Tutaj znajdziesz bogaty wybór lektury z zakresu chrześcijaństwa: modlitewniki, teologia, historia religii, żywoty świętych, wiara, cuda, katecheza, islam, judaizm, religie dalekiego wschodu oraz świata starożytnego.
Tradycja prawosławna nigdy nie dokonywała jasnego rozróżnienia pomiędzy mistyką i teologią, pomiędzy doświadczeniem osobistym i dogmatem Kościoła. Według niej, celem teologii nie jest abstrakcyjna wiedza o Bogu, lecz przygotowanie człowieka na ostateczne zjednoczenie ze Stwórcą. Zamiast starać się przeniknąć tajemnice wiary za pomocą rozumu, ma ona skłaniać do wewnętrznej przemiany umysłu, aby otworzyć nas na doświadczenia mistyczne. Cała teologia zmierza zatem ku życiu mistycznemu, będącemu niczym innym, jak chrześcijańskim życiem duchowym.
Włodzimierz N. Łosski (1903-1958) był jednym z największych teologów prawosławnych. Jego twórczość głęboko naznaczyła odnowę prawosławnego Wschodu z Zachodem. W tej książce Łosski ukazuje to, co w jego wierze najgłębsze i najcenniejsze: Boga w Trójcy Świętej, człowieka stworzonego na Jego obraz i podobieństwo, dzieło Syna i Ducha Świętego w Kościele oraz ostateczne przeznaczenie człowieka.
Napisany ponad sześćdziesiąt lat temu Esej o teologii mistycznej cieszy się niezwykłą popularnością wśród tych, którzy pragną zgłębić świat duchowości prawosławnej. Książka ta do dziś z zadziwiającą aktualnością wskazuje drogę współczesnej teologii chrześcijańskiej.
Słowa Jezusa ? jak również Jego gesty i życie ? wielokrotnie są paradoksalne. I nie może być inaczej. Stare bukłaki powszedniego języka nie mogą pomieścić młodego wina słów Chrystusa. Ewangeliczny paradoks jest odkryciem prawd niewypowiedzianych. Objawieniem głębokiego człowieczeństwa Chrystusa. Jest wyłomem, zdziwieniem, zgorszeniem, fantazją, przesłaniem, proroctwem. W książce tej ? stanowiącej doskonałą kontynuację innej pozycji ks. Bruno Maggioniego, zatytułowanej Był naprawdę człowiekiem ? autor po mistrzowsku wprowadza nas w niesłychaną nowość ewangelicznego orędzia.
Bruno Maggioni, włoski kapłan z diecezji Como, studiował teologię i nauki biblijne na Uniwersytecie Gregoriańskim i w papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. Jest wykładowcą na Wydziale Teologicznym Północnych Włoch i na Uniwersytecie Katolickim w Mediolanie oraz redaktorem naczelnym ?La rivista del clero italiano?. Autor licznych publikacji z egzegezy i teologii biblijnej.
W serii ?z Biblią w Trzecie Tysiąclecie? ukazały się następujące książki jego autorstwa: Trudna wiara, Nadzieja odnaleziona, Był naprawdę człowiekiem, Wędrówka przez Biblię.
Żądza posiadania jest źródłem wielu innych grzechów, zwłaszcza gdy człowiek zabiega wszelkimi możliwymi sposobami o posiadanie dóbr, ich pomnażanie i bezwzględne utrzymanie, widząc w nich środek do zaspokojenia wszelkich żądz. Chciwość prowadzi często do twardości serca wobec bliźnich, rodzi żądzę władzy, niesprawiedliwość i brak skrupułów w dobieraniu środków do tępienia dóbr duchowych. Lekarstwem na nią jest rozważanie o przemijaniu życia, o powołaniu człowieka do wieczności, a także szukanie wzorców w życiu Jezusa.
Książka ta pragnie zaproponować Ci podróż zupełnie wyjątkową, podróż, której celem jest odkrywanie Mszy Świętej. Tak, Msza Święta wciąż pozostaje do odkrycia, do zbadania, ponieważ jest niczym kopalnia, która kryje w sobie ogromne skarby. Poznawaniu jej i kosztowaniu nie ma końca.
Począwszy od dnia Twojej Pierwszej Komunii, niedziela po niedzieli, dzień po dniu, Pan zaprasza Cię na swoją ucztę.
Wyruszymy zatem, by wspólnie odkrywać Mszę Świętą - jako zaproszeni goście, którzy chcą uświadomić sobie, jakie szczęście ich spotkało z chwilą otrzymania tego zaproszenia.
Postaramy się dowiedzieć, jakim rodzajem uczty jest ta, na którą zaprasza nas Bóg, gdzie się ona odbywa, jak należy w niej uczestniczyć, jaki jest poczęstunek i jak należy zachować się względem pozostałych zaproszonych gości.
Wybór najważniejszych papieskich homilii i przemówień z okresu całego pontyfikatu. Niektóre wystąpienia Jana Pawła II miały szczególne znaczenie dla historii Kościoła i świata: przemówienia na forum ONZ i UNESCO, wypowiedzi na temat stosunku Kościoła do nauki czy pierwsza homilia Papieża w synagodze.
W uzupełnionym wydaniu dodano około trzydziestu nowych tekstów wygłoszonych między innymi z okazji Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 czy poświęconych wielkim błogosławionym i świętym wyniesionym na ołtarze przez Jana Pawła II
Nowe, przepiękne wydanie komunijnego albumu; prawie 120 fotografii – wzruszające, niezwykłe relacje między Janem Pawłem II i najmłodszymi utrwalone od pierwszych dni Pontyfikatu przez osobistego fotografa Ojca Świętego. Książka opatrzona jest wspaniałymi cytatami, refleksjami Papieża na temat dzieci, pierwszej Komunii św., rodziny, małżeństwa.
Dzieci rozpraszały największe troski Jana Pawła II. Niezwykłe relacje między Ojcem Świętym a najmłodszymi przez ponad 20 lat utrwalał okiem artysty i dokumentalisty papieski fotograf Arturo Mari. Jego zdjęcia zawierają niesamowity ładunek emocjonalny i trafiają prosto do serca.
Wzruszająca Pamiątka Pierwszej Komunii Świętej z miejscem na wpis i wklejenie komunijnej fotografii. Piękne złocenia.
By słowo Boże prawdziwie żyło w codzienności dzieci, by skutecznie dopomagało im rozumieć siebie, drugiego człowieka i otaczający je świat, by było dla nich Dobrą Nowiną, należy pomóc im je przyjąć i wypełnić.
Autorzy niniejszej publikacji prezentują scenariusze nabożeństw i modlitewnych spotkań na czas Wielkiego Postu, Wielkanocy, na uroczystości pierwszokomunijne oraz na najpopularniejsze wydarzenia roku (Dzień Matki, początek wiosny). Każda propozycja dostosowana jest do dziecięcej świadomości i percepcji, oparta jest na inscenizacjach, pieśniach, modlitwach i komentarzach prowadzącego. Wszystkie stanowią nieocenioną pomoc dla duszpasterzy, katechetów i animatorów – dzieciom zaś przynoszą radość i doświadczenie Bożej miłości.
Brakowało współczesnej syntezy pierwszego wieku historii franciszkańskiej. Bardzo pożyteczna praca Lazaro Iriarte (polskie wydanie: Historia franciszkanizmu, Kraków 1998), jest z konieczności syntetyczna, ponieważ obejmuje całą historię franciszkanów do roku 1975. Praca R. Mansellego wypełnia ewidentny brak. Jest bardzo dobrze napisana książką wprowadzającą czytelnika w końcowe stulecie średniowiecza, które stało się świadkiem bujnego rozkwitu w wymiarze ludzkim, artystycznym i religijnym, zanim nastał jego gwałtowny zmierzch. Przewodnikiem pewnym po tej interesującej epoce jest Raoul Manselli, który po dwudziestu latach od swej śmierci nadal wydaje liczne owoce świadczące o jego szeroko zakrojonej działalności pisarskiej, niezmordowanej pracy badawczej, gorącej pasji do historii. Niniejszym dzieło, które publikujemy, odnosi się do okresu, który Manselli zbadał w jego wielu aspektach i momentach. Autora przedstawia nam nie tyle ciąg następujących po sobie faktów, ile własną interpretację owych pierwszych stu lat obecności franciszkanów w historii. Manselli musi zmierzyć się z dylematami spowodowanymi rozwojem Zakonu, który spowodował znaczne odejście od stylu życia pierwotnej wspólnoty minorytów. I wydaje mu się, że zawsze powinien odnosić całość zjawiska do osoby założyciela: «W samym Franciszku powinniśmy szukać pierwszej przyczyny tego, co wydaje nam się najistotniejszą dialektyką fenomenu franciszkańskiego w jego rozmaitych rozgałęzieniach i poszczególnych przejawach. Powinniśmy mieć w nim punkt odniesienia precyzyjny i jednoznaczny, ale także otwarty na wymagania momentu historycznego, w jakim jego życie się dokonywało w nieustannym wysiłku godzenia ideału i rzeczywistości. Zmaganie to owocuje w całej historii franciszkańskiej owym niepokojem, napięciem, procesem nieustannego dopasowywania, którego żaden inny zakon nigdy nie doświadczył, ale który jest także potwierdzeniem nigdy nie gasnącej witalności, jeszcze bardziej uderzającej, gdy spojrzymy ile pojedynczych osób czy całych zakonów przejęło od Franciszka z Asyżu lub z franciszkanizmu ten czy inny aspekt, ten czy ów kierunek. Z tych wszystkich powodów szczególnie znaczący jest pierwszy wiek historii Zakonu Braci Mniejszych, gdy bliski był jeszcze żywy przykład ojca i założyciela i kiedy trudniejszy był proces włączania się w organizm Kościoła, owszem, tysiącletni już, ale przeżywający ciężki kryzys targany rozmaitymi sprzecznymi siłami, takimi jak świadomość narodowa wielu królestw europejskich, ich organizowanie się dynastyczne i terytorialne, autonomistyczne tendencje przynajmniej niektórych kościołów lokalnych czy, wreszcie, różne schizmy i ich reperkusje w życiu religijnym Zachodu. Osobno powinniśmy rozważyć z uwagi na ich szczególny i ściśle określony wpływ herezje, które w swojej różnorodności i wielości towarzyszyły życiu Kościoła począwszy od XI wieku, a przeciw którym Zakon Braci Mniejszych występował energicznie i skutecznie osiągając znaczące rezultaty». Jest to lekcja historii, ale także klucz do zrozumienia i ukochania całej epoki średniowiecza poprzez jeden z jej najbardziej głośnych przejawów.
Pozycja dla wszystkich, którzy chcą lepiej radzić sobie z lękiem. Lęk staje się hamulcem w podejmowaniu nowych wyzwań, w budowaniu lepszego jutra. Książka ta uczy nas jak go przezwyciężać. Zawarte w niej fragmenty Pisma Świętego i krótkie komentarze pomagają wyzwolić się od naszych lęków. Słowo Pańskie jest naprawdę skuteczne. Stanowi codzienną rację odwagi i nadziei.
Książka zawiera refleksje Autora nad przesłaniem, jakie zostawili nam Szymon Piotr, Franciszek z Asyżu i Teresa z Lisieux. ?Szymon Piotr, rybak z Galilei, Franciszek, młody hulaka, który odmienia życie, Teresa, karmelitanka zmarła w wieku dwudziestu czterech lat po strasznych cierpieniach. Każde z nich na swój sposób i przy zachowaniu ewidentnych cech związanych z wiekiem, wynikających z sytuacji historycznej i doświadczenia duchowego, prezentuje rzeczywistość wspólną. I jest to rzeczywistość zadziwiająca. Wszyscy świadczą o ?tajemnicy wiary?, o jej prawdzie, o sile i o pięknie. Stali się ? i są dla nas ? znakami żyjącego Jezusa Chrystusa, albowiem ich życie wypłynęło z Niego. W każdym z nich Bóg działał w ten sposób, że życie i śmierć tych ludzi mówią nam o Jego obecności. Nie można ich poznać bez inicjacji w misterium samego Boga i bez przyjęcia wezwania, by zbadać głębię tego misterium i jego bogactwo.? (Fragment Wstępu)
Ewangelia jest najdoskonalszym traktatem o wychowaniu, jaki ludzkość posiada. Zawiera nie tylko wspaniałe pouczenia Jezusa na temat drogi ku pełni dojrzałości, ale i przykład Mistrza.
Homilie zawarte w tej książce mogą pomóc w głębszej refleksji zarówno rodzicom borykającym się z różnymi sytuacjami, w jakich znajduje się ich dziecko, jak i wychowawcom, którzy z racji swego powołania podejmują się pomagać innym na ich drodze dorastania do pełni dojrzałości. Homilie te mogą być pomocne w odczytaniu Ewangelii jako podręcznika wychowania.
Pouczenie o tajemnych obrzędach i tajemnicach jakiejś religii. Św. Cyryl Jerozolimski (ok. 315-386) w katechezach mistagogicznych (gr. „wtajemniczających”), jakie głosił podczas Wielkiego Postu i okresu świąt wielkanocnych, przygotowywał katechumenów do przyjęcia chrztu w Wielką Sobotę i pouczał ich jeszcze po tym wydarzeniu. Św. Maksym Wyznawca (ok. 580-662) własną mistyczną interpretację liturgii nazwał mistagogią (gr. „wtajemniczenie”). Obecnie niektórzy posługują się tym wyrazem, zwłaszcza jej greckim odpowiednikiem mistagogia, na oznaczenie katechezy i teologii tkwiącej korzeniami w głębszym przeżyciu Boga i na upowszechnienie takiego przeżycia ukierunkowanej. Karl Rahner (1904-1984) twierdził, że podstawowe kursy teologiczne, chociaż różne od mistagogii, muszą być jej bliskie i muszą rzucać światło na osobiste doświadczenie łaski. Zob. disciplina arcani, katecheza, katechumenat, obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych, przeżycie religijne, tajemnica.
Wzniesiona na Ostrowie Tumskim katedra św. Piotra i św. Pawła nazywana jest Matką Kościołów w Polsce. Stając się królewską nekropolią, bazylika wyniesiona została do szczególnej godności i znaczenia pomnika początków dziejów państwa polskiego, a jednocześnie symbolu ciągłości pokoleń. W jej tysiącletnie dzieje wpisane są najważniejsze
momenty polskiej historii i chrześcijaństwa.
Interesująca lektura dla wszystkich zainteresowanych tematem życia i duchowości przeżywanej we wspólnocie zakonnej.
„Tajemnice zakonu” to fascynująca opowieść o życiu w zakonnych murach. Ojciec Leon Knabit przedstawia w niej świat zamknięty dla zwykłego człowieka. Książka, miejscami poważna, miejscami pełna humoru i ciepła, dotyka takich zagadnień jak powołanie, przyczyny wstąpienia do klasztoru i kwestie życia w odosobnieniu.
Odpowiada także na pytania o to, czym różnią się współczesne zakony od dawnych, w jaki sposób nowoczesność przeniknęła do zakonów, zmieniając nieco ich charakter.
Ojciec Leon Knabit (ur. 1929) – Benedyktyn, rekolekcjonista. Autor wielu książek. Prowadził programy telewizyjne w Telewizji Polskiej „Ojciec Leon zaprasza”, „Salomon” oraz „Credo”. Był jednym z redaktorów półrocznika „Cenobium”. Znany jest ze swej otwartości, dobrego kontaktu z młodzieżą i poczucia humoru.
Artur Sporniak – dziennikarz Tygodnika Powszechnego, współautor i autor kilku książek, rozmów na tematy związane z wiarą, m.in. „Autobiografia z ojcem Joachimem Badenim”, „Schody do nieba”.
Nabożeństwa naszej Cerkwi prawosławnej nawet przy jednym spojrzeniu na ich piękno wywołują w pokornych duszach uczucie uwielbienia; lecz nieporównanie większe uczucie uwielbienia zarówno u duchownych, jak i modlących się wiernych może wywołać rozumienie tajemniczej mocy i istoty odprawiania nabożeństw cerkiewnych. U celebrujących bezkrwawą Ofiarę wzmacnia ono święty zachwyt, który jest wynikiem świadomego przeżywania nabożeństw, a zebranych z pokorą wiernych, przenosząc myślami niemal do niebiańskich przybytków anielskich, niepostrzeżenie pobudza do pozostawienia w słodkim zapomnieniu wszystkich trosk ziemskich. Wielu bogobojnych chrześcijan szukało sposobności oświecenia umysłu takim właśnie światłem zrozumienia i – nie znajdując pomocy odpowiadającej ich pragnieniu – zmuszonych było niekiedy czerpać ogólne wiadomości o cerkwi, nabożeństwie i wszystkich związanych z nimi ważnych rzeczach wyłącznie z księgi dawno wydanej, o nazwie Tablice (…)
W Nowych Tablicach arcybiskup Niżnego Nowgorodu Beniamin (1739–1811) proponuje systematyczny i jednocześnie popularny przegląd rytuału prawosławnego w ostatnim etapie jego rozwoju (od czasów Beniamina do dziś Liturgia prawosławna pozostaje niezmienna). Z tego właśnie wynika wartość traktatu oraz fakt, że nie stracił on swego znaczenia i dziś – może z powodzeniem służyć jako przewodnik po przestrzeni sakralnej, utensyliach liturgicznych, gestach i modlitwach chrześcijaństwa wschodniego.
Z Przedmowy G. Minczewa
Leśniowskie błogosławieństwa rodzinne zrodziły się w świętym czasie i wydawać się może w święty sposób. Cząstkę tej świętości zatrzymał w kadrze Mariusz Knieja, który już kilka lat fotografuje w Leśniowie niemal wszystkich i wszystko. Idea nazwania Leśniowa Sanktuarium Rodzinnych Błogosławieństw, zrodziła się podczas przygotowań do Roku Rodziny, który obchodzono tu w latach 2006/7. W tym czasie wchodząc głębiej w charyzmat rodzinności Leśniowa, duszpasterze zainicjowali nabożeństwa błogosławieństw rodzinnych. Był to swego rodzaju eksperyment duszpasterski, który błyskawicznie i z entuzjazmem został przyjęty przez pielgrzymów nawiedzających sanktuarium i okolicznych mieszkańców. Na tej bazie niejako samoczynnie i spontanicznie, zrodziła się potrzeba nazywania Leśniowa Sanktuarium Rodzinnych Błogosławieństw. Wszystko to odbywało się przy niezwykłym wsparciu powstałej w tym czasie przy sanktuarium grupy modlitewno - pokutnej. We wszystkich inicjatywach duszpasterskich podejmowano intensywną modlitwę, post i jałmużnę. I ta praktyka wydaje się przynosić nadzwyczajne owoce. Prawdopodobnie Leśniów jest jedynym miejscem kultu na kuli ziemskiej, które nazywane jest w ten sposób. Gdyby jednak chodziło tylko o nazwę, nie byłoby powodu do wydawania albumu. Radością jest jednak to, że Leśniowska Patronka Rodzin, jak przypuszczamy, wybrała sobie Leśniów, by tu rozdzielać błogosławieństwa w ilości i formie wprost zdumiewającej.
Niniejsza książka jest zaproszeniem zwróconym do wszystkich wierzących, aby wsłuchali się w głos Ducha. Ten sam Duch Święty bowiem, który wzbudził ruch liturgiczny, natchnął Ojców soborowych i towarzyszy realizacji reformy liturgicznej, nadal działa w Kościele przez słowo i znaki sakramentalne. Liturgia potrzebuje, abyśmy dali jej najpiękniejszą przestrzeń i najlepszy czas, oderwanie od nas samych i chwile ciszy, aby słowa i gesty stały się głosem Ducha mówiącego nam o Bogu, który nasze serce wypełnia pięknem zawsze nowym i który wprowadza nas do wnętrza samego życia.
Książka "Ziarno Słowa" ks. Andrzeja Szopińskiego przynosi obfity plon trzyletniej pracy w "Pielgrzymie" nad wyjaśnianiem czytelnikom Słowa Bożego. Można powiedzieć, że to niezwykłe żniwa teologiczne, ujęte w ramy roku liturgicznego. Autor z tekstów coniedzielnych czytań w Kościele wyłuskuje, jak z dojrzałych kłosów zboża, słowa życia, prawdy, mądrości, miłości etc. i przygląda się im, analizuje, tłumaczy, interpretuje. By odbiorca zrozumiał tkwiącą w nich naukę, bogato ilustruje "wykłady" przykładami z życia, dodaje poezję i wypowiedzi znanych ludzi Kościoła i osób świeckich.
Tak misternie przygotowanego "ziarna" Słowa ks. Andrzej Szopiński nie zamyka w spichlerzu ani nie chowa pod korcem, ale od razu wydaje w książce na siew. Bo wie, że musi ono najpierw obumrzeć, by mogło zakiełkować w sercach i umysłach czytelników i wydać plon...
Książka, napisana pięknym, literackim językiem,adresowana jest do wszystkich, nie tylko do księży, którym z pewnością pomoże w przygotowywaniu niedzielnych homilii.
Marzenna Bławat
W 150. rocznicę objawień Matki Bożej Bernadetcie w Lourdes przedstawiamy pierwszą w Polsce publikację, która tak obszernie przybliża sens i treść nadchodzącego jubileuszu. Poznamy w niej aktualne oblicze Lourdes, śmiało spoglądającego w przyszłość. Jacques Perrier, biskup diecezji Tarbes i Lourdes, przedstawia w niniejszej książce 12 misji Lourdes w służbie nowej ewangelizacji, opatrzone relacjami świadków. Autor opisuje misje Kościoła m.in. wobec osób niepełnosprawnych, chorych, czy osób pozbawionych praw oraz problem zjednoczenia chrześcijan i szeroko pojętego dialogu międzyreligijnego.
Książka ukazuje się równocześnie w czterech językach: francuskim, angielskim, włoskim, hiszpańskim i polskim.
Chusta Weroniki, Całun Turyński, święta suknia z Trewiru, ""włócznia losu"" z Wiednia - ludzkie oszustwa czy autentyczni świadkowie cierpienia Jezusa Chrystusa? Mówi się, że są nasączone krwią Chrystusa. Karol Wielki, papieże, Napoleon Bonaparte i Adolf Hitler wierzyli w ich tajemniczą moc. By je zdobyć prowadzono wojny, wzywano do wypraw krzyżowych i płacono bajońskie sumy. Wznoszono dla nich najwspanialsze kościoły, gdzie ukryte przed spojrzeniami ludzi były pilnie strzeżone. Przez prawie dwa tysiące lat współtworzyły historię, a mimo to ich tajemnica pozostała nadal nierozwiązana.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
