To już szósta książka z cyklu ?Podyktowane?. Zdążyłeś się więc Czytelniku zorientować i przekonać, że to nie ja jestem autorem tych książek, ani nawet Weronika, choć wszystkie teksty i wiersze powstają w jej wyobraźni i przez nią są zapisywane. To Bóg, nasz Stwórca, przez serce, czyli duszę, świadomość, wyobraźnię i ręce Judyty przekazuje Ci swoje Słowo, abyś odkrył swoje powołanie i odnalazł swoje najodpowiedniejsze miejsce u boku Boga.
Po zakończeniu cyklu przekazów do księży, zebranych w książce ?Pouczenia kapłańskie?, Pan Jezus 12.06.2012 roku rozpoczął dyktowanie Judycie orędzia do całej ludzkości. Na bazie słownictwa z Księgi Rodzaju, o stworzeniu Adama i Ewy, z uwzględnieniem całej dotychczasowej wiedzy ludzkości, Pan Jezus wyjaśnia genezę i cel stworzenia ludzi. Informuje o przyczynach cierpień i nieszczęść, jako konsekwencji dokonanych przez ludzi wyborów. Wyjaśnia teorię ewolucji Darwina, włączając ją w teorię kreacjonizmu. Przede wszystkim, jak we wszystkich dotychczasowych książkach z tego cyklu, robi z etyki, uzasadniając nadane ludziom przykazania prawami psychologii dobrem zarówno każdego człowieka, jak i całej ludzkości.
Szymon Kuciel
Odmówiłam Tajemnice Radosne i Koronkę do Krwi Pana Jezusa za Janusza. Pan Jezus powiedział potem: ?Dziecko moje Patryk Geryl ma rację, katastrofa kosmiczna jest nieunikniona. Ma rację, co do okresowych zmian namagnesowania Słońca. Prawidłowo opisuje to, co będzie się działo i co spowoduje katastrofę na Ziemi. Nie wie tylko, że Majowie popełnili błąd w obliczeniach. Nie stanie się to w czasie przechodzenia Wenus na tle gwiazdozbioru Oriona. Majowie, chcąc obliczyć czas następnej katastrofy, byli tak samo zadufani w sobie, jak budowniczowie Wieży Babel i dlatego nie było im dane wyliczyć dokładnego czasu. To Moja Opatrzność tak dla was zaplanowała. Katastrofa nie nastąpi w 2012 roku, lecz trochę później. Najpierw będzie małe zlodowacenie, a dopiero potem Słońce wejdzie w taką strefę waszej galaktyki, że nastąpi gwałtowne przebiegunowanie. Katastrofa będzie straszna, taka jak ją opisuje Patryk Geryl. Ale on sam się załamie, gdy w 2012 roku nic się nie stanie. Chcę, moje dziecko, żebyś mu wtedy przesłała te dzisiejsze notatki. Chcę, żeby wiedział, że Majowie popełnili błąd w obliczeniach z Ręki Mojej Opatrzności. Bo to Moja Opatrzność w ten sposób chciała ludziom dać czas na przygotowanie się do tego kataklizmu. Przygotowanie, które powinno polegać na zupełnym i ufnym poddaństwie Mnie, jako Królowi. Patryk Geryl dobrze zdaje sobie sprawę, jak marne są szanse jego przygotowań do przetrwania w takich okolicznościach katastrofy kosmicznej. To tylko Ja swoją Bożą Mocą mogę ograniczyć obszar zniszczeń, mogę uchronić poszczególnych ludzi od śmierci. A uchronię tych, którzy Mnie się poddadzą i Mi będą całkowicie wierni. Od tego, ilu będzie takich ludzi, zależeć będzie obszar pozostawionej bez zniszczeń ziemi. Ale nawrócić trzeba się jak najszybciej, już teraz, bo czasu jest niewiele, moje dziecko. Patryk Geryl przecież wie, że z poprzednich katastrof tego typu ocaleli ludzie wierzący w Boga, choć ich wiara nie była wiarą we Mnie, czyli Objawionego Boga, ale to nie ich wina. Wierzyli tak, jak umieli, ale wierzyli gorąco, i tylko ci ocaleli. Widać to po budowlach Świątyń, w których Patryk odkrywał swoje znaleziska archeologiczne.
Chcę, abyś, gdy przejdzie rok 2012, napisała do Patryka Moje słowa: Katastrofa nastąpi, ale przygotować się do niej trzeba w inny sposób. Synu, doceniam twoje zaangażowanie w ratowanie ludzkości, ale proszę cię teraz o wielkie zaangażowanie się w sprawy wiary. W sprawy prawdziwej wiary w Boga, bo tylko On może uratować ludzkość?.
Więc kochajcie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem. Nie bójcie się miłości wzajemnej, bo Miłość jest z Boga, a kto trwa w Miłości, ten trwa w Bogu, który jest Światłem i oświeca każdego człowieka. Oświeca jego drogę życia, aby nie zbłądził i aby trafił do domu Mego Ojca Niebieskiego. Trwajcie więc w Miłości Mojej, a Ja będę wam błogosławił. Będę błogosławił, abyście byli w stanie być wierni w tych małych sprawach, którymi są zwykłe ludzkie miłości. Gdy będziecie Mi wierni w tych zwykłych miłościach, w realizowaniu tych zwykłych, prostych miłości braterskich, które stawiam przed wami, to powołam was do wielkich spraw. Do ratowania ludzkości przed totalitaryzmem jeszcze większym niż totalitaryzm Hitlera i Stalina razem wziętych. A totalitaryzm ten nadchodzi i już stoi u drzwi świata. Potrzebuję ludzi do walki o istnienie człowieka, ale potrzebuję ludzi wiernych, mężnych, zahartowanych w trudach walki. Bo ten, który podejmie to powołanie, nie może się ugiąć, nie może się poddać, nie może skapitulować. Wszystkim błogosławię i kocham.
Bez ognia ludzie prawdopodobnie wyginęliby do tej pory, albo tylko walczyli z małpami o miejsce na drzewie. Analogicznie jest z miłością. Jest dobrem o większym znaczeniu dla ludzkości niż ogień. Ludzie osiągnęli już taki poziom rozwoju cywilizacyjno-technicznego, że bez miłości doprowadzą się do samozagłady.
Tak jak w posługiwaniu się ogniem potrzebna była wiedza, aby uniknąć bólu i strat, tak i w niezbędnym dla rozwoju ludzkości przyswojeniu i zastosowaniu miłości potrzebna jest wiedza o niej, aby jak najszybciej przyniosła dobre, a nie złe, owoce. Przyswojeniu tej wiedzy podporządkowany jest scenariusz tej sztuki teatralnej, do której, wraz z Weroniką i innymi aktorami, zostaliśmy powołani przez Pana Jezusa od urodzenia, a nawet wcześniej; cały zaś cykl ?Podyktowane? jest próbą przekazania tejże wiedzy wszystkim ludziom.
Szymon Kuciel
DRUGA KSIĄŻKA Z CYKLU "PODYKTOWANE"
To Bóg sam był tą Radością,
pośrodku nas stał Miłością!
Bo Boża to Geometria,
gdy Pan Bóg kształty prześwietla.
Gdy Bóg jest w środek wpisany,
uleczy nam wszelkie rany.
Trójkąt, wielobok, czy kwadrat,
z Bogiem jest przyjaźń – bez wad.
Jak Ja was umiłowałem,
wy czyńcie sobie nawzajem.
Ja zaś przemienię wspólnoty
w Latarnie Mojej roboty.
I drogowskazem będziecie,
szalupą Mą w fal odmęcie.
Rozbitków z życiowej toni
wasz przykład nieraz obroni.
Błogosławię tej pracy, którą dla Mojego Dzieła wykonujecie. Błogosławię wspólnocie, która się powoli tworzy, wspólnocie serc, wspólnocie miłości. Wspólnocie takiej, jakie były za pierwszych Chrześcijan. Pragnę, aby takich wspólnot było jak najwięcej. Pragnę, aby takie wspólnoty budowały Królestwo Boże na Ziemi. I błogosławię. Wszystkim błogosławię.
„QUO VADIS OPUS DEI?” to książka która zawiera fragmenty z książki Bronisławy Markowskiej „Podyktowane” oraz wybór późniejszych fragmentów z dzienniczka Weroniki Kuciel.
Znajdziecie tutaj wypowiedzi Pana Jezusa, podyktowane Weronice od grudnia 2009 roku. Pan Jezus za jej posłannictwem namawia nas do modlitwy, a zwłaszcza do odmawiania różańca. Pokazuje nam jak powinna wyglądać miłość i przyjaźń między ludźmi. Znajdziecie tutaj również modlitwy, kazania, wiersze dyktowane przez Syna Boga, ale również przez inne osoby, które dawno od nas odeszły np. Jana Kochanowskiego, Homera, Cypriana Kamila Norwida, Adama Mickiewicza czy Williama Shakespeare'a.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
