Francesco Bamonte, opierając się na autorytecie Biblii oraz nauczania Kościoła, ukazuje, jak ogromną wartość ma autentyczny kult Maryi w walce ze światem demonów. Jego książka to piękny portret Matki i Świętej Opiekunki, która poprzez wspieranie działania Chrystusa prowadzi ludzkość do Boga. Autor przedstawia również swoje osobiste doświadczenia, opowiadając o tym, jak wyraźnie odczuwa obecność i pomoc Maryi podczas swojej kapłańskiej opieki nad osobami opętanymi. Fragment książki Maryja i egzorcyzmy Rola Matki Najświętszej w historii zbawienia Mimo że głównym tematem niniejszego tekstu jest walka między Maryją a Szatanem, która ujawnia się podczas egzorcyzmów, konieczne jest najpierw poznanie, choćby ogólnie, w jaki sposób walka ta jest objawiana przez Boga w zakresie wypełniania zbawczego dzieła Chrystusa. „Pismo Święte przedstawia Dziewicę Maryję jako ściśle zjednoczoną ze swoim Boskim Synem i zawsze z Nim jednomyślną. Matka i Syn jawią się ściśle złączeni w walce przeciw piekielnemu wrogowi, aż do pełnego zwycięstwa nad nim". Matka Boża od pierwszej do ostatniej księgi Pisma św., od Księgi Rodzaju do Apokalipsy, jest zawsze związana — zgodnie z planem Ojca Niebieskiego — z Synem Odkupicielem i z Nim nierozdzielnie zjednoczona w wyzwalaniu ludzi spod władzy Szatana. „Po grzechu pierworodnym Bóg zwraca się do węża, który reprezentuje Szatana, przeklina go i dodaje obietnicę: «Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę (Rdz 3, 15). Jest to zapowiedź odwetu: Szatan u początków stworzenia zdaje się mieć przewagę, lecz przyjdzie syn Niewiasty, który zmiażdży mu głowę. Tak, przez potomstwo Niewiasty, zwycięży sam Bóg. Tą niewiastą jest Dziewica Maryja, z której narodził się Jezus Chrystus, by przez swoją ofiarę raz na zawsze pokonać pradawnego kusiciela. Dlatego wiele obrazów czy posągów Niepokalanej przedstawia Ją w akcie miażdżenia węża swoją stopą"'. Pismo Święte objawia nam, że Chrystus Pan jest jedynym Odkupicielem, jedynym Pośrednikiem u Ojca, jedynym Zbawicielem i Wyzwolicielem ludzkości spod władzy Szatana. On jednak nie prowadzi swojej walki przeciwko Szatanowi sam, lecz z Maryją, z dobrymi aniołami i świętymi. Wśród nich jednak szczególną i specjalną rolę spełnia Ona, Matka, która, właśnie dlatego, że jest Mu Matką, jak żadne inne stworzenie współpracuje z Synem Odkupicielem w tajemnicy Odkupienia ludzkości. Jakkolwiek Maryja jest stworzeniem odkupionym (pierwszą z odkupionych, i to w najwznioślejszy sposób), współdziała z Chrystusem w sposób wyjątkowy i niepowtarzalny. Współpraca chrześcijan urzeczywistnia się po samym akcie Odkupienia, w którego owoców upowszechnianie angażują się oni przez modlitwę i łączenie ofiary z siebie z Chrystusem dla Ojca. Współpraca Maryi natomiast urze- czywistniła się podczas samego wydarzenia Odkupienia, czyli w trakcie ziemskiego życia Syna, i by się ona dokonała, konieczna była jej dobrowolna zgoda. Gdyby nie udzieliła Ona swojej zgody na Wcielenie Syna, nie mógłby On przyjąć od Niej ciała, które złożył w ofierze na Krzyżu. Co więcej, Chrystus nie wszedłby na Kalwarię, by stać się ofiarą za nas, bez wolnej woli Maryi. Ona bowiem zgodziła się na Mękę Syna, i mimo że nie mogła cofnąć swojej zgody, już raz wyrażonej podczas Zwiastowania, potwierdziła ją ponownie u stóp Krzyża. Ta zgoda, „udzielona na złożenie w ofierze Jezusa, nie stanowiła biernej akceptacji, lecz autentyczny akt miłości, przez który złożyła Ona swojego Syna jako ofiarę przebłagalną za grzechy całej ludzkości", by w ten sposób wyrwać ludzi spod władzy Szatana. U stóp Krzyża Maryja „najgłębiej współpracowała ze swym Jednoro-dzonym i z Jego ofiarą złączyła się matczynym duchem, z miłością godząc się na ofiarowanie zrodzonej z Niej Żertwy'\ Przez Mękę i Śmierć Jezusa razem ze Współod-czuwaniem Maryi, w której sercu odbijało się wszystko to, co Jezus wycierpiał na duszy i na ciele, Szatan został pokonany. Władza jego i innych zbuntowanych aniołów, których on jest wodzem i które z nim i pod jego kierownictwem tworzą królestwo (por. Mt 13, 36), została zniszczona. Chociaż jest on ciągle aktywny w świecie - a bywało w dziejach ludzkości, że jego obecność przejawiała się bardzo intensywnie i wyraźnie — nie jest niezwyciężony, ponieważ łaska Odkupienia, która wypływa z najwyższej Ofiary Chrystusa i Maryi na Kalwarii, w mierze, w jakiej zostaje przez nas przyjęta, czyni nas zdolnymi do niszczenia dzieł diabła. Łaska ta jest szczególnie umacniana przez nasze ufne uciekanie się do szczególnego wstawiennictwa Dziewicy Maryi. Przez Niepokalane Poczęcie w swoim istnieniu i działaniu pozostaje Ona bowiem w zdecydowanym i pełnym kontraście z istnieniem i działaniem Szatana i innych zbuntowanych aniołów; nastawiona w sposób totalny, jak żadne inne stworzenie ludzkie czy anielskie, na neutralizowanie ataków demonicznych oraz szerzenie Królestwa Syna, które jest sprawiedliwością, pokojem i radością w Duchu Świętym. Ona „w matczyny sposób uczestniczy w trudnej walce przeciwko mocom ciemności, która toczy się w ciągu całej historii ludzkiej", „usytuowana w samym centrum tej nieprzyjaźni" z „wężem", figurą Szatana i złych duchów, których jest on księciem, a który to zostanie pokonany przez Jezusa Chrystusa właśnie przy wyjątkowej współpracy Jego Matki. W słowach skierowanych do węża: „Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę" (Rdz 3, 15), Bóg objawił, że Niewiasta, której Syn definitywnie zwycięży Złego, razem z Nim będzie przeciwniczką przywódcy demonów i świata szatańskiego. Niewiasta, „która, mimo iż uprzedziła mężczyznę, ulegając pokusie węża, staje się następnie, na mocy Bożego planu, pierwszą sojuszniczką Boga. Ewa była sojuszniczką węża w nakłanianiu człowieka do grzechu. Bóg, odwracając całkowicie tę sytuację, ogłasza, że uczyni z niewiasty nieprzyjaciółkę węża... Kim jest ta niewiasta? Tekst biblijny nie podaje jej imienia, lecz pozwala przewidzieć nową niewiastę, której Bóg zapragnął dla naprawienia upadku Ewy: jest ona bowiem wezwana do odnowienia roli i godności kobiety oraz ma przyczynić się do odmiany przeznaczenia ludzkości; do współpraco-wania, przez swoją macierzyńską misję, w Bożym zwycięstwie nad Szatanem. W świetle Nowego Testamentu i tradycji Kościoła wiemy, że niewiastą zapowiadaną przez Protoewangelię jest Maryja, a w Jej potomstwie (Rdz 3, 15) rozpoznajemy Syna, Jezusa, w misterium Paschy triumfującego nad władzą Szatana. Zauważamy również, że zaprowadzona przez Boga nieprzyjaźri między wężem a niewiastą urzeczywistnia się w Maryi w dwojaki sposób. Jako doskonała sojuszniczka Boga i nieprzyjaciółka diabła, została Ona w pełni wyzwolona spod jego władzy przez Niepokalane Poczęcie, gdy została ukształtowana w łasce przez Ducha Świętego i uchroniona od wszelkiej zmazy grzechu. Ponadto Maryja, włączona w zbawcze dzieło Syna, została w pełni zaangażowana w walkę przeciwko złemu duchowi. W ten sposób tytuły Niepokalanego Poczęcia i Współpracownicy Odkupiciela, przyznawane Maryi przez wiarę Kościoła dla głoszenia Jej duchowego piękna i głębokiego uczestnictwa we wspaniałym dziele Odkupienia, wyrażają nieprzezwyciężoną opozycję między wężem a nową Ewą". Stara łacińska wersja Protoewangelii, która mówi: „Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej. Ona zmiaż- dżyci głowę" (Rdz 3, 15)', „stanowiła inspirację dla wielu przedstawień Niepokalanej, która miażdży głowę węża swoimi stopami. W tekście hebrajskim to nie niewiasta, lecz jej ród, jej potomek podepcze głowę węża. Tekst ten zatem nie przypisuje zwycięstwa nad Szatanem Maryi, lecz Jej Synowi. Jednakże, ponieważ koncepcja biblijna uwydatnia głęboką solidarność między rodzicem a jego potomstwem, oryginalny sens wersetu pozwala przedstawiać Niepokalaną miażdżącą węża nie dzięki własnej mocy, lecz za sprawą łaski Syna. W tym samym tekście biblijnym ogłoszona zostaje również nieprzyjaźń między niewiastą i jej potomstwem z jednej strony, a wężem i jego potomstwem z drugiej. Chodzi o wrogość wyraźnie ustanowiona przez Boga, która przyjmuje szczególne znaczenie, jeśli weźmiemy pod uwagę kwestię osobistej świętości Dziewicy Maryi. Aby stać się nieprzejednaną nieprzyjaciółką węża i jego rodu, Maryja musiała być absolutnie wolna od panowania grzechu. I to od pierwszej chwili swojego istnienia. Argumentację tej tezy znajdujemy w Encyklice Fulgens corona, ogłoszonej przez papieża Piusa XII w 1953 r. dla uczczenia setnej rocznicy ustanowienia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu: «jeśli w którymś momencie Błogosławiona Dziewica Maryja zostałaby pozbawiona Bożej łaski, jako splamiona w swoim poczęciu przez dziedziczną zmazę grzechu, między Nią a wężem nie byłoby już — przynajmniej w tym okresie czasu, jakkolwiek byłby krótki — tej odwiecznej nieprzyjaźni, o której mówi się od zarania tradycji aż do uroczystej definicji Niepokalanego Poczęcia, lecz raczej pewna zależność* (AAS 45 ^953] 579)- Absolutnej wrogości, ustanowionej przez Boga między niewiastą a demonem, musi odpowiadać zatem Niepokalane Poczęcie Maryi, czyli całkowity brak grzechu od samego początku Jej życia. Syn Maryi odniósł ostateczne zwycięstwo nad Szatanem i z wyprzedzeniem pozwolił Jej korzystać z jego owoców, zachowując Ją od grzechu. Następnie udzielił Jej mocy stawiania oporu demonowi, realizując w ten sposób w Niepokalanym Poczęciu najbardziej znaczący owoc swojego dzieła odkupienia. W historii zbawienia są zatem trzej główni bohaterowie: Chrystus Odkupiciel, Maryja Współpracownica Chrystusa i Szatan, ich przeciwnik. Ten ostatni w Piśmie św. — jak już wielokrotnie zostało wskazane - przedstawiany jest pod postacią węża, lecz na przestrzeni dziejów dla podkreślenia jego niezmierzonej wściekłości i okrucieństwa, z powodu ogromu swej szkodliwej działalności wśród ludzi bywał również przedstawiany jako czerwony i krwawy smok, skonfrontowany ze znakiem, który ukazuje się na niebie: „Niewiasty obleczonej w słońce" z dwunastego rozdziału Apokalipsy, symbolizującym również Dziewicę Maryję. Nie zapominajmy, że w Piśmie Świętym jedna figura często może przyjmować różne znaczenia. Egzegeci w tej niewieście dostrzegają przedstawienie zarówno narodu żydowskiego, Kościoła, jak i Maryi. Lecz właśnie to ostatnie znaczenie jest przeważające od chwili, gdy Synem tej niewiasty jest Jezus. „I porodziła [Niewiasta] Syna - Mężczyznę [Jezusa Chrystusa], który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu" (Ap 13, 5). A Jego Matka, „Niewiasta" z Apokalipsy, objawia się w walce przeciwko Szatanowi, jak zostało to już oznajmione przez Boga w Księdze Rodzaju. „Przedstawiona jako matka, niewiasta «jest brzemienna i woła, cierpiąc bóle i męki rodzenia» (Ap 13, 2). Słowa te nawiązują do Matki Jezusa stojącej pod Krzyżem (por. J 19, 25), gdzie z duszą, którą przenika miecz (por. Łk 2, 35), uczestniczy Ona w bólach rodzenia się wspólnoty uczniów [czyli Kościoła]. Pomimo swoich cierpień, jest «obleczona w słońce», czyli nosi w sobie odblask Bożej chwały i jawi się jako wielki znak oblubieńczej relacji Boga ze swoim ludem. Obrazy te, chociaż nie wskazują bezpośrednio na przywilej Niepokalanego Poczęcia, mogą być interpretowane jako wyraz miłości i troski Ojca, który otacza Maryję łaską Chrystusa i blaskiem Ducha. Apokalipsa zaprasza wreszcie w sposób szczególny do uznania eklezjalnego wymiaru osobowości Maryi: niewiasta obleczona w słońce przedstawia świętość Kościoła, która urzeczywistnia się w pełni w Najświętszej Dziewicy, na mocy szczególnej łaski". W świetle tego, z czym zapoznaliśmy się do tej pory, zrozumiałe jest, że ewangelizatorzy, kaznodzieje, katecheci nie mogą milczeć na temat „węża" i „smoka": „Przywołanie walki przeciwko Szatanowi musi stać się częścią dynamiki różnych rodzajów służby Słowu, należy zatem unikać przemilczania jej, może ze względu na pragnienie mówienia tylko o Niewieście: wykluczanie poza nawias postaci smoka prowadziłoby do zubożenia postaci i misji Niewiasty".  Maryja i egzorcyzmy Spis treści:   Przedmowa Wstęp Rola Matki Najświętszej w historii zbawienia Opętanie diabelskie Moc wezwania imienia Maryi Demon — ku swojej hańbie — zmuszony do wyznania całkowitej bezsilności wobec Dziewicy Maryi Moje doświadczenie maryjne podczas egzorcyzmów oraz w innych momentach konfrontacji z demonami Wybrane przykłady wstawiennictwa Dziewicy Maryi w momencie uwolnienia Doświadczenie maryjne innych egzorcystów Dodatek 1 | Rola Matki Najświętszej w walce przeciwko Szatanowi, od objawień przy Rue du Bac do dnia dzisiejszego Dodatek 2 | Odniesienia maryjne w tekście rytuału egzorcyzmów  

Najważniejszy postulat dla chrześcijańskiego postępowania brzmi: kochaj! To krótkie, proste i pozornie czytelne przesłanie wymaga wielu dopowiedzeń. Jak realizować tę ideę w życiu codziennym? Autor podjął próbę odpowiedzi na to pytanie w poniższych refleksjach. Zdolność kochania jest najwyraźniejszym znakiem naszego podobieństwa do Stwórcy. Jednym z Jego imion jest Miłość. Bóg kocha i ten potencjał przekazał człowiekowi.

Mowa symbolu staje się dzisiaj coraz mniej czytelna i szybko traci na znaczeniu. Niestety także przesłanie, które niesie symbolika chrześcijańska, staje się zapomnianym językiem. Bez niego nie sposób jednak wniknąć w głębię religii, nie można odkryć jej wartości i piękna. Jeśli człowiek nie pojmuje przesłania symboli, to nie potrafi w rzeczach widzialnych dostrzec tego, co niewidzialne, a religia staje się dla niego tylko systemem etycznym, filozoficznym ? najzwyczajniej zanika. Zamieszczone w tej książce teksty mają być ?okularami?, które otworzą oczy i wyostrzą wzrok na bogactwo religijnych symboli. Pomogą zrozumieć m.in. znaczenie ołtarza, chrzcielnicy, zasłoniętego krzyża czy dzwonów. Dzięki nim stanie się też jasne, dlaczego w świątyniach można spotkać wizerunki orła, pelikana, koguta, węża i ryby. Aby nie ograniczać swojej religijności tylko do tego, co widoczne dla oczu, koniecznie trzeba wyruszyć w tę podróż po świecie chrześcijańskiej symboliki.

Słowo "Singiel" nabiera dziś szczególnego znaczenia. Oznacza osobę żyjącą samotnie; ale nabiera takiego znaczenia w naszych czasach bynajmniej nie dlatego, że kiedyś osoby samotne nie istniały i pojawiły się nagle, lecz dlatego, że słowo to oznacza życie w pojedynkę. Istnieje dyskretna różnica pomiędzy życiem samotnym a życiem w pojedynkę, choć na pozór wydaje się, że różnicy nie ma. W świadomości współczesnego człowieka "singiel" oznacza osobę żyjącą samotnie, ale też osobę wyzwoloną, żyjącą "na luzie", czasem bez trosk i problemów; podczas gdy "osoba samotna" kojarzy się z całkowitą samotnością połączoną z refleksją o życiu, cierpieniem, wyrzeczeniem, jakąś "głębią życia". Bez względu na słownikowe ujęcie czy powszechnie panujące przekonanie książka jest niezwykła. Jest piękną duchową refleksją nad życiem "singla"

W sytuacjach kryzysowych potrzebujemy wsparcia i nowych sił, które przynosi spotkanie z Bogiem. Modlitewnik dla strapionych zawiera starannie wybrane modlitwy, przydatne właśnie w trudnych i przełomowych momentach naszego życia. Ta wyjątkowa książka stanowi nieocenioną pomoc duchową w doświadczeniu: utraty, rozstania, samotności, smutku, depresji i grzechu. Znajdują się w niej między innymi modlitwy: Gdy czuję się niezrozumiany przez innych; W trudnej sytuacji materialnej; Gdy życie staje się udręką; Gdy życie traci sens; Gdy nic się nie udaje i wysiłki idą na marne; Gdy wszystko mnie męczy; Gdy nie mam w nikim wsparcia; Gdy nad niebem życia kłębią się chmury; Gdy czuję złość; Gdy ma się wszystkiego dość; Gdy trudno się zgodzić z zaistniałą sytuacją; Gdy Bóg milczy.

Fascynująca opowieść o chrześcijańskiej mistyce autorstwa znanego benedyktyna. Rozpoczyna on od biblijnych i patrystycznych podstaw mistyki, potem prezentuje postaci najbardziej znanych mistyków chrześcijańskich, ukazuje różne spojrzenia na doświadczenia mistyczne by wreszcie zwrócić uwagę na mistyczny wymiar takich elementów naszego życia duchowego jak liturgia, miłość czy sztuka.

W książeczce tej zostały zebrane rekolekcje głoszone w 2011 roku w Domu Papieskim, w obecności papieża Benedykta XVI i członków Chóru Kaplicy Sykstyńskiej. Idąc śladami dwu encyklik Benedykta XVI poświęconych tematowi miłości (Deus caritas est i Caritas in veritate), za punkt wyjścia obrałem pierwsze źródło miłości, Boga, ażeby w ten sposób ukazać piękno chrześcijańskiego ideału, godzącego w sobie eros i agape oraz konieczność przenikania nim wszystkich ludzkich relacji. z przedmowy autora

Wstęp Przedmowa Jerzy Mazurek "Międzynarodowe uwarunkowania wielkiej wojny z Zakonem Krzyżackim." Benon Dymek "Mazowsze a Grunwald." Elżbieta Kowalczyk-Heyman "Problemyterytorialne Mazowsza w dobie wielkiej wojny z Zakonem." Krzysztof Braun "Przygotowania i przemarsz wojsk Jagiełły przez Mazowsze." Stefan Józef Pastuszka "Tradycja grunwaldzka na ziemiach polskich w XIX i XX wieku." Tadeusz Skoczek "Tradycje grunwaldzkie w sztuce i literaturze." Małgorzata Kucharska "Problematyka Grunwaldu w pisemkach dla dzieci i młodzieży oraz jej funkcje dydaktyczno-wychowawcze." Marian Grzegorz Gerlich, Krzysztof Braun "Grunwaldzka wiktoria w perspektywie śląskiego folkloru i agitacji patriotycznej. Twórczość Wawrzyńca Hajdy jako przykład działalności narodowej." Janusz Gmitruk "Rota w panoramie dziejów." Indeks nazwisk Indeks nazw geograficznych

Agape to uczta, posiłek celebrowany przez pierwszych chrześcijan na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy. Agape była okazją do spotkania ludzi bogatych i ubogich, którzy jednoczyli się w przyjaźni, braterstwie i miłości. W swojej najnowszej książce o. Marcelo Rossi odkrywa na nowo i uwypukla to pierwotne znaczenie słowa agape. W charakterystycznym dla siebie, oryginalnym i lekkim stylu o. Marcelo udziela współczesnym wierzącym duchowych wskazówek opartych na nauce katolickiej, wykorzystując w tym celu nowoczesne środki przekazu, takie jak radio, telewizja i Internet. W "Agape" o. Marcelo posługuje się tym samym prostym, przejrzystym i pogodnym sposobem komunikacji, który uczynił z niego fenomen medialny naszych czasów. Autor przedstawia wybór motywów z Ewangelii według św. Jana zinterpretowanych przez pryzmat znaczenia Bożej miłości w świecie

Któż nie słyszał o szlakach, po których w czasie swojej młodości i działalności duszpasterskiej wędrował Karol Wojtyła? Raz po raz w licznych zakątkach Polski możemy natknąć się na ślady zamiłowania Papieża-Polaka do turystyki aktywnej oraz wspaniałych przyrodniczo i krajoznawczo perełek polskiej ziemi. W niniejszej publikacji zostały opisane szlaki, które w ostatnich latach udostępniono turystom. Prezentują one nie tylko piękno odwiedzanego regionu, ale także ciekawe obiekty, fakty i anegdoty związane z niegdysiejszą obecnością Karola Wojtyły. Zapraszamy do wędrówek z Janem Pawłem II ? warto podążyć jego śladami, by oddać się w spokoju i ciszy specyficznej, turystycznej modlitwie, której uczył nas przez całe swoje życie. Przewodnik opisuje szlaki (piesze, rowerowe, samochodowe, kajakowe) w Beskidach Małym, Żywieckim i Sądeckim, w Bieszczadach, Pieninach, Tatrach, Sudetach, na Podhalu, Pogórzu Karpackim, Mazurach, Płaskowyżu Draboża, w Borach Tucholskich, Krakowie i Wadowicach.

Sentencje Izydora z Sewilli (VI/VII w.) są przystępnym, adresowanym do przeciętnego chrześcijanina wykładem wiary i moralności, jednym z najbardziej znanych i w swoim czasie najchętniej czytanych dzieł łacińskiego średniowiecza. Sentencje to krótkie wypowiedzi o charakterze dydaktycznym i moralizatorskim, pogrupowane przez autora tematycznie: pierwsza księga stanowi wykład wiary, komentarz do Składu Apostolskiego; druga poświęcona jest ideałowi chrześcijańskiego życia, realizowanego przez pielęgnację cnót teologicznych i nawrócenie, przedstawia też wady i zalety; trzecia księga, najbardziej szczegółowa i najbliższa życiu, omawia między innymi powinności różnych osób w życiu prywatnym i publicznym. Sentencje mają charakter bezosobowy, ale czytając je, czujemy w tle obecność mądrego biskupa, kochającego Boga, a przy tym znającego i rozumiejącego ludzi. Również dzisiaj mogą być dla każdego przyjemną i dającą do myślenia lekturą.

Tajemnica Eucharystii należy do czterech największych tajemnic wiary, które spadły z nieba, jak objawienie: tajemnica Trójcy Przenajświętszej, tajemnica Wcielenia ? Bóg stał się Człowiekiem, tajemnica Eucharystii, tajemnica widzenia Boga twarzą w twarz po naszej śmierci. Zbliżając się do tajemnicy Eucharystii, zbliżamy się do jednej z tajemnic, których nie tylko że nie możemy pojąć, ale rozum ludzki nie mógłby ich sobie nawet wymyślić. Wobec Komunii Świętej jesteśmy wciąż małymi dziećmi, które śpiewają: ?Ani ziemia, ani morze pojąć, co to Bóg, nie może?. (Ponad rozum ? fragment)

Wyjątkowa opowieść o życiu codziennym Jana Pawła II. Ksiądz arcybiskup Mieczysław Mokrzycki - drugi osobisty sekretarz Papieża - w rozmowie z dziennikarką TVN24 Brygidą Grysiak odsłania nieznane fakty z życia Ojca Świętego. Opowiada, jak wyglądał zwykły dzień Jana Pawła II w Watykanie, co go wzruszało, co rozśmieszało, o czym rozmawiał z ważnymi politykami, komu się zwierzał, co czytał, co naprawdę lubił śpiewać, kogo zapraszał na święta, jak spędzał Sylwestra i dlaczego lubił wtorki...

Do czego człowiekowi potrzebna jest wiara? By wyrywać drzewa z korzeniami i rzucać je w morze , choćby po to, żeby było efektownie i wystrzałowo? Do pojawiania się w świątecznym dniu, jak zaproszony gość, w kościele? To zbyt mało. Wiara jest po to, by zachować normalność, by pozostać człowiekiem dla innych, mieć pokój serca i wiedzieć, dokąd się zmierza. Wiara to trampolina, z której skacze się w górę, by bardziej zaprzyjaźnić się z Bogiem. Ks. Paweł Prüfer w swojej książce umiejętnie łączy Ewangelię z codziennością. Widzi w niej ciągle zapisywaną księgę, pełną spraw powszednich, oczywistych, ale też skrywanych i lekceważonych. Z empatią i humorem prowokuje do refleksji. Z optymizmem zadaje niełatwe pytania. Wszystkim złaknionym sensu w zwyczajności pomaga w jego poszukiwaniu.

Antologia wspomnień związanych z Wigilią i Bożym Narodzeniem: Wigilie żołnierskie, obozowe, powojenne w kraju i na świecie. Publikacja opatrzona ilustracjami.

Książka wydana przez Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego w Warszawie oraz Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Przyrodniczo - Humanistycznego w Siedlcach. Jest to pozycja Jubileuszowa z okazji 60. rocznicy urodzin i 30-lecia pracy naukowej Księdza Profesora Romana Krawczyka. Książka skałada się z 3 części: 1. Biblia-Teologia-Filozofia 2. Pedagogika 3. Historia-Kultura.

Wydawnictwem Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego rozpoczyna cykl publikacji poświęconych dziejom Kościoła katolickiego, jego miejscu i roli w życiu narodu polskiego, w tym także wzajemnym odniesieniom i formom współpracy między duchowieństwem a jednym z największych ruchów politycznych w dziejach Polski - ruchem ludowym, nurtem politycznym o fenomenalnej ciągłości politycznej. Badacze dziejów ziemi lubelskiej, działacze Ludowego Towarzystwa Naukowo - Kulturalnego Lucjan Cimek i Artur Borzęcki z potrzeby serca i szacunku dla dokonań duszpasterskich, społecznych i ludowych księdza Aleksandra Miszczuka, syna chłopskiego z Zamojszczyzny, dokonali trudu opracowania jego biografii zamieszczoną w niniejszej pozycji książkowej.

Przeczytaj tę książkę, a dowiesz się o światopoglądowej walce, w której większość z nas bierze udział. Wielu twierdzi, że człowiek został przez niego (Boga) stworzony, gdy tymczasem sytuacja jest dokładnie odwrotna. To człowiek stwarza bogów ? substytuty rzeczywistości, gdyż ułatwia to mu zaakceptowanie tego, czego nie rozumie. Prof. Kielan-Jaworowska ? paleontolog Nie znaczy to jednak, że uczeni nie są w stanie znaleźć w swych naukowych badaniach takich motywów, które pozwalają zakładać, że Bóg istnieje. Jan Paweł II Książka powinna zainteresować tych, którzy wątpią. Obecnie trudno pogodzić wiedzę z wiarą w Boga. Ateiści uważają, że nie jest to możliwe, ale to błędny pogląd. We wstępie piszę o rozdwojeniu jaźni, jakie często pojawia się u ludzi wykształconych. Czy rzeczywiście zdobywając wiedzę traci się wiarę? Czy można połączyć wiarę w Boga z nauką? Nie każdemu wystarcza alegoria o Adamie i Ewie. Ślady Boga mają na celu skonfrontowanie ateistycznych poglądów z poglądami naukowców widzących w nauce poparcie dla swojej wiary. Swój pogląd budowałem na podstawie wypowiedzi ludzi wiedzących znacznie więcej ode mnie i z tego powodu zawarłem w niniejszej książce wiele cytatów. Autor PATRON: INDEPENDENT.pl - Polska Kultura Niezależna

Psychodeliczne Modlitwy autorstwa Timothy Leary’ego to jedyna jego książka, będąca zbiorem medytacyjnej poezji, która jest zarazem praktycznym, psychodelicznym podręcznikiem zainspirowanym przez książkę Lao Tse – Tao Te Ching.   Timothy Leary czerpał z „Psychodelicznej Jakości” starożytnych prac Lao Tse. Mawiał, że jego celem jest znalezienie podstawowych idei w każdej sutrze oraz przepisanie ich w języku psychodelii. Rezultatem jego prac była przystępna dla każdego książka modlitewna, którą zgodnie z jego intencją należy czytać wolno i uważnie jako przewodnik do ponadzmysłowych doświadczeń. „Przedstawione medytacje, dotyczące nauki i sztuki poszerzają znacznie pole świadomości a zarazem oddziałując na zmysły, pozostają spokojne, zabawne i mądre. Można powiedzieć, że znajdują się one pomiędzy najbardziej inspirującymi dziełami, napisanymi przez jeden z najbardziej wychodzących poza swe czasy i wizjonerski geniusz XX w.” – Ralph Metzer     Modlitwy Psychodeliczne Spis Treści:   Słowo od Wydawcy Wstęp. Ralph Metzner Wstęp bibliograficzny. Michael Horowitz. Przedmowa. Rosemary Woodruff Leary Przedmowa. Timothy Leary Część I. Modlitwy przygotowawcze Część II. Doświadczanie energii elementarnej Część III. Doświadczanie energii nasiona komórkowego Część IV Doświadczanie energii neuronowej Część V. Doświadczanie czakr Część VI. Doświadczanie wdrukowanego świata Poematy o postępowaniu w życiu wg. Rosemary Woodruff Leary. W hołdzie Wielkiemu Jasnowidzącemu Dodatki Indeks  

Praca jest zredagowana według kanonów studium naukowego, głęboka i odkrywcza. Została jednak napisana w takim stylu, że zarówno rodzinom, jak ich duszpasterzom pomoże głębiej zrozumieć wielkość, piękno i wyjątkowość tego powołania. Uważam, że powinna stanowić obowiązkową lekturę dla wszystkich, którzy chcą posługiwać małżonkom kierownictwem duchowym. Polecam ją jako podręcznik z duchowości małżeńskiej. Bp Stanisław StefanekTChr Papieska Rada ds.. Rodziny