Tutaj znajdziesz bogaty wybór lektury z zakresu chrześcijaństwa: modlitewniki, teologia, historia religii, żywoty świętych, wiara, cuda, katecheza, islam, judaizm, religie dalekiego wschodu oraz świata starożytnego.
Brat MichaelDavide Semeraro OSB dzieli się z czytelnikiem refleksjami, jakie poczynił w ciągu ponad trzydziestu lat życia monastycznego i bliskich kontaktów z różnymi wspólnotami zakonnymi. W książce przeplatają się ze sobą przekonania, sugestie i odważne przemyślenia na temat zakorzenienia życia konsekrowanego w określonym czasie i przestrzeni. Czynione przez Autora uwagi pozwalają spojrzeć na śluby zakonne w sposób mniej idealistyczny, ale za to bardziej współbrzmiący z procesem dojrzewania współczesnych osób konsekrowanych, które muszą stawić czoła prawdziwej antropologicznej rewolucji. Tłem dla prowadzonych rozważań jest Adhortacja apostolska Evangelii gaudium pap. Franciszka, a także jego rozmowa z przełożonymi generalnymi zakonów męskich, która odbyła się 29 listopada 2013 roku.
MichaelDavide Semeraro (ur. 1964) jest benedyktynem w klasztorze (koinonii) Nawiedzenia NMP w Rhemes-Notre-Dame, malutkiej alpejskiej miejscowości we Włoszech, w regionie Doliny Aosty (www.lavisitation.it) oraz doktorem teologii duchowości na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Nakładem wydawnictwa EDB ukazały się w ostatnich latach następujące książki jego autorstwa: Facciamo l’uomo! Invecchiare e morire: un’iniziazione possibile (2007); Seme e la Parola. Invito alla lectio divina (2011); Fratelli e sorelle in umanita (2013); Il presepe nel cuore. Novena. Tavole di Giuseppe Cordiano (2011, przy współudziale Mileny Simonotti), a także L’Ora dell’Amore. Presepe di Pasqua. Ierofanie di Giuseppe Cordiano (2013).
Lata temu pewni ludzie w Walii zaczęli rozpuszczać o mnie całkowicie nieprawdziwe i bolesne plotki. Tym samym zamknęli przede mną drzwi wielu kościołów. Zwróciłem się więc do Boga i zacząłem skarżyć się na tę sytuację. Powiedziałem: "Boże, boli mnie to! Ci ludzie opowiadają kłamstwa, które uniemożliwiają mi służbę dla Ciebie". I wtedy Pan przemówił do mnie tak wyraźnie, jakbym słyszał swój własny głos: "Dawidzie, najgorsze, co mogą o tobie powiedzieć, nie jest tak złe, jak prawda o tobie". Z ulgą wybuchnąłem śmiechem, bo zdałem sobie sprawę z tego, że oni nie mają pojęcia o tym, co we mnie jest najgorsze. I w ten sposób moja autobiografia zyskała tytuł. A Pan dodał później: "Ja wiem o tobie najgorsze rzeczy, ale wciąż cię kocham i wciąż będę się tobą posługiwał" Mój śmiech zmieszał się ze łzami. Także i teraz, gdy to piszę, moje oczy zachodzą łzami. Zrozumiałem, jak niesamowitą łaskę Pan okazał mi oraz przeze mnie. Przez wiele lat mówiłem, iż nie napiszę autobiografii. Uważałem to za egotyczny czyn zdradzający zadufanie autora w sobie samym, czyn opierający się na założeniu, które wskazuje na to, że inni będą chcieli przeczytać tę autobiografię. Pod naciskiem przyjaciół oraz wydawców zmieniłem zdanie. Niemniej jednak, to co ja myślę o sobie samym i to, co inni pomyślą o mnie, jest stosunkowo mało ważne. To stwierdzenie prowadzi mnie do najważniejszego pytania, które pojawiało się za każdym razem, gdy dotykałem piórem papieru. Co Pan pomyśli sobie o mnie? Moja historia została opowiedziana. Bogu niech będzie chwała.
David Pawson
Od trzydziestu lat David Pawson jest jednym z najbardziej cenionych liderów i prowokujących nauczycieli. Sam mówi o sobie jako o „nieortodoksyjnym ewangelikale”, jednak pozostał wierny własnemu zobowiązaniu – by zawsze, bez względu na cenę czy konsekwencje, być szczerym wobec Bożego Słowa objawionego w Biblii. Przez taką swoją postawę niejednokrotnie musiał stawiać czoło tym, którzy w odmienny sposób rozumieją Pismo. "Prawda jest jeszcze gorsza" jest tak typowym dla Davida szczerym, świeżym i przejrzystym podsumowaniem jego życia oraz nauczania.
W książce rozpatrywane są zagadnienia: teologia stołu Pańskiego na przykładzie zabytkowych i współczesnych ołtarzy oraz obrzędów poświęcenia kościoła; teologiczne wskazania organizacji prezbiterium i nawy; miejsce przechowywania Najświętszego Sakramentu; wyrazy czci (ukłony i przyklęknięcia) wobec ołtarza i tabernakulum; stół Pański a wydarzenia kulturalne (inscenizacje, koncerty) w świątyni; nowe rozwiązania w urządzaniu wnętrza kościoła.
Encyklika Ojca Świętego Benedykta XVI do biskupów, prezbiterów i diakonów, do osób konsekrowanych i wszystkich wiernych świeckich o integralnym rozwoju ludzkim w miłości i prawdzie.
Autor w sposób bardzo trafny ukazuje podobieństwa i różnice duchowych doświadczeń dwóch wielkich mistyczek: św. Małgorzaty Marii i św. Faustyny. Odpowiada na pytanie czy orędzie o miłosierdziu i zaufaniu jest kontynuacją orędzia z Paray-le-Monial.
`Ks. Dominik Zamiatała jest niewątpliwie najpoważniejszym autorytetem w badaniu dziejów zakonów w Polsce po II wojnie światowej. [...] Praca ks. Zamiatały odznacza się szczególną starannością, gdy chodzi o wykorzystanie źródeł. Pod tym względem zasługuje ona na miano kompendium, bez którego nie będzie się mógł obyć nikt, kto zechce pisać o czasach powojennych w Polsce, niezależnie od poruszanego zagadnienia, zatem niekoniecznie kościelnego. Już samo dokładniejsze przyjrzenie się wykorzystanym zasobom archiwalnym - a obecność ich w tekście jest uwidoczniona w bardzo rozbudowanych i serwujących informacje na marginesie głównych wątków, odnośnikach - nasuwa wniosek polecający pracę ks. Zamiatały jako swoisty przewodnik po źródłach. Dla badaczy początkujących stanowi więc jego praca wartość nie tylko poznawczą, ale także metodologiczną.` Z recenzji ks. prof. dr hab. Zygmunta Zielińskiego
Jak wygląda radość świętych? Jakie jest ich poczucie humoru, czy potrafią śmiać się do rozpuku, żartować, robić komuś dowcipy? Dlaczego tak mówi się o tym aspekcie ich człowieczeństwa? Sympatyczne są żarty Włocha, świętego Filipa Neri, humor świętego Tomasza More’a, serdeczność świętej Tereski? Czy wśród świętych hiszpańskich nie ma kogoś uosabiającego specyficzne poczucie humoru mieszkańców tego kraju, andaluzyjski wdzięk? Otóż jest. Ta książka ukazuje taką osobę: to kobieta, rodem z Kastylii, mieszkająca przez jakiś czas również w Andaluzji. Prawdziwa mistyczka: święta Teresa od Jezusa, święta Teresa z Awili, która potrafiła śmiać się z własnego cienia albo uczyć śmiechu dziewczynkę, udzielać katechezy mulnikowi, a nawet żartować z Bogiem na temat tego, jak traktuje On swoich przyjaciół na ziemi.
Pragniemy, poprzez tę małą książeczkę, zawierającą zbiór niektórych modlitw oraz natchnień świętej Mariam, pomóc Ci w Twojej modlitwie do Ducha Świętego. Uciekaj się do Niego nie tylko podczas dni nowenny przed Zesłaniem Ducha Świętego czy przed wspomnieniem liturgicznym świętej Karmelitanki z Betlejem. Wzywaj Go często, niech Jego obecność napełnia Twoje życie, zarówno w chwilach trudnych, momentach kryzysu, oschłości i walki duchowej, jak też, by wyrazić Bogu swoje uwielbienie, wdzięczność i radość. Możesz korzystać z tej nowenny w tradycyjny sposób, modląc się nią poprzez kolejne dziewięć dni. Możesz także wybierać sobie dowolny jej fragment, w zależności od potrzeb Twego serca. Duch Święty od momentu chrztu świętego jest obecny w świątyni Twego ciała i On sam będzie Cię prowadził, dlatego rozpoczynając nowennę – na nowo lub, być może po raz pierwszy, w sposób bardziej świadomy – powierz Mu całe swoje życie.
Warto przypominać postać Edmunda Bojanowskiego – pisze we wstępie do jego biografii Tomasz P. Terlikowski. Założyciel zgromadzenia sióstr służebniczek jest postacią fascynującą ze względu na drogę, jaką – od zaangażowania patriotycznego przez charytatywne aż do ściśle religijnego – prowadził go Bóg. Na każdym z tych etapów pozostawał człowiekiem głębokiej wiary i szczerym patriotą, dlatego jego życiorys może być przykładem pięknego zjednoczenia polskości z katolicyzmem. Bojanowski stworzył potężne zgromadzenie zakonne, a także koncepcję wychowania i system pedagogiczny, którym do tej pory inspirują się pedagodzy. Jego wizja życia zakonnego potrafiła natchnąć katolików na Zachodzie. On także, o czym często się zapomina, zbudował skuteczny system ochronek, który trwa do dziś.
Kiedyś w zakrystii, gdy całowałam go w rękę i nie bardzo wiedziałam, co powiedzieć, westchnęłam:
– Niech Ojciec sam powie, kim jest. Ja naprawdę Ojca nie rozumiem.
– Nie rozumiesz mnie? Jestem zakonnikiem, utrapieniem dusz i ogniem niszczącym – odpowiedział.
Dziennik napisany przez Cleonice Morcaldi to jedno z najcenniejszych źródeł poznania niezwykłej osoby św. Ojca Pio z Pietrelciny. Ich bezpośrednia znajomość rozpoczęła się od listu Cleonice do Ojca Pio z prośbą o pomoc w sprawdzianie z pedagogiki, potem przerodziła się w głęboką więź duchową. Choć nie należała do grona pierwszych córek duchowych, Ojciec Pio uważał ją jednak za swoją „pierworodną”, darzył szczególnymi względami, mówił, że jest jego odbiciem i że wybrał ją, by go zrozumiała. O ile uboższe byłoby nasze poznanie tajemnicy misji i duchowego ojcostwa św. Ojca Pio bez tych zapisków jego umiłowanej córki!
Barwna i żywo napisana opowieść, która naprawdę wciąga.
Warto popatrzeć na Ojca Pio „od kuchni”.
Ta książka wywoła wiele emocji.
Cleonice Morcaldi powierzyła się Ojcu Pio całkowicie i we wszystkim: w życiowych wyborach, relacjach z innymi, myślach, uczuciach, na drodze do Boga. On: doskonały nauczyciel, mistrz, ale także brat, przyjaciel, ojciec. Ona: doskonała uczennica, która chciała tylko tego, czego on chciał. Zawsze mu towarzyszyła i we wszystkim bez zastrzeżeń była posłuszna. Wiedział, że może na nią liczyć. Prowadził ją od maleńkości, poprzez studia, pracę pedagogiczną (była nauczycielką w szkole), w każdej codziennej aktywności.
Dbała o codzienne potrzeby Ojca Pio jak siostra. Troszczyła się o jego bieliznę i ubrania, opiekowała się nim, gdy źle się czuł. Zastępowała mu najbliższą rodzinę, której troski Ojciec Pio bardzo potrzebował, choćby ze względu na swoją kondycję zdrowotną.
Biblia przez wieki była dla ludzi księgą oświecenia. Wielu znalazło w niej inspirację i pocieszenie w czasach próby. Jeden z jej niezwykłych rozdziałów, Księga Hioba, jest źródłem nadziei dla tych, którym życie nie oszczędza trudnych doświadczeń. Dr Joseph Murphy sięga do niej, aby na jej przykładzie pokazać, w jaki sposób możemy znaleźć rozwiązanie każdego problemu i wyjść obronną ręką z sytuacji, którą jesteśmy skłonni uznać za beznadziejną. Opowieść o sprawiedliwym człowieku, na którego spadają niewyobrażalne cierpienia, to dramatyczna ekspresja naszych stanów świadomości. Zmiana sposobu patrzenia na negatywne doświadczenia, które stały się naszym udziałem, wyzwala równie niewyobrażalną moc, zdolną do przekształcenia tego stanu w powodzenie, szczęście i pokój umysłu.
Przypominamy prawdy wiary!
Nigdy dotąd streszczenie doktryny katolickiej nie było aż tak krótkie! Właśnie to stanowi o atrakcyjności „Wiary w pytaniach i odpowiedziach” – książki, która trafnie odpowiada na ważne życiowe pytania, a także stanowi wspaniałą pomoc w dziele nowej ewangelizacji, której tak bardzo pragnął, i którą realizował w swoim życiu Święty Jan Paweł II.
Rolą niniejszej publikacji jest ukazanie sedna katolickiej doktryny w jak najmniejszej liczbie słów. Może się ona okazać bardzo pomocna dla tych, którzy chcą uzyskać wiedzę o sakramentach, życiu nadprzyrodzonym, modlitwie i wierze. W syntetyczny i atrakcyjny sposób prezentuje owe kwestie, pokazując, że są one ze sobą połączone, i że jedynie Kościół stanowi drogę wiodącą do prawdziwego szczęścia (Stanisław kard. Dziwisz, arcybiskup metropolita krakowski).
Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę?
Kim jest Jezus? Jak się modlić? Czym jest Biblia? W jakim celu chodzi się na niedzielną Mszę? Skąd się biorą ból i cierpienie?… Wiele osób, często w sposób nie do końca świadomy, poszukuje sensu życia zadając sobie tego rodzaju pytania. Leży przed nami rodzaj „kodeksu drogowego wiary” – książka, w której znajdziemy kilkadziesiąt szczerych i prostych odpowiedzi na wielkie i małe pytania dotyczące Pana Boga i naszego życia.
Ksiądz Pier Giordano Cabra, znany i ceniony za swoje konferencje z zakresu duchowości chrześcijańskiej, na łamach tej książki za pomocą dziesięciu biblijnych ikon odkrywa znaczenie i sens życia konsekrowanego w Kościele i świecie. Jego żywe medytacje zakorzenione w adhortacji Vita consecrata są swoistym itinerarium dla osoby powołanej do życia radami ewangelicznymi: czystością, ubóstwem i posłuszeństwem. Ze względu na bogatą treść teologiczną, perspektywy duchowe i wskazówki apostolskie mogą one być solidnym narzędziem animacji dla osób konsekrowanych i ich wspólnot na Rok Życia Konsekrowanego (2015). Mogą też prowadzić do zrozumienia tajemnicy życia konsekrowanego tych, którym jest ono raczej obce.
Pier Giordano Cabra jest znanym i cenionym włoskim kapłanem ze Zgromadzenia Świętej Rodziny z Nazaretu, konsultantem watykańskiej Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, specjalistą od duchowości chrześcijańskiej, autorem licznych publikacji. W Polsce ukazały się następujące książki: Życie braterskie. Krótki przewodnik praktyczny, Krótka medytacja o ślubach, Lectio divina na każdy dzień roku, t. 17 (razem z Giorgio Zevini).
Ja Jestem wolnym Duchem... Nie Jestem Duchem z waszych tabernakulów ani z pozłacanych kościołów. Ja Jestem Duchem miłości, wolności....Duch z mocą przemawia współcześnie. Rzeka proroczego słowa płynąca od tysięcy lat na nowo żłobi koryto: Bóg, nasz niebiański Ojciec, i Chrystus, Jego pierwszy ujrzany Syn, mówią przez ludzkie usta, przez usta zwykłej kobiety: Gabrieli.Duch Proroczy mówi prosto, nieskomplikowanie, zrozumiale dla każdego. Ostrzega przed gwałtownymi zaburzeniami, ku którym dąży ludzki świat sam siebie skazujący na zagładę. Pokazuje drogę wyjścia z tej sytuacji, otwartą dla wszystkich tych, których dusze mają choć iskrę rozbudzenia: Każdy jest świątynią Ducha Świętego... Buduj na Chrystusie Bożym w tobie!W pierwszych słowach również wyczuwalna jest głęboka miłość jedynego Boga, który nie porzuca żadnego człowieka, żadnej duszy i wzywa nas: Tęsknię za Moimi dziećmi!.Spis treściWprowadzenieWszystko, co żyje, jest prawem i świadomościąTo jest wzniosły czas czas Chrystusa. Przenieście się w Moją moc, w moc miłościŻyjcie tu i teraz a będziecie w komunikacji z utrzymującymi, boskimi energiami życiaAbsolutne Prawo podane we wszystkich szczegółach koniec materialistycznego czasuSkieruj się do sedna duszy, gdyż sednem duszy jestem JaSłuchajcie głosu wszechświata i rozbudźcie się we Mnie! Ja jestem pokojemJa jestem jedynym ratownikiem. Po przebiegunowaniu powstanie królestwo Wewnętrznego ŻyciaKatastrofy nie można już powstrzymać wyjściem jestem Ja, Chrystus Boży w tobie!Aktywna wiara: Zrób to!Przyjdźcie wszyscy do Mnie, do swojego pasterza. Chcę was poprowadzić na zielone pastwiskaNauczcie się uaktywniać siły samouzdrawiające; niejeden będzie tego jeszcze potrzebowałMoja tęsknota pulsuje w waszych sercach. Przyjdź Moje dziecko, przyjdź teraz! Jeśli tego chcesz!Przyjdźcie w ramiona nieskończoności
Bóg, Odwieczny, z mocą przemawia współcześnie. Nie mówi językiem Biblii. Po co ponownie słowo Boże? Czy Jezus nie przekazał prawdy niebios?Prawdziwy Jezus, Chrystus, nie jest tożsamy z Jezusem z nauk kościelnych. Jezus przyszedł 2000 lat temu, aby usunąć błędne nauki ówczesnych kapłanów i poprowadzić ludzi w życie w wolności i jedności z ludźmi i przyrodą. Dziś powrócił Chrystus - w swoim słowie darowanym poprzez wielkiego współczesnego proroka: Gabrielę.Objawione słowo Boże wskazuje człowiekowi nie tylko drogę do zrozumienia własnego życia i jego opanowania, lecz również możliwość życia w zgodzie z sobą, z innymi ludźmi, ze zwierzętami i przyrodą. Ta książka zawiera wybór Bożych objawień; są one przeznaczone dla każdego człowieka tęskniącego do Boga, do prawdy - niezależnie od wyznania, rasy czy narodowości.Spis treściWprowadzenieOdnajdź wolność w BoguMoc Chrystusa w tobieObjawiam losy ludzkości, aby wiele Moich dzieci zdążyło się rozbudzić i zawrócićBarometr przyrody pokazuje, w jakim punkcie znajduje się ludzkośćWyprostujcie się, żeby przyjąć prawidłową postawę duchową. Jesteście dziedzicami ofiarnej miłościTen, kto patrzy jedynie na cienie, nie znajduje światła. Rozpraszajcie cienie razem ze Mną, a będziecie jednym ze MnąJa promieniuję na was Moim światłem, żebyście się zmienili i zbliżyli do światłaStańcie się jak dzieci one mówią mową niebios. W ich słowach nie ma niczego złegoStarajcie się coraz bardziej żyć z przyrodą. Im częściej będziecie się ćwiczyć w wyciszaniu, tym bardziej zbliżycie się do wewnętrznych bramCzy rozwinęliście miłość Bożą? Jeżeli tak, to wszystkie drogi stoją dla was otworemBóg, wielka miłość, mieszka w twojej duszy. Czy chcesz rozniecić iskierkę tej wielkiej miłości do Boga i do bliźniego?Pozwól Mi wyrazić obecność, a doznasz w sobie potężnego słońca miłości, którą jesteś w OjcuW was znajduje się nieskończoność jako esencja i siła. Rozwijajcie pełnię, światło w sobie
Bóg nie zostawia nas, ludzi, swoich dzieci, samych. Ponownie wypowiada swoje bezpośrednie Słowo poprzez swoją prorokinię i daje odpowiedź na kluczowe pytania ludzi, szczególnie dotyczące duchowych powiązań nieobjaśnionych w Biblii: sensu i celu ziemskiego życia, wolności każdej istoty, przyczyn i skutków, nieśmiertelności duszy i reinkarnacji, Czynu Zbawczego Chrystusa, nieskończonej miłości Boga do każdego człowieka i całego stworzenia, i wielu innych.Od ponad trzydziestu lat Wszechduch, BÓG, w niezliczonych objawieniach daje nam, ludziom, swoje Słowo poprzez Gabrielę, Jego prorokinię i orędowniczkę. Z wielkiego skarbu boskich objawień wybrano czternaście i po raz pierwszy opublikowano na piśmie w tej książce.Światło wiecznej Prawdy świeci także w naszych czasach i promieniuje na współczesne wydarzenia, tak że każdy, kto otworzy serce na przesłanie Boga, zdoła rozpoznać, co On chce mu powiedzieć, i jeśli zechce, wcielić to w życie.Spis treściWprowadzenieJA JESTEM i ty jesteś we Mnie, odwiecznie i powrócisz do Mnie przez ChrystusaGardzicie jedynym Bogiem i wierzycie w wieczne potępienie. Ja jestem Bogiem miłości! Ziemia błaga Mnie, Stworzyciela, o zmiłowanieKto Mnie zna, idzie, trzymając Mnie za rękęCzy jesteście posłuszni bogu podziemia i jego sługom?JA wszystko uczynię nowymKiedy wybije godzina...Niech będzie tak, jak w niebie!Czy mówicie mową miłości?Świat mówi o pokoju. Gdzie jest ten pokój?Gdzie stoicie? Po Mojej prawicy?Czy jesteście prawdziwymi chrześcijanami, którzy idą w Moje ślady?Czy chcesz być Moim uczniem, Moją uczennicą?Odczuwajcie MNIE. Moją obecność w sobieBóg swoim tchnieniem odwraca proces upadku. Otwiera się prawdziwe życie
Śledztwo w sprawie zamachu na Jana Pawła II jak żadne inne w historii zasługuje na miano "zakazanego śledztwa". Służby specjalne państw komunistycznych były zdeterminowane, aby zrobić wszystko, by prawda o międzynarodowym spisku na życie papieża - Polaka nigdy nie ujrzała światła dziennego. Dlatego rozpoczęły wielką operację zacierania śladów, używając dezinformacji, kłamstw, zabójstw, podwójnych agentów, uprowadzeń i "seryjnych samobójstw". Ta książka jest o tym jak z wielkim trudem dochodzono do prawdy. Ale i o tym jak z jeszcze większym trudem to dochodzenie torpedowano.
Publikacja zawiera teksty, które nie są zapisem swobodnych skojarzeń na kanwie czytań liturgicznych, ale propozycjami osnutymi wokół zasadniczej myśli zaczerpniętej z Pisma Świętego” i rozprowadzonej w kilku wyodrębnionych punktach. Mają niejako formę otwartą, będąc raczej inspiracją, sugestią do nadania im charakteru osobistej wypowiedzi. Wyraźnie koncentrują się na osobie Jezusa Chrystusa, Zmartwychwstałego, Żywego, Obecnego w sprawowanej Eucharystii – w tym znaczeniu są kerygmatyczne. O takim wymiarze homilii przypominał Benedykt XVI w adhortacji apostolskiej Verbum Domini: „Dla wiernych musi być jasne, że kaznodziei zależy na ukazaniu Chrystusa, który powinien być w centrum każdej homilii” (VD 59). Podobnie rolę homilii postrzega papież Franciszek w adhortacji Evangelii gaudium, dodając, że kontekst liturgiczny „domaga się, aby przepowiadanie ukierunkowywało zgromadzenie, a także kaznodzieję, ku komunii z Chrystusem w Eucharystii przemieniającej życie” (EG 138).
Odbiorcy:
- duszpasterze, którzy poszukują inspirujących pomysłów przy przygotowaniu liturgii Mszy św.
- osoby chcące lepiej zrozumieć treść i przesłanie Biblii i pogłębić relację z Panem Bogiem.
Dlaczego warto przeczytać tę książkę?
- to doskonała pomoc dla księży i pokrzepiająca lektura duchowa dla wszystkich, którzy chcą pełniej przeżywać Eucharystię, przygotowując się do liturgii słowa,
- opracowana przez kapłana z długoletnim doświadczeniem w pracy duszpasterskiej i akademickiej i uznanym dorobku naukowym,
- zawiera propozycje homilii na wszystkie niedziele lat A, B i C oraz na uroczystości i święta, a także okolicznościowe, np. na zakończenie roku, Pierwszą Komunię Świętą, prymicje czy wspomnienie św. Jana Pawła II.
Wybór osobistych esejów dominikanina, ojca Tomasza Dostatniego z okazji 25. rocznicy świeceń kapłańskich, które ukazały się na łamach różnych czasopism m.in. „Tygodnika Powszechnego”, „Kontynentów”, „Akcentu”, „Gazety Wyborczej”, „W drodze” w latach 2005-2015.
„Słowo religijne u ojca Dostatniego brzmi mocniej i prawdziwiej na tle laickim, świeckim niż oficjalnym, politycznym, bo przynajmniej nie zachodzi podejrzenie, że manifestowana katolickość jest prorządowym ukłonem”.
Tadeusz Sobolewski
„Czym jest wiara w tym najbardziej fundamentalnym sensie? To jest wiara w istnienie. Wiara, że się żyje dla czegoś. I wiara w to, co nabywamy z pewnym doświadczeniem życiowym. Tego się nie uzyskuje momentalnie. Wiara, że coś poza życiem dotykalnym, namacalnym jeszcze istnieje. To jest taka najbardziej podstawowa dla mnie definicja wiary”.
Ryszard Kapuściński
Przekład łacińskojęzycznego traktatu Lorenzo Valli z 1440 r. Autor zajmuje się kwestią autentyczności tak zwanej Donacji Konstantyna, dokumentu pochodzącego rzekomo od cesarza Konstantyna Wielkiego, a w rzeczywistości powstałego - jak się go obecnie datuje - na przełomie VIII i IX w.
Dokument ten utrzymuje, że Konstantyn podarował Kościołowi rzymskiemu całą zachodnią część Cesarstwa Rzymskiego. Traktat ma formę ?mowy w obronie prawdy?, Valla posługuje się w nim całym wachlarzem argumentów z zakresu prawa, historii i historiografii, religii, polityki itp.., żeby wykazać niemożliwość przeprowadzenia takiej darowizny.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
