recenzji dr. T. Ożoga)
W tomie zawarto teksty, których główną cechą wspólną jest ich wymiar dialogowy. Ich autorzy podejmują problematykę slawistyczną w wielu ujęciach i perspektywach, inicjując dialog o charakterze interkulturowym, potencjale komparatystycznym, a więc uwzględniający podobieństwa i różnice, wskazujący na historycznie obciążone artefakty kulturowe, ale też poszukujący nowego odczytania znaków przeszłości i teraźniejszości w obrębie Słowiańszczyzny. Publikacja przypomina swoisty tygiel kulturowy, w którym znalazło się miejsce na analizy filologiczne, antropologiczne, historyczne, socjologiczne czy filmoznawcze.
Pewien student, kiedy zdał już egzamin (chyba na czwórkę?) i nie mógł być podejrzewany o lizusostwo z powodu oceny, odważył się powiedzieć autorowi: Panie Profesorze, ja nigdy nie przypuszczałem, że historia teatru może być tak ciekawa!. Autor lubił być chwalony, ale miał wątpliwości: czy to historia jest tak ciekawa, czy autora opowiadanie, czy jedno z drugim ożenione? Po wielu latach, kiedy przestał już wykładać, postanowił to sprawdzić, pisząc Krótką historię teatru w Europie jako książkę do czytania dla wszystkich, którzy jeszcze nie wiedzą, że historia teatru może być tak ciekawaJózef Kelera
Almost every culture on earth has drink, and where there's drink there's drunkenness. But in every age and in every place drunkenness is a little bit different. It can be religious, it can be sexual, it can be the duty of kings or the relief of peasants. It can be an offering to the ancestors, or a way of marking the end of a day's work. It can send you to sleep, or send you into battle.
A Short History of Drunkenness traces humankind's love affair with booze from our primate ancestors through to Prohibition, answering every possible question along the way: What did people drink? How much? Who did the drinking? Of the many possible reasons, why? On the way, learn about the Neolithic Shamans, who drank to communicate with the spirit world (no pun intended), marvel at how Greeks got giddy and Romans got rat-arsed, and find out how bars in the Wild West were never quite like in the movies.
This is a history of the world at its inebriated best.
Światowy hit. Książka, dzięki której rozpoczęła się międzynarodowa kariera Harariego. Całościowa historia człowieka - od ukrywania się w jaskiniach do podróży na Księżyc i inżynierii genetycznej. Sto tysięcy lat temu ludzie z trudem walczyli o przetrwanie, cały czas żyjąc w strachu przed wszechmocną naturą i rywalizującymi z nimi zwierzętami. Dzisiaj w XXI wieku opanowaliśmy cały świat i to nasz niekontrolowany rozwój jest zagrożeniem dla planety i zwierząt. Homo sapiens uczy się właśnie przekształcać swoje geny i chciałby stać się podobny do własnych wyobrażeń o bogach. „Przesiedliśmy się z dłubanek na żaglowce, z żaglowców na parostatki, z parostatków na promy kosmiczne, lecz nikt nie wie, dokąd zmierzamy. Dysponujemy niespotykaną dotąd potęgą, ale nie mamy pojęcia, co z nią zrobić”. Sapiens łączy biologiczne ujęcie z rozległą historyczną i kulturoznawczą perspektywą. Y.N. Harari chciałby, żebyśmy spojrzeli na siebie i nasze miejsce w świecie w nowy, prowokujący do myślenia sposób. „Opowieść Harariego o tym, jak podbiliśmy Ziemię, oszałamia rozmachem i błyskotliwością”. THE GUARDIAN „Oryginalna i stawiająca wiele pytań wartych namysłu”. EL PAÍS „Yuval Noah Harari – historyk przyszłości”. LE MONDE „Kompleksowa historia tego, co czyni nas ludźmi”. THE INDEPENDENT Sapiens to jeden z największych światowych bestsellerów ostatnich lat. Ponad 8 milionów sprzedanych egzemplarzy. Hollywoodzką ekranizację książki przygotowuje Ridley Scott.
Album, a zarazem przewodnik, prezentuje 110 najwspanialszych miejsc wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego UNESCO. Przedstawia najcenniejsze zabytki, skarby starożytności i cuda świata przyrody: arcydzieła sztuki i architektury, spuściznę po wspaniałych, nieistniejących już cywilizacjach, miejsca święte dla milionów wyznawców wielkich światowych religii i dziewicze parki przyrody. Pozwala zapoznać się z największymi skarbami naszej planety, a także ocenić skalę ogromnego wyzwania, podjętego przez UNESCO, by je ocalić i zachować.
"In Paris is a window on the world's most stylish city by two quintessentially Parisian women: Jeanne Damas, the it-girl, model, and actress, and Lauren Bastide, former editor-in-chief of French Elle. Dispelling the myth that there is only one type of Parisian woman, In Parisis made up of profiles of twenty different Parisiennes aged from fourteen to seventy, living in tiny studios or grand apartments, giving us a rare glimpse into their world: their homes, their careers, their style, and, most importantly, what being Parisian means to them.
The portraits are illustrated with gorgeous full-colour photographs in Jeanne Damas' inimitable style, as well as lists of secret Parisian hideaways and style tips: from the five different types of red wine to order depending on the occasion, and the bars to drink them in, to the best red lipsticks, and places to be kissed."
Autorzy zamieszczonych w numerze artykułów, historycy, antropolodzy kultury oraz filolodzy, wprowadzają czytelników w tematykę nordyckiego nacjonalizmu. Opisują narodową i nordycką tożsamość z różnych punktów widzenia, co pozwala lepiej zrozumieć zjawisko i jego historyczno-kulturową genezę.
W głównej mierze na niniejszy tom złożyły się teksty uczniów Pani Profesor Danuty Quirini-Popławskiej, naszego najlepszego nauczyciela i opiekuna naukowego, której pomoc przy wyborze tematyki naszych badań i wieloletnie wsparcie jest nieocenione. Na pozostałą część książki złożyły się opracowania badaczy, którzy w trakcie pracy Pani Profesor Quirini-Popławskiej w Akademii Ignatianum w Krakowie uczestniczyli w wielu podejmowanych przez nią inicjatywach naukowych, organizacyjnych oraz dydaktycznych (...). Oddając do rąk Czytelnika niniejszy zbiór studiów oraz szkiców, wyrażamy nadzieję, że przyniosą one refleksję nie tylko nad podejmowanymi zagadnieniami związanymi z obszarami, transferami i recepcjami kultury, ale również zwrócą uwagę na zasygnalizowany we wstępie problem relacji mistrz - uczeń, na to, jak wielkie znaczenie dla całego życia naukowego ma ten czas wspólnej pracy, poznawania warsztatu badawczego i dochodzenia do prawdy w nauce. Ponadto zdajemy sobie sprawę, że niniejsza książka jest tylko skromnym wyrazem uznania i podziękowania Danucie Quirini-Popławskiej za podjęty trud bycia naszym nauczycielem i mistrzem.
Ze Wstępu
Pod wieloma względami sytuacja naszego regionu nie jest wyjątkowa. Tak jak w innych województwach twórcy i edukatorzy kultury zmagają się z podobnymi problemami, pracują na podobnych zasobach i próbują przezwyciężać podobne ograniczenia. Jednak praca z kulturą lokalną na Ziemiach Zachodnich i Północnych ma także swoją odmienną charakterystykę. Historia regionu po 1945 roku wskazuje nam na trud podjętego przez mieszkańców wysiłku nad stworzeniem od nowa instytucji – w tym instytucji kultury. Czy spełniają swoje zadanie? Jaka jest skala ich oddziaływania na środowisko lokalne? Właśnie na te pytania staramy się znaleźć odpowiedź w książce, przyglądając się zarówno twórcom, jak i edukatorom kultury.
Od Autora
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
