Malarstwo Białego Człowieka"" - tom II. Drugie, luksusowe wydanie kultowej księgi sławnego pisarza i historyka sztuki, opisującej dzieje malarstwa europejskiego tzw. dawnych mistrzów (od późnego Średniowiecza do schyłku wieku XIX). Drugi wolumin nowe, ośmiotomowej edycji, wzbogacone przez autora treściowo oraz ikonograficznie. Kolejne tomy będą ukazywały się regularnie co kilka miesięcy.

Wyjawione Tajemnice opisują spotkanie głównego bohatera - inżyniera górnictwa i studenta teozofii z Wniebowstąpionym Mistrzem Saint Germain, władającym mocami umożliwiającymi mu bezpośredni, natychmiastowy wpływ na matrycę rzeczywistości. Główny bohater opisuje serię podróży w czasie i przestrzeni do zaginionych cywilizacji w Ameryce Południowej, na Saharze, jak i do Ustroni Wielkiego Białego Braterstwa rozmieszczonych w wielu miejscach na całym świecie. Podczas tych podróży Saint Germain ukazuje głównemu bohaterowi jego wcześniejsze wcielenia z których wynika, że jest on krewnym Wzniesionego Mistrza.

Zbiór rozpraw i szkiców filozoficznych o nauce jako procesie poznawczym. Znany filozof nauki rozpatruje w nim poznanie naukowe i wiedzę z perspektywy uwzględniającej archetypowe i uniwersalne pokłady ludzkiego wyposażenia poznawczego. Autorka kontynuuje i rozwija w tej publikacji problematykę wcześniej podjętą w książkach "Nauka a nieświadomość" (2000) oraz "Rozum i intuicja w nauce" (2005).

Jedno z najważniejszych opracowań poświęconych zen w XX wieku, książka ta jest cennym źródłem dla osób, które chcą zrozumieć idee zen w kontekście japońskiego życia i japońskiej sztuki. Prostym, często poetyckim językiem Daisetz Suzuki opisuje, czym jest zen, w jaki sposób zen rozwijał się i w jaki sposób nacisk, jaki zen kładzie na skrajną prostotę i skromność, pomógł ukształtować estetykę przenikającą kulturę japońską. Suzuki bada zadziwiającą rolę, jaką zen odgrywał w filozofii samurajów, i subtelnie odmalowuje powiązania między zen a sztuką władania mieczem, haiku, ceremonią herbaty i japońskim umiłowaniem natury. Pełen refleksji dyskurs Suzukiego wzbogacają anegdoty, wiersze i ilustracje, ukazujące jedwabne parawany, kaligrafię i przykłady architektury. "Wydaje się, że przewracając kartki tej zachwycającej książki można pochwycić wskazówki co do tego, jak i dlaczego pewne aspekty ?ducha zen? stają się odczuwalne w Ameryce w dzisiejszych czasach? Jest coś niewypowiedzianie kojącego w dawnych japońskich ideałach wabi i sabi, jakie opisuje Daisetz T. Suzuki." The New York Times Daisetz T. Suzuki, czołowy japoński znawca tematyki buddyzmu zen i autor ponad stu książek na ten temat, zmarł w Tokio w 1966 roku, w wieku 95 lat. Przyjaźnił się z wybitnymi myślicielami, na których wywarł też wpływ: C.G. Jungiem, Erichem Frommem, Martinem Heideggerem, Karlem Jaspersem, Arnoldem Toynbee, Gabrielem Marcelem, Herbertem Readem i Thomasem Mertonem.

Coraz częściej pojawia się pytanie, czy metropolia jest jeszcze miastem, czy też zupełnie inną forma osadniczą. Miasto było zwarte i miało wyraźne granice, metropolia rozlewa się szeroko w przestrzeni. Miasto było zbiorowością obywateli, metropolia zaś jest zbiorem jednostek, konsumentów i użytkowników. Miasto było powiązane z regionem, metropolia ? z innymi metropoliami położonymi nieraz na innych kontynentach. Czy istnieje zatem metropolitalna architektura, specyficzna struktura społeczna i nowa klasa ? klasa metropolitalna? Czy można mówić o metropolitalnej kulturze, specyficznym środowisku innowacyjnym, szczególnych relacjach metropolia?region? Czy istnieje metropolitalna turystyka? Odpowiedzi na te pytania szukali uczestnicy spotkania, które odbyło się w czerwcu 2009 roku na Uniwersytecie Warszawskim, zorganizowane staraniem Europejskiego Centrum Studiów Regionalnych i Lokalnych oraz Katedry UNESCO ? Trwałego Rozwoju, a którego efektem jest niniejsza książka.

Jesteś buddą od samego początku, tak jak każdy. Bycie buddą jest źródłem i celem. Jesteś buddą od początku i pozostaniesz nim do samego końca. Jedyną kwestią jest dostrzeżenie tego, a nie osiągnięcie. Nie chodzi o osiągnięcie, ale o zdanie sobie sprawy, zwrócenie się do wewnątrz. Takie jest znaczenie słowa nawrócenie: zainteresowanie się sobą. Skupianie się na innych i zapominanie o samym sobie jest nieświadomością. Pamiętanie o sobie i zapomnienie o innych jest przebudzeniem. Gdy staniesz się siebie świadomy, dostrzeżesz swoje bycie buddą, możesz patrzeć także na zewnątrz. Wciąż patrzysz na innych; w cieniu tworzy się ja. Ciągle zajmujesz się innymi i ciągle wpadasz w nowe pułapki, nowe gry. Inni są światem. Zwracając się do wewnątrz... Zobacz Zestaw: Mądrość Piasków Cz. 1 i 2 OSHO. Razem taniej! Oszczędzasz 15% Fragment książki       Był sobie człowiek o imieniu Mojud. Żył w miasteczku, gdzie pracował jako zwykły urzędnik i wyglądało na to, że do końca swoich dni będzie kontrolerem miar i wag. Pewnego dnia, gdy przechodził ogrodami wiekowego budynku w pobliżu swego domu, ukazał mu się Khidr, tajemniczy przewodnik sufich ubrany w połyskującą zieleń. Khidr rzekł: „Człowieku świetlanych perspektyw! Porzuć swą pracę i spotkajmy się za trzy dni na brzegu rzeki" -po czym znikł.       Mojud z lękiem stanął przed szefem, mówiąc, że musi odejść. Na wieść o tym mieszkańcy miasteczka mówili: „Biedny Mojud! Zwariował". Do pracy na jego miejsce wielu było chętnych, wkrótce więc o nim zapomniano. Na umówionym spotkaniu Khidr rzekł: „Zerwij swe ubranie i rzuć się do rzeki. Może ktoś cię uratuje". Mojud tak zrobił, choć zastanawiał się, czy nie oszalał. Umiał pływać, nie utonął więc, ale przez długi czas płynął z prądem. Wreszcie pewien rybak wciągnął go do łodzi ze słowami: „Niemądry człowieku! Prąd jest silny. Co robisz?". Mojud odparł: „Naprawdę nie wiem". „Jesteś szalony, ale zabiorę cię do mego szałasu z trzciny, zobaczymy, co da się dla ciebie zrobić" - rzekł rybak. Gdy rybak odkrył, że Mojud mówi pięknym językiem, uczył się od niego czytać i pisać. W zamian dawał mu jeść i uczył swej pracy. Po kilku miesiącach Khidr pojawił się znowu, tym razem przy łóżku Mojuda. Rzekł: „Wstań, opuść tego rybaka. Będziesz miał zapewniony byt". Mojud od razu ubrał się jak rybak, wyszedł z szałasu i po omacku dotarł do drogi.       0 świcie spotkał rolnika jadącego na ośle na targowisko. „Szukasz pracy?" - zapytał rolnik. - „Potrzebuję kogoś do pomocy w wożeniu zakupów".       Mojud zgodził się. Pracował dla rolnika prawie dwa lata. Dowiedział się wiele o rolnictwie, ale i czegoś jeszcze. Gdy pewnego popołudnia belował wełnę, pojawił się Khidr i rzekł: „Zostaw tę pracę i idź do Mosul. Wykorzystaj swe oszczędności i zostań handlarzem skór".       Mojud posłuchał.       W Mosul handlował skórami przez trzy lata i w tym czasie ani razu nie widział Khidra. Zaoszczędził całkiem sporą sumę pieniędzy i myślał o kupnie domu, ale wtedy pojawił się Khidr i rzekł: „Oddaj mi swe pieniądze i opuść miasto.       Idź do Samarkandy i pracuj tam dla sklepikarza".       Mojud tak też uczynił.       Wkrótce zaczął przejawiać niewątpliwe oznaki oświecenia. Uzdrawiał chorych, w wolnym czasie pomagał w sklepie, zaś jego wiedza o tajemnicach pogłębiała się.       Duchowni, filozofowie i inni ludzie przychodzili do niego i pytali: „U kogo pobierałeś nauki?".       „Trudno powiedzieć" - odpowiadał Mojud.       Jego uczniowie pytali: „Jak zacząłeś swą karierę?".       „Jako prosty urzędnik" - mówił Mojud.       „Izrezygnowałeś, by poświęcić się samoumartwianiu?".       „Nie, ja tylko zrezygnowałem".       Ludzie nie rozumieli go. Postanowili opisać historię jego życia.       „Kim byłeś?" - pytali.       „ Wskoczyłem do rzeki i zostałem rybakiem, ale w środku pewnej nocy opuściłem szałas. Potem zostałem robotnikiem w polu. Gdy belowałem wełnę, odmieniłem się i poszedłem do Mosul, gdzie handlowałem skórami. Zaoszczędziłem trochę pieniędzy, ale je oddałem. Przyszedłem wtedy do Samarkandy, by pracować u sklepikarza. I tu teraz jestem".       „To niewytłumaczalne zachowanie nie rzuca jednak światła na twoje dziwne dary i cudowne przypadki" - powiedzieli biografowie. „Tak właśnie jest" - odparł Mojud.       Biografowie stworzyli więc cudowną, fascynującą historię Mojuda - ponieważ tuszyscy święci muszą mieć historię zgodną z upodobaniami słuchacza, a nie z rzeczywistym życiem. I nikt nie może mówić o Khidrze wprost, dlatego ta opowieść nie jest prawdziwa. Obrazuje życie. To prawdziwe życie jednego z największych sufich.       Ta opowieść jest jedną z najwspanialszych. Ma szczególny klimat, który tylko opowiadanie sufickie może mieć. Nie da się go z niczym porównać. Jeśli je zrozumiesz, zrozumiesz tajemnicę religii.       Ten klimat jest częścią podstawy religijnej świadomości. Religijna przemiana nie może bez niego nastąpić. Słuchaj więc tej opowieści tak uważnie, jak to możliwe. Pozwól ternu klimatowi wniknąć w swe istnienie. Ta historia może otworzyć drzwi, może spowodować tak radykalną zmianę w twoim życiu, że już nigdy nie będziesz taki sam. Jednak trzeba zrozumieć ją bardzo dokładnie, bardzo wnikliwie, z miłością, ponieważ jest to dziwna opowieść.       To nie jest tylko opowiadanie. Opowiadania sufickie nie są tylko opowiadaniami. Nie istnieją po to, by cię czymś zająć, dostarczyć ci rozrywki. Nauczają metod, wskazują coś, pokazują. Są drogowskazami ku nieznanemu, palcami wskazującymi księżyc. Zapamiętaj powiedzenie sufich: „Nie gryź mojego palca, patrz, co pokazuję".       Te opowieści mogą rozbawić, ale nie temu służą. Odzwierciedlają to, co poza. Mówią niewypowiadalne, próbują wyrazić niewyrażalne. Nie dotyczą zwykłego życia, przyziemności. Mówią o najgłębszym poszukiwaniu prawdy, centrum istnienia. Są świetne jako metody. Jeśli skupisz się i pomedytujesz nad tą historią, w twoim istnieniu coś się wydarzy. Opowiadanie jest na jednym planie, a objawienie na innym, równoległym. Jeśli nie poznasz smaku tego objawienia, przegapisz cały sens - to bardzo łatwo. Zrozumienie tego opowiadania wymaga wielkiej inteligencji, więc mobilizuj siły. Bądź zintegrowany przez tych kilka chwil. Słuchaj najbardziej totalnie jak zdołasz, zamień się w słuch. Bądź. Ta historia ma ogromną wartość.       W „O tym, co Alicja odkryła po drugiej stronie lustra" Lewisa Carrolla jest taki oto piękny fragment:       Gdy Alicja znalazła się w świecie, w który nie mogła uwierzyć, królowa powiedziała: „Śmiem twierdzić, że nie miałaś zbyt wiele praktyki. Ja czasem przed śniadaniem uwierzyłam w nie mniej niż w sześć niemożliwych rzeczy!".       To jest tajemnica tego opowiadania. Lewis Carroll mówi tu coś niezwykle wartościowego. Tajemnicą tego opowiadania jest sztuka wierzenia, zaufania i mówienia egzystencji „tak". Gdy wierzysz w niemożliwe, niemożliwe staje się możliwe. Jak to się dzieje?       Coś jest niemożliwe tylko dlatego, że nie masz odwagi wierzyć. Każda myśl może stać się rzeczywistością, cokolwiek dzieje się w świadomości, może stać się rzeczywiste na zewnątrz. Cokolwiek dzieje się na zewnątrz, najpierw musi zdarzyć się wewnątrz. Nasiono jest wchłaniane wewnątrz, a drzewo pojawia się na zewnątrz. Jeśli masz wierzące serce, nie ma rzeczy niemożliwych - nawet Bóg może istnieć. Mądrość piasków 2Spis treści Człowiek o niewytłumaczalnym życiu 7 Porzuć stawanie się, wystarczy samo bycie 39 Jesteś tu po to, żeby być sobą 69 Trzy pierścienie wysadzane klejnotami 95 Pozwól sercu dojść do głosu 125 Jezu, nie trafiłem! 153 Spragniony 179 Wszystko staje się łatwe 209 Jestem ogniem! 239

Marta Zahorska, Ewa Nasalska: W sporze ze stereotypami. Życiorys naukowy Profesor Renaty Siemieńskiej-Żochowskiej ; Bibliografia prac Renaty Siemieńskiej-Żochowskiej. Część I: WARTOŚCI Jerzy Bartkowski: Wartości materialistyczne i postmaterialistyczne w Polsce w ujęciu porównawczym; Janusz Grzelak: Kto, komu i ile? Bilans wymiany społecznej ? przyczynek empiryczny; Aleksandra Jasińska-Kania, Krystyna Skarżyńska: Zaufanie do ludzi i instytucji w Polsce: uwarunkowania psychologiczne i społeczno-polityczne; Piotr Radkiewicz: Autorytaryzm we współczesnych badaniach psychologicznych. Nowe pomysły i stare problemy; Mino Vianello: Empathy, welfare and citizenship; Jerzy Wierzbiński: Socjodemograficzne uwarunkowania zaufania do instytucji. Część II: POLITYKA ? KŁOPOTY Z DEMOKRACJĄ John E. Jackson: Chronicling Poland?s transition with the PGSS; David M. Olson: Learning before, during, and after parliament: Individual and institutional dimensions; Jacek Raciborski: Modele reżimów totalitarnego i autorytarnego a reżim polityczny PRL; Filip Raciborski, Kamil Rakocy: Internet, politycy, wybory. O możliwości wykorzystania badań zawartości Internetu do przewidywania wyniku wyborów; Tomasz Zarycki: Ku socjologicznej analizie dyskursu elit peryferyjnych; Annette Zimmer: Civil society and democracy in times of change. Część III: KOBIETY W ŻYCIU SPOŁECZNYM Anna Domaradzka: Cena równości ? partnerstwo wywalczone czy kupione?; Barbara Frątczak-Rudnicka: Analiza dyskursu w reklamach kierowanych do młodych matek; Agnieszka Majcher: ?Mężczyźni stoją nad kobietami?? O koncepcji niższości kobiet oraz alternatywnych interpretacjach i przekładach Koranu; Ilona Matysiak: Społecznicy czy urzędnicy? Współczesny kontekst i definicja funkcji sołtysa w opinii wybranych sołtysów i sołtysek z województwa świętokrzyskiego. Płeć jako czynnik różnicujący; Sharon L. Wolchik: Women in parliament in the Czech Republic. Część IV: EDUKACJA MIĘDZY TEORIĄ A PRAKTYKĄ Ireneusz Białecki: Nierówności edukacyjne, badania, polityka; Marta Cieślak: Rola uniwersytetów trzeciego wieku w badaniu i promocji regionu oraz w edukacji regionalnej ; Ewa Nasalska: Edukacja z perspektywy teorii systemów Niklasa Luhmanna; Robert Pawlak: Powszechne i regulowane bony oświatowe. Koncepcje, zastosowania i efekty; Dominika Walczak: Rola zwierzchników w promowaniu mobilności kadry akademickiej; Jerzy J. Wiatr: Edukacja obywatelska w demokratycznej Rzeczypospolitej; Marta Zahorska: Szkolna wieża Babel; Beata Zawadzka: Ruch Małych Szkół w Polsce ? zarys zjawiska. Część V: SPOŁECZEŃSTWO Mirosław Kofta: Spiskowa teoria Żydów: dynamika i funkcje; Dominika Maison, Joanna Rudzińska: Postawy Polaków wobec emerytury; Marek Okólski: Europa i Polska jako obszar imigracji; Grażyna Wieczorkowska, Jerzy Wierzbiński, Małgorzata Siarkiewicz: Wybrane problemy metodologiczne analitycznych badań sondażowych; William Zimmerman: Kabardino-Balkar and overall Russian evaluations of key religious and ethnic identities: A comparison.

Współczesne życie straciło dawny urok Nieznanego. Nie zdumiewa nas już błysk pioruna, a patrząc na Księżyc w pełni nie odczuwamy dziwnej tęsknoty i szacunku. Zamiast tego w naszych umysłach pojawiają się definicje, nazwy i wyjaśnienia procesów fizycznych. Oprócz tego. że zapomnieliśmy niezwykłej sztuki zdumiewania się tym. co jest nam najbliższe, straciliśmy też umiejętność korzystania z tajemnych mocy takich zjawisk Natury, w których przecież żyjemy. Wiedza i technika zastąpiły nam duchowe poszukiwania. W tej książce Osho stara się odkryć przed nami mechanizmy działania lub wykorzystania niektórych aspektów życia ludzkiego. Omawia ezoteryczne powody, dla których budowano świątynie, wspominając przy okazji o zjawiskach towarzyszących religijności w dawnych czasach: pielgrzymkach, wykorzystaniu różnych akcesoriów, czczeniu świętych miejsc, wielbieniu idoli i rytuałach oddawania czci. W niezwykle wnikliwym wykładzie ukazuje zasady otwierania trzeciego oka i orientalne sposoby wspierania tego procesu. Porusza również tematykę astrologii, jako kształtującą los człowieka od dawnych czasów aż po dzień dzisiejszy. Uzasadniając istotę astrologii, podaje też wiele ciekawostek ze współczesnej astronomii i fizyki Układu Słonecznego. Błyskotliwość wypowiedzi i łatwość formułowania myśli przez Osho sięgają w tej książce zenitu. Tematy wykładów tu zawartych należą do najbardziej intrygujących nas, współczesnych poszukiwaczy duchowych prawd. Tym lepiej więc, że możemy skonfrontować nasze zachodnie widzenie tych zjawisk z oświeconym wglądem wschodniego mistrza duchowego, który - jako jeden z nielicznych - potrafi łączyć mistyczne widzenie świata z pragmatyzmem codziennego życia.Ukryte tajemnice Spis treści Wprowadzenie 7 1. Tajemne znaczenie świątyń 9 2. Posągi, pielgrzymki i święte miejsca 43 3. Trzecie oko 83 4. Idole, posągi i rytuały oddawania czci 113 5. Astrologia 149 6. Układ Słoneczny i zjawiska na Ziemi 183 Był czas, kiedy świątynie, miejsca pielgrzymek, noszenie znaków na czole, czczenie bożków, posługiwanie się różańcem, zaklęcia i czary, święte teksty, rytuały, astrologia, wiara w dobry i zły omen - wszystko to miało jakiś sens. Obecnie przestało to mieć większe znaczenie. Czy mógłbyś nam to wytłumaczyć? Chcielibyśmy także wiedzieć, czy były to jedynie zewnętrzne przejawy duchowej dyscypliny -działania mające na celu pobudzenie pamięci, których znaczenie uległo z czasem zapomnieniu, czy może miało to jakąś głębszą wartość? I czy nadejdą czasy, gdy znów zostanie to wykorzystane?

Malarstwo Białego Człowieka"" - tom I. Drugie, luksusowe wydanie kultowej księgi sławnego pisarza i historyka sztuki, opisującej dzieje malarstwa europejskiego tzw. dawnych mistrzów (od późnego Średniowiecza do schyłku wieku XIX). Pierwszy wolumin nowej, ośmiotomowej edycji, poważnie wzbogaconej przez autora treściowo oraz ikonograficznie. Kolejne tomy będą się ukazywały regularnie co kilka miesięcy (dwa lub trzy tomy w roku).

"Zaletą jego książki jest jej erudycyjny charakter i świadome unikanie akcentów polemicznych w wolteriańskim duchu libertyńskim, jako że tematyka, którą podjął, temu sprzyjała. Dulaure wykazał przy tym niepospolity zmysł pisarski, dzięki któremu przytaczane wręcz lawinowo fakty zaczerpnięte z naukowej literatury nie przytłaczają i nie nużą czytelnika. Przeciwnie, tę erudycyjną książkę czyta się jednym tchem. A jaki z tej lektury może być pożytek? Ano taki, że pozwoli ona czytelnikowi zapoznać się z peryferyjną religijnością antyku i czasów nowożytnych stanowiącą ważny element kultury. Przecież kultura ta jest wielowarstwowa, a folklor jest jej częścią wyjątkowo barwną i intrygującą, bo eksterioryzują się w nim najbardziej zagadkowe meandry ludzkiej mentalności." Marian Skrzypek

Henry Corbin (zm. 1978), wybitny arabista i iranista, doskonały znawca islamu, jako pierwszy badacz uwzględnił w swojej pracy nie tylko znaną już sunnicką falsafę, czyli filozofię muzułmańską powstałą pod wpływem myśli greckiej, lecz także filozofię szyicką i prądów wywodzących się z szyizmu. Czytelnik znajdzie tu przegląd najważniejszych nurtów filozofii muzułmańskiej: falsafy, filozofii szyickiej i isma?ilickiej, filozofii przyrody, filozofii mistycznej z okresu przed Ibn Ruszdem (Awerroesem) oraz po jego śmierci (1198) aż do XX wieku ? tu Autor koncentruje się przede wszystkim na szyizmie. Corbin omawia kolejno sylwetki czołowych twórców i ich najważniejsze dzieła. Wspomina źródła inspiracji myślicieli muzułmańskich oraz wpływ, jaki wywarli oni na filozofię łacińskiej Europy. Historia filozofii muzułmańskiej pozostaje jednym z najlepszych opracowań w tej dziedzinie.

Historia człowieka to nieustanne poszukiwanie i odnajdywanie nadziei oraz nieprzerwane "wołanie do Boga". W świetle tradycji biblijnej, jak i nauki Kościoła, istotą duchowego dialogu z Bogiem jest nie tyle przekazywanie określonych informacji, charakterystyczne dla komunikacji międzyludzkiej, ile nawiązywanie emocjonalnego kontaktu. Ryszard Pankiewicz przedstawia zasadnicze kwestie i tendencje rozwojowe teoretycznej refleksji nad problematyką komunikacji w kontekście dążenia ludzi do kontaktu z Bogiem. Kładzie nacisk na sposób postrzegania zagadnień komunikacji w pogańskiej tradycji grecko-rzymskiej, biblijnej i wczesnochrześcijańskiej, jak i ich późniejszą interpretację w ramach ważniejszych koncepcji starożytnych, zwłaszcza Platona i Arystotelesa, a także św. Augustyna i św. Tomasza z Akwinu. Przedstawia też ich dzisiejszą ocenę z punktu widzenia ważniejszych dyscyplin zajmujących się informacją i komunikacją, w tym nauk chrześcijańskich, czyli teologii, biblistyki, patrystyki i nauczania Kościoła.

Untitled document Charyzmatyczna osobowość Dalajlamy i jego działania na rzecz światowego pokoju doprowadziły do przyznania mu w 1989 roku pokojowej Nagrody Nobla. Jego moralny autorytet w świecie czyni z niego pierwszoplanową postać współczesności. Paradoksalnie jednak politycznego przywódcę Tybetańczyków otacza wiele tajemnic.

Naucz się w 30 minut uczciwej polemiki. Czy chcesz pozytywnie i uczciwie rozwiązywać konflikty? Czy chcesz wnieść coś pozytywnego do dziedziny rozwiązywania konfliktów, gdzie nie ma zwycięzców i przegranych, lecz są partnerzy, którzy w przyszłości będą wspólnie szukać rozwiązań? Takiego kulturalnego postępowania można się nauczyć. Kto opanował sztukę konstruktywnego polemizowania, ten widzi w sporze szansę, a nie problem. Przeczytaj: Jak kompetentnie analizować konflikty Po czym poznać konstruktywnego specjalistę od rozwiązywania konfliktów Jak można się przyczynić do kulturalnego rozwiązywania konfliktów Jak zaplanować rozmowę na temat powstałego konfliktu Jak postępują zawodowi negocjatorzy w trakcie rozwiązywania konfliktu Dr. Peter Heigl jest ekspertem w dziedzinie posługiwania się językiem i komunikacji. Na uniwersytecie monachijskim studiował filologię klasyczną, teologię i język angielski. Promowany w dziedzinie filozofii. Studiował też psychologię i pedagogikę. Ma za sobą lata pracy w gastronomii i w rolnictwie. Był docentem w College of Commerce uniwersytetu w Edynburgu oraz profesorem psychologii pedagogicznej uniwersytetu w Montevideo. Dzisiaj jest samodzielnym trenerem, zatrudnianym przez znane firmy i instytucje. Zobacz Również 30 minut doskonałego stylu i taktu

Periphyseon Eriugeny ma formę dialogu, który się rozgrywa pomiędzy Wychowawcą (Nutritor) a Uczniem (Alumnus) i został zamknięty w pięciu księgach, choć początkowo Autor zamierzał przygotować cztery księgi. Forma dialogu, mająca swoje antyczne korzenie w filozofii Platona, w tradycji chrześcijańskiej znalazła znakomitego kontynuatora w osobie św. Augustyna, aw czasach karolińskich praktykował ją w tekstach o charakterze dydaktycznym Alkuin.

Nieufność do słów, kultury i Boga każe autorowi marzyć o przedsłownym "raju otępienia", o świecie "radosnego osłupienia". Są to więc tyleż sylogizmy goryczy, zgorzknienia, co zachwytu. Nie służą do wywodzenia, lecz do zestawiania jak w przesłankach sylogizmu, bo zdaniem autora filozof nie ma dyskutować świata, lecz go wyrażać.

Książka jest zapisem rozważań nad problemami, które wciąż są aktualne: Czy Pan Bóg zbankrutuje? Czy Jezus jest mitem? Od małpy czy od Boga? - problem ewolucji na właściwym miejscu. Chrystus Zmartwychwstał - i co z tego? Czy religię wymyślili ludzie? Co przyroda mówi o Bogu? Fragment książki       Czy Pan Bóg bankrutuje?       Pytanie postawione w tytule tego rozważania jest prowokacyjne. Można je jednak tak sformułować w obliczu obserwowanego wycofywania myśli o Bogu z życia ludzkiego i filozoficznych twierdzeń o śmierci Boga. Czy rzeczywiście w dzisiejszym świecie nie ma miejsca dla Boga, czy jest On niepotrzebny i może odejść?       Obserwujemy postęp nauki i techniki. Człowiek coraz więcej potrafi sobie wytłumaczyć i coraz bardziej sobie wystarcza. Dlatego zachłysnął się swoją wiedzą i swoją mocą. Czasem wręcz uważa, że Bóg nie jest mu potrzebny ani do tłumaczenia świata, ani do obrony przed niebezpieczeństwami.       Tymczasem rozwój nauki obalił niesłuszne mniemanie o poznawalności całego świata. Okazuje się, że świat stanowi niezgłębioną tajemnicę, a rozum, stale ją odkrywając, nie potrafi jej przeniknąć do końca. Pod koniec XIX wieku ludzie mniemali, że ich obraz świata jest doskonały i poznanie wszystkich tajników jest tylko kwestią czasu. Odkrycia Alberta Einsteina przekonały nas, że ten XIX-wieczny obraz świata nie był ostateczny, co więcej, dziś wiadomo, że każdy obraz stworzony przez naukę jest tylko kolejnym przybliżeniem, ale nie oddaje całej rzeczywistości. Twierdzenie Kurta Godła w matematyce i zasada nieokreśloności Wernera K. Heisenberga w fizyce są naukowymi stwierdzeniami niezdolności ludzkiego rozumu do przeniknięcia całej tajemnicy świata przyrody.       Równocześnie postęp techniki doprowadza ludzkość do groźby zagłady, samounicestwienia. Okazuje się, że człowiekowi przede wszystkim potrzebna jest moralność, której brak - przy dzisiejszych możliwościach technicznych - czyni człowieka groźnym dla siebie samego.       A zatem ani nauka, ani technika nie potrafią zastąpić Boga. Poznanie istnienia głębokiej tajemnicy rzeczywistości i złożoności mechanizmu, jaki stanowi ten świat, pokazuje coraz lepiej wielkość Boga, który przenika tę tajemnicę i stworzył ten mechanizm. Człowiek potrzebuje Boga także jako oparcia dla zasad moralnych, które w dzisiejszym świecie są tak konieczne.       Dlatego pragniemy poznawać Boga i temu będą służyć nasze rozważania. Na temat katechizacji mówił kardynał Karol Wojtyła w Kalwarii 5 czerwca 1977 roku:       Nie można się zadowolić jakimś elementarnym nauczaniem, jakąś podstawową tylko katechizacją. Gdybyśmy się tym zadowolili, skazalibyśmy się na tzw. wtórny analfabetyzm religijny, który, niestety, dzisiaj w szerokich kręgach chrześcijan, mało odpowiedzialnych, pojawia się. Nauczanie musi iść w parze z różnymi stopniami i kierunkami wykształcenia. Dlatego Kościół święty prowadzi katechizację nie tylko dzieci i nie tylko młodzieży, nie tylko dorosłych, ale również prowadzi katechizację o różnych profilach.       Katecheza jest zadaniem całego Kościoła: duszpasterzy, sióstr zakonnych, które nam bardzo pomagają, ale także i rodziców, i świeckich. Trzeba nam, zwłaszcza w czasach, w których żyjemy, jeżeli mamy być wierni temu, co nam Pan Jezus powiedział, rozstając się z nami, temu, na czym oparł posłannictwo Kościoła - jeżeli temu mamy być wierni, trzeba nam sprawę katechezy, katechizacji przyjąć jako sprawę powszechną, która wszystkich nas zobowiązuje i do której wszyscy na swój sposób musimy przykładać ręce.       Trzeba, ażeby w parze z katechizacją dzieci i młodzieży szła katechizacja dorosłych. O Bogu i człowiekuSpis treści Czy Pan Bóg bankrutuje? 7 „Niebo w płomieniach" 9 Może Jezus jest mitem? - Co to jest mit? 12 Pismo Święte a Mity 15 „Kamienie wołać będą" 19 Jeżeli Jezus nie jest mitem, to co ma nam do powiedzenia? 22 Religia krzyża a sens życia 25 Krzyż a moralność człowieka 28 Krzyż a porządek społeczny 32 Czy Kościół jest ogranizacją? 36 Problem historii Kościoła 39 Papieże XX wieku 44 „Wszystkie drogi Kościoła prowadzą do człowieka" 49 „Człowiek istota nieznana" 54 Od małpy czy od Boga? 57 Problem ewolucji na właściwym miejscu 60 Skończmy z przeciwstawianiem nauki i religii 65 Horyzonty ewolucji 70 Krzyż Chrystusa moim znakiem 73 Chrystus zmartwychwstał - co z tego wynika? 77 Ciało człowieka, które ma zmartwychwstać 80 Nas dwoje i to trzecie 84 Otwarcie się na dar życia 88 Czy religię wymyślili ludzie? 92 CO TO JEST RELIGIA? 97 Rozwój religii na świecie 101 Jestem świadkiem Chrystusa 105 Istotne cechy rodziny 108 Sakrament małżeństwa 111 Etyka małżeńska 115 Małżeństwo drogą do doskonałości 118 Cały świat mówi o Bogu 121 Wiara i niewiara uczonych 125 Kosmologia i jej głos 130 Myślenie filozoficzne 133 Z rozwoju myśli filozoficznej 136 Chrześcijaństwo a filozofia 139 Święty Justyn 142 Święty Augustyn 146 Święty Anzelm 150 Wprowadzenie w myśl św. Tomasza z Akwinu 153 Ontologiczne składniki bytu 157 Ku samoistnemu istnieniu 160 Pierwsza droga św. Tomasza 163 Druga i trzecia droga św. Tomasza 166 Czwarta i piąta droga św. Tomasza 168 Degradacja pojęcia Boga 170 Przyroda mówi o Bogu 173 Problem cybernetyki 175

Autor przedstawia teorię tego, co uzupełnia nasze codzienne doświadczanie rzeczywistości - tego, co metafizyczne. Wykazuje, że rzetelne myślenie o tym, co nieskończone i ostateczne, wymaga przyjęcia prapodstawy (arche) bytu jako czegoś, co ma charakter potencjalny. Autor nie poprzestaje na dwóch wielkich metafizycznych kategoriach bytu i nicości (obecnych w filozofii europejskiej od Parmenidesa po Sartre’a), omawia także kategorię potencjalności i chaosu. W świetle przedstawionej metafizyki podejmowane są kwestie, z którymi filozoficzni i religijni myśliciele mierzą się od dawna: Czy w człowieku jest coś nieśmiertelnego? Skąd bierze się zło? Czy istnieje boskość, a jeśli tak, to czym jest? Książka napisana jest przystępnym językiem, nie wymaga od Czytelnika znajomości historii metafizyki. Adresowana jest do osób zainteresowanych metafizyką filozoficzną i religijną, naukowców lubiących sięgać poza ramy ściśle naukowe, a także osób szukających odpowiedzi na pytania o sens istnienia.

Niezwykły temat, bo dotyczący wszystkich ludzi bez względu na wiek, pochodzenie, wykształcenie. Każdy człowiek na dnie swojego serca skrywa tajemnice znane tylko jemu lub najbliższym, czasem przyjacielowi, pedagogowi czy psychologowi. Każdemu skrywanemu sekretowi towarzyszy jakieś uczucie: czasem radości i satysfakcji, że sekret jest znany tylko mnie, że należę do grona wybitnych i elitarnych ludzi, bo jego znajomość jest szczególna i wyjątkowa; czasem uczucie wybraństwa, że to mnie powierzono sekret. Czasem jego znajomość może być kłopotliwa, bo być może ujawnienie go zniszczy czyjeś życie, rodzinę, małżeństwo, może pozbawi kogoś pracy i środków do życia, a utrzymywanie go powoduje w człowieku frustracje i dylematy. Są sekrety, od ujawnienia których zależy czyjeś życie lub śmierć, czasem całych grup społecznych, narodowości. Książka wychodzi naprzeciw tym dylematom powodującym niejedną zmarszczkę pod oczami i siwe włosy na głowie bądź też ich całkowity brak, bo wątpliwości dotyczące znajomości sekretów drugiego i ich interpretacji posiada każdy człowiek świadomie przeżywający swoje życie, codziennie mierząc się z jego problemami. Nie od dziś wiadomo, że światem nie rządzą fakty, ale ich interpretacje, a oszczerstwa, obmowy, kłamstwa czy plotki zawsze towarzyszyły człowiekowi od zarania dziejów, odkąd istnieje ludzkość. Co więcej, tworzyły jego historię, wpływały na dzieje ludzkości bez względu na zbierane żniwo.

Zbiór esejów antropologiczno-literackich o kobiecości, rozumianej jako wartość psychologiczna i kulturowa (mitologiczna). Wśród tematów m.in. bestiarium oniryczne, symbolika nocy, wilka, jednorożca, kwestia kobiecości ?nadmiernej?, surrealistycznej (nadkobiecość) oraz kobiecości uwikłanej, błądzącej po meandrach świata wyobraźni, uczuć i norm, które nadają jej ramy, inspirują, straszą, zwracają w stronę świata mężczyzn i tego, co męskie.