Najnowszy Słownik liturgiczny zawiera niezwykle przejrzystą listę świąt i uroczystości, ułożoną w porządku chronologicznym. Punktem wyjścia jest początek roku kalendarzowego.W skład publikacji wchodzą również szeroko rozbudowane terminy związane z sakramentem liturgii. Tekstowi w języku polskim towarzyszy tłumaczenie na język angielski i niemiecki.Książka przeznaczona jest zarówno dla osób wtajemniczonych w terminy i pojęcia liturgiczne, jak i dla tych, którzy w tej dziedzinie pozostają laikami.
Niniejsza monografia jest II edycją rozprawy habilitacyjnej autora. Książka stanowi oryginalne, oparte na etnograficznych badaniach terenowych studium, obejmujące występujące na Kaszubach rytuały i wierzenia związane ze śmiercią i pogrzebem. Szybki zanik tradycyjnego modelu „dobrej śmierci” sprawia, że drugie wydanie książki może pomóc wniknąć – już kolejnej generacji Kaszubów – w piękny i bardzo bogaty świat paschalnej religijności ojców.
Ksiądz Jan Perszon urodził się w 1958 r. w Wejherowie na Kaszubach. Święcenia prezbiteratu przyjął 22.05.1983 r. w Pelplinie, potem przez trzy lata był wikariuszem w parafii Matki Kościoła w Tczewie. W latach 1986-1990 odbył studia doktoranckie z religiologii na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Od 1990 do 2001 pracował w różnych agendach KUL: TP KUL, Dział Współpracy z Zagranicą, Instytut Teologii Fundamentalnej. W roku 2000 uzyskał habilitację z zakresu teologii fundamentalnej. W latach 2000-2005 był proboszczem parafii św. Piotra i Pawła w Pucku. Od 2001 pracuje na Wydziale Teologicznym UMK, gdzie w latach 2005-2012 pełnił funkcję dziekana Wydziału Teologicznego. W roku 2011 uzyskał tytuł profesora nauk teologicznych. Jest kierownikiem Katedry Teologii Fundamentalnej i Dogmatycznej. Opublikował kilkadziesiąt książek i artykułów z zakresu pobożności i kultury ludowej na Kaszubach, eklezjologii i teologii rodziny. Od lat co roku wędruje z Pielgrzymką Kaszubską z Helu na Jasną Górę. Mieszka w parafii Miłosierdzia Bożego w Toruniu.
Publikację wydano w koedycji: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie Gdańsk, ISBN 978-83-62137-10-7
Oddajemy do rąk polskiego czytelnika wybór esejów Eliadego już po raz czwarty. Skład tego tomu uczony sam jeszcze autoryzował. Tytuł całości i tytuły części pochodzą od autora wyboru, ale tytuły rozdziałów pozostawiono oryginalne.
Zagadnienie statusu martwego ciała/szczątków oraz postępowania z nim/i staje się obecnie coraz ważniejszym tematem dyskusji i etycznych dylematów ze względu na wykorzystywanie ciała jako rezerwuaru organów i jako materiału biologicznego (biopolityka). Duży wpływ na wzrost zainteresowania szczątkami mają także nasilające się problemy z zarządzaniem ciałami w przypadkach katastrof naturalnych, ataków terrorystycznych, masowych mordów i epidemii. Zagadnieniami tymi zajmuje się szybko rozwijająca się transdyscyplina badań określana jako „studia nad martwym ciałem” (dead body studies) i w jej właśnie ramach lokuje się Nekros. Autorka stawia tezę, że przyszłość myślenia o człowieku zależy między innymi od tego, jak przedstawiciele różnych dyscyplin poradzą sobie z przeformułowaniem rozumienia ontologicznego statusu i stosunku do martwego ciała i ludzkich szczątków. Przy czym figurę martwego ciała (w różnych jego formach: fragmenty ciał, kości, prochy, popioły) należy uznać za paradygmatyczny przypadek materialnego śladu przeszłości, który rozpatrywany w interpretacyjnych ramach humanistyki ekologicznej, witalnego materializmu i epistemologii relacyjnej stanowi wyzwanie dla przemyślenia związków między tym, co żywe i martwe, organiczne i mechaniczne, stałe i zmienne, ludzkie i nie-ludzkie.
Książkę tę przenika przeświadczenie o nekrokratycznym charakterze ludzkości i konieczności ochrony ciał i szczątków zmarłych przed nieuprawnionym wykorzystaniem oraz profanacją. Głosi ona także „nekrokratyczny fundamentalizm” wracający do idei Giambattisty Vico, który przypominał. że słowo humanitas pochodzi od humando – grzebanie i że jednym z wyznaczników bycia człowiekiem jest dokonywanie pochówku.
Informacja o autorze/ redaktorze:
Zagadnienie statusu martwego ciała/szczątków oraz postępowania z nim/i staje się obecnie coraz ważniejszym tematem dyskusji i etycznych dylematów ze względu na wykorzystywanie ciała jako rezerwuaru organów i jako materiału biologicznego (biopolityka). Duży wpływ na wzrost zainteresowania szczątkami mają także nasilające się problemy z zarządzaniem ciałami w przypadkach katastrof naturalnych, ataków terrorystycznych, masowych mordów i epidemii. Zagadnieniami tymi zajmuje się szybko rozwijająca się transdyscyplina badań określana jako „studia nad martwym ciałem” (dead body studies) i w jej właśnie ramach lokuje się Nekros. Autorka stawia tezę, że przyszłość myślenia o człowieku zależy między innymi od tego, jak przedstawiciele różnych dyscyplin poradzą sobie z przeformułowaniem rozumienia ontologicznego statusu i stosunku do martwego ciała i ludzkich szczątków. Przy czym figurę martwego ciała (w różnych jego formach: fragmenty ciał, kości, prochy, popioły) należy uznać za paradygmatyczny przypadek materialnego śladu przeszłości, który rozpatrywany w interpretacyjnych ramach humanistyki ekologicznej, witalnego materializmu i epistemologii relacyjnej stanowi wyzwanie dla przemyślenia związków między tym, co żywe i martwe, organiczne i mechaniczne, stałe i zmienne, ludzkie i nie-ludzkie.
Książkę tę przenika przeświadczenie o nekrokratycznym charakterze ludzkości i konieczności ochrony ciał i szczątków zmarłych przed nieuprawnionym wykorzystaniem oraz profanacją. Głosi ona także „nekrokratyczny fundamentalizm” wracający do idei Giambattisty Vico, który przypominał. że słowo humanitas pochodzi od humando – grzebanie i że jednym z wyznaczników bycia człowiekiem jest dokonywanie pochówku.
Informacja o autorze/ redaktorze:
O człowieku można więc mówić z różnych punktów widzenia. W najgłębszym rozumieniu nauki spojrzenia te nie mają charakteru wykluczającego się czy przeciwstawnego. Pluralistyczne spojrzenie na człowieka uwzględniające aspekt prawdy naukowej oraz dyscypliny metodologicznej poszczególnych dziedzin nauki winno być odczytywane jako wzajemne ubogacające dla prowadzących badania i samego człowieka. Szerokie, wieloaspektowe spojrzenie pozwala głębiej poznać człowieka i odkryć bogactwo rzeczywistości, jaką bez wątpienia on stanowi.
Celem niniejszej publikacji jest właśnie interdyscyplinarne spojrzenie na człowieka pod wybranym aspektem. W antropologicznej serii wydawniczej, będącej owocem współpracy etnologów i teologów, człowiek był wpierw odczytywany jako istota religijna. Druga edycja skupiła się na człowieku jako duszy i ciele. W tegorocznej, trzeciej edycji osią przewodnią studium antropologicznego jest dwumian: czystość–brud. W ramach tego wydania tom pierwszy zawiera teksty, których punktem wspólnym jest ujęcie humanistyczno-etnologiczne.
Nasz Wszechświat to struktura matematyczna, opisywalna dzięki algorytmom. Człowiek będąc częścią Wszechświata podlega tym samym prawom. Matematyczne i algorytmiczne są także wszystkie jego wytwory, w tym literatura. Tematem przewodnim książki Wampir w świecie antropii jest literaturoznawstwo kognitywne, zaprezentowane w ujęciu subsymbolicznym. Subsymbolizm oznacza analizę przestrzeni dzieła literackiego z uwzględnieniem zagadnień pochodzących z nauk ścisłych, stanowiących podstawę do budowania przestrzeni mentalnych. Dzieło literackie zostało potraktowane jako zamknięty układ cybernetyczny względnie odosobniony, podlegający sygnałowi na wejściu i wyjściu układu. Informacja na wejściu to sygnał autorski, informacja na wyjściu to interpretacja. Dzięki nowoczesnemu podejściu do zagadnień literaturoznawczych interpretacja Draculi Brama Stokera może stać się pełniejsza, zyskując nowy wymiar poznawczy.
Analiza przedstawiona przez Krystiana Saję jest świadectwem wiary w zasadność literaturoznawstwa kognitywnego oraz wyrazem wielkiego entuzjazmu dla przedstawionej metody badawczej, nie pozbawionych jednak krytycyzmu sprzyjającego naukowej sumienności. [...] Mimo szeregu wątpliwości, jakie budzi literaturoznawstwo kognitywne, Autorowi udało się przedstawić spójny obraz nowatorskiej metody badawczej i wskazać jej fundamentalne założenie: odejście od archetypicznego postrzegania kultury i interpretowanie jej przejawów w perspektywie fizykalnej i mentalnej. [...] Istotnym elementem nieantropocentrycznego odczytania Draculi stały się – pod piórem Autora monografii – badania dotyczące dwóch istotnych motywów, kształtujących świat powieści Stokera: motywu krwi oraz dnia i nocy. Interesujące wnioski przedstawione przez Krystiana Saję w odniesieniu do tej problematyki rzucają nowe światło nie tylko na bohatera powieści Stokera, ale na wszelkie postacie wampiryczne, prowadzą bowiem do podważenia opozycji człowiek-wampir, wpisanej nie tylko w omawiane dzieło, ale porządkującej świat przedstawiony wielu powieści grozy.
Z recenzji dr hab. Agnieszki Kwiatkowskiej, prof. UAM
Książka oparta jest na ryzykownym, ale interesującym założeniu teoretyczno-badawczym. W skrócie mówiąc, chodzi o wykorzystanie metod i skrzynki narzędziowej antropologii wizualnej w celu dotarcia do sposobów przeżywania codzienności przez osoby, które odznaczają się niskimi kompetencjami językowymi. Koncepcja książki dowodzi, że socjologia wizualna, socjologia zmysłów (antropologia wizualna, antropologia zmysłów określana przez Autora mianem sensorycznej) szczęśliwie wyszły już
poza fazę założycielską polegającą na doprecyzowaniu własnego pola badawczego, własnej terminologii. Docenić należy umiejętności warsztatowe oraz dojrzałość metodologiczną Autora. Zrealizowane przez niego przedsięwzięcie badawcze nie należało do łatwych, wymagało szczególnej empatii, szczególnej troski o rzetelność badawczą oraz szczególnego wyczulenia na wszelkie kwestie etyczne związane z prowadzeniem badań terenowych.
Z recenzji prof. dr hab. Rafała Drozdowskiego
Nowa książka Andrzeja G. Kruszewicza, znanego ornitologa, podróżnika, naukowca i wieloletniego dyrektora Miejskiego Ogrodu Zoologicznego w Warszawie, a także myśliwego.
Publikacja opisuje szeroko pojęte relacje ludzi i zwierząt, zwłaszcza w kontekście wzajemnych zależności oraz naszych postaw wobec świata natury. Czytelnik znajdzie w niej rozdziały poświęcone zwierzętom: domowym, gospodarskim, dzikim, laboratoryjnym i trzymanym dla rozrywki, a także problemom gospodarowania przez człowieka zasobami przyrody, m.in. związanym z łowiectwem i rybołówstwem. Autor przybliża tajniki funkcjonowania ogrodów zoologicznych, przytacza interesujące i nieraz szokujące dane oraz prezentuje doświadczenia zebrane podczas swojej pracy, w tym anegdoty ze swego życia i licznych podróży. Nie stroni od gorzkich uwag pod adresem każdej grupy społecznej, zarówno myśliwych, jak i ekologów czy wegetarian. Podkreśla, że w szerokiej działalności człowieka istnieje „tylko jeden wyjątek, który wymaga zjednoczenia wszystkich ludzi – ochrona przyrody!”.
„Ludzie utracili więź ze zwierzętami. Nigdy żadnego nie zabili, nie wypatroszyli i nie oskórowali. Nigdy też nie byli na polowaniu i w większości przypadków nigdy nie hodowali żadnego stworzenia dla mięsa. Ci ludzie i ich dzieci widzą w supermarketach rozpłatane indyki, poćwiartowane kurczaki, kurze wątroby i indycze żołądki, ale zabicie zwierzęcia jest przez nich postrzegane jako okrutne, a łowiectwo w ich mniemaniu to bestialstwo”.
„Widziałem rozładunek świń, krów, byków, owiec i cieląt, a także ich ubój oraz dalsze etapy obróbki. (…) Widywałem również fermy świń, bydła i duże kurniki. I nie pojmuję, jak rozumny człowiek mógł doprowadzić do czegoś takiego!”.
Ta książka to opowieść o tobie. Twoja historia jest niepowtarzalna, podobnie jak historia każdego spośród ponad stu miliardów ludzi, którzy kiedykolwiek żyli. Jednak jest to także nasza zbiorowa historia, ponieważ w każdym z genomów przechowujemy dzieje gatunku – narodzin, śmierci, chorób, wojen, klęsk, migracji oraz mnóstwa seksu. Wystarczy cofnąć się zaledwie o kilkadziesiąt stuleci, żeby się przekonać, że większość z siedmiu miliardów żyjących dzisiaj osób pochodzi od garstki ludzi – tylu, ilu mogłoby być mieszkańcami niewielkiej wioski. Od czasu odczytania przez naukowców genomu ludzkiego, co nastąpiło po raz pierwszy w 2001 roku, stał się on tematem najprzeróżniejszych mitów. Adam Rutherford wyjaśnia, że nasz genom trzeba odczytywać nie jak instrukcję obsługi, ale jak epicki poemat. W porywającej wędrówce po rozległych przestrzeniach genetyki autor zdradza nam, co geny mówią nam obecnie o historii i co historia mówi nam o genach. Od neandertalczyków do morderców, od rudowłosych do ludzkich ras, od martwych królów do epidemii, od ewolucji do epigenetyki – oto nasz nowy portret, który rozwieje wiele nieporozumień i objawi nam, kim jesteśmy i skąd się wzięliśmy. Adam Rutheford - brytyjski genetyk. Kształcił się w University College London i UCL Institute of Child Health at Great Ormond Street Hospital. Autor książek popularyzujących genetykę. Publikuje artykuły w "Nature" i "The Guardian".
Przedmiotem publikacji jest dzieło literackie Cypriana Norwida na tle antropologii kulturowej (jej przedmiot zainteresowania jest zaś w dużej mierze zbieżny z przedmiotem zainteresowania poety) i ewolucjonizmu drugiej połowy XIX i początku XX wieku. Ewolucjonizm, z którym w książce mamy do czynienia, nie obejmuje jedynie myśli przyrodoznawczej Darwina i ewolucjonizmu antropologicznego – reprezentatywnych dla tamtych czasów – Edwarda Burnetta Tylora, Lewisa Henry’ego Morgana oraz Ludwika Krzywickiego. Istotne są również wcześniejsze dokonania myślicieli oświeceniowych i ewolucja ducha według Georga Wilhelma Hegla. Uwzględniono także pozytywistyczne ujęcie postępu wraz z jego konsekwencjami odległymi od teorii angielskiego przyrodoznawcy, wreszcie Ewolucję twórczą Henriego Bergsona, która stanowi niejako zamknięcie dziewiętnastowiecznej myśli ewolucjonistycznej.
Zestawienie pism Cypriana Norwida z koncepcjami antropologicznymi drugiej połowy XIX wieku i początku XX wieku pozwala spojrzeć na poetę z nowej perspektywy. Zainteresowanie poety antropologicznymi problemami z zakresu „czym jest człowiek?” świadczy dobitnie o jego intelektualnej przynależności do humanistyki II połowy XIX wieku.
Prezentowana książka stanowi próbę odczytania alternatywnych historii kobiet w pięciu najwybitniejszych powieściach Teodora Parnickiego. Zawarte w niej interpretacje zostały przeprowadzone z wykorzystaniem narzędzi wypracowanych na gruncie literaturoznawstwa, teorii historiografii, szczególnie zaś z antropologii i feministycznej krytyki literackiej. Studium m na celu odsłonięcie innego wymiaru powieściopisarstwa Teodora Parnickiego, ukazanie Genderowej wrażliwości autora „Nowej Baśni”, niejednokrotnie antycypującego w swej twórczości przemiany zachodzące w ponowoczesnej teorii historiografii.
Przedstawione analizy koncentrują się między innymi wokół zagadnień mitologii kobiecości, genealogii matrylineralnej, cielesności w historii oraz problemy płci, traktowanej jako istotny komponent kreowania narracji historycznej. Książka podejmuje również namysł nad relacją łączącą historię, mit i literaturę w powieściach Teodora Parnickiego oraz proponuje spojrzenie na jego twórczość z innej perspektywy, uwzględniając płeć doświadczenia historycznego, stawiającej w centrum zainteresowania postaci kobiet będących aktywnymi kreatorkami rzeczywistości oraz innych kulturowo i etnicznie, sytuujących się na marginesie Wielkiej Historii.
Wielkich filozofów poznaje się po tym, że czytamy ich zawsze.Roman Ingarden nakłania do refleksji o naturze człowieka, dotykając tematów ponadczasowych. Wskazuje kierunki myślenia o tym, kim jesteśmy dla siebie, czym wyróżniamy się w przyrodzie, jak sobie radzimy z czasem i przemijaniem, kiedy czujemy się wolni, czym jest odpowiedzialność.Sięgając po Książeczkę o człowieku, czytamy o sobie.
Przedłożona polskiemu czytelnikowi praca Człowiek. Jego natura i stanowisko w świecie (1940) stanowi przełomowe, klasyczne już dzieło z zakresu antropologii filozoficznej. Gehlen przedstawia w nim koncepcję człowieka jako istoty ułomnej (Mängelwesen): człowiek przychodzi na świat pozbawiony wyspecjalizowanych instynktów, organów ataku i obrony, nieprzystosowany do życia w ściśle określonym środowisku. Niekorzystny punkt wyjścia wymusza na nim konieczność samodzielnego przekucia pierwotnych słabości w środki umożliwiające mu przetrwanie w niebezpiecznym, obojętnym na jego potrzeby świecie. Człowiek rozpoczyna zatem swoją przygodę z życiem jako swoisty homo defectus, a kończy ją jako Prometeusz, który potrafi stworzyć skomplikowany świat kultury i podporządkować sobie siły przyrody. Podstawową kategorią w projekcie antropologicznym Gehlena jest działanie, które kompensuje wszystkie wrodzone braki biologiczne człowieka, odciąża jego organizm od zalewu bodźców, reguluje nieustabilizowaną energię popędową, a przede wszystkim stanowi podłoże dla rozwoju symbolicznego języka oraz instytucji, na których opiera się każda kultura.
Antologia ma na celu przybliżenie polskim czytelnikom problematyki oporu – jego różnorodnych, indywidualnych i zbiorowych, strategii i form – w perspektywie nauk społecznych, w szczególności antropologii społecznej. Choć tematyka ta od kilku dekad cieszy się bardzo dużą popularnością wśród badaczy społecznych na całym świecie, w Polsce znanych i dostępnych jest stosunkowo niewiele prac na ten temat. Dzięki starannemu doborowi tekstów antologia nie tylko przybliża polskim czytelnikom prace wybitnych badaczy, ale i wskazuje możliwości porównań i otwiera perspektywę dialogu pomiędzy różnymi stanowiskami teoretycznymi, metodologicznymi i odmiennymi kontekstami społeczno-politycznymi. Tym, co czyni zebrane w antologii prace szczególnie ważnymi, jest wartość i użyteczność proponowanych przez nich narzędzi analitycznych i koncepcji teoretycznych dla zrozumienia zachodzących w Polsce przemian oraz dla samej refleksji na temat – obarczonego wieloma (niefortunnymi) konotacjami – pojęcia „oporu”.
Książka zawiera piętnaście tekstów, podzielonych na trzy części i poprzedzonych wstępem. Adresatami antologii są pracownicy naukowcy, wykładowcy akademiccy i studenci antropologii kulturowej, socjologii, historii, kulturoznawstwa, literaturoznawstwa. Antologia będzie stanowić doskonały podręcznik podczas kursów poświęconych, między innymi, zagadnieniom: ruchów społecznych, stosunków etnicznych i narodowych, konfliktów, tożsamości klasowej, kwestii gender, a także samej metodologii badań, konstrukcji problemów i kategorii badawczych.
"Antologia jest wysoce pożądana i na czasie. Jak słusznie zauważają redaktorki tomu, rozumienie oporu w polskiej tradycji nie tylko politycznej, lecz także i naukowej jest jednoznacznie kojarzone z oporem czynnym, zorganizowanym czy wręcz z ruchem oporu. Tymczasem w literaturze światowej, w szczególności antropologicznej, pojmowanie oporu jest wiele bardziej złożone, konceptualnie wysublimowane (…) Warta podkreślenia jest także zasada doboru tekstów. Temat oporu ilustrowany jest przykładami pochodzącymi z różnych kontekstów kulturowych; owe studia przypadku analizowane są w kontekście historycznym i społecznym. Daje im to cenny walor bycia badanami konkretu przy zachowaniu cechy ogólności. Studia przypadku stają się podstawą do formułowania wniosków teoretycznych".
Z recenzji prof. dr. hab. Michała Buchowskiego
Na mocy Traktatu amsterdamskiego państwa członkowskie Unii Europejskiej zostały w 1997 roku zobligowane do wprowadzenia strategii gender mainstreaming, która od 1995 roku była równocześnie oficjalną strategią działania Organizacji Narodów Zjednoczonych. Z założeń Rady Europy z 1998 roku wynika, iż strategia ta miała umożliwić gruntowną transformację struktur społecznych i instytucjonalnych w taki sposób, aby zapewniały równe traktowanie kobiet i mężczyzn. (…) Jednakże różnorodne grupy społeczne twierdzą, że rzeczona strategia jest faktycznie estetycznie przedstawioną zasłoną dla promocji nowej antropologii, pozostającej w wyraźnym konflikcie z tradycyjną koncepcją człowieka, która leżała u źródeł wielowiekowego rozwoju kultury europejskiej i całej cywilizacji euroatlantyckiej. Od wielu lat nieprzerwanie pojawiają się głosy krytyczne, że owa strategia faktycznie stanowi promocję nowej, a w swej istocie nihilistycznej „filozofii seksualności”.
Niniejsza książka to rezultat międzynarodowej konferencji naukowej, która odbyła się w marcu 2015 roku na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie – reprezentatywny, krytyczny głos w debacie na temat zjawiska, które w języku potocznym określane jest mianem „genderyzmu”.
(Z Wprowadzenia)
Odbiorcy
- wszyscy, którzy poszukują godnego zaufania przewodnika po złożonych zagadnieniach dotyczących równości, godności, a zwłaszcza płciowości człowieka, pozwalającego we współczesnym chaosie informacyjnym dostrzegać granicę między nauką a ideologią
- osoby zajmujące się profesjonalnie problematyką płci, wykładowcy, nauczyciele, duszpasterze
Dlaczego warto przeczytać tę książkę
Pokazuje niebezpieczeństwa związane z propagowaną przez mass media filozofią gender, przestawiając opracowania naukowców zebrane w czterech kręgach tematycznych:
- źródła historyczno-filozoficzne genderyzmu (m.in. aspekty polityczne i prawne)
- nauki empiryczne a ludzka płeć – genetyka, embriologia, fizjologia, psychologia rozwojowa
- krytyka filozoficzna genderyzmu (naukowa analiza źródeł doktryny gender)
- konsekwencje społeczne strategii gender (m.in. edukacja seksualna w przedszkolach i szkołach)
Odkryta tajemnica ludzkiej grupy krwi ujawnia, że niektórzy z nas są potomkami Obcych
Czy część ludzkości jest produktem starożytnej, zaawansowanej obcej cywilizacji? Czy na przestrzeni tysiącleci byliśmy modyfikowani i udoskonalani przez pozaziemskie istoty, które traktują gatunek ludzki jako eksperyment genetyczny?
Odpowiedź mogą dać badania ludzi, których krew ma wskaźnik Rh–.
Komórki ich krwi zawierają antygen bezpośrednio związany z gatunkiem małp Rhesus – Rh. Antygen Rh występuje u wszystkich naczelnych, ale krew około 10-15% ludzi go nie zawiera. Jeśli teoria ewolucji głosząca, że wszyscy wywodzimy się od dawnych naczelnych jest słuszna, to wszyscy powinniśmy mieć czynnik Rh. Ale tak nie jest. Rh negatywni są inni niż większość z nas…
Nicholas Redfern dowodzi, że ich twórcami byli Anunnaki – przedstawiciele pradawnej pozaziemskiej cywilizacji. Przybyli na Ziemię w poszukiwaniu surowców i poddali prymitywne ziemskie istoty modyfikacjom, by zapewnić sobie wydajnych pomocników. Potem odeszli, zostawiając swoich przedstawicieli, by nadzorowali potomków hybrydowych istot. Mówi o tym wiele starożytnych mitów.
Potomkowie istot stworzonych przez Anunnaki żyją na Ziemi do dziś – wśród nich było i jest wiele znanych postaci, m.in. prezydenci Eisenhower i Kennedy, królowa Elżbieta II. Agencje wywiadowcze na całym świecie monitorują potomków pozaziemskich przybyszów. Czy dlatego, że stanowią zagrożenie dla ludzkości?
Kiedy rozpoczęła się reformacja? 500 lat temu czy może kilka stuleci wcześniej? Czy reformacja bez Marcina Lutra byłaby możliwa? Czy rzeczywiście osłabiła ona Kościół katolicki, czy może wręcz przeciwnie: ocaliła go? Jak bardzo zmieniła świat, wykraczając mocno poza sferę kościelną? Czy Polska mogła stać się krajem protestanckim?Na te i inne pytania stara się odpowiedzieć w swojej książce Włodzimierz Tasak. Autor podkreśla także, że reformacja to nie tylko Luter, spory teologiczne i rozłam w Kościele. To fascynująca historia zarówno wykorzystanych, jak i zmarnowanych możliwości ukształtowania świata na nowo. To również zjawisko, które znacznie wyraźniej wywarło wpływ na dzieje Polski, niż nam się dziś wydaje. Mamy nadzieję, że ukazany przez Autora sposób rozumienia i prezentowania historii reformacji zainteresuje czytelników i zachęci do dalszego jej poznawania.WŁODZIMIERZ TASAK jest absolwentem studiów historycznych na Uniwersytecie Gdańskim oraz studiów teologicznych w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, gdzie obronił także doktorat z teologii. Wieloletni wykładowca historii Kościoła w Wyższym Baptystycznym Seminarium Teologicznym w Warszawie, a także redaktor prowadzący serii wydawniczej Wielkie tajemnice II Wojny Światowej oraz miesięczników Słowo Prawdy i Teraz i zawsze. Tłumacz literatury wojskowo-historycznej i teologicznej, autor licznych artykułów z obu tych dziedzin. Autor książki Historia statusu prawnego Kościoła Baptystycznego w Polsce w latach 1918-1997 (2015). Obecnie pastor w Kościele Chrześcijan Baptystów i nauczyciel historii w prywatnym liceum.
Frans de Waal, holenderski prymatolog i badacz zachowania zwierząt, broni przekonania, że niektóre zachowania zwierząt wcale nie różnią się od zachowań ludzkich. Szympansy całują się na przywitanie, z tego samego powodu, dla którego robią to ludzie. Możemy rozsądnie oczekiwać, że zwierzęta chcą, dążą ku czemuś, bawią się, niepokoją, współczują i czują smutek.Książka de Waala to pełen pasji, napisany żywym, a miejscami wręcz dosadnym językiem manifest ""nowego antropomorfizmu"" - programu rzetelnego, naukowego zmierzenia się z faktem, że jesteśmy nie tyle podobni do zwierząt, ale w ścisłym sensie po prostu nimi jesteśmy. Z drugiej strony każdy gatunek jest jednak inny i w kontakcie ze słoniem, foką, psem czy lemurem musimy użyć wszelkiej naszej domyślności i empatii, aby ""wejść w ich świat"" i dostrzec inteligencję i spryt tych istot. Czy jednak sami jesteśmy na to wystarczająco sprytni?Ta książka całkowicie odmieni twoje zdanie na temat możliwości poznawczych zwierząt. Zabiera czytelnika w fascynującą podróż w świat rozwiązywania problemów przez zwierzęta. - Temple Grandin, autorka m.in. ""Zrozumieć zwierzęta"" i ""Zwierzęta czynią nas ludźmi""Zdumiewające... przejdzie do klasyki gatunku - i świetnie się czyta. - Peoplede Waal wytrąca z równowagi i zmusza do przyjrzenia się sobie samemu na nowo - ObserverFrans de Waal jest profesorem psychologii na Uniwersytecie Emory i dyrektorem Living Links Center w Atlancie. W 2007 r. magazyn Time uznał go za jedną ze stu osób, które kształtują nasz świat. Autor m.in. książek Małpy i filozofowie (CCPress 2013), Bonobo i ateista (CCPress 2014), Małpa w każdym z nas (CCPress 2015).
Czym jest myślenie? Czy można osiągnąć myśl czystą? Czy myślenie jest rzeczą wyłącznie ludzką? Jaką rolę w myśleniu odgrywa wyobraźnia? Na czym polega teoretyzowanie? Czy istnieje „oko umysłu“?
Na pytanie, czym jest myślenie, chciałoby się odpowiedzieć tak, jak św. Augustyn odpowiedział na pytanie, czym jest czas: gdy nikt mnie nie pyta, to wiem; gdy ktoś mnie zapyta - nie wiem. Myślenie nieustannie wymyka się prostym i jednoznacznym definicjom, pozostając jedną z największych zagadek filozoficznych.
Autor próbuje zmierzyć się z tą zagadką, twierdząc, że myślenia nie można sprowadzić do stosowania reguł logiki. Posiłkując się ustaleniami współczesnych nauk kognitywnych i psychologii, a także czerpiąc z tradycji filozofii analitycznej, przekonuje, że myślenie jest ciągłą grą między konstruowaniem teorii i umysłowym symulowaniem zdarzeń. Myślenie, które chce skutecznie stawiać czoło problemom, musi się karmić zarówno abstrakcją, jak i konkretem.
Zamiast przedstawiać rozbudowane katalogi reguł rozumowania, mające niewiele wspólnego z rzeczywistymi procesami psychicznymi, Autor rekonstruuje architekturę ludzkiego umysłu, pokazując, jakie narzędzia ma do dyspozycji ten, kto odważy się podjąć wysiłek systematycznego, świadomego myślenia.
Bartosz Brożek – kognitywista, filozof i prawnik, pracownik Katedry Filozofii Prawa i Etyki Prawniczej na Uniwersytecie Jagiellońskim, członek Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych. Laureat licznych nagród oraz stypendiów m.in. Prezesa Rady Ministrów, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Fundacji Humboldta, Nagrody Naukowej „Polityki”. Autor kilkunastu książek, m.in. Granice interpretacji (CCPress 2014) Umysł matematyczny (wraz z Mateuszem Hoholem, CCPress 2014) oraz Negocjacje (wraz z Jerzym Stelmachem, CCPress 2014).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/SMALL/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
