Tutaj znajdziesz bogaty wybór lektury z zakresu chrześcijaństwa: modlitewniki, teologia, historia religii, żywoty świętych, wiara, cuda, katecheza, islam, judaizm, religie dalekiego wschodu oraz świata starożytnego.
Pasjonująca książka prezentująca niezwykłe przeżycia duchowe, objawienia i cuda za przyczyną modlitwy różańcowej w życiu świętych (m.in. Dominika de Guzman ? założyciela zakonu dominikanów, Tomasza z Akwinu, Katrzyny ze Sieny, Jana Bosco, Ojca Pio, Wincentego Ferreriusza, Alfonsa Liguoriego, Josemaríi Escrivá) i papieży (od Benedykta XIII i Leona XIII do Jana Pawła I) oraz świadectwo znanych artystów i naukowców (m.in. kompozytora Josepha Haydna, pisarza Alessandro Manzoniego, fizyka i noblisty Guglielmo Marconiego ? jednego z pionierów radia).
W książce przedstawione są objawienia różańcowe z Fatimy i Lourdes oraz pierwsi wielcy święci różańca: Pius V, papież (zwycięstwo pod Lepanto), peruwiańska mistyczka św. Róża z Limy oraz św. Ludwik Maria Grignon de Montfort, prorok Maryi.
Kościół katolicki i Polskie Państwo Podziemne na Rzeszowszczyźnie (1939-1945). Geneza, zakres i zasady współdziałania to wnikliwe i zarazem pionierskie opracowanie relacji miedzy Kościołem katolickim a Polskim Państwem Podziemnym w latach okupacji hitlerowsko-sowieckiej w ujęciu regionalnym. Wykorzystanie szerokiej baz źródłowej, obejmującej zarówno zasoby archiwalne, jak i relacje żyjących świadków, pozwoliło autorowi nie tylko na rekonstrukcję wzajemnego oddziaływania na siebie struktur kościelnych i państwowych w tamtym okresie, ale także na weryfikację niektórych utrwalonych w historiografii na ten temat tez. W pracy pojawia się szereg nieznanych dotąd historykom dokumentów, które w wielu wypadkach rzucają nowe światło na przebieg wydarzeń z tamtych lat. Warto bowiem dodać, że zakres omawianej współpracy nie ograniczał się do sfery duszpasterskiej, ale miał wymiar polityczny, kulturalny, edukacyjny i charytatywny. Celem zaś była ochrona tożsamości narodowej Polaków i służba wartościom chrześcijańskim i obywatelskim.
Dr Robert Zapart jest historykiem, politologiem i audytorem systemów zarządzania. Jest adiunktem na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego
Książka przybliża postaci błogosławionych i świętych od strony prywatnej, poprzez rozmowy z członkami ich rodzin i wspólnot zakonnych. Poznamy ich z opowieści tych, którzy z nimi pracowali i żyli na co dzień. Usłyszymy o córce, matce, cioci, wujku, profesorze i papieżu. Prześledzimy etapy ich życia i zmagań, odkrywając, w czym tkwi sekret świętości. W ten niecodzienny sposób poznamy: bł. Chiarę Luce Badano, ks. Jerzego Popiełuszkę, papieża Jana XXIII, bł. Matkę Teresę z Kalkuty, siostrę Faustynę Kowalską, Ojca Pio, bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego, bł. Piera Giorgia Frassatiego, Franciszka i Hiacyntę z Fatimy, św. Joannę Berettę Mollę, bł. Luigiego i Marię Quattrocchi, bł. ks. Michała Sopoćko i papieża Jana Pawła II.
Czym jest dla mnie wiara? Co wnosi w moje życie? Czy warto wierzyć? U kogo lub gdzie szukać jej racjonalnych uzasadnień?
Te i wiele innych pytań zadałem sobie przygotowując Rozważania o wierze.
Ta krótka książeczka zawierająca osobiste przemyślenia autora na temat wiary stanowi przede wszystkim zachętę, byśmy uświadomili sobie jej nieskończoną wartość i sens.
Bez wiary nasze życie byłoby pozbawione ostatecznych horyzontów, miłość zbyt mała, by przetrwać na wieczność, a szczęście nigdy nie osiągalne.
Dlatego dziękujemy Bogu za bezcenny dar wiary i pozwólmy, by jej blask opromieniał całe nasze życie.
Ks. Zbigniew Sobolewski
Książka jest owocem kilkunastu lat współpracy Autora z kwartalnikiem "Pastores". Rdzeniem zebranych artykułów, medytacji, rozważań w formie lectio divina pozostaje słowo Boże, bez którego nie ma życia, rozwoju
i formacji powołanych. Ono - zaświadcza K. Wons SDS - pragnie z nami żywej relacji i szuka drogi do naszego serca. Chce ożywiać i przemieniać się. Na mocy Bożego słowa ma się również opierać słowo głoszone innym.
zytanie Biblii wcale nie jest nudnym i mozolnym zajęciem, jeśli widzimy w niej samych siebie, a nie tylko opowieści z zamierzchłych czasów. Piśmo Święte to zwierciadło, w którym widać piękno, ale także skazy i obrzmienia ludzkiej duszy. Dlatego często budzi w czytelnikach skrajne emocje: od radości i wzruszenie po złość i opór. By nie zagubić się w tym świecie, potrzebujemy odpowiedniego kompasu. O. Anselm Grün OSB pokazuje, jak czytać Biblię, aby nas uzdrawiała, pocieszała w chwilach zamętu, niestabilności i ciemności, by wskazywała drogę, gdy nie wiadomo, w którą stronę pójść. Bo tak naprawdę Słowo Boże zaprasza każdego człowieka do życzliwego spojrzenia na siebie i zaprzyjaźnienia się z sobą samym.
Ku życiu, które ma sens" jest podsumowaniem nauk Rebego spisanym przez jego ucznia, również lubawickiego rabina, z myślą o czytelnikach różnych wyznań, a także niewierzących. Jest książką dla każdego, kto czuje potrzebę nadania swemu życiu głębszego sensu.
""Świetna książka o Jezusie Chrystusie"".Benedykt XVICo fascynuje ludzi do dziś w Jezusie Chrystusie? Czy dysponujemy prawdziwym obrazem Nazarejczyka? Co wiemy o Nim dzisiaj? Jak należy czytać teksty biblijne, aby odszyfrować ukryty w nich kod? Wyruszywszy w podróż śladami Męża z Nazaretu z tymi pytaniami w plecaku, autor nie cofa się przed poruszaniem tematów tabu, kreśląc dynamiczny i fascynujący obraz Jezusa Chrystusa, jakiego jeszcze nie było. Dziennikarski styl sprawia, że książkę czyta się znakomicie.Warto, by tę książkę przeczytał każdy wierny wyznawca Chrystusa!Peter Seewald dziennikarz, pisarz. Zadeklarowany ateista, który po przeprowadzeniu serii wywiadów z kard. Josephem Ratzingerem wraz z rodziną powrócił do Kościoła katolickiego. Autor bestsellerowego wywiadu z papieżem Benedyktem XVI Światłość świata: papież, Kościół i znaki czasu. Jako dziennikarz pracował m.in. dla ""Sterna"" i ""Spiegla"". Obecnie uchodzi za jednego z najbardziej znanych autorów religijnych w Niemczech. Jego najpopularniejsze publikacje, które ukazały się na rynku polskim to: Sól ziemi, Bóg i świat, Kiedy znów zacząłem myśleć o Bogu, Benedykt XVI: portret z bliska.
Zwrot " wszystko przewyższa" użyty w 2 Koryntian 4,7 to greckie słowo hiperbole, które dosłownie oznacza "absolutnie ponad wszystko". W języku greckim hiper można dodawać do wielu innych słów, po to, aby wzmocnić ich pierwotne znaczenie. Jeśli jest coś hiper, to znaczy, że przekracza wszelkie granice.
Autor przedstawia niezwykłą historię obrazu ?nie malowanego ludzką ręką?. Ukazuje szerokie tło historyczne wydarzeń związanych z objawieniami Matki Bożej w Guadalupe i okoliczności towarzyszące samemu wydarzeniu. Z niezwykłą wnikliwością przypatruje się samemu obrazowi, odkrywając ?zaszyfrowane? w nim tajemnice. Przybliża również postać Juana Diego, którego 31 lipca 2002 roku Jan Paweł II ogłosił świętym. ?Dzięki Autoportretowi z Guadalupe i świadectwu Juana Diego w ciągu siedmiu lat nawróciło się na chrześcijaństwo osiem milionów Meksykańczyków? pisze w tej książce Konstanty Osiński.
Wierzę, że wasz syn dzisiaj wstanie."
Na to oni tylko się roześmiali. Ludzie dziś nie oczekują, aby widzieć znaki i cuda, jak widzieli je kiedyś uczniowie Pana. Pytanie: „Czy Bóg się. zmienił? A może nasza wiara tak zmizerniała, że nie oczekujemy większych dzieł, które Jezus obiecał?" Nasze poselstwo musi zostać nastrojone jak na koncert, i nic nie może być pominięte z lego, co zawiera Księga. Powiedziałem do rodziców tego chłopaka, aby przynieśli ubranie. Nie chcieli słuchać, gdyż oczekiwali śmierci. Ja znalazłem się tam wierząc Bogu. Dla Boga i Jego wiecznej mocy nie jest problemem ożywić i wzbudzić zmarłego, ale my musimy to zrozumieć i poznać, abyśmy wiedzieli jak kroczyć w wierze. Spotkałem takich ludzi, którzy byliby tytanami w wiedzy Bożej, lecz brak im było kroku wiary. Spotykałem wszędzie ludzi, którzy są zawiedzeni nawet, gdy się modlą. Wypowiadają zdania, ale tak, jakby nic z siebie nie wydobywali. W ten sposób nie zwyciężysz. Musisz nauczyć się zwyciężać i krzyczeć diabłu w twarz: „Wykonało się!" W końcu namówiłem rodziców, aby przynieśli ubranie chłopca i położyli je na łóżku. Z naturalnego punktu widzenia, ten człowiek był umierający. Powiedziałem do niego: Bóg mi objawił, że gdy położę swoje ręce na tobie, to całe to miejsce zostanie wypełnione Duchem Świętym, łóżko się zatrzęsie, ty się zatrzęsiesz i zostaniesz wyrzucony z łóżka przez moc Ducha Świętego, ubierzesz się samodzielnie i będziesz silny. Powiedziałem to do niego w wierze. Położyłem na niego ręce w imieniu Jezusa i błyskawicznie moc Boża zstąpiła i wypełniła całe pomieszczenie. Upadłem bezradny płasko na podłogę. Nic nie wiedziałem, oprócz tego, że wszystko się zatrzęsło. Po chwili usłyszałem tego młodego człowieka przechodzącego nade mną i mówiącego:
- Chwała Tobie Panie! Chwała Tobie Panie! Ubrał się i zawołał:
- Bóg mnie uzdrowił.
Chwilę potem ojciec upadł na kolana, matka również i wszyscy pozostali, którzy tam byli. Bóg okazał
swą wielką moc tamtego dnia, uzdrawiając chłopca i zbawiając wszystkich domowników.
Książkę o formach tanecznych w jezuickim teatrze XVIII wieku czyta się z narastającym zainteresowaniem, jako rozprawę niejako przy okazji o dziejach edukacji i wychowania, dziejach kultury i obyczaju, o historii nauki, estetyki, moralności, o historii literatury.
Anna Reglińska-Jemioł, powołując się na mądrą przestrogę Juliana Lewańskiego, zadeklarowała, że będzie się starała ?zachowane zabytki i świadectwa tanecznej kultury jezuitów przede wszystkim docenić, ale z drugiej strony ich nie przecenić?.
Różaniec jest modlitwą, która raduje niebo i ziemię. Modląc się tak, stajemy się świadkami wiary, widzącymi i doświadczającymi, jak tajemnice zbawienia z wolna wrastają w tajemnice naszego życia. Dokonuje się wtedy cud naszego zjednoczenia się z Chrystusem. Systematycznie praktykowana modlitwa przemienia nasze codzienne życie, czyniąc je miłym Bogu. Wówczas staje się ono życiem z Jezusem i Maryją, w którym pragniemy wypełniać we wszystkim wolę Bożą.
Na publikację Podstawy edukacji ignacjańskiej składają się dwa dokumenty. Pierwszy - "Charakterystyczne cechy jezuickiego wychowania" - stanowi znakomitą syntezę jezuickiej myśli pedagogicznej. Wyrasta ona z duchowego doświadczenia św. Ignacego Loyoli, z jego wizji Boga, świata i człowieka. Czerpiąc natchnienie z postawy Jezusa Chrystusa, dokument proponuje ideał wychowania "człowieka dla innych" - człowieka wewnętrznie scalonego, otwartego, szukającego prawdy, żyjącego dla Boga i bliźnich. Drugi dokument - "Pedagogia ignacjańska - podejście praktyczne" - stanowi praktyczne zastosowanie pierwszego dokumentu. Ma pomóc nauczycielom i uczniom w zastosowaniu ideału w konkretnej rzeczywistości. Warto dodać, że do tej polskiej publikacji napisał specjalną przedmowę Generał zakonu jezuitów - o. Peter-Hans Kolvenbach.
Polską edycję TRYLOGII rozpoczyna pierwszy tom TEOLOGIKA. PRAWDA ŚWIATA. Chronologicznie nie ukazał się on jako pierwsze skrzydło teologicznego tryptyku, niemniej jednak zawarte w nim treści wprowadzają czytelnika w obszar myśli filozoficznej i teologicznej Hansa Ursa von Balthasara, ułatwiając tym samym lekturę następnych tomów. Z tych właśnie względów postanowiono opublikować PRAWDĘ ŚWIATA na początku.
Ze Wstępu
Prezentowana publikacja to dzieło najbardziej znanych polskich uczonych osadzających swe analizy fenomenu człowieka i jego wychowania na filozoficznych założeniach personalizmu chrześcijańskiego ubogaconego myślą naukową i nauczaniem Jana Pawła II. Książka kierowana jest do szerokiego kręgu pedagogów, nauczycieli i studentów zainteresowanych problematyką człowieka-osoby w świetle założeń filozoficznych ukierunkowanych na wartości wychowania integralnego.
Pedagogika ignacjańska wobec wyzwań współczesnego humanizmu to książka inaugurująca nową serię wydawniczą Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej "Ignatianum": Biblioteka Pedagogiki Ignacjańskiej. Jest ona owocem międzynarodowego sympozjum, które odbyło się w dniach 21-22 września 2006 roku w "Ignatianum" w Krakowie. Wzięli w nim udział specjaliści pedagogiki ignacjańskiej z Europy i Stanów Zjednoczonych oraz wybitni polscy pedagodzy i humaniści. Szkolnictwo jezuickie było i nadal pozostaje znaczącą propozycją w zakresie edukacji młodego pokolenia, czego dowodem jest choćby dwieście uniwersytetów i ponad tysiąc szkół szkolnictwa niższego prowadzonych dzisiaj przez jezuitów.
Książka jest owocem krytycznej refleksji nad teorią i realizacją systemu pedagogiki jezuickiej w odniesieniu do wyzwań współczesnego humanizmu. Zaprezentowana w niej pedagogika ignacjańska może stanowić cenną alternatywę dla współczesnych systemów pedagogicznych.
Św. Edyta Stein w swoim życiu i działalności naukowej nieustannie stykała się z problematyką wychowania. Od strony praktycznej zagadnieniem tym zajmowała się jako nauczycielka, a jako docent w Instytucie Pedagogiki Naukowej w Münster poświęciła dużo uwagi teoretycznym podstawom wychowania. Jednym z ważnych celów jej naukowych poszukiwań było tworzenie podstaw dla pedagogiki katolickiej.
W niniejszej pracy chcemy zająć się możliwie pełnym opisem działalności edukacyjnej i myśli pedagogicznej Edyty Stein. Pragniemy zbadać formy, metody i inspiracje, jakimi kierowała się w swojej pracy nauczycielskiej oraz przedstawić najważniejsze elementy jej poglądów pedagogicznych. Wydaje się, że nie straciły one nic ze swej aktualności.
Cezary uznawał nauczanie za jedno z najważniejszych zadań duszpasterskich i znany jest głównie jako kaznodzieja. Jego biografowie podają, że nauczał wiernych w każdą niedzielę i we wszystkie święta, a także często w ciągu tygodnia. Do dzisiaj zachowało się 238 kazań, które sklasyfikowano na: kazania upominające (1-80), nazywane Kazaniami do ludu, o Piśmie Świętym (81-186), na poszczególne święta (187-213), o świętych (214-232) i do mnichów (233-238).
Cezary naśladował m.in.: św. Augustyna, Orygenesa, Rufina, św. Ambrożego, Grzegorza z Elwiry i Pelagiusza. Wyróżniał go prosty, zrozumiały styl, zapał w nawracaniu ludu, troska o zbawienie innych. Głównymi tematami jego katechez były: chrzest, jako inicjacja chrześcijańska, Eucharystia i pokuta (odnowił podejście do pokuty, kładąc nacisk na żal za grzechy, nawrócenie - przemianę życia i zadośćuczynienie). Cezary często przypominał o piekle, ale był też prekursorem ukazywania tajemnicy chrześcijaństwa przedłużonej wiecznym szczęściem. W teologii grzechu stosował podział na grzechy śmiertelne i lekkie, odsłaniał wielkość miłosierdzia Boga i wskazywał liczne środki na jego otrzymanie.
Pod koniec IV w. komentarz Hieronima do Ewangelii według św. Mateusza, był jednym z wielu komentarzy różnych autorów do tej księgi Ewangelii, które jednak w większości się nie zachowały. Zachował się komentarz Orygenesa, którego wpływ na Hieronima był największy, oraz Hilarego z Poitiers i Jana Chryzostoma. Hieronim - nie tylko egzegeta, ale także tłumacz i filolog - komentuje tekst dosłownie i historycznie, rezygnując z interpretacji alegorycznej właściwej dla Orygenesa i z umoralniających wskazań obecnych u Jana Chryzostoma. Badaczom tekstów źródłowych niniejszy tom Źródeł Myśli Teologicznej dostarcza materiału porównawczego. Komentarz Orygenesa został wydany w tej samej serii w tomach 10 i 25, a homilie Jana Chryzostoma w tomie 23.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
