Książka składa się z czterech rozdziałów. Każda część tematyczna została poprzedzona wstępem zawierającym uzasadnienie podjęcia danego zagadnienia oraz omówienie układu referowanej treści. Pierwszy rozdział ma charakter ogólnego wprowadzenia w tematykę emocji i uczuć, wiedza bowiem na temat ich natury, pochodzenia i zakresu oddziaływania może być pomocna w kształtowaniu dojrzałości uczuciowej. Rozdział drugi w całości poświęcony jest głównemu przedmiotowi badań niniejszej pracy, który stanowi dojrzałość uczuciowa i jej właściwości w formacji do kapłaństwa. Analiza źródeł pozwala nakreślić cechy dojrzałości uczuciowej, jaką powinien się charakteryzować kandydat do święceń kapłańskich. Trzeci rozdział niniejszej książki zawiera opis niektórych zagrożeń i wyzwań wobec dojrzałości uczuciowej kandydata do kapłaństwa. Ostatni rozdział stanowi próbę poszukiwania konkretnych wskazań pastoralnych dla formacji początkowej i permanentnej, aby proces rozwoju ku dojrzałości uczuciowej kandydata do kapłaństwa był jak najbardziej pełny.
Celem książki jest odpowiedź na pytanie, jak zagadnienia ekologiczne są przedstawiane w teologiczno-społecznej refleksji proponowanej przez Światową Radę Kościołów, Konferencję Kościołów Europejskich oraz Kościół katolicki. Zamysłem autora było dokonanie możliwie syntetycznej, ale też reprezentatywnej i całościowej rekonstrukcji ekumenicznej nauki społecznej trzech wybranych nurtów w dziedzinie ekoteologii. Wychodząc od ogólnego omówienia tematyki ekologicznej w pracach Światowej Rady Kościołów, badanie jej dorobku ekoteologicznego przebiega przez ustalenie teologicznych wyznaczników prowadzonej w niej refleksji ekologicznej, by określić obszary jej działania na rzecz „sprawiedliwości ekologicznej". Omówienie refleksji ekoteologicznej w pracach Konferencji Kościołów Europejskich daje asumpt do ukazania relacji biedy i bogactwa do destrukcji ekologicznej po to, by przedstawić rozumienie „sprawiedliwości klimatycznej" w kontekście ekonomicznym i ekologicznym, a wreszcie ustalić znaczenie „zasady wystarczalności" jako pomocy w drodze do życia w harmonii ze Stwórcą i stworzeniem. Obrazu dopełnia opracowanie podstawowych założeń teologiczno-społecznej nauki Kościoła katolickiego o ekologii, które dają okazje do ukazania odpowiedzialności człowieka za środowisko naturalne, a wreszcie przedstawienia
Głównym przedmiotem niniejszej publikacji są relacje w układzie osoba-środowisko, rozpoznanie ich naturalnego stanu, czyli tego, który wynika z natury osoby oraz całościowo postrzeganego jej środowiska i jego poszczególnych elementów. Oznacza to sytuację, w której współistniejące i zależne od siebie rzeczywistości osiągają sens i cel swojej egzystencji. Kolejnym przedstawionym problemem jest diagnoza dotycząca obecnej i potencjalnej sytuacji w analizowanym systemie. Książka składa się z trzech części. Część pierwsza ma charakter wprowadzający: informacyjno-wyjaśniająco-porządkujący. Dotyczy relacji ekologii do teologii, religii, wiary i Kościoła katolickiego. W części drugiej - analitycznej - omówiono problemy dotyczące systemu osoba-środowisko. Część trzecią stanowią teksty autora o charakterze polemicznym oraz opiniotwórczym, zawierające komentarze do pojawiających się w nauce hipotez i stwierdzeń odnoszących się do układu człowiek-środowisko oraz sposobów prowadzenia badań łączących warsztaty teologa i ekologa.
W niniejszej publikacji wskazano wybrane aspekty ekumenicznej teologii politycznej. Autor wyraża zdecydowane przekonanie, że chrześcijanie potrzebują ekumenicznej teologii politycznej. Powinna ona unikać błędów, wskutek których ruch ekumeniczny w przeszłości uwikłał się w zależność od ideologii dalekich od chrześcijańskiej wizji świata i człowieka, pozwalając na to, aby w niektórych przejawach działalności publicznej Kościoły niebezpiecznie upodobniły się do zaangażowanych politycznie organizacji społecznych, ryzykując utratę własnej tożsamości oraz zaniedbanie podstawowej misji, jaką jest głoszenie Ewangelii i wzywanie do nawrócenia. Podstawowym problemem tej książki jest ustalenie, czy można stworzyć zarysy ekumenicznej teologii politycznej, która wznosiłaby się ponad konfesyjne podziały i wspierała skuteczne świadectwo Kościołów dotyczące życia politycznego (wraz z jego kontekstem społecznym, kulturowym, ekonomicznym czy ekologicznym). Książka ma charakter ekumeniczny – opiera się na dokumentach międzykościelnych dialogów doktrynalnych, na tekstach przygotowanych przez organizacje ekumeniczne oraz na ekumenicznej literaturze teologicznej, zawiera autorską propozycję ekumenicznej teologii politycznej.
Pierwszy tom z serii Dzieł wybranych ojca Jacka Salija OP poświęcony świętemu Augustynowi. Opatrzony obszernym wstępem ks. prof. Jerzego Szymika oraz wydany w bordowym, eleganckim płótnie. Na tom składają się: Rozmowy ze świętym Augustynem, Wolność w refleksji świętego Augustyna, Niedziela jako dzień Ducha Świętego, Konkubina świętego Augustyna.
Książka poświęcona jest problematyce religii w Peru w pierwszej połowie XX wieku, odzwierciedlonej w powieściach i opowiadaniach José Maríi Arguedasa, a w szczególności skomplikowanym relacjom między chrześcijaństwem a wierzeniami i rytuałami pochodzenia rdzennego, kultywowanymi w rejonach andyjskich wśród społeczności posługujących się językiem keczua. Książka skupia się m.in. na analizie zjawiska synkretyzmu religijnego przedstawionego w twórczości Arguedasa, w opisach wierzeń, zwyczajów, rytuałów, modlitw łączących w sobie elementy katolicyzmu i dawnych religii andyjskich. Porusza też zagadnienia transkulturacji i metysażu kulturowego w aspekcie duchowości bohaterów powieści Arguedasa żyjących na styku dwóch kultur, co znajduje odzwierciedlenie w ich religijności, łączącej wpływy obu tradycji duchowych, katolickiej i rdzennej. Książka w języku hiszpańskim. El objetivo del libro es investigar las relaciones entre el cristianismo y la espiritualidad indígena de la población andina quechua en las novelas y los relatos de José María Arguedas, un escritor peruano del siglo XX. La religiosidad andina en las obras de Arguedas se caracteriza por la convivencia de dos grandes tradiciones religiosas dentro de una nación, una comunidad e incluso el alma de un individuo. Es una cuestión de transculturación y mestizaje en el ámbito de la espiritualidad más que una lucha o competición entre dos sistemas de creencias.
Święty Charbel nie tylko za życia był wielkim orędownikiem u Boga w rozmaitych potrzebach i problemach osób proszących go o modlitwę. Mnisi z libańskiego klasztoru Annaya udokumentowali ponad 24 tysiące cudów i uzdrowień, które za przyczyną Charbela dokonały się po jego śmierci.
Ten wyjątkowy modlitewnik zawiera niepublikowaną dotąd nowennę i modlitwy za wstawiennictwem św. Charbela oraz świadectwa cudów, które dokonały się dzięki jego orędownictwu. Dzięki praktykowaniu tego nabożeństwa można powierzyć siebie i swoich najbliższych opiece świętego eremity, a tym samym jeszcze bardziej zbliżyć się do Boga.
Mówiono o nim: „Anioł w ludzkim ciele”. Jego pokora, miłość i surowe życie ascetyczne są niedoścignionym wzorem do naśladowania. Święty Charbel, choć umarł ponad sto dwadzieścia lat temu, pozostaje dla wielu największym współczesnym eremitą i jednym z najbardziej niezwykłych świętych. Liczne cuda dziejące się za jego wstawiennictwem zdumiewają największych niedowiarków. Warto zatem powierzać mu swoje życie.
Aleksander Bańka
Prymas Stefan Wyszyński należy bez wątpienia do najważniejszych postaci polskiego Kościoła katolickiego nie tylko XX w. Jego życiorys, spuścizna duchowa, przesłanie społeczno-religijne czy funkcjonowanie w realiach komunistycznego państwa są wciąż przedmiotem refleksji teologów, historyków, socjologów i specjalistów z innych dyscyplin naukowych. W niniejszej publikacji autorzy skupili się na przedstawieniu relacji, jakie łączyły Górny Śląsk z abp./kard. Stefanem Wyszyńskim w okresie jego prymasostwa w latach 1949–1981. Termin Górny Śląsk występujący w tytule odnosi się jednak w tej publikacji jedynie do diecezji katowickiej (w ówczesnych granicach), bez tzw. Śląska Opolskiego, który historycznie stanowi oczywiście część Górnego Śląska. Powstała w 1925 r. diecezja katowicka miała swój specyficzny profil religijny i społeczny, który ówczesny kard. Karol Wojtyła określił jako „zespolenie modlitwy i pracy”. Była nie tylko ważnym punktem na mapie społeczno-politycznej i gospodarczej Polski „ludowej”, ale też prężnym ośrodkiem religijnym. Ważną rolę odgrywały w tym okresie Piekary Śląskie, jako jedno z najważniejszych miejsc pątniczych w kraju, gdzie przesłanie społeczne trafiało do pielgrzymów „świata pracy”.
Kwestia relacji Wyszyński–Górny Śląsk obejmuje szereg różnorodnych płaszczyzn, na które składają się: wizyty prymasa na terenie diecezji katowickiej (głównie w Piekarach Śląskich) oraz wygłoszone w tym czasie kazania (bądź inne formy wypowiedzi), kontakty osobiste lub listowne między prymasem a biskupami śląskimi, kapłanami diecezji i mieszkańcami Górnego Śląska, wszelkie odniesienia do kwestii górnośląskich w wypowiedziach, zapiskach czy pismach prymasa oraz zachowane relacje i komentarze na temat stosunku duchowieństwa i wiernych diecezji do jego osoby (np. po jego aresztowaniu czy po śmierci).
Jak oswoić przypadek? Czy jest on wyłomem w racjonalności, czy da się go jakoś ująć w matematyczne karby? Sformułujmy problem kontrastowo: czy światem rządzi Bóg, czy czysty przypadek?
Komu można zadedykować Filozofię przypadku? Michał Heller przyznaje, że sam mógłby ją zadedykować Richardowi Dawkinsowi i Williamowi Dembskiemu, którzy spierają się o to, czy biologiczna ewolucja jest „ślepym zegarmistrzem”, czy raczej świadczy o „Inteligentnym Projekcie”. W biologicznej ewolucji przypadek odgrywa rolę nadrzędną – jest źródłem zmienności gatunków.
Autor Filozofii przypadku proponuje szersze spojrzenie. Odwołując się do historii pojęcia przypadku i jego ewolucji wskazuje miejsce, jakie przypadki zajmują w strukturze całego Wszechświata. A miejsca te są… nieprzypadkowe.
Dlatego Filozofię przypadku można zadedykować i polecić każdemu, kto potrafi dostrzec głębię samego pytania o istotę przypadku. I ciekaw jest odpowiedzi.
Prof. Michał Heller (ur. 1936r.), uczony, kosmolog, filozof i teolog, który w matematycznych równaniach teorii naukowych potrafi dostrzec dzieła sztuki, a wielkich fizyków uważa za genialnych artystów. Sam w swoich licznych książkach i artykułach naukowych z powodzeniem odnajduje się w obu rolach: naukowca-artysty i pisarza-uczonego. Laureat (2008) prestiżowej Nagrody Templetona. Fundator tej nagrody wymienił Michała Hellera obok Mikołaja Kopernika oraz Karola Wojtyły, jako przedstawiciela „polskiej tradycji” uczonych, których życiowym powołaniem stało się poszukiwanie odpowiedzi na Wielkie Pytania. Pytania o sens istnienia człowieka, życia i Wszechświata.
Święty Józef - Patron ostatniego Soboru i całego Kościoła Świętego jest bez wątpienia tym milczącym świętym, który najgłośniej przemawia od początku XXI w.
Czy to oznacza, że Kościół potrzebuje szczególnej opieki, tak jak w czasach Dzieciątka Jezus, kiedy zagrażał Mu okrutny król Herod? Autor odpowiada na to pytanie przedstawiając duszpasterstwo stanowe, w którym ważną rolę zaczynają odgrywać nurty reprezentowane przez dwa stowarzyszenia: Bractwo św. Józefa i Mężczyźni św. Józefa. Książka przedstawia ponadto podstawowe kompendium wiedzy o ziemskim Opiekunie Jezusa. Oprócz biblijnego curriculum vitae i duchowego profilu Oblubieńca Maryi, zostały przedstawione fragmenty apokryfów, które są świadectwem rozszerzania się kultu w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Osobny rozdział został poświęcony Narodowemu Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu i cudownemu, łaskami słynącemu Obrazowi.
Ostatnie miesiące pokazały wyraźnie, że potrzebny jest zupełnie inny sposób mówienia o Kościele - o jego słabościach, o sprawach, które wymagają wyjaśnienia, o trudnych momentach jego historii. W najnowszej książce ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski wraz z Tomaszem P. Terlikowskim starają się spojrzeć na rzeczywistość Kościoła XXI wieku obciążonego skandalami seksualnymi, finansowymi i moralnymi. Udowadniają, że można o tym wszystkim rozmawiać otwarcie i z szacunkiem - przede wszystkim z szacunkiem dla prawdy. I raz jeszcze przypominają, że tylko dzięki prawdzie i otwartemu dialogowi, będziemy mogli doświadczyć oczyszczenia.
Jerozolima przed narodzeniem Chrystusa. Jakub, syn arcykapłana, opuszcza synagogę, żeby głosić prawdę ludziom na ulicy. Mądrość Bożą przekłada na opowiadane przypowieści. Lektura ta pozwoli Ci głębiej zastanowić się nad sensem własnego istnienia. W bardzo subtelny i przystępny sposób przekazuje uniwersalne prawdy o życiu, o relacjach między ludźmi, a przede wszystkim między człowiekiem a Bogiem, tkwiącym w każdym z nas.
To drogowskaz dla tych, którzy poszukują, zapomniany szlak dla tych, którym wydaje się, że znaleźli. Otwórz serce i umysł i daj się zabrać w filozoficzną podróż.
Publikacja z okazji 20. rocznicy śmierci księdza profesora Józefa Tischnera, wybitnego polskiego filozofa i duszpasterza, twórcy filozofii dramatu, kawalera Orderu Orła Białego. Zawiera zapis wybranych odcinków cyklu „Rozmowy z ks. prof. Józefem Tischnerem” prowadzonego przez Ewelinę Puczek na antenie TVP Katowice w latach 1994–1997. Z dialogów wyłania się znany obraz Tischnera jako serdecznego, błyskotliwego myśliciela o niekwestionowanym autorytecie intelektualnym, który imponował nam także swoją postawą życiową, potrafiąc łączyć w niej trudne do pogodzenia elementy.
Wiele tu rozważań religijnych i przemyśleń filozoficznych, wiele spraw bieżących, nieco humoru. Choć rozmowy stanowią świadectwo czasów, poruszając między innymi sporne zagadnienia formatywnego okresu współczesnej Polski jak konstytucja, konkordat, religia w szkole, wybory – okazuje się, że wiele refleksji Tischnera jest zaskakująco aktualnych właśnie dziś, nie tylko tych filozoficznych, ale właśnie tych dotyczących spraw przyziemnych, codziennych – spraw ludzkich.
Głównym zamierzeniem publikacji jest dokonanie możliwie szerokiego i reprezentatywnego przedstawienia społecznego nauczania organizacji ekumenicznych. W książce stosuje się kilka metod badawczych. Jest to przede wszystkim analiza źródeł, jakimi są najważniejsze dokumenty ekumeniczne poszczególnych organizacji. Kluczowe dla nich raporty, uzgodnienia oraz deklaracje są podstawowym i reprezentatywnym źródłem refleksji społecznej ruchu ekumenicznego. Ich dokładne prześledzenie, ulokowane w kontekście historycznego i strukturalnego opisu danej instytucji sprawia, że poszczególne rozdziały są swoistym studium przypadku. Analizę źródeł przeprowadza się w perspektywie kontekstu ich powstania, jak i odniesienia, kolejną zastosowaną metodą jest więc analiza kontekstualna. W celu wykazania podobieństw między poszczególnymi organizacjami, a także różnic, zwłaszcza między tymi instytucjami, które należą do ekumenicznego mainstreamu i reprezentującymi ekumenizm oddolny, w monografii stosuje się również analizę porównawczą.
Męczennicy pierwszych wieków chrześcijaństwa to arcyciekawy i znakomicie uźródłowiony zbiór pism o męczeństwie, opracowany przez ks. prof. Marka Starowieyskiego, wybitnego patrologa, autora Apokryfów Nowego Testamentu oraz współtwórcę Nowego słownika wczesnochrześcijańskiego piśmiennictwa. W stosunku do zbioru Męczennicy, opublikowanego niemal trzydzieści lat temu, został znacząco uzupełniony i poprawiony. Dodano nowe rozdziały o męczeństwach w okresie starożytnym poza granicami Cesarstwa oraz teksty dotyczące rozmaitych form kultu męczenników. Dołączono również szczegółowe indeksy sporządzone przez Wojciecha Stawiszyńskiego, autora bibliografii patrystycznej, które ułatwiają poruszanie się po tym obszernym dziele.
Forma literacka uwzględnionych opisów męczeństwa jest różnorodna rodzajowo, gatunkowo i stylistycznie. Zawiera bogaty zestaw różnorakich dokumentów dotyczących męczeństwa i męczenników w pierwszych pięciu wiekach chrześcijaństwa. Teksty poprzedzone są autorskimi wstępami ks. prof. Marka Starowieyskiego, objaśniającymi dokonane zabiegi edytorskie oraz kontekst powstania utworów.
Kiedy nadciąga potężne tsunami finansowe, wirus dyktuje warunki całemu światu, zaczynamy szukać nadziei na przyszłość w starych proroctwach.
Niestety, raczej czarno malują one przyszłość ludzkości i wieszczą koniec bezpiecznego świata, który znamy.
PONAD 80 WIZJONERÓW ZE WSZYSTKICH KONTYNENTÓW
PONAD 100 PRZESŁAŃ, NAPOMNIEŃ I PRZEPOWIEDNI
Wielki zbiór przepowiedni i proroctw - dla tych, którzy z ciekawości chcą zajrzeć za zasłonę czasu i dla tych, którzy zgłębiając napomnienia pragną odmienić swoje życie.
Jak to możliwe, że skromna mniszka żyjąca w XVII w., w dalekim Ekwadorze potrafiła precyzyjnie opisać kryzys wiary przełomu XX i XXI stulecia i dokładnie odmalować zjawiska niszczące naszą epokę ? Czy powinniśmy się bać? Czy można znaleźć wspólny mianownik przesłań, które omijają czas na skróty?
Poeci i pisarze, kapłani i mniszki. Biskupi, mistycy i stygmatycy - wizjonerzy podziwiani i zapomniani. Zwykłe gospodynie domowe i niepiśmienni pastuszkowie, przed którymi nikt nie uchylał kapelusza. Wierne dzieci Kościoła Katolickiego i ci błądzący po duchowych manowcach. Co udało się im dostrzec poza horyzontem zdarzeń?
WIELKIE PRZEPOWIEDNIE DLA POLSKI I ŚWIATA
SPEŁNIONE PROROCTWA I WSTRZĄSAJĄCE WIZJE
Czy to prawda, że złe sygnały, przesyłane na Ziemię ze świata nadprzyrodzonego, tylko w niewielkim stopniu dotyczą naszej Ojczyzny? Czy to możliwe, że Polskę czeka jasna i bezpieczna przyszłość? Wizjonerzy w tej kwestii zgodnie kiwają głowami, ale dodają natychmiast słowo: „jeśli…”
Sprawdźmy, czy wypełniamy warunki Nieba. I zacznijmy je wypełniać.
Istnieje ścisły związek pomiędzy milczeniem i mówieniem, ponieważ wszystko rodzi się z ciszy. Jeśli nasze życie wyłania się z okresów wyciszenia, jest życiem o wiele bardziej prawdziwym.
Niemal każdy człowiek przynajmniej raz w życiu doświadczył uczucia wewnętrznej ciszy, które napełniło go pokojem i radością. Jest to jedna z naszych naturalnych potrzeb, do których zaspokojenia dążymy. Niezrównanym sposobem na osiągnięcie tego stanu jest kontemplacja.
Thomas Keating pokazuje, jak dzięki zgłębianiu pojęć związanych z religią chrześcijańską można dojść do wymiaru kontemplatywnego. Czerpie zarówno z metod właściwych zachodniej tradycji chrześcijańskiej, jak i z tradycji Wschodu, wskazując, że mogą się one nawzajem uzupełniać. Podkreśla przy tym, że kontemplatywny wymiar życia jest obecny we wszystkich religiach i to właśnie w nim cała rodzina ludzka stanowi jedność.
Thomas Keating OCSO (1923–2018) – jeden z założycieli Ruchu Odnowy Kontemplacyjnej i wieloletni przewodnik tej wspólnoty. Autor licznych artykułów oraz książek poświęconych metodzie modlitwy głębi.
Miłosierdzie Boże – źródło światła w ciemności
Moc miłosierdzia uzdalnia nas do wyjścia z zamkniętego koła, w którym krążymy wokół siebie samych, otwiera nam oczy na innych i na liczne zadania, które stoją przed nami w świecie. Uzdalnia nas do przekroczenia siebie i wyjścia poza krępujące nas ograniczenia. Dzięki temu doświadczamy prawdziwej odnowy naszego życia.
Jak możemy pojąć miłosierdzie? Czy może się ono przyczynić do rozwoju naszej osobowości? Czy współczesny człowiek potrafi być miłosierny i co to w praktyce oznacza? Czy Bóg sprawiedliwy i Bóg miłosierny to dwie różne osoby?
Autor zwięźle i konkretnie odpowiada na najbardziej nurtujące pytania związane z miłosierdziem. Pokazuje, że ostatecznie wszystkie odpowiedzi kryją się w budowaniu głębokiej relacji z Jezusem Chrystusem. To właśnie w Nim Bóg odsłania swoją twarz: oblicze miłosierdzia.
George Augustin SAC (ur. 1955) – profesor teologii fundamentalnej i dogmatyki, założyciel i dyrektor Instytutu Teologii, Ekumenizmu i Duchowości im. Waltera Kaspera w Vallendarze, konsultor Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan. Autor wielu publikacji, m.in. książki Powołany do radości. Twoje życie w kapłaństwie (Wydawnictwo WAM, 2015).
"Ku wolności wyswobodził nas Chrystus" - te słowa, jak żadne inne pasują do życia
XVII-wiecznej peruwiańskiej mistyczki Urszuli od Jezusa. Przez lata niewolnica, najpierw peruwiańskich arystokratów, potem klasztoru klarysek, po cudownym ocaleniu rozpoczyna głębokie życie mistyczne. Nie może zostać siostrą zakonną, pozostaje więc przez lata służącą, na specjalnych ślubach „dla czarnoskórych”.
Dla Boga nie ma to jednak znaczenia, i to jej objawia wiele prawd o czyśćcu, jej powierza modlitwę za dusze czyśćcowe, i ją wyznacza, by przekazała nam - ludziom XXI wieku - fundamentalne prawdy na temat oczyszczenia. Jej losy stanowią niesamowite wprowadzenie w historię katolicyzmu w Ameryce Łacińskiej, grzechów i wielkości ludzi Kościoła. Urszula przypomina nam wszystkim, że Pan Bóg potrafi wyprowadzić dobro nawet z największego zła.
Pomoc duszom swoich koleżanek, współpracownic, niewolnic lub posługujących w konwencie św. Klary, stała się jednym z ważniejszych ziemskich zadań Urszuli od Jezusa. Wielokrotnie przychodziły do niej dusze kobiet, z którymi przez lata pracowała, a o których po ich śmierci szybko zapomniano.
Pewnego dnia Urszula zobaczyła przed sobą Marię Bran, niewolnicę, która zmarła czternaście lat wcześniej, a która objawiła jej się w pięknej białej szacie, z naręczem kwiatów i z rozświetlonym obliczem. Dlaczego ta dobra i pobożna kobieta, trafiła do czyśćca? Za życia Maria z upodobaniem trwoniła czas, sypiała zbyt długo i zajmowała się rzeczami dla siebie nieodpowiednimi. Dusza Marii ujawniła Urszuli, że choć zadana jej pokuta będzie trwała jeszcze długo, to jednak jest lekką karą. Zanosiła dziękczynienie Bogu za to, że choć porwano ją w dzieciństwie z Afryki, a potem sprzedano w niewolę, to dzięki tym okolicznościom mogła poznać Chrystusa, przyjąć chrzest i zostać zbawioną.
Dusza innej zakonnicy przyszła prosić Urszulę o modlitwę, o ofiarowanie za nią pięciu dni pokutnych na wzór pięciu ran Chrystusa. Kara owej siostry miała być nieznaczna i lekka, ale jednak realna. Na pytanie, dlaczego tak świątobliwa osoba znajduje się w czyśćcu, usłyszała, że za mało oczyściła się w czasie życia. Urszula uzyskała ważną – także dla nas – lekcję. Zjawy z zaświatów przypominają, że ludzie, pozostający po ziemskiej stronie życiowej pielgrzymki, powinni stale zabiegać o umartwienia - na różne sposoby.
Stale zapominamy o tej prawdzie. Większość z nas tego nie czyni, przesuwając czas oczyszczenia i umartwienia na pobyt w czyśćcu. W miejscu, w którym czas płynie zupełnie inaczej niż na Ziemi a wrażliwość duszy i głód obcowania z Bogiem gwałtownie – a boleśnie – wzrastają.
Tom Powroty minionego czasu. Zagnieżdżone w pamięci stanowi zapis wspomnień księdza profesora Zygmunta Zielińskiego. Ten wybitny historyk dzieli się z czytelnikiem refleksjami dotyczącymi okresu od drugiej wojny światowej do współczesności. Autor opisuje m.in. swój pobyt w seminarium duchownym, próbę werbunku przez UB, posługę kapłańską czy wieloletnią pracę na KUL. Wspomnienia ks. Zielińskiego zostały poprzedzone wstępem i opatrzone aparatem naukowym przygotowanym przez Rafała Łatkę. Publikacja powstała w ramach centralnego projektu badawczego IPN „Władze komunistyczne wobec Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce 1944–1989”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
