Ta książka dotyczy sztuki. Sztuki jako pełnoprawnego instrumentu poznania. W swojej oryginalnej propozycji antropologicznej Autor pokazuje twórczość ożywianą pragnieniem odkrycia rzeczywistości nieosiągalnej w poznaniu potocznym (co bodaj oczywiste), ale także w poznaniu naukowym (co budzi już niedowierzanie). Przywołując konkretne przykłady zaczerpnięte z poezji, malarstwa, muzyki i filmu, odsłania sferę poiesis jako przestrzeń prawdziwej ontofanii porażającego swą mocą objawienia rzeczywistości widzialnej i niewidzialnej. Na początku jest oko i ucho. One decydują o wszystkim. Pojęciowa refleksja przychodzi później. Wszystko, co najważniejsze dzieje się w polu zmysłowego oddziaływania. Władze dyskursu pogrążone są chwilowo w uśpieniu. Na razie jest tylko przeszywający błysk, ukłucie wytrącające z rutynowego postrzegania, a jego fizjologicznym wyrazem mogą być ciarki biegnące po grzbiecie. To błysk, który oświetla z wielką przenikliwością ciemne przestrzenie naszego doświadczenia. Oprócz wrażeń estetycznych przynosi też światło poznania. A poznanie to szczególne: w świetle błyskawicy widzimy jakby wszystko naraz, dana jest nam cała jaskrawość naszego tu i teraz istnienia.Fragment książkiIluminacje. Sztuka jako forma poznania
Antologia Jesteśmy bardami, trubadurami... stanowi próbę rekonstrukcji i upamiętnienia dorobku pisarek i pisarzy tworzących w języku jidysz w Łodzi w pierwszych dekadach XX wieku. Zawarte w tomie utwory, powstałe w latach 19161939 ze szczególnym uwzględnieniem lat 20., okresu największego rozkwitu lokalnego życia literackiego dokumentują intensywność i różnorodność ówczesnych zjawisk artystycznych. Wykorzystane w książce materiały źródłowe pochodzą głównie z czasopism literackich oraz prasy codziennej wydawanej w Łodzi. Zebrane teksty ukazują złożoność jidyszowej twórczości literackiej ujmowanej w perspektywie estetycznej, społecznej oraz tożsamościowej.
Ja – błazen purimowy... to pierwsza tak obszerna antologia twórczości Mojżesza Brodersona – jednego z najważniejszych pisarzy żydowskiej awangardy artystycznej w międzywojennej Łodzi. Tom prezentuje szerokie spektrum jego działalności literackiej: od poezji i dramatów przez teksty satyryczne i kabaretowe po artykuły prasowe i niepublikowaną dotąd korespondencję. Książka ta przywraca Brodersonowi należne miejsce w historii literatury jidysz i stanowi cenne źródło dla badaczy kultury żydowskiej, a także wszystkich zainteresowanych artystycznym życiem Europy Środkowo-Wschodniej XX wieku.
Życie ludzi pod przymusem narzuconym im z zewnątrz bez możliwości świadomego tworzenia wspólnoty z czasem przybrało formy, które były możliwe tylko w getcie. Codzienna egzystencja zbiorowości wymagała wypracowania pewnych norm współżycia polegających na stworzeniu własnej struktury, języka i terminologii. Nigdzie na świecie nie było takiej wspólnoty ludzi, którą można by porównać z tą z getta. Zmianie wszystkich funkcji społecznych, duchowych i ekonomicznych towarzyszyły przekształcenia znaczeniowe większości terminów. Dotychczasowe pojęcia, które wśród Europejczyków miały jednoznaczny sens, uległy całkowitej przemianie. Musiały zostać dopasowane do warunków panujących w getcie. Po tym, jak została utracona wolność przemieszczania się, nie mogło także słowo, przysłowie, sentencja być używane w dotychczasowym sensie. Zmiana form życia wymusiła zmianę form pojęciowych.[ ... ] Potrzeby intelektualne zawężono do bardzo wąskich ram. Do ich wyrażania wystarczyło niewiele słów, pojęć, związków wyrazowych. Getto musiało zrzec się technicznych środków cywilizacji. Wykluczone zostały polityczne i metafizyczne aspiracje. Funkcje religijne zawężono do wąskiego kręgu. I tak ostatecznie pozostał tylko obszar wyżywienia i pracy w resortach, skromna pożywka do rozwoju języka. Oskar Rosenfeld, 1 grudnia 1943 roku
Dziewiąty tom serii wydawniczej Biografia i Badanie Biografii pod tytułem Sytuacje trudne w biografii uznać należy za duży sukces naukowy i wydawniczy. []Autorki i Autorzy zainteresowali się wieloma grupami społecznymi szczególnie silnie i/lub długo doświadczającymi trudnych sytuacji. W pracy zastosowali innowacyjne podejścia, interesujące procedury badawcze i strategie opracowania wyników badań. Oddali głos chorym, samotnym, starszym, matkom, rodzicom, opiekunom rodzinnym, osobom przeżywającym stratę. Ze zrozumieniem i empatią pytali o istotę ich doświadczenia, towarzyszące im emocje, próby oswojenia i pokonania trudności.[] Jestem przekonana, ze publikacja stanie się inspiracją dla osób zajmujących się badaniami biograficznymi oraz dopiero rozpoczynających tego typu analizy. Da wszystkich czytelników będzie ponadto interesująca poznawczo, motywująca do uzupełnienia i poszerzenia wiedzy o badaniach biograficznych i biograficzności.Z recenzji dr hab. Ewy Marii Skibińskiej, em. prof. UW Publikacja wpisuje się w budowanie przestrzeni refleksji nad źródłem pozyskiwania nowej wiedzy, jakim jest biografia. Wykorzystywanie biografii w badaniach społecznych wzbudza coraz większe zainteresowanie. Można założyć, że prezentowane artykuły, choć mają charakter naukowy, to proces ich tworzenia posiada walor terapeutyczny dla autorów i narratorów, a można przypuszczać, że również dla czytelników. [...]Recenzowana pozycja zasługuje na opublikowanie, bo niewiele tego typu książek ukazuje się na rynku wydawniczym. Warto prezentować potencjał biograficzny, zwłaszcza w zakresie sytuacji trudnych egzystencjalnie wydarzeń. [] godne uwagi jest zgromadzenie w jednym miejscu tylu opracowań badań inspirowanych biografią. Już samo zauważenie tak wielu obszarów świadczy o oryginalności podjętej problematyki i potrzebie eksploracji prezentowanych zagadnień.Z recenzji dr hab. Anny Walulik, prof. UIK
Czyż oprócz zachwytu spotkać nas mogą rzeczy naprawdę wielkie?Leszek Aleksander Moczulski, Oddech 1979 Bohater niniejszej książki wniósł do poezji polskiej drugiej połowy XX i pierwszych dwóch dekad XXI wieku zachwyt nad dobrem; to ono zasiewa w człowieku tęsknotę za pięknem moralnym i umożliwia zarówno indywidualny, jak i wspólnotowy wysiłek duchowy. Bunt w imię dobra oddala pokusę wzgardy, szyderstwa oraz zbaczania z biblijnie rozumianych prostych ścieżek. W człowieku wewnętrznym wzbudza stany cichej radości i pokorny zachwyt nad istnieniem, który umożliwia człowiekowi akceptację siebie oraz swojego miejsca w świecie. Należy trzymać się rozumu, zachwytu, / nawet gdy się jest w rozpaczy (Piosenka na koniec świata. Wołamy).Ze WstępuZbigniew Chojnowski, kreśląc autorskie wprowadzenie do twórczości Leszka Aleksandra Moczulskiego (19382017), czyni jego ośrodkiem pojęcie zachwytu, nawiązujące do idei Cypriana Kamila Norwida. Przełamuje też stereotyp recepcyjny Moczulskiego jako autora tekstów popularnych piosenek, wskazując na głębię, inspiracje i motywy jego poezji. Czytelnik może śledzić ewolucję poetyki Moczulskiego od Nowej Fali ku liryce chrześcijańskiej i poetyckiemu personalizmowi propozycji duchowego antidotum na aksjologiczne zagubienie współczesnych ludzi. Semantyka słów, obrazów, rytmów i brzmień służy w nim zawiązywaniu i wzmacnianiu relacji międzyosobowych, a także pomaga w otwieraniu się na obecność Boga. W eseistyczną podróż tropem sugestywnych interpretacji tej twórczości autor zaprasza każdego miłośnika poezji i piosenkowej liryki. Projekt: Egzystencja i LiteraturaSeria poświęcona jest wybitnym polskim pisarzom i pisarkom ich twórczości ujmowanej przez nich samych i interpretowanej przez krytyków jako projekt egzystencjalny, jako próba ustanowienia i zapisania siebie i swojego sposobu odczytywania sensów rzeczywistości, indywidualnego oglądu różnych jej sfer społecznej, politycznej, etycznej, kulturowej, metafizycznej. Istotnymi kategoriami wyjaśniającymi pisarskie dzieło są w tym przypadku biografia, tożsamość oraz kształtujące je szeroko rozumiane doświadczenie: cielesne i zmysłowe, psychiczne i społeczne, historyczne i polityczne, etniczne i estetyczne, religijne i duchowe
Historia miast przeżywa obecnie rozkwit, o czym świadczą liczne tomy przedstawiające dzieje światowych aglomeracji i mniejszych ośrodków miejskich. Rozmaite aspekty życia miejskiego przybliżane są w naukowych monografiach, esejach, a także w historiach literackich, kryminalnych czy kulinarnych. Poszukiwanie lokalnych tożsamości stanowi przeciwwagę dla procesów kulturowej unifikacji i globalizacji jest odkrywaniem swoistego miejskiego genius loci. Odnosi się to także do Łodzi, mającej od sześciu wieków prawa miejskie, a od dwóch status jednego z najważniejszych ośrodków miejskich w Polsce. Pomimo istnienia ogromnej liczby publikacji o mieście nad Łódką, odczuwalny jest brak nowego syntetycznego opracowania jego pełnej historii. Oddawana w ręce Czytelników wielotomowa publikacja, będąca efektem prac licznego zespołu autorskiego, ma na celu zaradzić temu niedostatkowi. Piąty tom dziejów Łodzi jest zbiorem tematycznych rozmów o historii miasta. Pokazujemy, jak zmieniał się jego przestrzenny obraz i jaką mozaikę stylów znajdujemy na Piotrkowskiej. Tak jak mieszkańcy innych miast, chwalimy się legendami sięgającymi średniowiecza lub czasów naszych prapradziadków. Wędrując po Łodzi, podglądamy mieszkańców w codziennym życiu: pracujących, krzątających się po podwórkach Księżego Młyna, pielących grządki w ogródkach, kupujących na targowiskach lub w centrach handlowych. Przypatrujemy się wysiłkom lekarzy w szpitalach fundowanych przez przemysłowców, ale też na dzisiejszej porodówce w Matce Polce. Udajemy się w podróż do początków łódzkiej kinematografii, wspominamy Ziemię obiecaną i spacerujemy po Alei Gwiazd, towarzyszymy sportowcom w halach, na torze kolarskim, na stadionach ŁKS i Widzewa. Zaglądamy też do bardziej mrocznych miejsc: więzienia przy Gdańskiej, okupacyjnych obozów; nie zapominamy o gehennie małych więźniów z Przemysłowej i o pomordowanych na Radogoszczu.
Dziewcząt i kobiet z ADHD często się nie zauważa. Dotychczas ich problemy rzadko przedstawiano w literaturze. Ponieważ nie są hałaśliwymi i niesfornymi chłopcami, wpisującymi się w stereotypowe postrzeganie ADHD, przez długi czas pozostawały niezidentyfikowane. Stanowią grupę, która nie rzuca się w oczy i toczy samotną walkę, często pełną cierpienia, rozczarowania, frustracji i rozpaczy. Jednak ta sytuacja się zmienia!Prezentowana publikacja łączy najnowszą wiedzę naukową na temat ADHD u kobiet z doświadczeniami życiowymi konkretnych dziewcząt i kobiet z ADHD. Ukazuje, jak wyglądają różne etapy ich życia dzieciństwo, okres dojrzewania, macierzyństwo, menopauza i inne.Warto, by każda dziewczyna i kobieta, u której zdiagnozowano ADHD lub która sądzi, że może mieć ADHD, przeczytała tę książkę. Pomoże im ona zrozumieć siebie, odpowiedzieć na pytania jak i dlaczego, a także zastanowić się nad tym, co dalej.
Publikacja dotyczy przystosowania rodziców do diagnozy spektrum autyzmu lub padaczki u ich dziecka. Zawiera prezentację badań własnych autorki przeprowadzonych z udziałem dwustu siedemdziesięciu trzech rodziców dzieci w wieku od dwóch do sześciu lat. Celem opracowania jest określenie, z wykorzystaniem założeń podwójnego modelu ABCX, jakie czynniki i zasoby sprzyjają adaptacji rodziców do niepełnosprawności u ich dziecka. Podkreślono w nim ważność uczuć rodziców, których doświadczają w związku z realizacją swojej roli rodzicielskiej. W książce znajduje się także porównanie międzygrupowe pomiędzy: rodzicami dzieci ze spektrum autyzmu a rodzicami dzieci chorych na padaczkę; matkami i ojcami dzieci z niepełnosprawnością; rodzicami dzieci z niepełnosprawnością i rodzicami dzieci bez niepełnosprawności.
KRÓTKIE WPROWADZENIEksiążki, które zmieniają sposób myślenia! Wiedza stanowi zwięzłe wprowadzenie do teorii poznania. Autorka omawia główne zagadnienia i debaty w epistemologii, w tym problem sceptycyzmu. Czym jest wiedza? Czym różni się od przekonania? Jaki charakter powinno mieć uzasadnienie, aby było wystarczająco dobre do posiadania wiedzy? Skąd wiemy, że świat zewnętrzny istnieje naprawdę, a nie jest tylko snem? Autorka nie tylko przybliża czytelnikowi te klasyczne problemy, pojawiające się już w starożytności, ale również odnosi je do najnowszych wyników badań dotyczących poznania, języka i umysłu. * Interdyscyplinarna seria KRÓTKIE WPROWADZENIE piórem uznanych ekspertów skupionych wokół Uniwersytetu Oksfordzkiego przybliża aktualną wiedzę na temat współczesnego świata i pomaga go zrozumieć. W atrakcyjny sposób prezentuje najważniejsze zagadnienia XXI w. od kultury, religii, historii przez nauki przyrodnicze po technikę. To publikacje popularnonaukowe, które w formule przystępnej, dalekiej od akademickiego wykładu, prezentują wybrane kwestie.Książki idealne zarówno jako wprowadzenie do nowych tematów, jak i uzupełnienie wiedzy o tym, co nas pasjonuje. Najnowsze fakty, analizy ekspertów, błyskotliwe interpretacje.Opiekę merytoryczną nad polską edycją serii sprawują naukowcy z Uniwersytetu Łódzkiego: prof. Krystyna Kujawińska Courtney, prof. Ewa Gajewska, prof. Aneta Pawłowska, prof. Jerzy Gajdka, prof. Piotr Stalmaszczyk.
Książka ta nie jest ostrzeżeniem ani lamentem. To próba opisu nowej rzeczywistości, w której dominuje kultura wizerunku. Można by sądzić, że wizerunek interesuje tylko polityków i youtubeowych influenserów, jednak miliony ludzi troszczą się w każdej chwili o swój profil, także ludzie cyfrowooporni. Kiedyś świat zachęcał do fizycznych spotkań z innymi, a tożsamość jednostki była budowana poprzez odkrywanie autentycznego ja. Te projekty nie dominują już w kulturze. Dziś zazwyczaj obserwujemy innych ludzi, najczęściej anonimowych, a podstawą tożsamości jest wizerunek. Nie tylko biernie posiłkujemy się algorytmami Googlea lub Netflixa, lecz także aktywnie sprawdzamy rankingi, opinie, komentarze i inne reakcje internautów. Kultura wizerunku jest krytykowana za sztuczność i nieprawdziwość, jednak ta ocena wynika ze stosowania do niej dawnych kryteriów rzetelności i autentyzmu. Dbanie o wizerunek to szukanie uwagi oraz podleganie nieustannej presji oglądających, ale również świadome i twórcze kreowanie siebie samego. Tożsamość nie musi być klatką, która więzi jednostkę. Profilowość jest w stanie pogodzić transparentność z ochroną prywatności. Pozwala też uzyskać dystans wobec własnego wizerunku. *** Serię zapoczątkowało wydanie książki Kim jest człowiek? Abrahama J. Heschela (2014) w tłumaczeniu Katarzyny Wojtkowskiej, inicjatorki serii. Seria Kim Jest Człowiek? jest płaszczyzną rozmowy, do której zapraszamy uczonych i myślicieli, przedstawicieli różnych środowisk, a także wszystkich, dla których kluczowe jest pytanie o człowieka. Katarzyna Wojtkowska
Książka jest poświęcona problematyce zmiany klimatu oraz współpracy międzynarodowej na rzecz jego ochrony. Rozważania obejmują szerokie spektrum uwarunkowań związanych z rozwojem wiedzy, kształtowaniem polityki i postaw społecznych. Osadzone zostały na gruncie ekonomii, zwłaszcza ekologicznej i instytucjonalnej, ale nawiązują także do wyników badań nauk przyrodniczych i humanistycznych. Celem dociekań było zdiagnozowanie, dlaczego pomimo ponad trzech dekad współpracy na rzecz ochrony klimatu nadal rosną emisje gazów cieplarnianych, a destabilizacja ziemskiego ekosystemu staje się coraz bardziej zauważalna. Zidentyfikowane przyczyny są natury ekonomicznej, społecznej, instytucjonalnej i politycznej. Na rynku instytucji ochrony klimatu strona popytowa i podażowa tego rynku „nie widzą się” wzajemnie. Popyt na stosowne instytucje zarówno ze strony aktywistów klimatycznych, jak i progresywnego biznesu w niewielkim stopniu przekłada się na podaż instytucji formalnych skrojonych na miarę potrzeb wynikających z długofalowych uwarunkowań przyrodniczych. Istniejące rozwiązania są za słabe, by skutecznie walczyć z globalnym ociepleniem, ale wystarczająco dobre, aby poprawić samopoczucie ich twórców.
PSYCHOLOGIA WSZYSTKIEGO
Z jakiego powodu ludzie są zafascynowani psychologią i tym, co napędza ich do działania? Dlaczego myślimy i zachowujemy się w konkretny sposób? Pewnie mieliśmy okazję spotkać siedzących w fotelu psychologów twierdzących, że znają odpowiedzi na te pytania i ludzi, którzy zastanawiają się, czy psychologowie potrafią powiedzieć, o czym te osoby myślą. Psychologia Wszystkiego to seria książek obalających pseudonaukę i mity dotyczące najpoważniejszych życiowych pytań.
Ta wciągająca, bogata w informacje i intrygująca seria odkrywa czynniki psychologiczne, które nami kierują, poczynając od podświadomych pragnień i awersji, a kończąc na naturalnych instynktach społecznych. Każda książka została napisana przez eksperta w danej dziedzinie sprawdzającego, jak wiedza oparta na badaniach wypada w porównaniu z mądrościami ludowymi i pokazującego, w jaki sposób psychologia może naprawdę ubogacić nasze rozumienie współczesnego życia.
Przyglądając się poprzez psychologiczną soczewkę szerokiemu wachlarzowi bieżących tematów – takich jak seks, moda czy teorie spiskowe – Psychologia Wszystkiego sprawi, że spojrzysz na wszystko z nowej perspektywy.
***
Czym jest sztuczna inteligencja (SI)? W jaki sposób oddziałuje na społeczeństwo? Czy ma większą moc niż inteligencja człowieka?
Autor publikacji odkrywa wszystkie aspekty relacji łączących psychologię ze sztuczną inteligencją. Zastanawia się, w jakim stopniu SI przypomina ludzi i czy może posiadać jakąś formę samoświadomości. Poprzez analizę podobieństw między mózgami a komputerami prezentuje, w jaki sposób systemy SI zostały opracowane na wzór ludzkiej inteligencji. Omawia obecne ograniczenia związane z SI oraz metody ich przezwyciężania w przyszłości. Bada również niektóre z etycznych i społecznych zagrożeń, między innymi stronniczość algorytmów czy konsekwencje, jakich doświadczymy w przyszłości, jeśli w ważnych aspektach życia SI przewyższy człowieka.
Z Psychologii sztucznej inteligencji dowiemy się, co tak naprawdę znaczy być człowiekiem oraz jak SI wpływa i będzie wpływać na ludzkość pod każdym względem.
W SERII UKAZAŁY SIĘ:
Psychologia sztuki, George Mather
Psychologia prześladowań w szkole, Peter K. Smith
Psychologia teorii spiskowych, Jan-Willem van Prooijen
Psychologia diety, Jane Ogden
Psychologia poradnictwa terapeutycznego, Marie Percival
Psychologia żałoby, Richard Gross
Psychologia ogrodnictwa, Harriet Gross
Psychologia mózgu nastolatka, John Coleman
Psychologia pamięci, Megan Sumeracki, Althea Need Kaminske
Jaki jest najlepszy ustrój ekonomiczny? Kapitalizm? Socjalizm? Hilaire Belloc (1870–1953) i Gilbert Keith Chesterton (1874–1936) odważyli się odpowiedzieć, że dystrybucjonizm!
W prezentowanej książce autor dokonuje rekonstrukcji doktryny polityczno-prawnej dystrybucjonizmu, przyjmując główną tezę o kompatybilności założeń tego ustroju z wytycznymi katolickiej nauki społecznej. Podczas lektury tej publikacji czytelnik dowie się, dlaczego odpowiednio ujęta własność prywatna stanowi klucz do dobrego życia. Innymi słowy: pozna, dlaczego, jak dowodził z zapałem Chesterton, własność jest kwestią honoru, a dla przeciętnego człowieka przeciwieństwo tej instytucji to nic innego jak prostytucja.
***
Idea własności prywatnej, powszechnej, ale [nadal] prywatnej, […] [idea] jednego człowieka jednego domu – to pozostaje prawdziwą wizją i magnesem ludzkości.
G. K. Chesterton, What’s Wrong with the World
Podjęta problematyka jest niezwykle aktualna, wartościowa poznawczo i aplikacyjnie. Dotyczy bowiem przygotowania młodego pokolenia do życia w społeczeństwie ryzyka. Edukacja paramilitarna w sposób profesjonalny przygotowuje młodzież szkolną do potencjalnej pracy w służbach mundurowych. Zawiera elementy szkolenia specjalistycznego, ale przede wszystkim preferuje wartości edukacji obywatelskiej i patriotycznej, kształtuje kompetencje społeczne, a także aspiracje rozwojowe. Zebrany w książce materiał empiryczny i jego analiza porównawcza stanowi źródło cennych informacji dla nauczycieli, przedstawicieli władz oświatowych, samorządowych, służb mundurowych oraz młodzieży szkolnej i jej rodziców. prof. dr hab. Ryszard Bera, UMCS w Lublinie Autorzy podjęli wykazując się odpowiednim znawstwem zagadnień ważną i aktualną z punktu widzenia pedagogiki problematykę, budzącą także szersze zainteresowanie społeczne. Prezentowana monografia może stanowić istotny asumpt do dalszych analiz pedagogicznych, między innymi do badań komparatystycznych nad socjalizacją oraz edukacją paramilitarną w różnych tradycjach i systemach społecznych. Jest warta szybkiego wydania i szerokiego upowszechnienia, aby jej oddziaływanie intensyfikowało dalsze działania naukowe i debaty w sferze publicznej dotyczące różnych aspektów socjalizacji i edukacji (para)militarnej. dr hab. Marek Rembierz, prof. UŚ w Katowicach
Osoby, które posiadają innowacyjne pomysły, próbują wprowadzać je na rynek. Czasami jednak nie wiedzą, jak to zrobić. Małe i średnie przedsiębiorstwa, start-upy i innowatorzy częściej niż duże firmy narażeni są na porażkę. W takiej sytuacji wiedza z zakresu komercjalizacji może okazać się przydatna w ograniczeniu ryzyka niepowodzenia planowanego przedsięwzięcia. Celem publikacji jest przedstawienie podstawowych zagadnień związanych z komercjalizacją innowacyjnych pomysłów. Autorka stawia tezę, że zdobycie przez innowatorów jak największej ilości informacji o przebiegu tego procesu już na jego początkowym etapie pozwoli zminimalizować ryzyko porażki i umożliwi podejmowanie racjonalnych decyzji dotyczących wchodzenia z pomysłem na rynek. Publikacja jest skierowana zarówno do studentów, doktorantów, młodych badaczy, jak i indywidualnych innowatorów.
Co stanowi rdzeń edukacji w nowej kulturze świadomości?
Czym jest intelektualna rzetelność?
W jakim stanie świadomości chcemy umrzeć?
Metzinger opowiada się za ustanowieniem nowego rodzaju kultury: kultury świadomości. Dlaczego? Ponieważ wychodzi z przeświadczenia, że zmierzamy ku samozagładzie, na którą składają się kryzys klimatyczny, eksploatacja dóbr naturalnych, chciwe dążenie korporacji do pomnażania zysków, wojny, populistyczna polityka, radykalizm. W niniejszej książce przedstawia konkretne sugestie, jak możemy wpłynąć na otaczającą nas rzeczywistość. Powołuje się na fundamentalne wartości: intelektualną rzetelność, duchowość czy etykę świadomości. Odwołuje się także do współczesnych osiągnięć badań nad umysłem, które dostarczają odpowiednich narzędzi, by teorię przekuć w praktykę.
Znajdujemy się w historycznie bezprecedensowej sytuacji. Wszyscy będziemy obserwować rozwój globalnej katastrofy w jej wielu przejawach w Internecie, wiedząc, że razem ją wywołujemy. Wiemy też, że nie wszyscy jesteśmy winni w równym stopniu. Można już mówić o nowej fenomenologii, nowym rodzaju globalnie dzielonego doświadczenia, w skrócie: o nowym świecie życia (Lebenswelt), który nigdy wcześniej nie istniał. Uznamy się za gatunek upadający, a to z kolei wpłynie na każde kolejne pokolenie i to na wiele sposobów.
Fragment książki Kultura świadomości. Duchowość, intelektualna rzetelność i kryzys planetarny
Od wymyślania zabawnych tekstów piosenek po rozwiązywanie zagadek i planowanie poszukiwań skarbów – ten praktyczny poradnik pokaże Ci, jak sprawić, by sztuczna inteligencja (SI) stała się bezpieczną i edukacyjną częścią życia Twojej rodziny. Nie musisz być ekspertem od technologii. Wystarczy ciekawość i chęć przeżycia przygody.
Niezależnie od tego, czy jesteś rodzicem, który z technologią jest za pan brat, czy wciąż uczysz się, jak włączyć mikrofon podczas wideokonferencji, w tej książce odkryjesz: zabawy bez ekranu, które dzięki SI rozbudzą kreatywność i chęć nauki; proste sposoby, by nauczyć dzieci krytycznego myślenia o SI; rzetelne informacje dotyczące bezpieczeństwa i etyki w świecie SI.
Nie pozwól, by SI stała się źródłem stresu. Zamień ją w narzędzie zabawy, nauki i budowania więzi. Twoja rodzinna przygoda z SI zaczyna się właśnie teraz!
Ola Handford – psycholożka oraz edukatorka projektowania i innowacji. Przeszkoliła ponad pięć tysięcy osób w zakresie wykorzystania sztucznej inteligencji w programach kreatywnego myślenia, innowacji i projektowania. Przygotowała trzydzieści wciągających aktywności, dzięki którym razem z rodziną wkroczycie w rewolucyjną rzeczywistość SI.
Seria JERZY GIEDROIC I to wspólne przedsięwzięcie Stowarzyszenia Instytut Literacki Kultura oraz Uniwersytetu Łódzkiego. Publikacje mają udostępniać i przybliżać historię oraz dorobek Instytutu Literackiego w Paryżu. Proponujemy Czytelnikom indywidualne i zbiorowe monografie naukowe; naukowe edycje archiwaliów i korespondencji z zasobów Archiwum Instytutu Literackiego oraz problemowe antologie tekstów z Kultury i Zeszytów Historycznych, a także reedycje wybranych książek opublikowanych w ramach Biblioteki Kultury. Książka jest po pierwsze, próbą odpowiedzi na pytanie jakie miejsce w myśli politycznej Kultury zajmowała stawka na rewizjonizm? Po drugie, w daleko mniejszym stopniu jest to praca dotycząca relacji tej części emigracji, którą reprezentowało środowisko Kultury z krajem, ze środowiskiem lewicowej inteligencji, w mniejszym lub większym stopniu zaangażowanej w działanie zmierzające do reformy systemu politycznego w PRL. Po trzecie, w jakimś sensie jest to także studium o recepcji marksizmu, czy częściej marksizmu-leninizmu w Polsce i na emigracji, ze szczególnym uwzględnieniem środowiska Kultury. Rewizjonizm, w różnych swoich formach politycznej, ideologicznej, filozoficznej, co najmniej od czasów Eduarda Bernsteina, był integralną częścią historii marksizmu. Podsumowując, można zaryzykować tezę, że książka poświęcona jest historii pewnego projektu w znaczeniu ideowym i politycznym, za pomocą którego Redaktor i jego współpracownicy starali się współtworzyć rzeczywistość w Polsce. Dlaczego przygoda? Chciałbym to pojęcie potraktować jako podwójną metaforę i odnieść zarówno do postaci Jerzego Giedroycia, jak i własnych doświadczeń. Zderzają się w nim dwie semantyki: pierwsza kojarząca się z nietrwałością i ulotnością oraz druga odwołująca się do autentyczności i ważności. Przygoda pozostaje zatem terminem nie do końca określonym, wymykającym się jednoznacznej definicji, na poły tajemniczym. Stosunek Giedroycia do szeroko rozumianej lewicy, rewizjonizmu czy socjalizmu był właśnie niejednoznaczny i pełen sprzeczności. Zmieniał się na przestrzeni czasu. * * * Książka może być głosem w sporze z grupą ludzi (raczej ideologów prawicy niż historyków), którzy lekceważą dylematy polityczne, wybory, naciski, zjawiska intelektualne epoki PRL, a lewicowość traktują jako synonim komunizmu, bez troski o rozumienie jego istoty. prof. dr hab. Andrzej Friszke Autora nie interesują zabiegi idealizujące, nie mówiąc już o przykrajaniu przeszłości do takiego czy innego szablonu. Odrzuca wciąż pokutujący w wielu publikacjach mit czystości ideowej wyrażający się w przekonaniu, że odbudowę suwerennej Polski zawdzięczamy jakimś bojownikom z legitymacjami Polaków pierwszego sortu cnotliwym jak Longinus Podbipięta w Zbarażu, nieustraszonym jak pan Wołodyjowski w Kamieńcu, bogobojnym jak ksiądz Kordecki na szańcach jasnogórskich. prof. dr hab. Andrzej S. Kowalczyk
Książka stanowi pierwsze krytyczne opracowanie pism izraelsko-polskiej pisarki Irit Amiel (19312021). Na tom składają się opowiadania z dwóch zbiorów wydanych za życia autorki Osmaleni (1998) i Podwójny krajobraz (2008) oraz teksty archiwalne znalezione po jej śmierci, rozproszone w czasopismach i nigdy nie publikowane. Są wśród nich utwory, które wedle autorki miały zaginąć, napisane, kiedy jako kilkunastolatka uciekała nielegalnie z Polski do Izraela, czyli na wiele lat przed jej właściwym późnym debiutem w 1994 roku. W książce znalazły się również opowiadania powstałe w okresie największej literackiej aktywności Amiel, w tym teksty nieukończone, a także wypowiedzi publicystyczne, wiersze oraz brulionowe notatki warsztatowe wprawki, pierwsze przymiarki do nigdy niepowstałych utworów. Książka została opatrzona wstępem, w którym pokrótce przedstawiono biografię autorki, omówiono kształt jej prywatnego archiwum, zawierającego nie tylko teksty, ale też rozmaitego rodzaju materialne nośniki pamięci, istotne dla zrozumienia autobiograficznego wymiaru jej twórczości, oraz wyłożono zasady wydania, metody pracy z umieszczonymi w tomie tekstami. Na ostatnią część publikacji składają się wybrane głosy zarówno nowe szkice, jak i przedruki badaczy, krytyków oraz przyjaciół Amiel, którzy na przestrzeni kilku dekad towarzyszyli jej drodze literackiej, wnikliwie komentowali twórczość, przyczyniając się do jej popularyzacji. * * * Dotychczas uważałem, że pisarzem jest, kto oddaje za to życie, ale Irit miała ważniejsze obowiązki: budowała kibuc, rodziła dzieci, sadziła drzewa. Henryk Grynberg Pisanie Irit pozwala nam zwyciężyć, bo ocala pamięć o tych, którzy zostali zamordowani przez hitlerowców, bada granice ludzkiego cierpienia kto pamięta, ten zwyciężył, gdyż może lepiej kształtować swoją teraźniejszość i przyszłość. Amiel posługiwała się piękną polszczyzną, jaką kiedyś jej żydowscy rodzice opowiadali jej bajki. Przesłanie pisarki znów staje się aktualne. Wczytajmy się w nią! Wioletta Grzegorzewska Proza Irit Amiel, przygotowana przez trzy świetne autorki, kompetentne, życzliwe, profesjonalne, stanowi atrakcyjną pozycję. [] zapowiada potrzebną i więcej niż udaną propozycję wydawniczą. Czekam na tę książkę. Grażyna Borkowska
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
