Lexicon of the Soviet camps and prisons in Polish lands in 1944-1945 is a publication presenting beginnings, development and role of the Soviet camps in system of repression aiming at Poles. The book contains information concering almost every identified by historians prisons and camps, i.a. its leadership, localisation, approximate figures of inmates and periods of activity.
Kreowanie negatywnego wizerunku papieża Piusa XII stanowiło ważny element propagandy antykościelnej w Polsce po II wojnie światowej. Biskupa Rzymu przedstawiano jako sympatyka faszyzmu i nazizmu, germanofila, antypolskiego rewizjonistę, sojusznika "anglo-amerykańskiego imperializmu", orędownika kapitalizmu, nepotystę, wroga robotników i chłopów, a także reakcjonistę w dziedzinie nauki, wiary i moralności. Ataki pod adresem Piusa XII i Watykanu wybrzmiewały np: podczas przemówień działaczy komunistycznych, publicznych zebrań i masówek w zakładach pracy oraz na kartach książek i czasopism. W celu podważenia autorytetu następcy św. Piotra sięgano nawet po takie formy, jak wiersze, fraszki, dowcipy i karykatury. Niniejsza praca stanowi studium propagandy antypapieskiej w Polsce w latach 1945-1958, widzianej przez pryzmat prasy, książek i broszur. Analizuje zarówno narzędzia, formy i dynamikę działań propagandowych, jak i szczegółowe zarzuty formułowane pod adresem Piusa XII.
Jazzowe ballady na koniec wieku obejmują kariery nadal aktywnych twórczo muzyków starszego pokolenia oraz młodsze twarze polskiego jazzu, które zdobyły w ubiegłym wieku uznanie krytyków i jazzfanów. Zamieszczone biogramy mówią o działalności przed końcem XX w. i… czekają na kolejnych biografów.
Rok 1963 w Polsce wiązał się z zaostrzeniem polityki wyznaniowej, którą stosowały władze komunistyczne. Skutkowało to zwiększeniem napięcia we wzajemnych relacjach państwa i Kościoła, a nad życiem kościelnym coraz bardziej rozciągał swą kontrolę Urząd do spraw Wyznań. Rok ten przyniósł nowe represje i ograniczenia w życiu kościelnym. Pro memoria kard. Wyszyńskiego
Publikacja poświęcona jest podstawom prawnym utworzenia Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce (późniejszej Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce) oraz działalności tej instytucji w kontekście wydarzeń politycznych i społecznych w powojennej Europie. Do głównych zadań Komisji należało ściganie z urzędu zbrodniarzy hitlerowskich w celu postawienia ich przed organami wymiaru sprawiedliwości, a także badanie zbrodni nazistowskich popełnionych w czasie II wojny światowej. W monografii działania te opisano z perspektywy historii prawa międzynarodowego, w tym zasad norymberskich, polskiego prawa karnego materialnego i procesowego, a także polskiego prawa ustrojowego po 1945 r. Ze względu na specyfikę położenia geograficzno-politycznego oddziału w Poznaniu (obejmował on między innymi obszar Kraju Warty, regionu administracyjnego utworzonego przez okupanta w czasie II wojny światowej) szczególne miejsce poświęcono Okręgowej Komisji w Poznaniu. Przeważająca część wykorzystanych w książce materiałów archiwalnych nie była dotąd publikowana. W przeprowadzonych badaniach zastosowano metodę formalno-dogmatyczną analizy przepisów prawnych oraz odniesiono się do aktów prawa wewnętrznego, co pozwoliło na poczynienie nowych interesujących ustaleń dotyczących Głównej Komisji.
Pochodzący z Kielecczyzny Władysław Zwiejski był prawnikiem, działaczem ruchu ludowego i społecznikiem. W jego wspomnieniach jak w soczewce widać wiele ważnych dla Polski wydarzeń historycznych. Autor, opisując swoje przeżycia, przedstawił zarówno realia funkcjonowania wsi w okresie zaborów i I wojny światowej, jak i skomplikowaną sytuację wewnętrzną II Rzeczypospolitej. Cenne są opisy działalności ruchu ludowego, ukazane z perspektywy niezamożnego studenta prawa, a następnie początkującego działacza partii ludowych. Niebagatelne znaczenie ma dokładna relacja dotycząca budowania konspiracyjnych struktur ruchu ludowego w czasie II wojny światowej w powiecie opatowskim. W czasie okupacji niemieckiej Zwiejski działał w strukturach konspiracyjnego Stronnictwa Ludowego "Roch". Był współautorem ogólnopolskiej instrukcji organizacyjnej Straży Chłopskiej oraz pomysłodawcą nowej nazwy organizacji zbrojnej ludowców - Batalionów Chłopskich. We wspomnieniach przedstawiony został również trudny czas powojenny, kiedy działacze niezależnego PSL byli szykanowani i spychani przez komunistów na margines życia politycznego. Wobec członków opozycji stosowano różnego rodzaju represje, w tym aresztowania po błahym pretekstem, co spotkało również Zwiejskiego. We wspomnieniach można odnaleźć także wiele informacji na temat realiów życia społecznego i niełatwej codzienności w PRL.
A picture is worth a thousand words. With 1,200 archival photographs, this album is the largest published collection of pictures presenting the facets of German and Soviet terror in the occupied Polish territories during World War II.
While the school book chronicles the global conflict through numbers and names to be memorized, popular culture mostly concentrates on telling a good story, dazzling us with graphic depictions of wartime violence for dramatic effect. In this album, on the other hand, historical fact, captured on photographic plates and film, moves the reader on a much more personal level. The imagery contained within lends faces to the numbers, showing real people being driven from their homes, tortured, and killed, real persecutors tormenting and executing their victims, real bystanders, decision-makers, and accessories to the crimes, and real human bodies layered in mass graves or strewn about the cesspit that Polish soil was to its invaders. The photographs constitute a tribute to all victims of German and Soviet terror, depicting the plight of not only Poles but also Jews, the Sinti and Roma, Soviet prisoners of war, as well as the physically and mentally disabled. They also point to beacons of hope, highlighting individuals who, against all odds, held on to their humanity, often paying the ultimate price for it. Thus, the book inspires empathy and encourages a reflection on the human aspect of past and present wars, while simultaneously immersing the reader in the Polish and Eastern-European experience of World War II and the German and Soviet occupation.
The selected iconographic material was compiled after analyzing the collections of the Archive of the Institute of National Remembrance and many other institutions in Poland and abroad, consisting of tens of thousands of photographs. Months of meticulous detective work went into identifying and describing the events, places, and people depicted therein. These images, that are not just true but historically representative, take us on a journey to a particularly dark era in European history, to a place where we never want to return.
Przekazywana do rąk czytelników edycja źródłowa prezentuje postać Józefa Kellera – początkowo duchownego diecezji łódzkiej, wykładowcy i profesora KUL, informatora, a następnie tajnego współpracownika o pseudonimach: „Ostrożny”, „Adam Piotrowski”, od 1957 r. kościelnego apostaty, pracownika naukowego Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, a także marksistowskiego religioznawcy. Książka składa się z dwóch części. W pierwszej w syntetyczny sposób przybliżono życiorys Kellera oraz przebieg jego współpracy agenturalnej z UB/SB. To klasyczne case study dotyczące działalności delatorskiej kapłana i naukowca, które posłużyło równocześnie do przedstawienia metod działania aparatu bezpieczeństwa wobec środowisk kościelnego i naukowego w okresie rządów Władysława Gomułki i Edwarda Gierka. W drugiej zamieszczono 138 dokumentów podzielonych na cztery działy tematyczne w znacznej mierze pokrywające się z podziałem chronologicznym. Są wśród nich donosy byłego księdza na pracowników naukowych i studentów KUL oraz warszawską inteligencję.
Opisana historia pokazuje, w jaki sposób aparat bezpieczeństwa wykorzystywał słabości moralne i charakterologiczne swoich współpracowników do realizacji działań wymierzonych w Kościół katolicki i inteligencję. Keller nie tylko szkodził ludziom ze środowisk kościelnych i naukowych, lecz także dzięki współpracy z komunistami zbudował sobie wygodne życie oraz rozwinął karierę naukową.
W latach osiemdziesiątych, kiedy Wojciech Jaruzelski skupił w swoich rękach pełnię władzy w PRL, setki Polaków i Polek decydowało się na pisanie prywatnych listów do generała. Nadawcy zamieszczali w nich skargi, żale, postulaty, życzenia, słowa poparcia, prośby, referowali sprawy do załatwienia. Jaruzelski czytał dużą część tej korespondencji, selekcjonowanej wstępnie przez jego doradców i współpracowników. Nierzadko podpisywał i odręcznie poprawiał grzecznościowe odpowiedzi. Po 1990 r. spora część tej dokumentacji trafiła do amerykańskiego Archiwum Hoovera. Prezentowany tom zawiera wybór listów z tego właśnie zbioru. Warto podkreślić, że listom tym towarzyszą bardzo cenne dokumenty związane z obsługą administracyjną korespondencji, a przede wszystkim - notatki, uwagi i adnotacje samego gen. Jaruzelskiego (oraz jego najbliższych współpracowników). Dzięki temu możemy dowiedzieć się, co generała najbardziej interesowało, jakie zmiany wprowadzał do projektów odpowiedzi, w jaki sposób komentował przesyłane treści. Rzecz jasna listy mówią całkiem dużo o samych autorach. Może nawet więcej o nich niż o opisywanych konkretnych faktach i wydarzeniach, które nierzadko stawały się przecież przedmiotem autokreacji, a nieraz i konfabulacji. Słowa nadawców wyrażały wycinek postaw i poglądów pewnej (trudnej do precyzyjnego określenia) części obywateli PRL z ostatniej dekady jej istnienia.
Niniejsza publikacja stanowi znacznie rozszerzoną wersję książki, która ukazała się w roku 2021 i cieszyła się dużym powodzeniem. Przedstawia ona sytuację, w jakiej znalazły się polska kinematografia i scena teatralna w okresie II wojny światowej, zarówno na ziemiach okupowanych, jak i na uchodźstwie. Ukazuje strategie polityki okupacyjnej Rzeszy Niemieckiej i Związku Sowieckiego wobec polskich artystów filmowych i scenicznych. Wskutek terroru, będącego immanentnym składnikiem obu systemów totalitarnych, zostało zamordowanych, zaginęło lub zmarło w niewyjaśnionych okolicznościach co najmniej siedmiuset przedstawicieli tego środowiska zawodowego. Autor charakteryzuje niejednoznaczne postawy i skomplikowane wybory, przed którymi stanęli artyści filmowi i sceniczni, oraz kreśli tragiczne losy, jakie stały się udziałem znacznej części z nich. Na podstawie gruntownych badań wylicza zniszczenia infrastruktury kinematograficznej i teatralnej. Cenny dodatek stanowi imienna lista ofiar. To pierwszy tak dokładny w naszej historiografii wykaz strat osobowych i materialnych, jakie poniósł świat kina i teatru w latach 1939-1945. W 85. rocznicę wybuchu II wojny światowej skłania nas to do ponownej refleksji nad uszczerbkiem, jakiego doznała w czasie II wojny światowej cała polska kultura.
Książka poświęcona SPRL w Sadkowie koło Radomia jest bogato ilustrowaną zdjęciami z pamiątkowego albumu historią jednej z ważniejszych placówek polskiego szkolnictwa lotniczego okresu międzywojennego. Sadków - jak się okazuje - nieprzypadkowo stał się miejscem budowy szkoły pilotów LOPP, przekazanej w 1932 r. Wojsku Polskiemu. Publikacja przedstawia wydarzenia prowadzące do powstania szkoły podległej najpierw CWOL w Dęblinie, a później samodzielnej już SPRL (1937-1939). Ważnym elementem książki są rozbudowane biogramy kilku żołnierzy związanych ze szkołą, jak też reprodukcje zdjęć i dokumentów, w dużej części nigdy dotąd niepublikowanych. Dopełnieniem jest przedstawienie form upamiętnienia lotników na terenie ziemi radomskiej, w tym zwłaszcza oficerów i słuchaczy Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa. Obecnie kontynuatorem tych tradycji jest ulokowana na Sadkowie 42. Baza Lotnictwa Szkolnego. Publikacja ta uzupełnia wiele luk w wiedzy o działalności SPRL i jest odpowiedzią na oczekiwania pasjonatów interesujących się polskim lotnictwem wojskowym.
By poprawnie odczytać życie i misję ks. Jerzego Popiełuszki, należy przede wszystkim wskazać na źródła patriotycznych wartości kapłana przejawiających się w jego życiu oraz działalności. Dlatego publikacja ta nie jest kolejną biografią męczennika, lecz została poświęcona formacji historyczno-patriotycznej kapłana, czyli właśnie źródłom, które ukształtowały osobowość, miłość do ojczyzny, a także stały się treścią posługi, misji, a szerzej - tożsamości ks. Jerzego. Zasygnalizowany tu problem badawczy został umieszczony w szerszym kontekście - życia i działalności kapłana, a także na tle wydarzeń dziejowych. Pozwoliło to na wydobycie elementów kształtujących kanon wartości historyczno-patriotycznych kapelana warszawskich hutników. Książka zawiera także nowe informacje na temat życia i działalności ks. Popiełuszki. Treść została wzbogacona o archiwalne fotografie, a niektóre z nich są publikowane pierwszy raz.
Koniec I wojny światowej wyznaczył nowy etap w dziejach wielu narodów Europy Środkowo-Wschodniej. Dla Polaków oraz Czechów i Słowaków nastał czas wolności oraz nadziei na budowę niepodległych i nowoczesnych państw, które trwale zaistnieją na mapie Europy. Łączyło się to z podjęciem istotnych decyzji dotyczących przyszłego funkcjonowania. Kraje te musiały rozwiązać liczne problemy związane ze sprawami bezpieczeństwa, relacji międzynarodowych, organizacji państwa, spraw ustrojowych, kwestii społecznych i gospodarczych. Wybuch II wojny światowej zakończył krótki okres niepodległości Polski i Czechosłowacji. Oba państwa stały się ofiarami agresji III Rzeszy, a po wojnie znalazły się we wspólnym bloku komunistycznym. Choć dzieje Polaków, Czechów i Słowaków różniły się znacznie w poprzednich stuleciach, to łatwo dostrzec, że w najnowszej historii można wyróżnić podobne etapy, którym warto przyjrzeć się w rozpatrywanym kontekście.
Dopiero w ostatnich latach powieści Floriana Czarnyszewicza (1900-1964) są odkrywane w Polsce. To epickie historie o dzieciństwie i wczesnej młodości w okolicach Bobrujska - na zapomnianych dalszych kresach wschodnich Rzeczypospolitej (Nadberezyńcy, Wicik Żywica), niepozbawione humoru i sensacji beletryzowane wspomnienia z wkraczania w dorosłość, kiedy pisarz próbował ułożyć sobie życie na wschodniej Wileńszczyźnie (Chłopcy z Nowoszyszek), wreszcie - gotowy scenariusz filmu o emigracyjnej poniewierce w dalekiej Argentynie (Losy pasierbów). Do tej pory niewiele wiedzieliśmy o samym pisarzu i jego rodzinie. Teraz czytając jego biografię, wyruszamy w pasjonującą podróż przez dzieje Polaków nad Berezyną, nad Wilią i nad La Platą. Spotykamy zwykłych ludzi, ale też osobistości życia kulturalnego i politycznego, obserwujemy wielkie i małe zdarzenia historyczne, które miały wpływ na los Czarnyszewicza.
Prezentowany tom dzienników zawiera zapiski kard. Stefana Wyszyńskiego z 1967 r., dokonane po zakończeniu obchodów Milennium Chrztu Polski. Dwa lata po zakończeniu Soboru Watykańskiego II Paweł VI ogłosił rok 1967 Rokiem Wiary. Powodem tej decyzji była troska o rozwiązanie problemów czasu posoborowego, w tym wyzwania zachowania wierności w wierze i jej poprawnej interpretacji. Na kartach dziennika prymasa często pojawiają się odniesienia do reform soborowych.
Funkcjonujący w prawobrzeżnej Warszawie Obwód VI Praga AK był jedną z największych terenowych jednostek dowództwa Okręgu Warszawa AK, któremu podlegało formalnie ponad 9 tysięcy zaprzysiężonych żołnierzy wywodzących się głównie ze środowiska robotniczego. Mimo to jego udział w powstaniu warszawskim 1944 r. do dziś pozostaje słabo rozpoznany. Rolą niniejszej publikacji, stanowiącej zbiór materiałów archiwalnych, jest wypełnienie luki w badaniach nad dziejami powstania warszawskiego 1944 r. Wybór materiałów archiwalnych obejmuje okres od marca 1944 do 25 września 1944 r. Większość dokumentów nie była wcześniej publikowana. Ich lektura pozwoli Czytelnikowi zapoznać z przygotowaniami Obwodu VI Praga AK do wystąpienia zbrojnego, przebiegiem walk powstańczych, a po ponownym przejściu do konspiracji - ze zmaganiami o przetrwanie w "kotle praskim" czy pomocą walczącej Warszawie. Na końcu zaś - z próbami unormowania relacji z władzami komunistycznymi, reprezentowanymi przez dowództwo "ludowego" Wojska Polskiego.
Kolejny tom z serii "Litaratura i Pamięć" to cykl monograficzny - owoc wieloletnich zainteresowań Krzysztofa Dybciaka problematyką emigracyjną - w szerokim znaczeniu. Zamieszczone w książce teksty są poświęcone bowiem nie tylko literaturze polskiej powstającej poza krajem, lecz także innym dziedzinom, nie tylko związanym z aktywnością twórczą w tradycyjnym znaczeniu tego słowa. Autor poświęca uwagę także samemu życiu, jego organizacji, zjawiskom społeczno-politycznym, gospodarczym. Analizy te pokazują, że zjawisko wychodźstwa jest nieprzemijające.
"Autor książki, którą oddajemy do rąk Czytelników, postawił sobie za cel ukazanie polskiego uchodźstwa cywilnego w latach II wojny światowej. Jego dzieje nie doczekały się dotąd odrębnego opracowania. Książka niniejsza jest pracą popularnonaukową ukazującą w ogólnym zarysie chronologię, zasięg geograficzny i organizację życia wychodźców z Polski w krajach europejskich i na innych kontynentach. Wszystko zostało opisane na tle dramatycznych wydarzeń II wojny światowej. "
"Żołnierze Polskich Sił Zbrojnych, którzy przelewali krew na zachodnich frontach II wojny światowej, tylko formalnie należeli do obozu zwycięskiej koalicji, gdyż zakończenie wojny przyniosło im raczej gorycz porażki. Wprawdzie Polska została uwolniona od brutalnej okupacji niemieckiej, ale wolności nie odzyskała - trafiła pod kontrolę totalitarnego reżimu sowieckiego, z nadania którego władzę sprawowali polscy komuniści. Przed weteranami stanął dramatyczny dylemat: czy narażając się na represje, wracać do zniewolonej Polski, czy pozostać na emigracji. W szczególnie tragicznej sytuacji znaleźli się ci żołnierze, których rodzinne strony, zagarnięte przez ZSRS, stały się częścią sowieckiej Białorusi, Litwy i Ukrainy. Ci, którzy postanowili, że nie zważając na bolesne przeżycia i ostrzeżenia, wyjadą do swoich rodzin, w kwietniu 1951 r. stali się ofiarami masowej akcji represyjnej ze strony sowieckiego reżimu. W bezpłatnej broszurze przygotowanej przez Oddział IPN w Warszawie zostały przedstawione losy żołnierzy 2 Korpusu, którzy musieli podjąć trudne decyzje po zakończeniu wojny - pozostanie na emigracji, powrót do Polski, wyjazd na ziemie zabrane przez ZSRR. Obszerne szkice historyczne zostały wzbogacone biogramami żołnierzy z tych trzech grup. "
"Niniejsza publikacja ukazuje proces powstania i działalności Legalizacji w Okręgu Wileńskim Armii Krajowej. Komórka ta, utworzona w październiku 1939 r., działała nieprzerwanie aż do listopada roku 1948. Legalizacja zajmowała się fabrykowaniem i fałszowaniem dokumentów: metryk, dowodów osobistych, paszportów, świadectw zatrudnienia, meldunków i innych. Dzięki dobrze podrobionym dokumentom możliwe było ukrycie tożsamości konspiratora czy prowadzenie łączności. Pracownicy Legalizacji z narażeniem własnego życia ocalili przed represjami obu okupantów - niemieckiego i sowieckiego dziesiątki tysięcy osób. Książka stanowi efekt wieloletnich badań autora, który kwerendą objął zarówno archiwa krajowe, jak i zagraniczne: w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i na Litwie. Jest to pierwsze naukowe opracowanie tego aspektu działalności Polskiego Państwa Podziemnego, zazwyczaj pomijanego w relacjach i dokumentach, a tak ważnego w codziennej działalności konspiracyjnej. "
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
