August Strindberg, jedna z najważniejszych postaci europejskiego modernizmu, pisarz, który ? zgodnie z określeniem Jana Błońskiego ? ?podważył fundament dramatu, ale możliwości sceny rozszerzył niemal ad infinitum?, znany jest w Polsce niemal wyłącznie jako twórca teatralny. Dramaturgia to jednak tylko niewielki ułamek dzieła szwedzkiego pisarza. Po roku 1892 Strindberg porzuca na kilka lat działalność literacką i zaczyna zajmować się eksperymentami chemicznymi
i alchemicznymi oraz badaniami z zakresu fizyki, optyki, astronomii, biologii, meteorologii, geologii i lingwistyki. Krystalizuje się wtedy nowy, inspirowany pismami Swedenborga, Linneusza, Goethego i dziewiętnastowiecznych alchemików i okultystów, światopogląd pisarza. ?Metoda? naukowa Strindberga oparta jest na nieustannym poszukiwaniu podobieństw i analogii, odrzuca on przy tym paradygmat pozytywistyczny i wszelki podział na specjalizacje naukowe, próbując opisać całość stworzenia w kategoriach religijnych.
Dyskusja nad właściwym statusem prawnym aborcji ogniskuje w sobie cały szereg fundamentalnych sporów etycznych, filozoficznych i prawnych, sprawiających, że na całym świecie problem ten wzbudza zainteresowanie nie tylko najrozmaitszych działaczy i aktywistów obojga płci, ale także bardzo wielu czołowych filozofów, etyków i prawników. Sprawa dotyczy bowiem istotnego elementu aksjologii i normatywnej konstrukcji porządku prawnego każdego społeczeństwa i z tego względu jest zdecydowanie zbyt poważna, aby pozostawić ją w rękach jedynie polityków i manifestantów.
Filozofia japońska jest napisana w sposób przystępny, jasny i prosty, ma też wiele walorów podręcznikowych. Stanowi nie tylko kopalnię wiedzy na temat filozofów japońskich różnych okresów, lecz także poglądową historię filozofii japońskiej, bogatą zarówno w rzetelne opracowania fotograficzne, jak i interpretacyjne. Autorzy podkreślają unikatowość mentalności japońskiej, kontestując utarty stereotyp o zapożyczonych od Chińczyków, Indusów i Europejczyków stylach filozofowania Japończyków.
Większość ludzi żyje nieświadomie, szukając zapomnienia w pracy, alkoholu lub seksie. Tylko nieliczni decudują się na rozpoczęcie podróży do wyższej świadomości. To właśnie do nich autor adresuje swoje wykłady zawarte w tej książce
Marcin z Bragi żył w VI wieku, pochodził z głębokiej prowincji Panonii, a działał również w nie mniej głębokiej prowincji, w odległej od jego ojczyzny - Galicji. Znał nieźle język grecki, rzecz rzadka w tamtych czasach na Zachodzie, przybył do Galicji wioząc ze sobą rękopisy greckie, a Kościoł w tej prowincji starał się zreformować przy pomocy pism ascetycznych mnichów Pustyni Egipskiej i kanonów soborów oraz synodów wschodnich, ale także dzieł pogańskiego pisarza - Seneki.
Jeśli chcesz dotrzeć do siebie, żadnej drogi nie ma. Nie ma przestrzeni ani odległości. Już jesteś sobą, droga nie istnieje. Dlatego zen nazywany jest ścieżką bez ścieżki, bramą bez bramy. Bramy nie ma, to właśnie jest ta brama. Ścieżka bez ścieżki - ścieżki nie ma, a zrozumienie tego to właśnie ścieżka. Zen polega na wrzuceniu cię w twoją rzeczywistość. Nie trzeba niczego odwlekać.Żyj, spaceruj, kochaj, śpij, jedz, weź kąpiel. Bądź totalny. Pozwól się dziać wszystkiemu. Po prostu bądź. I nie usiłuj rozumieć, ponieważ wysiłek podjęty w tym celu, wysiłek podjęty z zamiarem zrozumienia, stwarza problemy. Stajesz się podzielony. Nie twórz problemów, bądź.Ufność kieruje się ku życiu, ku energii poruszającej Całość. Zaufaj i płyń z nią. Jeśli wciągnie cię w wir, daj się wciągnąć. Jeśli cię wyrzuci, daj się wyrzucić. Płyniesz z nią, więc nie przejmuj się. Jeśli czyni cię smutnym, bądź smutny. Jeśli czyni cię szczęśliwym, bądź szczęśliwy. Płyniesz z nią, nie przeszkadzaj. Nagle zrozumiesz, że dotarłeś do punktu, od którego czeka cię wieczne szczęście. Będziesz szczęśliwy i w swoim smutku, bo to nie twoja sprawa. Całość nad tym panuje, a ty płyniesz razem z nią. Szczęście - dobrze, smutek - dobrze. Po prostu ""dobrze"". Wszystko jest ""dobrze"". Taki jest człowiek religijny, nie ma swojego zdania.Nie możesz trwać w bezruchu. To jedno z najgłębszych praw natury - nikt nie może być w bezruchu. Musisz iść w górę albo stoczyć się w dół, gdyż życie nie zna spoczynku, zna tylko ruch. Idziesz naprzód albo cofasz się, ale nie możesz być w jednym miejscu, nie idąc ani w dół ani do góry, to niemożliwe. Jeżeli nie idziesz w górę, już staczasz się w dół, nawet jeśli o tym nie wiesz.Trzeba więc najpierw gorąco pragnąć, dołożyć starań, podjąć każde wysiłki, wędrować, szukać i dociekać, robić wszystko, co można, a na koniec trzeba to wszystko porzucić. Nie możesz porzucić tego teraz, bo nie masz czego porzucać. Najpierw musisz czegoś dokonać, dopiero potem możesz to porzucić.
...te trzy etapy, musisz przez nie przejść...
Chaos i zamieszanie, wszystko rozpadło się na kawałki, zupełne szaleństwo. Obserwuj, przejdź przez to, nie bój się. Póki tu jestem, nie musisz się bać. Wiem, że to minie, mogę cię zapewnić. Dopóki to nie minie, wdzięk, elegancja i cisza buddy nie zdarzą się tobie.
Będzie to koszmar, ale minie. Dzięki niemu oczyści się cała twoja przeszłość. Ogromne katharsis, twoja przeszłość przejdzie przez ogień, ale staniesz się czystym złotem.
Potem drugi stan. Chciałbyś zostać w nim na zawsze, taki jest piękny. Wewnętrzna rzeka płynie cicho, chciałbyś nigdzie już nie płynąć, tak jest ci dobrze. W pewnej mierze jest to większe niebezpieczeństwo. Mistrz musi zapewnić cię, że to pierwsze minie i zmusić cię, byś nie zatrzymał się na drugim, bo wtedy Mahamudra ci się nie przydarzy.
Idź dalej. Ruch musi być wieczny. To nieskończona podróż, coś więcej zawsze jest możliwe, niech się dzieje. Gdy Ganges wpada do oceanu, nadchodzi trzecie, ostatnie niebezpieczeństwo: zatracisz siebie.
To ostateczna śmierć, tak wygląda. Nawet Ganges drży nim wpadnie do oceanu, ogląda się, myśli o przeszłości, wspomina piękny czas równin, ogromie energii w górach i na lodowcach. W ostatniej chwili, gdy ma wpaść do oceanu, jeszcze chwilę się waha. Na to też trzeba uważać. Nie zatrzymuj się.
Kiedy przychodzi ocean, przyzwól na to: złącz się z nim, stop się z nim w jedność, zniknij. To właśnie Tilopa nazywa Mahamudrą. To jest najwyższe, ostatnie, za nim nie ma już nic.
Dopiero w tej ostatniej chwili możesz pożegnać mistrza, nigdy wcześniej. Pożegnaj mistrza i stań się oceanem. Do tej chwili potrzebujesz pomocy kogoś, kto wie. Jeśli jesteś szczerym poszukującym, znajdź kogoś, z kim możesz iść w głębokim zaangażowaniu, z kim możesz wejść w nieznane. Bez tego, dalej będziesz tak wędrował jak przez całe żywoty, najwyższe osiągnięcie nie jest możliwe. Zbierz odwagę i dokonaj tego skoku.
Wybór tekstów znanych autorek i autorów z dziedziny interdyscyplinarnych gender studies, z mistrzynią światowego feminizmu Judith Buttler na czele.
Antologia składa się z 4 części zorganizowanych wokół kwestii obywatelstwa, podmiotowości/tożsamości, wielokulturowości oraz etyki Poszczególne części ściśle do siebie nawiązują, tworząc ilustrację szerokiej i wielokierunkowej debaty na temat zmieniającego się kształtu współczesnego społeczeństwa. Na szczególną uwagę zasługuje część poświęcona, dotąd właściwie nie dostrzeganej, problematyce nowej tożsamości mężczyzn.
Ci, którzy pragną pozyskać łaskę księcia, stają najczęściej przed Nim z tym, co mają najbardziej wśród swoich rzeczy drogiego i co Mu, jak widzą, największą sprawi przyjemność. Przeto częstokroć ofiarowuje im się konie, broń, złotogłów, drogie kamienie i podobne kosztowności, godne ich wielkości. Otóż i ja, pragnąc złożyć jakieś świadectwo swej czołobitności względem Waszej Wysokości, nie znalazłem pośród swego mienia droższej mi i cenniejszej rzeczy niż znajomość czynów wielkich mężów, nabytą długim doświadczeniem w sprawach nowożytnych i ciągłym rozczytywaniem się w starożytnych... -fragment
Działalność gospodarcza, społeczna i polityczna jest coraz częściej poddawana ocenie moralnej. Książka Pharo otwiera ważny dyskurs teoretyczny nad moralnością z teoretycznego punktu widzenia, informuje o statusie teoretycznym i metodologicznym socjologii moralności
Książka jest kontynuacją obszernej monografii, będącej rekonstrukcją koncepcji człowieka we współczesnej filozofii hermeneutycznej. Tom pierwszy dotyczył inspiracji heideggerowskich (poza Martinem Heideggerem uwzględnione były dokonania m.in. Hansa-Georga Gadamera, Paula Ricoeura, Charlesa Taylora, Richarda Rorty’ego, Gianniego Vattimo, Johna D. Caputo). Niniejszy tom rekonstruuje poglądy na temat człowieka w myśli Wilhelma Diltheya oraz najwybitniejszych przedstawicieli pierwszej i drugiej generacji stworzonej przez niego szkoły filozoficznej. Ukazuje początki nowoczesnej hermeneutyki, jak też jej dalszy rozwój, którego przesłanką są poglądy Heideggera i Diltheya.
Filozofia hermeneutyczna wydobywa znaczenie wspólnoty i tradycji kulturowej dla bycia człowiekiem. Wystrzegając się idealizowania, podkreśla różnorodność sposobów bycia człowiekiem, a przeczy możliwości uniwersalnego rozstrzygania o konkretnych problemach ludzkiego istnienia.
Zbiór mitów, rytuałów oraz symboli związanych z zawodami górnika, hutnika i kowala widzianych oczami historyka religii, system ideowy i techniki alchemii są głównym tematem części drugiej.
Bhagavad-gita jest esencją indyjskiej mądrości wedyjskiej i jednym z największych duchowych i filozoficznych dzieł świata. Przedstawia się ona nam w formie dialogu pomiędzy Panem Sri Krsną i Arjuną, Jego zaufanym przyjacielem i wielbicielem. Arjuna, uwikłany w głęboki kryzys, otrzymuje osobiste instrukcje od Krsny, będące sekretami o głębinach jaźni, natury i wszechświata, i w końcu Najwyższej Jaźni w Jej aspekcie wewnętrznym i zewnętrznym. Odwieczna filozofia Gity intrygowała od tysiącleci umysł człowieka, zarówno Wschodu, jak i Zachodu.
Ta edycja pióra A. C. Bhaktivedanty Swamiego Prabhupady prezentuje nauki Gity takimi, jakimi były oryginalne dane, bez najmniejszego śladu zafałszowania czy interpretacji.
Muttavali, czyli "sznur pereł", to wybór najbardziej reprezentatywnych fragmentów kanonu Therawady - najstarszej znanej nam tradycji buddyjskiej z nurtu Hinajany. Kanon ten, spisywany w języku palijskim (pokrewnym sanskrytowi) od III w p.n.e., został tu przedstawiony w formie dwujęzycznej (w transkrypcji łacińskiej), a przekład opatrzono obszernym komentarzem. Tym samym tom sięga do źródeł buddyzmu poprzedzających nowszą tradycję Mahajany, która obejmuje na przykład zen czy buddyzm tybetański. Publikacje dotyczące tego kanonu są zarówno w Polsce, jak i na świecie znacznie rzadsze niż prace o bardziej popularnym na Zachodzie nurcie Mahajany. Całość składa się z krótkich, za to licznych tekstów ułożonych w porządku tematycznym nauczyciel-nauka-wspólnota.
Teksty wybrał, przełożył i skomentował z ogromną erudycją i starannością Ireneusz Kania, znakomity i zasłużony tłumacz, znawca wielu literatur i języków, od kilkudziesięciu lat popularyzujący kulturę krajów buddyjskich.
Sire rozprawia się z popularnym poglądem, jakoby intelektualizm kłócił się z tożsamością chrześcijanina, i zmusza czytelnika do odpowiedzi na pytanie, co to w ogóle znaczy "być intelektualistą" oraz czym jest poprawne, odpowiedzialne myślenie. Jak pielęgnować intelektualne wartości oraz dyscyplinę myślenia w warunkach dynamicznego rozwoju wszelkich gałęzi wiedzy? Jak na co dzień ma wyglądać "umiłowanie poznania"?
Ponieważ – zdaniem autora – chrześcijanin jest absolutnie zobowiązany do "uczciwego myślenia", nie może obawiać się intelektualnych wyzwań. Powinien zatem posiadać błyskotliwą umysłowość, mieć dobre wykształcenie, umieć komunikować się w sposób jasny i zrozumiały, a każdą swą myśl bądź czyn umieszczać w kontekście Bożej chwały. Obowiązuje go integralność słów i czynów, a także wierność przekonaniom, które uznał za prawdziwe. Bowiem umysł chrześcijańskiego intelektualisty odznacza się przywiązaniem do prawdy, umiłowaniem doskonałości, stałością, cierpliwością, wytrwałością – cechami, które odzwierciedlać mają zacność samego Boga.
Filozofia jest dla ludzi.
Tym bardziej że rzeczywistość dwudziestego pierwszego wieku wiąże się w oszałamiający sposób z całkiem nowymi zjawiskami społecznymi w wymiarze globalnym, które w tym swoim globalnym wymiarze ani myślą pozostawać, lecz wchodzą do naszych domów przez okno telewizora, wciskają się do wózków w supermarketach, pchają się przez plazmowe ekrany pecetów i laptopów.
W filmach i książkach o tematyce orientalnej często można spotkać się z nietypowymi określeniami „godzina psa”, „urodzony pod znakiem świni” czy „rok konia”. Wszystkie te pojęcia związane z zodiakiem chińskim. Jest on ważnym element nie tylko kultury Kraju Środka, ale również Japonii. Niniejsza książka prezentuje głównych bohaterów zodiaku czyli zwierzęta widziane oczami mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni. Publikacja przeniesie czytelnika w świat pełen mitycznych stworzeń, duchów, potworów i przybliży wyobrażenia oraz przesądy związane z poszczególnymi znakami. Podobnie jak w poprzedniej książce autorki nie zabraknie również odniesień do religii, sztuki czy nawet pop kultury japońskiej.
Autor Religii Nuerów jest jednym z klasyków antropologii brytyjskiej. Jego zainteresowania skupiają się przede wszystkim na ludach Afryki zamieszkujących teren Sudanu. Książka jest dopełnieniem wcześniejszych badań Evans-Pritcharda nad Nuerami, lecz jednocześnie pozostaje dziełem samodzielnym, będącym analizą zarówno tytułowej religii Nuerów, jak i krytyką dotychczasowych badań antropologicznych nad "religiami prymitywnymi". Autor prezentuje własny program badań nad religią, rezygnując z czynionych przez jego poprzedników uogólnień oraz redukcji. Najsilniej sprzeciwia się sprowadzaniu religii do fenomenu społecznego, w zamian pokazuje niezwykle istotny aspekt indywidualny w religijności Nuerów.
W trakcie rozwoju swej myśli teoretycznej Radcliffe-Brown doszedł do wniosku, że spekulatywna historia nie wnosi nic istotnego do zagadnień antropologicznych ani też nie proponuje istotnych rozwiązań z zakresu wiedzy o kulturze. To właśnie te nowe idee umożliwiły Radcliffe’owi-Brownowi porzucenie zainteresowania pochodzeniem danej instytucji i zajęcie się strukturą i funkcją systemów społecznych. Stąd właśnie wynikało również jego poszukiwanie funkcji dla elementów składowych kultury.
Należało więc odnaleźć funkcję i określić jej rolę w podtrzymywaniu systemów społecznych.
Wtedy to możliwe stało się wytłumaczenie znaczenia mitów i rytuałów w kontekście pełnionej przez nie funkcji społecznej, która polegała na podtrzymaniu i przeka-
zywaniu z pokolenia na pokolenia dyspozycji emocjonalnych, owych sentymentów, od których to zależało istnienie danej społeczności.
W Wyspiarzach z Andamanów Radcliffe-Brown zapropo-
nował więc model interpretacji znaczenia rytuałów poprzez pełnione przez nie funkcje i wartości dla społeczeństwa jako całości, a nie poszczególnych jednostek.
(fragment Przedmowy do wydania polskiego Arkadiusza Bentkowskiego)
To arcydzieło, zamykające tak wiele na tak niewielu stronach. Doskonale ukazuje najważniejsze aspekty liczących dwa tysiące lat sztuki, kultury i religii (np. ceremonię herbacianą) jednego z najbardziej kulturalnych narodów świata. Nie pomija żadnej znaczącej osobistości, żadnej sekty religijnej, rodzaju i stylu w sztuce, formy literackiej, teatralnej czy obcego wpływu, który ma jakiekolwiek znaczenie. Równocześnie autor skupił się na wyznaczonym celu, nie ulegając pokusie pisania sprawach niemających bezpośredniego wpływu na kulturę. Co więcej, Paul Varley pisze doskonałą, przejrzystą prozą i unika rozbudowanych przypisów. (...) Jest to doskonałe jednotomowe wprowadzenie do japońskiej kultury.
Booklist
Kultura japońska Varleya nadal jest najlepszą dostępną na rynku książką z tej dziedziny. (...) Jest warta polecenia każdemu, kto interesuje się Japonią.
Chanoyu Quarterly
Od niemal trzydziestu lat Kultura japońska funkcjonuje w świadomości czytelników jako trafne i dobrze napisane wprowadzenie do japońskiej historii i kultury. Podstawą tej edycji jest czwarte jej wydanie; tekst został dokładnie przejrzany i uzupełniony, tak że znajdą w nim Państwo dodatkowe informacje na wiele różnych tematów, między innymi systemu wartościach samurajów, buddyzmu zen, ceremonii picia herbaty, konfucjanizmu w epoce Tokugawa, zemsty czterdziestu siedmiu roninów, uczonych z Mito działających na początku XIX wieku, współczesnej kultury masowej i komiksów.
Paul Varley studiował na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku, tam też uzyskał tytuł doktora, po czym przez wiele lat prowadził wykłady z zakresu języków i kultur Wschodniej Azji. Jest autorem między innymi następujących publikacji: The Onin War. Imperial Restoration in Medieval Japan; The Samurai. A Chronicle of Gods and Sovereigns; Tea in Japan (wraz z Kumakuro Isao) oraz Warriors of Japan. As Portrayed in the War Tales. Jest emerytowanym profesorem Uniwersytetu Columbia oraz profesorem historii kultury japońskiej na Uniwersytecie Hawajskim.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
