„Monopoly” to opowieść o współczesnych emigrantach. Czy tęsknota za krajem pobudza do pełniejszego życia i poszukiwania własnego miejsca w świecie? Jak poczuć spełnienie zawodowe i znaleźć przyjaciół w obcym kraju?
Poznaj Marię, współczesną emigrantkę, która wraz z innymi bohaterami książki podejmuje pracę w Anglii. Daj się porwać opowieściom o tęsknocie, miłości i codzienności, w której przeplatają się echa dawnego życia i dawnych uczuć.
Powieść, która pozbawia złudzeń i pokazuje, jak naprawdę smakuje życie na obczyźnie. Prosta książka o skomplikowanych relacjach i uczuciach. O ludziach, którzy wybrali życie za granicą, aby mieć lepsze jutro. O satysfakcji i wierze w siebie. O poświeceniu, ale i radości.
Anna Partyka-Judge zadebiutowała jako autorka wierszy drukowanych w szczecińskich „Spojrzeniach” (kto je jeszcze pamięta...?!). Przez wiele lat była członkinią, a następnie prezeską Klubu Literackiego „Na Wyspie”. W ubiegłym roku wydała powieść „Puzzle”, która ukazuje blaski i cenie emigracji. „Monopoly. Gra o wszystko” to kontynuacja losów emigracyjnych bohaterów. Aktualnie pracuje nad powieścią opowiadającą o zdradzie. Nie przestała pisać wierszy. Z zawodu jest muzykiem. Na stałe mieszka w Hiszpanii, ale do Świnoujścia i Szczecina – tam, gdzie jej korzenie – wraca tak często, jak może.
Autorka podejmuje krytycznie istotny problem nauk o zarządzaniu, słabo rozpoznany w literaturze choć uznany jako determinujący obecną i przyszłą konkurencyjność przedsiębiorstw, sektorów i gospodarek. Jeżeli bowiem przewaga konkurencyjna trwale może być zbudowana na zasobach spełniających kryteria VRIN, a ich spełnienie budzi najmniejsze wątpliwości w przypadku zasobów niematerialnych, to niezbędne jest pogłębienie naszego zrozumienia tych zasobów a dalej rozwijanie procedur identyfikacji, alokacji i ich eksploatacji. Podjęcie tego problemu uważam za uzasadnione, ulokowane w ścisłym rdzeniu dociekań zarządzania strategicznego a wobec tego mieszczące się jednoznacznie w dyscyplinie nauk o zarządzaniu. Zgodnie ze stanem wiedzy dr Anna Ujwary-Gil dostrzega potrzebę wniesienia wkładu teoriotwórczego, którego przejawem jest meta-model. Powoduje to potrzebę stosowania metodyki badawczej generatywnej, opartej o pogłębione studia konkretnych przypadków, w konkretnych uwarunkowaniach kontekstowych, bez ambicji uniwersalności. W zakresie ustalenia stanu wiedzy dr Anna Ujwary-Gil dowodzi biegłości w literaturze, dokonuje nie tylko przeglądu istniejącej teorii, ale także celowo i spójnie dobiera perspektywy użyteczne dla celów Jej monografii. Wyrazem tego zabiegu jest ujęcie sieci jako struktury działań, dalej wiedzy jako działania, a dalej zasobów niematerialnych jako kapitału intelektualnego charakteryzującego się strukturą powiązań. W zakresie metodyki badawczej Autorka stosuje zróżnicowany warsztat: krytyczną i pogłębioną analizę literatury, generatywną metodykę opracowania modelu, studium przypadku. Przeprowadzone studium przypadku stanowi ilustrację zastosowania narzędzi analizy sieci oraz pozostałego instrumentarium, które dr Anna Ujwary-Gil proponuje wykorzystywać w fazie wykonawczej audytu zasobów niematerialnych. Możliwa staje się identyfikacja nie tylko najważniejszych zasobów, zadań czy aktorów, ale także powiązanie zidentyfikowanych sieci pomiędzy sobą. Autorka otwiera pole do stosowania swojej metodyki ujawniając strukturalne i dynamiczne cechy zasobów niematerialnych organizacji. Ujawnia przy tym szerokie pole do dalszych badań, niezbędnych by opracować reguły interpretacji uzyskiwanych miar, w tym znaczenie uzyskiwanych wartości i przedziałów. Niewątpliwe nowatorstwo proponowanego meta-modelu wskazuje drogę do pogłębionych zastosowań technik analizy sieci w środowisku wewnątrzorganizacyjnym.
Uważam, że praca dr Anny Ujwary-Gil wnosi znaczący wkład w rozwój nauk o zarządzaniu, w zakresie zarządzania strategicznego a ściślej zasobowego podejścia do firmy poprzez strukturalne zdefiniowanie wiedzy, zastosowanie koncepcji audytu zorientowanego na doskonalenie porzucając wąskie rozumienie tej techniki w kategoriach zgodności, rzetelne przedstawienie dostępnych w literaturze audytów informacji/wiedzy/ kapitału intelektualnego, rygorystycznego rozumowania prowadzącego do opracowania meta-modelu, ścisłego powiązania wiedzy i zasobów ze strategią w fazie projektowania opracowanego modelu audytu, uwzględnienie analizy dynamiki powiązań i sieci wraz z rozbudowaną propozycją mierników, interesującą ilustrację zastosowania z wykorzystaniem mierników, tabel oraz wykresów. Monografię oceniam jako wysoce zaawansowaną pozycję, adresowaną do czytelnika przygotowanego do podejmowania problemów zarządzania strategicznego przy pomocy wyrafinowanych technik badawczych. Jednocześnie sądzę, że znajdzie ona uznanie praktyków - menedżerów i konsultantów, ponieważ oferuje kompletny wzorzec audytowania zasobów niematerialnych, przydatny do bezpośredniego stosowania wszędzie tam, gdzie doskonalenie wykorzystania zasobów niematerialnych jest strategicznie ważne dla menedżerów.
Prof. dr hab. Wojciech Czakon
Tuż przed 1 września 1939 roku w kościele Mariackim w Krakowie trwa gorączkowe pakowanie. Karol Estreicher, błyskotliwy historyk sztuki, wraz z grupą naukowców przygotowuje do wywiezienia i ukrycia bezcenny ołtarz Wita Stwosza. Z Wawelu w stronę Rumunii wyrusza konwój z arrasami Zygmunta Augusta. Muzeum Czartoryskich ukrywa Damę z gronostajem i inne dzieła mistrzów. Do wielkiej ewakuacji dzieł sztuki przygotowuje się nie tylko Kraków, lecz niemal cała Europa. Wkrótce do podbitych krajów wkroczy armia wykształconych złodziei – historyków sztuki, architektów i muzealników – na usługach Hitlera. Będą plądrować muzea, kościoły i zbiory prywatne. W największej w historii grabieży zabytków wezmą udział prominentni funkcjonariusze Rzeszy: Hermann Göring i Hans Frank.
Karol Estreicher, pełen wyrzutów sumienia, że tylko ułatwił wrogowi wywózkę zabytku, nie spocznie, dopóki nie odnajdzie ołtarza i nie sprowadzi go z powrotem do Polski. Nie przypuszcza nawet, że zajmie mu to sześć lat, a na swojej drodze spotka niezliczone przeszkody. Przyczyni się jednak do powstania elitarnej międzynarodowej grupy obrońców skarbów – Monuments Men. Po wojnie, razem z ołtarzem Wita Stwosza, obrazami Canaletta, mieczem koronacyjnym królów polskich, Biblią Gutenberga i setkami innych zabytków, Estreicher przywiezie do Krakowa także Damę z gronostajem. Rodzina Czartoryskich nie będzie mu za to wdzięczna, a londyńska emigracja uzna go za zdrajcę.
Marksizm. Nadzieje i rozczarowania to publikacja, która ma poprowadzić czytelnika przez gąszcz recepcji czy też ocen filozofii Marksa i ważnych dla kultury współczesnej tematów związanych
z marksizmem. Na publikacje składają się różne teksty, i to zarówno pod względem ujęcia tematu przewodniego, jak i warsztatu. Zamiarem redaktorów naukowych tomu było bowiem oddanie burzliwości i różnorodności toczącej się dyskusji na temat marksizmu oraz zaprezentowanie wielości jej wątków. Książka ta tworzy pewną spiętą tematem całość, ale ma również służyć jako zbiór samodzielnych artykułów dotyczących konkretnych zagadnień.
Tom zawiera artykuły dość odmiennie oceniające marksizm, co było świadomą intencją redaktorów.
Konfrontacja różnych ujęć skłania do podjęcia samodzielnej lektury dzieł Marksa i refleksji nad nimi. W przypadku Karola Marksa mamy bowiem do czynienia z niezwykle rzadko spotykaną w świecie nauki polaryzacją stanowisk.
Tematyka monografii koncentruje się na badaniach wzajemnych powiązań pomiędzy strukturą organizacyjną a procesem zarządzania wiedzą w przedsiębiorstwach wysokich technologii (high-tech) działających w Polsce. () Monografia () stanowi oryginalne rozwiązanie problemu naukowego, przyczyniające się w znacznym stopniu do wypełnienia istniejącej luki poznawczej w identyfikacji relacji pomiędzy atrybutami struktury organizacyjnej i poszczególnymi subprocesami zarządzania wiedzą ().Dr hab. Agnieszka Sopińska, prof. SGHWe współczesnej rzeczywistości gospodarczej wiedza stała się zasobem strategicznym, co sprawia, iż organizacje poszukują metod i narzędzi umożliwiających doskonalenie procesów związanych z jej pozyskiwaniem, tworzeniem i zatrzymywaniem w organizacji. Procesy te nabierają szczególnego znaczenia w pod-miotach innowacyjnych, wśród których najważniejszą grupą są firmy sektora wysokich technologii. Znaczna złożoność procesu innowacyjnego, coraz szybszy rozwój techniki, skrócenie cyklu życia innowacji i zmienność wymagań rynkowych sprawiają, że zdolność do intensyfikacji procesów zarządzania wiedzą staje się niezbędnym warunkiem tworzenia innowacji. W literaturze przedmiotu zarówno polskiej, jak i zagranicznej brakuje opracowań i badań dotyczących wpływu struktury organizacyjnej na procesy zarządzania wiedzą. Warto więc zaznaczyć, że Autorka bardzo trafnie zidentyfikowała lukę badawczą. Z tego także względu praca nosi znamiona oryginalności. Autorka podjęła się ambitnego zadania przeprowadzenia badań w dotychczas słabo eksplorowanym obszarze i w niełatwym do badania sektorze. Opracowanie wyróżnia się wysokim poziomem merytorycznym, ale, co najistotniejsze, ma znaczną wartość dla praktyki zarządzania (...).Dr hab. Dagmara Lewicka, prof. AGH
Praca prezentuje interdyscyplinarne spojrzenie na kwestie marketingu zarówno z punktu widzenia ekonomii, jak i zarządzania. W zaprezentowanym przez autorów ujęciu marketing to nie tylko wiedza o technikach, narzędziach i sposobach oddziaływania na rynek, ale również teoria i praktyka gospodarowania, rozpatrywane na tle zagadnień ekonomii i konsumpcji. Jest to nowatorskie podejście stosunkowo rzadko spotykane w literaturze przedmiotu. Wyróżniającą cechą opracowania jest przedstawienie całokształtu złożonej problematyki marketingu w logiczny i sekwencyjnie uporządkowany sposób. Celem publikacji jest próba odpowiedzi na pytania dotyczące najważniejszych reguł i zasad postępowania marketingowego, które są podstawą zarządzania organizacjami i osiągania przewagi konkurencyjnej w zmieniającym się otoczeniu rynkowym. Jest adresowana zarówno do studentów kierunków ekonomicznych, jak i praktyków gospodarczych.
Dr hab. Jarosław Gołębiewski, prof. SGGW
The book written by Anna Mazurkiewicz-Pizło and Wojciech Pizło focuses on a current marketing theory with a selection of practical consequences and with the stress on economic relations. Presently, there is no offer in the market within the framework of a highly competitive environment that could be successfully applied without a systematic, continuous, planned and objectives-oriented approach within the marketing management process. Although marketing issues are presented by a wide range of publications of domestic (Polish) as well as foreign origin, each new publication, espe-cially if it respects the current marketing trends and is written in a professional style with a high-quality approach, can certainly find its place in the market. These are the reasons why the topic of the reviewed book can be considered as innovative and up-to-date. As stated in the introduction of the book, every one of us at some point has to deal with marketing activities of companies, political parties, non-profit companies, governments or other organisations and thus the publication can be very helpful, as it is important to decode the core marketing concept influencing our everyday life (...). The book has a strong application potential, as it can satisfy the marketing knowledge needs not only of marketing professionals, but also students of management, marketing and/or economics as well as their teachers and, finally, the wider public interested in the core nature and spirit of marketing.
Prof. Peter Štarchoň, Comenius University in Bratislava
To publikacja przeznaczona dla 2 grup wiekowych: 3- i 4-latków oraz 5- i 6-latków.
W skład książki wchodzą: arkusz obserwacji jakościowej dla każdego dziecka, scenariusze zajęć kształtujących sprawność dziecka w zakresie ruchów dłoni i palców, koncentrację, koordynację wzrokowo-ruchową, karty pracy nawiązujące do tematyki zajęć oraz propozycje krótkich zabaw, które można wykorzystać podczas pracy indywidualnej z dzieckiem, pracy w małych zespołach lub podczas zajęć grupowych.
Integralną częścią książki są również kolorowe materiały pomocnicze do pracy z grupą oraz gazetka informacyjna dla rodziców.
Jaka była rola uczty i sympozjonu, prócz czerpanej z niej rozrywki i radości z jedzenia i picia?
Kto gotował dla Platona i Sokratesa?
Gdzie były kobiety, podczas gdy ich mężowie biesiadowali?
Jak wyglądały przybory kuchenne?
Czy Grecy wychodzili na lunch?
Czy zmysłowe przyjemności mogą mieć coś wspólnego z rybami?
Czy dziś możemy posmakować starożytnego sera?
W zaglądaniu do kuchni zawsze jest coś ekscytującego! To właśnie za kulisami dojrzymy to, czego nie widać na nakrytym stole. Grecy z pewnością nie byli pierwszymi ludźmi wykazującymi zainteresowanie kulinariami, ale byli jednymi z pierwszych, którzy uświadomili sobie, że gotowanie może być sztuką. Rytuał rodzinnych spotkań przy stole można obserwować również dziś. A jak to wyglądało w starożytności?
W górzystym helleńskim kraju, rozsypanym w setki wysp i wysepek, ludzie nauczyli się liczyć bardziej na dary morza niż ziemi. Grecka kuchnia obfitowała w to, co dostarczał akwen: ryby, kraby, kalmary i ośmiornice były na porządku dziennym. Dieta typowego Greka składała się również z jęczmiennego placka lub miski kaszy, pospolitych warzyw, głównie strączkowych, odrobiny lokalnych owoców i pewnej ilości dziko rosnącej zieleniny. Porcji białka dostarczały ślimaki, a mieszkańcom wybrzeża – owoce morza. Niewiele rejonów sprzyjało hodowli bydła, za to owce i kozy były wszechobecne. Właściciele jednej czy dwóch kóz mieli przywilej uraczenia się raz na jakiś czas kawałkiem sera lub kubkiem mleka, a mięso pozostawało w zasięgu szczęściarzy posiadających większe stada. Zapach pieczystego był dla przeciętnego Greka raczej oznaką święta niż codziennością. Mniej zamożni musieli się zadowolić polewkami, znanymi również z kuchni Słowian, oraz papką z mąki, fasoli, cebuli i czosnku.
Starożytna Grecja od kuchni to nie tylko przewodnik po najpopularniejszych produktach goszczących na stołach Greków, upodobaniach uprzywilejowanych smakoszy i narodzinach sztuki kulinarnej Europy. To egzotyczna podróż do świata ludzi odległych w czasie i przestrzeni, choć jednocześnie bardzo nam bliskich, gdyż będących twórcami kultury, której jesteśmy spadkobiercami. Warto się w tę podróż wybrać, nie tylko dlatego, że gastronomia Grecji stoi u początków współczesnej kuchni europejskiej, ale przede wszystkim dlatego, że jest częścią historii tego kraju, historii, która domaga się uwagi każdego, kto pragnie poznać źródła własnej cywilizacji.
Książka omawia temat tradycji kulinarnej starożytnych Greków – pierwszych mistrzów kuchni europejskiej. Opowiada o codziennej strawie zwykłych ludzi, produktach obecnych na stołach starożytnych Greków, o upodobaniach smakoszy i okolicznościach, w których gotowanie stało się w Grecji równie ważne jak filozofia czy poezja. Przybliża wiele innych aspektów związanych ze sprawami stołu, jak choćby rolę uczty i sympozjonu czy zwyczaje związane z jedzeniem.
Publikacja jest adresowana zarówno do wielbicieli kuchni, jak i czytelników zainteresowanych kulturą oraz historią starożytną.
Publikacja przeznaczona dla dwóch grup wiekowych: 3-4 -latków oraz 5- i 6-latków. W skład książki wchodzą praktyczne informacje na temat tego, jak w warunkach przedszkolnych pomóc dzieciom z zaburzeniami SI, propozycje zabaw stymulujących zmysły, scenariusze zajęć dla dwóch grup wiekowych, karty pracy nawiązujące do tematyki zajęć, kolorowe materiały pomocnicze do pracy z grupą oraz gazetka informacyjna dla rodziców.
Seksualność i problemy seksualne z perspektywy psychodynamicznej to wyjątkowe kompendium wiedzy dotyczącej seksualności człowieka, ujmowanej pod względem opisowym, diagnostycznym i terapeutycznym.
Publikacja jest poświęcona rozważaniom teoretycznym i doświadczeniom terapeutycznym dotyczącym tematów istotnych dla bardziej wiarygodnego postępowania diagnostycznego i efektywniejszego postępowania psychoterapeutycznego z osobami i parami z różnymi problemami seksualnymi. Czytelnik znajdzie w niej:
· prezentację założeń klasycznych oraz współczesnych koncepcji psychoanalitycznych i psychodynamicznych na temat normatywnej i nienormatywnej tożsamości płciowej, orientacji seksualnej, preferencji i zachowań seksualnych;
· wiedzę na temat formułowania diagnozy opisowej (case study) i wyjaśniającej (case formulation) oraz procesu i różnych zjawisk w psychoterapii psychodynamicznej i psychoanalitycznej problemów seksualnych u jednostki i w parze;
· przegląd tradycyjnych i współczesnych modeli psychodynamicznych, np. hiperseksualności vs aseksualności, monogamii vs niemonogamii, zachowań seksualnych atypowych vs perwersji;
· analizę specyfiki seksualności w kontekście rozwoju emocjonalnego i mentalnego na różnych etapach życia – od dzieciństwa po okres późnej dorosłości;
· przegląd specyficznych, związanych z seksualnością człowieka różnych obszarów zastosowania koncepcji psychoanalitycznych i psychodynamicznych.
Publikacja została stworzona przez zespół doświadczonych specjalistów z Polski, Francji i Stanów Zjednoczonych. Refleksję teoretyczną połączono tu z doświadczeniami klinicznymi autorów, którzy w rozważaniach na temat konkretnych problemów diagnostycznych lub terapeutycznych odwołują się do przykładów z praktyki klinicznej. Ilustracje kliniczne dotyczą zarówno obszarów, które są stałym elementem pracy terapeutycznej (np. praca z osobami, które doświadczyły wykorzystania seksualnego, doświadczają różnego typu dysfunkcji seksualnych), jak również nowych zjawisk związanych z seksualnością (np. wpływ metod wspomaganego rozrodu lub nietradycyjnych rodzin na rozwój psychoseksualny dziecka).
Paradoksy prawdopodobieństwa, o których będzie mowa w tej książce, są związane ze standardową teorią prawdopodobieństwa. Wszystkie z nich wskazują na to, że istnieje szereg problemów otwartych wewnątrz standardowej teorii prawdopodobieństwa lub problemów związanych z zastosowaniem tej teorii do szczegółowych kwestii.
„Uważam rozprawę Krystyny Misiuny za ciekawe i oryginalne przedstawienie trudności pojęciowych występujących w analizie podstaw teorii prawdopodobieństwa.
Autorka kompetentnie odnosi się do wyników uzyskanych w literaturze przedmiotu, w tym także do pozycji najnowszych. Za trafne uważam sprowadzanie przez Autorkę komplikacji związanych z każdym z omawianych paradoksów do rozwiązania określonego problemu matematycznego. To bowiem stanowi, w mojej opinii, o prawidłowej eksplikacji paradoksów."
Z recenzji prof. zw. dr hab. Jerzego Pogonowskiego
"Pojęcie prawdopodobieństwa stosowane jest od wieków pod różnymi nazwami. Kryją się za nim różne, czasami nawet sprzeczne intuicje. To sprawia, że pojęcie prawdopodobieństwa szczególnie często prowadzi do paradoksów. Autorka podjęła się zadania omówienia najważniejszych paradoksów prawdopodobieństwa wraz z ich, często bardzo wyrafinowanymi matematycznie wyjaśnieniami, i ich filozoficznych konsekwencji."
Z recenzji prof. dr hab. Jacka Malinowskiego
Jestem dzieckiem księdza”, mawiał Lacan.
Będąc pobożnym chłopcem, wychowankiem szkoły braci marystów, miał możność dogłębnego, pełnego wrażliwości poznawania udręk i sztuczek chrześcijańskiej duchowości. Potrafił w fantastyczny sposób mówić do katolików i oswajać ich z psychoanalizą. Towarzystwo Jezusowe postawiło na jego szkołę.
Freud, stary optymista wychowany na Oświeceniu, uważał, że religia jest tylko ułudą, którą w przyszłości rozwieją postępy ducha naukowego. Lacan bynajmniej tak nie uważał: przeciwnie, sądził, że prawdziwa religia, religia rzymska, na końcu czasów omami wszystkich, wylewając morze sensu na coraz bardziej natarczywe i nieznośne realne, które zawdzięczamy nauce.
Jacques-Alain Miller
Triumf religii poprzedzony Mową do katolików to kolejny tom w serii „Paradoksy”. W ramach tej serii, poświęconej przede wszystkim tekstom niepublikowanym, ukazują się kolejno wybrane elementy dorobku Lacana.
Jak tłumaczy Jacques-Alain Miller, opiekun spuścizny Lacana:
Tego, czego uczy was każda analiza, nie nabywa się na żadnej innej drodze: ani przez nauczanie, ani przez jakiekolwiek inne ćwiczenie duchowe. W przeciwnym razie – na cóż by ona? Ale czy oznacza to, że tę wiedzę należy przemilczeć? Choćby była ona w przypadku każdej osoby nie wiem jak tylko jej właściwa, czyż nie byłoby możliwości, aby jej nauczać i ją przekazać, przynajmniej jej podstawowe zasady tudzież parę konsekwencji? Lacan stawiał sobie to pytanie i odpowiadał na nie w rozmaitym stylu. W swoim Seminarium argumentuje do woli. W swoich Pismach chce przeprowadzić dowód i dręczy literę wedle upodobania. Oprócz tego mamy jeszcze jego konferencje, rozmowy, improwizacje. Tu wszystko dzieje się szybciej. Chodzi o zaskakiwanie opinii, by tym łatwiej je uwieść. I to właśnie nazywamy jego Paradoksami.
Kto mówi? Mistrz mądrości, ale mądrości niepokornej – jakiejś szyderczej, wyzywającej antymądrości. Każdemu wolno uczynić sobie z niej busole własnego myślenia.
Jeśli wierzyć Stieglerowi, a po lekturze tej książki nie sposób postąpić inaczej, cyfryzacja prowadzi do radykalnego przewrotu w polu wytwarzania, przekazywania i odbioru wiedzy, a jej nieredukowalnie farmakologiczny charakter stanowi główną stawkę polityczną naszych czasów. Wstrząsy. Głupota i wiedza w XXI wieku to pierwsza przetłumaczona na język polski książka francuskiego filozofa, która jest doniosłą próbą filozoficznej krytyki ekonomii politycznej w warunkach świata zaawansowanych technologii i w obliczu panowania bezmyślności na skalę planetarną. To swoista „mapa drogowa”, która precyzyjnie kreśli scenariusz pokojowej walki z głupotą prowadzonej za pomocą narzędzi cyfrowych oraz przy wykorzystaniu na nowo odczytanej francuskiej i niemieckiej filozofii.
Wiodącą rolę w tej walce odgrywa uniwersytet, który musi jednakowoż na nowo się określić względem techne, a także tego, co do uniwersytetu nie przynależy. Ów uniwersytet nie jest, jak u Derridy, uniwersytetem bezwarunkowym, lecz uniwersytetem uwarunkowanym, co oznacza, że musi on nie tylko rozpoznać głupotę jako coś, co mu nieustannie zagraża z zewnątrz, lecz przede wszystkim uznać swoją własną głupotę jako warunek wszelkiej wiedzy. „Jeżeli filozofia zawsze przychodzi za późno, to mimo tego nigdy nie jest za późno” – czytamy we Wstrząsach. Doprawdy trudno wyobrazić sobie lepszy moment na uważną lekturę tej książki.
Stiegler przywraca wiarę w czasach upowszechnionej dyskredytacji wiedzy wywołanej przez nieszczęsny splot konserwatywnej rewolucji, rujnującej wszelką ekonomię finansjeryzacji i popędowego konsumpcjonizmu, które doprowadziły do utraty wszelkiego kredytu zaufania. Pokazuje alternatywę tym, którzy twierdzą, że jej nie ma, a także tym, którzy wiedzą, że jest, ale nie potrafią powiedzieć na czym miałaby ona polegać.
Seminarium Jacques’a Lacana, z lat 1953–54, zatytułowane Pisma techniczne Freuda, jest jego pierwszym oficjalnym Seminarium wygłaszanym do szerokiego audytorium, gromadzącego się w auli Szpitala św. Anny w Paryżu. Formuła, którą Lacan przyjął, to – idąc za jego słowami – detaliczne komentowanie tekstów Freuda. Towarzyszy temu surowa krytyka wszelkich impasów, wynaturzeń i chybionych konceptów innych autorów skupionych zwłaszcza wokół psychoanalizy ego. Lacan uznaje to za konieczne; pozwala mu to – w duchu jego „powrotu do Freuda” – przygotować bazę dla swojego nowatorskiego opracowania takich konceptów Freudowskiej psychoanalizy jak: przeniesienie, opór, narcyzm pierwotny, narcyzm wtórny, ja idealne, Ideał-ja, nad-ja, interpretacja, miejsce i funkcja analityka itp. W samym centrum tego opracowania stoi topika Wyobrażeniowego oraz funkcja trzech zasadniczych rejestrów struktury podmiotu: Realnego, Symbolicznego i Wyobrażeniowego. Cel, który sobie Lacan przy tym stawia, to wyrwać samą psychoanalizę z sideł relacji dualnej, uczynić Freudowskie koncepty operatywnymi w codziennej praktyce klinicznej oraz sprawić, by przekazywanie psychoanalizy – jako teorii tej praxis, którą zawdzięczmy Freudowi – miało rangę prawdziwego nauczania.
Seminaria Lacana stanowią do dziś jedne z najważniejszych prac w historii psychoanalizy. Kontrowersyjne i fascynujące, są zapisem zarówno oryginalnego przemyślenia samych podstaw nauki Freuda, jak i bezkompromisowego zmagania się z fundamentalnymi pytaniami stawianymi przez filozofię – o granice poznania i myślenia, istotę etyki i ludzką kondycję.
Kto był ojcem polskiego sportu?
Czy najpopularniejsza lekkoatletka II RP była mężczyzną?
Jak pływak został agentem?
Dlaczego wybitnego piłkarza skazano na zapomnienie?
Jak zdjęcie z Hitlerem ratowało życie?
Książka przedstawia sylwetki dziewięciu znanych polskich sportowców, których szczyt kariery przypadł na dwudziestolecie międzywojenne, a pasmo ich największych sukcesów gwałtownie przerwała II wojna światowa. Co ich łączy? Silne osobowości i fascynujące życiorysy: tajemnica, dramat, osobista tragedia. Niejednokrotnie życie prywatne tych bohaterów było ciekawsze od ich kariery sportowej albo chociaż równie ciekawe. Losy wielu z nich uwikłane są w wydarzenia wojenne: jedni walczyli w powstaniu, inni zostali brutalnie rozstrzelani, inni… okazali się zdrajcami. Wszystkich charakteryzowało jedno – bezwarunkowa miłość do sportu.
Autorka z zacięciem dziennikarki śledczej opowiada nam o losach przedstawicieli różnych dyscyplin, zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Dzięki niej mamy szansę poznać panoramę polskiego sportu w okresie międzywojennym. Dociera do relacji prasowych z tamtego okresu, sięga po pamiętniki, wspomnienia, opowieści przyjaciół, rodziny. Odkrywa przed nami nie tylko sportowca na podium, lecz także człowieka z krwi i kości.
Prezentujemy czytelnikowi postaci niezwykłych ludzi: wszechstronnego i odnoszącego sukcesy w wielu dziedzinach Wacława Kuchara, pierwszej polskiej złotej medalistki olimpijskiej Haliny Konopackiej, wielokrotnego mistrza i rekordzisty w biegach Janusza Kusocińskiego, wybitnej lekkoatletki Stanisławy Walasiewicz, skoczka narciarskiego Stanisława Marusarza, tenisistki Jadwigi Jędrzejowskiej, pływaka Jerzego Iwanowa-Szajnowicza, piłkarza Ernesta Wilimowskiego oraz oszczepniczki Marii Kwaśniewskiej. Razem z autorką śledzimy nie tylko ich sukcesy sportowe – rekordy, medale, tytuły olimpijskie – lecz także życie codzienne, losy wojenne i powojenne. Książka przyciągnie więc nie tylko pasjonatów sportu i jego bogatej historii w odradzającej się Polsce, lecz także miłośników literatury biograficznej zainteresowanych tymi jednymi z najciekawszych z postaci polskiego międzywojnia.
Informacja o autorze/ redaktorze:
Gabriela Jatkowska – absolwentka politologii na Uniwersytecie Warszawskim, dziennikarka. Specjalizuje się głównie w tematyce kryminalnej oraz warszawskiej. Jej drugą ogromną pasją jest sport i jego historia. Założycielka i pierwsza redaktor naczelna kryminalno-literackiego czasopisma „Pocisk”, związana z miesięcznikami „Skarpa Warszawska”, „Reporter – magazyn kryminalny”, dztakże z magazynem piłkarskim „FourFourTwo”. Autorka wielu artykułów na temat dawnych spraw kryminalnych i historii sportu, a również książki Echa dawnej Warszawy. Kryminalne opowieści (2016).
Książka prezentuje szeroki zakres wiedzy z zakresu genetyki człowieka i zastosowań biologii molekularnej w medycynie. Przedstawione są w niej ważne działy medycyny, w których istotną rolę odgrywa analiza genomu w tym analiza kwasów nukleinowych, dziedziczność, zmienność osobnicza w konfrontacji ze środowiskiem. Tematyka ta, mimo niewątpliwych osiągnięć pozostanie wyzwaniem dla nauki i jej laboratoryjnych zastosowań na najbliższe dziesięciolecia. Publikacja jest kontynuacją czterech kolejnych wydań książki „Biologia molekularna w medycynie. Elementy genetyki klinicznej”.
Nowe wydanie obejmuje między innymi:
podstawy genetyki i genomiki, zasady dziedziczenia i podstawy zmienności, regulację epigenetyczną, podstawy epidemiologii chorób genetycznie uwarunkowanych, mechanizmy powstawania różnorodności genetycznej w populacji ludzkiej, metody i narzędzia analizy molekularnej, rolę bioinformatyki w analizie genetycznej, genetykę metabolizmu ksenobiotyków – farmakogenetykę i nutrigenetykę, diagnostykę molekularną chorób genetycznie uwarunkowanych (aberracje chromosomowe, choroby monogenowe, kompleksowe, mitochondrialne), podstawy patologii molekularnej chorób dziedzicznych, podstawy onkologii i choroby nowotworowe, leczenie, poradnictwo genetyczne i profilaktykę chorób genetycznie uwarunkowanych, zastosowania biologii molekularnej w medycynie sadowej i w diagnostyce chorób infekcyjnych i inwazyjnych, podstawy biotechnologii dokumenty z praktyki laboratorium genetycznego. Ważnym zagadnieniem poruszonym w książce, a niespotykanym w innych tego typu podręcznikach, są prawne i społeczne dylematy współczesnej genetyki.
Książka adresowana do szerokiego grona odbiorców: studentów medycyny, farmacji, biologii, biotechnologii, inżynierii genetycznej; pracowników naukowych, doktorantów, lekarzy specjalizujących się w genetyce klinicznej i laboratoryjnej genetyce medycznej, lekarzy wszystkich specjalności zainteresowanych genetyką człowieka i badaniami diagnostycznymi chorób genetycznie uwarunkowanych; diagnostów laboratoryjnych, pracowników firm farmaceutycznych, a także wszystkich, którzy chcieliby poszerzyć swoją wiedzę z zakresu genetyki człowieka.
Psychologia i prawo to rozległe dziedziny wiedzy, które dokonują oglądu zachowania człowieka z dwóch punktów widzenia: pierwszy z nich polega na poszukiwaniu przyczyn oraz mechanizmów postępowania, drugi odnosi się do oceny zgodności zachowania człowieka z normami prawa. Perspektywy te spotykają się i wzajemnie przenikają w procesie postępowania karnego i postępowania wykonawczego. Z istnieniem i funkcjonowaniem aparatu wymiaru sprawiedliwości związane są więc tradycyjnie dwie dyscypliny psychologiczne: psychologia sądowa i psychologia penitencjarna, odnosząca się do sytuacji przymusowej izolacji człowieka w instytucjach zamkniętych.
Ta książka stanowi kompendium wiedzy z zakresu psychologii penitencjarnej. Czytelnik znajdzie w niej:
Omówienie problemu kary kryminalnej, zwłaszcza kary bezwzględnego pozbawienia wolności oraz jej alternatyw
Charakterystykę polskich instytucji penitencjarnych oraz personelu więziennego
Rozległą wiedzę na temat zróżnicowania społeczności więźniów i podkultury więziennej
Przegląd teorii psychologicznych dotyczących socjalizacji i ponownego uspołecznienia, a także izolacji więziennej i jej konsekwencji
Analizę form oddziaływania penitencjarnego (praca więźniów, wolontariat, kontakty ze społeczeństwem ludzi wolnych) oraz pomocy postpenitencjarnej.
Siedemdziesiąt tysięcy lat temu homo sapiens był niewiele znaczącym zwierzęciem żyjącym w pewnym zakątku Afryki. W ciągu następnych tysiącleci wyrósł na pana całej planety i postrach ekosystemu. Dziś stoi na progu osiągnięcia statusu boga, gotów dostąpić nie tylko wiecznej młodości, lecz także boskich władz tworzenia i niszczenia.
Ludzie istnieli na długo przed narodzeniem sie historii. Sto tysięcy lat temu na ziemi żyło sześć gatunków ludzkich, które nie wyróżniały się niczym szczególnym wśród nieprzebranej liczby innych organizmów. Jak to się stało, ze homo sapiens podbił świat i zdominował planetę, a jego zachowania i idee stały sie decydujące dla losów Ziemi? Autor zabiera nas w podróż do przeszłości i wraca do korzeni ludzkości, aby wyjaśnić najbardziej nurtujące pytania, na przykład:
• Czym tak naprawdę jest pieniądz – czyżby jedyny pomost miedzy kulturami?
• Dlaczego staliśmy się tacy grubi?
• Czy może być coś nienaturalnego w ludzkich zachowaniach z punktu widzenia biologii?
• Skąd się wziął patriarchat w tak wielu kulturach?
• Czy kapitalizm jest religią?
• Które wydarzenia najbardziej wpłynęły na losy ludzkości? Czy na pewno wojny, podboje i koalicje? A może raczej udomowienie zwierząt, wynalazki, ideologie i religie?
Zagadnienie statusu martwego ciała/szczątków oraz postępowania z nim/i staje się obecnie coraz ważniejszym tematem dyskusji i etycznych dylematów ze względu na wykorzystywanie ciała jako rezerwuaru organów i jako materiału biologicznego (biopolityka). Duży wpływ na wzrost zainteresowania szczątkami mają także nasilające się problemy z zarządzaniem ciałami w przypadkach katastrof naturalnych, ataków terrorystycznych, masowych mordów i epidemii. Zagadnieniami tymi zajmuje się szybko rozwijająca się transdyscyplina badań określana jako „studia nad martwym ciałem” (dead body studies) i w jej właśnie ramach lokuje się Nekros. Autorka stawia tezę, że przyszłość myślenia o człowieku zależy między innymi od tego, jak przedstawiciele różnych dyscyplin poradzą sobie z przeformułowaniem rozumienia ontologicznego statusu i stosunku do martwego ciała i ludzkich szczątków. Przy czym figurę martwego ciała (w różnych jego formach: fragmenty ciał, kości, prochy, popioły) należy uznać za paradygmatyczny przypadek materialnego śladu przeszłości, który rozpatrywany w interpretacyjnych ramach humanistyki ekologicznej, witalnego materializmu i epistemologii relacyjnej stanowi wyzwanie dla przemyślenia związków między tym, co żywe i martwe, organiczne i mechaniczne, stałe i zmienne, ludzkie i nie-ludzkie.
Książkę tę przenika przeświadczenie o nekrokratycznym charakterze ludzkości i konieczności ochrony ciał i szczątków zmarłych przed nieuprawnionym wykorzystaniem oraz profanacją. Głosi ona także „nekrokratyczny fundamentalizm” wracający do idei Giambattisty Vico, który przypominał. że słowo humanitas pochodzi od humando – grzebanie i że jednym z wyznaczników bycia człowiekiem jest dokonywanie pochówku.
Informacja o autorze/ redaktorze:
Zagadnienie statusu martwego ciała/szczątków oraz postępowania z nim/i staje się obecnie coraz ważniejszym tematem dyskusji i etycznych dylematów ze względu na wykorzystywanie ciała jako rezerwuaru organów i jako materiału biologicznego (biopolityka). Duży wpływ na wzrost zainteresowania szczątkami mają także nasilające się problemy z zarządzaniem ciałami w przypadkach katastrof naturalnych, ataków terrorystycznych, masowych mordów i epidemii. Zagadnieniami tymi zajmuje się szybko rozwijająca się transdyscyplina badań określana jako „studia nad martwym ciałem” (dead body studies) i w jej właśnie ramach lokuje się Nekros. Autorka stawia tezę, że przyszłość myślenia o człowieku zależy między innymi od tego, jak przedstawiciele różnych dyscyplin poradzą sobie z przeformułowaniem rozumienia ontologicznego statusu i stosunku do martwego ciała i ludzkich szczątków. Przy czym figurę martwego ciała (w różnych jego formach: fragmenty ciał, kości, prochy, popioły) należy uznać za paradygmatyczny przypadek materialnego śladu przeszłości, który rozpatrywany w interpretacyjnych ramach humanistyki ekologicznej, witalnego materializmu i epistemologii relacyjnej stanowi wyzwanie dla przemyślenia związków między tym, co żywe i martwe, organiczne i mechaniczne, stałe i zmienne, ludzkie i nie-ludzkie.
Książkę tę przenika przeświadczenie o nekrokratycznym charakterze ludzkości i konieczności ochrony ciał i szczątków zmarłych przed nieuprawnionym wykorzystaniem oraz profanacją. Głosi ona także „nekrokratyczny fundamentalizm” wracający do idei Giambattisty Vico, który przypominał. że słowo humanitas pochodzi od humando – grzebanie i że jednym z wyznaczników bycia człowiekiem jest dokonywanie pochówku.
Informacja o autorze/ redaktorze:
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
