Zarządzanie w sektorze kultury. Między teorią a praktyką podejmuje kwestie teoretycznych i praktycznych analiz dotyczących zarządzania instytucjami i organizacjami sektora kultury. Celem książki jest zaprezentowanie interdyscyplinarnego podejścia do tego tematu, z naciskiem na uwzględnienie tzw. miękkich problemów i kompetencji w działaniach instytucji kultury. Naszym zdaniem dzięki ujęciu zarządzania w sektorze kultury z różnych perspektyw można ujrzeć badany problem wielostronnie. Pozwala to nie tylko na ich wzajemne uzupełnienie, ale także na wniesienie nowej jakości w nauce. Autorami poszczególnych rozdziałów są zarówno doświadczeni badacze i praktycy działający w sektorze kultury, jak i adepci kierunku zarządzania kulturą, niektórzy od lat pracujący także w instytucjach kulturyPrezentowane w niniejszej monografii artykuły to w przeważającym stopniu materiały przygotowane dla teoretyków i praktyków sektora kultury oraz absolwentów studiów z zakresu zarządzania kulturą. Wyłaniająca się z ich badań i analiz sytuacja sektora kultury w Polsce, postrzegana w zdecydowanej większości przez studia przypadków, to nie tylko żywy obraz stanu i procesów zachodzących w instytucjonalnym i pozainstytucjonalnym wymiarze kultury, ale również wizerunek jej pojmowania przez wykształconych specjalistów tej nadal młodej specjalności naukowej
Czy dotyk to temat, którego lepiej nie „dotykać”? Już nie!
Zmysł dotyku, tak często przez nas niedoceniany, to prawdziwy majstersztyk natury. Jego receptory znajdują się niemal wszędzie: nie tylko w skórze, lecz także w tkance łącznej, śluzówce, mięśniach, ścięgnach czy stawach. Codziennie doświadczamy jego wpływu na nasze życie, utrzymując pionową postawę, odganiając natarczywą muchę czy mimowolnie dotykając twarzy, by obniżyć poziom stresu.
Martin Grunwald to kierownik jedynego w Europie laboratorium zajmującego się zmysłem dotyku. W książce Homo hapticus dowodzi, że zmysł ten jest o wiele ważniejszy niż słuch, węch czy smak – okazuje się wprost niezbędny do naszego przeżycia biologicznego. Obrazowo opisuje fascynujący proces powstawania wrażeń dotykowych i spektrum problemów oraz zagadnień związanych z dotykiem. Bóle fantomowe, techniki masażu noworodków, kwestia kontaktu fizycznego w różnych kręgach kulturowych, projektowanie marki haptycznej pozwalającej rozpoznać przedmiot za pomocą dotyku – to tematy, którymi obecnie zajmują się na całym świecie naukowcy, lekarze, konstruktorzy i marketingowcy.
Nie możemy więc czuć się dotknięci, widząc narodziny nowego gatunku: homo sapiens hapticus.
Czy wiesz, że:
rekonwalescencja przebiega szybciej, jeśli na chwilę przed operacją lekarze i pielęgniarki przyjaźnie pogłaszczą pacjenta;
nieprzytulane dzieci gorzej się rozwijają;
ciepłe ręce zwiększają nasze szanse na sukces podczas rozmowy o pracę;
cięższe przedmioty są według naszej oceny cenniejsze.
"Jest z nami niemal od samego początku i opuszcza nas jako ostatni. Pomaga w ocenie sytuacji oraz innych ludzi. Oddziałuje na granicy świadomości albo całkiem podświadomie. Przynosi ulgę lub dostarcza cierpień. Dotyk - najczęściej pomijany ze wszystkich zmysłów - doczekał się wreszcie swojego „złotego wieku”. Poznajcie go lepiej dzięki tej książce.”
Marta Alicja Trzeciak - dziennikarka naukowa, autorka książek popularnonaukowych
Są takie książki, które powinny od razu znaleźć się na liście lektur.
„Die Presse”
Pasjonująca lektura, z której dowiemy się wiele na temat zmysłu dotyku.
„WA Nachrichten”
Książka otwierająca ekscytujący świat przed czytelnikami, którym przybliża nową wiedzę o ciele. Gorąco polecam.
„bibliotheksnachrichten”
Ta książka w zrozumiały sposób wyjaśni laikowi, jak bardzo dotyk wpływa na wszystkie sfery życia człowieka.
„Sächsische Zeitung”
Martin Grunwald jest niemieckim psychologiem. Założyciel i kierownik Laboratorium Haptycznego na Uniwersytecie w Lipsku. Jest to jedyna tego typu w Europie jednostka badawcza zajmująca się kompleksowym badaniem neurologicznych, biologicznych i psychologicznych aspektów dotyku. Wydana w 2008 roku książka Human Haptic Perception jego autorstwa to kanoniczna pozycja w badaniach nad dotykiem.
„Tom Granit i tęcza… stanowi próbę monograficznego ukazania dzieła Józefa Czapskiego oraz samego autora jako malarza, pisarza, myśliciela i organizatora życia kulturalnego na emigracji. Jeśli wziąć pod uwagę fakt, że dzieło to jest opisane do tej pory bardzo fragmentarycznie, to trud zebrania autorów, którzy z różnych stron oglądają i analizują dorobek Czapskiego oraz jego sposób myślenia i komunikowania się ze światem, zasługuje na najwyższe uznanie.
Układ poszczególnych części daje możliwość stworzenia interesującego i wieloaspektowego wizerunku artysty oraz człowieka, pozwalając czytelnikom na zbudowanie spójnego portretu z rozproszonych w różnych źródłach informacji. Z tak skomponowanej całości wyłania się jeszcze jeden emigrancki los, biografia i doświadczenie wielkiego humanisty”.
Z recenzji prof. dr hab. Ewy Jaskółowej
Osobowości i dzieła Józefa Czapskiego – bogatej, wielowątkowej, różnorodnej – nie sposób ująć i zamknąć w wąskiej, jednorodnej formule, stąd cztery kategorie czy tropy, które budują i oświetlają jego sylwetkę artystyczną oraz wizerunek osobisty. Zaproponowane w monografii obszary tematyczne – patrzenie, czytanie, spotkania i pamięć – są tylko próbą scalenia dorobku, który wymyka się takim zabiegom, wyraźnie broni się przed nimi, łącząc wątki osobiste i twórczość w jedno dzieło – dzieło życia, tak że jawi się ono jako "granit i tęcza".
Badania nad uczestnictwem w historii Czapskiego, jego biografią, twórczością pisarską i malarską pozwalają spojrzeć na tę wybitną postać jako na konsekwentną, suwerenną, rzadko spotykaną tak złożoną osobowość. Niniejszy tom daje szeroki ogląd jego życia i dzieł. Spotkali się w nim literaturoznawcy – teoretycy i dydaktycy, historycy sztuki, historycy oraz muzealnicy, którzy razem tworzą jednorodność w różnorodności. Mamy pewność, że ułożone w tej monografii teksty oddają wyjątkowość każdej z wypowiedzi.
Anna Pilch i Anna Włodarczyk
Praca mieści się w nurcie zainteresowań problematyką kapitału ludzkiego, zaś jej zasadniczym tematem jest problem dopasowania wykształcenia i kompetencji pracowników do potrzeb rynku pracy. Autor koncentruje rozważania na sytuacji, gdy między wykształceniem i kompetencjami pracowników a potrzebami rynku pracy pojawia się rozbieżność, nazywana niedopasowaniem. Odwołując się do teorii oraz wyników badań, stara się wskazać przyczyny owego niedopasowania oraz określić jego skutki dla jednostek, społeczeństwa i gospodarki. Następnie na podstawie zaproponowanych przez siebie wskaźników dokonuje oceny zjawiska niedopasowania na polskim rynku pracy.
Spojrzenie na zagadnienie niedopasowania z perspektywy polskiego rynku pracy stanowić może dla nauki atrakcyjną propozycję. Gospodarka rynkowa w Polsce ma specyficzne korzenie i stosunkowo niedługą historię, a przez to wiele zjawisk na rynku pracy zachodzi w innych warunkach i w szybszym tempie niż w krajach, w których gospodarka rynkowa ma trwalsze podstawy. Pozwala to wyciągnąć wnioski, które trudniej uzyskać gdzie indziej. Badanie zjawiska niedopasowania w Polsce kryje więc w sobie potencjał, który przełożyć można na wkład do wiedzy naukowej.
Z recenzji dr. hab. Zbigniewa Sawińskiego, prof. IFiS PAN
Marcin Kocór – doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, ekspert Centrum Ewaluacji i Analiz Polityk Publicznych. Od osiemnastu lat jest związany z badaniami marketinngowymi i społecznymi. Swoje zainteresowania skupia na zagadnieniach rynku pracy, niedopasowania kompetencyjnego, rozwoju kompetencji oraz metod badań społecznych. Autor i współautor licznych publikacji poświęconych tej tematyce. Od 2008 roku zaangażowany w projekt Bilans Kapitału Ludzkiego, w którym odpowiada za badania pracodawców.
Doskonały podręcznik leczenia PTSD napisany przez twórczynie terapii CPT
Książka zawiera miarodajne, oparte na rezultatach wieloletniej pracy klinicznej i badań, przedstawienie terapii przetwarzania poznawczego (CPT) w zespole stresu pourazowego (PTSD). Obejmuje wskazówki dotyczące realizacji terapii sesja po sesji wraz z przykładami obszernych dialogów i czterdziestoma materiałami do skopiowania dla klienta. Czytelnicy znajdą w niej metody przystosowania prezentowanej terapii do różnych grup pacjentów, takich jak weterani wojenni, ofiary przemocy seksualnej oraz klienci pochodzący z odmiennych kultur.
Terapia przetwarzania poznawczego jest jedną z nielicznych metod leczenia stresu pourazowego o skuteczności od lat potwierdzanej empirycznie, a książka stanowi praktyczny podręcznik dla terapeutów z kompletnym przeglądem teorii oraz danych świadczących o efektywności CPT.
„Długo wyczekiwane źródło wiedzy dla klinicystów pracujących z pacjentami z PTSD. Niniejsza publikacja to niezrównany przewodnik po wszystkich etapach CPT zarówno dla bardziej, jak i mniej doświadczonych klinicystów".
Richard A. Bryant, PhD, Scientia Professor, Szkoła Psychologii przy Uniwersytecie Nowej Południowej Walii, Australia
„Ta niezastąpiona książka autorstwa trzech światowej sławy ekspertek omawia wszystko, co chcielibyście wiedzieć na temat CPT. Począwszy od rzetelnego rozdziału teoretycznego, płynnie przechodzącego do wyczerpującego przeglądu publikowanych badań klinicznych, opisuje czynniki spowalniające leczenie, sposób ujęcia problemów towarzyszących, przygotowanie pacjenta oraz proces terapeutyczny CPT. Najważniejszą częścią publikacji jest podręcznik CPT, stanowiący wspaniały przewodnik dla każdego praktyka, który pragnie wykorzystywać to niezwykle skuteczne narzędzie terapeutyczne".
Matthew J. Friedman, MD, PhD, starszy doradca, Narodowe Centrum na rzecz PTSD, Amerykański Departament ds. Weteranów; profesor psychiatrii, farmakologii i toksykologii, Akademia Medyczna Geisel w Dartmouth
Tom zawiera:
Początki terapii przetwarzania poznawczego
Badania nad CPT
Którzy klienci kwalifikują się do CPT?
Lista kontrolna PTSD-5 (PCL-5)
Problemy terapeuty: błędy i martwe punkty
Wskazówki dotyczące realizacji terapii sesja po sesji
Zadania i karty ćwiczeń
Patrida A. Resick, PhD, ABPP, jest wykladowczynią na Wydziale Psychiatrii i Nauk Behawioralnych Uniwersytetu Duke'a. Opracowała terapię przetwarzania poznawczego (CPT - cognitite processing therapy). Laureatka licznych nagród za osiągnięcia naukowe i wybitny dorobek życiowy.
Candice M. Monson, PhD, jest wykładowczynią na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Ryerson w Toronto. Znana ze swych badań nad interpersonalnymi czynnikami w traumatyzacji, a także z opracowywania, testowania i upowszechniania metod leczenia zespołu stresu pourazowego (PTSD -posttraumatic stress disorder), w tym również terapii CPT oraz wspólnej (conjomt) terapii poznawczo-behawioralnej w PTSD.
Kathleen M. Chard, PhD, jest szefową zespołu badawczego Ośrodka Medycznego ds. Weteranów (VA) w Cincinnati oraz wykladowczynią na Wydziale Psychiatrii i Neuronauk Behawioralnych Uniwersytetu w Cincinnati. Znana z prowadzenia badań nad upowszechnianiem i klinicznym wdrażaniem metod leczenia popartych badaniami wśród cywilów i weteranów. Autorka podręcznika CPT w nadużyciach seksualnych.
Monografia Między Zachodem a Wschodem. To samo i inne Beaty Szymańskiej dotyka zagadnienia uniwersalnego i towarzyszącego człowiekowi od niepamiętnych czasów – mierzy się bowiem z pytaniami o możliwość zrozumienia innych kultur, o to, co je łączy, a co je dzieli, a także o współistnienie Wschodu i Zachodu. Autorka w sposób erudycyjny i wieloaspektowy odnosi się do literatury i sztuk plastycznych, relacji natura?człowiek (ukazanej tutaj na tle pejzaży ogrodów chińskich i japońskich, a także ogrodu Claude’a Moneta), pojęcia pustki, problemu cierpienia czy znaczenia empatii, które przedstawia w porównawczym ujęciu, sięgając do przykładów pochodzących zarówno z kultury Zachodu, jak i Wschodu.
W ośmiu rozdziałach książki pisarka skupia się na wybranych aspektach kultury, które pozwalają jej wskazać i zanalizować kluczowe kwestie dla spotkania Wschodu z Zachodem, a także podobieństwa i różnice w rozumieniu tych dwóch kultur i systemów myślenia. W swoich rozważaniach autorka przywołuje bogactwo tekstów źródłowych (od haiku do poezji Bolesława Leśmiana) i obrazów (jak choćby słynny cykl Dziesięć obrazów z wołami mistrza Kuoana), zaś swoją analizę uzupełnia niezbędnymi odwołaniami do tradycji filozoficznych Wschodu i Zachodu oraz do literatury przedmiotu (obszerna bibliografia, zawarta na końcu tomu, niewątpliwie może służyć jako przewodnik dla wnikliwego czytelnika, który – zachęcony lekturą – zechce zgłębić bardziej szczegółowo omawiane w monografii zagadnienia).
Eseistyczna konwencja tomu i nowatorskie – syntetyzujące, lecz jednocześnie dotykające konkretu – ujęcie tematu, a także jednoczesna ponadczasowość i aktualność omawianych treści, sprawiają, że książka stanowi istotny wkład w dyskusję dotyczącą relacji między Wschodem i Zachodem, szczególnie między kulturą Japonii i Chin a europejskim światopoglądem. To wyjątkowe spojrzenie na sztukę, literaturę i filozofię wywodzące się z tradycji kulturowych Wschodu i Zachodu pozwali czytelnikowi lepiej zrozumieć świat, który – niczym ogród – go otacza.
„Sztuka stanowi swego rodzaju przekaz tego, co wymyka się filozofii. Rzeczą artysty jest oglądanie świata i postrzeganie go, mówiąc słowami zen, „takim, jaki on jest”, w jego zmienności i nietrwałości, a wytworem dzieła sztuki jest szczególnego rodzaju notatka, uchwycenie momentu, sprawozdanie z metaforycznie i dosłownie rozumianej podróży. Tak właśnie człowiek może doświadczać świata, tak kształtuje się jego relacja z przyrodą. Życie jest podróżą przez otaczającą nas rzeczywistość”.
[Fragment z rozdziału 1]
„Pisać o kulturze japońskiej (podobnie jak o każdej kulturze) w sposób ogólny, a zarazem skrótowy, jest rzeczą niemożliwą. Można jednak, jak sądzę, skupić się na wybranych problemach, na tyle ogólnych, aby poprzez ich analizę dało się wskazać na pewne kluczowe dla tej problematyki kwestie. Taką kwestią najbardziej ogólną jest ustalanie, co rozumie się przez kulturę danego kraju. Jak wiadomo, dysponujemy niezmierną ilością definicji kultury (rokrocznie ta liczba się zwiększa). Trudno byłoby więc tutaj przyjąć jakąś jedną, określoną definicję”.
[Fragment z rozdziału 8]
Beata Szymańska ? profesor filozofii i poetka. Jej działalność dydaktyczna i naukowa była realizowana na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się przede wszystkim na filozofii kultury i filozofii Wschodu. Opublikowała siedem książek o charakterze naukowym, monografie poświęcone problematyce filozoficznej i pięć książek popularnonaukowych, zredagowała też podręcznik. Drugim obszarem jej zainteresowań jest poezja. Opublikowała osiem tomików poetyckich i tom opowiadań. Jest członkiem m.in. Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu.
Temat badawczy można uznać za w pełni pionierski; jednocześnie książka Patrycji Trzeszczyńskiej wpisuje się w cykl badań zajmujących się emigracją obywateli polskich w latach PRL, zwłaszcza dwóch ostatnich dekadach funkcjonowania tzw. realnego socjalizmu, i dopełnia wiedzę o ówczesnych przemieszczeniach ludnościowych, ich tle i konsekwencjach. Odnaleźć tu można wiele wątków autoetnograficznych. Autorka nie unika tematów trudnych, pisze na przykład o problemach badawczych związanych z percepcją jej samej w niektórych środowiskach migrantów, postawach niechęci, budowaniu barier, i wykazuje się bardzo wysoką świadomością metodologiczną. Przeprowadzone badania to wysokiej próby nowoczesna etnografia, uwzględniająca najważniejsze trendy badawcze w antropologii i studiach migracyjnych ostatnich dekad. Książka stanowi istotny wkład w rozwój dyscypliny, którą reprezentuje autorka, a szerzej: interdyscyplinarnych/ multidyscyplinarnych studiów migracyjnych, wzbogaca wiedzę o procesach
migracyjnych w kontekście transkontynentalnym, w których punktem wyjścia jest Polska.
dr hab. Jacek Schmidt, prof. UAM
Książka imponuje wielością podjętych zagadnień, tropów, wielokrotnością „przesiewania” materiału empirycznego za pomocą zróżnicowanych narzędzi analitycznych. Patrycja Trzeszczyńska z wielką swobodą i pewnością siebie porusza się po terenie badawczym. Wynika to między innymi z czasu poświęconego badaniom oraz z jej gruntownego przygotowania do prowadzenia obserwacji społeczności kanadyjskich Ukraińców, dotychczasowej praktyki, w tym badań prowadzonych wśród polskich Ukraińców, sprawnego łączenia wiedzy antropologicznej z ukrainoznawczą. W rezultacie otrzymujemy pracę nie tylko przenikliwą, ale także dojrzałą, zakończoną interesującymi wnioskami.
dr hab. Jarosław Syrnyk, prof. UWr
Patrycja Trzeszczyńska – etnolożka i ukrainoznawczyni, adiunkt w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ. Porusza się na styku studiów nad pamięcią i diasporą, antropologią etniczności i etnologią Europy Wschodniej. Zajmuje się pamięcią kulturową, światami mniejszości etnicznych, związkami pamięci, przestrzeni i narracji, regionalnymi politykami kreowania wizerunku grup i miejsc, zjawiskiem autoprezentacji i kulturowych ekspresji. Od wielu lat prowadzi badania wśród społeczności ukraińskiej w Polsce, w regionach, które Ukraińcy zamieszkiwali do 1947 r., a gdzie do dziś pozostało po nich dziedzictwo kulturowe, oraz na Ukrainie i w Kanadzie. Autorka książek Pamięć o nie-swojej przeszłości. Przypadek Bieszczadów (WUJ, Kraków 2016), Łemkowszczyzna zapamiętana. Opowieści o przeszłości i przestrzeni (WUJ, Kraków 2013) oraz artykułów poświęconych antropologicznym badaniom pamięci kulturowej. Stypendystka MNiSW, University of Toronto i University of Alberta (Edmonton, Kanada).
Praca została przygotowana przez lekarzy i socjologów z ogromnym doświadczeniem i dorobkiem naukowym z zakresu starości i starzenia się. Ich kolejną pozycję naukową należy zatem powitać z uznaniem dla wysiłku włożonego w kontynuowanie prac nad tą trudną tematyką badawczą. To bez wątpienia oryginalne i prekursorskie w Polsce opracowanie, wieloaspektowo ujmujące uwarunkowania medyczne i społeczne problemów starzenia się z uwzględnieniem zaniedbania i samozaniedbania osób starszych. Autorzy książki budują wielowymiarowy model uwarunkowań zjawisk zaniedbania i samozadniedbania, co stanowi ogromny wkład do dorobku nauk zajmujących się starością i osobami starszymi. Dokonują oni więc swoistej „rewolucji gerontologicznej” w odsłanianiu, wyjaśnianiu, definiowaniu, kategoryzowaniu badanych zjawisk zaniedbania i samozaniedbania. Monografia jest nowatorskim, wnikliwym opracowaniem, poszerzającym wiedzę na temat „ciemnej strony” wieku starszego i społecznej odpowiedzialności za zjawisko zaniedbania osób starszych.
Z recenzji prof. dr hab. Krystyny Slany
Obowiązkowa pozycja dla wszystkich specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego
PDM-2. Podręcznik diagnozy psychodynamicznej został opracowany przez klinicystów i badaczy reprezentujących tradycję psychoanalityczną. Przedstawiony w nim model diagnostyczny uwzględnia trzy wymiary funkcjonowania jednostki: wzorce osobowości (oś P), profile funkcjonowania psychicznego (oś M) oraz sposoby doświadczania objawów (oś S). Stworzony z myślą o opracowaniu przypadku i planowaniu terapii, PDM-2 może służyć klinicystom jako ugruntowana empirycznie alternatywa systemów DSM i ICD lub jako ich dopełnienie. Autorzy systematycznie omawiają problemy zdrowia psychicznego w okresie niemowlęctwa, dzieciństwa, adolescencji, dorosłości i starości, biorąc pod uwagę postępy kliniczne, empiryczne i metodologiczne, jakie dokonały się w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Ilustracją omawianych zagadnień są liczne opisy przypadków, w tym pełne profile PDM-2. Ponadto w całej książce przedstawiono szczegółowe porównania PDM-2 z systemami klasyfikacyjnymi DSM-5 i ICD-10-CM.
Pierwszy tom PDM-2 jest poświęcony funkcjonowaniu osobowości i problemom psychicznym w okresie dorosłości oraz w wieku podeszłym. U osób dorosłych osobowość jest oceniana przed funkcjonowaniem psychicznym, u osób starszych natomiast kolejność ta jest odwrotna, ponieważ ocena adaptacji do różnych aspektów starzenia się (oś M) staje się w tym okresie ważniejsza niż ocena tendencji osobowościowych (oś P). PDM-2 jest pierwszym systemem klasyfikacyjnym uwzględniającym specyfikę wieku podeszłego. Ze względu na niedostatek badań psychodynamicznych dotyczących tego stadium życia, część ta w dużej mierze opiera się na obserwacjach klinicznych.
„PDM-2 dał wreszcie klinicystom »taksonomię ludzi« zamiast »taksonomii zaburzeń«. Chociaż już pierwsze wydanie było monumentalnym osiągnięciem, drugie robi jeszcze większe wrażenie”.
Morris N. Eagle, Ph.D., A.B.P.P., instruktor, School of Graduate Psychology, California Lutheran University
„Mistrzowskie dzieło… Redaktorzy pozyskali czołowych przedstawicieli tej dziedziny z różnych stron świata do stworzenia tego ważnego podręcznika”.
Miriam Steele, Ph.D., Department of Psychology, The New School for Social Research
Vittorio Lingiardi, M.D. jest profesorem psychologii dynamicznej i byłym dyrektorem programu psychologii klinicznej na Sapienza University of Rome. Jego zainteresowania koncentrują się na zagadnieniach diagnozy i leczenia zaburzeń osobowości, na badaniach nad procesem i skutecznością psychoanalizy czy psychoterapii oraz na problematyce tożsamości płciowej i orientacji seksualnej. Jest autorem wielu prac z tych dziedzin, w tym artykułów publikowanych m.in. w: „The American Journal of Psychiatry”, „Contemporary Psychoanalysis”, „The International Journal of Psychoanalysis”, „Psychoanalytic Dialogues”, „Psychoanalytic Psychology”, „Psychotherapy”, „Psychotherapy Research” oraz „World Psychiatry”.
Nancy McWilliams, Ph.D., A.B.P.P. jest profesorem wizytującym w Graduate School of Applied and Professional Psychology na Rutgers University – stanowym uniwersytecie New Jersey; prowadzi też prywatną praktykę we Flemington w New Jersey. Zasiada w komitecie redakcyjnym „Psychoanalytic Psychology” i jest autorką książek poświęconych psychoterapii, w tym podręcznika Opracowanie przypadku w psychoanalizie. Jest honorowym członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego; była stypendystką w Instytucie Eriksona w Austen Riggs Center w Stockbridge w stanie Massachusetts. Laureatka licznych nagród w środowisku psychologicznym, uznana przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne za „wybitnego lidera w dziedzinie psychologii”.
Nadchodzi era człowieka 2.0
Adam Piore proponuje nam fascynującą podróż do świata bioinżynierii przeżywającej obecnie cichą rewolucję. Najwięksi inżynierowie naszego pokolenia zaglądają w głąb ludzkiego ciała i dokonują przełomu, który odmieni oblicze ludzkości. Już teraz możliwe staje się odbudowywanie lub modyfikowanie człowieka – a to dopiero początek odkryć w tej dziedzinie.
Autor odwiedza naukowców zajmujących się neuronauką, medycyną regeneracyjną i bioniką, którzy opisują badania pozwalające na nowatorskie leczenie ciała i umysłu. Testuje „kombinezon mięśniowy”, który pomaga czubkami palców podnosić ciężar o wadze 40 kilogramów. Bierze też udział w wyścigu o stworzenie „viagry dla umysłu”. Relacjonuje niezwykłe historie ludzi, którym udało się zregenerować utracone w wypadkach fragmenty kończyn, oraz zagląda przez ramię lekarzom starającym się wykształcić u osób niemych umiejętność komunikacji telepatycznej. Ta pasjonująca książka udowadnia, że ciągle przesuwamy granice tego, co do niedawna wydawało się niemożliwe.
Poznaj historię:
chłopca, który nie zapomina,
kobiety, która widzi uszami,
cudownego dziecka o sile Herkulesa.
„Wciągająca... i fascynująca” „New York Times Book Review”.
„Absolutnie powalająca książka poświęcona tematyce ludzkiego ciała. Piore pokazuje nam od kulis technologiczną rewolucję, dzięki której za sprawą bioinżynierii możliwe stało się nie tylko wyleczenie połamanych kończyn, ale także wzmocnienie organizmu. W przyszłości, której wizję snuje przed czytelnikiem, wszyscy możemy stać się Supermenami i Superwomen. Fareed Zakaria, „GPS Książka Tygodnia”.
„Urzekająca wędrówka po ścieżkach bioinżynierii” (The Daily Beast).
„Dzięki dużej ilości informacji oraz bijącemu z kart jego książki optymizmowi praca Piore’a przypadnie do gustu nie tylko wielbicielom publikacji popularnonaukowych, ale także wszystkim, którzy śledzą zmiany w terapeutyce” (Booklisty).
„Pozytywne i atrakcyjnie napisane podsumowanie najnowszych technologii biomedycznych” („Library Journal”).
„Porażająca. Piore opowiada o lekarzach, inżynierach i pacjentach uczestniczących ręka w rękę w naukowej rewolucji. Cudowna książka, która pobudza intelekt i rozpala emocje” (Fareed Zakaria, autor Końca hegemonii Ameryki).
„Zapiera dech w piersiach... Kiedy ją skończysz, będziesz zupełnie inaczej postrzegać własne człowieczeństwo” („Kirkus”).
„Piore stylowo i ze zrozumieniem pisze o skomplikowanych badaniach, dzięki którym moglibyśmy ulżyć cierpiącym – ale ceną, jaką przyszłoby nam zapłacić, są liczne wątpliwości natury etycznej”(„Publishers Weekly”).
„Adam Piore jest utalentowanym i wytrwałym dziennikarzem. Żeby zdobyć temat, wikła się w przerażające, niezwykle skomplikowane sytuacje” (Jon Ronson, autor #WstydźSię).
„Fascynująca wycieczka po najnowszych trendach w bioinżynierii – poczynając od interfejsu mózg –komputer, a kończąc na bionicznych protezach – które w najbliższych latach odmienią relację między człowiekiem a maszyną” (Salon).
Adam Piore – wielokrotnie nagradzany amerykański dziennikarz, zajmuje się zagadnieniami biologii człowieka, genetyki i psychologii. Były redaktor i korespondent magazynu „Newsweek”, od lat współpracuje m.in. z czasopismami „Scientific American”, „Atavist”, „Business Week”, „Discover Magazine”, „Mother Jones”. Mieszka w Nowym Jorku.
Procesy migracyjne stanowią współcześnie istotne odniesienie wielu badaczy analizujących zjawiska społeczne, polityczne czy gospodarcze. Trudno sobie wyobrazić w zglobalizowanym XXI-wiecznym świecie funkcjonowanie państw na arenie międzynarodowej, a także społeczeństw narodowych i lokalnych bez wpływu ruchów migracyjnych na istotne dla tego funkcjonowania wymiary. W dyskursie na płaszczyźnie narodowej i supranarodowej dotyczącym migracji uwidaczniają się odwołania do zagadnień związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym i zewnętrznym, procesami politycznymi, instytucjonalizacją życia publicznego, ale również z przemianami kulturowymi, z redefinicją klasycznych wartości wolności i bezpieczeństwa, z fundamentalnymi zasadami konstytucyjnymi oraz z czynnikami o charakterze gospodarczym. Bez wątpienia analiza naukowa procesów migracyjnych wymaga od badacza nie tylko znacznej wiedzy w wymiarze historycznym i współczesnym na temat ruchów ludności, ich przyczyn i skutków, ale także podejścia interdyscyplinarnego, nawiązującego do wielu współdziałających ze sobą obszarów funkcjonowania państw i społeczeństw. Monografia dr Anny Bartnik spełnia te najważniejsze kryteria - odwołuje się do licznych faktów o charakterze historycznym, definiujących źródła, przebieg i skutki procesów migracyjnych, a wszystko to jest analizowane w kontekście politologicznym, ekonomicznym i kulturowym. W rezultacie otrzymujemy ambitne dzieło prezentujące uwarunkowania współczesnego dyskursu imigracyjnego w Stanach Zjednoczonych Ameryki, stanowiących od zawsze kolebkę migracji i wielokulturowości.Z recenzji dr. hab. Pawia Laidlera, prof. UJAnna Bartnik jest doktorem nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce. Obecnie jest adiunktem w Instytucie Amerykanistyki i Studiów Polonijnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej zainteresowania badawcze dotyczą obszaru USA oraz regionu latynoamerykańskiego. Specjalizuje się w prawie i polityce imigracyjnej Stanów Zjednoczonych Ameryki. Część badań poświęciła migracji latynoskiej do USA. Jest autorką książki pt. Emigracja latynoska w USA po II wojnie światowej na przykładzie Portorykańczyków, Meksykanów i Kubańczyków, współredaktorką tomu Visegrad Studies on Americas. Past and Present oraz licznych artykułów naukowych.
„Książka Jerzego Jastrzębskiego jest zbiorem artykułów i esejów, które łączy przedmiot refleksji – media, dziennikarstwo i komunikacja społeczna. Wspólną cechą wszystkich tekstów składających się na publikację jest wartka narracja, piękny język oraz liczne odniesienia do bogatej interdyscyplinarnej literatury przedmiotu. Podejmowana w poszczególnych rozdziałach tematyka jest obudowana solidnym i szerokim kontekstem historycznym i kulturowym. Czytelnik dowie się, jakie teorie i paradygmaty dotyczące oddziaływania mediów dominowały w przeszłości, jakie są współczesne ustalenia, co wpłynęło na zmiany oraz jakie mogą być ich konsekwencje.
Zakres tematyczny poszczególnych wątków jest bardzo szeroki – od rozważań metanaukowych i definicyjnych, przez krytyczną analizę paradygmatów i wpływowych teorii medioznawczych, po charakterystykę i analizę istniejącego stanu mediów i problemów współczesnego dziennikarstwa.
Zaletą publikacji jest łączenie perspektyw wielu dyscyplin naukowych, dzięki czemu poszczególne problemy związane ze współczesnymi mediami oraz dziennikarstwem, a także nowymi zjawiskami w komunikacji społecznej zostały ukazane w szerokim kontekście nauk humanistycznych i społecznych. Solidny warsztat naukowy i interdyscyplinarna wiedza autora sprawiają, że otrzymujemy dzieło, w którym wszyscy zainteresowani mediami i dziennikarstwem znajdą coś ciekawego i frapującego, choćby w postaci nowej perspektywy, dzięki której zjawisko pozornie znane i dobrze opisane w literaturze medioznawczej nabiera nowego znaczenia i rodzi chęć podążenia nowym tropem w badaniach”.
Z recenzji dr hab. Katarzyny Pokornej-Ignatowicz, prof. KA
The year 1989 marked the end of one era and the beginning of anotherthe period of post-communist transformation. Similar processes were taking place in other former Eastern Bloc countries that were declaring free elections, reclaiming full sovereignty, building democracy, and completely changing their economies in favor of free-market capitalism. The several historic months in the latter half of 1989 came to be known as the Autumn of Nations and ushered in the total liberation of East-Central Europe from Soviet domination. Less than two years later, the Soviet Union itself collapsed, signaling the end of the Cold War in Europe. The new era brought not only political and economic changes, but also cultural ones which would lead to reclaiming individual liberties and other civil rights, as well as to the rebuilding of national identities within the European community which could now, finally, encompass the entire continent. Culture became a moving force for change, as censorship was abolished, monuments to communist heroes were removed, and streets renamed. The radical cultural changes reverberated in the art of the period, its ideology, and the system of institutional sponsorship that promoted the three approaches most popular with artists. Many of them engaged in the changes directly, creating works that either commented on current events or proposed what they believed to be the right direction for the transformation to take. Others, although preferring to observe from a distance, highlighted the diverse contexts and historical antecedents generated by the cultural identities of countries, regions, or even artistic centers, in which the changes were rooted. The third contribution of contemporary art was its role in shaping how we remember the communist period, by on the one hand questioning the past, and on the other accenting the persistence of the traces it left behind, thereby inviting reflection on its negative as well as its positive ramifications. The art created in these circumstances and that related directly to the post-1989 transition, democracy, and a free-market economy can be united under the name art of the transformation and it is the subject of this publication.Andrzej Szczerski is a historian and art critic, assistant professor in the Art History Institute of the Jagiellonian University, and the research deputy director of the National Museum in Krakow in 20162018. The author of numerous publications on the art of 19th and 20th century as well as on contemporary art.
Ekspertki z dziedziny terapii par pomagają ulepszyć związek
Książka skierowana jest do par, które pragną wzmocnić swój związek lub przezwyciężyć istniejący w nim kryzys. Korzystając z porad i ćwiczeń, pary mogą przyjrzeć się swojej relacji i krok po kroku przejść proces tworzenia więzi opartej na poczuciu bezpieczeństwa. Podręcznik pomaga w stworzeniu pozytywnych schematów komunikacyjnych oraz w pozbyciu się negatywnych wzorców, które są szkodliwe dla związku. Dla specjalistów książka będzie cennym źródłem wskazówek, a dzięki zawartym w niej zadaniom do wykonania między sesjami terapeutycznymi pozwoli zwiększyć efektywność pracy z parami.
Autorki tego podręcznika są ekspertkami z dziedziny terapii par. Pomogły setkom osób odmienić ich związki na lepsze. Pisząc tę książkę, opierały się na modelu terapii skoncentrowanej na emocjach (EFT), który doskonaliły od 30 lat, a także na wiedzy zdobytej podczas pracy przy licznych projektach badawczych. Ich wyniki świadczyły o pozytywnych skutkach stosowania tego modelu. Rezultatem jest niniejszy podręcznik, który - dzięki swojej konstrukcji - może być stosowany w domowym zaciszu.
„W końcu pojawił się podręcznik dla par, który wiernie odzwierciedla proces terapii skoncentrowanej na emocjach (EFT). To tak, jakby dwóch terapeutów, mistrzów EFT, przyszło do ciebie do domu, wspierało cię i prowadziło, abyś mógł utrzymać postępy, jakie robisz podczas sesji terapeutycznych, i poprawić swój związek. Szczegółowe wyjaśnienia i zadania zmuszające do refleksji pomogą ci zgłębić własne emocje, a także lepiej je wyrażać wobec samego siebie i swojego partnera. Polecam ten podręcznik każdej parze, z którą pracuję!".
Marlene Best, PhD, profesor psychologii klinicznej, University of Ottawa, Kanada, a także certyfikowana terapeutka, superwizorka i trenerka EFT
Veronica Kallos-Lilly, PhD, dyplomowana psycholożka, współzałożycielka i dyrektorka Vancouyer & Family Institute oraz Vancouver Centre for EFT Training w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie, certyfikowana superwizorka i trenerka EFT.
Jennifer Fitzgerald, PhD, psycholożka kliniczna prowadząca własną praktykę, starsza wykladowczyni na państwowym Uniwersytecie Queensland w Brisbane w Australii, certyfikowana superwizorka i trenerka EFT.
TOM ZAWIERA
Schematy zachowania w obliczu problemów
Przewodnik, jak rozwiązywać problem z mówieniem o emocjach
Seks w związkach
Historie par szukających pomocy
Wskazówki, jak rozwiązywać konkretne problemy
Ćwiczenia dla partnerów
„Sprecyzowanie cech instytucji totalnej jest możliwe dzięki określeniu właściwości kultury i tożsamości organizacyjnej więzienia w Jaworznie, a szczególnie procesu zmiany tej kultury. Wydaje się to ważne nie tylko dla badań historycznych mających na celu wyjaśnianie i interpretowanie dziejów więziennictwa w Polsce, ale także w obliczu funkcjonowania współczesnych zakładów karnych. Przykład więzienia w Jaworznie wskazuje, jak kultura organizacyjna instytucji totalnej przekształca się ze względu na ład społeczny, w którym funkcjonuje, oraz w wyniku własnego, najpierw doraźnego, a potem utrwalającego się, zawężania znaczeń wartości, więzi i postaw. [...] Cechy kultury organizacyjnej i tożsamość organizacji w znacznym stopniu decydują o rodzaju zależności między instytucją a człowiekiem, określają, w jakim zakresie organizacja panuje nad nim, pozwalają także założyć, jak bardzo człowiek będzie skłonny poddać się władzy instytucji. To on tworzy kulturę, dlatego twierdzenie o zależności organizacji od działającego w niej człowieka, chociaż nie jest odkrywcze, może wyznaczać tok myślenia o wspomnianym więzieniu jako instytucji totalnej”.
Z Zakończenia
„Niniejsza publikacja stanowi interesującą analizę funkcjonowania Więzienia Progresywnego w Jaworznie jako przykładu »instytucji totalnej«. Jakkolwiek w literaturze historycznej dzieje tej placówki penitencjarnej były już kilkakrotnie opisywane, Małgorzata Gałęziowska zaproponowała w swej książce oryginalne, interdyscyplinarne ujęcie tej problematyki, wykorzystując zarówno narzędzia warsztatowe historyka, jak i socjologa”.
dr hab. Zdzisław Zblewski, Uniwersytet Jagielloński
Małgorzata Gałęziowska (ur. 1972) – doktor nauk humanistycznych, historyk, socjolog, kustosz dyplomowany w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Studiowała na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika (1996)i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim im. Jana Pawła II (2002). Koncentruje się na kulturowych i komunikacyjnych aspektach współczesności i historii najnowszej.
Tytułowym bohaterem jest Mickiewicz – ale nie jest on w tej książce tematem jedynym ani nawet głównym. Znalazło się w niej kilka przykładów relacji artystycznych, w których Mickiewicz jest jedną ze stron. Relacje te są różnorodne, nie tylko o charakterze wpływu: są to również wspólne Mickiewiczowi i innym, niekiedy bardzo odmiennym od niego autorom matryce estetyczne i myślowe, a także podobieństwa zachodzące tam, gdzie bezpośrednie oddziaływanie z całą pewnością nie nastąpiło. Związki przedstawione w poszczególnych rozdziałach mają przy tym różne zwroty – „do Mickiewicza” lub „od Mickiewicza”: są to zarówno zjawiska artystyczne tworzące podglebie dla jego tekstów, jak i przypadki, w których jego twórczość stanowi pole odniesień dla innych dzieł.
Dr hab. Iwona Puchalska (ORCID: 0000-0003-0681-7460)
Adiunkt w Katedrze Komparatystyki Literackiej Wydziału Polonistyki UJ. Zajmuje się związkami muzyki i literatury, operą i teatrem muzycznym, problemami adaptacji, zjawiskiem improwizacji literackiej oraz uwarunkowaniami recepcji utworów muzycznych i literackich. Autorka książek: Sztuka adaptacji. Literatura romantyczna w operze dziewiętnastowiecznej (Universitas, Kraków 2004), Improwizacja poetycka w kulturze polskiej XIX wieku na tle europejskim (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2013), Muzyka w okolicznościach lirycznych. Zapisy słuchania w poezji polskiej XX i XXI wieku (Księgarnia Akademicka, Kraków 2017).
Przyszedł czas na książkę o tym, co tak naprawdę potrafią osoby z zespołem Aspergera.
Dopiero jako czterdziestolatek John Elder Robison usłyszał diagnozę: zespół Aspergera. Od tamtej pory działa na rzecz utrwalenia pozytywnego wizerunku osób ze spektrum autyzmu. Jego najnowsza książka Jestem inny to swoisty przewodnik po dorosłości osoby z zespołem Aspergera. Autor odtwarza liczne, nierzadko zabawne lub groteskowe, sytuacje ze swojego życia, co pozwala czytelnikom wejrzeć w jego aspergerowski umysł. Książka jest pełna praktycznych porad skierowanych do wszystkich, którzy czują, że zespół Aspergera stoi na przeszkodzie wykorzystania ich niezwykłych talentów, oraz chcą pracować nad swoimi umiejętnościami komunikacyjnymi i społecznymi. Autor stawia sprawę jasno: w ZA nie chodzi o niepełnosprawność – chodzi o celebrowanie różnic. Robison namawia, by pogodzić się z odmiennością i znaleźć swoją własną drogę do sukcesu.
Fascynujący i wyjątkowy przewodnik dla młodych ludzi, którzy być może zmagają się z autyzmem i czują, że nie „nadążają” za otaczającym ich światem.
Mark Roithmayr, prezes Autism Speaks
John Robison uczy nas cenić różnice, ale także dostarcza przejrzystych informacji i porad dotyczących radzenia sobie z wyzwaniami, które może stawiać odmienność. Książka wykracza poza analizę konkretnego przypadku zespołu Aspergera i stanowi lekcję na temat całej ludzkości.
Alvaro Pascual-Leone, M.D., Ph.D., Harvard Medical School and Beth Israel Deaconess Medical Center
Jestem inny dostarcza niebywale przydatnych porad rodzinom, które uczą się żyć z wyzwaniami stawianymi przez ZA. Napisana przystępnym językiem i klarownym stylem książka ułatwia wgląd w umysł kogoś, kto z powodu zaburzeń wydaje się niezrozumiały. Wartościowa lektura.
Booklist
John Elder Robison to znany na całym świecie aktywista ruchu na rzecz osób z autyzmem oraz autor książek notowanych na liście bestsellerów „New York Timesa”: Patrz mi w oczy, Jestem inny, Wychowujemy Misiaka oraz Switched On. Robison jest wykładowcą zajmującym się neuroróżnorodnością w College of William & Mary w Wirginii, działa także w Interagency Autism Coordinating Committee, instytucji przygotowującej plan strategiczny rządu Stanów Zjednoczonych dotyczący badań nad zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Autor publikacji omawia myśl społeczno-polityczną Kościoła greckokatolickiego w II Rzeczypospolitej. Hierarchowie zabierali wówczas głos w sprawach dotyczących relacji miedzy państwem a Kościołem, katolickiego wychowania dzieci i młodzieży, roli religii i Kościoła w życiu narodu, w tym w kształtowaniu postaw patriotycznych i politycznych. Oceniali oni także ideologie i ustroje polityczne przez pryzmat zgodności z nauczaniem katolickim, niejednokrotnie komentowali również bieżące wydarzenia polityczne oraz ich wpływ na życie wiernych.W wypowiedziach ukraińskich hierarchów kościelnych możemy dostrzec przykładanie coraz wiekszej wagi do zagadnień narodowych. Wielokrotnie podkreślana rola Kościoła greckokatolickiego w kształtowaniu tożsamości narodowej Ukraińców miała swój wyraz również w nauczaniu biskupów, którzy głosili chrześcijańską koncepcję narodu i miłości do niego. W skomplikowanej rzeczywistości polityki narodowościowej rządów II RP Cerkiew greckokatolicka starała się pełnić funkcję rzecznika interesów mniejszości ukraińskiej w Polsce. Hierarchowie wspierali różne inicjatywy społeczne o katolickim charakterze.Okres międzywojenny był też ważny dla życia wewnętrznego Cerkwi. Toczono dyskusje na temat kształtu liturgii, celibatu oraz obecności wschodnich i zachodnich tradycji w Kościele greckokatolickim
Monografia dokumentuje w sposób systematyczny bogatą literaturę na temat transnarodowości, transnarodowych studiów nad rodziną i migracji poakcesyjnych z Polski, ze szczególnym odniesieniem do transnarodowego życia rodzin. (…) Jest bardzo potrzebną refleksją teoretyczną i empiryczną nad wymiarem rodzinnym migracji poakcesyjnych (…). Do tego dochodzą nowe społeczne, kulturowe i przestrzenne mapy dalszych relacji rodzinnych – w wyniku migracji część powiązań i relacji ulega wzmocnieniu, część utrzymuje status quo, część się osłabia lub w ogóle zanika. Książka jest barometrem zachowań polskich rodzin migracyjnych w pierwszym pokoleniu, z istotną refleksją nad tym, jakie rodziny w przyszłości będą tworzyć najmłodsi uczestnicy współczesnych poakcesyjnych ruchów migracyjnych z Polski, którzy – jak pisze Autorka – utknęli gdzieś pomiędzy dwoma krajami.
Z recenzji dr hab. prof. nadzw. Izabeli Grabowskiej,
SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny oraz Ośrodek Badań nad Migracjami UW
Książka prezentuje wyniki ogólnopolskich badań sondażowych dotyczących równości płci i jakości życia przeprowadzonych w ramach projektu Równość płci a jakość życia. Rola równości płci w rozwoju w Europie na przykładzie Polski i Norwegii (GEQ), realizowanego w latach 20132016 przez polsko-norweskie konsorcjum naukowe pod kierownictwem prof. dr hab. Krystyny Slany.Autorki i Autorzy podejmują dyskusję na temat relacji między równością płci i jakością życia, przyglądając się czynnikom warunkującym dobrostan, zdrowie czy zadowolenie z życia kobiet i mężczyzn w polskim społeczeństwie. Zebrane teksty dostarczają pogłębionych analiz występujących nierówności między kobietami a mężczyznami w różnych obszarach życia w sferze życia rodzinnego, na rynku pracy, w zakresie aktywności obywatelskiej, występowania przemocy czy w powiązaniu ze zdrowiem.Książka stanowi bogate kompendium wiedzy teoretycznej i praktycznej na temat równości ze względu na płeć oraz jej wpływu na jakość życia jednostek (kobiet i mężczyzn), a także całego społeczeństwa. Unikatowy charakter tej publikacji polega na wykorzystaniu w analizie nie tylko dorobku teoretycznego, lecz również wyników szeroko zakrojonych badań ilościowych i jakościowych. Podjęta problematyka ma prekursorski na gruncie nauk społecznych w Polsce charakter powstało dzieło, w którym naukowo dowodzi się, że równość przynosi konkretne korzyści społeczne: wpływa na jakość życia kobiet i mężczyzn, w tym ich zdrowie, oraz przyczynia się do rozwoju społecznego. Zaletą książki jest to, że koncentruje uwagę nie tylko na kobietach i przejawach ich dyskryminacji na rynku pracy, w rodzinie i społeczeństwie, ale też na wzajemnych relacjach kobiet i mężczyzn oraz relacjach sfery zawodowej i prywatnej.Z recenzji prof. Ewy LisowskiejDr Ewa Krzaklewska redaktorka tomu, adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
