Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Elementarz... Roberta Bringhursta jest jednym z najciekawszych polskich wydarzeń edytorskich ostatnich lat. W porównaniu z większością książek o typografii, jest to dzieło świeże, noszące oryginalny, czasem kontrowersyjny, stempel autorskich przemyśleń. Bringhurst pisze o typografii angażując swoją rozległą erudycję i dzięki temu mamy przyjemność poznawania typograficzno-muzycznych paraleli albo też odczuwania mocy historii i tradycji w bądź co bądź komputerowej dzisiaj dziedzinie. Bogaty aparat naukowy (komentarze, przypisy, inwentaria) potęguje przyjemność studiowania. Z czystym sumieniem polecam tę książkę.ANDRZEJ TOMASZEWSKIŻyczenie Hermanna Zapfa ziściło się. Dzieło Bringhursta, poety i humanisty, jest kompletne i uniwersalne. Traktuje o filozofii i niezmiennych prawidłach typografii. Książka właściwa dla osób zaczynających swą przygodę z typografią, jak i dla tych wszystkich, którzy potrzebują dogłębnego i systematycznego uporządkowania wiedzy. Nie wyobrażam sobie osoby mającej jakikolwiek związek z typografią, która mogłaby nie przeczytać tej książki.ROBERT CHWAŁOWSKI
Książka Cel: walka. Obraz terroryzmu czeczeńskiego w polskich dziennikach stanowi rezultat czterech lat badań nad sposobem, w jaki „Gazeta Wyborcza” i „Rzeczpospolita” opisywały konflikt na Kaukazie Północnym. Szczegółowo prezentuje zmieniający się stosunek polskich dziennikarzy do czeczeńskich bojowników oraz ich medialny obraz przez pryzmat 11 września 2001 roku i zmian, jakie zaszły w światowych mediach po ataku na Nowy Jork i Waszyngton. To niezwykłe studium medioznawcze, które analizuje piętnaście lat opisywania wydarzeń na Kaukazie Północnym po zakończeniu pierwszej wojny czeczeńskiej. Równocześnie jest to publikacja, w której autorka zastanawia się nad rolą, jaką polskie media odegrały w tworzeniu społecznego wyobrażenia terroryzmu oraz konfliktu w Czeczenii. Przede wszystkim jest to książka, w której zadane zostało kluczowe pytanie o znaczenie słów, jakie dziennikarze wybierają do opisu wydarzeń na świecie. Pokazuje, kim dla polskich mediów byli czeczeńscy zamachowcy: terrorystami, bojownikami o wolność czy może partyzantami? Praca Alicji Stańco-Wawrzyńskiej to rzetelne studium przypadku, które zainteresuje wszystkich chcących zrozumieć relację między mediami a terroryzmem.
Cztery eseje zebrane w tym tomie, Emergencja, Pustynia, Cyrkulacja i Topologie, składają się na próbę zakreślenia horyzontu humanistyki transkulturowej. Jest to studium tego, co w aktywności człowieka skłonnego do przekraczania granic wytwarza z jednej strony zupełnie nowy poziom złożoności, przerastający bogactwo kultur wziętych z osobna, a z drugiej pustkę powstałą po załamaniu się sprzecznych wymagań stawianych przez każdą z nich. Opis tej nowej sytuacji wymaga teoretycznej inwencji, a ta z kolei – przemyślenia dziedzictwa ponowoczesnego. Między Miastem i Pustynią, Europą i Śródziemnomorzem, filozofią i erotyzmem, słowem i milczeniem, intelektualistą i mistykiem wyłania się nowy, choć zarazem tak dawny rodzaj cyrkulacji, tworzący przestrzeń symboliczną o szczególnej, wielowymiarowej topologii.
Ewa Łukaszyk (1972), komparatysta, profesor Wydziału „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego, łączy kompetencje romanistyczne i orientalistyczne. Autorka ponad 200 publikacji, w tym kilku książek o tematyce luzytanistycznej, takich jak Imperium i nostalgia. „Styl późny” w kulturze portugalskiej (Warszawa, DiG, 2015), kontynuuje zarysowane już poprzednio rozważania nad kondycją transkulturową, tym razem za główną oś tematyczną obierając relacje między Europą i światem orientalnym.
Piąty tom serii Przekład – Język – Kultura obejmuje artykuły poświęcone teorii i praktyce przekładu. Dotyczą one tłumaczenia różnych tekstów (prasowych, dyplomatycznych, religijnych, poetyckich, prozatorskich), czyli przedstawiają problemy przekładowe w bardzo szerokim zakresie. Książka zawiera też analizę szczególnie atrakcyjnych jednostkowych zjawisk, jak tłumaczenie gier słownych czy omówienie (nieprezentowanych dotąd w literaturze lingwokulturowej) sposobów tłumaczenia nazw herbów szlacheckich. W wielu artykułach zwraca się uwagę na doniosłą rolę aspektów kulturowych w wyborze strategii translatorycznych.
Z recenzji dr hab. Haliny Bartwickiej, prof. Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Skarby cywilizacji. Muzea świata to piękny album, którego celem jest zaprezentowanie krótkiej historii, najcenniejszych i najciekawszych zbiorów oraz ciekawostek o najsłynniejszych muzeach świata. Dodatkowo przy każdym muzeum zamieszczono wiadomości o dokładnym adresie oraz stronie internetowej. Na kartach tej książki znajdziesz m.in. paryski Luwr, muzeum Bardo w Tunezji, słynny petersburski Ermitaż, Muzeum Historii Naturalnej w Waszyngtonie, Muzeum Pokoju w Hiroszimie, British Museum, Muzeum Figur Woskowych Madame Tussauds w Londynie, Dom Anny Frank w Amsterdamie, Muzeum Morskie w Lizbonie, Muzeum Narodowe w Warszawie, Bata Shoe Museum w Toronto, Muzeum Złota w Bogocie, Muzeum Pałacowe Zakazane Miasto w Pekinie, National Gallery of Australia. Album wzbogacony obszernym materiałem zdjęciowym.
Skarby Europy to piękny album prezentujący arcydzieła architektury europejskiej oraz unikatowe dzieła sztuki od czasów najdawniejszych aż po współczesność. Można tu znaleźć informacje o twórcach poszczególnych epok, piękne, kolorowe reprodukcje i krótkie opisy dzieł oraz kierunków i nurtów, które królowały w danej epoce. Album jest szczególnie polecany miłośnikom sztuki, lecz nie tylko, może też być doskonałym pomysłem na prezent.
Zanurzenie w pandemonium krążących wokół idei obywatelskości świadczy o sporej ambicji autora, który po prostu musi wykazać się erudycją i umiejętnością zestawienia ze sobą idei o różnej proweniencji. Kompetencje te, od razu zaznaczę, nie są mu obce, co stwarza przestanki do stwierdzenia, iż w ten sposób wnosi swój wkład do teorii społecznej. Po drugie, bardzo trudno oderwać się od „polskiej specyfiki" czy szerzej - obszaru Europy Środkowo-Wschodniej oraz orzekania o naśladownictwie wobec cywilizacji zachodniej, zarówno w sensie idei, jak i konkretnych rozwiązań ustrojowych. Zadanie jest niełatwe. Można oczywiście poprzestać na rejestracji faktów i/lub bezrefleksyjnej reprodukcji cudzych rozwiązań. Arkadiusz Peisert wybiera inne rozwiązanie, mocno wiążąc organizację własnej roboty analitycznej z Eliasowską koncepcją ucywilizowania. Daleki jestem od uwielbienia dla twórczości Norberta Eliasa. ale taki wybór uważam za trafiony, gdyż w ten sposób można spojrzeć na obywatelstwo (i zjawiska mu pokrewne) jako na ustrukturowany proces, osadzony w kulturze i historii. Ostatni rozdział pracy to Raport z badania społeczności lokalnych. Od strony „wykonania" nie mam zastrzeżeń, a sam pomysł takiego empirycznego aneksu uważam za słuszny. Autor raz jeszcze nawiązuje do Eliasa, jasno artykułując własną perspektywę.
Z recenzji prof. dra hab. Aleksandra Monterysa
Pośród imponujących budowli, które dokumentują wielkość antyku, archeolodzy na obszarach cesarstwa rzymskiego odnajdują także pozostałości toalet i latryn. Nie wspomina się o nich w opracowaniach typu "życie codzienne", a przecież to właśnie grecko-rzymskie miasta, jako pierwsze w historii, zostały wyposażone w zadziwiająco zaawansowane systemy sanitarne, niedoścignione w swych wyrafinowanie skutecznych rozwiązaniach aż do XIX i XX wieku.Nie tylko innowacje technologiczne budzą nasze zdumienie. Oto toalety były w Rzymie rzeczywiście "publiczne", bowiem jedna osoba siedziała obok drugiej, bez żadnej intymności! Umawiano się tu na spotkania ze znajomymi i nic nie zakłócało ożywionych rozmów, toczących się w otwartych latrynach.Możemy zajrzeć do tych miejsc ustronnych, ponieważ czynności wykonywane w toalecie stały się zarówno przedmiotem mniej lub bardziej subtelnych żartów i kpin, jak i tematem uczonych zaleceń i porad służących zdrowiu. Refleksy jednych i drugich znajdujemy nie tylko na murach toalet, lecz także np: w dziełach ateńskiego komediopisarza Arystofanesa czy "arbitra elegancji" Petroniusza, którego znamy choćby z Sienkiewiczowskiego Quo vadis".Zapraszamy do podróży po starożytnym świecie, na przechadzkę w te rejony, w których polski Czytelnik jeszcze nigdy nie był, a przy tym nieangażującą zmysłów słuchu i węchu, aby odkryć rzeczywistość ludzi antyku z perspektywy miejsca, do którego nawet Cezar z Pompejuszem chadzali piechotą.
Dunaj to nie tylko druga najdłuższa rzeka Europy, przepływająca przez dziesięć krajów, ale przede wszystkim monumentalny nośnik pamięci: historycznej, zbiorowej, kulturowej. W jego wodach odbija się historia Europy, od czasów starożytnych, kiedy stanowił północną granicę Cesarstwa Rzymskiego, przez dramatyczny okres drugiej wojny światowej i okresu powojennego, aż do dziś.
Rzeka należąca do wielu narodów, kultur, języków i tradycji może być więc pojemną metaforą ukazującą wielowarstwową tożsamość współczesnego Europejczyk, ale i jak chciał Claudio Magris symbolem życia, śmierci i zanikania. W 31. numerze „Herito” podejmujemy trud przypominania naddunajskich miejsc zapomnianych czy wręcz nieistniejących, jak wyspa Ada‑Kaleh, i szukamy odpowiedzi na pytania o to, czy mówiąc o Dunaju wciąż myślimy o Europie, czy tylko o jej fragmentach?
W numerze Michał Jurecki, Adam Krzemiński, Zbigniew Machej, Silvana Rachieru i Daniel Warmuz opowiadają o Europie odbijającej się w wodach Dunaju. Teresa Worowska przypomina filozofię krajobrazu Stanisława Vinceza, Wojciech Stanisławski pochyla się nad wykopaliskami Lepenskiego Viru, a Michele Bressan i Nicu Ilfoveanu oglądają „kanał śmierci” łączący Dunaj z Morzem Czarnym. W numerze znalazł się ponadto wywiad z Emilem Brixem, który wyjaśnia, dlaczego Dunaj płynie w złą stronę oraz tłumaczenie klasycznego już reportażu z podróży do Stambułu autorstwa Patricka Fermora.
Szósty, dotąd nieopublikowany tom serii „Jak bajeczne żurawie” (wcześniejsze tytuły to, m.in. „Żmut”, „Baket”), poświęconej życiu i twórczości Adama Mickiewicza.
Rymkiewicz, we właściwy sobie sposób, wybiera tematy nieoczywiste, wydawałoby się błahe, żeby swą opowieścią poprowadzić czytelnika do rzeczy najważniejszych, nierzadko ostatecznych. Razem z nim zaglądamy do paryskich mieszkań, chodzimy po paryskich ulicach i cmentarzach pierwszej połowy XIX wieku, śledzimy Mickiewicza w jego podróżach, podglądamy przy pracy i przez drzwi szpitala dla obłąkanych...
Mickiewicz, któremu poeta zadaje wiele pytań, pozostaje tajemnicą, chociaż dzięki Rymkiewiczowi, wiemy o nim znacznie więcej.
Jarosław Marek Rymkiewicz – wielokrotnie nagradzany poeta, eseista, dramaturg, historyk literatury, profesor nauk humanistycznych.
Madryckie Museo del Prado należy do największych muzeów świata ? jego zbiory obejmują około 8000 obrazów, 5000 rysunków, 2000 grafik, 700 rzeźb i 2000 innych dzieł sztuki. Nie istnieje porównywalna pod względem wielkości kolekcja klasycznego malarstwa hiszpańskiego, a są tu również obecne arcydzieła z innych krajów, które cieszą się światową sławą, na trwałe bowiem wpisały się w historię sztuki Zachodu. Należą do nich przykłady renesansowego malarstwa tablicowego z północnych obszarów Europy, flamandzkie obrazy barokowe, włoskie arcydzieła powstałe między XV a XVIII wiekiem oraz prace reprezentujące francuski i niderlandzki klasycyzm.
Umberto Eco was an international cultural superstar. A celebrated essayist as well as novelist, in this, his last collection, he explores many aspects of the modern world with irrepressible curiosity and wisdom written in his uniquely ironic voice.
Written by Eco as articles for his regular column in l’Espresso magazine, he brings his dazzling erudition, incisiveness and keen sense of the everyday to bear on topics such as popular culture and politics, unbridled individualism, conspiracies, the old and the young, mobile phones, mass media, racism, good manners and the crisis in ideological values. It is a final gift to his readers – astute, witty and illuminating.
Boże Narodzenie to wyjątkowy czas, obfitujący w piękne zwyczaje. Ważnym elementem tradycji świątecznych są starannie przygotowane potrawy.
Oddajemy w Wasze ręce tę książkę z nadzieją, że zawarte w niej przepisy ułatwią przygotowanie naprawdę smacznych świąt.
Prezentujemy receptury na wigilijne specjały – barszcz czerwony, pierogi z kapustą i grzybami, smażonego karpia czy kompot z suszu. Ponadto przedstawiamy przepisy na świąteczne słodkości: makowiec zawijany, pierniczki czy wykwintny sernik na makowym spodzie.
W roku 1926 najpopularniejszy polskojęzyczny dziennik żydowski, warszawski „Nasz Przegląd”, zaprosił do współpracy Janusza Korczaka. Tak powstał „Mały Przegląd” — jedyne pismo, w którym autorami i redaktorami byli przede wszystkim ludzie bardzo młodzi — dzieci i nastolatki. Nie istnieje żaden równie duży zbiór różnorodnych relacji dotyczących wszystkich dziedzin życia, a spisanych przez najmłodszych obywateli. Wizja świata czy wydarzenia relacjonowane przez dzieci i młodzież różnią się często od tego, co można znaleźć w zapiskach ludzi dojrzałych. Nie tylko dlatego, że świat przedstawia się dzieciom inaczej niż dorosłym. „Mały Przegląd” miał pokazywać prawdziwą codzienność młodzieży (żydowskiej przede wszystkim, ale nie wyłącznie), a nie świat tworzony na potrzeby pamiętników, ukazywany przez czasopisma trzymające się konkretnej linii politycznej, postulowany w programach partyjnych czy w wychowawczych książeczkach dla najmłodszych.
Tom poświęcono profesorowi Hieronimowi Chojnackiemu. Zainteresowania naukowe Jubilata w ostatnich dekadach ogniskują się wokół szeroko definiowanej kultury państw nordyckich, natomiast postawą bliską mu jako człowiekowi i badaczowi jest spotkanie – prowadzące do wymiany słów, myśli, wartości oraz doświadczeń. Pomimo różnorodności tematycznej rozdziały składające się na publikację tworzą spójną całość. Z jednej strony w tekstach jest mowa o kulturze dialogu; zawierają one między innymi rozważania o pułapkach logiczności czy relację o polskich uchodźcach w Iranie w czasie II wojny światowej, świadczącą o dialogu między narodami o odmiennych kulturach. Z drugiej strony służą namysłowi nad narzędziem dialogu, czyli językiem, skłaniają do zastanowienia nad jego konstrukcją, rozwojem w kontaktach z innymi językami i relacjami z rzeczywistością. Książka zawiera ponadto studia dotyczące wybranych aspektów kultury i literatury krajów nordyckich, akcentujące element kontaktów międzykulturowych, wykorzystujące perspektywę transdyscyplinarną oraz proponujące reinterpretację pozornie znanych zjawisk.
Doniesienia prasy zagranicznej o powstającej w 1918–1919 r. Polsce to marne źródła do badania dziejów niepodległości. Wiadomości ukazywały się w dziennikach od Atlantyku po Omsk spóźnione o dni, tygodnie lub nawet miesiące. Autorzy rzadko byli obiektywni. Treść bywała przepisywana z wiadomości agencyjnych lub – jawnie stronniczych – innych gazet. Komentarz mieszał się z opisem (często rzekomych) faktów, zależał od poglądów właściciela tytułu, jego stosunku do polityki rządu własnego kraju, sympatii ideologicznych, oceny zdolności do (prze)życia państw narodowych powstających na ruinach cesarskich imperiów.
Wartość niniejszego wyboru polega nie na odtwarzaniu faktów, ale na ich interpretacji. Dokumentuje zagraniczne poglądy o powstającej II Rzeczypospolitej, pokazuje potęgę i trwałość stereotypów, nadzieje i obawy związane z powstającą nową mapą Europy Środkowo-Wschodniej. Polska odgrywała na niej rolę kluczową. Do wyobrażeń o świecie idealnym pasowała rzadko. Jak wszystko inne, co powstawało na przełomie 1918 i 1919 r.
Turystyka w miejscach kłopotliwego dziedzictwa przedstawia fenomen transformacji dziedzictwa socjalistycznego pod wpływem rozwoju turystyki w Europie Środkowo-Wschodniej. Za klucz interpretacyjny dla analizy zjawisk turystycznych posłużyły najważniejsze koncepcje badawcze wypracowane w ostatnich latach na gruncie antropologii i socjologii turystyki, skupiające się wokół problematyki doświadczenia turystycznego oraz jego roli w tworzeniu i funkcjonowaniu atrakcji turystycznych.
[…] książka jest jedna z pierwszych polskich prac, które podejmują tytułowa problematykę w sposób tak szeroki, wypełniając jednocześnie pewna lukę istniejącą w literaturze turystycznej. Warto podkreślić, ze próba wypełnienia tej luki jest tym cenniejsza, że cechuje ją podejście interdyscyplinarne, a przedstawione analizy, interpretacje i stanowiska w dużej części znajdują oparcie w badaniach empirycznych.
Prof. dr hab. Wiesław Alejziak
Operując plastycznym językiem, autorka wprowadza czytelnika w interesującą ją problematykę; swobodnie kreśli granice pola badawczego, nie tracąc z oczu szerokiego horyzontu wielości możliwych spojrzeń wynikających z różnych metodologii i dyscyplin naukowych, w których kręgu zainteresowań pozostaje turystyka.
Dr hab. Łukasz Gaweł
Polskie Mistrzynie
Sto lat temu, a dokładnie 28 listopada 1918 r., kilkanaście dni po odzyskaniu niepodległości, na mocy dekretu Józefa Piłsudskiego o ordynacji wyborczej do Sejmu Ustawodawczego Polki otrzymały prawa wyborcze. Niewiele wcześniej, bo w 1894 r. pierwsze studentki pojawiły się na Uniwersytecie Jagiellońskim. Długi proces emancypacji doprowadził do tego, że kobiety mogły stać się wreszcie równoprawnymi uczestniczkami sfery publicznej. Z okazji tej rocznicy przedstawiamy trzy portrety wybitnych Polek: Marii Janion, Barbary Skargi i Teresy Torańskiej – mistrzyń kolejnych pokoleń humanistek i humanistów.
Czego nas nauczyły o polskiej historii i kulturze, obowiązkach obywatelskich i dialogu w życiu publicznym?
W Temacie Miesiąca:
Szkoła odwagi
Izabela Morska w rozmowie z Iwoną Boruszkowską
Publiczna, lecz osobna
Małgorzata Kowalska
Taka
Magdalena Kicińska
Ponadto w numerze:
Jak zdobywano polskie wyspy. Osadnicy, szaber i przemoc w relacjach o powojennym Wolinie Piotr Oleksy
Mojżesz jako rewolucjonista. Esej o egipskich korzeniach polityki i teologii Jan Assmann
Polska szkoła plakatu. Kto ją tworzył? Czym się charakteryzowała? Dlaczego odniosła sukces? Zdzisław Schubert w rozmowie z Urszulą Pieczek
Stacja: Literatura – Opowiadanie Andrzeja Muszyńskiego „Wracając”
Świat oczami LemaNauka, literatura i wizje przyszłości, z których wiele stało się rzeczywistościąDiabeł i arcydzieło to tom, który zawiera m.in. nieznane dotąd teksty Stanisława Lema i ujawnia nie tylko jego literacki geniusz, ale i profetyczny potencjał.Pełne erudycji wywody, swobodne żonglowanie wiedzą z najróżniejszych dziedzin oraz wyjątkowe poczucie humoru autora urzekną zarówno koneserów jego twórczości, jak i tych, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z Lemem. Mimo upływu lat rozważania krakowskiego pisarza nadal inspirują i posiadają nie mniejszą energię niż książki najpoczytniejszych współczesnych historyków i myślicieli, którzy starają się opisać możliwe drogi rozwoju ludzkości.Dzięki tej książce czytelnik dowie się, jak Lem rozumiał erozję kultury, dlaczego uważał, że nie można skopiować ludzkiego umysłu i jakie zastosowania widział dla matematyki jako nauki.Nie jest łatwo zaprojektować tom, dający czytelnikowi pojęcie o poglądach Lema. Niezwykła różnorodność tematyczna eseistyki pisarza sprawia wrażenie, że znał się nieomal na wszystkim. Diabeł i arcydzieło to z pewnością książka o wymiarze i głębokości ujęcia, do których Lem przyzwyczaił nas w swych najwybitniejszych dziełach.Jerzy Jarzębski, krytyk i historyk literatury
Kolekcjonerskie praktyki prowokują do namysłu nad naszym związkiem z rzeczami, ich znaczeniem dla naszej tożsamości i wspólnoty. Skłaniają do refleksji nad sztuką, kulturą pamięci, społeczeństwem konsumpcyjnym, a także imperialnymi i kolonialnymi aspiracjami. Co o nas mówią rzeczy, które namiętnie zbieramy, eksponujemy, pielęgnujemy? Czy kolekcjonowanie – jako forma uprawiania nauki, zachowywania dziedzictwa, estetycznego i artystycznego wyrafinowania, wreszcie edukacji – usprawiedliwia niepohamowane pragnienie posiadania, przekraczanie kulturowych reguł wartościowania, norm etycznych wyznaczających stosunek do rzeczy i ich pozyskiwania? Tym rozważaniom poświęcona jest najnowsza książka Renaty Tańczuk.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
