Jest takie miejsce, gdzie dobro i zło łączą się w jednoW psychodynamicznej bazie na Alasce czworo psychoterapeutów próbuje pomóc tym, których los wystawił na największe próby. Freud, Kemberg, Róża i Biały Wilk zagłębiają się w najbardziej nieoczywiste rejony ludzkiego umysłu.Każde z nich angażuje się w losy pacjentów – skrzywdzonej Jessi James, Alpinisty czy tajemniczej Księżniczki Wiatru i Arktycznych Terenów – jednak to Wilk staje się kluczową postacią tej opowieści.Pędzi przez wielowymiarową przestrzeń pełną miłosnych napięć oraz pragnienia zemsty, stopniowo przekształcając się w istotę wykraczającą poza sny czy jawę. Zaburza postrzeganie dobra i zła, a jednocześnie prowadzi swoich pacjentów drogą ku uzdrowieniu… albo śmierci.
Wielki powrót serii zawierającej wykłady Michela Foucaulta w Collge de France (1970-1984).Wykłady o woli wiedzy to I tom wykładów Michela Foucaulta w Collge de France. Choć badania nad antykiem wysuną się na pierwszy plan dopiero w późniejszej twórczości filozofa, już w tych wykładach, wygłoszonych zaraz po objęciu katedry "Historii systemów myśli", Foucault przedstawia dogłębne studium starożytnej filozofii greckiej, a konkretnie: problemu prawdy. O ile później autor Nadzorować i karać będzie łączył prawdę przede wszystkim z figurą parezji, prawdo-mówności, tu interesuje go zmienny system relacji między prawdą, poznaniem, wiedzą i pragnieniem. Swój wywód Foucault buduje na napięciu między Arystotelesem, wiążącym pragnienie i poznanie z poszukiwaniem prawdy, a Nietzschem i jego dwudziestowiecznymi kontynuatorami, rozrywającymi tę więź i obnażającymi kryjącą się za wolą wiedzy i prawdy grę woli mocy i pozoru. Wszelako aby powiązanie między prawdą i poznaniem mogło ukonstytuować się w klasycznej myśli greckiej, musiało dojść do wykluczenia sofistów i sofizmatu. Foucault drobiazgowo rekonstruuje logikę tego wykluczenia, ukazując wywrotowy charakter sofistyki, która bazuje na materialności dyskursu i jego wydarzeniowym charakterze. Owe przeobrażenia, zachodzące w obrębie myśli filozoficznej, omawia przy tym w ich powiązaniu z przemianami dyskursu prawnego i instytucji prawnych (dotyczącymi m.in. statusu świadectwa i przysięgi) oraz reorganizacją relacji władzy i stosunków ekonomicznych w społeczeństwie greckim w VII i VI wieku p.n.e.Tom zawiera także wykład Wiedza Edypa, wygłoszony przez Foucaulta po raz pierwszy na Uniwersytecie Stanowym Nowego Jorku w Buffalo w 1972 roku. Inaczej niż w odczytaniu Freudowskim, Edyp jawi się tu nie jako figura niewiedzy i nieświadomości, lecz jako depozytariusz innej wiedzy i innej władzy. Aktualność dramatu Sofoklesa nie bierze się z głębokiej struktury pragnienia, którą miałby odsłaniać, lecz jest historycznie wytworzoną aktualnością określonego dyskursu prawdy, powstającego wraz z wprowadzeniem nowych procedur śledztwa.
Doceń potęgę świadomego snu, w którym drzemie moc odmieniająca życie.Człowiek śpi codziennie. Dlaczego nie robić tego świadomie, tak aby sen miał na nas korzystny wpływ?Tybetańska joga snu i śnienia zawiera dokładne instrukcje pokazujące, jak za dnia wpłynąć na jakość snu i sprawić, żeby stał się on jeszcze jednym elementem prowadzącym do wyzwolenia. Europejczycy nie doceniają potęgi snu, nie wiedzą, że drzemie w nim moc, która potrafi odmienić życie. Książka zainteresuje każdego, szczególnie zaś tych, którzy lubią śnić.
Hrabia Adam Gurowski (1805–1866) w publicystyce i sekretnych projektach, których wybór znalazł się w tym tomie, zawsze zmierzał do osiągnięcia konkretnych politycznych i społecznych rezultatów. Miał ambicję przekształcania rzeczywistości w imię logiki historycznego procesu, którego tajemnice, jak wierzył, zdołał przeniknąć dzięki inspirowanej heglizmem i wczesnym socjalizmem filozofii.
W tym celu „czerwony hrabia” oddawał swój talent pisarza politycznego oraz przenikliwy umysł i drapieżne pióro na służbę kolejnym uniwersalnym ideom: polskiej i europejskiej rewolucji, potem imperium rosyjsko‑słowiańskiemu, a w końcu amerykańskiej demokratycznej republice z jej Manifest Destiny. Po rozczarowaniu najpierw polskim powstaniem i emigracją w 1834 r., następnie carem, ale nie panslawizmem, w 1844 r., schronił się w 1849 r. za oceanem, w Nowym Świecie. Tu, z podobną pasją, wyjaśniał amerykańskiej opinii publicznej wydarzenia na kontynencie europejskim. Dowodził szczególnie potrzeby geopolitycznego sojuszu amerykańskiej demokratycznej republiki z autokratycznym eurazjatyckim imperium Rosji dla dobra ludzkości.
Na każdym z tych etapów intelektualnej biografii Gurowski obsadzał siebie w roli szarej eminencji wpływającej na kierunki działań elit i polityków. Jako genialny intelektualista, który przeniknął mechanizmy procesów cywilizacyjnych, miał ambicje odegrania roli „maszynisty parowozu dziejów”, przy czym nie cofał się też przed rolą rosyjskiego agenta wpływu. W swej publicystyce brutalnie ukazywał nieubłaganą logikę marszu Ducha przez Historię, pod sztandarem globalnego postępu.
Meskalina substancja o właściwościach halucynogennych, występująca w naturze w niektórych gatunkach kaktusów, np. w pejotlu, znana była Indianom od stuleci. W laboratorium wytworzono ją pod koniec XIX wieku, ale jej działanie długo jeszcze pozostawało dla naukowców zagadką. Aldous Huxley (18941963) brytyjski powieściopisarz, poeta i eseista postanowił osobiście poznać skutki jej zażycia i wyruszyć w najdalszą podróż wgłąb własnego umysłu, do świata wizji i znaczeń ukrytych przed naszym codziennym wzrokiem. Co wynikło ze zderzenia niezwykle wrażliwego umysłu pisarza z halucynogenną substancją? Owocem tego eksperymentu stały się eseje Drzwi percepcji (1954) i Niebo i piekło (1956). Huxley dokładnie opisał i zinterpretował swoje wizje. Wyciągnął z nich daleko idące wnioski, a samo psychodeliczne doświadczenie na zawsze odmieniło jego sposób patrzenia na otaczającą go rzeczywistość, religię, sztukę i innych ludzi. Bowiem czy drzwi percepcji, które raz zostaną uchylone, można będzie całkowicie zamknąć? Tekst ten stał się biblią hippisów, a Jim Morrison pod wpływem jego lektury postanowił nazwać swój zespół The Doors. Zatem weźmy tę książkę do rąk i uchylmy raz jeszcze za Aldousem Huxleyem owe tajemnicze drzwi percepcji...
Martin Heidegger należy do najwybitniejszych filozofów XX wieku. Jego idee nie tylko wyznaczyły główne trakty współczesnej filozofii kontynentalnej, ale do dzisiaj nie utraciły swojej aktualności, wciąż stanowiąc inspirację dla kolejnych pokoleń filozofów. Celem niniejszej książki jest analiza wypracowanego przez wczesną filozofię Heideggera fenomenu rozumienia oraz ukazanie jego naczelnej funkcji w dokonywanej przez ludzką egzystencję konstytucji sensu. Tym samym to nie bycie, z którym łączy się zwykle myśl niemieckiego filozofa, zostaje wysunięte na pierwszy plan poniższych rozważań, a właśnie sens i jego rozumienie. Składają się one na klucz, który autor wybrał do odczytania najważniejszych wątków refleksji filozofa z Fryburga. Wybór klucza, będąc swoistą strategią interpretacyjną, pozwala mówić o myśli Heideggera w sposób, który wychodzi poza jego własny, specyficzny język. Nie oznacza to zapoznania jego idei, ale nowe odczytanie, które pozwala na nie spojrzeć z innej perspektywy. Mateusz Waśko - doktor filozofii, zatrudniony na stanowisku adiunkta w Zakładzie Filozofii Współczesnej w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor licznych artykułów, które ukazywały się w najważniejszych polskich periodykach. Jego zainteresowania obejmują szeroko pojętą filozofię współczesną, ze szczególnym uwzględnieniem fenomenologii, hermeneutyki i egzystencjalizmu. Swoje badania stara się prowadzić w duchu fenomenologiczno-hermeneutycznym, poszukując fenomenów leżących u podstaw rozumienia rzeczywistości i wyznaczających temu rozumieniu granice. Jest to pierwsza praca tego typu, która się u nas ukaże, która dla czytelnika chcącego wniknąć w i lepiej zrozumieć podstawowe pojęcia, jakie pojawiają się w Byciu i czasie, będzie nieocenioną pomocą. I to nie tylko dla czytelnika-filozofa, lecz każdego, kto zainteresowany jest myślą Heideggera. () W trakcie lektury tej rozprawy odniosłem wrażenie, że autor wykonał ogromną, benedyktyńską wręcz pracę, starając się zgłębić znaczenia kluczowych Heideggerowskich pojęć i ich powiązania ze sobą. Pod tym względem jego wywód cechuje godna podziwu rzetelność. Największa wartość pracy zasadza się na kompleksowym przedstawieniu relacji między siatką pojęć, jakie pojawiają się w Byciu i czasie. Prof. dr hab. Paweł Dybel
Opis
informacje
Jak pytać o rzekę? Nie jest przecież czymś, nie jest miejscem, a nurt, na który patrzymy, ciągle upływa. Pytanie o rzekę ujawnia bezradność naszego myślenia i nieprzydatność kategorii klasycznej filozofii. Jednocześnie ta niezrozumiała rzeka, która towarzyszy człowiekowi od najdawniejszych czasów, dostarczała poręcznego języka do opisu nowych zjawisk w naszej cywilizacji: elektryczność czy rynki finansowe zanurzone są w rzecznych metaforach. Nieznane zostaje zaskakująco sprawnie wyjaśnione przez inne nieznane. W eseju rzeka pojawia się zarazem jako znaczone i znaczące. Autor próbuje myśleć źródła, ujścia, meandry i podziemne rzeki świata umarłych. Te filozoficzne wyprawy przynoszą kolejne pytania i niewiarę w ostateczność odpowiedzi. A jeśli rzeka jest czasownikiem?
KORZYSTAJ Z MĄDROŚCI STAROŻYTNYCH z tym praktycznym zeszytem ćwiczeń, zawierającym ponad 100 unikalnych zadań opisowych wraz z podpowiedziami, uzupełnionymi o inspirujące cytaty. „Nie możemy wybierać zewnętrznych okoliczności, ale decydujemy o naszej na nie reakcji.” Ta ponadczasowa mądrość głoszona przez Epikteta aktualna jest tak samo dzisiaj, jak była wówczas, gdy ją spisał, czyli ponad 2000 lat temu. Dzięki tej książce, z pomocą opisów i rozważań, nauczysz się tego jak można wykorzystać starożytną mądrość w życiu współczesnym. To przystępne wprowadzenie do stoicyzmu przedstawia główne założenia tej szkoły filozoficznej, w tym: • Praktykowanie akceptacji • Kontrolowanie emocji • Kontrolowanie myśli • Życie we wdzięczności • Kultywowanie mądrości Wykorzystując ćwiczenia i proponowane tematy do rozważań, rozwiniesz umiejętności potrzebne do prowadzenia życia, które stoicy nazywali cnotliwym i dobrze przeżytym. Dzięki codziennemu poświęcaniu uwagi na rozwijanie swojego charakteru, odnajdziesz spokój i harmonię, których szukasz. Ucząc się zarządzania swoimi myślami i umysłem w nowy sposób, wkroczysz na drogę do osiągnięcia tego, co stoicy nazywali eudajmonią, czyli życiem w szczęściu.
Witaj w zaskakującym świecie paradoksów. Książka Paradoksy ujawnia, jak dziwny może być świat myśli. Podzielona na osiem rozdziałów, zabierze cię w fascynującą podróż po filozoficznych koncepcjach, od sprzecznych z intuicją po zupełnie absurdalne. Po drodze zapoznasz się z takimi tematami, jak figury niemożliwe, dowiesz się, jak oczekiwać nieoczekiwanego i jakie są problemy z podróżami w czasie. Pełna eksperymentów myślowych, przykładów z prawdziwego życia i ćwiczeń, Paradoksy to książka, która zmieni twój sposób postrzegania wszystkiego, co cię otacza. Dzięki niej poznasz również kilka wybitnych postaci zajmujących się paradoksami, od starożytnych greckich filozofów po Alberta Einsteina.
Ojciec. Król. Cień. Zbliża się rok tysięczny. Świat się chwieje, zmienia, a Bolesław Mieszkowic – zwany Chrobrym – jest coraz bliżej spełnienia marzenia o królewskiej koronie. Ale władza ma swoją cenę. Coś trzeba zawsze poświęcić, kogoś się wyrzec. Opowieść o pierwszym królu Polski snują jego dzieci – Regelinda Miśnieńska i Mieszko II Lambert. Ona, przebywając na obcej ziemi, usiłuje zrozumieć, jakie demony prześladują ojca i wyciągają szpony po brata. On dorasta w cieniu potęgi, rozdarty między miłością do ojca a lękiem przed jego pierworodnym synem, Bezprymem. Oto kronika narodzin królestwa, pamiętnik ukazujący ludzi schwytanych przez burzę dziejów, spowiedź z miłości i okrucieństwa. BIOGRAM Grzegorz Gajek Życie według Grega Gajka zaczyna się latem 1987 roku. I jest proste. Co warto? Warto czasem wypalić fajkę na balkonie, warto napić się wina z przyjaciółmi wieczorem, warto poopowiadać głupoty przy ognisku, warto wleźć na jakąś górę i zgubić się w lesie, i pętać się po uliczkach w obcym mieście. Warto też mieć książki. Czytać je, pisać, tłumaczyć. Tym właśnie Greg zajmuje się od piętnastu lat. Czyta wszystko, co mu wpadnie w ręce. Tłumaczy beletrystykę, reportaże i opowiadania. Pisze powieści historyczne, słowiańskie, z rzadka zaprawiane fantastyką i grozą. W 2021 roku nakładem Wydawnictwa SQN ukazał się Piast, rok później Bolko, a w 2023 Tofa. Księżniczka Słowian, która wraz z kontynuacją Tove. Królowa Duńczyków skradła serca tysięcy czytelników. Wreszcie, w 2024 roku, przyszedł czas na zbierający znakomite recenzje Kraj kobiet.
Pisanie o Dziennikach Sørena Kierkegaarda może wywoływać niemałe zdziwienie. I to nie tylko dlatego, że nie posiadamy pewności, co do należytego zrozumienia intencji samego Autora, lecz z bardziej oczywistej przyczyny, a mianowicie czy pojęło się ich „boskie” przesłanie. Wreszcie ze względu na immanentną ezoteryczność filozoficzno-teologicznego języka. Innymi słowy, trudność tkwi już w przekładzie, w wysiłku adoptowania Kierkegaardowskiego stylu „niebezpośredniego pisarstwa” do języka w ogóle, a w szczególności do języka polskiego. Każda próba asymilacji Dziennika już jest jego interpretacją. Dodajmy, w przypadku filozofa, teologa, Antoniego Szweda, jest interpretacją wzorcową, intuicyjnie i naukowo pewną. Można jednak, jak przypuszczam, do pewnego stopnia, w przypadku Dzienników Kierkegaarda zachować ich „czystość”, są one bowiem przemyśleniami, a nawet spekulatywnymi ustaleniami. Dzienniki te wyrażają prawdę, którą Duńczyk osiągnął poprzez dyskursywny namysł, zaś ich intelektualny spokój, ale i zawarty w nich bunt, przerodził się w żywą egzystencjalną batalię. Przeto Dzienniki wypełniają u myśliciela z Kopenhagi najdalszy horyzont jego filozoficznych i teologicznych badań, zawartych w jego pismach. (…) Rzecz jasna, Dzienniki nie staną się tu chrześcijaństwem ani chrześcijaństwo Dziennikiem. (…) Na własną rękę musimy dotrzeć do głębin swego jestestwa, kierując się tylko nieznającą spoczynku ani ograniczeń, intymną, wewnętrzną refleksją.
Z recenzji prof. Jacka Aleksandra Prokopskiego
W roku 1964 nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego ukazał się pierwszy w Polsce, reprezentatywny wybór poezji Friedricha Hölderlina (1770–1843) w przekładzie Mieczysława Jastruna. 61 lat później profesor Wiesław Rzońca dopisuje do tamtej pamiętnej publikacji niezwykły historycznoliteracki appendix. „Geniusz romantycznej dekonstrukcji” to rozprawa, a właściwie erudycyjne rozważania na temat poety, którego twórczością pośmiertnie zachwycili się m.in. Rainer Maria Rilke, Thomas i Heinrich Mannowie czy Hermann Hesse. Rzońca oplata swojego bohatera wieloma nitkami, co ma, uczynić zeń przedmiot świadomie zasłonięty, a więc coś, od czego odbijać się możemy w różnych interpretacyjnych kierunkach, w zasadzie w nieskończoność. W tym wysiłku pomaga niesłychana ilość skojarzeń, których autor jakby nie może, lub nie chce, powstrzymać i uporządkować. Po drodze Wiesław Rzońca konfrontuje Hölderlina z polską wizją romantyzmu (głównie z Norwidem), co pozwala mu mocniej uwypuklić takie rysy filozofii i praktyki poetyckiej niemieckiego romantyka, jak: anarchistyczny indywidualizm, źródła antropologiczne czy ostentacyjnie subiektywna intymność.
Wspomnienia o Sokratesie to ostatnie spośród czterech pism sokratycznych Ksenofonta, które ukazało się w prowadzonej przez Teologię Polityczną oraz Państwowy Instytut Wydawniczy Bibliotece Klasycznej. Zupełnie nowe, bliskie współczesnemu czytelnikowi tłumaczenie tego dzieła zostało wykonane przez Dorotę Tymurę. Wspomnienia o Sokratesie to najobszerniejsze oraz najważniejsze spośród pism, które Ksenofont - jeden z najważniejszych historyków greckich - poświęcił prawdopodobnie najwybitniejszemu spośród jego współczesnych: Sokratesowi.Wspomnienia nie są trudnym ani zawiłym dziełem filozoficznym - to relacje z różnych chwil życia męża stanu i wielkiego mędrca, jakim był Sokrates. Są to wspomnienia o inspirującej postaci, do których lektury nie jest wymagana głęboka znajomość ,,specjalistycznej"" filozofii.
Co Bóg chciał nam powiedzieć przez słowa i dzieło trojga mistyków XX wieku: św. Pio z Pietrelciny, matki Speranzy, zakonnicy z Hiszpanii, oraz Natuzzy Evolo, kalabryjskiej mistyczki, żony i matki pięciorga dzieci? Ksiądz Luigi Maria Epicoco i dziennikarz, Luciano Regolo, wyszli od tego pytania, by przeprowadzić duchowe poszukiwania, dostrzegając ślady cudownej "niebiańskiej" nici przewodniej, która łączy te trzy postacie. W rezultacie powstał swoisty "słowniczek duszy", przeznaczony dla tych, którzy chcą żyć Ewangelią na co dzień i zakosztować radości wiary, silniejszej niż wszelkie przeciwności losu. Przesłanie matki Speranzy: "Nie zostaliśmy stworzeni, aby cierpieć, ale aby kochać", przypomina nam, że tylko w miłości możemy odnaleźć autentyczny sposób, aby przemierzyć naszą drogę na ziemi.Odbiorcy książki: osoby wierzące - świeccy i duchowni, w tym katecheci, członkowie ruchów w Kościele, osoby zainteresowane zjawiskami mistycznymi.Dlaczego warto przeczytać tę książkę: publikacja przybliża mało znane w Polsce postacie Natuzzy Evolo i matki Speranzy oraz ich współpracę z ojcem Pio. Fabuła pełna niezwykłych wydarzeń z ich życia, cudów, dzieł miłosierdzia, cierpienia i walki z mocami ciemności - to porywająca lektura o wielkiej miłości Boga do człowieka i o tych, którzy odpowiedzieli na nią w sposób heroiczny. Trzyma w napięciu do ostatniej strony.
Maurice Blondel (1861–1949) jest jednym z najważniejszych myślicieli francuskich i europejskich końca XIX i pierwszej połowy XX wieku, a to za sprawą oryginalnej, opracowanej i przedstawionej w rozprawie Działanie. Próba krytyki życia i nauki o praktyce (1893), filozofii działania. Według Blondela działanie jest zasadniczą potrzebą człowieka, tym, czym dla egzystencjalistów jest egzystencja: najbardziej fundamentalną postacią ludzkiej obecności w świecie. Działanie stało się podstawową kategorią antropologiczną, syntezą chcenia, bycia i poznania, więzią ludzkiej złożoności, funkcją, w której zbiega się świat myśli, moralności i nauki. Filozof poszukuje racjonalnych przesłanek wiary poprzez analizę ludzkich działań. Dowodzi występowania w każdym z nich nieusuwalnej dysproporcji między realizacją doraźnych celów, a dążeniem do doskonałości i pełni, którego człowiek sam z siebie nie jest w stanie zaspokoić; owo dążenie wskazuje, iż przyczyna sprawcza i celowa ludzkiej aktywności ma charakter transcendentny – jest nią Bóg uobecniający się w człowieku, kierujący go ku sobie i oferujący mu spełnienie absolutne, czyli zbawienie. *** Oryginalność Blondela polegała na tym, że chciał tworzyć filozofię, która na drodze racjonalnej wyszłaby naprzeciw chrześcijaństwu. Porzuciwszy myśl o kapłaństwie, tak pojmował swoje powołanie, któremu był wierny przez całe życie jako świecki filozof, mąż i ojciec rodziny. Zamierzał wykazać, że wymagania Ewangelii w rzeczywistości odpowiadają na „wołanie z wnętrza” człowieka w taki sposób, że heteronomia pojawi się jako warunek prawdziwej autonomii. Uczynił to już w swej rozprawie doktorskiej pt. L’action. Essai d’une critique de la vie et d’une science de la pratique (Działanie. Próba krytyki życia i nauki o praktyce), opublikowanej w 1893 roku. Miał wtedy zaledwie trzydzieści dwa lata. Action znaczy „działanie”. Dlaczego w centrum refleksji teologicznej stawiać ludzkie działanie? W zgodzie ze wspomnianym już nowym nurtem filozofii – pragmatyzmem – działanie dla Blondela stało się podstawową kategorią antropologiczną, syntezą chcenia, bycia i poznania, więzią ludzkiej złożoności, funkcją, w której zbiega się świat myśli, moralności i nauki. Jeżeli więc Blondel pyta, jaki jest sens działania, to pyta, podobnie jak Pascal, o sens życia […]. (fragment wstępu ks. prof. dr. hab. Tadeusza Dzidka)
Viktor Frankl znany jest milionom czytelników na całym świecie jako autor Człowieka w poszukiwaniu sensu, wstrząsającego świadectwa czasu Holokaustu. "Czytelnicy tej krótkiej autobiograficznej relacji często prosili mnie o pełniejszy i bardziej szczegółowy wykład" - przyznał niegdyś Frankl i tym właśnie jest niniejsza książka.
Autor Boga ukrytego wyjaśnia założenia filozofii, dzięki której wbrew wszystkim przeciwnościom losu udało mu się przeżyć w kolejnych obozach koncentracyjnych. Z wiarą, że egzystencja człowieka to coś więcej niż tylko zewnętrzne pozory, Frankl daje wyraz głębokiemu przekonaniu, iż nie jesteśmy szlachetnymi bestiami, lecz spętanymi aniołami.
Frankl pochyla się nad najważniejszymi kwestiami w życiu człowieka, poczynając od analizy snów aż po kwestię istnienia Boga, by na koniec wskazać drogę do odnalezienia prawdziwego sensu i udowodnić, że życie ma nam do zaoferowania o wiele więcej, niż mogłoby się komukolwiek wydawać.
Znakomita książka! Dzięki niej otrzymujemy wyjątkową szansę uczestniczenia w bogatym doświadczeniu Frankla i obcowania z jego mądrością.
Elisabeth Kbler-Ross, autorka Rozmów o śmierci i umieraniu
Viktor Frankl twierdzi, że zło i cierpienie nie mogą nas zniszczyć w sensie ostatecznym.
Brian Keenan, irlandzki pisarz, autor An Evil Cradling
Bardzo ważna książka.
Harold Kushner, amerykański rabin, autor bestsellera Kiedy złe rzeczy zdarzają się dobrym ludziom
Prawdziwy skarb dla () wszystkich zmagających się z kwestiami ostatecznymi, którzy szukają Boga zarówno w pytaniach, jak i w odpowiedziach.
Michael Berenbaum, amerykański rabin, uczony, pisarz, reżyser filmowy, autor After Tragedy and Triumph
Viktor Frankl to jeden z autorytetów moralnych XX wieku. Jego przemyślenia związane z zagadnieniami wolności człowieka, jego godności oraz poszukiwania sensu życia mają głęboki wymiar humanitarny i moc przemieniania ludzkich serc i umysłów.
dr Jonathan Sacks, Naczelny Rabin Wielkiej Brytanii
Viktor E. Frankl (1905-1997) - profesor neurologii i psychiatrii na wydziale medycznym Uniwersytetu Wiedeńskiego, twórca trzeciej wiedeńskiej szkoły psychoterapii (obok psychoanalizy Freuda i psychologii indywidualnej Adlera) - logoterapii. U jej podstaw leży przekonanie, że każdy człowiek poszukuje w życiu sensu, a jego odnalezienie ma uzdrawiający wpływ na ludzką psychikę. Więzień niemieckich obozów koncentracyjnych Auschwitz i Dachau. Jest autorem 32 książek, które przetłumaczono na wiele języków. Jego najsłynniejsza książka, Człowiek w poszukiwaniu sensu, sprzedała się w milionach egzemplarzy.
Myśli Człowiek wyraźnie stworzony jest do myślenia, to cała jego godność: cała zaś jego zasługa i cały obowiązek to myśleć jak się należy Blaise Pascal W 1653 roku Blaise Pascal postanowił porzucić studiowanie fizyki i matematyki, aby całą swoją energię poświęcić na stworzenie dzieła życia: wielkiej apologii chrześcijaństwa, która stanowiłaby jego kompletną analizę i obronę. Przygotowując się do tego zadania, spisywał swoje myśli w postaci krótkich, rozproszonych notatek. W 1658 roku zaczął porządkować zebrany materiał, jednak pracę nad traktatem przerwały choroba i śmierć. Kilka lat później przyjaciele filozofa wydali Myśli - skomponowane na podstawie zachowanych zapisków, w formie zgrupowanych tematycznie uwag, maksym i aforyzmów. Myśli są wybitnym dziełem teologicznym, a przy tym kamieniem milowym francuskiej prozy. Pascal podjął w nim wiele zagadnień, które nurtują nas do dziś: nieskończoność i nicość, wiara i rozum, duch i materia, sens i próżność. W słowach wielkiego myśliciela, przekonującego, że wiara w Boga nie jest ograniczeniem wolności, możemy odnaleźć głęboki sens i pociechę. W czasach rozdarcia i niepokoju Myśli przypominają o poszukiwaniu Boga jako źródła czystego dobra. W ich lekturze znajdziemy inspirację do podjęcia decyzji o tym, jak pokierować swoim życiem, aby żyć godnie i szlachetnie. Z niej bowiem wynika prawdziwie rozsądna etyka człowieka, który choć jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, to jest trzciną myślącą. Największy wysiłek rozumu - to uznać, że istnieje nieskończona mnogość rzeczy, które go przerastają Blaise Pascal
Jak zaczął się wszechświat? Czym jest prawda? Jak możemy prowadzić dobre życie? Na przestrzeni dziejów ludzkość zadawała te i inne ważne pytania dotyczące natury życia i istnienia a wielcy myśliciele oferowali rozwiązania, które nadal kształtują nasz świat. W pełni zaktualizowana książka "Filozofia" jest napisana prostym językiem i zawiera krótkie, zwięzłe wyjaśnienia, które unikają naukowego żargonu, diagramy, które rozwiązują zawiłe teorie filozoficzne, niezapomniane cytaty i dowcipne ilustracje, które bawią się naszymi percepcjami i przekonaniami. Nieważne, czy jesteś nowicjuszem w filozofii, studentem na ostatnim roku, czy ekspertem w fotelu, w tej książce znajdziesz wiele intrygujących i stymulujących treści.
Nie dotrzesz do prawdy, jeśli nie odważysz się choć raz zboczyć z utartej ścieżki Miłosz, młody doktorant rozpoczynający pracę na Uniwersytecie w Cambridge, nie potrafi znaleźć swojego miejsca w świecie. Gdy trafia na Teneryfę, poznaje ludzi, którzy świadomie wyrwali się ze sztywnych ram społeczeństwa - offgridowców żyjących w przyoceanicznych jaskiniach. Ich codzienność, wolna od schematów i konwenansów, zmusza go do konfrontacji z własnymi przekonaniami. Coraz głębsze zanurzanie się w ten hipnotyzujący świat powoduje, że Miłosz zaczyna w inny sposób patrzeć na rzeczywistość. Dostrzega wyraźniej niż kiedykolwiek bezkompromisowe piękno natury i odkrywa w sobie siłę do przezwyciężenia strachu oraz uporania się z sercowymi rozterkami. "Ścieżki wyrzutków" to nie tylko opowieść o podróży pełnej egzotycznych krajobrazów, lecz także intymna analiza ludzkich pragnień i próba odnalezienia sensu w życiu, które nieubłaganie pędzi przed siebie. Czy podejmiesz to ryzyko?
Odsłony dehumanizacji wypełniają lukę w polskim piśmiennictwie naukowym, systematyzując i porządkując rozproszone, zróżnicowane źródła danych na temat dehumanizacji oraz dokonując syntezy głównych nurtów, teorii, koncepcji i przyczynków do studiów nad tym zjawiskiem. Co więcej, łączą dostępną wiedzę z solidną, pogłębioną, często wyczerpującą analizą i interpretacją różnorodnych form dehumanizacji. Prezentują je zarówno w formie wykładu akademickiego, jak i popularyzacji niektórych aspektów dehumanizacji w szerszym ujęciu i z zastosowaniem publicystycznych środków wyrazu [ ]. Monografia stanowi cenny i unikatowy wkład w rozumienie współczesnego człowieka, społeczeństwa i cywilizacji. Cechuje się wysokimi walorami analityczno-poznawczymi. W interdyscyplinarny sposób łączy elementy nauk społecznych i humanistycznych. To atrakcyjna, pouczająca lektura nie tylko dla specjalistów i naukowców, ale też dla wszystkich zainteresowanych tematem. Jest to po prostu "mądra książka", po którą warto sięgnąć, by lepiej zrozumieć zawiłości współczesnego świata społecznego.prof. dr hab. Artur Gruszczak, Uniwersytet Jagielloński w KrakowieOdsłony dehumanizacji imponują objętością kwerendy, wielością wątków, bogactwem egzemplifikacji. Autor pokazał swoje doskonałe kompetencje badawcze, zebrał olbrzymią ilość materiałów, dokonał ich oceny, wyciągnął oryginalne wnioski. To ogromy wkład we współczesne badania nad dehumanizacją. Co więcej, praca jest ciekawa. Wywołuje u czytelnika syndrom "jeszcze jednego rozdziału" dzięki licznym przykładom i przystępnemu językowi. Tom przybliża złożoną kwestię dehumanizacji z różnych perspektyw badawczych. Pokazuje, jak skutecznie stosować współczesną naukę do zrozumienia otaczających nas zjawisk, pobudza refleksję, zachęca do analiz i interpretacji.dr hab. Jacek Ziółkowski, Uniwersytet Warszawski
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
