Niniejsza publikacja książkowa jest w dzisiejszych, skomercjalizowanych czasach swego rodzaju unikatem. Zawiera bowiem wspomnienia wojenne Eugeniusza Leopolda Ćwięczka - wtedy, u schyłku II wojny światowej, zaledwie ośmioletniego chłopca z Kochłowic. Nagle znalazł się on w środku wojennej machiny, pełnej grozy i okrucieństwa, przemieszanej z uczuciem oswobodzenia z wieloletniej, niemieckiej okupacji.

Pierwszy wywiad - rzeka z księdzem - legendą opozycji, zwolennikiem intronizacji Jezusa na Króla Polski.

Dziecko znanego człowieka ma w pierwszym rzędzie do przerobienia wielki bagaż psychiczny. Jeśli zechce wyjść z cienia, musi najpierw "pokonać" w sobie własnego rodzica, strząsnąć jego publiczny wizerunek. Musi "dojść do siebie", odzyskać swoją tożsamość, a potem dopiero pokazać, co potrafi. Jeśli potrafi i jeśli mu się uda.

To zderzenie sposobu myślenia, doświadczeń, wrażliwości dwóch kobiet. Jednej: nieco kontrowersyjnej, zaczepnej, często atakowanej w tabloidach, ale też niezwykle lubianej przez widzów i czytelników, mimo jej hedonistycznego i nieco egoistycznego podejścia do życia. I drugiej: prawie czterdzieści lat młodszej, trochę nawiedzonej poetycznej czarownicy-anielicy, dziennikarki o szerokich horyzontach myślowych.

"Spotkania o zmierzchu", wywiad-rzeka z arcybiskupem metropolitą gdańskim Tadeuszem Gocłowskim, są siódmą - i chyba najważniejszą - książką w dorobku autorki. Jest to niezwykle osobista opowieść ważnego świadka i uczestnika historii przełomu XX i XXI wieku. Arcybiskup metropolita gdański sięga we wspomnieniach do czasów dzieciństwa, opowiada o tragicznych losach swoich bliskich, doświadczonych boleśnie przez sowiecki totalitaryzm, oraz o swojej drodze do kapłaństwa. Przez książkę przewija się plejada postaci, które odcisnęły znak na historii Polski ubiegłego stulecia, z Ojcem Świętym Janem Pawłem II na czele. Autorka nie waha się poruszać tematów trudnych, a jej rozmówca od nich nie ucieka. "Spotkania o zmierzchu" to próba podsumowania wielu lat niezwykle bogatego żywota człowieka, dla którego spotkanie z Innym jest wartością samą w sobie. Barbara Kanold - dziennikarka, po studiach na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, mieszkająca od kilkudziesięciu lat w Gdańsku. Jest autorką wielu wywiadów i reportaży w prasie lokalnej i ogólnopolskiej. Są to rozmowy z ludźmi związanymi ze sztuką, z artystami i mecenasami kultury.

Od lat obserwuję pewną słabość Remigiusza Grzeli. Jest  to słabość do silnych i dojrzałych kobiet. Wykorzystuje ją, przeprowadzając z nimi wywiady. Jego rozmówczynie to kobiety wolne. Nie w sensie matrymonialnym, ale na pewnym etapie życia są już wolne od lęku przed krytyką, wolne od ciśnienia wzorców, wolne od oczekiwań otoczenia. (Wanda Wiłkomirska jest nawet wolna od muzyki, mimo że to ona wyniosła ją na światowy szczyt sławy). Nie byłoby ich szczerości bez wolności. Mariusz Szczygieł, reporter Wolne to dwanaście rozmów z kobietami, które wybrały podróż do wolności. Ich wolność jest darem, ale i bywa gorzką koniecznością. To opowieść o kobietach, których siła wydaje się niewyczerpana i u których determinacja jest właściwie grupą krwi.   Dwie aktorki: jedna odważyła się zagrać matkę, lekarkę z getta; druga opowiedzieć o piekle i niebie Teatru Laboratorium. Dwie reporterki: autorka "Zdążyć przed Panem Bogiem" i autorka "Onych" o sile non-fiction, również we własnym życiu. Uratowana przez Leopolda Sochę dziewczynka w zielonym sweterku, a także dwie reżyserki i ich matka, Sprawiedliwa Wśród Narodów Świata, czyli o tym, skąd się bierze kino. Legendarna tramwajarka, która rozbudziła strajk i nigdy nie pogrzebała ideałów Solidarności. Była więźniarka, która wiele lat po wojnie, w Paryżu, usłyszała głos esesmańskiej nadzorczyni z Auschwitz i napisała kultową Pasażerkę. Wielka skrzypaczka, która była w opozycji do męża, późniejszego sekretarza KC PZPR, ostatniego premiera PRL.  Wybitna poetka, która nigdy nie napisała zdania za dużo w rozmowie o tym, co jest najważniejsze. HARTWIG / KRZYWONOS / ŚWIDOWSKA / POSMYSZ / TORAŃSKA / WILKOMIRSKA / NAWROT / KRALL / RYBCZY ŃSKA-HOLLAND / HOLLAND / ŁAZARKIEWICZ

W świecie kabaretu istnieje kilka prawd oczywistych. Jedna z nich jest tak oczywista, że musimy ją powtórzyć: kabaret to ludzie. Nietypowi, nietuzinkowi, humorzaści, inteligentni i błyskotliwi, twórczy i pracowici, utalentowani i zwariowani, jednym słowem niezwykli. Kontakt z nimi na scenie, ale także poza nią, bywa nie lada przeżyciem, dlatego chcemy ofiarować Państwu piętnaście takich spotkań. Współczesne osobowości polskiego kabaretu rozmawiały z nami o tym, co jest ważne dla każdego z nas. O przyjaźni, marzeniach, sławie, sztuce, seksapilu, podróżach i życiowych celach. I wielu innych, ciekawych rzeczach. Do rozmów zaprosiłyśmy: Artura Andrusa, Abelarda Gizę (kabaret Limo), Marcina Wójcika (kabaret Ani Mru Mru), Roberta Górskiego (Kabaret Moralnego Niepokoju), Grzegorza Halamę, Agnieszkę Sobańską (kabaret Jurki), Joannę Kołaczkowską i Dariusza Kamysa (kabaret Hrabi), Mariusza Kałamagę (kabaret Łowcy.B), Roberta Korólczuka (Kabaret Młodych Panów), Tomasza Jachimka, Władka Sikorę (kabaret Potem i inne) Ireneusza Krosnego, Filipa Jaślara (Grupa MoCarta) i Piotra Bałtroczyka.Zobaczcie, czego nie wiecie o kabarecie.

Twórczość Jacka Goody'ego jest dobrze znana polskim czytelnikom zainteresowanym antropologią. Goody, choć osiągnął już sędziwy wiek, nadal jest aktywnym naukowcem i autorem interesujących publikacji. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego oferują czytelnikom cykl rozmów z Goodym, jakie w 1996 roku przeprowadził francuski historyk Pierre-Emmanuel Dauzat. Niezbyt obszerna, lecz niezwykle inspirująca książka pozwala na zapoznanie się z dorobkiem naukowym słynnego antropologa, a także z życiowymi wyborami i sympatiami Goody'ego. Z pewnością publikacja ta zainteresuje czytelników, którzy prowadzą badania antropologiczne, kulturoznawcze czy religioznawcze.

Druga część książki Zbigniewa Kaliszuka opowiadać będzie o miłości i cierpieniu. Wielu ludzi jest przekonanych, że Kościół ze swoim nauczaniem na temat miłości, seksualności i tajemnicy cierpienia zatrzymał się w poprzedniej epoce, że chce nam odebrać szczęście uniemożliwiając czułego okazywania uczuć i zmuszając do zawierania związków bez możliwości ?sprawdzenia się? oraz że pragnie uczynić z nas cierpiętników, którzy będą wyrzekać się wszystkich przyjemności i gloryfikować cierpienie. Czy rzeczywiście? Wraz z autorem odpowiedzi poszukają znani dziennikarze, sportowcy i osoby duchowne m.in. Krzysztof Ziemiec, Szymon Kołecki, Michał Jeliński, Jasiek Mela, Jacek Olszewski, Ania Golędzinowska, ks. Marek Dziewiecki i s. Małgorzata Chmielewska.

Książka jest zapisem rozmowy (dotąd niepublikowanej) z ojcem Émilienem Tardifem, uznanym za Sługę Bożego, jednym z największym charyzmatyków XX wieku. W roku 1973 dzięki modlitwie kilku członków odnowy charyzmatycznej został cudownie uzdrowiony przez Boga z bardzo groźnego przypadku gruźlicy. W tym przełomowym momencie uwierzył na nowo w cudowne działanie Jezusa w swoim życiu i wtedy też został wybrany przez Pana, aby stać się Jego szczególnym sługą. Przez następne lata życia na niemal wszystkich kontynentach (parokrotnie w Polsce) głosił Jezusa i Jego Ewangelię, zaś jego nauczanie Pan potwierdzał niezwykłymi znakami i cudami. Dzięki niemu przypomnieliśmy sobie niejako czasy Jezusa: tam, gdzie się pojawiał, sparaliżowani zaczynali chodzić, głusi zaczynali słyszeć, opętani doznawali uwolnienia? W tej książce ojciec Tardif przedstawia nie tyle swoją historię życia, co historię działającej w nim łaski Bożej, i niezwykłe wydarzenia, które były jego udziałem. Z książki tej dowiemy się, czym są w istocie są charyzmaty i jak ważną rolę odgrywają w posłudze i życiu Kościoła. Otrzymujemy też rady i nauczanie dotyczące uzdrowienia fizycznego i duchowego. Ludzie znający ojca Tardifa, obdarzonego przez Ducha Świętego mnogością darów charyzmatycznych, nie mieli wątpliwości, że był on prawdziwym prorokiem Pana, świadkiem Boga w naszych czasach. Pan wielokrotnie dał mu poznać, że pod wieloma względami są to czasy szczególne, czasy odnowy i wiosny Kościoła.

Nigdy wcześniej nie spotkałam człowieka tak absolutnie szczerego i prostolinijnego jak Krzysztof. Nie waży słów, nie kalkuluje, nie kluczy. Na każde pytanie odpowiada bez umizgów. Jeśli nie wie, zastanawia się. Mira Suchodolska Moje wspomnienia z pobytu w szpitalu i długiej rehabilitacji są po to, aby dać ludziom do myślenia. Aby przygotować niektórych na miękkie lądowanie w razie życiowego wirażu. Celowo opowiadam o domu rodzinnym, o młodości, szkole, harcerstwie i moim sposobie wychowywania dzieci. To wszystko daje mi siłę. Daje nam siłę. Bez tego moja opowieść byłaby niepełna. Jestem pewien, że gdyby nie bliscy, którzy byli przy mnie w najtrudniejszych chwilach, nie miałbym siły walczyć. Gdyby nie moja wiara, nie widziałbym w tej walce sensu. Wszystko jest po coś. (?) Mój wypadek był po to, żeby dać świadectwo innym. Wierzę, że to ma sens, że w dniu wypadku dostałem ?z góry? nową listę zadań. Do tego przekonania musiałem jednak dojrzeć. Zdałem sobie z tego sprawę dopiero po wypadku. (fragment książki)

Książka zawiera zapis rozmów przeprowadzonych przez Elżbietę i Jacka Kopoczów z o. Karolem Meissnerem OSB na temat małżeństwa. Rozmówcy poruszają tematy trudne, jak i niezwykle piękne - aktualne dla każdego współczesnego małżeństwa. Motywem przewodnim jest budowanie więzi małżeńskiej w niełatwych czasach. Zdaniem o.Karola, małżeństwo sakramentalne wymaga ciągłego wysiłku i uczenia się, jak wyrażać czułość i zainteresowanie małżonkiem w słowach, gestach i cielesnym zjednoczeniu. "Staram się o tym, co dotyczy płciowości, mówić w sposób, który nie rani. Ważną jest rzeczą, by mówić na serio, ze świadomością powagi ludzkich problemów, rzeczowo. Czynię też starania, aby język był odpowiedni, unikam tonu kpin, czy płaskich żartów, rubaszności, porównań, które stawiają dziedzinę męskości i kobiecości w groteskowym świetle. To nie służy prawdzie". O. Karol Meissner OSB

Adam Hanuszkiewicz w szczerej rozmowie o kobietach. Adam Hanuszkiewicz mawiał, że lepiej niż na teatrze zna się tylko na kobietach. Czterokrotnie żonaty, był ich miłośnikiem i wyrafinowanym koneserem, także w praktyce. W książce opowiada o swoich fascynacjach postaciami w literaturze, jak i dzieli się przemyśleniami na temat odwiecznych sposobów obcowania płci, dylematów wynikających z miłości, zdrady, erotyki i seksu. Rozmawia niezwykle szczerze o kobietach na scenie i w życiu prywatnym, w polityce i w sztuce, w filmie i modzie. Są to również przemyślenia o relacjach kobiet z mężczyznami w minionym wieku i czasach, które dopiero nadchodzą. Adam Hanuszkiewicz (1924–2011) – jeden z najznakomitszych inscenizatorów polskiego teatru XX wieku, drugi po Wojciechu Bogusławskim tak znaczący kreator Teatru Narodowego i legendarny dyrektor. Jego hondy z „Balladyny” i drabina z „Kordiana” przeszły do podręcznikowej historii teatru. Renata Dymna przez osiemnaście lat była kierownikiem literackim w Teatrze Nowym Adama Hanuszkiewicza. Wcześniej pracowała w teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Trzech Panów H. ukształtowało ją dla teatru – Hebanowski, Hübner i Hanuszkiewicz. Dziennikarka, autorka filmów dokumentalnych. Zajmuje się reżyserią, psychologią (jest mediatorem) i historią obyczaju. Prowadzi autorskie zajęcia KOD (Kultura. Obyczaj. Dramat) dla studentów UKSW. Powołała do życia Piwnicę Warszawską, w której królował duch krakowski. Jest miłośniczką Krakowa i podróży na Wschód. Prywatnie ważni są dla niej przyjaciele i dwie córki. Janusz B. Roszkowski – poeta, prozaik, eseista oraz tłumacz literatury szwedzkiej. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Toruńskim oraz język i literaturę szwedzką na Uniwersytecie Królewskim w Sztokholmie. Debiutował jako poeta w 1965 roku na łamach dwutygodnika „Współczesność”. Długoletni członek Związku Literatów Polskich w Warszawie, obecnie niestowarzyszony i od 2007 roku zamieszkały w Iwoniczu-Zdroju. Z przekładów z literatury szwedzkiej najbardziej znane są te związane z twórczością Augusta Strindberga-skandalisty: „Spowiedź szaleńca”, „Listy miłosne i nienawistne”, „Historie małżeńskie”.  Kobieto! Boski diable Spis treści:   Teraz reżyseruje Królestwo Niebieskie Połączył nas Strindberg Jestem pani cichym wielbicielem Już dawno temu chciałem napisać powieść o kobietach! Opowiem wam historię, której nie rozumiem do dzisiejszego dnia A co tak naprawdę jest zależne od naszej woli? Adam i Ewa w raju W epoce matriarchatu Przez góry wędruje samotny turysta... Kwintesencja babskości Wenus sprzed dwudziestu czterech tysięcy lat Nie mam związku z materią Przepraszam bardzo, to nie samiec wybiera! Poligamia z umiarkowaną monogamią Kłamiemy, żeby przeżyć... Jaś pobił Stasia Kilka obrazków z mojego życia... Z życia to wiem Mózg w stosunku do naszych namiętności Guten Morgen, herr Hanuszkiewicz! Ania – Adam Skończyłem właśnie pięćdziesiąt lat „Rezonans natury” „A skąd wiadomo, że to źle?” Widzę ciasto Miłość odkryła Safona Poszło o jakąś Nataszę z burdelu w Moskwie Dlaczego Kościół tak źle traktował kobiety? Nie powinno się operować informacjami, ale wiedzą Pozłocony brud? Największym znawcą kobiet był chyba Władysław Krasnowiecki To nie są oczywiście wiadomości dla szkół Mimo wszystko jesteśmy dziećmi natury Nie czytaj bzdur, patrz w dokumenty! Bo ja jestem monogamista! To się nazywa jaźń odzwierciedlona „Tylko jakiegoś kretyna można na to nabrać!” Biologia nigdy nie jest absurdalna Dzisiaj to wczorajsze jutro Dobre rady pani Zofii Do małżeństwa też nikt nie jest stworzony Kobiety zdradzają znacznie poważniej Mógłbym się poddać celibatowi Najbardziej seksowne jest to, co zakryte Pokazuje się to, czego się nie ma! „Panna się na posagu wiezie” Do hollywoodzkich łóżek weszli szoferak z pensjonarką Grunt to wygoda! Dziś prawdziwych lordów już nie ma! A teraz wygłoszę naukę o grzeczności Fryzura à la Kojak! W Polsce nie mogłaby powstać Kamasutra Od tamtej pory zmieniła stosunek do swego ciała To ten „Piłsudski” wyszedł z babci! Ja sam nie jestem w stanie dosięgnąć ziemi Szkoda tylko, że kobiety nie stosują tej mądrości w praktyce Każda kobieta ma inną mapę ciała Romans wydaje mi się formą optymalną Psa łatwiej wypędzić z domu Kobiety prawie zawsze zachowują się jak rywalki Sąsiadów wzięli Strach był w ludziach i strach był w murach To dlatego kundel jest inteligentny, a charty są głupie Przekleństwa mają walor terapeutyczny Kto dziś, Renato, tańczy tango? Do dwudziestu pięciu procent kobiet było lub będzie ofiarami gwałtu Jeśli będziemy posługiwali się zegarem biologicznym, a nie kuchennym! Mówi się o głodzie seksualnym, a zaspokojenie głodu nie może być grzechem! Nie mogę być na próbie, bo facet w sypialnym stanął mi na szczęce i pękła! Obecnie wszystkie wybitne aktorki są Kucównopodobne! Dlatego mężczyźni wolą blondynki od brunetek Jestem mądrzejszy od ciebie o prawie dwadzieścia lat A nawet jeśli nam się niezupełnie zgadza, to też się zgadza „Tolerujesz wszystkich, bo nie masz poczucia godności” „Chcesz, żeby ci to przeszło? Ożeń się z nią!” Po prostu pozwalała mi całować swe nagie piersi „Gdyby mężczyźni rodzili – aborcja byłaby sakramentem!” Wyznała mu, że ma Henia, którego kocha Albo ta moja kuzynka ze Lwowa Zorientował się jednak, że zdarzyło się coś dziwnego! Pewnej pani pięknej śni się „Panowie w pewnym wieku też mogą być obyczajowymi kołtunami!” Dwudziestosześcioletnia Izabela z Lalki musiała być dziewicą! „Piękna kobieta to niebo dla oczu, piekło dla duszy, czyściec dla kieszeni” Kolejny przykład dotyczy Kazimierza Brandysa Jeśli już żebro, to my powstaliśmy z żebra Ewy! „Niech żyje sztuka aktorska!” Posłowie Hanuszkiewicz: biografia kobietą podszyta Uczył i uwodził

Seria portretów i rozmów z legendarnymi spikerkami, układających się w opowieść o Telewizji Polskiej od roku 1957, telewizji jakiej już nie ma. W ekskluzywnych wywiadach Edyta Wojtczak, Krystyna Loska, Bożena Walter, Bogumiła Wander i Katarzyna Dowbor opowiadają o swej pracy i życiu prywatnym. Skąd wzięły się w telewizji? Czy rzeczywiście zarabiały „kokosy” i czy polityka miała wpływ na ich pracę? Jak przygotowywały się do prowadzenia festiwali w Opolu i w Sopocie? Na czym polegały ich „wpadki”? Co obecnie robią i co myślą o dzisiejszej telewizji? Czy chciałyby do niej wrócić? Nieznane fakty, anegdoty, trochę nostalgii i celnych uwag o różnicach między dawną „harcerską” pracą a dzisiejszym, zimnym profesjonalizmem, zdominowanym przez technikę i reklamy. Aleksandra Szarłat - polonistka z wykształcenia, dziennikarka z zawodu. Pracowała m.in. w "Sztandarze Młodych" (od 1991 roku), przez siedem lat była szefem działu kultury w miesięczniku "Twój Styl", a od 2007 roku przeprowadza wywiady z artystami w dwutygodniku "Gala".

Najważniejsza współczesna filozofka polska, wielbicielka romantycznego liberalizmu i heretyckiej myśli żydowskiej. Znana z profesorskiej charyzmy i ciętego języka. W esejach filozoficznych buduje oryginalny projekt duchowości współczesnego człowieka -w wywiadach i felietonach z pasją atakuje prawicowy kult śmierci, nędzę martyrologii i jałowość inteligenckich debat. Agata Bielik-Robson w rozmowie z Michałem Sutowskim bezlitośnie szczerze opowiada o polskich mężczyznach i żydowskich mędrcach urokach bycia mieszczaninem w PRL-u i futbolowym chuliganem w Londynie. Tłumaczy się z młodzieńczego antykomunizmu i wyzwolenia od polskości po katastrofie smoleńskiej. ""Żyj i pozwól żyć"" to książka o dławiącym życie gnijącym socjalizmie i witalnym, lecz coraz bardziej nieludzkim kapitalizmie. Agata Bielik-Robson (1966)?-?filozofka, profesor katedry Studiów Żydowskich na Uniwersytecie w Nottingham, a także Instytutu Filozofii i Socjologii PAN. Autorka wielu książek, m.in. Na drugim brzegu nihilizmu: filozofia współczesna w poszukiwaniu podmiotu (1997), Inna nowoczesność. Pytania o współczesną formułę duchowości (2000), Duch powierzchni: rewizja romantyczna i filozofia (2004), Na pustyni. Kryptoteologie późnej nowoczesności (2008), The Saving Lie: Harold Bloom and Deconstruction (2011). Michał Sutowski (1985)?-?politolog, publicysta, absolwent kolegium MISH UW, redaktor m.in. Pism politycznych Jacka Kuronia, a także Pism politycznych Stanisława Brzozowskiego, tłumaczył m.in. Manuela Castellsa, Haralda Welzera, Borisa Budena, Michaela Kazina, Roberta Skidelskiego oraz Marci Shore. Członek zespołu Krytyki Politycznej od 2007 roku.

Dominik Duka OP to jedna z najwybitniejszych i najbarwniejszych postaci Kościoła w Czechach. Kreślarz w fabryce, ?nielegalny ksiądz? w podziemiu, bliski przyjaciel Vacláva Havla. Języka polskiego nauczył się z Radia Wolna Europa, do Polski przez góry przeprowadzali go przemytnicy traktorów. W 1998 r. został biskupem, w 2010 metropolitą w Pradze, a dwa lata później kardynałem. Książka jest zapisem rozmów na tematy, które są bliskie praskiemu arcybiskupowi: sens tradycji, zwłaszcza katolickiej, w kontekście współczesnej historii Czech i Europy, korzenie i źródła wiary, wierność Kościoła, historia zakonu dominikańskiego i jego wkład w wielobarwność Kościoła w przeszłości i dzisiaj. Jego dzisiejsze poglądy na czeskie społeczeństwo i państwo, na stan dialogu między państwem a Kościołem.

Każdego roku ze szlachetnej konkurencji na rzecz rozwoju wiedzy ?odpada" wiele znakomicie przygotowanych, ambitnych kobiet. Rzekomo egalitarny, pozbawiony instytucjonalnej dyskryminacji świat nauki wytwarza bowiem wiele ograniczeń dla tych wszystkich, których udziału przez całe stulecia nie zakładał. Jak wygląda trajektoria karier naukowych kobiet i jakiej natury przeszkody napotykają naukowczynie na swojej drodze? Co traci nauka w sytuacji ograniczonego uczestnictwa kobiet w systemie reprodukcji wiedzy? Czy etos otwartości i postępowości reprezentantów środowisk naukowych to mit osłaniający konserwatyzm naukowych elit? Refleksję o sytuacji kobiet w nauce prowadzę wraz z moimi rozmówczyniami ? kobietami, które odniosły sukces w świecie nauki i przejrzały go na wylot. * W książce wykorzystano wywiady m.in. z prof. Magdaleną Fikus, Barbarą Kudrycką, Ewą Łętowską, Elżbietą Oleksy, Ewą Rewers, Joanną Senyszyn, Renatą Siemieńską, Magdaleną Środą.

"Masz ten czar nienabyty, niewyćwiczony i dla większości śmiertelników nieosiągalny. Talent, który jest poza sztuką, poza aktorstwem i poza literaturą. Na czym to dokładnie polega nie wie nikt, z grubsza polega to na tym, że każdy kto się z Tobą zetknie, chce z Tobą być, chce z Tobą obcować, chce słuchać tego co mówisz i bez względu na to czy kobietą jest czy mężczyzną - chce mieć z tobą miłość. O sprawie duchowej teraz mówię, nie o zewnętrznych gestach." Jerzy Pilch "Ta książka jest książka dla przeciwników życiowej filozofii Jana Nowickiego. Dla tych, którzy się go boją i nie lubią, bo ich wkurwia swym stanowczym światopoglądem lejącego na wszystko aktora prawie ze Skolimowa. [...] Będą zaskoczeni, że brawurowa biografia, wielki hałas i celna złośliwość to cudowny mundur bojowy, który aktor zakłada, gdy idzie wadzić się z rzeczywistością." Kuba Wojewódzki Wybitny polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, pedagog postanowił w swojej najnowszej książce podzielić się z czytelnikami swoimi refleksami, pomysłami i wiedzą o tym, na czym zna się jak mało kto - o kobietach. Kochał je zawsze i kocha teraz, a i one odwzajemniają, i to do entej potęgi, uczucie sympatii bądź uwielbienia, oddania bądź przyjaźni. Nadszedł więc czas, aby nagromadzoną przez całe życie wiedzę przelać na papier, po części z pomocą Katarzyny Zimmerer, która pytaniami i komentarzami kieruje rozbiegane czasem myśli Pana Jana ku pewnemu uporządkowaniu.

"Masz ten czar nienabyty, niewyćwiczony i dla większości śmiertelników nieosiągalny. Talent, który jest poza sztuką, poza aktorstwem i poza literaturą. Na czym to dokładnie polega nie wie nikt, z grubsza polega to na tym, że każdy kto się z Tobą zetknie, chce z Tobą być, chce z Tobą obcować, chce słuchać tego co mówisz i bez względu na to czy kobietą jest czy mężczyzną - chce mieć z tobą miłość. O sprawie duchowej teraz mówię, nie o zewnętrznych gestach." Jerzy Pilch "Ta książka jest książka dla przeciwników życiowej filozofii Jana Nowickiego. Dla tych, którzy się go boją i nie lubią, bo ich wkurwia swym stanowczym światopoglądem lejącego na wszystko aktora prawie ze Skolimowa. [...] Będą zaskoczeni, że brawurowa biografia, wielki hałas i celna złośliwość to cudowny mundur bojowy, który aktor zakłada, gdy idzie wadzić się z rzeczywistością." Kuba Wojewódzki Wybitny polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, pedagog postanowił w swojej najnowszej książce podzielić się z czytelnikami swoimi refleksami, pomysłami i wiedzą o tym, na czym zna się jak mało kto - o kobietach. Kochał je zawsze i kocha teraz, a i one odwzajemniają, i to do entej potęgi, uczucie sympatii bądź uwielbienia, oddania bądź przyjaźni. Nadszedł więc czas, aby nagromadzoną przez całe życie wiedzę przelać na papier, po części z pomocą Katarzyny Zimmerer, która pytaniami i komentarzami kieruje rozbiegane czasem myśli Pana Jana ku pewnemu uporządkowaniu.

Po dwóch bestsellerach ? ?O kobiecie? i ?O mężczyźnie?, profesor Zbigniew Lew-Starowicz tym razem przygląda się najważniejszej stronie naszego życia ? miłości. I co znajduje w naszych sercach i sypialniach? Miłość piorunującą, szaloną, nieodwzajemnioną ? to tylko kilka klasyfikacji. Zdradza, jak odróżnić czyste pożądanie od uczucia, zwraca uwagę na różnice między zakochaniem mężczyzny a kobiety, a przede wszystkim radzi, co robić, żeby miłość nie wygasła.Profesor mówi: Ostrzegam przed patrzeniem na miłość przez różowe okulary. Dostrzeganie w niej tylko pozytywnego bieguna stanowi zagrożenie dla niej samej. Rodzi to bowiem konkretne oczekiwania i nastawienia, że ?ma być fajnie?. Każde negatywne przeżycie jest utożsamiane z brakiem lub zanikiem miłości. A miłość to nie tylko uczucie, to coś głębszego: stan, określona postawa wobec drugiej osoby, której przecież towarzyszą sytuacje konfliktowe. W psychoanalizie istnieje pojęcie Eros i Thanatos ? dwóch biegunów życia psychicznego. Biegun szczęścia i biegun cierpienia towarzyszy miłości, seksualnej, partnerskiej, macierzyńskiej, ojcowskiej.