Praca mieści się w nurcie zainteresowań problematyką kapitału ludzkiego, zaś jej zasadniczym tematem jest problem dopasowania wykształcenia i kompetencji pracowników do potrzeb rynku pracy. Autor koncentruje rozważania na sytuacji, gdy między wykształceniem i kompetencjami pracowników a potrzebami rynku pracy pojawia się rozbieżność, nazywana niedopasowaniem. Odwołując się do teorii oraz wyników badań, stara się wskazać przyczyny owego niedopasowania oraz określić jego skutki dla jednostek, społeczeństwa i gospodarki. Następnie na podstawie zaproponowanych przez siebie wskaźników dokonuje oceny zjawiska niedopasowania na polskim rynku pracy.
Spojrzenie na zagadnienie niedopasowania z perspektywy polskiego rynku pracy stanowić może dla nauki atrakcyjną propozycję. Gospodarka rynkowa w Polsce ma specyficzne korzenie i stosunkowo niedługą historię, a przez to wiele zjawisk na rynku pracy zachodzi w innych warunkach i w szybszym tempie niż w krajach, w których gospodarka rynkowa ma trwalsze podstawy. Pozwala to wyciągnąć wnioski, które trudniej uzyskać gdzie indziej. Badanie zjawiska niedopasowania w Polsce kryje więc w sobie potencjał, który przełożyć można na wkład do wiedzy naukowej.
Z recenzji dr. hab. Zbigniewa Sawińskiego, prof. IFiS PAN
Marcin Kocór – doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, ekspert Centrum Ewaluacji i Analiz Polityk Publicznych. Od osiemnastu lat jest związany z badaniami marketinngowymi i społecznymi. Swoje zainteresowania skupia na zagadnieniach rynku pracy, niedopasowania kompetencyjnego, rozwoju kompetencji oraz metod badań społecznych. Autor i współautor licznych publikacji poświęconych tej tematyce. Od 2008 roku zaangażowany w projekt Bilans Kapitału Ludzkiego, w którym odpowiada za badania pracodawców.
Doskonały podręcznik leczenia PTSD napisany przez twórczynie terapii CPT
Książka zawiera miarodajne, oparte na rezultatach wieloletniej pracy klinicznej i badań, przedstawienie terapii przetwarzania poznawczego (CPT) w zespole stresu pourazowego (PTSD). Obejmuje wskazówki dotyczące realizacji terapii sesja po sesji wraz z przykładami obszernych dialogów i czterdziestoma materiałami do skopiowania dla klienta. Czytelnicy znajdą w niej metody przystosowania prezentowanej terapii do różnych grup pacjentów, takich jak weterani wojenni, ofiary przemocy seksualnej oraz klienci pochodzący z odmiennych kultur.
Terapia przetwarzania poznawczego jest jedną z nielicznych metod leczenia stresu pourazowego o skuteczności od lat potwierdzanej empirycznie, a książka stanowi praktyczny podręcznik dla terapeutów z kompletnym przeglądem teorii oraz danych świadczących o efektywności CPT.
„Długo wyczekiwane źródło wiedzy dla klinicystów pracujących z pacjentami z PTSD. Niniejsza publikacja to niezrównany przewodnik po wszystkich etapach CPT zarówno dla bardziej, jak i mniej doświadczonych klinicystów".
Richard A. Bryant, PhD, Scientia Professor, Szkoła Psychologii przy Uniwersytecie Nowej Południowej Walii, Australia
„Ta niezastąpiona książka autorstwa trzech światowej sławy ekspertek omawia wszystko, co chcielibyście wiedzieć na temat CPT. Począwszy od rzetelnego rozdziału teoretycznego, płynnie przechodzącego do wyczerpującego przeglądu publikowanych badań klinicznych, opisuje czynniki spowalniające leczenie, sposób ujęcia problemów towarzyszących, przygotowanie pacjenta oraz proces terapeutyczny CPT. Najważniejszą częścią publikacji jest podręcznik CPT, stanowiący wspaniały przewodnik dla każdego praktyka, który pragnie wykorzystywać to niezwykle skuteczne narzędzie terapeutyczne".
Matthew J. Friedman, MD, PhD, starszy doradca, Narodowe Centrum na rzecz PTSD, Amerykański Departament ds. Weteranów; profesor psychiatrii, farmakologii i toksykologii, Akademia Medyczna Geisel w Dartmouth
Tom zawiera:
Początki terapii przetwarzania poznawczego
Badania nad CPT
Którzy klienci kwalifikują się do CPT?
Lista kontrolna PTSD-5 (PCL-5)
Problemy terapeuty: błędy i martwe punkty
Wskazówki dotyczące realizacji terapii sesja po sesji
Zadania i karty ćwiczeń
Patrida A. Resick, PhD, ABPP, jest wykladowczynią na Wydziale Psychiatrii i Nauk Behawioralnych Uniwersytetu Duke'a. Opracowała terapię przetwarzania poznawczego (CPT - cognitite processing therapy). Laureatka licznych nagród za osiągnięcia naukowe i wybitny dorobek życiowy.
Candice M. Monson, PhD, jest wykładowczynią na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Ryerson w Toronto. Znana ze swych badań nad interpersonalnymi czynnikami w traumatyzacji, a także z opracowywania, testowania i upowszechniania metod leczenia zespołu stresu pourazowego (PTSD -posttraumatic stress disorder), w tym również terapii CPT oraz wspólnej (conjomt) terapii poznawczo-behawioralnej w PTSD.
Kathleen M. Chard, PhD, jest szefową zespołu badawczego Ośrodka Medycznego ds. Weteranów (VA) w Cincinnati oraz wykladowczynią na Wydziale Psychiatrii i Neuronauk Behawioralnych Uniwersytetu w Cincinnati. Znana z prowadzenia badań nad upowszechnianiem i klinicznym wdrażaniem metod leczenia popartych badaniami wśród cywilów i weteranów. Autorka podręcznika CPT w nadużyciach seksualnych.
Monografia Między Zachodem a Wschodem. To samo i inne Beaty Szymańskiej dotyka zagadnienia uniwersalnego i towarzyszącego człowiekowi od niepamiętnych czasów – mierzy się bowiem z pytaniami o możliwość zrozumienia innych kultur, o to, co je łączy, a co je dzieli, a także o współistnienie Wschodu i Zachodu. Autorka w sposób erudycyjny i wieloaspektowy odnosi się do literatury i sztuk plastycznych, relacji natura?człowiek (ukazanej tutaj na tle pejzaży ogrodów chińskich i japońskich, a także ogrodu Claude’a Moneta), pojęcia pustki, problemu cierpienia czy znaczenia empatii, które przedstawia w porównawczym ujęciu, sięgając do przykładów pochodzących zarówno z kultury Zachodu, jak i Wschodu.
W ośmiu rozdziałach książki pisarka skupia się na wybranych aspektach kultury, które pozwalają jej wskazać i zanalizować kluczowe kwestie dla spotkania Wschodu z Zachodem, a także podobieństwa i różnice w rozumieniu tych dwóch kultur i systemów myślenia. W swoich rozważaniach autorka przywołuje bogactwo tekstów źródłowych (od haiku do poezji Bolesława Leśmiana) i obrazów (jak choćby słynny cykl Dziesięć obrazów z wołami mistrza Kuoana), zaś swoją analizę uzupełnia niezbędnymi odwołaniami do tradycji filozoficznych Wschodu i Zachodu oraz do literatury przedmiotu (obszerna bibliografia, zawarta na końcu tomu, niewątpliwie może służyć jako przewodnik dla wnikliwego czytelnika, który – zachęcony lekturą – zechce zgłębić bardziej szczegółowo omawiane w monografii zagadnienia).
Eseistyczna konwencja tomu i nowatorskie – syntetyzujące, lecz jednocześnie dotykające konkretu – ujęcie tematu, a także jednoczesna ponadczasowość i aktualność omawianych treści, sprawiają, że książka stanowi istotny wkład w dyskusję dotyczącą relacji między Wschodem i Zachodem, szczególnie między kulturą Japonii i Chin a europejskim światopoglądem. To wyjątkowe spojrzenie na sztukę, literaturę i filozofię wywodzące się z tradycji kulturowych Wschodu i Zachodu pozwali czytelnikowi lepiej zrozumieć świat, który – niczym ogród – go otacza.
„Sztuka stanowi swego rodzaju przekaz tego, co wymyka się filozofii. Rzeczą artysty jest oglądanie świata i postrzeganie go, mówiąc słowami zen, „takim, jaki on jest”, w jego zmienności i nietrwałości, a wytworem dzieła sztuki jest szczególnego rodzaju notatka, uchwycenie momentu, sprawozdanie z metaforycznie i dosłownie rozumianej podróży. Tak właśnie człowiek może doświadczać świata, tak kształtuje się jego relacja z przyrodą. Życie jest podróżą przez otaczającą nas rzeczywistość”.
[Fragment z rozdziału 1]
„Pisać o kulturze japońskiej (podobnie jak o każdej kulturze) w sposób ogólny, a zarazem skrótowy, jest rzeczą niemożliwą. Można jednak, jak sądzę, skupić się na wybranych problemach, na tyle ogólnych, aby poprzez ich analizę dało się wskazać na pewne kluczowe dla tej problematyki kwestie. Taką kwestią najbardziej ogólną jest ustalanie, co rozumie się przez kulturę danego kraju. Jak wiadomo, dysponujemy niezmierną ilością definicji kultury (rokrocznie ta liczba się zwiększa). Trudno byłoby więc tutaj przyjąć jakąś jedną, określoną definicję”.
[Fragment z rozdziału 8]
Beata Szymańska ? profesor filozofii i poetka. Jej działalność dydaktyczna i naukowa była realizowana na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się przede wszystkim na filozofii kultury i filozofii Wschodu. Opublikowała siedem książek o charakterze naukowym, monografie poświęcone problematyce filozoficznej i pięć książek popularnonaukowych, zredagowała też podręcznik. Drugim obszarem jej zainteresowań jest poezja. Opublikowała osiem tomików poetyckich i tom opowiadań. Jest członkiem m.in. Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu.
Temat badawczy można uznać za w pełni pionierski; jednocześnie książka Patrycji Trzeszczyńskiej wpisuje się w cykl badań zajmujących się emigracją obywateli polskich w latach PRL, zwłaszcza dwóch ostatnich dekadach funkcjonowania tzw. realnego socjalizmu, i dopełnia wiedzę o ówczesnych przemieszczeniach ludnościowych, ich tle i konsekwencjach. Odnaleźć tu można wiele wątków autoetnograficznych. Autorka nie unika tematów trudnych, pisze na przykład o problemach badawczych związanych z percepcją jej samej w niektórych środowiskach migrantów, postawach niechęci, budowaniu barier, i wykazuje się bardzo wysoką świadomością metodologiczną. Przeprowadzone badania to wysokiej próby nowoczesna etnografia, uwzględniająca najważniejsze trendy badawcze w antropologii i studiach migracyjnych ostatnich dekad. Książka stanowi istotny wkład w rozwój dyscypliny, którą reprezentuje autorka, a szerzej: interdyscyplinarnych/ multidyscyplinarnych studiów migracyjnych, wzbogaca wiedzę o procesach
migracyjnych w kontekście transkontynentalnym, w których punktem wyjścia jest Polska.
dr hab. Jacek Schmidt, prof. UAM
Książka imponuje wielością podjętych zagadnień, tropów, wielokrotnością „przesiewania” materiału empirycznego za pomocą zróżnicowanych narzędzi analitycznych. Patrycja Trzeszczyńska z wielką swobodą i pewnością siebie porusza się po terenie badawczym. Wynika to między innymi z czasu poświęconego badaniom oraz z jej gruntownego przygotowania do prowadzenia obserwacji społeczności kanadyjskich Ukraińców, dotychczasowej praktyki, w tym badań prowadzonych wśród polskich Ukraińców, sprawnego łączenia wiedzy antropologicznej z ukrainoznawczą. W rezultacie otrzymujemy pracę nie tylko przenikliwą, ale także dojrzałą, zakończoną interesującymi wnioskami.
dr hab. Jarosław Syrnyk, prof. UWr
Patrycja Trzeszczyńska – etnolożka i ukrainoznawczyni, adiunkt w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ. Porusza się na styku studiów nad pamięcią i diasporą, antropologią etniczności i etnologią Europy Wschodniej. Zajmuje się pamięcią kulturową, światami mniejszości etnicznych, związkami pamięci, przestrzeni i narracji, regionalnymi politykami kreowania wizerunku grup i miejsc, zjawiskiem autoprezentacji i kulturowych ekspresji. Od wielu lat prowadzi badania wśród społeczności ukraińskiej w Polsce, w regionach, które Ukraińcy zamieszkiwali do 1947 r., a gdzie do dziś pozostało po nich dziedzictwo kulturowe, oraz na Ukrainie i w Kanadzie. Autorka książek Pamięć o nie-swojej przeszłości. Przypadek Bieszczadów (WUJ, Kraków 2016), Łemkowszczyzna zapamiętana. Opowieści o przeszłości i przestrzeni (WUJ, Kraków 2013) oraz artykułów poświęconych antropologicznym badaniom pamięci kulturowej. Stypendystka MNiSW, University of Toronto i University of Alberta (Edmonton, Kanada).
Praca została przygotowana przez lekarzy i socjologów z ogromnym doświadczeniem i dorobkiem naukowym z zakresu starości i starzenia się. Ich kolejną pozycję naukową należy zatem powitać z uznaniem dla wysiłku włożonego w kontynuowanie prac nad tą trudną tematyką badawczą. To bez wątpienia oryginalne i prekursorskie w Polsce opracowanie, wieloaspektowo ujmujące uwarunkowania medyczne i społeczne problemów starzenia się z uwzględnieniem zaniedbania i samozaniedbania osób starszych. Autorzy książki budują wielowymiarowy model uwarunkowań zjawisk zaniedbania i samozadniedbania, co stanowi ogromny wkład do dorobku nauk zajmujących się starością i osobami starszymi. Dokonują oni więc swoistej „rewolucji gerontologicznej” w odsłanianiu, wyjaśnianiu, definiowaniu, kategoryzowaniu badanych zjawisk zaniedbania i samozaniedbania. Monografia jest nowatorskim, wnikliwym opracowaniem, poszerzającym wiedzę na temat „ciemnej strony” wieku starszego i społecznej odpowiedzialności za zjawisko zaniedbania osób starszych.
Z recenzji prof. dr hab. Krystyny Slany
Obowiązkowa pozycja dla wszystkich specjalistów w dziedzinie zdrowia psychicznego
PDM-2. Podręcznik diagnozy psychodynamicznej został opracowany przez klinicystów i badaczy reprezentujących tradycję psychoanalityczną. Przedstawiony w nim model diagnostyczny uwzględnia trzy wymiary funkcjonowania jednostki: wzorce osobowości (oś P), profile funkcjonowania psychicznego (oś M) oraz sposoby doświadczania objawów (oś S). Stworzony z myślą o opracowaniu przypadku i planowaniu terapii, PDM-2 może służyć klinicystom jako ugruntowana empirycznie alternatywa systemów DSM i ICD lub jako ich dopełnienie. Autorzy systematycznie omawiają problemy zdrowia psychicznego w okresie niemowlęctwa, dzieciństwa, adolescencji, dorosłości i starości, biorąc pod uwagę postępy kliniczne, empiryczne i metodologiczne, jakie dokonały się w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Ilustracją omawianych zagadnień są liczne opisy przypadków, w tym pełne profile PDM-2. Ponadto w całej książce przedstawiono szczegółowe porównania PDM-2 z systemami klasyfikacyjnymi DSM-5 i ICD-10-CM.
Pierwszy tom PDM-2 jest poświęcony funkcjonowaniu osobowości i problemom psychicznym w okresie dorosłości oraz w wieku podeszłym. U osób dorosłych osobowość jest oceniana przed funkcjonowaniem psychicznym, u osób starszych natomiast kolejność ta jest odwrotna, ponieważ ocena adaptacji do różnych aspektów starzenia się (oś M) staje się w tym okresie ważniejsza niż ocena tendencji osobowościowych (oś P). PDM-2 jest pierwszym systemem klasyfikacyjnym uwzględniającym specyfikę wieku podeszłego. Ze względu na niedostatek badań psychodynamicznych dotyczących tego stadium życia, część ta w dużej mierze opiera się na obserwacjach klinicznych.
„PDM-2 dał wreszcie klinicystom »taksonomię ludzi« zamiast »taksonomii zaburzeń«. Chociaż już pierwsze wydanie było monumentalnym osiągnięciem, drugie robi jeszcze większe wrażenie”.
Morris N. Eagle, Ph.D., A.B.P.P., instruktor, School of Graduate Psychology, California Lutheran University
„Mistrzowskie dzieło… Redaktorzy pozyskali czołowych przedstawicieli tej dziedziny z różnych stron świata do stworzenia tego ważnego podręcznika”.
Miriam Steele, Ph.D., Department of Psychology, The New School for Social Research
Vittorio Lingiardi, M.D. jest profesorem psychologii dynamicznej i byłym dyrektorem programu psychologii klinicznej na Sapienza University of Rome. Jego zainteresowania koncentrują się na zagadnieniach diagnozy i leczenia zaburzeń osobowości, na badaniach nad procesem i skutecznością psychoanalizy czy psychoterapii oraz na problematyce tożsamości płciowej i orientacji seksualnej. Jest autorem wielu prac z tych dziedzin, w tym artykułów publikowanych m.in. w: „The American Journal of Psychiatry”, „Contemporary Psychoanalysis”, „The International Journal of Psychoanalysis”, „Psychoanalytic Dialogues”, „Psychoanalytic Psychology”, „Psychotherapy”, „Psychotherapy Research” oraz „World Psychiatry”.
Nancy McWilliams, Ph.D., A.B.P.P. jest profesorem wizytującym w Graduate School of Applied and Professional Psychology na Rutgers University – stanowym uniwersytecie New Jersey; prowadzi też prywatną praktykę we Flemington w New Jersey. Zasiada w komitecie redakcyjnym „Psychoanalytic Psychology” i jest autorką książek poświęconych psychoterapii, w tym podręcznika Opracowanie przypadku w psychoanalizie. Jest honorowym członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego; była stypendystką w Instytucie Eriksona w Austen Riggs Center w Stockbridge w stanie Massachusetts. Laureatka licznych nagród w środowisku psychologicznym, uznana przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne za „wybitnego lidera w dziedzinie psychologii”.
Procesy migracyjne stanowią współcześnie istotne odniesienie wielu badaczy analizujących zjawiska społeczne, polityczne czy gospodarcze. Trudno sobie wyobrazić w zglobalizowanym XXI-wiecznym świecie funkcjonowanie państw na arenie międzynarodowej, a także społeczeństw narodowych i lokalnych bez wpływu ruchów migracyjnych na istotne dla tego funkcjonowania wymiary. W dyskursie na płaszczyźnie narodowej i supranarodowej dotyczącym migracji uwidaczniają się odwołania do zagadnień związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym i zewnętrznym, procesami politycznymi, instytucjonalizacją życia publicznego, ale również z przemianami kulturowymi, z redefinicją klasycznych wartości wolności i bezpieczeństwa, z fundamentalnymi zasadami konstytucyjnymi oraz z czynnikami o charakterze gospodarczym. Bez wątpienia analiza naukowa procesów migracyjnych wymaga od badacza nie tylko znacznej wiedzy w wymiarze historycznym i współczesnym na temat ruchów ludności, ich przyczyn i skutków, ale także podejścia interdyscyplinarnego, nawiązującego do wielu współdziałających ze sobą obszarów funkcjonowania państw i społeczeństw. Monografia dr Anny Bartnik spełnia te najważniejsze kryteria - odwołuje się do licznych faktów o charakterze historycznym, definiujących źródła, przebieg i skutki procesów migracyjnych, a wszystko to jest analizowane w kontekście politologicznym, ekonomicznym i kulturowym. W rezultacie otrzymujemy ambitne dzieło prezentujące uwarunkowania współczesnego dyskursu imigracyjnego w Stanach Zjednoczonych Ameryki, stanowiących od zawsze kolebkę migracji i wielokulturowości.Z recenzji dr. hab. Pawia Laidlera, prof. UJAnna Bartnik jest doktorem nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce. Obecnie jest adiunktem w Instytucie Amerykanistyki i Studiów Polonijnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej zainteresowania badawcze dotyczą obszaru USA oraz regionu latynoamerykańskiego. Specjalizuje się w prawie i polityce imigracyjnej Stanów Zjednoczonych Ameryki. Część badań poświęciła migracji latynoskiej do USA. Jest autorką książki pt. Emigracja latynoska w USA po II wojnie światowej na przykładzie Portorykańczyków, Meksykanów i Kubańczyków, współredaktorką tomu Visegrad Studies on Americas. Past and Present oraz licznych artykułów naukowych.
„Książka Jerzego Jastrzębskiego jest zbiorem artykułów i esejów, które łączy przedmiot refleksji – media, dziennikarstwo i komunikacja społeczna. Wspólną cechą wszystkich tekstów składających się na publikację jest wartka narracja, piękny język oraz liczne odniesienia do bogatej interdyscyplinarnej literatury przedmiotu. Podejmowana w poszczególnych rozdziałach tematyka jest obudowana solidnym i szerokim kontekstem historycznym i kulturowym. Czytelnik dowie się, jakie teorie i paradygmaty dotyczące oddziaływania mediów dominowały w przeszłości, jakie są współczesne ustalenia, co wpłynęło na zmiany oraz jakie mogą być ich konsekwencje.
Zakres tematyczny poszczególnych wątków jest bardzo szeroki – od rozważań metanaukowych i definicyjnych, przez krytyczną analizę paradygmatów i wpływowych teorii medioznawczych, po charakterystykę i analizę istniejącego stanu mediów i problemów współczesnego dziennikarstwa.
Zaletą publikacji jest łączenie perspektyw wielu dyscyplin naukowych, dzięki czemu poszczególne problemy związane ze współczesnymi mediami oraz dziennikarstwem, a także nowymi zjawiskami w komunikacji społecznej zostały ukazane w szerokim kontekście nauk humanistycznych i społecznych. Solidny warsztat naukowy i interdyscyplinarna wiedza autora sprawiają, że otrzymujemy dzieło, w którym wszyscy zainteresowani mediami i dziennikarstwem znajdą coś ciekawego i frapującego, choćby w postaci nowej perspektywy, dzięki której zjawisko pozornie znane i dobrze opisane w literaturze medioznawczej nabiera nowego znaczenia i rodzi chęć podążenia nowym tropem w badaniach”.
Z recenzji dr hab. Katarzyny Pokornej-Ignatowicz, prof. KA
The year 1989 marked the end of one era and the beginning of anotherthe period of post-communist transformation. Similar processes were taking place in other former Eastern Bloc countries that were declaring free elections, reclaiming full sovereignty, building democracy, and completely changing their economies in favor of free-market capitalism. The several historic months in the latter half of 1989 came to be known as the Autumn of Nations and ushered in the total liberation of East-Central Europe from Soviet domination. Less than two years later, the Soviet Union itself collapsed, signaling the end of the Cold War in Europe. The new era brought not only political and economic changes, but also cultural ones which would lead to reclaiming individual liberties and other civil rights, as well as to the rebuilding of national identities within the European community which could now, finally, encompass the entire continent. Culture became a moving force for change, as censorship was abolished, monuments to communist heroes were removed, and streets renamed. The radical cultural changes reverberated in the art of the period, its ideology, and the system of institutional sponsorship that promoted the three approaches most popular with artists. Many of them engaged in the changes directly, creating works that either commented on current events or proposed what they believed to be the right direction for the transformation to take. Others, although preferring to observe from a distance, highlighted the diverse contexts and historical antecedents generated by the cultural identities of countries, regions, or even artistic centers, in which the changes were rooted. The third contribution of contemporary art was its role in shaping how we remember the communist period, by on the one hand questioning the past, and on the other accenting the persistence of the traces it left behind, thereby inviting reflection on its negative as well as its positive ramifications. The art created in these circumstances and that related directly to the post-1989 transition, democracy, and a free-market economy can be united under the name art of the transformation and it is the subject of this publication.Andrzej Szczerski is a historian and art critic, assistant professor in the Art History Institute of the Jagiellonian University, and the research deputy director of the National Museum in Krakow in 20162018. The author of numerous publications on the art of 19th and 20th century as well as on contemporary art.
Książka została poświęcona tak zwanym Żydom postępowym, definiowanym jako osoby związane z krakowską synagogą postępową (zwaną Tempel). Postępowcy byli niewielką grupą, stanowiącą kilka procent społeczności żydowskiej Krakowa, na trwałe zapisali się jednak w historii miasta. Kim byli postępowcy i czym się charakteryzowali? Jak wyglądało życie religijne w Templu i czym różniło się od życia w innych synagogach? Czy w Krakowie miała miejsce reforma judaizmu? Jak należy sytuować krakowski Tempel na mapie judaizmu środkowoeuropejskiego?Z roku na rok ukazuje się coraz więcej publikacji dotyczących dziejów Żydów w Krakowie, jednakże religijna historia pozostaje ciągle poza głównym zainteresowaniem. Książka Pani dr Alicji Maślak-Maciejewskiej uzupełnia tę lukę w historiografii o dzieje Żydów związanych z Templem. Jest znakomitym studium prezentującym społeczne i religijne aspekty życia postępowego środowiska Żydów krakowskich w XIX wieku. Może służyć za wzór dla dalszych publikacji rozwijających tę tematykę"".Dr hab. Michał GalasJest to jedno z najlepszych studiów historycznych na temat wschodnioeuropejskich Żydów i jedna z najbardziej błyskotliwych analiz historii Żydów w wieku XIX. Ta świetna praca będzie bez wątpienia lekturą obowiązkową nie tylko ze względu na wartość poznawczą i nowatorskie podejście do tematu reformy religijnej w Europie Wschodniej, ale również z uwagi na nowatorskie podejście metodologiczne i nowe pytania oraz nowe odpowiedzi, jakie monografia ta formułuje. Jest ona również imponująca metodologicznie. Autorka bardzo ostrożnie, w sposób przemyślany i głęboko uzasadniony sięga do różnorodnych metod analizy i interpretacji historycznej, w wielu miejscach wyznaczając nowe standardy dla polskiej judaistyki"".Prof. dr hab. Marcin WodzińskiAlicja Maślak-Maciejewska jest adiunktem w Zakładzie Historii Żydów w Instytucie Judaistyki UJ oraz kierownikiem Ośrodka Studiów nad Historią i Kulturą Żydów Krakowskich UJ. W swojej pracy badawczej zajmuje się historią społeczną i religijną Żydów w XIX stuleciu, szczególnie na obszarze Galicji.
Ekspertki z dziedziny terapii par pomagają ulepszyć związek
Książka skierowana jest do par, które pragną wzmocnić swój związek lub przezwyciężyć istniejący w nim kryzys. Korzystając z porad i ćwiczeń, pary mogą przyjrzeć się swojej relacji i krok po kroku przejść proces tworzenia więzi opartej na poczuciu bezpieczeństwa. Podręcznik pomaga w stworzeniu pozytywnych schematów komunikacyjnych oraz w pozbyciu się negatywnych wzorców, które są szkodliwe dla związku. Dla specjalistów książka będzie cennym źródłem wskazówek, a dzięki zawartym w niej zadaniom do wykonania między sesjami terapeutycznymi pozwoli zwiększyć efektywność pracy z parami.
Autorki tego podręcznika są ekspertkami z dziedziny terapii par. Pomogły setkom osób odmienić ich związki na lepsze. Pisząc tę książkę, opierały się na modelu terapii skoncentrowanej na emocjach (EFT), który doskonaliły od 30 lat, a także na wiedzy zdobytej podczas pracy przy licznych projektach badawczych. Ich wyniki świadczyły o pozytywnych skutkach stosowania tego modelu. Rezultatem jest niniejszy podręcznik, który - dzięki swojej konstrukcji - może być stosowany w domowym zaciszu.
„W końcu pojawił się podręcznik dla par, który wiernie odzwierciedla proces terapii skoncentrowanej na emocjach (EFT). To tak, jakby dwóch terapeutów, mistrzów EFT, przyszło do ciebie do domu, wspierało cię i prowadziło, abyś mógł utrzymać postępy, jakie robisz podczas sesji terapeutycznych, i poprawić swój związek. Szczegółowe wyjaśnienia i zadania zmuszające do refleksji pomogą ci zgłębić własne emocje, a także lepiej je wyrażać wobec samego siebie i swojego partnera. Polecam ten podręcznik każdej parze, z którą pracuję!".
Marlene Best, PhD, profesor psychologii klinicznej, University of Ottawa, Kanada, a także certyfikowana terapeutka, superwizorka i trenerka EFT
Veronica Kallos-Lilly, PhD, dyplomowana psycholożka, współzałożycielka i dyrektorka Vancouyer & Family Institute oraz Vancouver Centre for EFT Training w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie, certyfikowana superwizorka i trenerka EFT.
Jennifer Fitzgerald, PhD, psycholożka kliniczna prowadząca własną praktykę, starsza wykladowczyni na państwowym Uniwersytecie Queensland w Brisbane w Australii, certyfikowana superwizorka i trenerka EFT.
TOM ZAWIERA
Schematy zachowania w obliczu problemów
Przewodnik, jak rozwiązywać problem z mówieniem o emocjach
Seks w związkach
Historie par szukających pomocy
Wskazówki, jak rozwiązywać konkretne problemy
Ćwiczenia dla partnerów
„Sprecyzowanie cech instytucji totalnej jest możliwe dzięki określeniu właściwości kultury i tożsamości organizacyjnej więzienia w Jaworznie, a szczególnie procesu zmiany tej kultury. Wydaje się to ważne nie tylko dla badań historycznych mających na celu wyjaśnianie i interpretowanie dziejów więziennictwa w Polsce, ale także w obliczu funkcjonowania współczesnych zakładów karnych. Przykład więzienia w Jaworznie wskazuje, jak kultura organizacyjna instytucji totalnej przekształca się ze względu na ład społeczny, w którym funkcjonuje, oraz w wyniku własnego, najpierw doraźnego, a potem utrwalającego się, zawężania znaczeń wartości, więzi i postaw. [...] Cechy kultury organizacyjnej i tożsamość organizacji w znacznym stopniu decydują o rodzaju zależności między instytucją a człowiekiem, określają, w jakim zakresie organizacja panuje nad nim, pozwalają także założyć, jak bardzo człowiek będzie skłonny poddać się władzy instytucji. To on tworzy kulturę, dlatego twierdzenie o zależności organizacji od działającego w niej człowieka, chociaż nie jest odkrywcze, może wyznaczać tok myślenia o wspomnianym więzieniu jako instytucji totalnej”.
Z Zakończenia
„Niniejsza publikacja stanowi interesującą analizę funkcjonowania Więzienia Progresywnego w Jaworznie jako przykładu »instytucji totalnej«. Jakkolwiek w literaturze historycznej dzieje tej placówki penitencjarnej były już kilkakrotnie opisywane, Małgorzata Gałęziowska zaproponowała w swej książce oryginalne, interdyscyplinarne ujęcie tej problematyki, wykorzystując zarówno narzędzia warsztatowe historyka, jak i socjologa”.
dr hab. Zdzisław Zblewski, Uniwersytet Jagielloński
Małgorzata Gałęziowska (ur. 1972) – doktor nauk humanistycznych, historyk, socjolog, kustosz dyplomowany w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Studiowała na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika (1996)i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim im. Jana Pawła II (2002). Koncentruje się na kulturowych i komunikacyjnych aspektach współczesności i historii najnowszej.
Tytułowym bohaterem jest Mickiewicz – ale nie jest on w tej książce tematem jedynym ani nawet głównym. Znalazło się w niej kilka przykładów relacji artystycznych, w których Mickiewicz jest jedną ze stron. Relacje te są różnorodne, nie tylko o charakterze wpływu: są to również wspólne Mickiewiczowi i innym, niekiedy bardzo odmiennym od niego autorom matryce estetyczne i myślowe, a także podobieństwa zachodzące tam, gdzie bezpośrednie oddziaływanie z całą pewnością nie nastąpiło. Związki przedstawione w poszczególnych rozdziałach mają przy tym różne zwroty – „do Mickiewicza” lub „od Mickiewicza”: są to zarówno zjawiska artystyczne tworzące podglebie dla jego tekstów, jak i przypadki, w których jego twórczość stanowi pole odniesień dla innych dzieł.
Dr hab. Iwona Puchalska (ORCID: 0000-0003-0681-7460)
Adiunkt w Katedrze Komparatystyki Literackiej Wydziału Polonistyki UJ. Zajmuje się związkami muzyki i literatury, operą i teatrem muzycznym, problemami adaptacji, zjawiskiem improwizacji literackiej oraz uwarunkowaniami recepcji utworów muzycznych i literackich. Autorka książek: Sztuka adaptacji. Literatura romantyczna w operze dziewiętnastowiecznej (Universitas, Kraków 2004), Improwizacja poetycka w kulturze polskiej XIX wieku na tle europejskim (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2013), Muzyka w okolicznościach lirycznych. Zapisy słuchania w poezji polskiej XX i XXI wieku (Księgarnia Akademicka, Kraków 2017).
Przyszedł czas na książkę o tym, co tak naprawdę potrafią osoby z zespołem Aspergera.
Dopiero jako czterdziestolatek John Elder Robison usłyszał diagnozę: zespół Aspergera. Od tamtej pory działa na rzecz utrwalenia pozytywnego wizerunku osób ze spektrum autyzmu. Jego najnowsza książka Jestem inny to swoisty przewodnik po dorosłości osoby z zespołem Aspergera. Autor odtwarza liczne, nierzadko zabawne lub groteskowe, sytuacje ze swojego życia, co pozwala czytelnikom wejrzeć w jego aspergerowski umysł. Książka jest pełna praktycznych porad skierowanych do wszystkich, którzy czują, że zespół Aspergera stoi na przeszkodzie wykorzystania ich niezwykłych talentów, oraz chcą pracować nad swoimi umiejętnościami komunikacyjnymi i społecznymi. Autor stawia sprawę jasno: w ZA nie chodzi o niepełnosprawność – chodzi o celebrowanie różnic. Robison namawia, by pogodzić się z odmiennością i znaleźć swoją własną drogę do sukcesu.
Fascynujący i wyjątkowy przewodnik dla młodych ludzi, którzy być może zmagają się z autyzmem i czują, że nie „nadążają” za otaczającym ich światem.
Mark Roithmayr, prezes Autism Speaks
John Robison uczy nas cenić różnice, ale także dostarcza przejrzystych informacji i porad dotyczących radzenia sobie z wyzwaniami, które może stawiać odmienność. Książka wykracza poza analizę konkretnego przypadku zespołu Aspergera i stanowi lekcję na temat całej ludzkości.
Alvaro Pascual-Leone, M.D., Ph.D., Harvard Medical School and Beth Israel Deaconess Medical Center
Jestem inny dostarcza niebywale przydatnych porad rodzinom, które uczą się żyć z wyzwaniami stawianymi przez ZA. Napisana przystępnym językiem i klarownym stylem książka ułatwia wgląd w umysł kogoś, kto z powodu zaburzeń wydaje się niezrozumiały. Wartościowa lektura.
Booklist
John Elder Robison to znany na całym świecie aktywista ruchu na rzecz osób z autyzmem oraz autor książek notowanych na liście bestsellerów „New York Timesa”: Patrz mi w oczy, Jestem inny, Wychowujemy Misiaka oraz Switched On. Robison jest wykładowcą zajmującym się neuroróżnorodnością w College of William & Mary w Wirginii, działa także w Interagency Autism Coordinating Committee, instytucji przygotowującej plan strategiczny rządu Stanów Zjednoczonych dotyczący badań nad zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Autor publikacji omawia myśl społeczno-polityczną Kościoła greckokatolickiego w II Rzeczypospolitej. Hierarchowie zabierali wówczas głos w sprawach dotyczących relacji miedzy państwem a Kościołem, katolickiego wychowania dzieci i młodzieży, roli religii i Kościoła w życiu narodu, w tym w kształtowaniu postaw patriotycznych i politycznych. Oceniali oni także ideologie i ustroje polityczne przez pryzmat zgodności z nauczaniem katolickim, niejednokrotnie komentowali również bieżące wydarzenia polityczne oraz ich wpływ na życie wiernych.W wypowiedziach ukraińskich hierarchów kościelnych możemy dostrzec przykładanie coraz wiekszej wagi do zagadnień narodowych. Wielokrotnie podkreślana rola Kościoła greckokatolickiego w kształtowaniu tożsamości narodowej Ukraińców miała swój wyraz również w nauczaniu biskupów, którzy głosili chrześcijańską koncepcję narodu i miłości do niego. W skomplikowanej rzeczywistości polityki narodowościowej rządów II RP Cerkiew greckokatolicka starała się pełnić funkcję rzecznika interesów mniejszości ukraińskiej w Polsce. Hierarchowie wspierali różne inicjatywy społeczne o katolickim charakterze.Okres międzywojenny był też ważny dla życia wewnętrznego Cerkwi. Toczono dyskusje na temat kształtu liturgii, celibatu oraz obecności wschodnich i zachodnich tradycji w Kościele greckokatolickim
Monografia dokumentuje w sposób systematyczny bogatą literaturę na temat transnarodowości, transnarodowych studiów nad rodziną i migracji poakcesyjnych z Polski, ze szczególnym odniesieniem do transnarodowego życia rodzin. (…) Jest bardzo potrzebną refleksją teoretyczną i empiryczną nad wymiarem rodzinnym migracji poakcesyjnych (…). Do tego dochodzą nowe społeczne, kulturowe i przestrzenne mapy dalszych relacji rodzinnych – w wyniku migracji część powiązań i relacji ulega wzmocnieniu, część utrzymuje status quo, część się osłabia lub w ogóle zanika. Książka jest barometrem zachowań polskich rodzin migracyjnych w pierwszym pokoleniu, z istotną refleksją nad tym, jakie rodziny w przyszłości będą tworzyć najmłodsi uczestnicy współczesnych poakcesyjnych ruchów migracyjnych z Polski, którzy – jak pisze Autorka – utknęli gdzieś pomiędzy dwoma krajami.
Z recenzji dr hab. prof. nadzw. Izabeli Grabowskiej,
SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny oraz Ośrodek Badań nad Migracjami UW
Jedna z najgłośniejszych japońskich powieści ostatnich lat!
Keiko Furukura mimo swoich 36 lat wciąż pracuje dorywczo w konbini, jednym z sieciowych sklepów wielobranżowych, gdzie ekspedientami są zazwyczaj studenci lub imigranci. Lekceważąc presję rodziny, dziewczyna nie dąży do wyższego statusu społecznego, nie chce też założyć rodziny. Od dzieciństwa ma problemy z dopasowaniem się do otoczenia oraz zrozumieniem i odczuwaniem emocji. Ściśle określone korporacyjne zasady panujące w konbini zapewniają aspołecznej Keiko poczucie bezpieczeństwa, a uniform, który nosi w pracy, staje się częścią jej tożsamości. Do bólu poukładane życie bohaterki wywraca się do góry nogami, gdy w sklepie pojawia się Shiraha, chłopak z podobnymi problemami.
Dziewczyna z konbini to powieść o społecznym niedopasowaniu i inności, które czasami przyjmują niepokojące oblicze. Udzielając Keiko literackiego głosu, Murata portretuje kobietę, która świadomie wyrzeka się indywidualności i próbuje dostosować się do obowiązującego systemu.
Ironiczna opowieść o tym, co kryje się za fasadą japońskiego społeczeństwa, której filary stanowią – jakże podziwiane na Zachodzie – harmonia, uprzejmość i konformizm.
Adrianna Wosińska, Redaktor naczelna TORII
Ta wielokrotnie nagradzana powieść upaja niczym mojito zaprawione sake „Vogue”
Niewielka powieść Muraty, napisana pełnym sarkazmu językiem pokazuje kobietę, która czując, że społeczeństwo uznaje ją za dziwaczkę, wypisuje się z niego zanim ktoś zrobi to za nią…New York Times
Po lekturze powieści Muraty na długo pozostaje w nas jej poetycki język, który skrzy się ekscentrycznym pięknem „The Guardian”
Dziewczyna z konbini to poruszająca opowieść o tym, co dzieje się, gdy kobieta poddana ogromnej presji społecznej spotka urażonego mężczyznę „Huffington Post”
Niepozorne arcydzieło „Seattle Times”
Dziwna i zapadająca w pamięć… Współczesna bajka o wartościach płynących z dostosowania się do społeczeństwa, którą mogła napisać tylko Japonka „Times” (UK)
Bohaterka tej powieści Keiko to postać jak z Kafki, do bólu szczera osoba żyjąca w absurdalnym świecie… „Japan Times”
Ostry komentarz do rzeczywistości, w której ludzi – zwłaszcza kobiety – wrzuca się do wąskich szufladek, a każde odstępstwo wywołuje u innych zdziwienie, strach a nawet wściekłość… „Kirkus Reviews”
Pełna czarnego humoru niepokojąca wizja współczesnego świata… Każdy był kiedyś w takim konbini, niekoniecznie w Japonii - Viet Thanh Nguyen, autor nagrodzonego Pulitzerem Sympatyka
Sayaka Murata – najgłośniejsza współczesna pisarka japońska. W 2016 roku uzyskała tytuł kobiety roku japońskiego Vogue’a. Rok później znalazła się na liście najważniejszych współczesnych pisarzy prestiżowego czasopisma Freeman’s: The Future of New Writing. Mimo literackiego i komercyjnego sukcesu, do niedawna dorywczo pracowała w konbini, skąd zaczerpnęła inspirację dla swojej powieści. Sayaka Murata za „Dziewczynę z konbini” otrzymała nagrodę Akutagawy 2016 roku, a sama książka sprzedała się w Japonii w nakładzie 650 tys. egzemplarzy.
Książka prezentuje wyniki ogólnopolskich badań sondażowych dotyczących równości płci i jakości życia przeprowadzonych w ramach projektu Równość płci a jakość życia. Rola równości płci w rozwoju w Europie na przykładzie Polski i Norwegii (GEQ), realizowanego w latach 20132016 przez polsko-norweskie konsorcjum naukowe pod kierownictwem prof. dr hab. Krystyny Slany.Autorki i Autorzy podejmują dyskusję na temat relacji między równością płci i jakością życia, przyglądając się czynnikom warunkującym dobrostan, zdrowie czy zadowolenie z życia kobiet i mężczyzn w polskim społeczeństwie. Zebrane teksty dostarczają pogłębionych analiz występujących nierówności między kobietami a mężczyznami w różnych obszarach życia w sferze życia rodzinnego, na rynku pracy, w zakresie aktywności obywatelskiej, występowania przemocy czy w powiązaniu ze zdrowiem.Książka stanowi bogate kompendium wiedzy teoretycznej i praktycznej na temat równości ze względu na płeć oraz jej wpływu na jakość życia jednostek (kobiet i mężczyzn), a także całego społeczeństwa. Unikatowy charakter tej publikacji polega na wykorzystaniu w analizie nie tylko dorobku teoretycznego, lecz również wyników szeroko zakrojonych badań ilościowych i jakościowych. Podjęta problematyka ma prekursorski na gruncie nauk społecznych w Polsce charakter powstało dzieło, w którym naukowo dowodzi się, że równość przynosi konkretne korzyści społeczne: wpływa na jakość życia kobiet i mężczyzn, w tym ich zdrowie, oraz przyczynia się do rozwoju społecznego. Zaletą książki jest to, że koncentruje uwagę nie tylko na kobietach i przejawach ich dyskryminacji na rynku pracy, w rodzinie i społeczeństwie, ale też na wzajemnych relacjach kobiet i mężczyzn oraz relacjach sfery zawodowej i prywatnej.Z recenzji prof. Ewy LisowskiejDr Ewa Krzaklewska redaktorka tomu, adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W niniejszej monografii przedstawiono zagadnienie jakości życia w pracy i codzienności z perspektywy ekologicznej. Ukazano w niej sposób, w jaki współczesny człowiek, funkcjonując w różnych obszarach aktywności zawodowej, zostaje wprzęgnięty wielokrotnie w sposób nieuświadomiony w wir tzw. społecznego doświadczania codzienności zagrażającej jego autonomii i oryginalności. Postęp technologiczny wymusza zmiany w życiu społecznym z jego wszystkimi konsekwencjami, dotykając ostatecznie także życia osobistego człowieka. Od jednostek wymaga się coraz większej elastyczności i nieustannej adaptacji do ciągłych zmian. Wpadając w pułapkę złudzeń doświadczania pozornych wartości, człowiek chcąc nie chcąc sam skazuje się na negatywne konsekwencje takiego funkcjonowania. Te najczęściej prowadzą do niskiej samooceny, nieustannego stresu, a w dalszej kolejności chorób somatycznych, a nawet psychicznych.Monografia składa się z szesnastu artykułów zebranych tematycznie w trzy części. Ich struktura skomponowana w spójną całość obejmuje opracowania zarówno o charakterze czysto teoretycznym, jak i empirycznym. Redaktorzy postanowili ukazać zagrożenia człowieka we współczesnych organizacjach pracowniczych. Ten ważny cel, stojący w opozycji do głównego nurtu zmian społecznych, jest jak wołanie o opamiętanie się i odwrócenie kierunku zmian. Ignorowanie tego głosu będzie prowadzić do kryzysu naszej cywilizacji wieszczonego przez Baumana, Fukuyamę i innych. Dlatego ważne jest, by głos ten wybrzmiał i dotarł do jak najszerszej grupy odbiorców. W związku z tym uważam, że jest to publikacja ważna. Zebrany przez redaktorów zbiór przedstawia bardzo szerokie spektrum zagadnień i zjawisk związanych z ekologią pojmowaną jako otoczenie człowieka wspierające jakość życia i zdrowia. Zaprezentowane prace pokazują zarówno pozytywne zjawiska, jak też diagnozują mechanizmy prowadzące do obniżania jakości życia.Z recenzji dr. hab. Bohdana Rożnowskiego, prof. KUL
Współczesne bezpieczeństwo funkcjonuje w coraz bardziej złożonej rzeczywistości politycznej, gospodarczej, społecznej i kulturowej w wymiarze lokalnym, narodowym, regionalnym i globalnym. Sieciowa struktura bezpieczeństwa daje włączonym w nie podmiotom szerokie możliwości działania dzięki elastyczności, komunikacji, zdolnościom adaptacyjnym oraz dostępności zasobów. Oddziaływanie sił globalizacji na ład międzynarodowy, regionalne procesy wzmacniające, kontestujące lub odrzucające globalizację, a także lokalne tendencje do renacjonalizacji i kształtowania tożsamości na gruncie narodowym, religijnym bądź etnicznym są tematem rozważań prezentowanych w niniejszym tomie. Łączy je refleksja nad regionalnymi i globalnymi wyznacznikami ładu międzynarodowego prowadząca ku nowym wyzwaniom poznawczym w ujęciu teoretycznym, metodologicznym i empirycznym. Świadczy ona o potrzebie eksploracji niezbadanych dotąd obszarów wiedzy o bezpieczeństwie narodowym i stosunkach międzynarodowych oraz ustawienia odpowiedniej nawigacji podczas poruszania się po meandrach współczesnego bezpieczeństwa.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
