Młodzi ludzie żyjąc w społecznościach wielokulturowych oraz w złożonej rzeczywistości rodzinnej, nierzadko stają wobec zagrożenia, jakim jest wykluczenie społeczne. Podjęcie efektywnych działań w celu wzmocnienia kondycji społecznej i moralnej młodzieży niesie ze sobą konieczność odwołania się do systemu prewencyjnego ks. Jana Bosko. Zawarta w opracowaniu refleksja jest uwzględnieniem szerokiego kontekstu zagadnień, które wpisują się w sposób istotny w realizację zamysłu wychowania prewencyjnego.
Publikacja skierowana jest szczególnie do rodziców i pedagogów (nauczycieli, wychowawców, katechetów), którym nie jest obojętny los młodzieży potrzebującej pomocy i wsparcia. Stanowi ona również próbę zwrócenia uwagi na pilną potrzebę podjęcia gruntownej formacji społecznej i chrześcijańskiej młodego pokolenia.
Główny problem monografii mieści się w pytaniu o charakter i miejsce koncepcji creatio ex nihilo w filozofii św. Tomasza z Akwinu oraz w poznaniu metafizykalnym. Podstawę przeprowadzonych badań stanowią zasadniczo pisma św. Tomasza z Akwinu, w szczególności Summa contra gentiles, przy szerokim uwzględnieniu stanu badań (literatury przedmiotu). Autor stawia tezę, którą w pracy uzasadnia, że w metafizyce św. Tomasza z Akwinu występuje koncepcja creatio ex nihilo oraz pełni zasadniczą rolę w metafizycznym wyjaśnieniu rzeczywistości. […]
Monografia stanowi oryginalną próbę przedstawienia koncepcji creatio ex nihilo w realistycznym nurcie filozofii i nie ma odpowiednika w literaturze polskiej. Oparta jest na analizie źródeł (tekstów Tomasza z Akwinu) oraz dobrej znajomości literatury przedmiotu. Ukazuje teorię „stworzenia z niczego” jako sposób ostatecznego wyjaśnienia rzeczywistości. Przeprowadzone w pracy analizy mają wartość nie tylko historyczną, ale także merytoryczną w dziedzinie metafizyki. Zwracają bowiem uwagę na wypracowanie przez św. Tomasza filozoficznej (metafizycznej) teorii „stworzenia z niczego” oraz jej niezbywalne miejsce i rolę w filozoficznym tłumaczeniu świata (bytu).
Autor prezentuje kognitywny i aplikacyjny potencjał podejścia behawioralnego w ekonomii i naukach społecznych. Potencjał ten leży głównie w możliwościach teoretycznych i metodologicznych pojęć i metod behawioralnych, a zwłaszcza badań eksperymentalnych. Jednym z pól aplikacji mogłyby być m.in. refleksje nad podejmowaniem decyzji i poszukiwaniem informacji w realiach konkretnego życia człowieka. Na przykład, można sformułować szczegółowe pytania odnoszące się do sytuacji wyboru zawodu/powołania: Ile alternatywnych zawodów bierze pod uwagę student lub absolwent, wybierając swoją drogę życiową? Jakie procesy kognitywne i emocjonalne zachodzą podczas podejmowania decyzji dotyczących wyboru zawodu? Jakiego rodzaju inwestycje podejmuje student lub absolwent, poszukując potrzebnych mu informacji? W jakim stopniu wybór zawodu jest decyzją ekonomiczną i egzystencjalną? Odpowiedź na te pytania dałaby nam orientację pomocną w rozważaniach ontologicznych, epistemologicznych i metodologicznych, mogących posłużyć stworzeniu ram teoretycznych mających praktyczne zastosowanie w doradztwie karier i w polityce gospodarczej. Wybór zawodu bowiem powinien być interpretowany jako decyzja ekonomiczna o długofalowych społeczno-ekonomicznych konsekwencjach - nie tylko dla danej osoby, ale także dla jej rodziny, społeczności lokalnej, pracodawcy, dla regionu, kraju i makrostruktur, na przykład Unii Europejskiej.
Książka Kobiety a ryzyko raka. Psychologiczne uwarunkowania zachowań prozdrowotnych w profilaktyce onkologicznej jest skierowana do psychologów, psychoonkologów, specjalistów z zakresu zdrowia publicznego oraz managerów zdrowia, a także lekarzy, pielęgniarek i studentów medycyny, którzy pragną lepiej rozumieć swoje pacjentki.
Książka poświęcona jest inicjatywom artystycznym Eustachego Potockiego (od roku 1738 starosty tłumackiego, od 1754 cześnika koronnego, a od 1758 generała artylerii litewskiej), inicjatora m.in. przebudowy pałacu w Radzyniu Podlaskim oraz kościoła p.w. Marii Magdaleny w Sernikach – dzieł o niebagatelnym znaczeniu dla polskiej sztuki XVIII w. W przypadku analizy jego fundacji szczególnie cenne okazały się, lekceważone przez dłuższy czas w nauce, ulotne druki panegiryczne, pozwalające lepiej zrozumieć postrzeganie dzieł sztuki przez osiemnastowiecznych odbiorców i będące kluczem do wyjaśnienia wielu wątków rzeźbiarskiej dekoracji pałacu w Radzyniu Podlaskim.
W połowie XVIII wieku w Europie , wraz z pojawieniem się pierwszych rozpraw - estetycznych manifestów Johanna Joachima Winckelmanna, zaczęła się kształtować nowa postawa wobec sztuki, która znalazła swój wyraz w niezwykłym, dotąd niespotykanym uwielbieniu piękna artystycznego oraz absolutyzacji sfery artystycznej. Zjawisko to, bardzo różnorodne, określono mianem „religii sztuki”: przenikało ono kulturę artystyczną i estetyczne teorie całego XIX stulecia, jego najzupełniej zaskakujące przejawy można odnaleźć w literaturze oraz tekstach poświęconych sztuce jeszcze w XX wieku, jak choćby w dziełach Jamesa Joyce'a czy w teoriach Klee, Schonberga. „Religia sztuki”, była nie tylko bezwarunkową adoracją sztuki dla niej samej, nieograniczonym podziwem dla piękna czystej formy, realizacją mitu doskonałego, w pełni autonomicznego języka artystycznego. Dla wielu autorów, piszących o sztuce w XIX wieku, koncepcja „religii sztuki” była także ostatnią rękojmią i nadzieją ocalenia takiej wizji świata, w której religia odbudowuje swoje znaczenie, a nowoczesna nauka, marginalizująca zarówno doświadczenie religijne, jak i poznawanie świata poprzez sztukę wejdzie w wielkie przymierze z twórczością artystyczną, przynosząc syntezę i doskonałe pojednanie wszelkich aspektów poznania świata i przeczucia Nieskończoności. O tych wszystkich fascynujących odsłonach fenomenu „religii sztuki” w kulturze artystycznej Anglii i krajów niemieckich XIX wieku opowiada niniejsza publikacja.
Egzystencjalne problemy, z którymi spotyka się człowiek w swoim życiu oscylują wokół odwiecznych tematów związanych z ludzkim istnieniem, a więc zagadnień dotyczących sensu życia, jego przygodności, wynikającej ze stałej obecności w naszym życiu śmierci, wolności i łączącej się z nią odpowiedzialności, samotności człowieka w świecie oraz roli czasu (zwłaszcza wagi czasu przyszłego) w życiu jednostki. Wymagają one od nas osobistego ustosunkowania się do tych kwestii z perspektywy konkretnego, własnego życiowego doświadczenia. Rodzące się niejednokrotnie w tych obszarach psychologiczne napięcia mogą przybierać u ludzi różną postać, ale współczesny ciężar ludzkiego życia wiąże je jednak coraz częściej z egzystencjalnym wymiarem depresji, którego główne aspekty wyrażają się przede wszystkim w formie poczucia egzystencjalnej pustki, bezradności, winy, izolacji oraz egzystencjalnej rozpaczy.
Książka przeznaczona jest dla studentów psychologii, psychologów, pedagogów, prawników i lekarzy oraz tych wszystkich, którzy w toku codziennej pracy nieustannie spotykają się z dramatem ludzkiego istnienia.
Począwszy od lat sześćdziesiątych XX wieku, w kulturze euroatlantyckiej rozpowszechnia się idea rezygnacji z wychowania i zastąpienia go relacją „przyjaźń z dziećmi”, pogląd kluczowy dla nurtów określanych jako „antypedagogika”. Postulat „przyjaźni z dziećmi” bywa postrzegany jako zaprzeczenie ponad dwutysięcznego dorobku edukacyjnego kultury europejskiej oraz ponad dwustuletniego dorobku pedagogiki. Jednak odpowiedź na pytanie: dlaczego (nie) trzeba wychowywać, zmusza do refleksji nie tylko nad negacją, ale i nad zasadnością afirmacji wychowania.
Prezentowana publikacja stanowi próbę (l’essai) określenia istoty antypedagogiki i możliwości percepcji jej tez. Jej celem jest udzielenie odpowiedzi na pytanie: Czym jest antypedagogika (postpedagogika)? Jaka jest jej geneza i typy? Jak w ramach koncepcji postpedagogiki uzasadnia się brak potrzeby i możliwość wychowania? Co proponuje się zamiast wychowania? Jak z perspektywy antypedagogicznej interpretuje się funkcje rodziny, szkoły, grupy rówieśniczej, a także wspólnot wyznaniowych w procesie rozwoju człowieka?
Czy mogłoby być tak, że nic nie istnieje? A może kiedyś faktycznie niczego nie było lub kiedyś niczego nie będzie? Jeśli tak, to jak wyjaśnić stan przeciwny— to, że istnieją rzeczy stanowiące nasz świat? Autor książki stara się odpowiedzieć na te pytania, korzystając ze zdobyczy logiczno-epistemologicznych teorii pytań, wyjaśniania, zdań egzystencjalnych i wiedzy kontrastywnej. W tym celu analizuje kluczowe stanowiska współczesnej metafizyki: atomizm, materializm, kosmizm, multikosmizm, nomologizm, teorię „surowego faktu", infinityzm, autokauzalizm, emanacjonizm, teizm. W końcowych partiach książki konkluduje, że stara doktryna Boskiej creatio ex nihilo dostarcza najlepszej odpowiedzi na pytanie „dlaczego istnieje raczej coś niż nic?" Jacek Wojtysiak zwraca się do Czytelnika z przesłaniem: istnieje problem filozoficzny o fundamentalnym znaczeniu, na który dysponuję przekonującą odpowiedzią; dysponuję również narzędziami, dzięki którym problem ten i jego rozwiązanie mogą być przedstawione w sposób maksymalnie klarowny i odpowiedzialny; posiadam zarazem odpowiedni poziom odwagi, by projekt swój zrealizować z żelazną konsekwencją. [...] Autorowi udało się w rozprawie osiągnąć rzecz dość rzadką. Otóż każdy z jej rozdziałów, będąc bez wątpienia częścią zaprojektowanej całości, stanowi zarazem spójną i wystarczającą jednostkę, należącą do innej dziedziny filozofii. Pierwszy rozdział to kompendium wiedzy z logiki pytań. Rozdział drugi jest metafizyczno-analitycznym traktatem na temat istnienia, niebytu oraz „napięcia" pomiędzy nimi. Analizy trzeciego rozdziału można zidentyfikować jako badania z zakresu teologii naturalnej. Całość ma charakter wybitnie racjonalny, analityczny i argumentacyjny.
Publikacja Doświadczenie rozwoju w życiu polskich migrantów w Wielkiej Brytanii. Praca - rodzina - religijność - partycypacja powstała na podstawie socjologicznych badań jakościowych przeprowadzonych przez Autorów książki wśród Polaków mieszkających w Wielkiej Brytanii. W centrum analiz postawiliśmy zagadnienie rozwoju jednostki w rzeczywistości migracyjnej. Interesowała nas perspektywa osób badanych, wgląd w ich doświadczenia związane z pobytem na emigracji oraz odpowiedzi na pytania: na ile i w jakich obszarach swojego życia polscy migranci dostrzegają proces własnego rozwoju, w jaki sposób weń inwestują, na jakie bariery napotykają, jakie osiągnięcia i rozczarowania przyniosła w tym zakresie decyzja o migracji? Jako punkt odniesienia przyjęliśmy koncepcję rozwoju integralnego, zakładając, że jest on dla jednostki najbardziej korzystny zarówno z perspektywy indywidualnej, jak i społecznej. Analizowaliśmy w szczególności procesy dotyczące życia zawodowego, rodzinnego, religijnego, moralnego oraz społecznego.
Książka zainteresuje badaczy migracji, partycypacji społecznej, a także współczesnych przemian religijności. Mamy także nadzieję, że zawarte w niej analizy zwrócą uwagę szerokiego grona odbiorców w kraju i za granicą, którzy znają rzeczywistość migracyjną poprzez własne doświadczenia, swoich rodzin lub osób z najbliższego otoczenia.
Od Autorów
Niniejsza praca, bardzo potrzebna, nowatorska i oryginalna, zasługuje na szczególne uznanie. Podjęta inicjatywa badawcza wypełnia lukę w badaniach z tego zakresu, zwłaszcza w odniesieniu do województwa warmińsko-mazurskiego. Praca jest napisana bardzo dobrym językiem, a całość tekstu i szczegółowych analiz potwierdza solidne przygotowanie warsztatowe Autorki oraz gruntowną znajomość problematyki badawczej. Generalnie monografia ta ma charakter pionierski, dobrze się więc stało, że Joanna Domańska zajęła się tak ważną dla nauki i dla całego społeczeństwa problematyką. Biorąc pod uwagę dotychczasową historiografię regionu warmińsko-mazurskiego, należy uznać pracę za w pełni odkrywczą [...] Praca jest jedną z najlepszych z tej dziedziny Mogę to stwierdzić jako osoba od dawna zajmująca się dziejami opieki społecznej.
Z recenzji prof. dra hab. Mariana Surdackiego Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawia II
Autorka swoją pracą wypełnia lukę w dotychczasowej historiografii regionalnej i edukacyjnej. Godnym podkreślenia walorem pracy jest jej podstawa źródłowa. Autorka dobrze rozpoznała i metodycznie zebrała bogaty i różnorodny materiał źródłowy [...] Stwierdzam również, że Autorka wykazała się bardzo dobrym zorientowaniem w rozważanej problematyce. Opiniowana praca zasługuje na uznanie. Praca mieści się wśród najlepszych ostatnio wydanych opracowań z zakresu tej szeroko pojętej dziedziny, co stwierdzam jako badacz zajmujący się szkolnictwem, wychowaniem i opieką.
Z recenzji prof. dra hab. Krzysztofa Jakubiaka Uniwersytet Gdański
Publikacja Ciało. Zdrowie i choroba jest wyrazem przekonania, że nadszedł czas na stopniowe łączenie w naturalną jedność tego, co zostało podzielone -psychiki z ciałem, racjonalności z emocjami, kultury z naturą, teorii z praktyką, psychologii z innymi dziedzinami wiedzy. W związku z tym, książka prezentuje ludzkie ciało oraz związane z nim możliwości i ograniczenia z wielu różnych perspektyw, przede wszystkim psychologicznej - osobowościowej, rozwojowej, terapeutycznej - ale też neurologicznej, socjologicznej, kulturo-znawczej i filozoficznej. Książka stanowi pierwszy tom serii „Osobowość: psychologia i pogranicza”, poświęconej integrowaniu trzech elementów wyodrębnionych w klasycznym podziale na ciało, psychikę i duszę/ducha. Odwołując się do tego podziału, wkraczamy w rozważanie tematów zaliczanych do kategorii „wielkich” - tyleż interesujących i ważkich, co trudnych do naukowego opisu i wyjaśnienia. Zajmujemy się takimi tematami w przeświadczeniu, że pomimo trudności z ich naukowym ujęciem, to właśnie one mają potencjał generowania nowych perspektyw widzenia, a z czasem rozwiązań naglących problemów współczesności. Jesteśmy przeświadczone także o tym, że przynajmniej część tych problemów jest rezultatem ujmowania człowieka przez pryzmat podziałów, zamiast traktowania go jako cielesno-psychiczno-duchowej jedności, funkcjonującej w środowisku zarówno kulturowo-społecznym, jak i naturalnym.
Rozwój ukraińskiej myśli historycznej, zwłaszcza dotyczącej dziejów najnowszych, przez długi czas odbywał się w niesprzyjających warunkach – zafałszowano wiele faktów historycznych, które zostały zastąpione przez wymysły i mity, odpowiadające totalitarnemu reżimowi komunistycznemu. Długie panowanie komunizmu w wydaniu radzieckim skutecznie przeciwdziałało ludzkiemu dążeniu do wiedzy. Fakty historyczne zamieniano na narzędzia propagandy, co doprowadziło całe pokolenia Ukraińców do utraty pamięci historycznej. Bezsprzecznie historię ukraińską cechuje złożoność i niejednoznaczność, niemniej próby „upośledzenia” wiedzy historycznej sprawiły, że do dziś istnieje wiele tzw. białych plam – wątpliwości i pytań, na które odpowiedzi będzie szukać jeszcze wiele pokoleń ukraińskich historyków. Współczesne badania nad historią ukraińską, zwłaszcza w pierwszej połowie ?? w., dotyczyły tzw. mocnych tematów, a jednocześnie poza zainteresowaniem badaczy znalazła się ogromna część materiału historycznego, który przy pobieżnym oglądzie zdawał się mieć drugorzędną wartość, niemniej był istotny dla pełnego obrazu epoki. Jednym z takich tematów jest historia ukraińskiego ruchu katolickiego, nieodłącznie związana z dziejami Kościoła greckokatolickiego. Doniosłą rolę odegrała przy tym Akcja Katolicka, która stała się elementem jednoczącym ruch katolicki w okresie międzywojennym.
Tomik zawiera najnowszy polski przekład. i opracowanie Elektry Sofoklesa dokonane przez Roberta R. Chodkowskiego badacza teatru i tragedii greckiej, profesora zwyczajnego KUL. Elektra Sofoklesa po Choeforach Ajschylosa i Elekrze Eurypidesa jest trzecim dramatycznym opracowaniem problemu Orestesa matkobójcy. Do znanego tematu poeta podszedł w sposób nowatorski, wysuwając na plan pierwszy Elektrę oraz jej przeżycia i dzięki temu stworzył wielkie dzieło o oryginalnej kompozycji i nowym wyrazie ideologicznym. Stary mit stał się przez to podstawą jednej z najlepszych, i najbardziej znanych tragedii antycznych, wciąż obecnej w kulturze europejskiej i światowej
Katalog prac plastycznych Cypriana Norwida obejmuje wszystko, co zostało przez twórcę Solo narysowane, namalowane lub wykonane jakąkolwiek techniką plastyczną, a zatem rysunki, akwarele, obrazy i studia olejne, ponadto prace graficzne, projekty rzeźbiarskie oraz prace medalierskie. Oprócz obiektów zachowanych zostały w nim uwzględnione i te, które uznano za zaginione, ale były reprodukowane za życia artysty lub po jego śmierci w wydawnictwach naukowych i albumowych, czasopismach i katalogach wystaw, oraz te, które znamy jedynie z tytułu lub choćby z drobnej wzmianki. Katalog obejmuje zarówno dzieła o niepodważalnych wartościach artystycznych, jak i pobieżnie wykonane szkice, w rodzaju rysunkowej notatki, a nawet zupełnie niepozorne „karteczki i złamki", jak swe szkicowe drobiazgi określał Norwid.
Ekumeniczna postylla ma charakter na wskroś nowatorski nie tylko w kwestii technicznej (wykorzystano tu nowoczesne środki umożliwiające czytanie i zarazem sięganie poprzez kod QR do nagrań wideo). W polskiej postyllografii bowiem to pierwsza realizacja o wymiarze tak głęboko ekumenicznym, wyrażającym się w doborze kaznodziejów wywodzących się z różnych Kościołów, a podkreślonym zawartymi w publikacji słowami wspólnego błogosławieństwa biskupów trzech tradycji konfesyjnych.
Bp prof. dr hab. Marcin Hintz (Kościół Ewangelicko-Augsburski)
Postylla ma to do siebie, że na każdą niedzielę i święto roku kościelnego można znaleźć w niej kazanie do konkretnego czytania pochodzącego z Biblii. Tak też jest w Ekumenicznej postylli, w której ponad osiemdziesięciu autorów dzieli się swoim rozważaniem danego Słowa, co sprawia, że jest ono zwiastowane w różnorodny sposób. Poszczególne kazania, dzięki zamieszczonym przy nich kodom QR, da się odsłuchać, a kaznodzieję można zobaczyć na ekranie telefonu, tabletu bądź komputera. [...] Sięgając do tej interaktywnej postylli, otwierajmy się na głos Boga. Z modlitwą i prośbą o Ducha Świętego słuchajmy świętych słów Biblii, które w postylli się objaśnia i interpretuje. Niech czytanie, słuchanie i oglądanie przyniosą owoc obfity! Oby dzięki temu wzrastała nasza wiara. Soli Deo Gloria!
Bp Paweł Hause (Kościół Ewangelicko-Augsburski)
Mikołaj z Kuzy (1401-1464) jest uważany za jednego z najciekawszych filozofów piętnastego wieku. Jest on także autorem kilkuset kazań, które w dydaktycznej i egzegetycznej formie kryją ambitną problematykę filozoficzną. Książka Znaki i symbole została oparta na analizie właśnie tego obszernego, wielowątkowego i trochę niedocenianego dzieła, które pozwoliło pokazać filozofię Mikołaja z Kuzy w nowej perspektywie. Z jednej strony, autorka odnalazła w Sermones wszystkie znaczące wątki myśli Kuzańczykowej, co stało się podstawą tezy o tematycznej spójności całego dorobku Mikołaja z Kuzy. Z drugiej strony, wskazała, jak specyficzny kontekst gatunkowy kazań modyfikuje obraz Kuzańczyka filozofa. Książka wyróżnia się interdyscyplinarnością, dzięki której rozważania z zakresu historii filozofii zostały umieszczone w doskonale zarysowanym kontekście historycznym i retorycznym, pozwalającym na uważną i miejscami zaskakującą lekturę tekstów piętnastowiecznych.
Tom V Dzieł wszystkich Cypriana Norwida zawiera jego dramaty wraz z komentarzami:Chwila myśli (Fantazja); Dobrzy ludzie [Ocalały fragment]; Zwolon. Monologia; Noc tysięczna druga. Komedia w jednym akcie; Wanda. Rzecz w obrazach sześciu. 1852; Krakus.Książę nieznany. Tragedia; [Dwie sceny z tragedii "Juliusz Cezar" Szekspira]; Hamlet [Fragment]; Teatr bez teatru [Urywek]; Słodycz. Tragedia w jednej scenie; Autp-da-fé. Komedia w jednym akcie i jednej scenie, [Hrabina Palmyra]; Aktor [I]; Aktor [II].Tom ilustrowany pracami plastycznymi Norwida.
Interdyscyplinarna monografia Lublin - miasto zgody religijnej. Ekumenizm w historii, teologii, kulturze pod redakcją Sławomira Pawłowskiego SAC oraz Sławomira Jacka Żurka jest zbiorem kilkudziesięciu artykułów napisanych przez czołowych specjalistów z kraju i z zagranicy w zakresie teologii ekumenicznej i porównawczej, historii poszczególnych wyznań chrześcijańskich i ekumenizmu, a także badań nad współczesnymi tendencjami religijnymi. Jest to również naukowy pomnik doniosłego wydarzenia, którym był Międzynarodowy Kongres Ekumeniczny (Lublin 29-31 października 2017 r.). Miejmy nadzieję, że oprócz prezentowanej publikacji wyda on jeszcze inne owoce i będzie na różne sposoby kontynuowany.
(Dr hab. Piotr Kopiec Instytut Ekumeniczny KUL)
Katalog prac plastycznych Cypriana Norwida obejmuje wszystko, co zostało przez twórcę Solo narysowane, namalowane lub wykonane jakąkolwiek techniką plastyczną, a zatem rysunki, akwarele, obrazy i studia olejne, ponadto prace graficzne, projekty rzeźbiarskie oraz prace medalierskie. Oprócz obiektów zachowanych zostały w nim uwzględnione i te, które uznano za zaginione, ale były reprodukowane za życia artysty lub po jego śmierci w wydawnictwach naukowych i albumowych, czasopismach i katalogach wystaw, oraz te, które znamy jedynie z tytułu lub choćby z drobnej wzmianki. Katalog obejmuje zarówno dzieła o niepodważalnych wartościach artystycznych, jak i pobieżnie wykonane szkice, w rodzaju rysunkowej notatki, a nawet zupełnie niepozorne „karteczki i złamki", jak swe szkicowe drobiazgi określał Norwid.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
