Przełom lat 20. i 30. XX wieku przyniósł dekadę ogromnych przemian w Związku Sowieckim. Wówczas to w 1929 r. rozpoczął się w państwie pozostającym pod rządami Józefa Stalina pierwszy plan pięcioletni. Również wtedy masową skalę przybrała kolektywizacja rolnictwa. Oba procesy miały na celu nie tylko przekształcenie sowieckiej gospodarki. Zmiany te, w połączeniu z trwającym terrorem, miały dosięgnąć całości życia społeczno-politycznego państwa ze stolicą w Moskwie. Powyższe wydarzenia budziły szczere zainteresowanie wśród polskich pism zachowawczych, czego przykładem jest prezentowana książka. Poddano w niej analizie publicystykę najważniejszych tytułów konserwatywnych z interesującego okresu. Do takowych zaliczono: dzienniki: Czas", warszawski "Dzień Polski", wielkopolski "Dziennik Poznański" oraz wileńskie "Słowo" jak również pisma wychodzące z różną częstotliwością jak "Bunt Młodych", w 1937 r. przekształcony w "Politykę" oraz "Naszą Przyszłość".
Celem niniejszej monografii jest ukazanie historii placówki zakonnej w niewielkiej wsi kaszubskiej Wielki Klincz w trzech bardzo ważnych okresach historii Polski: w II RP, w czasie wojny i okupacji oraz w PRL. Książka pokazuje przede wszystkim, w jaki sposób najważniejsze wydarzenia historii powojennej Polski, a głównie działania władz komunistycznych wpływały na dom zakonny (po 1970 r. parafię) na pomorskiej prowincji.
Poezja pokolenia wojennego wyrastała z dylematów artystów w obliczu konfliktów zbrojnych. Twórczość tej generacji dowodzi, że Muzy w czasie wojny nie muszą milczeć, poeta niekoniecznie winien ustąpić żołnierzowi, a jego głos ma siłę wykraczającą poza okoliczności historyczne. Maciej Urbanowski żywo portretuje twórców z odwagą angażujących się w konspirację i walkę. Na nowo odczytuje okupacyjne czasopisma i je problematyzuje. Monografia zawiera obszerny aneks z materiałem źródłowym, a jej komunikatywny język zachęca do lektury nie tylko specjalistów, ale i uczniów szkół średnich.
W prezentowanej książce Czytelnik zapozna się z obszernym zagadnieniem odbudowy naczelnych władz cywilnych i wojskowych oraz szeregów Wojska Polskiego we Francji jesienią 1939 r. Dowie się o poufnych zabiegach Francji wspierającej przejęcie władzy przez gen. Władysława Sikorskiego, podstawach prawnych odbudowy władz i wojska na terenie sojusznika, możliwościach organizacyjnych, mobilizacyjnych, procesie organizacji i szkolenia powstających oddziałów WP, a także o problemach z ich wyposażeniem i uzbrojeniem, wreszcie o działaniach bojowych w obronie Francji wiosną 1940 r. Istotnym wątkami są udział Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich w bitwie o Narwik, działania bojowe 1. Dywizji Grenadierów, 2. Dywizji Strzelców Pieszych, 10. Brygady Kawalerii Pancernej, pododdziałów przeciwpancernych, Marynarki Wojennej i Polskich Sił Powietrznych oraz przebieg ewakuacji na Wyspy Brytyjskie po klęsce z armią niemiecką.
Książka jest poświęcona historii 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej. Poznajemy początki polskiego spadochroniarstwa w II Rzeczypospolitej i wykorzystania spadochronu do celów wojskowych. Jesteśmy świadkami utworzenia pierwszej polskiej jednostki powietrznodesantowej, w 1941 r. towarzyszymy jej w okresie powstawania i przemian organizacyjnych, dowiadujemy się o trudnościach związanych z napływem uzupełnień czy naciskach Brytyjczyków na zmianę miejsca użycia brygady. Jednostka była przygotowywana z myślą o wykorzystaniu bojowym w Polsce, faktycznie zaś użyto ją w największej operacji powietrznodesantowej w II wojnie światowej, znanej pod kryptonimem "Market-Garden". Po zakończeniu wojny razem z brygadą wyjeżdżamy do Niemiec, gdzie znalazła się ona w składzie alianckich sił okupacyjnych, aż do swojego rozwiązania w 1947 r.
Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich, utworzona w 1940 r. pod nazwą Brygada Strzelców Karpackich, a w 1942 r. rozwinięta w 3 Dywizję Strzelców Karpackich, wsławiła się udziałem w obronie Tobruku - twierdzy o znaczeniu strategicznym dla zmagań w Afryce Północnej, oraz udziałem w bitwie pod Gazalą w grudniu 1941 r. - pierwszym pełnym zwycięstwie polskiego wojska od września 1939 r. W okresie swojego istnienia jako SBSK była jedyną regularną jednostką lądową Polskich Sił Zbrojnych, która walczyła z wrogiem. Dla zgnębionych klęską Polaków stanowiła źródło nadziei i wiary w odrodzenie ojczyzny. Książka przedstawia organizację i szlak bojowy Brygady Karpackiej, a także rolę tej wielkiej jednostki Polskich Sił Zbrojnych jako polskiego ośrodka społeczno-kulturalnego na Środkowym Wschodzie.
Die vorliegende Publikation enthält eine Expertise über das Dulag 121 Pruszków, das während des Warschauer Aufstandes (1. August – 3. Oktober 1944) und nach seiner Niederschlagung bestehende größte Durchgangslager für die vertriebene Bevölkerung Warschaus und umliegender Ortschaften. Die Expertise wurde auf Antrag des Dulag-121-Museums Pruszków in den Jahren 2020–2021 vorbereitet mit dem Ziel, den ehemaligen Häftlingen des Lagers die ihnen gebührenden Verfolgtenrechte zuzuerkennen. Sie erschien in Buchform zuerst im Jahr 2022. Jetzt wird dieses wenig bekannte aber gewichtige Thema auch den deutschen Lesern/Leserinnen näher gebracht.
Kurz nachdem in Warschau der polnische Aufstand gegen die deutsche Besatzung ausgebrochen ist, beschlossen die Besatzungsbehörden, dass die Zivilbevölkerung der Stadt „evakuiert“ werden soll. Hunderttausende von Menschen wurden brutal auf das Gelände der Bahnausbesserungswerke in der unweit von Warschau liegenden Kleinstadt Pruszków getrieben. Was sie dort Vorfanden unterschied sich kaum von der Realität der Konzentrationslager. Die fatalen Lebensbedingungen, der Terror, die Gewalt und der Anblick des Todes wurden für viele zu einer permanenten psychischen und emotionalen Belastung. Ganze Familien wurden auseinandergerissen und viele fanden ihre nächsten Angehörigen nie wieder. Von der durch die Verfasserin eingeschätzten Gesamtzahl von ungefähr 450 000 der im Lager Pruszków inhaftierten Menschen wurden rund 150 000 zur Zwangsarbeit für das Dritte Reich deportiert und etwa 70 000 kamen in Konzentrationslager. In den beiden Gruppen gab es auch Minderjährige unter 14 Jahren. Den übrigen Hunderttausenden verbot man die Rückkehr nach Warschau und schickte sie in verschiedene Teile des Generalgouvernements, als die Stadt zu Boden gerissen werden sollte.
Die Verfasserin hat für ihre rechtliche Expertise eine eingehende Analyse der bisher erschienenen Fachliteratur und des zugänglichen Quellenmaterials, darin auch der vorhandenen deutschen Dokumentation, durchgeführt. Dadurch ist es ihr gelungen, eine solide Begründung für die Zuerkennung von Verfolgtenrechten für die Personen, die die Hölle des Lagers überlebt haben, vorzulegen. Diese Rechte wurden ihnen anhand der Expertise im Jahr 2021 von der polnischen Regierung zugesichert. Jetzt in ein Buch für Geschichtsforscher/-innen und alle, die sich für die Kriegsopfergesetzgebung interessieren und einsetzen, sowie für andere interessierte Leser/-innen umgearbeitet, stellt die Expertise einen wesentlichen Beitrag zu den andauernden Forschungen zu den Schicksalen der Zivilopfer des Zweiten Weltkrieges dar.
Hiszpańska wojna domowa należy do najbardziej zmitologizowanych wydarzeń XX wieku, a jedną z głównych osi sporu stanowi międzynarodowe zaangażowanie w ten konflikt. Choć po jego obu stronach walczyli Polacy, w armii republikańskiej było ich zdecydowanie więcej. Polskich ochotników walczących w składzie Brygad Międzynarodowych nazywamy dziś zbiorczo dąbrowszczakami, od nazwiska patrona XIII Brygady Jarosława Dąbrowskiego. Przez wiele lat dąbrowszczaków postrzegano jako "ochotników wolności". Zmieniło się to radykalnie po roku 1989, kiedy zaczęto ich uważać za narzędzie komunistycznej ekspansji. Podejmowano próby pozbawienia ich przywilejów, a dyskusje na ten temat toczyły się nawet na forum hiszpańskiego parlamentu. W Polsce spór ten odżył na nowo po wprowadzeniu w 2016 roku przez Sejm RP tzw. ustawy dekomunizacyjnej. Obrońcy brygad uważają, że wojna w Hiszpanii była romantyczną walką o zatrzymanie faszyzmu, przeciwnicy - że Brygady Międzynarodowe tworzyli "najemnicy Stalina", a ich główne zadanie stanowiło uczynienie z Hiszpanii państwa komunistycznego. Każda ze stron ma swoje argumenty. Nie da się zaprzeczyć, że Brygady Międzynarodowe były tworem Międzynarodówki Komunistycznej - ich centrum decyzyjne znajdowało się w Moskwie, a nie w Madrycie. Z drugiej strony nie wszyscy ich członkowie byli komunistami. Czy była to więc wyłącznie "armia Kominternu", jak nazwał ją R. Dan Richardson? Każdy musi wyrobić sobie własną opinię na ten temat. Pomóc w tym mogą teksty znajdujące się w niniejszym tomie.
Duchowni współpracujący z opozycją w okresie PRL oraz wspierający opozycjonistów znajdowali się często w niełatwej sytuacji. Ich działalność spotykała się z ostrą reakcją ze strony ówczesnych władz - odbywano z nimi rozmowy profilaktyczno-ostrzegawcze, inwigilowanoich, zastraszano, a nawet więziono. Także zwierzchnicy kościelni księży angażujących się po stronie opozycji komunistycznej oraz duchowni, którzy pracowali w tej samej parafii czy diecezji nie zawsze ze zrozumieniem przyjmowali ich postawę. Niniejsza publikacja stanowi kontynuacją rozważań zamieszczonych wcześniej w dwu tomach - pierwszy z nich ukazał się w 2019, a drugi w 2020 r. W artykułach zawartych w tomie trzecim znalazły się teksty w różnorodny sposób ujmujące zagadnienie współpracy
Książka przedstawia organizację i działania bojowe 2. Korpusu Polskiego w kampanii włoskiej 1944-1945. Wraz z żołnierzami 2. Korpusu przemierzamy jego szlak bojowy: od działań nad rzeką Sangro, przez bitwy o Monte Cassino i Ankonę, pościg i przełamanie linii Gotów, walki w Apeninie Emiliańskim, aż po ostatnią, mało znaną w historiografii i w społecznym odbiorze bitwę - o Bolonię. Poznajemy decyzje dowódców, przegrupowania wojsk, kierunki przemieszczania się i natarć poszczególnych jednostek, ich zdolności bojowe, a także straty po obu walczących stronach. Metr po metrze zdobywamy kolejne rejony. Wszystko to zbadał i opisał ceniony specjalista w dziedzinie historii wojskowej płk dr hab. Juliusz S. Tym.
Album z pracami Marii Hiszpańskiej-Neumann, polskiej graficzki, malarki i ilustratorki książek. Do 1939 r. artystka studiowała na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od początku okupacji niemieckiej zaangażowała się w konspirację, wstępując do Związku Walki Zbrojnej. Zajmowała się między innymi kolportażem wydawnictw podziemnych, dokumentowała też zniszczenia stolicy. W czerwcu 1941 r. została aresztowana przez Gestapo i po brutalnym śledztwie, w kwietniu 1942 r., przewieziona do KL Ravensbrck. W roku 1943 r. znalazła się w podobozie Neubrandenburg, gdzie pracowała w fabryce zbrojeniowej. Odskocznią od tragicznej obozowej rzeczywistości było dla Marii Hiszpańskiej przede wszystkim rysowanie, które traktowała również jako swoją powinność - danie świadectwa piekłu na ziemi, jakiego doświadczały więźniarki: pracy ponad siły, głodu, poniżenia i przemocy. W kwietniu 1945 r., tuż przed wyzwoleniem KL Ravensbrck, Marii udało się uciec z marszu śmierci i powrócić do Polski. Podczas pobytu w obozie Maria Hiszpańska wykonała około czterystu grafik. Niestety zdecydowana większość z nich przepadła. W tej publikacji zaprezentowane zostały wszystkie jej prace o wspomnianej tematyce, do jakich udało się dotrzeć - powstałe zarówno w KL Ravensbrck, jak i po wojnie, w Warszawie - z wyjątkiem kilku niewykończonych szkiców. Dodatkowo kilka prac to wykonane w obozie obrazki o tematyce sakralnej i jeden - o charakterze okolicznościowym.
Berlin, lato 1943 roku. W więzieniu Berlin-Moabit trzy młode Polki, członkinie ruchu oporu, czekają na wykonanie wyroków orzeczonych przez Sąd Wojenny Rzeszy. Jedna ze strażniczek próbuje ulżyć ich doli - przynosi im regularnie papierosy, materiały piśmiennicze i lekarstwa. Jej szesnastoletnia córka, dowiedziawszy się o losie Polek, nawiązuje z nimi kontakt listowny. Ten odważny krok staje się początkiem niezwykłej przyjaźni - ponad murami więzienia i granicami krajów. Poruszająca opowieść z najciemniejszego okresu niemieckiej historii.
Józef Mackiewicz należy do najwybitniejszych polskich pisarzy XX w. Jego dzieła, począwszy od fundamentalnej książki o Katyniu po powieści - emigracyjne bestsellery - były tłumaczone i wydawane w znaczących oficynach zachodnich. Sukcesy pisarskie nie przyniosły ani stabilizacji materialnej, ani powszechnego uznania. Przeciwnie - w konsekwencji poruszania niełatwych tematów Mackiewicz spotkał się z falą nienawiści i oskarżeń, z nagonką nie tylko w komunistycznej Polsce, ale i w części polskiej emigracji. Dziś widać, że jego pisarstwo nadal czeka na prawdziwe odkrycie.
Od 6 grudnia 1942 r. do prawdopodobnie 15 marca 1943 r. w części Kreis Starachowice (Generalne Gubernatorstwo) obejmującej gminy Chotcza, Ciepielów, Iłża, Lipsko i Solec nad Wisłą Niemcy przeprowadzili akcję pacyfikacyjną mającą na celu fizyczne unicestwienie "bandytów" - ludzi posiadających broń, Żydów szukających ocalenia, a także tych, którzy zamiast poinformować niemieckie władze o "przestępcach", wspomagali ich schronieniem i żywnością. Niemieccy żandarmi zamordowali blisko 300 osób - Żydów, Polaków, Romów i jeńców sowieckich. Większość zginęła od kul, część spalono żywcem w płonących zabudowaniach lub zakatowano podczas przesłuchań.
Błyskawiczne zwycięstwa Wehrmachtu na froncie wojny polsko-niemieckiej podcinają we Wrześniu '39 ewakuacyjną lawinę. Rzesze cywilnych uciekinierów zaludniają wtedy drogi i bezdroża II Rzeczypospolitej. Uciekają wszyscy bez względu na płeć, wiek, wykształcenie, kierując się zasadą "byle szybciej, byle dalej". Setki tysięcy przerażonych osób paraliżują ruchy wojska i szerzą panikę jeżącymi włos na głowie świadectwami o niemieckim terrorze. Czy przed wojną da się jednak uciec? Niniejsza książka przybliża jedno z najmniej rozpoznanych zjawisk pierwszego miesiąca II wojny światowej.
Książka koncentruje się na wizji dziejów, kreowanej przez badaczy z Niemiec, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Ci historycy, zarówno profesjonalni, jak i amatorscy, przypisywali kryteriom biologicznym kluczowe znaczenie w powstawaniu i upadku wielkich cywilizacji, takich jak Egipt, Hellada czy Rzym, a także podkreślali rolę czynnika rasowego w współczesnych im młodych państwach, jak Cesarstwo Niemieckie czy Stany Zjednoczone. Publikacja ta wpisuje się w nurt badań porównawczych nad kształtowaniem nowoczesnych ideologii w świecie Zachodu oraz w poszukiwania źródeł ideologii totalitarnej. Analiza tekstów historyków, archeologów, biblistów i historyków sztuki z przełomu XIX i XX wieku stanowi uzupełnienie luki w polskiej historiografii, która dotychczas jedynie sporadycznie badała zaangażowanie przedstawicieli tych dyscyplin w kształtowanie ideologii rasistowskiej. Badając korzenie i ewolucje rasizmu naukowego praca ta przybliża nas do zrozumienia istoty narodowego socjalizmu i tragicznych skutków realizacji jego założeń cfedg Książka koncentruje się na wizji dziejów, kreowanej przez badaczy z Niemiec, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Ci historycy, zarówno profesjonalni, jak i amatorscy, przypisywali kryteriom biologicznym kluczowe znaczenie w powstawaniu i upadku wielkich cywilizacji, takich jak Egipt, Hellada czy Rzym, a także podkreślali rolę czynnika rasowego w współczesnych im młodych państwach, jak Cesarstwo Niemieckie czy Stany Zjednoczone. Publikacja ta wpisuje się w nurt badań porównawczych nad kształtowaniem nowoczesnych ideologii w świecie Zachodu oraz w poszukiwania źródeł ideologii totalitarnej. Analiza tekstów historyków, archeologów, biblistów i historyków sztuki z przełomu XIX i XX wieku stanowi uzupełnienie luki w polskiej historiografii, która dotychczas jedynie sporadycznie badała zaangażowanie przedstawicieli tych dyscyplin w kształtowanie ideologii rasistowskiej. Badając korzenie i ewolucje rasizmu naukowego praca ta przybliża nas do zrozumienia istoty narodowego socjalizmu i tragicznych skutków realizacji jego założeń
Ksiądz Henryk Hlebowicz jeden ze 108 błogosławionych męczenników II wojny światowej, którego nazywano "sumieniem Wilna" pod litewską, sowiecką i niemiecką okupacją miasta; uzdolniony teolog i profesor Uniwersytetu Stefana Batorego, który obronił dwa doktoraty; duszpasterz, spowiednik i opiekun duchowy studentów oraz uczniów gimnazjalnych, którego niezwykła wrażliwość na potrzeby drugiego doprowadziła wielu do konfesjonału i Kościoła; proboszcz, dla którego nie było spraw ważniejszych niż życie parafian; niezłomny kaznodzieja, który gotów był życie oddać w intencji ratowania polskiej młodzieży przed komunistycznym i niemieckim nihilizmem i, wreszcie, kapłan, który wyruszył na ziemie wschodnie I Rzeczypospolitej pod niemieckimi rządami, gdzie zginął w obronie wiary i polskości. Poświęcona mu monografia zawiera fragmenty niewydanych wspomnień ukazujących duchownego jako jedną z ważniejszych postaci przedwojennego Wilna, a także nieznane teksty jego kazań głoszonych z narażeniem życia w latach 19401941. Całości dopełnia wiele niepublikowanych do tej pory zdjęć dokumentalnych.
Autor książki, którą oddajemy do rąk Czytelników, przedstawił losy dowodzonej przez gen. dyw. Władysława Andersa Armii Polskiej na Wschodzie, która powstała 12 września 1942 r. na Środkowym Wschodzie. Przez kolejne dwa lata żołnierze armii przemierzali szlaki pustynne i przygotowywali się w Iraku, Palestynie i Egipcie do bojów o niepodległość Polski. W 1943 r. ze struktur Armii Polskiej na Wschodzie został wyodrębniony 2. Korpus Polski, który w latach 1944-1945 na Półwyspie Apenińskim toczył walki przeciwko wojskom niemieckim. Historia Armii Polskiej na Wschodzie została przez Autora opowiedziana w sposób przystępny, publikacja "Na szlakach pustynnego losu. Armia Polska na Wschodzie w latach 1942-1944" pozwoli zatem lepiej poznać i zrozumieć złożone losy polskich żołnierzy na Środkowym Wschodzie w trudnych latach II wojny światowej.
Zbiór artykułów, dotyczących zbrodni sowieckiej popełnionej na polskich jeńcach wojennych i więźniach w 1940 r. Zakres tematyczny zbioru obejmuje również reperkusje zbrodni katyńskiej sięgające teraźniejszości. Opracowanie stanowi pokłosie zorganizowanej przez Instytut Pamięci Narodowej w 2021 r. Międzynarodowej Konferencji Naukowej pt. "Zbrodnia katyńska - nowe aspekty". Konferencja była międzynarodowa nie tylko z nazwy, wzięli w niej udział badacze posługujący się na co dzień językami polskim, ukraińskim i rosyjskim. Tytuł opracowania Zbrodnia katyńska. Nowe aspekty może wywołać zdziwienie części odbiorców. Powstało przecież dotychczas bardzo dużo opracowań poświęconych zbrodni z 1940 r., a także niemała liczba publikacji odnoszących się do późniejszych dziejów sprawy katyńskiej. Bliższe przyjrzenie się historiografii przekonuje, że wiele szczegółowych aspektów problematyki katyńskiej pozostało nieopisanych. Pokaźną część zagadnień mieszczących się w spectrum problematyki zbrodni sowieckiej na obywatelach polskich powielano, z kolei inne pomijano. Wiele publikacji, nawet tych utrzymanych w konwencji naukowej, służyło raczej popularyzacji wiedzy niż jej poszerzaniu. Część literatury przedmiotu, która powstała przed ujawnieniem dokumentów z archiwów sowieckich i rosyjskich w latach dziewięćdziesiątych XX w., nie prezentuje aktualnego stanu wiedzy i sama stała się elementem dziejów sprawy katyńskiej. Luki w historiografii wynikają nie tylko z niedostępności źródeł, co uniemożliwia np. pełne i pewne odtworzenie białoruskiej listy katyńskiej, ale również z niedostatecznego wykorzystania dostępnych informacji. Studia zawarte w tym tomie stanowią próbę wypełnienia przynajmniej kilku pustych pól w historiografii dotyczącej zbrodni katyńskiej. Zbiór zawiera teksty wcześniej niepublikowane. Autorzy podjęli wyzwanie przedstawienia ustaleń wykraczających poza dorobek poprzedników lub spojrzenia na niektóre znane fakty z odmiennej niż dotąd perspektywy. Zachęcamy do sięgnięcia po tom i samodzielnego ocenienia, w jakim stopniu udało się sprostać wyzwaniu poszerzenia naszej wiedzy o sprawie katyńskiej.
Dotychczas opublikowano wiele opracowań na temat zbrodni katyńskiej, jednak tylko nieliczne poświęcono duchownym zamordowanym na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 r. oraz osobom walczącym o ujawnienie prawdy o dokonanym mordzie. Niniejszy zbiór artykułów, przygotowany przez autorów różnych profesji, ukazuje los kapłanów więzionych w tzw. obozach specjalnych NKWD i straconych w Katyniu, Charkowie-Piatichatkach, Miednoje i Kijowie-Bykowni. Opiera się na relacjach rodzinnych, wspomnieniach ocalałych oraz dokumentach odnalezionych w jamach grobowych wśród szczątków zamordowanych. Świadectwa te dowodzą, że duchowni, niezależnie od wyznania, wspierali współwięźniów, wzmacniali ich morale, poczucie godności i braterstwo. Zawarte w publikacji treści stanowią nie tylko istotny wkład w poszerzenie wiedzy historycznej, lecz także punkt wyjścia do refleksji nad postawami więźniów w sytuacji zniewolenia i zetknięcia się z propagandą. Mamy nadzieję, że książka wzbudzi zainteresowanie szerokiego kręgu Czytelników. Vinctis non victis - pokonanym, lecz niezwyciężonym
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
