Annie Besant opisuje w tym dziele pielgrzymkę duszy, która podróżuje drogą wijącą się wokół góry do najbardziej świętego z wszystkich miejsc, jakim jest Świątynia czterech Wielkich Wtajemniczeń. Aby dotrzeć do Zewnętrznego Dziedzińca znajdującego się przed pierwszą z czterech Wielkich Bram do Wtajemniczeń dusza może podróżować prostą i mało pochyłą drogą w procesie nieskończonych inkarnacji.
Może też przyspieszyć swoją wędrówkę, opuścić drogę prowadzącą wokół góry i wspinać się po stromym zboczu zmierzając bezpośrednio do Zewnętrznego Dziedzińca. Taką możliwość stwarza wyłącznie oddanie własnego życia w służbie innym.
Wtenczas podróż ulega wielkiemu przyspieszeniu, od tego momentu ścieżkę do ostatniego Wielkiego Wtajemniczenia można przebyć w okresie zaledwie kilku inkarnacji. Dusza, która dotarła do Zewnętrznego Dziedzińca musi przysposobić się do przejścia przez Wielką Bramę pierwszego Wtajemniczenia. W tym celu musi pokonać pięć etapów, które przyswaja w jednym czasie, są to – oczyszczenie, panowanie nad myślami, kształtowanie charakteru, duchowa alchemia oraz stan trwania na progu pierwszej Wielkiej Bramy. Annie Besant ze szczegółami opisuje wszystkie te etapy oraz pokrótce zajmuje się następującymi po sobie czterema Wtajemniczeniami.
Autor przedstawia tutaj zasady duchowego życia. Aby prawdziwie żyć musimy tworzyć, co związane jest z trudem i poczuciem niespełnienia, należy też poznać własne skłonności i zdolności. Potrzebujmy słyszeć głos jedynego prawdziwego przewodnika – własnej intuicji. W tym celu nie wolno nam powielać, podążać za innymi, musimy pracować nad realizacją własnego celu. Trzeba być posłusznym wewnętrznemu głosowi, odnaleźć swojego Mistrza – tchnienie życia.
Potrzebne nam są zainteresowania i entuzjazm, pragnienie odkrywania, tęsknota za osiąganiem, gotowość do odłożenia wszystkiego, by osiągnąć najwyższe cele, bowiem bez tego nie nauczymy się poświęcenia. Próbując zrozumieć prawdę, najwyższe szczęście, musimy pamiętać, że nie może nami kierować dążenie do osiągnięcia osobistej satysfakcji, osobistych radości, lecz pragnienie służenia i pomagania.
Przez uwielbienie, miłość i oddanie tworzymy, sprawiamy, że nasza świątynia serca ożywa. Kto pragnie zamieszkać w królestwie szczęścia będzie przezwyciężać bez trudu wszystkie problemy, zapomni o tym, co jest dla niego ciężarem, o swoich szczególnych cechach i upodobaniach, otworzy się na współczucie dla smutku i cierpienia świata. Jedyne wytchnienie jakie można zaoferować cierpiącemu to szczęście, którego się samemu zasmakowało, ta radość i zachwyt, którego się doświadczyło, gdy odnalazło się to, co wieczne.
Książka ta to zbiór wskazówek dla wszystkich aspirujących do uczniostwa, jak i dla samych uczniów przyjętych już przez jednego z Wniebowstąpionych Mistrzów Miłości, Mądrości i Mocy. To nieoceniona skarbnica wiedzy podnosząca na duchu tych wszystkich, którzy na skutek zewnętrznych uwarunkowań, wyzwań i trudności popadli w iluzję oddzielenia od swojego Mistrza.
Uczy rozróżniania prawdziwych Mistrzów od ich ciemnych uzurpatorów oraz istot świata astralnego. Pokazuje, że najlepszym sposobem na zbliżenie się do Wielkich jest jakaś forma służby ludzkości, ścieżka spokojnej cierpliwości i dobrowolnego poświęcenia Im własnej woli. Uczy, że duchowe życie i miłość nie wyczerpują się w rozdawaniu, albowiem dając jedynie przysparzamy, wzbogacamy siebie nawzajem.
Należy dbać o pogodę ducha i poczucie satysfakcji, ponieważ prawdziwe życie duchowe ma źródło w radości, a smutek wypływa wyłącznie z niezrozumienia. Nie wolno zatem popadać w przygnębienie i choć czasem odczuwamy smutek, nie należy mu ulegać i pamiętać, że w sercu wszechświata trwa niezmącona błogość. Rozpacz nigdy nie powinna zagościć w sercu żarliwego ucznia, ponieważ osłabia ona wiarę i oddanie, tworzy przestrzeń dla rozgrywek ciemnych mocy.
Trzeba traktować wszystko, co nam się w życiu przydarza jako lekcje, z których możemy czerpać korzyści, przekuwać w złoto wszelkie cierpienie.
Dzieło to odpowiada na odwieczne pytania ludzkości – jak możemy stać się zdrowsi, bogatsi i mądrzejsi. Sekret do tego tkwi w umyśle, w umiejętności kontrolowania własnych myśli, w pozytywnym podejściu do zmartwień, lęku i negatywizmu, to sztuka, którą autor opanował w Mistrzowski sposób.
W dziejach ludzkości nie było wcześniej tak dynamicznego, jak obecnie, ruchu w kierunku odkrywania tkwiących w ludzkim Duchu możliwości, zwłaszcza zdolności prawidłowego myślenia. Odsłania to cały szereg możliwości kształtowania charakteru, ciała oraz osiągania powodzenia, tym samym niosąc światu niezmierzone błogosławieństwa. Wszyscy mamy świadomość, że istnieje w nas coś, co nigdy nie podlega chorobie, nigdy nie grzeszy i nigdy nie umiera – moc pochodząca spoza naszego fizycznego życia, która zespala nas z Bóstwem i jednoczy z Nieskończonością Bytu. Zaczynamy krok po kroku odkrywać istotę tej potężnej mocy, która odradza, odmładza i harmonizuje, a ostatecznie doprowadzi nas do stanu owej błogości, którą instynktownie uważamy za wrodzone prawo każdej istoty ludzkiej.
Celem niniejszej książki jest przekazanie prostym i jasnym językiem zasad owej filozofii mającej wyzwolić człowieka od tego co powszednie, od rozterek i uczynić naszą egzystencję godną przeżycia; chodzi również o pokazanie, w jaki sposób zasady te można zdobyć i praktycznie stosować w każdym przypadku codziennego życia.
Widzimy, że jakaś rzecz jest dobra, szlachetna, wielka i pragniemy urzeczywistnić ją w sobie. Czy to jest najbliższy nam stopień ewolucji? Czy to jest rzecz, której domaga się prawo rozkwitającego w nas życia? Naszym bezpośrednim celem nie jest to, co samo w sobie jest najlepsze, lecz to, co na obecnym stopniu naszego rozwoju jest dla nas najlepsze i co poprowadzi nas o krok naprzód.
Prawda, współczucie, pokora, bohaterstwo, umiłowanie pokoju, zręczność i nieustraszoność – oto cechy człowieka, który dojrzał do zgłębienia tajemnic dharmy. Moralność jest bardzo subtelną rzeczą, nie jest ona, jak mniemają naiwni, jednakowa dla wszystkich, ponieważ uzależniona jest od dharmy jednostki. To, co jest słuszne dla jednego, może nie być słuszne dla drugiego. Zło i dobro są względne i powinny być oceniane w odniesieniu do konkretnego człowieka i jego powinności, gdyż ludzie posiadają różną dharmę, a każda rzecz ma swój właściwy czas i właściwe sobie miejsce.
To najsłynniejsze dzieło duchowej fikcji XX wieku, jeden z najpopularniejszych klasyków współczesnego mistycyzmu, arcydzieło przetłumaczone na ponad 100 języków i sprzedane w dziesiątkach milionów egzemplarzy. Przesłanie, jakie niesie – odnalezienie boskości poprzez miłość – uczyniło z niego biblię kultury lat 60. Ta ponadczasowa książka, nadal poruszająca serca i umysły, osiągnęła status kultowego bestsellera dla wielu pokoleń.
Czytelnik odnajdzie tutaj najgłębszy wyraz serca i umysłu ludzkości przedstawiający głęboko religijną i mistyczną naturę autora. Książka składa się z poetyckich esejów dających wgląd i duchowe znaczenie zwykłym ludzkim doświadczeniom. Ta piękna medytacja nad sensem życia przekazuje głębokie spostrzeżenia na temat różnych aspektów życia i niezliczonych impulsów ludzkiego serca i umysłu. Naucza między innymi na tematy takie jak miłość, małżeństwo, dzieci, cierpienie, przyjaźń, piękno, religia, radość, wiedza, rozum, namiętność, czas, dobro i zło, przyjemność czy śmierć.
Stanowi inspirację dla każdego, kto czuje się zagubiony w świecie podlegającym zmianom, szuka ukojenia, spokoju, nadziei i celu we współczesnym świecie. Niewiele książek można określić mianem uniwersalnych. A jednak tę należy postrzegać wyłącznie jako taką.
Dwanaście ilustracji zawarte w tym dziele to oryginalne grafiki autora.
Istnieją w naszej kulturze wybitni uczeni, których praca nie może zostać przeceniona. Do takich osób należy bez wątpienia Feliks Koneczny (1862-1949), wielki historyk, teoretyk cywilizacji, humanista i filozof, który całe swe pracowite życie poświęcił służbie Polsce i jej kulturze (...). Koneczny był i jest nauczycielem realizmu, a ten wymaga liczenia się z tym, co faktyczne, realne, istniejące. Sądził, że poznanie tego, co jest dzisiaj nie może dokonać się bez nauki historii (...). Pragnę wyrazić głębokie przekonanie, ze lektura prac naszego wielkiego historyka i filozofa stanie się dla nas tak potrzebną nauką, dzięki której nastąpi autentyczny postęp w naszej narodowej kulturze.
Minister Edukacji i Nauki, dr hab. Przemysław Czarnek, prof. KUL
Książka jest skoncentrowana na dwóch klasycznych problemach filozofii prawa: co to jest prawo i jak jest ono poznawane. Autor wyróżnił dwie perspektywy uprawiania filozofii prawa. Pierwsza jest spojrzeniem od wielkich systemów filozoficznych ku prawu. Drugą stanowi refleksja nad prawem, która od zawodowego namysłu prawników nad zjawiskami prawnymi podąża ku filozofii. Oba sposoby uprawiania filozofii prawa są względnie niezależne i mają własne listy głównych problemów i stanowisk.Celem opracowania jest zainspirowanie czytelnika do wyboru własnego stanowiska filozoficznego. Publikacja przeznaczona jest przede wszystkim dla studentów prawa i filozofii. Zainteresuje także praktyków oraz osoby, które chcą poszerzyć swoją wiedzę w zakresie filozofii prawa.
Teksty Zygmunta Pucko dotykają społecznego tabu, jakim jest utrata i związane z nią cierpienie. Wobec rzeczywistości intelektualnego i indoktrynalnego bełkotu słowa zawarte w monografii O utracie stanowią jej przeciwwagę, ukazując istotę rzetelnej nauki i analizy. Pomimo swojej delikatności i poetyczności w formie przekazu mają moc pioruna, bo stojąc naprzeciw rozkrzyczanych, pełnych banałów i propagandy sloganów, są piorunem CISZY i spokoju. Z recenzji prof. dr. hab. Józefa Binnebesela Od strony tematyki i dyscyplin badawczych jest to książka interdyscyplinarna, co szczególnie pasuje do poszukiwań na styku filozofii oraz nauk o zdrowiu. Fenomenologia i filozofia egzystencji sąsiadują tu z filozofią medycyny, a filozofia moralna z etyką medyczną i bioetyką. Pojawiają się też odwołania do takich nauk szczegółowych jak psychiatria, psychologia i socjologia. Książka jest owocem wielokrotnie powtarzanego „kołowania myśli” nad danym zagadnieniem, pojęciem, tekstem, fragmentem świata. Jest – innymi słowy – owocem rozlicznych niespiesznych medytacji i do takiego czytania zachęca. Wymaga więc od czytelnika „uważności”, zwolnienia tempa, refleksji i autorefleksji; idzie niejako pod prąd silnej obecnie tendencji kulturowej preferującej tempo, obrazkowość, powierzchowność. Krąg odbiorców tej pracy może więc być bardzo szeroki i obejmować wszystkich, których interesują zasadnicze pytania filozoficzne i problemy egzystencjalne związane ze śmiercią, żałobą, filozofią medycyny czy ekologią. W szczególności książka ta może być pomocą dydaktyczną dla studentów kierunków humanistycznych oraz nauk o zdrowiu. Z recenzji dr. hab. Jacka Breczki Zygmunt Pucko, dr hab., filozof, pracuje w Zakładzie Filozofii i Bioetyki Wydziału Nauk o Zdrowiu UJ CM. Etyk, filozof medycyny, tanatolog. Autor kilku książek, między innymi: O wartościach w sztuce leczenia (2002), Zrozumieć utratę. Magna quaestio w obliczu żałoby (2011), Idea troski w pielęgniarstwie inspirowana myślą filozoficzną (2014), Wybrane motywy pielęgniarki w literaturze. Szkice filozoficzne (2016). Pomysłodawca i samodzielny realizator kilku naukowych projektów, takich jak Fenomen cierpienia i bólu w perspektywie transkulturowej, Filozofia mowy i jej terapeutyczne implikacje oraz Etyka troski w opiece paliatywnej i o umierających. Admirator niezależnej myśli, wielbiciel koni, miłośnik ciekawych książek oraz piękna natury.
Podręcznik do filozofii, klasa 1, zakres rozszerzonyPodręcznik Filozofia 1. Zakres rozszerzony jest przeznaczony dla uczniów 1 klasy liceów ogólnokształcących i techników. Zakres rozszerzony oznacza, że publikacja zawiera treści pozwalające zrealizować podstawę programową oraz przygotować się do matury z filozofii.Podręcznik do filozofii dla klasy 1, zakres rozszerzony dla szkół ponadpodstawowych składa się z 6 działów:Filozofia starożytnaHistoria filozofiiKultura logiczna: semiotykaProblemy filozofiiFilozofia średniowiecznaHistoria filozofiiKultura logiczna:uzasadnienia, rozumowania, argumentacjaProblemy filozofii
To książka otwierająca oczy. Dawno nikt nie potrafił tak jak Paul Moser syntetycznie zebrać i jasno zaprezentować trudnego przecież zagadnienia teologicznego i problemu filozoficznego. Zwłaszcza w czasach bezmyślnego permisywizmu idea surowej sprawiedliwości jako pewnej drogi do szczęścia, i jedynej, z wielkim trudem toruje sobie zrozumienie. Moser ma ten dar, że potrafi jasno rysować przystępny obraz i miłosierdzia, i surowości i niepojętej do końca natury Boga. I w tym człowieka.
Główne pytanie dotyczy wartości dowodowej chrześcijańskiego świadectwa śmierci. Autor do odpowiedzi próbuje zbliżyć się poprzez filozoficzna interpretacje przekonania o perswazyjnej roli męczeństwa. Jest to nie tylko problem o podstawowym znaczeniu dla zrozumienia gwałtownej ekspansji starożytnego Kościoła, ale także kluczowy problem filozofii chrześcijańskiej. Koncepcja świadectwa śmierci, ukształtowana na przełomie II i III wieku, do dziś ogniskuje zainteresowanie teologów. Świadectwo jest bowiem rdzeniem chrześcijańskiej koncepcji doskonałości - podstawowym wyzwaniem i powołaniem uczniów Chrystusa. W tej sprawie po naukę trzeba się udać do dawnych mistrzów.
Dariusz Karłowicz (1964) - filozof, publicysta, prezes Fundacji Świętego Mikołaja, redaktor naczelny rocznika filozoficznego "Teologia Polityczna", współautor programu "Trzeci Punkt Widzenia" (TVP Kultura). Autor książek: Arcyparadoks śmierci (2000; 2007; wyd. ang. 2016), Koniec snu Konstantyna (2004, nagroda Kijowskiego), Sokrates i inni święci (2005; 2020; wyd. ang. 2017), Polska jako Jason Bourne (2017), Neokopirovana budoucnost (2018), Teby- Smoleńsk-Warszawa (2020).
Ta znakomita książka, mniej więcej ćwierć wieku temu napisana, ukazuje takie treści pojęcia filozofii, jak i chrześcijaństwa, które rzadko obecne są w naszej świadomości. Niech nowe wydanie Arcyparadoksu śmierci Dariusza Karłowicza przypomina ko nich szczególnie owocnie tu i teraz.
prof. Juliusz Domański
Książka Dariusza Karłowicza stawia problem rzadko dziś podejmowany. Czy jest jakiś związek między męczeństwem a prawda? Czy śmierć Sokratesa czyni wiarygodną jego filozofię? Czy śmierć Jezusa czyni wiarygodnym Objawieniem?
prof. Ryszard Legutko
Jest to książka o tym, że nie każde szukanie prawdy jest szukaniem mądrości. Samą tylko pracą myśli ani w pojedynkę mądrości się nie znajdzie.
prof. Jacek Salij OP
Nie ma zagadnienia bardziej brzemiennego w skutki dla cywilizacji niż relatywizm moralny. Rezygnacja z obiektywnego systemu wartości i uniwersalnych zasad moralnych, które na przestrzeni wieków stanowiły ostoję cywilizacji, prowadzi ostatecznie do samozagłady. To wszechobecne współczesnemu człowiekowi zjawisko Benedykt XVI nazwał dyktaturą relatywizmu. Peter Kreeft w Krytyce relatywizmu moralnego w charakterystyczny dla siebie, lekki a zarazem bardzo logiczny i wręcz druzgocący sposób rozprawia się z relatywizmem moralnym. Zwraca uwagę, że historia nie zna ani jednego przypadku społeczeństwa, które odniosło sukces, odrzuciwszy moralne absolutyzmy. Czy możemy jednak wiedzieć na pewno, co jest obiektywnie dobre, a co złe? Czy te kwestie nie zależą wyłącznie od naszych subiektywnych przekonań, kultury i wychowania? Kreeft odpowiada na te i podobne pytania na temat absolutyzmu moralnego, przedstawiając dobitne dowody na jego prawdziwość i potrzebę jego obecności w życiu społecznym oraz życiu jednostki.Od wybitnego apologety Petera Kreefta możemy spodziewać się, jak zawsze, wartych przeczytania i wciągających książek. Posiada on niezwykły dar ujmowania głębokich prawd i przekazywania ich za pomocą ciekawej i fascynującej rozmowy, tak jak ma to miejsce tutaj. Raz jeszcze Kreeft nas nie zawodzi.-Chuck Colson, autor Loving GodW swojej pouczającej i błyskotliwej książce Kreeft proponuje nam śmiałe połączenie emocjonującej rozmowy i solidnej logiki. Nigdzie nie znajdziecie lepszej obrony moralnych absolutyzmów ani bardziej druzgoczącej krytyki relatywizmu niż ta, którą przedstawia Kreeft, nie tracąc przy tym nic ze swego dowcipu. Niezwykle przyjemna i satysfakcjonująca lektura.-William K. Kilpatrick, autor Why Johnny Can't Tell Right from WrongPeter KreeftApologeta katolicki, profesor filozofii, przez wiele lat wykładowca uniwersytecki w Boston College. Prowadził wykłady także w wielu innych kolegiach, instytucjach edukacyjnych, podczas licznych seminariów. Jest autorem ponad pięćdziesięciu książek, m.in. Miłość silniejsza niż śmierć; Tak czy nie? Łatwe odpowiedzi na trudne pytania dotyczące chrześcijaństwa; Wszystko, co chciałbyś wiedzieć o Niebie ale nie śniło Ci się zapytać.Seria ApologetykaObjawienie jest niezmienne, ponieważ odsłania wieczne prawdy dotyczące natury Wszechświata, ludzi, a nade wszystko Boga. Zmienia się jednak kontekst intelektualny, społeczny i kulturowy, w którym rozbrzmiewa słowo Boga. Dlatego, by prawda chrześcijańska mogła być rozumiana, trzeba wyrażać ją i głosić wciąż na nowo. W niniejszej serii ukazują się książki prezentujące właściwe rozumienie i uzasadnienie wiary. Powstaje ona z myślą o każdym, kto chce poznać racjonalnie uzasadnione argumenty za prawdziwością objawienia.SERIĘ OPRACOWUJĄ: Wydawnictwo W drodze, które od 1973 roku publikuje treści pomagające łączyć wiarę z codziennością. Fundacja Prodoteo, której misją jest propagowanie stylu życia opartego na wartościach chrześcijańskich, m.in. poprzez popularyzację wiedzy z zakresu apologetyki chrześcijańskiej i znajomości Pisma Świętego.
W słynnej powieści Douglasa Adamsa Autostopem przez galaktykę po tysiącach latzastanawiania się nad odpowiedzią na pytanie Jaki jest sens życia? komputerostatecznie udziela odpowiedzi: 42. Odpowiedź na równie ważne pytanie postawione wtytule książki Zupani zajmuje autorce nieco mniej czasu, ale może okazać się równiezaskakująca. Alenka Zupani prowadzi nas przez psychoanalityczne i filozoficznerozważania kwestii, czym jest seks i seksualność, z wdziękiem i korzystając obficie zpopularnej literatury oraz filmu, jak na szkołę słoweńską przystało.
Ze wszystkich związków myśli, tworzących się w poezji z podobieństwa, najwięcej wagi mają te, które powstają z przenośni i porównania. Przenośnia jest mową uniesienia; porównanie – spokojnego umysłu zastanawiającego się nad różnymi stosunkami i względami rzeczy do rzeczy. Pierwsza ma miejsce w poezji namiętnej i tkliwej; druga – w opisującej i dydaktycznej. Przywarą przenośni bywa szumność i nadętość; przywarą porównania – daleko szukane podobieństwa. Mierne talenty rozbijają się tu o skały nadużycia; geniusz umie ich uniknąć. Mowa figuryczna w poezji nie jest, jak niektórzy mniemali, skutkiem niedostatku mowy na wyrażenie wszystkich stanów duszy ani skutkiem potrzeby odróżnienia poezji od prozy. Mowa poezji nie może być inną [mową] jak figuryczną; jest ona jej przyrodzoną mową i wypływa ze związków myśli właściwych istocie poezji. Jak daleko rozciąga się świat zmysłowy, tak daleko rozprzestrzeniają się materiały dla niej. Do zmysłów należy postrzegać; do rozumu i wyobraźni – wynajdywać między postrzeżeniami związek i stosunki, i stwarzać z nich postacie. Zadośćuczynienie temu stanowi zaletę znamionującą poetyczny geniusz. Wszyscy postrzegamy, ale nie wszyscy umiemy tworzyć związki myśli przez analogię.
Dopóki człowiek w swej długiej pielgrzymce poprzez materię utożsamia się całkowicie ze swymi ciałami, idąc wyłącznie za głosem ich pragnień, dopóty prawie nie cierpi. Dopiero gdy dusza w swym ziemskim więzieniu zaczyna przypominać sobie boską ojczyznę, od której żyje z dala, jak wygnaniec, gdy przez miłość, piękno lub dojrzaną prawdę budzi się w niej świadomość głębszej natury dopiero wówczas zaczyna się cierpienie.
Przypominamy ludzi, którzy w odległych dniach młodości zostali wygnani ze wspaniałego ojczystego kraju, a spędzając lata wśród obcych, w nędzy, trudzie i walce, zapomnieli, że są banitami, że niegdyś znali inne życie. Od tej chwili zaczyna się ból świadomości tego, co utraciliśmy i walka o odzyskania bogactwa, które wcześniej było naszym udziałem.
Zaczyna się droga powrotna, która musi wieść przez przemianę ciała fizycznego, emocjonalnego i mentalnego, opanowanie emocji, myśli i wyobraźni, by poprzez nauki tajemne i zrozumienie Prawdy dojść do wyższej Woli Woli Boga, doskonale prowadzącej nas po ścieżkach życia.
W dziele tym Annie Besant prowadzi nas przez przegląd trzech Ścieżek prowadzących do łączności z naszą boską Jaźnią:
Karma – w początkowych etapach rozwoju człowiek kieruje się pragnieniem doświadczania przyjemności. Później zaczyna dostrzegać, że do Prawdy i szczęścia wieczystego może go doprowadzić jedynie bezinteresowne działanie na rzecz dobra całej ludzkości, które zostało oczyszczone z przywiązania, z pragnienia otrzymywania owoców tej pracy. Ważne jest zatem samo wyrzeczenie i bezinteresowne działanie, a niekoniecznie rezultat, jaki działanie ma w zamierzeniu.
Gnani – ludzie podążający tą ścieżką pragną zgłębiać naturę wszechświata, naturę ludzką, zanurzać się w głębi istnienia, sięgać wyżyn, poznać wszystkie tajemnice natury, zgromadzić całą wiedzę, jaką zaoferować może zewnętrzny świat. Następnym tego etapem jest mądrość – bezpośrednie poznanie Jaźni – Jedynego, Nieskończonego, Odwiecznego.
Bhakti – to najgłębsze oddanie, koncentracja umysłu na Bóstwie, szczery kult, to ścieżka miłości, poświęcenie wszystkich swoich działań Bogu, którego zapomnienie jest największym nieszczęściem. Taki człowiek staje się doskonały, spełniony, niczego już nie pragnie, niczego nie żałuje, nie nienawidzi, nie czerpie rozkoszy ze świata zmysłów, nie dąży do egoistycznych celów; a wiedząc o tym upaja się radością trwania w Jaźni.
W drugim tomie tego dzieła autorka dzieli się dalszymi aspektami pradawnej wiedzy prowadzącej do rozpoznania naszej prawdziwej istoty – Wyższej Jaźni. Poświęca wiele miejsca szczegółowemu przedstawieniu koncepcji reinkarnacji. Dowodzi, że proces reinkarnacji rozciąga się od królestwa minerałów, poprzez królestwo roślin i zwierząt oraz kontynuowany jest w człowieku. Jego ukoronowaniem jest przejście człowieka do jeszcze wyższego królestwa – czystego Ducha.
Annie Besant następnie zajmuje się karmą, jej wpływem na każdego z ludzi oraz tym, jak akceptacja reinkarnacji i karmy wprowadzają w codzienne życie spokój i zadowolenie. Nakreśla prawo służby wszystkiemu co istnieje, pokazuje jak Wszechświat nieustannie przyjmuje stanowisko służby, a ten kto działa w taki sposób dostraja się do najwyższych uniwersalnych praw. Taki człowiek „nie mając nic – posiada wszystko, o nic nie prosi, a wszystko mu się oddaje; jego życie jest szczęśliwością, gdyż jest w jedności ze Wszechświatem, który jest Najwyższą Sprawiedliwością, kładzie on kres cierpieniu”.
Autorka opisuje również, jak ewolucja człowieka umiejscowiona jest we wielkiej ewolucji Wszechświata, opowiada o Wielkich Duszach, Mistrzach rządzących naszą planetą oraz nakreśla ścieżkę, jaką będzie podróżowała każda ludzka dusza, aż osiągnie poziom Mistrza i stanie się częścią zastępów Wielkiego Białego Braterstwa.
Nienaruszalność prawa nie jest ograniczeniem, przeciwnie, jest uwolnieniem. Poruszamy się mądrze i pewnie dlatego, że prawo jest nienaruszalne. Tak jak możemy się poruszać w fizycznym wszechświecie z pewnością, znając obowiązujące w nim prawa, tak możemy z równą pewnością przemierzać wszechświaty mentalne i moralne, jeżeli nauczymy się panujących w nich praw.
Człowiekiem nie rządzi jakieś nieuchronne fatum narzucone mu z zewnątrz, może on wykorzystać siły natury dla osiągnięcia upragnionego celu. Wiedza i wola – oto wszystko czego potrzebuje. Karma nie jest niszczycielską siłą. Żyjąc nieuważnie, beztrosko, człowiek dryfuje bez celu, uderzając w każde przepływające obok drzewo, znosi go na boki każdy wiatr, wpada w przypadkowe wiry. Nazywamy to porażkami, nieszczęściami, biedą.
Nie zyskasz nowych umiejętności, jeśli będziesz siedział bezczynnie. Możesz to osiągnąć jedynie dzięki skupionemu, wytrwałemu myśleniu. Dlatego myśl o tym, czym pragniesz być, wtedy osiągniesz swój cel. Staniesz się mentalnym i moralnym atletą, twój charakter szybko będzie się doskonalił. W poprzednim życiu ukształtowałeś charakter, z którym się urodziłeś. Teraz kształtujesz charakter, z którym kiedyś powrócisz do życia. To właśnie jest karma.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
