Mężczyznę łatwo zranić, ponieważ musi odgrywać rolę, której grać nie jest w stanie. Rola, której my, mężczyźni, nie potrafimy dobrze odgrywać, to przynależność do płci mocnej. Wysilamy się i wytężamy, lecz mimo to nasz występ nie jest za bardzo wiarygodny. Gdy jesteśmy młodzi, możemy mieć złudzenia co do siebie, ale później w małżeństwie stwierdzamy, że nie potrafimy zasłużyć na pożądane przez nas oklaski za nasze starania i wysiłki. Mądra kobieta nie da się zwieść projekcją męskich ambicji, lecz zwyczajnie pragnie, by jej mąż był po prostu sympatyczną ludzką istotą, a nie jakimś rodzajem supermana.Jak można właściwie wytłumaczyć wielką podatność mężczyzny na wewnętrzne zranienie? Czy nie powinien on jako mężczyzna mieć dość siły i odwagi, by po prostu być tym, kim jest w rzeczywistości? Dlaczego tak trudno jest mu zaakceptować siebie jako kogoś, kto ma prawo czuć się niepewny i niekompetentny, bezradny i pełen lęku, niepotrzebny czy sfrustrowany? Przecież w społecznym wyobrażeniu do męskich cech należy odważne stawianie czoła rzeczywistości i nazywanie rzeczy po imieniu. Problem polega na tym, że rzeczywistość nie odpowiada stworzonemu przez świat obrazowi Mężczyzny (przez duże M).Ten rozdźwięk między naszymi marzeniami a rzeczywistą naszymi kwalifikacjami do pełnienia ról, jakich oczekują od nas kobiety, sprawia, że my, mężczyźni, czujemy się niepewnie. To z kolei przeszkadza nam żyć w zgodzie ze sobą. Tak jak mamy skłonność do niezauważania naszych żon i ich potrzeb, tak samo rozmijamy się sami ze sobą. Kobieta szuka mężczyzny, który jej potrzebuje, który będzie spragniony tego, co ona może mu ofiarować i który wręcz cieszy się, że jest stroną otrzymującą. Jeśli jednak mężczyzna ustawi się w roli wielkiego dawcy i będzie sądzić, że skoro jest mężczyzną, jest samowystarczalny pokazuje tylko, że jest mężczyzną niekompetentnym. To właśnie ten rozdźwięk między naszymi marzeniami a rzeczywistą rolą sprawia, że my, mężczyźni czujemy się niepewnie.
W książce Ateizm zabija Barak Lurie ujawnia tragizm świata bez Boga. W przeciwieństwie do wszechobecnej medialnej mantry próbującej nas przekonać, że ludzie wyznający wiarę w Boga są odpowiedzialni za większą liczbę ofiar śmiertelnych niż jakiekolwiek kataklizmy, które kiedykolwiek nawiedziły ziemię, to tak naprawdę właśnie usunięcie Boga z człowieczego myślenia skutkuje zatrważającą skalą popełnionych mordów i ludobójstw. Od czasów rewolucji francuskiej, kiedy to ateizm po raz pierwszy sięgnął po władzę, nie zajmuje się niczym innym jak tylko zabijaniem. Przede wszystkim zabija swoją ideologią, którą jest progresywizm, eugenika, faszyzm i komunizm. Lurie dowodzi, że to bezbożność leżąca u podstaw każdej z tych ideologii pozbawiła życia setki milionów ludzi.
Ateizm nie tylko unicestwia życie. Unicestwia także wszelkie dążenia, wolną wolę, piękno, współczucie, kreatywność, więź z przeszłością i przyszłością, a przede wszystkim samą wolność. Ateizm oferuje jedynie chaos i destrukcję.
Obecnie świat koncentrując się na radykalnym islamie, jest skłonny traktować go jako największe zagrożenie dla naszej cywilizacji. I chociaż jest on przerażający, to jednak bez wątpienia największymi wrogami ludzkości są bierność i brak poczucia własnej tożsamości. Przecież to nic innego jak nasza wola walki i potrzeba wypełnienia misji pokonały horror faszyzmu i komunizmu. Dlatego właśnie musimy przeciwstawiać się zalewowi ateizmu w każdej jego postaci. Bóg dał nam wolność. Bóg dał nam także poczucie celu, które prowadzi nas ku zdrowej cywilizacji. Jeśli ich zabraknie, nie będzie o co walczyć. Barak Lurie stwierdza, że brak zaufania Bogu jest największym zagrożeniem ludzkości. Dlaczego tak uważa? Ponieważ bezbożność nigdy niczego nie zbudowała, a jedynym co potrafi, jest niszczenie wszystkiego na swojej drodze z siłą tornada.
Pożary wybuchały i dalej będą wybuchać. Jak zawsze znajdą się wrogowie dążący do zniszczenia naszej cywilizacji. Jeśli jednak nie będziemy utrzymywać w każdym mieście placówek straży pożarnej i jej dzielnych załóg biegłych w regułach postępowania z żywiołem, to pożary te w końcu nas pochłoną. Podobnie ma się rzecz z przerażającymi, agresywnymi ideologiami. Jedynym ratunkiem jest odpowiednie przygotowanie się do stawienia im czoła. Dlatego Bóg zawsze powinien pozostawać w centrum naszego myślenia i kultury.
To najlepsza książka, jaką czytałam na temat wychowania dzieci. Autor psycholog dziecięcy, psychoterapeuta, a równocześnie ojciec pięciorga dzieci świetnie rozumie zarówno problemy dzieci, jak i problemy rodziców. Z jednakowym też ciepłem odnosi się do obydwu stron.Jako rodzice bardzo troszczymy się o potrzeby materialne naszych dzieci, dbamy, by były zdrowe, by dobrze się uczyły i osiągały sukcesy. Staramy się nauczyć je dyscypliny i posłuszeństwa. Ross Campbell zwraca jednak uwagę na potrzeby emocjonalne małych ludzi i zachęca do postawienia sobie pytania CZY MOJE DZIECKO JEST SZCZĘŚLIWE? Pokazuje, że szczęśliwe dziecko rośnie prosto i zdrowo psychicznie, osiąga sukcesy na miarę swoich możliwości i nie stwarza trudności ani sobie ani rodzicom. A dzieci są szczęśliwe tylko wtedy, gdy czują się kochane przez rodziców. Stają się też zdyscyplinowane, bowiem do karności nie wdraża się karami, lecz miłością.Proszę się nie obawiać. Lektura tej książki nie wpędza w poczucie winy za popełnione błędy wychowawcze i nie napełnia obawami, czy jesteśmy rodzicami toksycznymi. Autor daje nam prawo do popełniania błędów, a co ważniejsze, udowadnia, że można je naprawić. Dowiemy się nie tylko CO robić, żeby dziecko czuło się szczęśliwe, ale także KIEDY i JAK to robić.Jeżeli w relacjach rodzinnych postawimy na miłość wychowanie dzieci z trudnego obowiązku może zmienić się w pasjonujące doświadczenie i źródło satysfakcji dla obydwu stron.
Przyjaźń jest cennym skarbem w życiu każdego człowieka, źródłem radości i wsparcia w wielu chwilach. Z poradnika czytelnik dowie się, jak pielęgnować przyjaźń, zachowując przy tym szacunek dla drugiego człowieka i samego siebie.Autor poradnika Sztuka przyjaźni w zrozumiały sposób wyjaśnia, jak otworzyć się na bliskie relacje z drugim człowiekiem i sprawić, aby otaczali nas ludzie, na których możemy polegać. Alan Loy McGinnis wykorzystuje swoje doświadczenie psychologa i psychoterapeuty, powołuje się na koncepcje psychologiczne, prezentuje je w sposób klarowny i popiera przykładami z życia historycznych postaci. Porusza także temat asertywności, przyjaźni w relacji miłosnej, pielęgnowania bliskości między partnerami oraz utrzymania satysfakcjonującego związku.Książkę tę można polecić osobom, które chcą polepszyć swoje kontakty z bliskimi, poznać psychologiczne zjawiska, obecne w relacjach międzyludzkich i wykorzystać je do odnalezienia satysfakcji i spełnienia zarówno w przyjaźni, jak i miłości.
Ta książka jest błyskotliwą refleksją nad sposobem, w jaki dzisiejszy świat prowadzi działalność gospodarczą. Ludzie biznesu inwestują uzyskiwane dochody w rozwój swoich firm, tak aby IPO (pierwsza publiczna oferta akcji spółki na giełdzie) było jak najatrakcyjniejsze. Zarobione pieniądze przeznaczają na rozliczne plany inwestycyjne mające zapewnić im bezpieczeństwo finansowe na emeryturze. Jednocześnie gołym okiem widać szybko rosnącą przepaść między biednymi a bogatymi, podczas gdy dobroczynność pozostaje ciągle na niezmienionym poziomie (czyli relatywnie maleje). Czy zatem gromadzenie majątku jest najważniejszym celem każdego biznesu? Czy świat staje się lepszy przez rozwój korporacyjnej koncentracji kapitału? Czemu tak naprawdę powinien służyć rozwój ludzkiej przedsiębiorczości? Szukając odpowiedzi na te pytania, Ken Blanchard i S. Truett Cathy zapraszają nas w podróż z fascynującym spojrzeniem na zagadnienia biznesu, rodziny i osobistego życia, która może na zawsze zmienić definicję prawdziwego sukcesu.
W Wieczerniku, na kilka dni przed ukrzyżowaniem, Jezus powiedział swoim uczniom: A kiedy będziecie doświadczać nienawiści ze strony świata, pamiętajcie, że on wcześniej niż was znienawidził również mnie. (J 15,18 NPD)Nienawiść do Chrystusa jest powodem prześladowań chrześcijan, niezależnie od formy, jaką przybierają. Chrześcijanie są dzisiaj nienawidzeni przez swych współrodaków z powodu wiary w nadprzyrodzonego Jezusa mimo że postać Jezusa w filmach i muzyce lub symbolika z Nim związana umieszczana na biżuterii noszonej na szyi, a nawet na tatuażach, stała się swojego rodzaju modą. Poza atakami z powodu wiary w Jezusa spotykamy się też z atakami na Biblię, lokalne kościoły i misje ewangelizacyjne, które one realizują. Z każdym dniem prześladowania przybierają na sile.Jak my, chrześcijanie, reagujemy na tę sytuację? Czy paraliżuje nas strach i tracimy energię do angażowania się w dobre dzieła? Czy pomagamy innym braciom i siostrom w wierze, którzy znaleźli się w huraganie prześladowań lub żyją w zgliszczach po przejściu takiej burzy? Czy uciekamy przed nadchodzącym tornadem prześladowań, próbując się ukryć? Czy stajemy werbalnie i fizycznie w obronie prześladowanych, walcząc i reagując słusznym oburzeniem, starając się zmienić system, który jest poza naszą kontrolą? Czy uśmiechamy się z rozrzewnieniem i mówimy: Sprawy muszą się pogorszyć, zanim Jezus Chrystus, nasz PAN, przyjdzie ponownie na Ziemię jako Król królów i PAN Panów? Prześladowanie jest dobre, bo oddziela owce od kozłów. Pozwala też wzrastać lokalnym kościołom, więc nie martw się, bądź szczęśliwy, wszystko będzie dobrze!?Takie podejście nie jest ani biblijne, ani realistyczne. Opierając się na obserwacjach chrześcijan w krajach, gdzie zmuszeni byli przetrwać prześladowania lub obecnie ich doświadczają musimy przygotować się intelektualnie, praktycznie i duchowo na dzisiejsze burze, a także na te huragany prześladowań, które dopiero nadejdą.Książka przedstawia świadectwa chrześcijan żyjących w krajach lub regionach, w których kościoły są prześladowane; świadectwa, którymi dzielą się z nami, ludźmi żyjącymi jeszcze w stopniowo kurczącym się wolnym świecie.Wierzymy, że biblijne zasady, które można odnaleźć w ich świadectwach, są zarodkami duchowego odnowienia każdego społeczeństwa i kultury. W czasie burz podobnie jak oni, my także wiele dowiemy się o Jezusie i to On jest centralną postacią tej książki.
Kim dla Ciebie jest Jezus Chrystus? Ja przyzwyczaiłam się, że Jezus to postać historyczna, temat niedzielnego kazania albo główny bohater kreskówki dla dzieci, którą w święta puszczają w telewizji. No i jeszcze w okolicach grudnia kojarzy mi się z dzidziusiem z kartki bożonarodzeniowej, który mimo mijających lat jakoś o dziwo nie wyrasta z pieluch. Taki Jezus jest dla nas wygodny, bezpieczny, przewidywalny i mający niewiele wspólnego z naszą codziennością. Nikogo nie gorszy, nie szokuje. W oczach świata wiara w takiego Jezusa oraz w zbawienie jest głupstwem, czymś pozbawionym sensu.
Ale co, jeżeli On jest kimś innym niż Jego obraz, który w moim umyśle i sercu stworzyła kultura, telewizja, moje doświadczenia? Co, jeżeli Jezus dziś przyszedłby do mojego kościoła i wcale nie stanąłby na ambonie, ale przyniósłby na przykład kij baseballowy i zaczął wywracać ławki czy krzesła? Taki Jezus byłby dla mnie szokujący. Co prawda w naszych kościołach nie sprzedajemy gołębi, ale chyba wielu z nas musi przyznać, że podczas niedzielnego nabożeństwa więcej w naszych głowach kalkulacji, handlu i przeliczeń niż modlitwy. Jakbym się zachowała, gdyby w niedzielę podszedł do mnie Jezus i bez pardonu wywrócił moje krzesło? Czy dla takiego Jezusa byłoby w ogóle miejsce w moim kościele, w moim życiu, a nawet w wyobraźni?
Postanowiłam zająć się tym tematem i zastanowić, jaki obraz Boga noszę w myślach, nawet gdyby okazał się on inny od tego, który jest w Biblii. Mam nadzieję, że w ten sposób uda mi się samą siebie i Ciebie, drogi Czytelniku, skłonić do refleksji nad tym, w co lub w kogo wierzysz – albo nie wierzysz.
Jeśli jesteś singlem, lecz myślisz już o żonie, idziesz w dobrym kierunku. Na tym świecie łatwiej jest dwojgu niż jednej osobie. Nawet w Biblii jest o tym napisane (por. Koh 4,9-11). Pamiętaj jednak, że pomysł, iż gdzieś istnieje jakaś jedna „szczególna osoba”, która ma stanowić twoje dopełnienie, wcale nie pochodzi od Boga, lecz jest mitem wynikającym ze świeckiego pojęcia „bratniej duszy”. Pismo św. w żadnym miejscu nie naucza, by szukać tej „jednej jedynej”. Zamiast tego używa pojęć: „ZNALEŹĆ” i „WZIĄĆ ZA ŻONĘ”. Małżeństwo jest więc WYBOREM, do którego potrzebna jest mądrość i aktywność.
Komplet 6 płyt DVDUzależnienie Pole minowe Trawa Amfetamina Dopalacze Sztuka wyboruNudne filmiki o narkotykach to projekt skierowany do młodzieży. Został on zrealizowany w myśl zasady bawi i uczy. Współczesna młodzież żyje w świecie natłoku przekazu multimedialnego, co sprawia, że coraz trudniej jest zdobyć uwagę młodych ludzi, gdy chce się im przekazać poważne treści. Postanowiliśmy zmierzyć się z tymi problemami komunikacyjnymi poprzez stworzenie serii krótkich, zabawnych filmów, które w sposób jasny, zwięzły i ciekawy ukazują fakty dotyczące zagrożeń związanych z używaniem środków psychoaktywnych i konsekwencjami takiego postępowania. Film został tak skonstruowany, by być dobrą podstawą do dyskusji z młodzieżą w szkole.
Poprzednie wydanie tej książki ukazało się pod tytułem Sztuka bycia razem.Choć dla wielu osób jest to trudne do przyjęcia, najbardziej typową potrzebą słabej płci jest potrzeba czucia się bezpieczną. Fundamentalnym pragnieniem mężczyzny jest z kolei: otrzymywać czułość i oznaki pełnego przywiązania ze strony kobiety. Popatrzmy bliżej na te dwa rodzaje oczekiwań. Kobieca potrzeba bezpieczeństwa nie ogranicza się do dobrobytu materialnego. Konieczna jest tu raczej głęboka świadomość faktu, że jest się gorąco kochaną. Żona chce wiedzieć, że mąż troszczy się o nią, oraz że jest wystarczająco silny, aby zapewnić jej opiekę. Mężczyzna musi więc okazać się kimś takim, na kim spokojnie będzie można polegać. Podświadomie kobieta często sprawdza, czy istotnie jej partner jest tak silny, jak ona tego pragnie.Tymczasem on potrzebuje przede wszystkim czułości. Są mężowie, którzy czują się zmieszani widocznymi objawami okazywania im uczuć. A jednak zawsze szukają ciepła, delikatności, przywiązania, czasami nawet bardzo desperacko. Oczywiście różne osoby mogą zaakceptować różne formy zewnętrzne, w jakich ta czułość może im być przekazana. Nie wszyscy będą jednakowo otwarci na bezpośrednio ofiarowaną im miłość.
Wierny treściowo i łatwy do zrozumienia przekład w mistrzowskiej interpretacji Andrzeja Seweryna z piękną muzyką Rafała Gorączkowskiego.
Nowy przekład dynamiczny Księgi Psalmów należy do najlepszych w języku polskim. Jego wielką zaletą jest jasność komunikacyjna oraz nie tylko naturalny i poprawny, ale także poetycki, artystyczny a równocześnie niekoturnowy styl. Mamy tutaj do czynienia z bardzo dobrym ekwiwalentem oryginału.
prof. zw. dr hab. Andrzej Zaborski
Instytut Orientalistyki
Uniwersytet Jagielloński
Wydawcy nowego przekładu dynamicznego Księgi Psalmów z dużym powodzeniem udało się odnaleźć swego rodzaju modus vivendi pomiędzy dostojeństwem należnym księdze natchnionej, a koniecznością zachowania wierności względem pierwotnego przekazu psalmodii biblijnej, z jednoczesną dbałością o jego artyzm i dzisiejszą komunikatywność. Pod tym względem nowy przekład Psalmów zdołał uniknąć rozwiązań nazbyt eksperymentalnych, podtrzymując wiele cech charakterystycznych dla polszczyzny psałterzowo-biblijnej, jak też uchronił się przed sięganiem do tych zasobów współczesnego języka polskiego, które nader często „skażone” są zbytnią potocznością i kolokwialnością.
prof. dr hab. Stanisław Koziara
Katedra Lingwistyki Kulturowej
i Komunikacji Społecznej
Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie
Jeśli jesteś typowym przedstawicielem płci męskiej, to z pewnością troszczysz się o swój samochód, regularnie sprawdzając jego stan, aby mógł służyć ci jak najdłużej. Prawdopodobnie jesteś również mistrzem w oglądaniu telewizji, czemu potrafisz poświęcić całą swoją uwagę. Jednak dość rzadko jesteś w podobny sposób skupiony na kobiecie, którą wybrałeś sobie na całe życie. Założę się, że jako typowy facet z pewnością uważasz się za całkiem dobrego męża. Może nie jesteś doskonały, ale niewątpliwie kochasz swoją żonę i jesteś jej oddany. Dlaczego więc czasem masz wrażenie, że nie udaje ci się jej uszczęśliwić?
Być może już nie pamiętasz, ale kiedy stałeś przed ołtarzem, powiedziałeś coś w stylu: „Obiecuję, że będę cię kochał i szanował w chorobie i zdrowiu, w bogactwie i biedzie, na dobre i złe, dopóki śmierć nas nie rozłączy”. Okazuje się, że „dopóki śmierć nas nie rozłączy” może trwać bardzo długo, a być kochającym i szanującym żonę mężem każdego dnia od rana do wieczora to nie bułka z masłem. Tak naprawdę w większości przypadków jest to prawie niemożliwe. Nie wspomnę już o tym, że mieszkanie z inną osobą (co zazwyczaj oznacza wspólne łóżko i łazienkę) dało popalić niejednemu twardzielowi.
Na szczęście większość problemów małżeńskich można bardzo łatwo rozwiązać, o czym mówi ta książeczka. Prostym sposobem na to, by twoja żona poczuła się szczęśliwa, jest traktowanie jej w taki sposób, jak traktujesz swoje auto, telewizor, pudło z narzędziami czy swoją ukochaną czapkę z daszkiem. Ten poradnik z pewnością spodoba ci się, gdyż nie będzie namawiał cię do żadnych zmian czy ekstra wysiłku. Wystarczy, byś przestał traktować swoją żonę jak stary, wysłużony fotel, a bardziej jak to, co kochasz i otaczasz szczególną pieczołowitością. Jeśli potraktujesz swą żonę jak cenny skarb, to i ona chętnie odwzajemni się tobie całym swoim bogactwem. To naprawdę jest bardzo proste.
Wiele razy miałem do czynienia z ludźmi, których dotknęły negatywne konsekwencje głupich słów lub czynów popełnionych wobec swych współmałżonków. Zdesperowani, pytają mnie: Co mam teraz zrobić?. Moja odpowiedź jest niezmienna: Nie bądź osłem!. To naprawdę żadna filozofia! Jeśli traktujesz kogoś źle, efekty tego również będą złe.W poprzednich książkach często próbowałem dowieść, że kluczem do udanego związku są dwa proste słowa: Bądź miły. Czasem jednak, by trafić do większej liczby ludzi, trzeba przekazać coś bez owijania w bawełnę. Dlatego być może na stronach tej książki dostrzeżesz odrobinę siebie. Jeśli tak, nie denerwuj się, gdyż koncepcją tej książki jest to, by dla każdego z nas stała się lustrem. Lustra są bardzo użyteczne, gdyż ukazują nam prawdę, jak rzeczywiście wyglądamy. Jeżeli wyglądamy paskudnie, lustro nam to pokaże, a wtedy będziemy mogli coś z tym uczynić. Ponieważ nikt nie jest doskonały, spójrz uważnie w lustro i dokonaj koniecznych zmian. Wykaż też więcej zrozumienia dla innych ludzi, wiedząc, że każdy z nas potrzebuje tego samego od innych, gdy zmaga się z własnymi przejawami osłowatości. Spróbujmy być nieco mniej uparci, nie tak bardzo leniwi, mniej aroganccy, nie tak głupi, nie tak przemądrzali, mniej egoistyczni, mniej skąpi i dużo mniej krytyczni. Krótko mówiąc NIE BĄDŹMY OSŁAMI!
W wielu wspólnotach i kościołach naucza się wiernych o obowiązku oddawania dziesięciny z całego dochodu. Wiele kazań na ten temat powstało na bazie tekstu z Księgi Malachiasza: Ml 3,8-11 i trzeba stwierdzić, że nauczania te w większości przedstawiają sytuację jako zasadniczo rozstrzygniętą. Dokonane zostało przestępstwo i wiadomo, kogo się oskarża niewierny lud, który nie przynosi do świątyni całości dziesięcin i nie składa danin, przez co oszukuje Boga.Taki sposób interpretacji, nader często prezentowany w kościołach i wspólnotach, właściwie nie pozostawia słuchaczom żadnej wątpliwości. Wiadomo, kto zawinił, a duchowni, jedynie w trosce o dusze wiernych, mówią teraz o tym głośno jako ostrzeżenie dla współczesnego im ludu. Warto jednak przypomnieć sobie podstawową zasadę hermeneutyki biblijnej, która mówi, że tekst wyrwany z kontekstu staje się nie tylko pretekstem do manipulacji, ale metodą sugerowania podtekstów. Stosując taką technikę, można, szatkując Biblię na wystarczająco małe fragmenty lub wersety, dowieść prawie wszystkiego, co tylko się zechce. I właśnie w zakresie nauczania o dziesięcinach spotykamy się z taką sytuacją. Manipulowanie treścią nauczania o dziesięcinach jest o tyle łatwiejsze, że w tym wypadku nie wystarczy spojrzeć na kilka wcześniejszych czy późniejszych wersetów. Trzeba zadać sobie nieco więcej fatygi i podjąć większy wysiłek. Ta książeczka jest wynikiem biblijnego śledztwa przeprowadzonego w tej sprawie.
Jestem zachwycony Nowym Przekładem Dynamicznym Pisma świętego. Język jest współczesny i wiele kwestii przez użycie nowoczesnego słownictwa stało się dla mnie bardziej zrozumiałych. NPD rzuca nowe światłoułatwiające lekturę Biblii. Z niecierpliwością czekam na tłumaczenie całego Nowego Testamentu.
Listy do Tesaloniczan Apostoła Pawła stają się w Nowym Przkladzie Dmanicznym lekturą jeszcze bardziej fascynującą, Peosty, komunikatywny język przekładu, unikający niezrozymiałych dziś archizmów, oraz metoryczne komentarze pozwalające lepiej rozumieć przesłanie listów, czynią lekture tych niełatwych przecież w odbiorze tekstów Pawła - prawdziwa duchową przyjemnością. Jest to lektura niezwykle wciągająca, tym bardziej, że Apostoł uchyla przed nami rąbka czekającej nas wszystkich tajemnic przeszłości..
Podobno podróże początkowo odbierają nam mowę, a później nie pozwalają przestać mówić. U mnie się to sprawdziło. Ale wcześniej zainspirowało mnie życie dwóch Żydów – przyszywanego wujka Ziutka i Jezusa Mesjasza. I choć żyli oni w odległych czasach, byli do siebie podobni. Ich osobowości wpłynęły na moje życie – spięły klamrą i poprowadziły do fascynującej krainy Biblii, a także do wnętrza mnie samej. A Izrael? Ma w sobie coś niezwykłego – przyciąga i każe wrócić, choćby we wspomnieniach. Gdybym w całym swoim życiu miała zobaczyć jeden kraj, wybrałabym Izrael. Szalom, mój Izraelu.
Renata Pruszkowska
Osobę zakochaną łatwo rozpoznać po objawach: bezsenność, brak apetytu, rozkojarzenie. Ale wystarczy, że rozmowa zejdzie na obiekt westchnień i kłopoty z koncentracją znikają. Umysł jej staje się jasny, głos rozmarzony, oko maślane. Obserwuję to, kiedy wpadam na niedzielny obiad. Widzę, jak mama dostaje skrzydeł, dzieląc się nową historią o ukochanym Izraelu. W trakcie lektury tej książki, drogi Czytelniku, poczujesz się jak na deserze u Pruszkowskich. Brakuje tylko babcinego ciasta i termosu z ciepłą herbatą dla nieco zazdrosnego taty. Cała reszta już jest.
Michał Pruszkowski
Mamy nadzieję, że Ukraińsko-polska Biblia dla dzieci będzie pomocą zarówno dla polskich dzieci, uczących się języka ukraińskiego, dla dzieci ukraińskich mieszkających w Polsce, jak i dla dzieci Polonii mieszkającej na Ukrainie, które posługując się bardzo dobrze językiem ukraińskim, chciałyby równocześnie poznawać język swoich rodziców. Naszym pragnieniem jest, aby książka ta mogła jednocześnie służyć nauce języka i przybliżać dzieciom historię zbawienia oraz pogłębiać ich wiarę.aaUkraińsko-polska Biblia dla dzieci to:- doskonała pomoc do nauki języka ukraińskiego- nowatorski sposób na przekazanie dzieciom treści ze Starego i Nowego Testamentu- przepiękne ilustracje- skuteczny sposób na zainteresowanie dzieci Biblią
Mamy nadzieję, że Rosyjsko-polska Biblia dla dzieci będzie pomocą zarówno dla polskich dzieci, uczących się języka rosyjskiego, dla dzieci rosyjskich mieszkających w Polsce, jak i dla dzieci Polonii mieszkającej w krajach rosyjskojęzycznych, które posługując się bardzo dobrze językiem rosyjskim, chciałyby równocześnie poznawać język swoich rodziców. Naszym pragnieniem jest, aby książka ta mogła jednocześnie służyć nauce języka i przybliżać dzieciom historię zbawienia oraz pogłębiać ich wiarę.aaRosyjsko-polska Biblia dla dzieci to:- doskonała pomoc do nauki języka rosyjskiego- nowatorski sposób na przekazanie dzieciom treści ze Starego i Nowego Testamentu- przepiękne ilustracje- skuteczny sposób na zainteresowanie dzieci Biblią
Należąca do zbioru tzw. Pięciu zwojów starotestamentowa księga Pieśń nad pieśniami tak ze względu na swoją przynależność gatunkową (pieśń miłosna), przebogatą warstwę symboliczną, wielorakie możliwości egzegezy, jak też szczególny typ języka i obrazowania w warstwie frazeologicznej, fauniczno-florystycznej metaforyce, a także aluzyjności i niepowtarzalnym opisie ludzkiego doświadczenia intymności i miłosnych doznań, stwarza niemałe wyzwanie oraz trudności w procesie translacyjnym.Najnowsze tłumaczenie tej księgi dokonane w ramach inicjatywy Nowego Przekładu Dynamicznego przynosi świadectwo umiejętnego pogodzenia dylematów translacyjnych, pozostawiając czytelnika zanurzonego w niepowtarzalnym klimacie orientalnego przeżycia tajemnicy miłości jak śmierć potężnej. Nie gubi też z pola widzenia troski o powagę języka sakralnego i jego rodzimych, wielowiekowych doświadczeń. Podobnie jak we wcześniejszych pracach przekładowych podjętych w ramach NPD i tym razem zadbano o stosowne komentarze do określonych miejsc tekstu głównego, zawierające przystępnie ujęte dane zarówno o charakterze teologicznym, filologicznym, jak i kulturowym. Z filologicznego punktu widzenia najnowszy przekład Pieśni nad pieśniami wyznacza wiele nowych tropów oraz propozycji w dziedzinie poszukiwań i odczytań tej ze wszech miar niezwykłej księgi biblijnej.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
