Gliniany bałwan zwany Golemem, stworzony do służby ludziom i powołany do życia przez średniowiecznych rabinów, przeszedł liczne metamorfozy .Z mitologicznej tradycji przekształcił się w symbol ludzkiej potrzeby kontrolowania otaczającego świata; w Golemie-symbolu zawarty jest także sens bolesnej samoświadomości istoty stworzonej, gdzie relacja człowiek ? Bóg jest uproszczona i powiększona przez relację Golem ? jego twórca rabin. To także potrzeba samodzielności, tożsamości, opieki.Golem jest jednoczesnym symbolem mitycznej przeszłości i współczesnego świata (oraz przyszłości) zdominowanego przez technologię, w aspekcie konstruktywnym i destruktywnym ludzkiego działania, dylematu związanego z użyciem siły.Tak jak inne żydowskie symbole, posiada aspekt lokalny (Golem jako narzędzie w obronie Żydów przed atakiem antysemitów) oraz ogólnoludzki. Golem, gliniana istota odczuwa tęsknotę jednocześnie do swojego twórcy, dalekiego i nie osiągalnego (z ontologicznego punktu odniesienia), do niemniej nieosiągalnej ery mesjańskiej, i do własnego nie-istnienia.Der Goylem (1921), autorstwa żydowsko-rosyjskiego pisarza H. Leivicka (posługiwał się w zapisie swojego imienia Halper jedną literą), tłumaczony na angielski, francuski, włoski i inne języki, jest jedynym wielkim arcydziełem żydowskiego teatru nigdy nie wydanym po polsku. Publikacja Golema stanowi zapełnienie luki w naszej świadomości kulturalnej, w odniesieniu do jednego z najważniejszych mitów literatury europejskiej.
Dlaczego pokolenie dzisiejszych 30-40 latków, ale też już ludzi młodszych, z takim trudem buduje trwałe związki? Statystyki mówią o lawinowym wzroście jednoosobowych gospodarstw domowych w Europie Zachodniej, a więc zapewne wkrótce także i w Polsce.Naukowcy różnych dziedzin od dawna głowią się, jak wytłumaczyć ten fenomen, a Michael Nast robi to lekko, zwięźle i przekonująco. Autor kreśli szerszą perspektywę nie ogranicza się do samych relacji romantycznych, wspomina też o wpływie pracy, środowiska, mediów na nasze oczekiwania.Michael Nast analizuje różne aspekty współżycia. Rozprawia się z pewnymi mitami popkultury, tak mocno zakorzenionymi w naszej świadomości, że przyjmujemy je za coś oczywistego. Nie daje recepty na związek ale takich książek było już dużo służy jedynie diagnozą, dlaczego sytuacja obecnych 30-40 latków wygląda tak, a nie inaczej.
Gdzie kryją się ewolucyjne źródła kultury człowieka?
Co o naturze człowieka mówią badania nad innymi naczelnymi?
Jakie jest znaczenie prymatologii dla współczesnej polityki?
Władza, seks, przemoc, życzliwość – fascynująca książka Fransa de Waala, jednego z najwybitniejszych prymatologów naszych czasów, mierzy się z każdą z tych kwestii, czerpiąc z niezwykle bogatej historii badań nad małpami człekokształtnymi, zarówno w niewoli, jak i w naturalnym środowisku tych zwierząt. Wnikliwa obserwacja naszych najbliższych ewolucyjnych krewnych umożliwia autorowi świeże spojrzenie na specyfikę gatunkową człowieka. W zachowaniach wspólnych nam i małpom, de Waal dopatruje się biologicznych fundamentów ludzkiej kultury.
Małpa w każdym z nas stawia przed nami ewolucyjne lustro, w którym wyraźniej możemy zobaczyć głęboko zakorzenione w nas instynkty współpracy czy empatii, ale także impulsy destrukcyjne. Frans de Waal podkreśla jednak, że to od nas zależy, które oblicze będziemy w nim chcieli dostrzegać częściej.
Frans de Waal jest profesorem psychologii na Uniwersytecie Emory’ego i dyrektorem Living Links Center w Atlancie. Jest autorem kilkunastu książek i kilkuset artykułów naukowych, publikowanych w najbardziej prestiżowych czasopismach. W 2007 r. magazyn Time uznał go za jedną ze stu osób, które kształtują nasz świat. Autor m.in. książek Bonobo i ateista. W poszukiwaniu humanizmu wśród naczelnych (CCPress 2014) oraz Małpy i filozofowie. Skąd pochodzi moralność? (CCPress 2013).
Jakie jest miejsce człowieka we Wszechświecie? Czy jesteśmy „kwiatem Stworzenia”, jedną z najwspanialszych istot w Kosmosie, zajmującym centralne miejsce w strukturze świata? A może człowiek to tylko nieznaczący pyłek w potężnym Wszechświecie, obojętnym na nas i na nasz los?
W swoim nowym światowym bestsellerze Prof. Brian Cox i Andrew Cohen proponują zupełnie nową odpowiedź na to pytanie, opartą nie tylko na dogłębnej wiedzy naukowej, ale również na wielkiej fantazji i energii właściwej wybitnym, wielokrotnie nagradzanym za swoją pracę, popularyzatorom nauki. Cox i Cohen proponują bowiem, że człowiek jest istotą „cudownie nieznaczącą”, a historia odsuwania nas i naszej planety z centrum Kosmosu - za sprawą słynnych odkryć astronomicznych, m.in. Kopernika, Galileusza, Newtona czy Einsteina - „wspaniałym wzlotem ku nieistotności”...
Brian Cox - profesor fizyki cząstek na Uniwersytecie w Manchester; jeden z najsłynniejszych brytyjskich popularyzatorów nauki. Laureat Nagrody Faradaya i Nagrody Kelwina za swoje osiągnięcia w tej dziedzinie, autor wielu książek oraz telewizyjnych programów popularnonaukowych, m.in. serii Human Universe (dla telewizji BBC).
Andrew Cohen - dyrektor działu naukowego w BBC, producent serii popularnonaukowej Human Universe. Współpracował przy powstaniu wielu najsłynniejszych programów naukowych w brytyjskiej telewizji, m.in. serii Horizon, Wonders oraz Stargazing Live. Prowadzi gościnnie zajęcia z zakresu nauk biologicznych na Uniwersytecie w Manchesterze.
In this completely revised and updated edition of international bestseller WATCHING THE ENGLISH, anthropologist Kate Fox takes a revealing look at the quirks, habits and foibles of the English people. Now with new survey data to add weight to her original fieldwork findings, and more extensive field-research and experiments to back up earlier observations, Kate Fox has deciphered yet more enigmatic behaviour codes, adding new rules, new subcultures, new chapters and over 100 updates. If you’re English, this new edition of Kate Fox’s acclaimed international bestseller will make you stand back and re-examine everything you take for granted - and if you aren’t English you’ll finally understand all our peculiar little ways. WATCHING THE ENGLISH has sold more than half a million copies and has been translated into many languages. Not only a worldwide bestseller, but also a set text for university anthropology courses, WATCHING THE ENGLISH has been widely praised as a revealing and entertaining dissection of the English national character
Jak to się stało, że spośród dziesiątków tysięcy gatunków jedynie my opanowaliśmy niebywałą zdolność mówienia?
W swojej fascynującej książce światowej sławy antropolog i psycholog ewolucyjny Robin Dunbar rozwija autorską wizję powstania języka – tego najpotężniejszego narzędzia komunikacji, jakim dysponują ludzie. To również opowieść o tym, jak zdrady, kłamstwa i oszustwa – a także silna presja na to, by to wszystko ograniczyć, uczyniły nas ludźmi.
W tej książce nie tylko uważnie przyjrzę się temu, co robimy z językiem, lecz także postaram się znaleźć odpowiedzi na bardziej fundamentalne pytania dlaczego mamy język, skąd on się wziął i jak dawno powstał. Będzie to zaczarowana podróż pełna przeskoków z jednego nieoczekiwanego zakamarka naszej struktury biologicznej do drugiego, od historii do hormonów, od bardzo ostentacyjnych zachowań małp do chwil największej ludzkiej intymności. Opowieść ta poprowadzi nas w przeszłość poprzez różne etapy naszych dziejów aż do czasów, gdy nie byliśmy jeszcze ludźmi, lecz zaledwie nie tak znowu niezwykłymi małpami człekokszałtnymi. Jak brzmiały najwcześniejsze języki? Kto nimi mówił? Dlaczego rozwinęły się w to, czym są dzisiaj? Dlaczego wciąż się zmieniały do tego stopnia, że dziś istnieje około 5000 różnych języków (nie licząc tych, które wymarły na przestrzeni tysiącleci, zanim ktoś zdążył je zapisać)? [fragment wstępu]
Robin Dunbar jest brytyjskim antropologiem i profesorem psychologii ewolucyjnej Uniwersytetu w Oxfordzie. Słynie z teorii dotyczącej maksymalnej ilości stabilnych relacji międzyludzkich jeden osoby, czyli tzw. liczby Dunbara. Autor m.in. książek Nowa historia ewolucji człowieka (CCPress 2013), Człowiek. Biografia (CCPress 2015), Anatomia miłości i zdrady (CCPress 2016).
Zapewne tak jak długo interesuje nas fenomen narodzin człowieka, tak też fascynuje nas od pokoleń zagadnienie śmierci. W historii pojawiała się ona w różnych kontekstach kulturowych. Można założyć tezę, że miarą poziomu cywilizacyjnego był stosunek człowieka do śmierci. [...] Obrzędy związane z tradycją chowania zmarłych bardzo mocno związane są z przekonaniem, że życie na ziemi jest tylko etapem istnienia człowieka. [...] U wielu ludów i kultur pamięć była sposobem na przedłużenie ziemskiej obecności zmarłego wśród żywych. We współczesnym świecie dostrzegamy wiele takich znaków pamięci [...].Fragment
To pierwsza na polskim rynku systematyczna monografia poświęcona antropologii współczesności: jej genezie, rozwojowi, polom badawczym i narzędziom teoretycznym. Jest to reakcja na fakt, że pojęciem antropologii współczesności posługują się badacze w wielu krajach, nie można go jednak znaleźć w indeksach opracowań na temat historii dyscypliny. Autorska prezentacja ma ten stan zmienić, a zadaniu temu podporządkowano strukturę pracy. Od problemu „co” – w odniesieniu do pytań o przedmiot i możliwości wyodrębnienia pól badawczych, przez kwestię „jak” – dotyczącą formy badań, w ramach których praktykuje się specyficzne metody, do poziomu „reprezentacji” – czyli strategii przedstawiania rzeczywistości kulturowej.
Autor aplikuje do badań nad kulturą pojęcie defamiliaryzacji, czyli wyobcowywania bądź uniezwyklania tego, co swojskie. Analizuje nurt studiów nad własną kulturą w USA, Francji, Wielkiej Brytanii, Skandynawii, Polsce, a wyrywkowo także w Niemczech, Serbii i na Węgrzech. Testuje też użyteczność kategorii refleksyjności, ukazanej w kontekście kontrkultury i jej wrażliwości. Mottem monografii można uczynić z jednej strony stwierdzenie: „Praca antropologiczna nigdy nie jest wyłącznie pracą naukową”, z drugiej strony natomiast hasła „Exotic no more” oraz „Exotic at home”.
Tematem monografii i przedmiotem zawartych w niej studiów jest semiotyka interpersonalnych relacji proksemicznych w dzisiejszym świecie. Studiując to zagadnienie, autor stawia trzy hipotezy badawcze. Po pierwsze, relacje interpersonalne odnoszące się do przestrzeni społecznej stanowią nie odległy margines, lecz bardzo istotny wyznacznik charakterystyki każdego systemu kultury. Po drugie, tradycyjne sposoby definiowania proksemiki akcentujące istnienie barier międzyludzkich ujmują złożoną problematykę tej dziedziny nauki o znakach i znaczeniu zbyt wąsko i z reguły schematycznie. I po trzecie, głębokie przemiany relacji proksemicznych, jakie dokonują się w makrosystemie kultury współczesnej, wywierają zasadniczy wpływ na funkcjonowanie samej kultury i sposób uczestnictwa w niej jednostek, grup oraz zbiorowości. Ekosystem kultury – rozpatrywany w kategoriach proksemiki relacji interpersonalnych - nie jest abstrakcyjnym modelem, lecz złożonym systemem operacyjnym organizującym codzienne warunki egzystencji jednostek, grup i zbiorowości.
Najczęściej historię traktuje się jako domenę działalności ekspertów – historyków, zaś pamięć jako wytwór wspólnot pamięci. Ta ostatnia może obejmować pamięć rodzinną czy komunikacyjną, jak i pamięć społeczności lokalnych, regionalnych czy narodowych. W tym drugim przypadku stanowi ona podstawę do kształtowania się tożsamości grupowej, ale może również być wykorzystywana do legitymizacji porządku politycznego. Wówczas często staje się polem walki ideologicznej. Już wstępny przegląd treści książki wskazuje na wielopłaszczyznowość zagadnień związanych z (nie)pamięcią
zbiorową i jej znakami w przestrzeni. Poczynając od rozważań teoretycznych, mających na celu określenie zakresu i pola działań, po studia przypadku skupiające się na performatywnym wymiarze pamięci zbiorowej – na uczestnikach rytuałów pamięci: od grup rekonstruktorskich, poprzez młodzież dbającą o miejsca pamięci i świadków historii, po rowerzystów budujących tor dla rowerów górskich na Kopcu Powstania Warszawskiego. Innym, niezbędnym wymiarem badań nad pamięcią zbiorową, jest badanie pamięci miejsc, a więc w wąskim znaczeniu tego terminu – historii upamiętnień w krajobrazie kulturowym kraju. Mamy nadzieję, że książka ta zainteresuje naukowców, studentów i pasjonatów interesujących się przeszłością i podchodzących do niej z wielu różnych perspektyw: historycznej, kulturoznawczej, antropologicznej, etnologicznej i socjologicznej.
„Jest to praca z pogranicza antropologii kulturowej i socjologii kultury ukierunkowanych językoznawczo, ze swoim bogatym w tym zakresie dorobkiem. Jest to także interesujące, a nawet w pewnych fragmentach nowatorskie studium socjologiczno-antropologiczne subkultury rap, pokazanej na płaszczyźnie porównań jej dwóch „narodowych” wariantów […]. Po lekturze recenzowanej rozprawy należy uznać, że może ona stanowić klucz do zrozumienia istoty kultury młodzieżowej, podłoża nieustannie odradzającego się w różnych częściach świata buntu i protestu młodzieży, a także do wytyczenia dróg dialogu z młodym pokoleniem, podstaw jego edukacji kulturowej i kulturalnej i, co ważne, edukacji społecznej, w dwóch różnych kontekstach państwowo-narodowych”.
Prof. zw. dr hab. Halina Rusek, Uniwersytet Śląski
„Praca lokuje się w obszarze bardzo dobrze metodologicznie przemyślanej i przeprowadzonej analizy antropologiczno-socjologicznej. Ma w pewnej mierze interdyscyplinarny charakter […].Badania tożsamości młodych Polaków i Ukraińców, prowadzone w dwóch krajach i językach, same w sobie stwarzają bariery i trudności komunikacyjne i badawcze. Autorowi udało się przeprowadzić i zinterpretować postawy, tożsamości i opinie o subkulturze rap, pozwalające na analizę porównawczą i poszukiwanie – niezależnie od różnic – wspólnych elementów obrazu rapu funkcjonującego w warstwie językowo-symbolicznej”.
Prof. zw. dr hab. Tadeusz Paleczny, Uniwersytet Jagielloński
B a r t ł o m i e j K o t o w s k i – doktor nauk humanistycznych, antropolog, filolog. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Jana Kochanowskiego. Ukończył studia doktoranckie z zakresu socjologii i antropologii kulturowej (2013) prowadzone przez Uniwersytet Warszawski, gdzie również obronił swoją dysertację (2015). Najważniejsze zainteresowania badawcze: antropologia lingwistyczna, antropologia tożsamości, antropologia młodzieży, antropologia współczesności, kultura popularna, semiotyka kultury, etnogra?a Federacji Rosyjskiej i Ukrainy, socjoantropologia.
Trickster. Społeczno-kulturowe konteksty doświadczania ciałaNamysł nad rozmaitymi aspektami ludzkiego wcielenia i (nie)obecności ciała w codziennym doświadczaniu jest coraz częściej obecny w obszarze współczesnych nauk humanistycznych i społecznych. Im więcej wiemy o ludzkim ciele, tym bardziej jesteśmy świadomi, że jest złożoną i skomplikowaną całością; zarazem organizmem biologicznym, przeżywanym doświadczeniem wpływającym na relacje społeczne i systemem reprezentacji. Nie daje się go jednoznacznie umieścić ani po stronie społecznego, ani po stronie biologicznego czy naturalnego świata. Coraz częściej patrzymy na ciało jako na wielowymiarowe medium konstytuowania społeczeństwa, fundamentalne w procesie formowania społeczeństw, relacji społecznych i jednostkowej tożsamości. Uważamy, że jako byt zarazem biologiczny i społeczny jest otwarte na relacje społeczne i kulturowe klasyfikacje. Mają one wpływ na jego rozwój poprzez możliwość ich wcielania.Ze Wstępu
Praca p. Aleksandry Korczak zachowuje wszystkie rygory naukowości, Autorka operuje dojrzałym warsztatem naukowym, opiera swoje analizy na rzetelnie rozpoznanym stanie badań, odwołuje się do kontekstu filozoficznego, analizuje m.in. parantele między twórczością Jansson i pismami Rousseau, a jednocześnie jest fascynującym esejem, w którym ton zdystansowanej refleksji, właściwy dla wywodu naukowego, zostaje przełamany przez odczytania i refleksje o charakterze osobistym. Ta umiejętność łączenia dwóch rodzajów narracji, dwóch form dyskursu: naukowego i eseistycznego, powoduje, że otrzymujemy książkę czytelniczo frapującą, książkę, w której dociekania nad arcydziełem literatury dziecięcej splatają się z refleksjami osobistymi, dotyczącymi najważniejszych problemów ludzkiego bytowania.
Z recenzji prof. Grzegorza Leszczyńskiego (Uniwersytet Warszawski)
Wojna jest formą bioewolucyjnego dostosowania. Mobilizowała ludzi do współdziałania w konkurencji o ograniczone zasoby. Wytworzyła też państwo, które służy przełamywaniu barier rozwojowych. Anarchia międzynarodowa ma więc bioewolucyjne podstawy. Takież podstawy ma ludzki instynkt moralny. W nim zakorzenione mogą być preferencje dla ludzkich praw oraz demokracji. Ich międzynarodowe konsekwencje ukazuje teoria demokratycznego pokoju. Z kolei gwałtowność oraz nierównomierność starzenia się społeczeństw destabilizować może liberalny porządek międzynarodowy. Oto przykłady systemowego oddziaływania czynnika biologicznego na stosunki międzynarodowe.
Ale wpływa on również na jednostki – politycznych liderów, których decyzyjną sprawność w momentach krytycznych zaburzać mogą podeszły wiek, choroby czy środki psychoaktywne. Mimo oczywistego wpływu na stosunki międzynarodowe, czynnik biologiczny jest jednak pomijany w literaturze przedmiotu. Rozproszone po różnych dziedzinach wiedzy wyniki badań na ten temat zostały tu zebrane, usystematyzowane oraz krytycznie ocenione. Jest to pierwsza publikacja tego typu. publikacja na polskim rynku wydawnictw naukowych.
Jerzy Ciechański – absolwent Wydziału Prawa i Administracji UW. Doktorat z nauk politycznych uzyskał w Northern Illinois University. Wykładowca akademicki na uczelniach w Polsce i USA; obecnie w Instytucie Stosunków Międzynarodowych UW. Uczestniczył w negocjacjach akcesyjnych Polski do Unii Europejskiej. Był przewodniczącym Rady Zarządzającej Europejskiej Fundacji Poprawy Warunków Życia i Pracy UE, Komitetu Spójności Społecznej Rady Europy oraz wiceprzewodniczącym Komitetu Ochrony Socjalnej Rady UE. Autor wielu publikacji nt. roli ONZ w utrzymaniu pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, społecznych praw człowieka oraz polityki społecznej i zatrudnienia w UE.
Cierpienie to fenomen nieodmiennie związany z ludzką egzystencją nieomal od początku jej ontogenezy aż po tanatogenezę. Czasem cierpienie trwa krótko i bywa znośne. Innym razem zdaje się nie mieć końca, przygniata człowieka swoim nadmiarem oraz konsternuje bezcelowością. Inni z kolei w cierpieniu dostrzegają sens życia (Frankl), czy narzędzie Boga do napominania ludzi (Lewis). Przed cierpieniem nikt nie może uciec, ani znaleźć dla siebie schronienia. To zjawisko powszechne i nieustannie budzące myśl z uśpienia.
W publikacji zagadnienie cierpienia zostało omówione w interdyscyplinarnej perspektywie. Takie szerokie podejście umożliwia pełniejszy ogląd fenomenu cierpienia i uchwycenie całej jego złożoności. Celem publikacji są nie tylko poszukiwania natury poznawczej, lecz również dociekania o charakterze terapeutycznym, pedagogicznym oraz społecznym. Publikacja stwarza specjalistom z różnych dziedzin odpowiednie forum do wymiany własnych poglądów na temat cierpienia oraz przedyskutowania stopnia skuteczności metod mierzenia się z nim.
Publikację charakteryzuje duża różnorodność jakościowa tekstów. Jako całość książka posiada wiele walorów poznawczych. Myślą przewodnią zamieszczonych tekstów jest praca człowieka, rozumiana jako integralny element jego rozwoju. Autorzy poszczególnych artykułów podejmują kwestie związane z charakterystyką pracy i jej etosem, poczynając od prezentacji antycznego rozumienia znaczenia pracy, aż po jego echa odnajdywane we współczesnym etosie wpisującym pracę w indywidualne i społeczne życie człowieka. Zwrócono przy tym uwagę na walor pracy pozazawodowej (np. obowiązki domowe). Inną zaletą publikacji jest pochylenie się nad pracą osób szczególnej troski. Warto jeszcze zauważyć powiązanie ludzkiej pracy z posiadanymi przez człowieka prawami, w tym z prawem do sprawiedliwego wynagradzania.
Dr hab. Józef Binnebesel, prof. UMK
(z recenzji wydawniczej)
Zdarzenia, które stają się udziałem człowieka - niezależnie od wieku, wykształcenia, poziomu intelektualnego, zajmowanego stanowiska - wpisują się w historię jego życia, wyznaczają ważne obszary jego aktywności i zaangażowania. Otwarcie na ustawiczny rozwój pozwala człowiekowi na coraz pełniejsze wyrażanie swojej istoty. […] Widzenie pracy w całościowym kontekście jej osobowego podmiotu pozwala właściwie rozumieć i odpowiednio układać wzajemne relacje podmiotów pracy w społecznym procesie pracy oraz relacje ludzi jako podmiotów pracy ze względu na jej wytwory.
Ks. dr hab. Stanisław Chrobak, prof. UKSW
(z recenzji wydawniczej)
Peryferia jako najżyźniejsza gleba sztuki? W „Elementarzu tożsamości” Zbigniew Benedyktowicz, antropolog kultury, sięga po dzieła mistrzów kina: Federico Felliniego, Andrieja Tarkowskiego, Gabriela Axela, Romana Polańskiego, Wojciecha Jerzego Hasa, Zbigniewa Rybczyńskiego, a także twórczość Tadeusza Kantora, Brunona Schulza, Tadeusza Konwickiego, Czesława Miłosza, Mircei Eliadego, Osipa Mandelsztama i innych, by w ich uniwersalizmie odkryć archetypiczną siłę lokalności, prowincji i prowincjonalności. W globalnym świecie bez granic i historii pamięć, obrzędy, dom, z którego się wychodzi, do którego się tęskni i czasami wraca, mają zapładniającą moc i są źródłem odrodzenia mitu. Wspomnienia ukryte w figurze dziecinnego pokoju, szkolnej klasy, wiejskiego drewnianego domu, w obrzędzie dziadów, wieczerzy czy w figurze wędrownych cyrkowców stają się esencją żywej sztuki.
Publikacja dofinansowana przez Instytut Sztuki PAN
Wybrane zagadnienia z genetyki człowieka
Wybrane zagadnienia z endokrynologii człowieka
Wybrane zagadnienia z neurologii człowieka
Charakterystyka okresów rozwojowych człowieka
Wybrane zagadnienia dotyczące żywienia dzieci i młodzieży
Pishtaco w dialekcie hiszpańskiego używanym w Peru to osobnik wyjątkowo antypatyczny. Zazwyczaj jest Białym lub Metysem a zajmuje się mordowaniem Indian, z których wytapia tłuszcz. Tłuszcz sprzedaje innym Białym, zwykle na eksport do Europy lub Stanów Zjednoczonych, bo to niezbędne Białym niezawodne lekarstwo i kosmetyk, a także składnik do produkcji wszelakiego rodzaju urządzeń, zwykle metalowych, od dzwonów po rakiety kosmiczne. Książka jest chyba pierwszą obszerną i bardzo dobrą syntezą wiedzy na temat pishtaco, opisu form jego pojawiania się od XVI wieku, a zwłaszcza w XX i XXI wieku w kulturze ludowej Andów środkowych. Autorzy używając metod przyjętych w dzisiejszej antropologii kulturowej a także w etno-historii zebrali wszelkie możliwe świadectwa istnienia pishtaco w kulturze i za każdym razem spróbowali wytłumaczyć zaobserwowane cechy. Gorąco rekomenduję jej lekturę.
prof. dr hab. Jan Szemiński (Uniwersytet Hebrajski w Jerozolimie)
Publikacji na temat pishtaco jest sporo, ale nie ma dotąd żadnej tak szeroko opisującej ten fenomen i tak nowatorsko go interpretującej. Zwraca uwagę wnikliwa i wszechstronna analiza postaci pishtaco, powstałej poprzez zespolenie elementów natury mitycznej, symbolicznej, psychologicznej i historycznej, prowadzona przy wykorzystaniu ogromnej bazy bibliograficznej. Wartość książki podnosi i to, że autorzy w trakcie kilku pobytów w Peru mogli dokonywać własnych obserwacji i zebrać niedostępne w Polsce materiały. Książka Jodłowskiej i Mąki jest dziełem niezwykle interesującym i rzucającym zupełnie nowe światło na tę postać.
dr hab. Andrzej Krzanowski (Uniwersytet Jagielloński w Krakowie)
Stanowczo za mało mamy w naszej tradycji antologii tematycznych, ukazujących wędrówkę i przemiany wątków, motywów w ich zmienności i ciągłości (lub nieciągłości), a już zupełnie brakuje takich antologii opatrzonych komentarzem i przypisami, które by pełniły funkcję edukacyjną. (…) Antologia ta, jak to się mówi, „wypełnia lukę” w naszej kulturze. Nie tylko w ramach historii literatury polskiej, ale także historii sztuki, muzealnictwa, w pewnym sensie – socjologii, a w końcu – historii idei. Mamy przecież do czynienia z faktem ogromnego znaczenia i wpływu muzeum na kolejne pokolenia, przyprowadzane przemocą, a później już dobrowolnie uczęszczające do muzeów. A więc muzea kształtują naszą świadomość.
(z recenzji prof. dr. hab. Piotra Mitznera)
Spis treści
Muzeum w literaturze – obszary znaczeń
CZĘŚĆ I
NIEFIKCJONALNY DYSKURS O MUZEUM
WŁADYSŁAW STANISŁAW REYMONT
Z wrażeń włoskich
WŁADYSŁAW STANISŁAW REYMONT
Z ziemi chełmskiej
LUCJAN RYDEL
Z dziennika podróży greckiej
JERZY ŻUŁAWSKI
Dwa listy z podróży
JERZY ŻUŁAWSKI
Miasta umarłe
JERZY ŻUŁAWSKI
Po siedmiu latach
JERZY ŻUŁAWSKI
Veneri et Romae
ANTONI SŁONIMSKI
Muzea
ANTONI SŁONIMSKI
Muzeum antyreligijne
ANTONI SŁONIMSKI
Muzeum Rewolucji
HALINA POŚWIATOWSKA
Opowieść dla przyjaciela
CZĘŚĆ II
MUZEUM W LITERACKICH DYSKURSACH
HENRYK SIENKIEWICZ
Bez dogmatu
FRANCISZEK RYCHNOWSKI
Co będzie w r. 2913? 1000 lat później. Fantasmagoria Iks-Won-Chyr’a
MARIAN GAWALEWICZ
Synowie Laokoona
GABRIELA ZAPOLSKA
Zaszumi las. Powieść
TADEUSZ JAROSZYŃSKI
Chimera. Powieść z życia artystów
STEFAN ŻEROMSKI
Dzieje grzechu
STEFAN ŻEROMSKI
Ludzie bezdomni
STEFAN ŻEROMSKI
Nawracanie Judasza. Powieść
STEFAN ŻEROMSKI
Pavoncello
STEFAN ŻEROMSKI
Uroda życia
WŁADYSŁAW STANISŁAW REYMONT
Wampir
ANDRZEJ STRUG
Chimera. Powieść
ANDRZEJ STRUG
Pieniądz. Powieść z obcego życia
ANDRZEJ STRUG
Portret. Powieść
ANDRZEJ STRUG
Żółty krzyż, t. II: Bogowie Germanii
WACŁAW BERENT
Ozimina
WACŁAW BERENT
Próchno
TADEUSZ BOY-ŻELEŃSKI
Jeszcze jedna „Filia” Muzeum Narodowego
TADEUSZ BOY-ŻELEŃSKI
Pieśń o „Rafaelu” nowo utworzonego lwowskiego muzeum
TADEUSZ BOY-ŻELEŃSKI
„Zielony Balonik” – Muzeum Narodowemu
NEMO [HENRYK ZBIERZCHOWSKI]
A kiedy umrę…
HENRYK ZBIERZCHOWSKI
W paryskim wirze. Powieść
MARIA JEHANNE-WIELOPOLSKA
Cheny. (Dialogi śmieszne, mówione serio)
FERDYNAND GOETEL
„Nie warto być małym”. Powieść
JAROSŁAW IWASZKIEWICZ
Fama
JAROSŁAW IWASZKIEWICZ
Na biust rzymski w muzeum w Spirze
JULIAN TUWIM
Dziesięciolecie
JULIAN TUWIM
Kwiaty polskie
ANDRZEJ KUŚNIEWICZ
Stan nieważkości
LEOPOLD BUCZKOWSKI
Pierwsza świetność
KONSTANTY ILDEFONS GAŁCZYŃSKI
Niobe
ANNA ŚWIRSZCZYŃSKA
Muzeum arcydzieł
ELŻBIETA PIOTROWSKA
Nad gablotą z czerwonym sztandarem
JAN ROSTWOROWSKI
Koncert na stacji Victoria
TADEUSZ RÓŻEWICZ
Wycieczka do muzeum
WISŁAWA SZYMBORSKA
Muzeum
SŁAWOMIR MROŻEK
Do dyrekcji muzeum w lówr, zagranicą
SŁAWOMIR MROŻEK
Muzeum
SŁAWOMIR MROŻEK
Strażnik chińskiej wazy
WITOLD DĄBROWSKI
Muzealia
JERZY HARASYMOWICZ
Praskie medytacje
HALINA POŚWIATOWSKA
Metropolitan Museum of Art
HALINA POŚWIATOWSKA
*** [w Metropolitan Museum]
JONASZ KOFTA
Grande Valse Frottée
JACEK KACZMARSKI
Szturm
CZĘŚĆ III
PRYWATNA KOLEKCJA W LITERACKIM DYSKURSIE O MUZEUM
HENRYK SIENKIEWICZ
Bez dogmatu
ANDRZEJ STRUG
Pieniądz. Powieść z obcego życia
ANDRZEJ STRUG
Żywot Lorda Camelford
KAROL IRZYKOWSKI
Pałuba. Sny Marii Dunin
HENRYK ZBIERZCHOWSKI
Człowiek o dwu twarzach. Powieść
HENRYK ZBIERZCHOWSKI
Odwiedziny
STEFAN GRABIŃSKI
Muzeum Dusz Czyśćcowych
FERDYNAND GOETEL
„Nie warto być małym”. Powieść
Nota edytorska
Bibliografia
Indeks nazwisk
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?