Książka przedstawia najważniejsze wyniki uzyskane w ramach interdyscyplinarnego projektu badawczego „Nowe wzorce formowania rodziny w Polsce – kontekst społeczno-ekonomiczny, preferencje i wpływ na zadowolenie z życia” (FAMWELL). Celem projektu było pogłębienie wiedzy na temat przyczyn rozpowszechniania się nowych wzorców tworzenia i rozwoju rodzin w Polsce oraz ich konsekwencji dla dobrostanu psychicznego ludności. W kolejnych rozdziałach badamy, jak różnego rodzaju zasoby i ograniczenia, o charakterze ekonomicznym, instytucjonalno-prawnym czy społecznym, a także wyznawany system wartości wpływają na formowanie związków – w tym związków nieformalnych – i ich rozpad, na decyzje o urodzeniu pierwszego i kolejnego dziecka, a także na zjawisko bezdzietności. Praca prezentuje wartościowe rezultaty, które należy ocenić jako wzbogacające wiedzę w zakresie kształtowania się nowych wzorców formowania i rozwoju rodziny w Polsce z uwzględnieniem ich wpływu na zadowolenie z życia. Wszystko to gwarantuje, że publikacja znajdzie liczne grono nabywców wśród demografów, ekonomistów, socjologów, polityków społecznych, zainteresowanych procesami demograficznymi, ich społeczno-ekonomicznymi uwarunkowaniami i konsekwencjami oraz możliwościami aplikacyjnymi otrzymanych wyników. z recenzji dr hab. Jolanty Kurkiewicz, prof. UE w Krakowie
W Polsce proces starzenia się ludności postępuje bardzo szybko, co zmienia kształt „polskiej kultury starości”. Na potrzeby niniejszej książki termin ten definiujemy jako zestaw norm i praktyk społeczno-kulturowych – realizowanych zarówno przez osoby starsze, jak i osoby młode wobec osób starszych – szczególnie istotnych na dalszych etapach życia. W naszych badaniach skoncentrowaliśmy się na „młodych” emerytach, a więc takich, którzy formalnie przeszli na emeryturę w okresie ostatnich pięciu lat. Ich doświadczenie emerytury jest więc krótkie, można powiedzieć, że są w fazie przejściowej pomiędzy kolejnymi etapami życia – pomiędzy późną dorosłością a starością. Ale jest to okres kluczowy, jeżeli chcemy gruntownie poznać doświadczenie starzenia się i uchwycić bieg życia jednostki w całej jego złożoności. Przejście na emeryturę może być postrzegane jako znaczący moment w życiu człowieka. Ma on wpływ nie tylko na jednostkę przechodzącą na emeryturę, ale oddziaływa również na innych ludzi: członków rodziny, współpracowników, przyjaciół i znajomych. Jest więc kluczowy dla wielu wymiarów relacji społecznych. Pojawia się jednak pytanie, czy stanowi on punkt zwrotny w wymiarze tożsamościowym człowieka, czy w zasadniczy sposób odbija się na sposobie definiowania samego siebie i odnajdywania się w otaczającej rzeczywistości społecznej. Odpowiedź na to pytanie nie może być (i nie jest) odpowiedzią łatwą. Moment przechodzenia na emeryturę, jak i sam czas emerytury, nie jest bowiem doświadczeniem jednorodnym.
Kluczowe w tej książce są trzy pojęcia: tożsamość, religia i biografia. Opowieść o życiu jest świadectwem losów poszczególnej osoby i jednocześnie narracją o wspólnotach, do których przynależy. Daje wyraz nie tylko zmaganiom z określeniem siebie, lecz także wyraża „My”, w którym „Ja” jest zakorzenione. Z doświadczanym, nazywanym, nieodnajdywanym lub traconym sensem życia wiąże się właśnie tożsamość. W książce próbuję odpowiedzieć na pytanie o to, jak się kształtuje tożsamość osobista i zbiorowa, jak jest podtrzymywana i w jaki sposób podlega zmianom, a także – jaka jest rola religii w tych trzech procesach. O religii na tym pięknym półwyspie można powiedzieć, że – podobnie jak w innych miejscach poradzieckiego świata – przeżywa „renesans”, albo że obserwowana zmiana to zbiorowa konwersja z ateizmu. Czy rzeczywiście? Czym był ateizm w życiu moich rozmówców i jak widzą to teraz? Czym był Związek Radziecki? Jaki był i jaki jest obecnie status prawosławia, islamu i katolicyzmu? Odpowiedzi na te i inne pytania poszukiwałam w biograficznych narracjach, relacje zaś między doświadczeniem poszczególnych osób i grup, tożsamością, jej podtrzymywaniem i zmianą, a także rolą religii, są złożone i niejednoznaczne – jak w witrażach. Irena Borowik – prof. dr hab. w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie kieruje Pracownią Społecznych Badań nad Religią. Interesuje się socjologią religii: teoriami religii, empirycznymi badaniami religijności w Polsce i na świecie, przemianami w Środkowo-Wschodniej Europie oraz metodologią badań. Autorka wielu publikacji krajowych i zagranicznych, redaktorka kilkudziesięciu prac zbiorowych polsko i angielskojęzycznych, pomysłodawczyni i koordynatorka serii Socjologia Religii. Należy do licznych organizacji naukowych i jest członkinią komitetów redakcyjnych kilku czasopism. Od 1991 roku kieruje Zakładem Wydawniczym NOMOS.
Problem pracoholizmu pojawił się w Polsce stosunkowo niedawno. Przeglądając wpisy na forach internetowych i blogach można dostrzec, jak różne są znaczenia przypisywane pracoholizmowi. Dla jednych nadmierna praca jest źródłem satysfakcji, dla innych wynika z chęci sprostania oczekiwaniom (własnym i innych). Czasami taka dająca zadowolenie praca wypełnia całe życie, bo znaleźć w niej można wszystko, co do szczęścia potrzebne. Pracowanie może być akceptowanym sposobem ucieczki od własnych problemów. Praca ponad siły wynika niekiedy z obawy przed utratą pracy, a nieraz ze złej organizacji pracy. Pracoholizm to szkodliwy skutek nadmiernego obciążania się pracą. Dopiero wnikliwa analiza pozwala odróżnić pracoholizm od nadmiernego obciążania się pracą. Książka składa się z dwóch części. W pierwszej omówiono zjawisko nadmiernego obciążania się pracą, w drugiej przedstawiono różne narzędzia badania pracoholizmu oraz przebieg i wyniki badań nad własnym kwestionariuszem, w tym osobowościowe i temperamentalne czynniki wpływające na nadmierne obciążanie się pracą. W załączniku zawarto arkusz pytań własnego kwestionariusza KONOP wraz z normami opracowanymi dla grup zróżnicowanych ze względu na płeć, wykształcenie i wiek. Niezwykle sumiennie przeprowadzona analiza istniejących koncepcji wraz z omówieniem już istniejących badań znakomicie porządkuje wiedzę na temat pracoholizmu, stanowiąc równocześnie podstawę do skonstruowania przez Autorów własnego kwestionariusza. Opisany w książce sposób konstruowania narzędzia badawczego jest wzorcowy. Począwszy od studiów literaturowych, opracowanie własnego modelu analizowanego zjawiska, przeglądu istniejących narzędzi i do konstrukcji własnego kwestionariusza z podaniem parametrów psychometrycznych dla wyróżnionych skal. z recenzji dr hab. Marii Strykowskiej, prof UAM Autorami książki są pracownicy i doktoranci Instytutu Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
W dwu ostatnich dekadach problematyka pamięci społecznej i różnorodnych form jej upamiętniania stała się jednym z najbardziej popularnych tematów dyskutowanych w publicystyce. Nie tylko zresztą w publicystyce, również w nauce obserwujemy bardzo wyraźny wzrost zainteresowań tą problematyką. Do grona nielicznych socjologów, którzy od czasów Halbwachsa i Czarnowskiego zajmowali się tymi zagadnieniami, dołączyli historycy, antropologowie, kulturoznawcy wprowadzając jednocześnie nowe terminy na określenie przedmiotu swych badań. Tak więc oprócz upowszechnionych przez Halbwachsa terminów „pamięć zbiorowa” i „pamięć społeczna” na oznaczenie badań nad fenomenami funkcjonowania przeszłości w teraźniejszości, pojawiły się nowe: „socjologia pamięci”, „antropologia pamięci” „miejsca pamięci” „historia drugiego stopnia”.
Wszystko to można by traktować jako symptomy rosnącego znaczenia problematyki przeszłości w życiu społecznym i politycznym. Problem okazuje się jednak bardziej skomplikowany, gdy przechodzimy do pytań bardziej szczegółowych, pytań o przyczyny takiego stanu rzeczy, gdy od ogólnych dywagacji na temat społeczeństwa przechodzimy do analizy społecznego zróżnicowania owego zainteresowania przeszłością. Okazuje się wówczas, że fenomen współczesnej fascynacji tym, co zdarzyło się kiedyś, jest czymś bardziej złożonym, niż podobne fascynacje ćwierć wieku temu. Jedną z przyczyn narastającego różnicowania się dyskursów przeszłościowych są zmiany sfery publicznej, w której są one prowadzone. Zasadnicza różnica między sytuacja sprzed dwudziestu pięciu – trzydziestu lat a sytuacją obecną polega na zmianie zasadniczych elementów konstytuujących sytuację komunikacyjną, w jakiej prowadzone były/są dyskusje o przeszłości, co w konsekwencji prowadzi tak do zmian mechanizmów rządzących przemianami samego dyskursu o przeszłości, jak i społecznych funkcji pamięci przeszłości.
W tomie znalazły się bardzo ważne teksty odnoszące się do pamięci zbiorowej społeczeństwa polskiego i sposobów jej przejawiania się w dyskursie publicznym.
W tomie publikują:
Kamilla Biskupska, Karolina Ciechorska-Kulesza, Joanna Gubała, Kaja Kaźmierska, Magdalena Lemańczyk, Mateusz Magierowski, Krzysztof Malicki, Jacek Nowak, Krystian Połomski, Krystyna Ewa Siellawa-Kolbowska, Andrzej Szpociński, Ludmiła Władyniak, Monika Żychlińska.
Seria wydawana wraz z Collegium Civitas oraz Instytutem Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk.
,,Książka jest próbą oceny zmian na polskiej wsi, dokonaną przez znawczynię tej problematyki. Dobrze został wybrany moment na takie podsumowanie - ponad 20 lat transformacji i prawie 10 lat przynależności do Unii. Pozwala to ukazać polską wieś w momencie, w którym już ujawniają się trwałe prawidłowości, a nie tylko perturbacje okresu przejściowego.""dr hab. Jerzy Bartkowski, prof. UW
Internet zmienia sposób, w jaki myślimy o sobie i swoich ciałach. To główna teza tej książki. Seweryn Rudnicki pokazuje trudności teorii socjologicznych ze stworzeniem modelu relacji ciała i jaźni. Analizując sposób, w jaki pisano o internecie od początków jego popularności, ujawnia jak bardzo nasze myślenie o tej technologii bywa przeniknięte problematyką ciała i tożsamości. Autor prezentuje też wypowiedzi internautów analizowane za pomocą stworzonego przez siebie modelu teoretycznego. Badanie to pokazuje, jakim redefinicjom ulegają pojęcia ciała i tożsamości podczas codziennych praktyk używania internetu. Seweryn Rudnicki (AGH Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie) – socjolog i psycholog, doktor nauk humanistycznych, adiunkt na Wydziale Humanistycznym AGH w Katedrze Socjologii Gospodarki i Komunikacji Społecznej. Jako uczony i analityk uczestniczył w realizacji kilkudziesięciu projektów badawczych: naukowych, biznesowych i pozarządowych. Jego zainteresowania naukowe to: socjologia ciała, socjologia internetu i nowych mediów, zastosowanie semiotyki w badaniach marketingowych oraz rola nauk społecznych w tworzeniu innowacji dla gospodarki i społeczeństwa.
Spis treści [Contents]
Dawid Sześciło: O pomostach między prawem a współczesnymi nurtami zarządzania publicznego [About bridges between law and public management concepts], doi 10.7366/1898352942201, s. 5–17;
Marta Strumińska-Kutra: Rola badań społecznych w refleksyjnych procesach metarządzenia. Zarys perspektywy teoretycznej i metodologicznej [The role of social research in reflexive metagovernance. Theoretical and methodological perspective], doi doi 10.7366/1898352942202, s. 17–29;
Jan Kaźmierski: Administracja publiczna jako katalizator rozwoju klastrów w gospodarce regionalnej [Public administration as a catalyst for cluster development], doi doi 10.7366/1898352942203, s. 30–41;
Artur Molenda: Medialny wizerunek administracji rządowej. Analiza zagadnienia na podstawie wybranych artykułów prasowych opublikowanych w Gazecie Wyborczej i Rzeczpospolitej w pierwszym kwartale 2011 r. [Media image of the government administration. Analysis of the issue of published articles on the base chosen in Gazeta Wyborcza and Rzeczpospolita in the first quarter of 2011], doi 10.7366/1898352942204, s. 42–51;
Grażyna Piechota: Zarządzanie procesem komunikowania w mediach społecznościowych przez miasta Metropolii Silesia i ich prezydentów [Managing of communication processes in social media by the cities of Metropolitan Association of Upper Silesia and their majors], doi 10.7366/1898352942205 , s. 52–67.
Wybór tekstów klasycznych [Selection of classic text]
Christopher Arup: Globalny kryzys finansowy: wnioski płynące z badań nad procesami tworzenia regulacji i rządzenia [The global financal crisis: Learning from regulatory and governance studies], doi 10.7366/1898352942206 s. 68–87.
Dobrze pomyślana, solidnie podbudowana intelektualnie i rzetelnie skonstruowana pokoleniowa refleksja nad kulturą tu i teraz, w której z pewnością rozpoznają się czytelnicy. prof. dr hab. Wojciech Józef Burszta Jesteśmy świadkami przejścia ponowoczesnego, które sprawia, że kulturę przestaje się utożsamiać ze zbiorowością ludzi żyjących w jej obrębie i dzielących jednakowy system normatywny, jest ona raczej kojarzona z mnogością i różnorodnością ich wyborów. Autorzy niniejszej publikacji ukazują rozmaite paradoksy z tym związane występujące w różnych obszarach świata/życia: religijności, seksualności, przemian męskości i kobiecości, konsumpcjonizmu, korporacjonizmu, jednostkowej tożsamości, kultury masowej i sztuki. Prezentują zarazem swoistą walkę między zjawiskami takimi jak fast-food i slow food, kultura „wysoka” i popularna, heteronorma i wielość norm, a także różne praktyki oporu w ramach tych starć. Ostatecznie jednak zostawiają Czytelnika z nadzieją, że warto postrzegać przejście ponowoczesne nie tyle przez pryzmat kryzysów, jak to się powszechnie czyni, ile widzieć w nim proces – by tak rzec – dezintegracji pozytywnej w makroskali. W tomie publikują: Zuzanna Grad, Izabela Handzlik, Anna Hebda, Anna Jawor, Marta Karczewska, Lidia Lechnio, Michał Jan Lutostański, Natalia Mojzych, Magdalena Skrętkowicz, Joanna Stępniewska, Aleksander Wasiak-Radoszewski, Piotr Zańko.
Wokół migracji dorosłych dzieci w kontekście potrzeb ich starszych rodziców, konstruowane są negatywne dyskursy przybierające postać panik moralnych. W ich centrum znajdują się migrujące kobiety, szczególnie te, których rodzice wymagają pomocy w utrzymaniu higieny osobistej. Są one w większym stopniu niż migrujący mężczyźni, którzy znajdują się w podobnej sytuacji, poddane społecznym (negatywnym) ocenom w społeczeństwie wysyłającym. Zmusza je to do podjęcia dodatkowego wysiłku w państwie imigracji, aby bezpośrednią opiekę osobistą zastąpić substytutem w postaci wsparcia finansowego. Sytuacja migrujących kobiet ulega dodatkowej komplikacji, gdy są one obciążone podwójnymi zobowiązaniami rodzinnymi i opiekują się nie tylko swoimi starszymi rodzicami, lecz także własnymi dziećmi. Ta częsta w transnarodowej rzeczywistości sytuacja prowadzi do pojawienia się licznych napięć i dylematów moralnych. W swej książce zajmuję się funkcjonowaniem transnarodowego systemu opieki międzygeneracyjnej, w ramach którego realizowane są praktyki społeczno-kulturowe redukujące przynajmniej częściowo owe napięcia i dylematy.. Łukasz Krzyżowski
W dobie masowych procesów imigracyjnych państwa docelowe muszą zmierzyć się z włączeniem imigrantów w struktury społeczeństwa, gospodarki, a zwłaszcza rynku pracy. Proces inkluzji politycznej cudzoziemców stanowi wielkie wyzwanie dla całych społeczeństw oraz ich elit politycznych. Dylematy związane z warunkami nadawania obywatelstwa dotykają fundamentalnych dla państwa narodowego pytań o podstawy i reguły członkostwa we wspólnocie politycznej.
W książce oprócz wprowadzenia teoretycznego do tematu inkluzji politycznej imigrantów czytelnik znajdzie analizę doświadczeń Niemiec, Francji i Wielkiej Brytanii w tej dziedzinie. Państwa te stosują odmienne modele włączania imigrantów w system prawno-polityczny, różnią się przyjętą koncepcją wspólnoty politycznej, kultury narodowej i obywatelstwa. Książka nie tylko w interesujący sposób opowiada o tym, jak kraje europejskie stały się państwami imigracyjnymi, lecz stanowi także przyczynek do dyskusji o wyzwaniach, z jakimi Polska i Polacy będą się prawdopodobnie musieli zmagać w bliższej lub dalszej przyszłości.
Magdalena Lesińska, dr, zastępca dyrektora Ośrodka Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego oraz sekretarz Komitetu Badań nad Migracjami Polskiej Akademii Nauk. Absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego (Instytut Nauk Politycznych) oraz Central European University w Budapeszcie (Nationalism Studies). Interesują ją takie zagadnienia jak: polityka państwa wobec procesów migracyjnych, transnarodowe procesy polityczne, w szczególności mobilizacja polityczna imigrantów oraz mniejszości narodowych i etnicznych, a także aktywność polityczna Polonii i Polaków przebywających za granicą.
W książce omówiono poglądy dziesięciu etyków działających w końcu XX wieku: Hansa Jonasa, Emmanuela Levinasa, Richarda Mervyna Hare’a, Johna Rawlsa, Karla-Otto Apla, Stephena Toulmina, Alasdaira Macintyre’a, Thomasa Nagela, Ernsta Tugendhata i Petera Singera.
W niektórych przypadkach otrzymujemy zarys całej koncepcji etycznej, w innych analizowane są bardziej szczegółowo wybrane aspekty danej teorii.
Drugą część książki poświęcono żywo dyskutowanym zagadnieniom etyki normatywnej i metaetyki: uzasadnianiu w etyce, relacjom między powinnością a motywacją działania, warunkowemu obowiązywaniu norm moralnych. Całość daje szeroki, choć niekolpetny obraz etyki
Książka stanowi głos w debacie na temat strategii rozwoju kraju w wymiarze przestrzennym. Autorki uwypuklają społeczno-ekonomiczną stronę tego rozwoju, piszą o zasobach ludzkich, warunkach bytu oraz społecznych efektach dokonywanych zmian. Czytelnik znajdzie tu potwierdzone analitycznie oceny realizowanej w Polsce polityki spójności oraz rzeczowe argumenty przemawiające za świadomym jej kształtowaniem w przyszłości.
Stanisława Golinowska, profesor ekonomii, autorka licznych prac na temat polityki społecznej, rynku pracy oraz ekonomiki zdrowia. Od wielu lat związana z Instytutem Pracy i Spraw Socjalnych w Warszawie oraz Instytutem Zdrowia Publicznego Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie; kierowała kolejno obiema placówkami. Należy do grona założycieli fundacji CASE i jako jej fellow uczestniczy w licznych międzynarodowych projektach badawczych. Prowadzi prace eksperckie na potrzeby rządu, Komisji Europejskiej oraz ONZ, a także małopolskiego samorządu terytorialnego.
Ewa Kocot, matematyk i doktor nauk ekonomicznych, specjalizuje się w analizach ilościowych z zakresu rozwoju społeczno-ekonomicznego i ochrony zdrowia. Autorka tekstów poświęconych wskaźnikom zdrowotnym oraz determinantom i projekcjom wydatków na zdrowie. Pracuje w Instytucie Zdrowia Publicznego Collegium Medicum na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Imiona mamy wszyscy - nie wszyscy wiemy, jak wiele one znaczą. Lubimy je lub nie, pasują do nas jak ulał lub wcale, są modne lub staromodne, wydają się pospolite lub nazbyt oryginalne. Myślimy też o tym jakie imię wybrać dla dziecka? albo: jak o sobie mówić: Katarzyna, Kasia, czy może Kaśka? `Książka Krystyny Doroszewicz w bardzo interesujący i kompetentny naukowo sposób omawia nie tylko te sprawy, lecz też przedstawia cały szeroki zakres zagadnień związanych z imionami. Autorka pisze o psychologicznej i społecznej roli imienia, o pułapkach w wyborze imion, o imienniczej modzie, specyfice kobiecych i męskich imion, o stereotypach imion oraz o atrakcyjności imienia w szkole, w pracy, w polityce. Przedstawiając liczne naukowe badania pokazuje, że imię może mieć ogromną moc - być `dobrą wróżbą` na życie lub uciążliwą etykietą.` z recenzji prof. dr hab. Eugenii Mandal Książka `Z imieniem przez życie` może zainteresować nie tylko psychologów czy rodziców, którzy zastanawiają się nad wyborem imienia dla potomka. Każdy z nas ma jakieś doświadczenia z własnym imieniem. Lektura tej książki pozwoli skonfrontować indywidualne odczucia i refleksje z wynikami badań i teoriami psychologicznymi. Zawarta w niej wiedza wykracza często poza nasze doświadczenie i intuicję, pokazując ukryte związki imion z zachowaniem człowieka.
W tomie opisane zostały teorie wyjaśniające procesy różnicowania władzy, statusu i prestiżu w sieciach i grupach społecznych, a także procesy związane z dylematami kooperacji i wyzwaniami dla współpracy w grupach.
Miarą rozwoju omawianych teorii jest to, jak bardzo zmieniały się w czasie. Zarówno teoria stanów oczekiwań, jak też teoria władzy i zależności, a także inne teorie, o których tu mowa, w pierwotnej wersji dotyczyły jedynie stosunkowo prostych problemów. Obecnie obejmują swoim zakresem wiele rozbudowanych modeli opisujących i wyjaśniających najprzeróżniejsze problemy badawcze.
Książka przynosi najnowszą wiedzę z zakresu teorii procesów grupowych. Może być bardzo przydatna w nauczaniu metodologii badań eksperymentalnych w psychologii i socjologii.
Autorzy:
Joseph Berger – Stanford University
Vincent Buskens – Universiteit Utrecht
Coye Cheshire – University of California, Berkeley
Karen S. Cook – Stanford University
Lisa M. Dilks – West Virginia University
Martha Foschi – University of British Columbia
Alexandra Gerbasi – California State University Northridge
Joanna Heidtman
Zbigniew Karpiński – Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Barry Markovsky – University of South Carolina
Barbara F. Meeker – University of Maryland
Arnout van de Rijt – Stony Brook University
Jane Sell – Texas A&M University
Robert K. Shelly – Ohio University
Brent Simpson – University of South Carolina
David G. Wagner – University at Albany, State University of New York
Murray Webster Jr. – University of North Carolina, Charlotte
Kinga Wysieńska – Instytut Filozofii i Socjologii PAN
To niezwykle koherentny zbiór tekstów przygotowanych przez kompetentnych autorów wyraźnie reprezentujących ten sam „styl i kolektyw myślowy”, używając określenia Ludwika Flecka, czy inaczej ten sam paradygmat, według Thomasa Kuhna. Jest to jednoznacznie antypozytywistyczny paradygmat transformacyjno-emancypacyjny współczesnych nauk społecznych, w tym przede wszystkim pedagogiki współczesnej. Książka posiada istotną wartość poznawczą, metodyczną i dydaktyczną nie tylko w odniesieniu do rozwiniętej wykładni metodologii badań w działaniu, lecz także w kontekście aktualnej debaty nad istotą naukowości nauk humanistyczno-społecznych i uprawiania zaangażowanych badań społecznych, w tym przede wszystkim pedagogicznych, nastawionych na stymulowanie zmiany prohumanistycznej w wymiarze osobowym, instytucjonalnym czy środowiskowym.
Książka ta ma moc perswazyjno-transformacyjną. Dzięki niej wykonany został kolejny ważny krok w kierunku humanizującej redefinicji nauki społecznej i zbliżenia jej do potrzeb ludzi pragnących konstruktywnie zmieniać świat, w którym przyszło im żyć.
Zbiór Edukacyjne badania w działaniu nie ma sobie równych w literaturze polskiej, jeśli chodzi o wysoką jakość, wielowymiarowość i dogłębność charakterystyki tej tradycji badawczej. Jest to metoda na wskroś pedagogiczna. Tym bardziej cieszy fakt, iż to właśnie przedstawiciele środowiska pedagogicznego przyczynili się do tego osiągnięcia – jakże istotnego również w perspektywie transdyscyplinarnej. Autorzy Edukacyjnych badań w działaniu bez kompleksów włączają się w dyskurs naukowy, nawiązując do aktualnych trendów światowych, szanując i słusznie eksponując istotny dorobek rodzimy.
(z recenzji prof. dr. hab. Dariusza Kubinowskiego)
Dzieci z rodzin z problemem alkoholowym stanowią grupę wysokiego ryzyka dotyczącego zaburzeń zdrowia psychicznego. Ostatnie szacunki wskazują, że w Polsce około 1,5 mln dzieci wychowuje się przy pijącym rodzicu. Dzięki licznym badaniom empirycznym coraz lepiej rozumiemy ich sytuację.
Zaburzenia psychiczne rodziców bezpośrednio wynikające z uzależnienia oraz z nim współistniejące mogą negatywnie oddziaływać na zdrowie fizyczne i psychiczne dzieci i młodzieży na różnych etapach życia, jak też prowadzić do wystąpienia objawów eksternalizacyjnych i internalizacyjnych. Najnowsze prace naukowe podkreślają jednak duże zróżnicowanie populacji dzieci alkoholików, a wiedza empiryczna pozwala na coraz lepsze rozumienie mechanizmów odpowiedzialnych za to zróżnicowanie.
Książka stanowi kontynuację zainteresowań autorki problematyką funkcjonowania dzieci alkoholików. Znaczne rozpowszechnienie problemu alkoholizmu w społeczeństwie skłania do nieustannego poszerzania wiedzy na temat dzieci uzależnionych rodziców oraz poszukiwania empirycznych dowodów na obecność istotnych dla ich rozwoju czynników ryzyka i zasobów. Wyniki tych badań mogą wpłynąć na poprawę skuteczności i efektywności programów profilaktycznych oraz działań interwencyjnych, kierowanych do dzieci i młodzieży szczególnie zagrożonych zbyt wczesnym i nadmiernym spożywaniem alkoholu oraz innych substancji psychoaktywnych.
Iwona Grzegorzewska – psycholog dzieci i młodzieży, adiunkt na Uniwersytecie Zielonogórskim. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół problemów psychopatologii rozwojowej. Szczególną uwagę zwraca na funkcjonowanie dzieci z rodzin z problemem alkoholowym. Jest autorką monografii Dorastanie w rodzinach z problemem alkoholowym. Wyniki swoich prac badawczych prezentowała na konferencjach międzynarodowych i ogólnopolskich oraz w wielu publikacjach. Prowadzi też praktykę kliniczną, udzielając pomocy psychologicznej dzieciom, młodzieży i ich rodzinom.
Kultura jest w nas, i obok nas. Jest w ludziach, których znamy, i których nie znamy. Kultura jest jak powietrze, którym oddychamy, lecz którego nie widzimy, i nie zawsze uświadamiamy sobie jego istnienie. Wypełnia przestrzenie naszego życia i w dużym stopniu to życie determinuje. Dyryguje nami, choć i my potrafimy na nią wpływać. Kultura nie jest naturą, lecz można ją porównać do rozległego i wielobarwnego ogrodu, w którym rozchodzą się i krzyżują mniejsze oraz większe ścieżki. Kultura jest zawsze po części czyjaś, a po części wszystkich. I tylko gdybyśmy chcieli poszukać jednego jedynego kryterium odróżniającego nas od innych gatunków, to musielibyśmy powiedzieć, że jest to właśnie kultura. Kultura trwa, ale i zmienia się; obowiązuje, ale bywa też elastyczna. Jest pojęciem abstrakcyjnym, ale ma niezliczoną ilość konkretnych wcieleń. Wywołuje też wiele dyskusji i polemik, inspiruje do badań i refleksji, nieustannie domaga się poznawania na nowo i teoretycznego dociekania. Prezentowana książka ma być jakimś udziałem w tych dociekaniach.
Wydanie drugie zmienione (pocketbook) na podstawie tomu 5. Wykładów z Socjologii
Autorowi udało się skutecznie podważyć dyskurs, w którym osadzonych jest wiele studiów na temat młodzieży. Jego badania wskazują, jak dużo miejsca w świadomościowych konstruktach młodych ludzi zajmują nierozwiązane konflikty, lęk przed odrzuceniem, lęk przed innością, strach przed przekroczeniem granic. Z badań tych wyłania się dyskurs młodzieży zalęknionej, której tożsamość jest dyscyplinowana do nie-mówienia. Książka Wojciecha Siegienia jest jedną z niewielu prac pedagogicznych inspirowanych konstruktywizmem, które zostały poświęcone problematyce młodzieży w perspektywie genderowej. z recenzji dr hab. Lucyny Kopciewicz, prof. UG Wojciech Siegień, absolwent Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył studia na Wydziale Psychologii UW oraz w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UW. W 2011 r. obronił doktorat na Wydziale Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracuje jako adiunkt w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego. Mieszka w Gdańsku i w Czechach Orlańskich.
Monografia przedstawia efekty serii badań prowadzonych nad związkami pomiędzy temperamentem a procesami poznawczymi, takimi jak: uwaga, pamięć robocza, inteligencja poznawcza i emocjonalna oraz metapoznanie. Po raz pierwszy do analizy procesów poznawczych zastosowano uznaną na świecie Regulacyjną Teorię Temperamentu Jana Strelaua. Prezentowane w książce oryginalne, w większości autorskie metody badawcze opierają się na pomiarze komputerowym, wspomaganym klasycznymi metodami kwestionariuszowymi. Wyniki badań pokazują znaczenie temperamentu dla aktywności umysłowej i odpowiadają na pytania, jakie konfiguracje cech temperamentu (np. wytrzymałość, wrażliwość sensoryczna, reaktywność) i inteligencji sprzyjają przebiegowi różnych procesów umysłowych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
