Dzieje związku religii z nauką sięgają początków filozofii. Już wówczas deklarowana była potrzeba oddzielania nauki od religii, choć w praktyce postulat ten nie zawsze był realizowany. Powstanie chrześcijaństwa i jego ekspansja na terenie kultury europejskiej, a następnie rozwój matematycznego przyrodoznawstwa zaostrzył dyskusje dotyczące możliwości (potrzeby) obecności religii (chrześcijaństwa) w nauce. Mimo że ich głównym polem pozostają nauki przyrodnicze, są one podejmowane również na terenie humanistyki. Pojawiają się także w pedagogice, gdzie dotykają przede wszystkim zagadnień światopoglądowej i ideologicznej autonomii tej dyscypliny wiedzy.
Prezentowana publikacja dotyczy problemu obecności chrześcijaństwa w pedagogice. Nie analizuje go jednak w aspekcie teoretycznym, lecz metodologicznym. Wskazane w niej zostały elementarne problemy metodologiczne, jakie generuje uprawianie pedagogiki chrześcijańskiej, niejasności dotyczące jej: definiowania, typologizacji, języka, sposobów uzasadniania twierdzeń oraz struktury. Ambicją autora książki nie było ich rozwiązanie, lub wygenerowanie koncepcji pedagogiki chrześcijańskiej, lecz zestawienie uwag służących zrozumieniu metodologicznej specyfiki tej subdyscypliny pedagogicznej.
„Miłość a życie społeczne" - czy ma coś wspólnego z realiami współczesnego świata? W powszechnym przekonaniu związek pomiędzy miłością a życiem społecznym nie jest oczywisty. Aczkolwiek miłość w swojej wielkości jest zdolna, mimo ograniczeń realiów życia, przebudować wszelką ludzką rzeczywistość w wymiarze osobowym, rodzinnym, w relacjach międzyludzkich, pomiędzy grupami społecznymi czy narodami. Intuicyjnie wyczuwamy bogactwo możliwości tkwiących w miłości. Podejmując problem związków pomiędzy miłością a życiem społecznym, chciałem zwrócić uwagę na ich znaczenie. Szczególnie w dobie powszechnej inflacji słowa „miłość", przy jednoczesnej skali narastania problemów społecznych, chociażby generowanych w cyberprzestrzeni. Współczesny człowiek zauroczony dążeniem do użyteczności, zysku, władzy, które - jak się wydaje - ustalają standardy życia społecznego, nigdy nie porzucił duchowych marzeń o miłości poszukiwanej w transcendencji, a ukazywanej w religii i kulturze. Generowana z transcendencji miłość i wynikające z niej wsparcie duchowe ma wpływ na praktycznie doświadczany świat i to, co jest prezentowane w tej pracy, na życie społeczne.
(fragment książki)
Prezentowana publikacja to zbiór studiów i szkiców o Cyprianie Norwidzie i jego twórczości, zogniskowanych na wybranych aspektach stylu artystycznego oraz systemu wartości poety. Jest to dialogowanie z artystą o wymagającej postawie egzystencjalnej i ideowej, z twórcą, który w sposób „całkowity" poświęcił się sztuce. Twórczość Norwida zarówno w przestrzeni słowa, jak też plastyki stanowi interesujący sposób połączenia literatury i rysunku w dziele jednego artysty, który scala panoramę i detal, konkret i parabolę, doczesność i jej transcendentalizm. Są to ważne elementy światopoglądu poety. Zasadnicze pytanie „Jaki Norwid?" pojawiające się w tej książce, a często stawiane we współczesnych badaniach norwidystów, obrazuje zmienność modelu odbioru i sposobu odczytywania twórczości autora Vade-mecum wraz z jej historyczno-kulturową złożonością. To wręcz nieuniknione dla poety, który świadomie wybiegał ku horyzontom myśli i estetyki przyszłych sobie lat. Dla współczesności „artysta-sztukmistrz" był kimś, kto ją wyznaczył i określił „przed jej czasem".
Wraz z przemianami ustrojowymi zapoczątkowanymi obradami Okrągłego Stołu i wyborami parlamentarnymi w 1989 r. zaistniała potrzeba dokumentowania i opisywania powojennych dziejów Polski, wydarzeń historycznych, procesów społecznych, gospodarczych i kulturalnych. Wśród badaczy pojawiła się całkiem niemała grupa zajmująca się dziejami Kościoła katolickiego na ziemiach polskich po 1945 r. [...]. W nurt tychże badań wpisuje się opracowanie s. Moniki Kupczewskiej poświęcone dziejom Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego w latach 1945-1989. Wieloletnie zmagania się z przebadaniem zasobów licznych archiwów państwowych i kościelnych, w tym zakonnych, przebadanie publikacji, które ukazały się drukiem, usystematyzowanie i rozwiązanie problemów badawczych zaowocowały ostatecznie obszerną rozprawą naukową [...]. Dzięki przyjętej metodzie historyczno-porównawczej, tworzeniu uogólnień i ustalaniu związków przyczynowo-skutkowych Autorka przygotowała dysertację o profilu syntetycznym i niezwykle bogatą w treści poznawcze. Niekwestionowanym „bogactwem" dysertacji, oprócz walorów naukowych, historycznych i poznawczych jest znaczna ilość zamieszczonych w przypisach biogramów sióstr sercanek [...].
Z recenzji ks. prof. dr. hab. Józefa Mareckiego Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Przez wiele lat, spacerując ulicami Lublina nie dostrzegałam, że z fasad kamienic patrzą na mnie kudłate maszkarony, rubaszne fauny, długowłose dziewczyny i zadumani starcy. Codziennie mijałam elewacje i balkony oplecione omdlewającymi słonecznikami, winoroślą i wstęgami oraz witraże mieniące się kolorami słońca. Jednak z czasem, te delikatne, pełne elegancji motywy powstałe w duchu modnej na początku XX wieku Art Nouveau zafascynowały mnie do tego stopnia, że stały się tematem mojej rozprawy doktorskiej. W książce, powstałej na bazie pracy naukowej, postanowiłam opisać historię stylu secesyjnego w Lublinie, jego twórców, lokalizacje najciekawszych prac i źródła, z których czerpano wzory elementów dekoracyjnych Art Nouveau. Jestem przekonana, że ten fragment historii miasta zasługuje na uwiecznienie i bliższe poznanie, a miłośników stylu, mam nadzieję, zachęcę do spaceru w czasie, śladami secesji.
Hanna Bieniaszkiewicz
W publikacji poruszane jest zagadnienie współczesnych logik modalnych. Z jednej strony, publikowane teksty ukazują różnorodność tematyki filozoficznej podejmowanej w obrębie logiki modalnej, z drugiej strony, wyraźnie wskazują, że istnieje jedna wspólna baza dla różnych konstrukcji formalnych. Marcin Tkaczyk w swoim tekście zajmuje się zagadnieniem oczekiwań filozoficznych, jakie można wiązać ze zdaniowymi logikami modalnymi. Autor próbuje odpowiedzieć na pytanie, co propozycjonalne logiki modalne mówią na temat pojęć modalnych. Złożoność pojęć konieczności, możliwości oraz podobnych odsłania tekst Marka Lechniaka, w którym dyskutowana jest kwestia sposobu rozróżniania pojęć modalnych. Autor w szczególności skupia się na pewnej próbie klasyfikacji modalności, którą zaproponował J. Perzanowski. W drugim z tekstów Marek Lechniak przedstawia podstawowe systemy logik epistemicznych, posługujących się pojęciami wiedzy i przekonań, dyskutuje założenia filozoficzne prezentowanych systemów. Autor analizuje również systemy logiki wiedzy wspólnej oraz zagadnienia związane z różnymi formami dynamiki wiedzy i przekonań. Tekst Anny Kozaneckiej-Dymek skupia się na wskazaniu związków, jakie zachodzą pomiędzy logikami tensalnymi (temporalnymi) a normalnymi logikami modalnymi. Autorka prezentuje genezę tych logik oraz dokładnie charakteryzuje różne rachunki formalne. W tekście poruszane jest również zagadnienie możliwości zastosowań pewnych logik tensalnych, w szczególności do analizy języka nauk przyrodniczych oraz nauk prawnych.
Tom zawiera najnowsze polskie przekłady i nowe opracowania czterech tragedii Sofoklesa dokonane przez Roberta R. Chodkowskiego, badacza antycznego teatru i tragedii greckiej, profesora zwyczajnego KUL. Sofokles (495-405 przed Chr.) jest przedstawicielem starożytnej tragedii greckiej w okresie jej szczytowego rozwoju. Sztuki Sofoklesa, już wówczas uznane za arcydzieła, zachowały nieprzemijającą wartość, a ich uniwersalna tematyka jest do dziś aktualna, mimo upływu niemal 2500 lat od ich powstania. Odnosi się to również do dramatów, których przekłady znajdują się w niniejszej publikacji.”Ajas” ukazuje dramat człowieka niedocenionego przez tych, z którymi dokonał wspaniałego dzieła. Doprowadza to tytułowego bohatera do samobójczej śmierci. Taka jest cena jego rehabilitacji i przywrócenia mu należnej czci. Dramat małżeństwa przedstawiony w „Trachinkach” spowodowany jest ustawiczną nieobecnością męża w domu. Dążenie mężczyzny do coraz to nowych sukcesów dla zaspokojenia wybujałej ambicji prowadzi do zaniku więzi rodzinnych, do zdrady małżeńskiej, a kończy się tragedią całej rodziny. „Filoktet” i „Edyp w Kolonos” to utwory poety zbliżającego się do końca życia. W starożytności uchodziły za największe osiągnięcia poetyckie. Ich nieprzemijająca wartość polega dziś ponadto na ukazaniu ludzkiego cierpienia jako drogi doskonalenia osobowości i osiągania wyższych celów.
W dobie powszechnej dziś globalizacji wszelkich form życia dostrzega się jednocześnie wyraźny nurt, zmierzający do określenia odrębności i indywidualności, a zarazem wyznaczenia swoistej tożsamości poszczególnych regionów bądź miejscowości, nazywanych mianem „małej ojczyzny" [...]. Właśnie w tych kategoriach trzeba spojrzeć na pracę bpa dra hab. Mariusza Leszczyńskiego pt. Horyniec-Zdrój. Studia z historii miejscowości i parafii. Nie jest to monografia [...], lecz forma ukazania wybranych, bez wątpienia kluczowych, aspektów z historii, które z pewnością wykreowały ciąg wydarzeń i ukształtowały dzieje Horyńca, zarówno w wymiarze cywilnym, jak i kościelnym. [...] Przedstawiony materiał pozwala zorientować się w doniosłości tegoż ośrodka i jego roli w środowisku wykraczającym daleko poza granice omawianej miejscowości.
Z recenzji ks. prof. dra hab. Jana Walkusza
Autorka przedstawiła działające w Polsce fabryki mebli giętych, nie zapominając o modnych w omawianym czasie meblach z giętych rur stalowych. Bardzo szczegółowo i ciekawie ukazała historię firmy „Polski Przemysł Drzewny - Czerski i Jakimowicz”, aż do jej upaństwowienia po II wojnie światowej. Zaprezentowała szeroki asortyment produkcji zakładów, kładąc nacisk na wyjątkowy jeszcze w ówczesnej polskiej produkcji meblarskiej rodzaj sprzętów do wnętrz użyteczności publicznej czy wytwarzanie leżaków. Ciekawie przeanalizowała inspiracje formalne i zdobnicze omawianych mebli, wyróżniając wśród oszczędnie stosowanych motywów ornamentykę w stylu regencji, Art deco i swojską „góralszczyznę”.
Dr hab. Anna Sieradzka, prof. UW
Prezentowana publikacja Starożytny dramat. Teoria, praktyka, recepcja jest zbiorem artykułów poświęconych szeroko rozumianej antycznej kulturze Grecji i jej oddziaływaniu na europejską literaturę. Tę niezwykle interesującą pozycję ze względu zarówno na szeroki zakres poruszanych problemów (kulty religijne, tragedia, komedia, teatr, historiografia, mim, recepcja antyku w późniejszych epokach itd.), jak i fakt, że wśród autorów artykułów dominują najwybitniejsi w Polsce filologowie klasyczni, należy oceniać bardzo wysoko. Zbiór prac wybitnych polskich uczonych, dzielących się w swoich rozważaniach wynikami najnowszych badań, odwołujących się do ostatnio wydanych w świecie publikacji na dany temat, stanowi bez wątpienia jedną z ważniejszych monografii dramatu antycznego. Z pewnością więc tom winien znaleźć czytelników nie tylko wśród filologów i historyków kultury antycznej, ale - uwzględniając jego wysoki poziom i wartość naukową - można go także dedykować teoretykom literatury oraz tym humanistom, którzy interesują się antykiem i jego płodnym oddziaływaniem. (Ze Wstępu)
W powszechnej opinii przeważa stereotyp, iż między Tomaszem z Akwinu a Bonawenturą, dwoma filarami średniowiecznej myśli chrześcijańskiej oraz reprezentowanymi przez nich systemami, istnieje ogromny hiatus. W tym uproszczonym schemacie nauczanie Bonawentury miałoby być przeznaczone dla przeciętnego człowieka poszukującego Boga, a wskazywana przez niego droga doświadczenia Bożej słodkości poprzez miłość dostępna jest każdemu. Tomasz z kolei uważany jest za intelektualistę najwyższych lotów, a lektura jego dzieł - zobowiązująca i wymagająca znajomości wysoce wysublimowanych spekulacji filozoficznych - nie może mieć znaczącego wpływu na „przeciętnego chrześcijanina”. Stąd przeznaczona jest dla wybranych, którzy jedynie drogą spekulacji rozumowych mogą zbliżyć się do Boga. Tymczasem okazuje się jednak, że myśl Tomasza jest znacznie bogatsza i zniuansowana, niż to mówią stereotypy. Akwinata bowiem przypisywał szeroko rozumianej sferze afektywnej ogromne znaczenie i cenił niezwykle doświadczenie mistyczne, które przekracza spekulatywny dyskurs.
Mniejszości narodowe i etniczne oraz społeczności języka regionalnego a samorząd terytorialny w Polsce. Przedstawiciele mniejszości narodowych i etnicznych stanowią – według oficjalnych danych – 1,16% społeczeństwa polskiego. To niewiele, ale za tą liczbą kryje się bogactwo kultury aż 13 narodowości, które od 20 lat, korzystając z przemian demokratycznych w Polsce, budują na nowo swoją pozycję w społeczeństwie. Na jakie wsparcie mogą liczyć w tym niełatwym procesie? Książka, którą proponujemy, pokazuje jedną ze ścieżek, na której na co dzień dochodzi do spotkania obywateli polskich – tych z większości i tych z mniejszości: to społeczności lokalne, samorządy terytorialne, gdzie najłatwiej można rozpoznać wzajemne potrzeby i podjąć współpracę. Publikacja niniejsza może zainteresować przede wszystkim te osoby, które z racji swej działalności publicznej i zawodowej mają bezpośrednią szansę na takie spotkanie, mianowicie pracowników samorządowych, nauczycieli, pracowników służb socjalnych, a także studentów wielu kierunków. Niezależnie jednak od przesłanek praktycznych, każdy wymiar refleksji nad obecnością i położeniem grup narodowościowych w Polsce wpisuje się w długą tradycję wielonarodowej i wielokulturowej Rzeczypospolitej.
W kręgu zagadnień bioetycznych i ekologicznych mieszczą się pytania dotyczące władzy i zakresu przetwarzania świata przez człowieka, które szanują integralność stworzenia i zapewniają godne warunki życia ludzkiego. Dzisiejsze osiągnięcia z zakresu ekologii stają się szansą dostrzeżenia pewnych prawidłowości, których naruszenie powoduje katastrofalne konsekwencje i dlatego nie można ich już dłużej nie zauważać.
Zebrane teksty są wyrazem troski o zachowanie integralnej postawy człowieka, który na drodze odkrywania swej osobowej tożsamości jako stworzenia i dziecka Bożego, uświadamia sobie godność niezbywalnego powołania do strzeżenia dziedzictwa biologicznego i kulturowego, które zostało mu powierzone przez Stwórcę.
fragment Wprowadzenia
Rodzina, małżeństwo to bardzo istotne elementy prawidłowego funkcjonowania każdego społeczeństwa, narodu czy grupy etnicznej, m.in. dlatego sprawy związane z rodziną zawsze były w kręgu zainteresowania prawników, a prawo rodzinne stanowi ważną dziedzinę prawa będącą częścią porządku prawnego każdego państwa. Od XIX wieku obserwujemy nasilające się zjawisko migracji i emigracji ludności, które wymagało zwiększenia współpracy w różnych dziedzinach, i to na poziomie państwowym. Od drugiej połowy XX w. postępuje instytucjonalny proces integracji państw i narodów w Europie. Wraz z rozwojem integracji europejskiej oraz postępem procesu globalizacji w proces tworzenia prawa, w tym prawa rodzinnego, zaangażowały się organizacje międzynarodowe i ponadnarodowe. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje Unia Europejska. Wprowadzenie w ramach UE prawa do swobodnego przepływu osób oraz obywatelstwa europejskiego wymusza prace nad harmonizacją prawa i tworzeniem norm kolizyjnych dotyczących również zagadnień z zakresu prawa rodzinnego. Możemy więc mówić o początku procesu umiędzynarodowienia prawa rodzinnego, który przynosi nowe nieznane dotychczas zagrożenia. Wśród książek poświęconych problematyce rodziny i prawa rodzinnego ta zajmuje miejsce szczególne ze względu na jej obszar tematyczny. Czytelnik ma okazję spojrzeć na problematykę współczesnego prawa rodzinnego z szerokiej perspektywy – począwszy od kwestii teologicznych i filozoficznych, poprzez zagadnienia prawa rodzinnego w dorobku prawnym UE, zasady konstytucyjne, prawo konkordatowe, prawo cywilne materialne i procesowe, na prawie karnym i finansowym skończywszy.
Zamiarem autora było udzielenie odpowiedzi na następujące pytania: czy rodzina jako wspólnota w ogóle znajduje się w obszarze zainteresowania ustawodawcy karnego w wybranych państwach europejskich?; jakie są rzeczywiste granice kryminalizacji przestępstw przeciwko rodzinie w świetle obowiązującego prawa karnego?
Czym są cnoty i wady tkwiące w ludziach, nabywane z czasem w praktyce? Czym jest utrwalona w praktyce dobra albo zła kondycja rozumu, woli, uczuciowości? Jak ludzki rozum, wola i uczuciowość nabierają sił, mobilizują się i dochodzą do perfekcji? Książka ukazuje kompleksowo odpowiedzi na te pytania rozwijane w metafizyce cnót i wad w scholastyce XIII-XVII w. Ujawnia tendencje, które doprowadziły do wyparcia pojęć cnót i wad z nowożytnej etyki i epistemologii - a poprzez analizę tomistycznej metafizyki sprawności wskazuje drogę systematycznego przywrócenia cnotom i wadom należnego im w etyce i epistemologii miejsca. W myśl bronionego tu ujęcia cnoty i wady są pewnymi strategiami, które władze ludzkiej duszy wypracowują w praktyce, by potem się ich trzymać. Książka analizuje szczegółowo kryteria tożsamości takich strategii, sposoby ich powstawania oraz zaniku, ich pogłębiania i poszerzania oraz związki przyczynowe między strategiami a działaniami. Pokazuje wreszcie, że cnoty są całkiem innym rodzajem bytu aniżeli wady.
Książka niniejsza może zainteresować szersze grono czytelników z uwagi na niezwykłą obecnie doniosłość i popularność problematyki ekologicznej, jak również z powodu przedstawienia jej na niecodziennym gruncie: na tle twórczości jednego z wczesnochrześcijańskich teologów – św. Bazylego Wielkiego z Cezarei Kapadockiej (329-379). Bardzo liczne wypowiedzi Bazylego na temat przyrody w jego sławnych Homiliach o sześciu dniach stworzenia, w listach i traktatach teologicznych zawierają „preekologiczne” wątki, takie jak: integralna więź człowieka i środowiska naturalnego, wpływ otoczenia na rozwój człowieka, krytyka postępu, zmęczenie cywilizacją, ubolewania nad anomaliami klimatycznymi, zachwyt nad pięknem nieskażonej przyrody, zakaz zabijania zwierząt i jedzenia mięsa, odpowiedzialność człowieka za świat. Wydobycie tego rodzaju wypowiedzi z IV wieku pokazuje jasno, że teologia wczesnochrześcijańska intensywnie zajmowała się problemem przyrody oraz jej relacjami z Bogiem i z człowiekiem na wiele wieków przed św. Franciszkiem z Asyżu (1181-1226).
O twórczości Romana Brandstaettera przez lata pisano niewiele, choć jego utwory miały licznych czytelników. Pisarz zyskał rozgłos zwłaszcza dzięki tetralogii Jezus z Nazarethu, esejom o tematyce biblijnej i franciszkańskiej oraz wierszom ze zbioru Pieśń o moim Chrystusie. Jednak nie tylko był znawcą i popularyzatorem Biblii, ale także niejednokrotnie nawiązywał do bogactwa cywilizacyjnego Europy i poszukiwał korzeni etosu współczesnego Europejczyka. Fascynował się kulturą antyczną, podróżował często do Italii, znał świetnie tradycję żydowską, bez trudu obcował z dorobkiem krajów niemieckojęzycznych, ze szczególnym zaś pietyzmem odnosił się do zdobyczy kulturowych nad Wisłą. To wyliczenie nie oddaje zresztą pełnego spektrum jego refleksji o kulturze. Wskazuje jednak na kierunek poszukiwań, do których wprowadzeniem jest niniejsza książka. Zebrane teksty stanowią bowiem próbę przyjrzenia się mniej znanej sferze dokonań Brandstaettera, która może zainteresować zupełnie inne grono czytelników.
Praca podejmowana w charakterze wolontariusza w hospicjum dla dzieci to jedna z najtrudniejszych form wolontariatu. Ochotnicy towarzyszą nieuleczalnie choremu dziecku i jego rodzinie, gdy choroba przechodzi w fazę terminalną. Osoby postronne często zadają wolontariuszom pytania: Po co ci taki stres? Co z tego masz? Wolontariusze zgodnie twierdzą, że w swojej posłudze więcej „otrzymują” niż „dają”. Przebywając z nieuleczalnie chorym dzieckiem i jego rodziną, stają się bardziej wrażliwi na wartości duchowe. Zauważają pozytywne zmiany w swoim rozwoju osobistym i w relacjach społecznych. Książka zawiera praktyczne wskazówki, które warto uwzględnić na etapie rekrutacji wolontariuszy, a także przy podejmowaniu działań nakierowanych na profilaktykę wypalenia zawodowego. Publikacja adresowana jest do czytelników zainteresowanych zjawiskiem posttraumatycznego wzrostu oraz do tych, którzy ze względów osobistych bądź zawodowych związani są ze środowiskiem hospicjum.
Czy we współczesnym świecie wiara religijna jest jeszcze potrzebna? Czy religia, także chrześcijańska, nie należy do mitów; czy współczesnemu człowiekowi nie wystarcza nauka, która - ciągle się rozwijając - wypiera myślenie mityczne; czy laicyzujący sie świat nie wypiera wierzeń, obyczajów i tradycji religijnych? Czy wiara religijna nie jest sprzeczna z rozumem, nie alienuje człowieka, nie stwarza miraży i iluzji? Czy nie mają racji ateiści i niewierzący, którzy odrzucają ów rzekomo iluzoryczny świat transcendentny, albo agnostycy i sceptycy, którzy nie widzą żadnych racji, by zawierzyć Bogu i nie widzą sensu wiary chrześcijańskiej. Te i inne zagadnienia z nimi związane podejmuje autor w tej pracy, jako naglące w kontekście czasów dzisiejszych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
