Autorka jest dziennikarką i powieściopisarką, absolwentką Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, zamieszkałą obecnie w Wiedniu. W 1983 roku uzyskała honorowe dożywotnie członkostwo Arizona Press Club w Phoenix (USA), dokąd wyemigrowała po internowaniu. Otrzymała je za ?walkę o możność pisania prawdy?, jak uzasadniono. W Polsce była zatrudniona w ?Dzienniku Zachodnim? w Katowicach, a od roku 1980 w prasie ?Solidarności?. Po przeniesieniu się ze Stanów do Niemiec pisała w dziennikach: ?Neue Westfälische? w Minden, ?Rhein-Neckar-Zeitung? w Heidelbergu i w piśmie Polskiej Misji Katolickiej ?Nasze Słowo?. Pod koniec roku 2003 ukazał się tomik jej poezji, zatytułowany ?Leichter als Atem? (Lżejsza niż oddech), po czym reportaże pod tytułem ?Wege zum Erfolg?(Drogi do sukcesu) i "Wege zur Erfüllung" (Drogi do spełnienia) oraz wspomnienia, zatytułowane ?Sprung über den Abgrund? (Skok nad przepaścią). W Niemczech wydano również jej książki, napisane w języku polskim: dwie powieści - ?Sen? i ?Wielki Manipulator?, wspomnienia ?Skok nad przepaścią? oraz dwa tomiki wierszy. Na polskim rynku wydawniczym ukazały się w 2011 roku trzy jej powieści: ?Z busolą w sercu?, ?Samobójcy? i ?Siatka w sieci?.
W styczniu 2012 zdobyła pierwszą nagrodę w Konkursie Literackim Wydawnictwa Astrum za powieść ?W żelaznym uścisku?.
Autorka podejmuje problem poszukiwania wzoru idealnego człowieka, interesujący pisarzy od wieków, na który nakładają się dodatkowo wątki polityczne, typowo polski lęk przed nazistami i manipulacjami. Bohaterka powieści, Sabina, jest poetką, piękną kobietą o wielu zainteresowaniach, ogromnej wrażliwości i bogatej wyobraźni. Przeżywa stany intelektualnej iluminacji, w których poznaje wydarzenia, o jakich nigdy nie słyszała, odkrywa prawdy, o jakich nie miała dotąd pojęcia. Dociera do nadprzyrodzonego wymiaru rzeczywistości. Jest predysponowana do życia wiecznego na innej planecie, a w jej świadomości zakodowany jest matematyczny wzór szczęścia wiecznego ludzkości.
Muszę się niechętnie przyznać, że do napisania tych kilku słów o rzeczach ważnych, ale w nieco żartobliwej formie i z niezbędnym w tych sprawach dystansem, skłoniło mnie wrodzone lenistwo i troska o własne
zdrowie. Nie wiem dlaczego tak jest, ale odkąd pamiętam, przyciągałem do siebie osobników płci zbliżonej do mojej, będących w chwilowych, lub permanentnych kłopotach spowodowanych przez nieumiejętne obcowanie
z płcią przeciwną. Niekończące się rozmowy o złych, okrutnych Krysiach, Magdach, Ilonach, wyczerpały mój entuzjazm do tych sesji terapeutycznych.
Nie od rzeczy będzie dodać, że nieodłącznym towarzyszem tych posiedzeń były różne, niekoniecznie obojętne dla zdrowia używki. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, postanowiłem, że całą wiedzę jaką posiadłem w temacie historii męskiej niedoli zapiszę w formie żartobliwego poradnika dla facetów. Od tej chwili, każdy osobnik samotnie zmagający się z coraz bardziej przebiegłym przeciwnikiem, niewiadomo dlaczego określanym jako słaba płeć, może sięgnąć po tę książkę i w zaciszu swojego azylu dowiedzieć się dlaczego i po jaką cholerę tak cierpi.
Doktor Marek
ZEK to przestępca i więzień.
ZEK to człowiek z zasadami.
Szanowny czytelniku!
Inspiracją do stworzenia tej książki stało się życie rosyjskiej mafii. Ten temat jest swoistym pretekstem do poruszenia spraw, moim zdaniem, najważniejszych: niezmiennych i uniwersalnych, dotyczących praw przestrzeganych w każdym środowisku i każdej nacji. Naszej również. Książka porusza zarówno tematy psychologiczne, jak i te związane z filozofią, dotyczy właściwie każdej dziedziny życia.
Rosyjski półświatek ma swój początek w łagrach, były one bowiem miniaturką wielkich struktur przestępczych. A sama codzienność maleńkiego ? bo kilkutysięcznego ? odizolowanego od reszty świata społeczeństwa odzwierciedla, w wielkim pomniejszeniu, życie przestępczego świata wszystkich republik byłego ZSRR.
Tego rodzaju książki w polskiej literaturze jeszcze nie było.
Życzę miłej lektury
Autor
?ZEK? to historia człowieka, który pojechał na Ukrainę jako uczciwy obywatel, a wrócił z niej jako wyjęty spod prawa. Autor tego swoistego pamiętnika opowiada o tym, jak ciekawość i pragnienie wolności wepchnęły go w szeregi mafii. Jako członek niewielkiej, ale sprawnie działającej grupy uczestniczył w kilku spektakularnych akcjach, zaznał rozmaitych przyjemności tego świata i całkiem nieźle się bawił. Niestety, do czasu. Po prowokacji zaaranżowanej przez konkurencyjną grupę trafił do kolonii karnej o zaostrzonym rygorze i musiał nauczyć się radzić sobie w świecie, w którym więzień jest nikim, a strażnik decyduje o życiu lub śmierci?
Przez kraty do zrozumienia to bardzo osobisty zapis doświadczeń człowieka, który sam siebie zresocjalizował: ?Ja po jedenastu latach spędzonych w odosobnieniu zrozumiałem ? może dane mi było zrozumieć. Zobaczyłem światełko w tunelu i zawróciłem z tej drogi donikąd?. To prawdziwy cud. Jednak ten cud bez ogromnej pracy nad sobą byłby niczym i właśnie o zmaganiu autora z samym sobą jest ta książka. Opowiada o tym, jak nie poddał się on regułom bezwzględnej rzeczywistości więziennej i jak później, na tej wymarzonej wolności, która także okazała się niełatwa, walczył o godne, uczciwie życie, jak zbudował wszystko od nowa, jak zdołał uczynić siebie kimś ważnym dla innych ludzi.
?Nie kierowałem się chciwością, nie dla mnie był lekki chlebek, nie szedłem po trupach do celu, ale chciałem kochać, pracować i uczciwie budować swoją i swoich bliskich przyszłość. Chciałem, by moja rodzina była ze mnie dumna. Chciałem być mężem, ojcem, ale też synem i bratem, który z marnotrawstwa wrócił?.
?Pamiętam jako przestrogę ćwierć wieku mojego życia, kiedy we własnym zakłamaniu topiłem wiedzę i mądrość ludzi mi życzliwych, kiedy przez kloakę mej chciwości przepuściłem szacunek do samego siebie, do świata, do życia i do Pana Boga. Ale wiem też jedno: że gdyby nie było wizerunku Grześka odbitego w krzywym zwierciadle moich poczynań, nie byłoby teraz mnie ? człowieka, który odnalazł swoją duszę?.
Przeczytaj tę książkę, a dowiesz się o światopoglądowej walce, w której większość z nas bierze udział.
Wielu twierdzi, że człowiek został przez niego (Boga) stworzony, gdy tymczasem sytuacja jest dokładnie odwrotna. To człowiek stwarza bogów ? substytuty rzeczywistości, gdyż ułatwia to mu zaakceptowanie tego, czego nie rozumie.
Prof. Kielan-Jaworowska ? paleontolog
Nie znaczy to jednak, że uczeni nie są w stanie znaleźć w swych naukowych badaniach takich motywów, które pozwalają zakładać, że Bóg istnieje.
Jan Paweł II
Książka powinna zainteresować tych, którzy wątpią. Obecnie trudno pogodzić wiedzę z wiarą w Boga. Ateiści uważają, że nie jest to możliwe, ale to błędny pogląd. We wstępie piszę o rozdwojeniu jaźni, jakie często pojawia się u ludzi wykształconych. Czy rzeczywiście zdobywając wiedzę traci się wiarę? Czy można połączyć wiarę w Boga z nauką? Nie każdemu wystarcza alegoria o Adamie i Ewie.
Ślady Boga mają na celu skonfrontowanie ateistycznych poglądów z poglądami naukowców widzących w nauce poparcie dla swojej wiary. Swój pogląd budowałem na podstawie wypowiedzi ludzi wiedzących znacznie więcej ode mnie i z tego powodu zawarłem w niniejszej książce wiele cytatów.
Autor
PATRON:
INDEPENDENT.pl - Polska Kultura Niezależna
DRUGA KSIĄŻKA Z CYKLU "PODYKTOWANE"
To Bóg sam był tą Radością,
pośrodku nas stał Miłością!
Bo Boża to Geometria,
gdy Pan Bóg kształty prześwietla.
Gdy Bóg jest w środek wpisany,
uleczy nam wszelkie rany.
Trójkąt, wielobok, czy kwadrat,
z Bogiem jest przyjaźń – bez wad.
Jak Ja was umiłowałem,
wy czyńcie sobie nawzajem.
Ja zaś przemienię wspólnoty
w Latarnie Mojej roboty.
I drogowskazem będziecie,
szalupą Mą w fal odmęcie.
Rozbitków z życiowej toni
wasz przykład nieraz obroni.
Błogosławię tej pracy, którą dla Mojego Dzieła wykonujecie. Błogosławię wspólnocie, która się powoli tworzy, wspólnocie serc, wspólnocie miłości. Wspólnocie takiej, jakie były za pierwszych Chrześcijan. Pragnę, aby takich wspólnot było jak najwięcej. Pragnę, aby takie wspólnoty budowały Królestwo Boże na Ziemi. I błogosławię. Wszystkim błogosławię.
Niniejsza praca powstała jako odpowiedź na brak badań i informacji lub znikomej ich ilości w zakresie studiów homo- i biseksualnych w obszarze instynktu ojcowskiego u mężczyzn homo- i biseksualnych. Przeprowadzone badania ukazują ubóstwo informacji i potrzebę zobrazowania problemu coraz to bardziej zliberalizowanego polskiego społeczeństwa. Podczas szukania koncepcji i kształtu przedstawienia wyników badań należy się kilka słów objaśnień. Jak już nadmieniłem, przygotowując się do badań, niezwykłym zaskoczeniem był znikomy zbiór wiedzy dotyczącej nie tyle ojcostwa, ale instynktu ojcowskiego we wspomnianej już grupie badanych. Po wielu konsultacjach zarówno z samymi zainteresowanymi, jak i koleżankami i kolegami z innych krajów, udało się wyodrębnić obszary i te elementy, które ukażą całość problemu, a nie tylko jego część. Pragnę zaznaczyć, iż odniesienia do nowatorstwa, sposobu rozpatrywania i przedstawienia treści tej dysertacji w szerokim jej aspekcie spowodowane są wymogami kulturowymi, jak i niezwykle ubogim księgozbiorem w polskiej literaturze naukowej.
AUTOR
Pytanie o sens bycia Martina Heideggera, ucieczka od wolności Ericha Fromma, przebudzenie Buddy. Autor ukazuje swe doświadczanie związane z fenomenem tworzenia siebie wedle idei pochodzących z czystego kantowskiego rozumu. Doświadczenia z własnego życia, absurd, alienacja, patetyczność, pytanie ?kim jestem, skąd pochodzę??, zrzucenie pancerza, martwej powłoki, iluzji. Dzięki wyborom, sile i intuicji doszukuje się ludzkiego bytu. Forma dzieła koresponduje z otwartością oraz przekonaniem, że nie ma wartości stałych i należy wybierać w nieskończoność, nie zwracając uwagi na przeszłość, żyć w niepewności, być obecnością, istnieniem. Książka jest zapowiedzią kolejnych przemyśleń, już nie tyle związanych z losem jednostki, tylko z otoczeniem, z jakim przychodzi jej się zmierzyć.
Co czuje dziecko, gdy rodzice się rozwodzą i oddają je do domu dziecka? Jaki ślad w psychice dziecięcej zostawia bicie przez dorosłych, alkoholizm, kłótnie w domu? Czy dzieci zastanawiają się nad sprawami ludzi dorosłych, czy są w pełni świadome rzeczywistości, która je otacza?
Krótki tekst Myśli i lęki małego człowieka daje nam odpowiedź na te pytania. Autorka wchodzi w psychikę 11-letniego chłopca, którego rodzice oddali do domu dziecka i opisuje świat z jego perspektywy. Posługuje się przy tym formą pamiętnika. Szczery, bezpretensjonalny język przybliża nas do świata dzieci. Dzieci porzuconych, niekochanych, bitych. A one potrzebują tylko prostych uczuć: przyjaźni, szacunku, zaufania, miłości. Zadają proste pytania, na które nie ma łatwych odpowiedzi.
Dzięki lekturze wrócimy się do naszego dzieciństwa, zastanowimy nad sprawami, które nas kiedyś bolały i spojrzymy z większą empatią na małe istoty, które mądrością życiowa przerastają niejednego dorosłego.
Epitafium to druga część tryptyku, powstającego na przestrzeni kilkunastu lat. Opowiada o życiu jej głównego bohatera ? Krzysztofa Goldberga, druga część cyklu różni się jednak od pierwszej, zatytułowanej Poza konfesjonałem zarówno w warstwie językowej, jak i pod względem kompozycji. W pierwszej części mieliśmy do czynienia z narracją głównego bohatera, w drugiej oprócz słów Krzysztofa Czytelnik poznaje również punkt widzenia jego partnerki Anny. Dodatkowo pojawia się tu jeszcze jeden opowiadacz, przytaczający w trzeciej osobie dialogi bohaterów. Dzięki temu ukazane są dwa światy wewnętrzne, kobiety i mężczyzny, i zyskujemy pełniejszy wgląd w główny problem, prezentowany na kartach książki: dlaczego dwoje kochających się ludzi nie może spotkać się ze sobą ? gdzieś w połowie drogi ? i wyjść naprzeciw swoim pragnieniom i wzajemnym oczekiwaniom?
Każdy, kto choć raz w swoim życiu kochał, z powodzeniem odnajdzie się w świecie Anny i Krzysztofa. Zachęcamy także do potraktowania tej opowieści jako swoistego poradnika psychologicznego, dzięki któremu może uda się spojrzeć na ten szczególny przypadek relacji międzyludzkich, jakim jest związek erotyczny, z większym niż zwykle dystansem.
„QUO VADIS OPUS DEI?” to książka która zawiera fragmenty z książki Bronisławy Markowskiej „Podyktowane” oraz wybór późniejszych fragmentów z dzienniczka Weroniki Kuciel.
Znajdziecie tutaj wypowiedzi Pana Jezusa, podyktowane Weronice od grudnia 2009 roku. Pan Jezus za jej posłannictwem namawia nas do modlitwy, a zwłaszcza do odmawiania różańca. Pokazuje nam jak powinna wyglądać miłość i przyjaźń między ludźmi. Znajdziecie tutaj również modlitwy, kazania, wiersze dyktowane przez Syna Boga, ale również przez inne osoby, które dawno od nas odeszły np. Jana Kochanowskiego, Homera, Cypriana Kamila Norwida, Adama Mickiewicza czy Williama Shakespeare'a.
milia, trzydziestoletnia wdowa z trojgiem dzieci, przyjeżdża do odziedziczonej po rodzicach leśniczówki. Musi na nowo poukładać swój świat. Zadanie to niełatwe, zwłaszcza że postanowiła poszukać szczęścia w kompletnie obcym dla siebie otoczeniu. Jednak już pierwszego wieczoru wyraźnie czuje magię tego niesamowitego miejsca, obcość ustępuje bliskości, strach przed nowym i nieznanym ulatuje, a duszę ogarnia nieziemski spokój. Dom promieniuje tajemniczą, ale pozytywną aurą. Dzięki temu Emilia będzie w stanie nie tylko zmierzyć się teraźniejszością, lecz także ze swoją przeszłością - bolesną i traumatyczną, pozwalającą jednak odnaleźć własną tożsamość. Debiutancka powieść Ewy Formelli to pełna ciepła opowieść o niezwykłym miejscu i niezwykłych ludziach, o potrzebie domu w niematerialnym wymiarze, o wielkiej przyjaźni, miłości i trudnych wyborach.
Kolejną publikację opowiadającą o losach lekarzy zwierząt i ukazującą ich starania o wolną, niepodległą Polskę pragnę rozpocząć listem Ministra Andrzeja Przewoźnika ? Sekretarza Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, datowanym na 9 IV 2010 r., to znaczy napisanym na dzień przed pamiętną katastrofą samolotu prezydenckiego w Smoleńsku w 2010 r., który autor otrzymał kilka dni po tym wypadku Andrzej Przewoźnik zginął wraz z pozostałymi pasażerami i załogą tego lotu.
Idąc po górach to studium przypadków i nieprawdopodobieństw. Śledząc losy Jurka - bohatera charakterystycznego, wręcz ekscentrycznego.
Autor pokazuje nam, jak niewiele trzeba - nieopatrznego słowa wypowiedzianego na kacu czy też wejścia do nie tego baru co trzeba - aby życie zmieniło kierunek o 180 stopni.
Latarnie umarłych to klimatyczny kryminał, który wciąga już od pierwszych stron.Wiosną 1900 roku do dawnej stolicy Polski - Krakowa przyjeżdża zagadkowy mężczyzna - Witold Korczyński. Ma ze sobą listy, które zapowiadają zbrodnię. Jego śladem podąża inny, równie tajemniczy człowiek. Obserwuje on jego każdy ruch. W tym samym czasie rozpoczyna się prywatne śledztwo...To fantastyczna książka, od której trudno się oderwać. Powieść czyta się szybko, a jej lektura na dłużej pozostaje w pamięci. Zaletami tego kryminału są: dobrze skonstruowani bohaterowie oraz opisy Krakowa z przełomu wieków. Dodatkowym atutem jest interesująca okładka zapewnione przez Warszawską Firmę Wydawniczą.
Kraków. Oliwier ? piękny dwudziestoletni. Mieszka samotnie, a utrzymuje go matka zajęta karierą we Włoszech. Świat należy do niego. Bohater wiedzie życie, w którym tonie w ekscesach alkoholowych, narkotycznych i erotycznych. Kaca da się wytrzymać. Gorzej znieść monotonię codziennych przyjemności. Lekarstwo? Kolejne imprezy, dziewczyny, rozkosze życia. Robi się coraz duszniej i ciężej w tym życiu tak obfitującym w przyjemności, a jednak samotnym. Czy współczesny bohater ma szansę dorosnąć? Czy będzie w stanie zmierzyć się z samym sobą? Jak przyjmie ciosy, które szykuje mu los? Może i dla niego istnieje iskierka nadziei? Ale miłość, takie słowo?
„Darkańskie opowieści” to debiutancki zbiór opowiadań Anny Marii Rękoś.
Opowiadania inspirowane między innymi twórczością Edgara Allana Poego przeniosą czytelnika gdzieś na granicę światów – tego realnego, namacalnego i tego metafizycznego, w który nie wszyscy wierzą. Oniryczna atmosfera, oryginalni bohaterowie i plastyczne, sugestywne opisy niezaprzeczalnie stanowią wartość same w sobie, jednak często są tylko tłem dla głębszego przesłania, nad którym warto zatrzymać się na dłużej.
Literatura upodobała sobie stawanie w cieniu Lucyfera. Podpisywano cyrografy, sprzedając duszę diabłu w zamian za wieczną młodość, twórcze natchnienie bądź ogólnie pojęte szczęście. Chyba nigdy jednak nie zdarzyło się, aby zły w powieści obalał obrosłe wokół siebie mity! Czarny Kot Jarosława Zarębskiego jest traktatem o szatanie a rebours. To przewrotna historia, niedająca się łatwo zaszufladkować. Jak zmieni się życie zrezygnowanego pracownika dużej firmy, gdy pewnego dnia spotka Czarnego Kota? Chciałoby się rzec, że będzie to odmiana iście szatańska. W tej książce diabeł mówi dobranoc!
Niezwykłe losy Wiktora, bohatera książki Wszystko, co było - jest, splatają się z dziejami powojennej Polski. Wydawać by się mogło, że po dzieciństwie spędzonym na Syberii nic gorszego nie może go już spotkać, a jednak zły los jakby się na niego uwziął. Ojca, który zginął w Katyniu, Wiktor zupełnie nie pamięta, teraz zaś umiera także jego matka i chłopiec trafia do domu dziecka. Na szczęście spotyka tam mądrych opiekunów, którzy potrafią stać się dla swoich wychowanków prawdziwą życiową busolą.
Szczęśliwe spotkanie w Barcelonie i próby organizowania wspólnego życia w zwykłym polskim mieście. A wkrótce już tylko samotne próby poradzenia sobie z własnymi uczuciami. Swoista terapia przez pisanie, jaką podejmuje bohaterka, to jednocześnie okazja do ponownego postawienia sobie najważniejszych pytań. Zielone oczy Mariny podejmują jeden z głównych tematów literatury, jednak w oryginalnym, wciąż rzadkim w naszej literaturze wydaniu ? miłości między kobietami. To powieść o zmaganiach z uczuciami, z językiem, jakim o nich mówimy, wreszcie z tęsknotą i samotnością.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
