Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
W kolejnym tomie serii Biblioteki Przeglądu Filozoficznego 25 wybitnych polskich filozofów dyskutuje o 13 kluczowych zagadnieniach filozofii religii: od analizy pojęcia Boga i natury dowodów na Jego istnienie, przez problem zła, istnienie cudów i skuteczność modlitwy, po realność duszy, możliwość zbawienia oraz stosunek religii do nauki i etyki. Autorzy podejmują polemikę na każdy z tematów, starając się uzasadnić opozycyjne poglądy, a następnie wzajemnie komentują swoje stanowiska. To pierwsza tego typu publikacja w Polsce. Książka niewątpliwie skłoni do głębokiej refleksji zarówno osoby wierzące, jak i niewierzące.
Każdy aspekt „bycia” człowieka wymaga odkrywania różnorodnych kodów, odniesień i form aktualizowania znaczeń. Ujawnia się również problem niemożności zakreślenia czy wytyczenia – w sposób wyraźny – właściwego miejsca człowieka w kulturze, co wiąże się ze specyfiką wyłonionej na przestrzeni wieków kultury i przyjętych przez nią różnorodnych form działania i wyrazu.
Publikacja Moniki Miczki-Pajestki to oryginalny i ważny głos w toczącej się debacie filozoficznej o uwarunkowaniach i przemianach ludzkiej kondycji.
Z recenzji dr. hab. Marka Rembierza
Przekład dwóch najważniejszych greckich komentarzy do zawierających definicję i ogólny opis duszy jednostkowej rozdziałów Arystotelesowego traktatu O duszy (II, 1-5).
W książce zostaje podjęta analiza idei społecznych i pewnej filozofii społecznej Carla Gustava Junga — autora znanego raczej z innych aspektów koncepcji: psychologicznych, antropologicznych, religioznawczych. Myśl społeczna często jednak była przez Junga podejmowana i stanowi znaczną część jego pism oraz zainteresowań. Powstawała długo i ogarnęła analizę oraz interpretację wielu zjawisk współczesnego mu świata. Podstawowe kategorie jego koncepcji, takie jak nieświadomość zbiorowa, archetyp i jaźń, znajdują w tym obszarze specyficzne zastosowanie i funkcjonują w niej w swoistych znaczeniach. W książce zostały podjęte problemy sytuacji współczesnej jednostki, „człowieka masowego”, wyzwań kształtujących się w procesie wychowania, kształtowania się osobowości, refleksje nad sztuką współczesną, problem przywództwa (tryptyk o dyktatorach), autorytaryzmu, a także próby Junga spoglądania w przyszłość Europy.
Książka jest pierwszą polską pracą, która w sposób panoramiczny i reprezentatywny, bezpośredni i konkretny przedstawia oryginalną analizę ważniejszych kategorii głupoty ludzkiej. Jej autor wprost, w ujęciu dyskusyjnym omawia ten problem odciskający piętno na życiu każdego człowieka. Każdy z nas bywa zarówno kreatorem i ofiarą własnych zachowań głupich, jak również ofiarą głupich poczynań innych podmiotów społecznych. Książkę napisano dojrzałym, logicznym i wyrazistym językiem, który jest ekspresją znawstwa i wysokiej kultury analizy podjętej kwestii.
Książka pod względem formy jest jednolicie ustrukturyzowanym esejem analityczno-krytycznym. Na jej strukturę składa się wstęp oraz dziewięć rozdziałów. Rozdział pierwszy stanowi ogólne wprowadzenie teoretyczne do złożonej i niejasnej problematyki głupoty. Autor przedstawia w nim symplifikacyjny zarys własnej wykładni istoty i struktury głupoty. W kolejnych rozdziałach zajmuje się analizą i opisem konkretnej wybranej kategorii głupoty wskazanej w jego tytule, w tym głupoty politycznej, wojskowej, gospodarczej, edukacyjnej, religijnej, prawnej, zdrowotno-medycznej i ekologicznej.
Autor w ramach podjętego tematu – a potwierdza to struktura oraz treść opracowania – wybrał religijność, moralność oraz aksjologię jako obszary swoich dociekań naukowych [...]. Uderzającą cechą opracowania jest jego komplementarność, jednorodność i logiczny układ, co uznać trzeba za dużą zaletę. [...] Przyjęte założenia teoretyczne i metodologiczne zostały gruntownie osadzone w adekwatnej do omawianego zagadnienia litera-turze przedmiotu. Szczególną wagę z poznawczego punktu widzenia ma-ją zbiorcze tabele ukazujące pomiar religijno-moralnych oraz aksjologicznych postaw polskiej młodzieży szkół średnich w roku 2017. To wszystko sprawia, że opracowanie pod względem analitycznym oraz informacyjnym ma charakter wyraźnie naukowo-badawczy, a zebrane wyniki badań – charakter dokumentacyjno-informacyjny. Autor, wykorzystując ten bogaty materiał empiryczny w sposób profesjonalny, ukazuje dynamikę przeobrażeń w sferze religijno-moralnej, śledzi jej zakres i formułuje liczne wnioski.
Fragment recenzji wydawniczej ks. prof. zw. dr. hab. Sławomira H. Zaręby
Czytelnik omawianego dzieła będzie mógł znaleźć odpowiedź na liczne pytania, które związane są z religią, moralnością i systemem wartości młodego pokolenia Polaków w drugiej dekadzie XXI wieku, a także antycypować kondycję społeczeństwa polskiego w omówionych wymiarach. Materiał zaprezentowany przez Janusza Mariańskiego jest mocno ugruntowany w bogatym materiale empirycznym „własnym”, jak również „wspomagającym”, nadto jego eksplikacja jest obudowana najnowszymi teoriami socjologicznymi, co w połączeniu z wielkim doświadczeniem i wiedzą Autora gwarantuje, że Czytelnik otrzymuje produkt najwyższej jakości.
Fragment recenzji wydawniczej dr. hab. Mariusza Zemło, prof. UwB
Wraz z publikacją Eichmanna w Jerozolimie podniosły się głosy sprzeciwu i żywiołowej krytyki. To chyba Israel Gutman, powstaniec z getta warszawskiego, jako pierwszy ukuł powiedzenie o „żydowskim antysemityzmie Arendt”, o jej „nienawiści do siebie jako Żydówki”, które w lot podchwycili inni. Nagłówek Self-hating Jewess writes pro-Eichmann series for New Yorker magazine – powtarzano w większości amerykańskich gazet. Anti-Defamation League, żydowska organizacja działająca w Stanach Zjednoczonych, zwalczająca wszelkie przejawy antysemityzmu, wszczęła przeciwko Eichmannowi kampanię na skalę niemającą żadnego precedensu. Mówiąc krócej, postanowiono Arendt wbić w ziemię, zatrzeć pamięć o niej, lecz naprzód zlinczować jako „kryptonazistkę”.
Przed prawdziwym życiem, które zakłada odpowiedzialność za to, co się z nim robi, chroniły Eichmanna sztampa, klisze, wyświechtane zwroty, ideologia wypełniająca mu głowę obrazami wolnej od Żydów Europy. Gdyby zadał sobie trud postawienia paru elementarnych pytań – o sens okrucieństwa, sens wolności, o władzę i tytuł do zadawania cierpienia innym ludziom, o prawo do pozbawiania ich życia – być może oprzytomniałby i ocalił swą duszę. Myślenie bowiem podważa normy, które zastaje, pytając o ich prawomocność; z definicji nie tworzy sztywnego kodeksu zasad. Umożliwia wolny osąd. Ale i więcej: przerywa wszystkie inne czynności, odrywa od codziennej krzątaniny, od świata zjawisk z jego przetartymi drogami. W ten sposób myślenie upodabnia niejako żywych do umarłych. Wyłączając człowieka ze świata, sprawia, że staje się on bliższy samemu sobie; otwiera go na dialog, jaki prowadzi sam ze sobą.
"Z początku czytelnika może dziwić tak niezwykłe zestawienie całkowicie różnych postaci, jednak po bliższym przyjrzeniu się pracy trzeba uznać trafność tego wyboru, gdyż tomizm Garrigou-Lagrange był zdecydowanie polemiczny. Jego ujęcia rodziły się w dyskusji z autorami, których zaliczał do modernistów, i wobec tego niezwykle wyraziście jawi się w konfrontacji z filozoficznymi wizjami Teilharda, które stały na antypodach tomizmu, uprawianego przez Garrigou-Lagrange'a. Dlatego temat rozprawy uważam za trafny, a pomysł zaprezentowania niemal zupełnie nieznanego na polskim gruncie przedstawiciela tzw. tomizmu tradycyjnego (w wersji rzymskiej) za ważny dla historii filozofii. Garrigou-Langrange jest bowiem u nas znany wyłącznie z monumentalnego podręcznika teologii duchowości, którą uprawiał z racji przydzielonej mu w Angelicum katedry, jednak - jak się wydaje - jego główne zainteresowania i pasje polemiczne skupiały się wokół podstawowych zagadnień filozoficznych: prawdy, substancji, przyczyny."
Z recenzji Prof.dr.hab.Artura Andrzejuka
Polskie Mistrzynie
Sto lat temu, a dokładnie 28 listopada 1918 r., kilkanaście dni po odzyskaniu niepodległości, na mocy dekretu Józefa Piłsudskiego o ordynacji wyborczej do Sejmu Ustawodawczego Polki otrzymały prawa wyborcze. Niewiele wcześniej, bo w 1894 r. pierwsze studentki pojawiły się na Uniwersytecie Jagiellońskim. Długi proces emancypacji doprowadził do tego, że kobiety mogły stać się wreszcie równoprawnymi uczestniczkami sfery publicznej. Z okazji tej rocznicy przedstawiamy trzy portrety wybitnych Polek: Marii Janion, Barbary Skargi i Teresy Torańskiej – mistrzyń kolejnych pokoleń humanistek i humanistów.
Czego nas nauczyły o polskiej historii i kulturze, obowiązkach obywatelskich i dialogu w życiu publicznym?
W Temacie Miesiąca:
Szkoła odwagi
Izabela Morska w rozmowie z Iwoną Boruszkowską
Publiczna, lecz osobna
Małgorzata Kowalska
Taka
Magdalena Kicińska
Ponadto w numerze:
Jak zdobywano polskie wyspy. Osadnicy, szaber i przemoc w relacjach o powojennym Wolinie Piotr Oleksy
Mojżesz jako rewolucjonista. Esej o egipskich korzeniach polityki i teologii Jan Assmann
Polska szkoła plakatu. Kto ją tworzył? Czym się charakteryzowała? Dlaczego odniosła sukces? Zdzisław Schubert w rozmowie z Urszulą Pieczek
Stacja: Literatura – Opowiadanie Andrzeja Muszyńskiego „Wracając”
Coustautin Noica (1909-1987) nalży, obok Eliadego, Ciorana czy Ionesco, do znakomitego pokolenia rumuńskich myślicieli i pisarzy urodzonych około roku 1910. Noica pozostał w Rumunii po drugiej wojnie światowej i większość jego dorobku powstała w czasach panowania w tym kraju komunistycznej dyktatury, przez którą był prześladowany. Ostatnie lata życia filozof spędził w niewielkiej miejscowości Pltini? niedaleko Sibiu, gdzie wraz z kilkoma uczniami, późniejszymi wybitnymi intelektualistami, takimi jak Gabriel Liiceanu, Andrei Ple?u, Victor Stoicha, Sorin Vieru i Thomas Kleininger, stworzył nieformalną szkołę filozoficzną, która była alternatywą dla oficjalnej marksistowskiej ideologii.Początkowo zainteresowania filozoficzne Noiki kształtowały się pod wpływem kantyzmu, ale największy wpływ wywarła na niego filozofia Hegla, zwłaszcza Fenomenologia ducha, którą oryginalnie interpretował i której pewne wątki rozwijał we własnych koncepcjach. W późniejszym okresie twórczości rumuńskiego filozofa można też zauważyć wątki bliskie myśli hermeneutycznej , zwłaszcza Heideggerowskiej. Istotne miejsce w koncepcjach Noiki zajmuje refleksja nad językiem rumuńskim i wpisaną w niego wizją bytu oraz kulturą rumuńską. Największym dziełem myśliciela jest wydany w 1981 obszerny traktat Devenirea ntru fiin, który jest wykładem jego ontologii opartej na pojęciu stawania się ku bytowi.W języku polskim dostępna jest jedna książka Noiki, wydane w roku 1997 Sześć chorób ducha współczesnego. Niniejsza raca pierwsza w Polsce poświęcona reńskiemu filozofowi zawiera teksty polskich, rumuńskich i francuskich badaczy myśli Noiki, poświęcone najważniejszym aspektom jego filozofii.
Po przegranej wojnie w roku 1945 społeczeństwo polskie zostało poddane ideologicznej indoktrynacji. Walkę zbrojną prowadziły oddziały partyzanckie żołnierzy wyklętych. Próby legalnego oporu PSL-u Mikołajczyka i Stronnictwa Pracy Popiela, zostały w ciągu kilku lat spacyfikowane. Pozostał Kościół Katolicki, który zwłaszcza po aresztowaniu Prymasa Wyszyńskiego, skupił się na swojej misji religijnej. Władza komunistyczna zawłaszczała stopniowo wszystkie dziadziny życia społecznego, gospodarczego, kulturalnego i naukowego. Przyszedł również czas na polską filozofię. Dziedzictwo które przenieśli filozofowie, którzy przeżyli wojnę i pozostali w kraju, wywodziło się w głównej mierze ze szkoły lwowsko-warszawskiej Kazimierza Twardowskiego, pryncypialnie odmiennej od obowiązującego marksizmu. Konflikt był nieunikniony. Dzięki monografii, kolejna biała plama historii zostaje ujawniona, a prawda dotrze do szerokiego kręgu czytelników.Chronologiczny zakres dwutomowej monografii obejmuje lata 1945 -1951 (tom I) oraz 1952-1965 (tom II). Część pierwsza, w oparciu o bogaty materiał źródłowy oraz dokumenty, po raz pierwszy w historiografii, w tak szczegółowy sposób, opisuje obronę dziedzictwa szkoły lwowsko-warszawskiej Kazimierza Twardowskiego, w szczególnie trudnym dla całej polskiej nauki okresie stalinowskim.Filozofowie mieli dwa wyjścia: albo ulec obcej sobie i społeczeństwu ideologii, albo podjąć z nią beznadziejną walkę. Niektórzy ulegli, ale większość podjęła rzuconą rękawicę i jako niezłomni i niepokorni stoczyli walkę o prawdę, zasady i godność polskich naukowców i filozofów. Książka opowiada tę mało znaną historię.Dzieje filozofii polskiej, tak słabo zbadane i upowszechnione, szczególnie w trudnym okresie stalinizmu, stanowią skarbnicę wiedzy, także historycznej. Autorzy ukazują w jaki sposób państwo totalitarne dewaluuje filozofię w imię ideologii, a naukę pauperyzuje do roli polityki. Dzieło skierowane jest do czytelników zainteresowanych: filozofią, historią filozofii, historią, politologią, historią kultury i nauki oraz innymi naukami humanistycznymi. Posiada ogromne walory poznawcze, edukacyjne i dydaktyczne. Szczególnie polecana jest uczniom, a także studentom w/w dziedzin nauki, pracownikom naukowym i szeroko pojętej inteligencji.
Znamienne dla „szalonych lat dwudziestych” niemieckiej filozofii było przekształcenie się tradycyjnych prądów filozoficznych w nowe dyscypliny filozoficzne. F i l o z o f i a ż y c i a, reprezentowana przez tak różnych autorów jak Nietzsche, Dilthey czy Bergson, staje się punktem wyjścia dla ustanowienia a n t r o p o l o g i i f i l o z o f i c z n e j, za której podstawowe teksty założycielskie uchodzą Stanowisko człowieka w kosmosie Schelera (1927) oraz Die Stufen des Organischen und der Mensch Plessnera (1928).
Heidegger poszerza zakres fenomenologii, syntetyzując ją z Dilthey’owską hermeneutyką i wprowadza w swoim Bycie i czasie (1927) o n t o l o g i ę f u n d a m e n t a l n ą. Podczas gdy Scheler i Plessner definiują świat człowieka z perspektywy życia organicznego, a Heidegger ujmuje go w perspektywie bycia, to u Ernsta Cassirera n e o k a n t y z m (szkoły marburskiej) ewoluuje w Filozofii form symbolicznych (1923, 1925, 1929) w stronę oryginalnej f i l o z o f i i k u l t ur y, która konceptualizuje świat ludzi jako świat symboliczny. (…)
Neokantysta Cassirer podejmuje tę wyjściową kantowską intuicję, rozszerza ją jednak także poza przyrodoznawstwo, na „cały obszar ‘rozumienia świata’”. Sam Kant przemierzył segmenty tego obszaru w k r y t y c e c z y s t e g o r o z u m u (matematyczne przyrodoznawstwo), k r y t y c e p r a k t y c z n e g o r o z u m u (moralność) i k r y t y c e wł a d z y s ą – d z e n i a (sztuka i biologia). Cassirer umieszcza dodatkowo w centrum krytycznej analizy mit, religię, język oraz obszar tak zwanych nauk o duchu (przede wszystkim tradycyjną historiografię oraz nauki historyczne) – można powiedzieć zatem, że wychodzi poza granice czystego rozumu. „Krytyka rozumu staje się zatem krytyką kultury”. „Kultura” oznacza tutaj ś w i a t l u d z i. Konstytuuje się nie tylko i nie przede wszystkim w nauce, lecz również w innych wymiarach sensu, takich jak mit, religia, sztuka czy język.
Tak jak niegdyś Kant obwieszczał, iż dumna nazwa ontologii musi ustąpić miejsca skromnemu mianu samej tylko analityki czystego intelektu, tak teraz Cassirer pokazuje, że nie tylko czysty intelekt jest siedzibą rzeczywistości i znaczenia, lecz są nią w s z y s t k i e osiągnięcia ludzkiego ducha.
Kultura jest ogółem manifestacji tych duchowych energii konkretyzujących się w danym tworzywie. Stąd również Cassirer twierdzić może, że człowiek w kulturze, „zamiast zajmować się rzeczami […], ustawicznie sam ze sobą rozmawia”.
W ciągu ostatnich dwustu lat polityka przejęła większość religijnych funkcji, roszcząc sobie prawo do zajmowania się sprawami najbardziej fundamentalnymi, takimi jak cel i sens życia, możliwość osiągnięcia szczęścia i spełnienia. W takim świecie, w którym wszystko stało się polityczne, zaczęto ostatecznie oczekiwać, że polityka faktycznie może wszystko — i przekonanie to przybierało postać osobliwej, głębokiej wiary w polityczne doktryny oraz ich zdolność do rozwiązywania podstawowych ludzkich problemów. Zjawisko to można określić mianem politycznej eschatologii, a jego geneza, natura i konsekwencje są tematem prezentowanej książki.
Książka prezentuje pionierską, oryginalną rekonstrukcję doktryny politycznej zbiorowego podmiotu, jakim jest społeczeństwo polskie. Stanowi ona rezultat połączenia warsztatów naukowych klasycznej filozofii politycznej i współczesnej empirycznej socjologii. Oddaje poglądy i refleksje dotyczące człowieka, społeczeństwa, własności, władzy i państwa, jakie Polacy ujawniają w szeroko zakrojonych fokusowych badaniach jakościowych i w ankietowych badaniach ilościowych. Obraz przekonań, jaki się z nich wyłania, ma charakter pluralistyczny, a jednocześnie odzwierciedla silne dążenie do harmonii w postrzeganiu, porządkowaniu i przeżywaniu świata zjawisk społecznych i politycznych. Łączy w sobie głęboko zakorzenione przesłanki konserwatywne, republikańskie, właściwe katolickiej nauce społecznej, z rozwiązaniami typowymi dla klasycznego liberalizmu i demokratycznego socjalizmu.
Według zen słowa są główną przeszkodą stojącą na drodze do zrozumienia. Najbardziej głębokie nauki zen nie mogą być przekazane za pomocą słów. Podobnie jest z wabi sabi. Trudno określić w kilku słowach, czym jest. To filozofia tak nieuchwytna, że nawet japońscy uczeni rozmawiają o niej jedynie w poetycki sposób, pozostawiając niewytłumaczalne niewytłumaczalnym. Wabi sabi można określić jako próbę wyrażenia miłości do życia zrównoważonej smutkiem wynikającym z nieuchronności końca. Bazuje na zasadach prostoty, pokory, powściągliwości, naturalności, radości i melancholii, jak również na zasadzie nietrwałości. Skłania nas do ponownego odkrycia intymnego piękna, które odnajdujemy w najdrobniejszych szczegółach tego, co oferuje nam natura.
Ta książka stanowi próbę wyjaśnienia ludziom Zachodu istoty wabi sabi. Być może dzięki niej zyskasz świadomość przejściowej natury ziemskich rzeczy i odkryjesz, jak subtelnie przyjemna jest ta nietrwałość. Wabi sabi to stan umysłu, który jest świadomy otoczenia i akceptuje je. Stopniowo przekonasz się, w jak doskonały sposób wabi sabi pozwala docenić czyste piękno życia. Piękno tkwi w pękniętej wazie, naturalnym kamieniu, dźwięku, jaki wydają krople deszczu uderzające o liście drzew. Dzięki tej książce będziesz myślał o wabi sabi jak o alternatywie dla świata pełnego pośpiechu i masowo produkowanych rzeczy. Być może zwolnisz, aby cieszyć się naturalnym pięknem. Jeśli zechcesz zacząć projektować w myśl tej filozofii, prędko się zorientujesz, jak subtelnej transformacji ulegną Twoje ciało, umysł i... dom.
W tej książce:
• Historia, czyli jak rozwijał się nurt wabi sabi
• Kultura, czyli jak japońskie poczucie piękna kształtuje wabi sabi
• Sztuka, czyli co określa wartości estetyczne wabi sabi
• Projektowanie, czyli jak tworzyć w stylu wabi sabi
• Duch, czyli uniwersalne przesłanie wabi sabi
Wabi sabi - poczuj słodycz ostatniej poziomki!
Jak przygotowywać się do wystąpienia przed publicznością lub przed kamerami? Jakie są sposoby radzenia sobie z tremą? Jak uniknąć wpadek i jak wybrnąć z sytuacji, gdy już się przydarzą? Jak postępować w kontaktach z dziennikarzami? – na te i inne pytania odpowiada Maciej Orłoś, jeden z najbardziej popularnych prezenterów telewizyjnych w Polsce.
Występowanie przed publicznością można porównać do prowadzenia samochodu: w obu przypadkach możliwe jest dojście do wprawy, ale początki są trudne – pisze Maciej Orłoś we wstępie swojej książki. Autor zaczyna od podstaw skutecznego wystąpienia, takich jak pierwsze wrażenie, nawiązanie kontaktu z publicznością oraz warstwa niewerbalna, aby następnie przejść do bardziej szczegółowych zagadnień, takich jak występy na żywo przed kamerą czy udzielanie wywiadów. Wszystkie wskazówki zostały poparte licznymi przykładami.
Książka jest doskonałym merytorycznie poradnikiem dla osób, które na co dzień muszą mierzyć się z szeroko rozumianymi publicznymi występami. Znajdziemy w niej również pełne humoru anegdoty zza kulis świata telewizji i biznesu.
O autorze:
Maciej Orłoś – laureat trzech Wiktorów, Super Wiktora oraz Telekamery. Znany przede wszystkim jako prowadzący magazyn „Teleexpress”, z którym związany jest od 1991 roku, jest również trenerem wystąpień publicznych, autoprezentacji i kontaktów z mediami.
„Ichigo Ichie – japońska sztuka przeżywania niezapomnianych chwil” to niezwykła książka, z której dowiemy się między innymi jak:
uwolnić się od przeszłości i przyszłości, by każdą przeżywaną chwilę móc uczynić wyjątkową
wykorzystać w życiu praktykę zen i – niczym Steve Jobs – uczynić z niej swój klucz do sukcesu
uczynić synchroniczność narzędziem świadomej magii
doprowadzać w kręgach zawodowych i życiu prywatnym do niezwykłych spotkań
poprawić nasze relacje dzięki nowemu ujęciu mindfulness
otwierać tamę nurtowi energii twórczej zawsze, gdy będzie nam potrzebna
Być może pojęcie światopoglądu pozwala nam wyrazić to, co w nas zachowawcze. [] Światopoglądy to nasze punkty oparcia, autoidentyfikacje pozwalające zachować poczucie stałości, sposoby naszego uczestnictwa w kulturze, ale zarazem narzędzia rekonstruowania samej kultury pod kątem naszych oczekiwań i preferencji. Owo pragnienie poczucia stałości które wcale nie musi być tym samym, co rzeczywista stałość jest być może kluczem do zrozumienia światopoglądu neoateistycznego, ale też sprawia, że bardziej przychylnie można spojrzeć na światopoglądy konkurencyjne wobec nowego ateizmu. Są one w pewnym sensie źródłowo filozoficznymi pamiątkami po dawnym świecie metafizycznej stabilności, jednak pamiątkami żywymi, ewoluującymi już według nowych reguł ponowoczesnych narracji, w świecie globalnego rozproszenia, wymuszonej mobilności, epistemologicznej rywalizacji. Dlatego o światopoglądach trudno pisać jako o teoretycznej abstrakcji, stają się nią bowiem dopiero wtórnie, w naszym zawsze o krok spóźnionym wobec nich opisie. Z istoty tego, co napisałem powyżej, wynika, że dużo lepiej przyjrzeć się im w ich działaniu: formowaniu i osiąganiu dojrzałości. O tym traktuje ta książka.Fragment publikacjiNowy ateizm. Rekonstrukcja światopoglądu
Nie ma lepszego sposobu, by zwiedzić piękną katedrę, jaką jest Suma teologiczna św. Tomasza z Akwinu, i poznać jej ducha, niż uczynienie tego w towarzystwie rozmiłowanego w niej człowieka. Taka przechadzka pozwoli nam lepiej poznać myśl wielkiego teologa kierującego się czułą miłością do Chrystusa i człowieka oraz kontemplującego to, co w człowieku odbija Boży obraz. Koncepcja życia moralnego św. Tomasza jest pełna nadziei i pozbawiona formalizmu. Jej autor wierzy głęboko, że dobro jest tak fascynujące, iż poprowadzi nas ku kontemplacji Tego, który je stworzył, i do bliskości z Nim. Gueullette jak koneser sztuki i znakomity przewodnik bierze nas pod rękę i wprowadza w gmach teologii św. Tomasza – teologii przyjaźni z Bogiem. Angażuje intelekt, jednocześnie pozwalając odetchnąć.
Czas jest naprawdę zagadkowy. A Carlo Rovelli jak nikt inny potrafi rozświetlać naukowe zagadki w sposób, który nam wszystkim otwiera oczy na zupełnie nowe światy – światy skryte w gąszczu tajemnych wzorów fizyki teoretycznej.
• Obraz czasu przed Newtonem
• Obraz czasu po Einsteinie
• Czas cieplny
• Gdzie się podziała teraźniejszość?
• Czy czas rzeczywiście spowalnia się i przyspiesza?
• Dlaczego wszechświat miał dawniej mniejszą entropię?
• Czy istnieją kwanty czasu?
Z czasem jest jak z płatkiem śniegu na dłoni – stopniowo, gdy mu się przyglądasz, roztapia się pomiędzy palcami i znika. Tradycyjnie myślimy o czasie jako o czymś podstawowym, linearnym, co płynie jednostajnie i niezależnie od wszystkiego innego. Przeszłość jest ustalona, przyszłość pełna możliwości… Wszystko to okazało się nieprawdziwe.
To, co nazywamy „czasem”, jest złożonym zbiorem struktur. Poddając czas coraz dokładniejszej i głębszej analizie, kawałek po kawałku, odarliśmy go z kolejnych warstw. Właśnie o tym jest ta książka. Ale nie tylko. W bezczasowym świecie musi przecież istnieć coś, co prowadzi do wykształcenia się takiego czasu, do jakiego przywykliśmy – z jego porządkiem, przeszłością różną od przyszłości i gładkim płynięciem. Nasz czas musi się jakoś wokół nas wyłaniać, przynajmniej dla nas i w naszej skali.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
