Noam Chmsky (ur. 1928) to chyba obecnie najsłynniejszy amerykański naukowiec, na pewno najczęściej cytowany. Jest lingwistą, psychologiem, filozofem, a także niezwykle zaangażowanym politycznie działaczem lewicowym, Intelektualistą lewicowym, sam deklaruje się jako zwolennik anarchosyndykalizmu, a właściwie ""libertariańskiańskiego socjalizmu"", u którego podstaw leżą m.in. idee anarchizmu. W ""Requiem dla amerykańskiego snu"" ukazuje w jaskrawym świetle utopijną ideologię neoliberalizmu, absurdalnej idei, według której rynki powinny decydować o wszystkich aspektach funkcjonowania ludzkości. Wskazuje także jak bardzo odległy jest dzisiejszy neoliberalny świat i neoliberalna ideologia od założeń liberalizmu w wersji ""ojca"" liberalizmu Adama Smitha. Rozprawia się z fatalnymi konsekwencjami tej ideologii dla społeczeństwa, kultury i polityki. Tłumaczy, jak korporacje zindoktrynowały ludzi, środowisko akademickie i środki masowego przekazu, aby uczestniczyli w projekcie, który zniszczył życie pracujących mężczyzn i kobiet i unicestwił powszechne dobro. Każda obietnica orędowników neoliberalizmu to kłamstwo. Jest narzędziem służącym do dokonania największego w dziejach transferu bogactwa ""wzwyż"", do 1 procenta (Chomsky mówi wręcz o promilu) najbogatszych, powodując spadek zarobków, redukcję świadczeń i doprowadzając do ubóstwa ludzi pracy. Niszczy demokratyczne instytucje. Wykorzystuje umowy handlowe do unikania podatków i zakładania firm wyzyskujących tanią siłę roboczą. Jak dowodzi Chomsky, możliwość wprowadzania własnych praw i przepisów doprowadziła do powstania mafijnego systemu ekonomicznego i mafijnego systemu politycznego. Wskazuje też ewentualne drogi wyjścia. Warto sprawdzić!
Urodzony w Peru, antropolog i filozof Carlos Castaneda (1925-1998), to autor 12 książek, napisanych w ciągu 30 lat i sprzedanych w 8 milionach egzemplarzy, przetłumaczonych na 17 języków. Otworzył okno na inny, nieznany świat istniejący równolegle z naszym.W swoich książkach opisuje doświadczenia zdobyte podczas przebywaniaz don Juanem Matusem, indiańskim czarownikiem i szamanem.W Podróży do Ixtlan, trzeciej książce, po Naukach don Juana i Odrębnej rzeczywistości, Castaneda znowu zanurza się w magiczny świat czarowników, korzystając z dalszych nauk don Juana. Dzieli się nimi z nami, pokazując czym naprawdę jest zatrzymanie świata i postrzeganie rzeczywistości, takiej jak widzą ją czarownicy.Teraz, dziesięć lat po pierwszym spotkaniu z don Juanem, autor przeglądając swoje notatki uświadamia sobie, że rośliny psychoaktywne nie są jedynym środkiem do poznania alternatywnych światów.""Carlos Castaneda jest jednym z najbardziej dogłębnych i wpływowych twórców XX wieku. Jego wgląd utorował drogę do przyszłej ewolucji ludzkiej świadomości.Mamy w stosunku do niego dług wdzięczności.""Deepak Chopra
Dzisiaj nasz świat jest rozbity i nierzeczywisty, a pojęcia są ułomne. Żyjemy na resztkach tego, czego fundamenty stale podcinamy – diagnoza postawiona przez Chantal Delsol jest raczej ponura. Francuska filozofka pyta nas – współczesnych Europejczyków – o to, na czym nam zależy. Jakimi zasadami kierujemy się w życiu? Co stanowi podstawę naszej tożsamości? Dlaczego zdradzamy wartości europejskie i szukamy dla nich substytutów? Sięga w głąb europejskiej tradycji i odkrywa jej elementarne zasady, nasze kamienie węgielne, odniesienia kulturowe, które – w głębi serca – kochamy i bez których nie potrafimy się obejść.
Późna nowoczesność sprawia, że wstydzimy się kochać konkretną ojczyznę, każe nam być obywatelami świata i kochać cały świat, udając, że inne światy kulturowe są nam tak samo bliskie jak nasz własny. (…) Ale to wszystko jest sztuczne. Kochać można tylko to, co szczególne. Żadna kobieta nie kocha wszystkich mężczyzn ani odwrotnie. Miłość do świata kulturowego jest przywiązaniem do konkretnej, szczegółowej kultury i nie ma w tym nic wstydliwego.
[z Wprowadzenia]
Chantal Delsol (ur. 1947) – francuska filozofka. Zajmuje się filozofią polityczną, historią idei i antropologią filozoficzną. Autorka kilkunastu książek filozoficznych i powieści, jako publicystka współpracuje m.in. z „Le Figaro” oraz „Valeurs Actuelles”. Członkini Akademii Francuskiej, profesor Uniwersytetu Paris-Est Marne-la-Vallée. Założycielka Ośrodka Studiów Europejskich.
Drugi tom szkiców krytycznych Andrzeja Horubały publikowanych w tygodniku „Do Rzeczy”. Zebrane w tej książce teksty stanowią gorący zapis polskiego życia kulturalnego w latach 2014 i 2015.
Mikrofony zbierają więcej, niż chcielibyśmy przyznać. W nagraniach odbijają się nasze pragnienia i sprzeczności. Refleksja o field recordings – o słuchaniu „na faktach” – nie mogła trafić na dogodniejszy moment. Wygląda na to, że świat właśnie kończy się upłynniać, a może już spod nas wyparowuje.
Czym jest psychologia INDYGENICZNA? W jaki sposób psychologowie poznają przedmiot (podmiot!) własnych badań i co nim REALNIE może, a co być powinno? Jakie znaczenie dla ustaleń psychologicznych ma KONTEKST historyczno-kulturowy badanego/badacza? I co na to wszystko… słowiańska dusza? Niniejsza książka stanowi próbę uwrażliwienia Czytelnika na refleksję nad powyższymi pytaniami wychodząc naprzeciw ponowoczesnym wyzwaniom psychologii badającej realność OSOBY, w tym jej MITYCZNĄ TOŻSAMOŚĆ. Przekonanie, iż psychologia winna wypowiadać się o istniejącym, a nie statystycznym człowieku, zaś teorie psychologiczne muszą ulec personalnemu i kulturowemu zrelatywizowaniu, wiedzie Autorów do podjęcia próby (re)konstrukcji słowiańskiego ROZUMIENIA zjawisk psychicznych. Jak zatem wyglądała(by) PSYCHOLOGIA, CZYLI NAUKA O DUSZY Słowian i jak bardzo należałoby skorygować współczesną, zuniwersalizowaną psychologię, by choć w części oddawała jej specyfikę? Próbę odpowiedzi m.in. na te pytanie znajdzie Czytelnik na kartach niniejszego tomu.
Napisany ze znaczną erudycją tekst jest zaproszeniem do refleksji nad miejscem kształtowanej przez wieki duchowości i życia psychicznego Słowianina w jego współczesnym obrazie. (…) Stosunek Autorów do przedmiotu badań i zaangażowanie w „sprawę” czyni lekturę tekstu żywą i wciągającą. (…). Książka jest oryginalnym autorskim pomysłem wzbogacenia współczesnej myśli psychologicznej o idee zaczerpnięte z dawnej obyczajowości i szeroko rozumianej duchowości słowiańskiej. (…) ma niewątpliwie wartość poznawczą; otwiera przed czytelnikiem pradawny świat Słowian z ich językiem, obrzędowością, psychiką/duszą. (…) Postuluje „sięganie do korzeni” (…) w rozumieniu współczesnego człowieka. Co więcej, zakłada możliwość budowania „nowej psychologii” na podstawie dawnych wierzeń i mitów. (…) Żywa narracja i chwilami prowokacyjna argumentacja budzi emocje i zmusza do refleksji.
dr hab. Anna Suchańska, prof. UAM
Co zostaje po śmierci bliskiej osoby? Przedmioty, wspomnienia, urywki zdań? Narrator porządkuje książki i rzeczy pozostawione przez zmarłą matkę. Jednocześnie rekonstruuje jej obraz mocnej kobiety, która w peerelowskiej, a potem kapitalistycznej rzeczywistości umiała żyć wedle własnych zasad. Wyczulona na słowa, nie pozwalała sobą manipulować, w codziennej walce o szacunek nie poddawała się. Była trudna. Była odważna.W tej książce nie ma sentymentalizmu matka go nie znosiła są za to czułość, uśmiech i próba zrozumienia losu najbliższej osoby. Jest też opowieść o tym, jak zaczyna odchodzić pierwsze powojenne pokolenie, któremu obiecywano piękne życie.
"Zmarnowałem dzieciństwo i młodość. Nie słuchałem Stonesów ani Depeche Mode. Moimi rockmanami byli graficy".
Do domu architekta, Piotra Wichy, nie mają wstępu kapcie, pufy ani meblościanki. Po podłodze stukają drewniaki, zdobyte cudem odrzuty z eksportu. Plakaty Świerzego, klocki Lego, deska kreślarska ojca i rubryka "Wybraliśmy dla Ciebie" w piśmie "Ty i Ja" to pilnie strzeżone przyczółki w wojnie z peerelowską brzydotą. Potem syn architekta zostaje projektantem. W kraju zmienia się system. Wróg jednak pozostaje ten sam, jest tylko bardziej krzykliwy. "Nasze logoski są za małe!" - denerwują się klienci. W mediach emocje wypierają fakty, a rozmowy o kolorach wciąż przyprawiają grafików o zawał serca. "Zakochaj się w designie" - zachęcają ekrany w warszawskich tramwajach. Starannie zaprojektowane wnętrza dyscyplinują gości skuteczniej niż ochrona przy wejściu. Ktoś kiedyś mówił, że design miał zmieniać świat na lepsze?
Te krótkie, finezyjne teksty są jak obrazki z kalejdoskopu - przegląda się w nich estetyczne oblicze Polski ostatnich czterdziestu lat. Łączą je poczucie humoru, erudycja i literacki talent autora. Marcin Wicha pokazuje, że design nie jest tak niewinny, jak by się mogło zdawać. Ale że choć w projektowaniu zdarzają się groteskowe sytuacje, nie przestaje ono być fantastycznym zajęciem.
Czyta Marcin Popczyński
Czy w kosmosie jest szybki internet? Kiedy człowiek postawi stopę na Marsie? Jak pachnie przestrzeń kosmiczna? Czy w stanie nieważkości da się korzystać z iPada? Czy każdy z nas może zostać astronautą?Czy zdarzyło ci się patrzeć w nocne niebo i zastanawiać się, jakie tajemnice może skrywać ogrom przestrzeni kosmicznej? Czy wyobrażałeś sobie kiedyś, jak to jest być astronautą i patrzeć na Ziemię z góry?Wcale nie musisz aplikować o pracę w agencji kosmicznej, aby poznać odpowiedzi na te i setki innych pytań, na które w niniejszej książce odpowiada brytyjski astronauta, Tim Peake.Dzięki tej wspaniałej książce poczujesz się jak prawdziwy badacz kosmosu: usłyszysz ryk silników startującej w kosmos rakiety, zerkniesz w nocne niebo, by zobaczyć okrążającą Ziemię Międzynarodową Stację Kosmiczną i przekonasz się, jakie to jest podziwiać wschody i zachody słońca 16 razy na dobę.Ten pełen pasji do nauki przewodnik po życiu w kosmosie zabierze cię w niezwykłą podróż w kosmos, pokaże tajniki pracy astronauty i odkryje cuda technologii kosmicznej stworzonej przez człowieka.Nie pozwól nikomu, aby powiedział ci, że nie możesz czegoś osiągnąć. Tim Peake___O autorzeTim Peake pilot i astronauta Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) pochodzący z Wielkiej Brytanii. W 2016 roku ukończył misję Principia, w trakcie której przez pół roku pracował na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej Ekspedycji 46/47. Od lat jest ambasadorem brytyjskiej nauki i kariery w przestrzeni kosmicznej. Bardzo chętnie udziela się w mediach społecznościowych i uczestniczy w spotkaniach, promując naukę i inżynierię wśród uczniów szkół.
"Anne-Marie Slaughter posiada niezwykły dar rzucania światła na ważne zdarzenia i sprawy z naszej codzienności. Dlatego właśnie ta książka jest lekturą obowiązkową dla każdego, kto chce być zarówno liderem w pracy zawodowej, jak i pełnym zaangażowania rodzicem" - ARIANNA HUFFINGTON
Wyrazista, sugestywna i skłaniająca do zastanowienia wizja, w jaki sposób doprowadzić do końca podejmowane od wielu lat wysiłki, zmierzające do jednakowego traktowania kobiet i mężczyzn w życiu zawodowym i rodzinnym.
Gdy Anne-Marie Slaughter zdecydowała się w 2009 roku objąć (jako pierwsza kobieta w historii) wymarzoną posadę szefowej Sztabu Planowania Polityki Departamentu Stanu, była pewna, że zdoła pogodzić wymagania związane z zajmowanym stanowiskiem w Waszyngtonie ze zobowiązaniami wobec rodziny mieszkającej w niewielkim Princeton w stanie New Jersey. Jej mąż oraz obaj synowie zachęcali ją, aby skorzystała z okazji i podjęła współpracę z ówczesną sekretarz stanu Hillary Clinton. Od momentu ukończenia studiów prawniczych szybko pięła się po kolejnych szczeblach kariery, a teraz stanęła przed tak poważnym wyzwaniem. Okazało się jednak, że życie nie zawsze podporządkowuje się naszym planom. Obowiązki rodzicielskie sprawiły, że postanowiła opuścić Departament Stanu i kontynuować karierę akademicką, dzięki czemu mogła poświęcać więcej czasu najbliższym.
Z czasem zaczęła kwestionować feministyczne koncepcje, do niedawna bliskie jej przekonaniom. Opublikowany artykuł "Why Women Still Can't Have It All" w czasopiśmie "The Atlantic" wywołał w całym kraju bardzo ożywioną dyskusję i stał się jednym z najpoczytniejszych tekstów w historii tego magazynu.
Od tamtego momentu profesor Slaughter nie ustawała w wysiłkach, aby zmieniać podejście do utrwalanych przez wiele lat przekonań dotyczących życia, rodziny i pracy. Chociaż prześcigano się w różnych propozycjach i radach, w jaki sposób kobiety mogłyby przebić się przez szklany sufit lub walczyć z "karą za macierzyństwo" przepaść dzieląca kobiety i mężczyzn, szczególnie w przypadku wynagrodzenia za pracę, jest coraz większa.
Autorka sięgając po poruszające historie z własnego życia, zaprezentowała w nowatorski i nieskomplikowany sposób swoją wizję rzeczywistej równości obu płci oraz metody pozwalające ten cel osiągnąć.
Ze wstępu: Koncepcja rozprawy bazuje na dwóch zasadniczych założeniach. Po pierwsze, monografia ma stanowić diachroniczną analizę wycinka kultury Polski Ludowej ? opisywać dynamikę rozwoju poetyki kryminalnych seriali i filmów telewizyjnych i wskazywać na momenty szczególnie dla tego rozwoju ważne. Przedmiotem zainteresowania są zatem strukturalne właściwości omawianych produkcji: aktualizowane schematy fabularne, sposoby konstruowania bohaterów, opozycje dynamizujące kryminalne fabuły, charakterystyczne motywy itd. Po drugie, omawiane przemiany gatunkowe zostały osadzone w szerokim ? także pozafilmowym ? kontekście, pozwalającym zrozumieć ich genezę. Wspomniane właściwości strukturalne zaistniały bowiem w określonej kulturowej ramie determinującej kierunek ich rozwoju. W ten sposób estetyczna, tekstualna analiza produkcji telewizyjnych uzupełniona została analizą kontekstualną, pozwalającą wskazać na pozafilmowe czynniki modelujące opisywany gatunek i jego charakterystyczne elementy."Robert Dudziński ? doktorant w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, w 2014 roku obronił pracę magisterską pt. Produkcje sensacyjno-kryminalne Telewizji Polskiej w latach 1965?1989, za którą otrzymał wyróżnienie w I konkursie im. Mieczysława F. Rakowskiego na najlepszą pracę magisterską z historii PRL, organizowanym przez tygodnik „Polityka”. Członek zarządu Stowarzyszenia Badaczy Popkultury i Edukacji Popkulturowej „Trickster” (www.tricksterzy.pl). Jego zainteresowania badawcze obejmują problemy kultury masowej Polski Ludowej i III Rzeczypospolitej. Publikował m.in. w „Kulturze Popularnej”, „Literaturze i Kulturze Popularnej” oraz w tomach zbiorowych.
Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898-1939) – to najpoczytniejszy polski autor w dwudziestoleciu międzywojennym. Twórca takich nieprzemijających przebojów czytelniczych, jak Kariera Nikodema Dyzmy czy Znachor, żeby wspomnieć tylko te najbardziej znane.
Wbrew powszechnemu mniemaniu powieść Kariera Nikodema Dyzmy, wydana w 1932 roku, nie była jego debiutem jako człowieka pióra. Na przełomie lat 1924/1925 T. Dołęga-Mostowicz został felietonistą dziennika „Rzeczpospolita”. We wrześniu 1927 roku za swoje cięte i bezkompromisowe publikacje zapłacił ciężkim pobiciem przez „nieznanych sprawców”. Napastnicy poruszali się, jak wykazało śledztwo, samochodem komendanta głównego Policji Państwowej.
Tom zawierający opisy i komentarze dotyczące życia społecznego i dnia codziennego, który oddajemy w Państwa ręce, jest swoistym literackim dokumentem epoki i drugą częścią zbioru ponadczasowych w swojej wymowie felietonów i opowiadań, które Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał przed rozpoczęciem błyskotliwej kariery powieściopisarskiej.
Wietnam, afera Watergate, Iran-Contras, krętactwa Clintona... i w końcu kłamstwo zostało uznane za normę. Przyzwyczailiśmy się do tego, że wszyscy kłamią. Sukces Trumpa i Brexit to jednak nowe zjawiska. Witamy na pustyni postprawdy.
Czy w czasach postprawdy istnieje tylko relatywizm i osobiste przekonania, nie ma dziennikarskiej rzetelności, a „fake news” nie da się odróżnić od newsów? Matthew d'Ancona w przystępnie napisanej książce wyjaśnia, co kryje się za najczęściej przywoływanym słowem roku.
Dziennikarz piszący od kilku dekad dla najważniejszych brytyjskich tytułów prasowych przekonuje, że stawka w walce o prawdę jest zbyt wysoka, by można było przejść obok tego obojętnie. Bo tak naprawdę nikt z nas nie chce żyć w świecie postprawdy.
Dlaczego Polacy głosują na PIS?Maciej Gdula pojechał do pewnego miasteczka na Mazowszu, żeby sprawdzić, dlaczego Polacy głosują na Prawo i Sprawiedliwość. Raport z jego badań zaskoczył komentatorów politycznych i krytyków obecnej władzy. Gdula pokazał, że polityczna oferta PiS to nie tylko 500+, ale też odpowiedź na rosnące aspiracje Polaków. Oferta ta trafia do ludzi, bo odgrywają oni określoną rolę w dramacie społecznym, którego scenarzystą i reżyserem jest Jarosław Kaczyński.Według Gduli PiS to zjawisko wymykające się szufladce populizmu, a kluczem do rozumienia drugich rządów Kaczyńskiego jest nowe pojęcie wprowadzone przez autora: neoautorytaryzm.Co z tego wynika dla Polski i dla opozycji? Przeczytajcie, bo to wiedza bezcenna zwłaszcza w kontekście nadchodzących wyborów.
Aktor – to brzmi dumnie. Oni wiedzą i czują, że akceptuję ich takimi, jacy są. Aktorstwo to trudny zawód, niebezpieczny i zwodniczy, niesamowity i wspaniały, gdy komuś idzie, kiedy sprzyja los i ma się swoich „pięć minut”, a czasami kwadrans, albo i magiczną godzinę. Ale także gorzki jak piołun, gdy nie ma propozycji, nikt nie dzwoni, telefon milczy i latami się nie układa. I wreszcie okrutny, kiedy po latach pracy zostają tylko wspomnienia. Z niektórymi aktorami łączy mnie nić porozumienia i długoletnia przyjaźń. Z niej bierze swój początek ta książka, będąca zbiorem przygodnych refleksji nad aktorstwem i aktorem w filmie.
Wybitny esej o tożsamości i historii Europy, a zarazem monografia jednej z najważniejszych rzek starego kontynentu
Dunaj. Rzeka, która należy do wielu narodów, kultur, języków i tradycji w dziele Magrisa zamienia się w metaforę złożonej i wielowarstwowej tożsamości współczesnego Europejczyka.
Pisarz przemierza rzekę od źródeł do ujścia, a więc od Niemiec do Rumunii, ale jego opowieść nie jest tylko dziennikiem podróży. Magris mistrzowsko posługuje się esejem, reportażem, szkicem literackim i w istocie tworzy z nich odrębny gatunek. Odwiedzane miejsca są pretekstem do opowiadania historii tych zakątków, ale przede wszystkim zachęcają autora do refleksji nad zaginioną Atlantydą, ową Mitteleuropą zdolną połączyć rozmaite elementy kulturowe z Zachodu i Wschodu w nową spójną całość.
Jeśli w ogóle można książkę napisać tak, jak płynie rzeka, to właśnie Magrisowi udało się to w pełni. Niespieszna, dygresyjna, erudycyjna. Arcydzieło.
Claudio Magris (ur. 1939) jeden z najwybitniejszych włoskich powieściopisarzy, eseistów, krytyków literackich i tłumaczy, wywierający znaczący wpływ na kulturę europejską. Jest profesorem germanistyki na Uniwersytecie w Trieście, pisze artykuły dla „Corriere della Sera” i innych europejskich gazet. Jego książki były tłumaczone na 20 języków. Otrzymał najważniejsze europejskie nagrody, m.in. Premio Strega, Nagrodę Erasmusa, Nagrodę Księcia Asturii i Friedenspreis.
Ksiądz Boniecki ma głos w moim domu to hasło na powrót stało się potrzebne.Czym jest kościelny feminizm? Jak pogodzić się ze starością? Czy spowiedź może być terapią? Jak stawić opór terroryzmowi? To tylko niektóre tematy poruszane w tej książce przez ks. Adama Bonieckiego.Połączenie odebrane jest wyborem najistotniejszych, ponadczasowych tekstów ks. Bonieckiego z ostatnich lat, publikowanych na łamach Tygodnika Powszechnego. Jego głos pełen akceptacji, mądrości i zrozumienia jest właśnie tym, czego potrzeba teraz polskiej debacie.Książka, która pozwala usłyszeć głos autorytetu.Zabierając głos, trudno kierować się zasadą, żeby się tylko komuś nie narazić. Nie ma też sensu uciekanie w ważnych kwestiach w pobożne banały. ()Jacek Kuroń mawiał: Jeśli chcesz się wszystkim podobać, to się zapisz do orkiestry dętej.(fragment książki)Każde słowo ks. Bonieckiego to pomoc w łapaniu równowagi"". Czekam na te słowa jak na powietrze. Nie tylko ja. Bardzo dziękujemy.Krystyna Janda
"W pułapce kobiecości" to zbiór esejów skierowanych do nas – kobiet – znajdujących się na różnym etapie życia. To opowieść o tym, co nas boli, na co brakuje nam odwagi i z czym musimy się na co dzień mierzyć. To książka o kobietach, o mnie, o Tobie i napisana dla Was, abyście zrozumiały, że w pułapce kobiecości nie tkwicie same i możecie śmiało uśmiechnąć się do siebie na myśl o swojej nieperfekcyjności i pomimo przejściowej bezsilności. W książce pokazuję Ci swoją wizję tego, jak, będąc kobietą, nie zwariować w dzisiejszym świecie i jak poczuć to, co najcenniejsze w życiu, czyli spełnienie. Przeczytasz o tym, jak poradzić sobie z presją otoczenia, obalić stereotypy, pokochać siebie miłością bezwarunkową, zaakceptować swoje ciało i wady partnera. Piszę też o innych tematach, które znane są tylko kobietom.
Wśród okrytych złą sławą bohaterów publikacji odnajdziemy największych seryjnych morderców tamtych czasów, takich jak: Leszek Pękalski (który ? nomen omen ? wkrótce wyjdzie na wolność po odbyciu zasądzonej kary); Karol Kot, będący przestępczym ewenementem na skalę światową, czy też Władysław Mazurkiewicz ? nietypowy w swojej kategorii przestępca działający w okresie II wojny światowej oraz wielu innych, nieszablonowych przedstawicieli świata przestępczego.
Pracę Janusza Jastrzębskiego wyróżnia bardzo dokładna prezentacja danych dotyczących opisywanych spraw. Niezbędne informacje Autor zaczerpnął bezpośrednio z akt i protokołów sądowych oraz notatek funkcjonariuszy milicji. Niewątpliwą zaletą publikacji jest także interesująca forma przekazu opisywanych wydarzeń oraz pogłębiona analiza czynności dochodzeniowych i późniejszych procesów sądowych. Za przykład może posłużyć rozprawa Leszka Pękalskiego, określanego „wampirem stulecia”. Autor książki wskazuje na liczne komplikacje, jakie zaistniały w toku prowadzonego śledztwa. Wykrycie zabójcy utrudniał fakt, iż w tym samym czasie i dodatkowo na tym samym obszarze grasował inny notoryczny gwałciciel. Autor mistrzowsko ujął i połączył modus operandi obu sprawców, angażując czytelnika w przedstawione fakty i trzymając go do końca w napięciu. Dopiero po pewnym czasie śledczym udaje się ustalić, że za przestępczymi czynami kryje się nie jeden sprawca.
Mnogość ujawnionych faktów dotyczących każdego sprawcy, sposób ujęcia działania przestępców, a także wybór zabójców o atypowych skłonnościach sprawiają, że książkę tę czyta się jednym tchem, niczym dobrą powieść sensacyjno-kryminalną. Nie możemy jednak zapominać, że jest ona także swego rodzaju dziełem historycznym, swoistym dokumentem, traktującym o realiach PRL-u i głośnych przestępstwach tamtych czasów. Osobiście bardzo żałuję, że nie miałem okazji zapoznać się z „Bestiami” w czasie, gdy pracowałem nad własnymi książkami o seryjnych zabójcach. Dzieło to z pewnością wzbogaciłoby wiele moich wniosków i uzupełniło przedstawione fakty o cenne i interesujące szczegóły. Jarosław Stukan, Autor książki „Seryjni mordercy”
Seria Jeden Esej prezentuje teksty współczesnych twórców, historyków, badaczy kultury. Jest głosem ludzi niepokornych, gotowych podważać utrwalone narracje i skostniałe schematy poznawcze. Każda książka z tej serii stanowi gest otwarcia, zaciekawienia drugim człowiekiem i gotowości na spotkanie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
