Mówimy o papugowaniu, małpowaniu, imitowaniu zachowań, o tym, że dziecko jest kalką, kopią lub lustrzanym odbiciem rodzica. Ludzie naśladują swoje zachowania. Obserwujemy to zjawisko, patrząc na wiernych w trakcie ceremonii religijnych, dzieci na placu zabaw, żołnierzy podczas parady. Woody Allen nazwał tę hiperzdolność Leonarda Zeliga – głównego bohatera jego znakomitego filmu – efektem kameleona.
W tej książce Autor opisuje to jedno z kluczowych i fascynujących ludzkich zachowań. Zastanawia się, co nam to zachowanie daje. Pyta: Czy każdy jest społecznym kameleonem? Czy różnimy się skłonnościami do naśladowania? Czy da się „tego” nauczyć i do czegoś „to” wykorzystać? Czy naśladownictwo może być szkodliwe?
Książka ta przedstawia bardzo wszechstronny, wyczerpujący i analityczny przegląd psychologicznej literatury na temat naśladownictwa oraz jego wyznaczniko´w i konsekwencji. Jest to literatura bardzo współczesna, często dosłownie z ostatnich paru lat, zaś autor wykazuje się jej dogłębnym zrozumieniem i porusza się po niej z niezwykłą swobodą i erudycją. Książka pozwala czytelnikowi uzyskać pełną orientację we współczesnym stanie badań nad naśladownictwem i zbliżonymi zjawiskami.
prof. dr hab. Bogdan Wojciszke – fragment recenzji
Wojciech Kulesza (...) jest autorem ogromnej liczby badań, z których część opublikowana została w prestiżowych czasopismach. Można więc śmiało powiedzieć, że jest ekspertem w tej dziedzinie. Nikt w Polsce nie wie na ten temat tyle, co on. (...) I nie udałoby się znaleźć kogoś, kto jest lepszym niż Wojciech Kulesza znawcą tej tematyki. Książka zawiera przegląd potężnego materiału empirycznego. Liczba badań (...) jest imponująca. Staranność w wyszukiwaniu eksperymentów (...) budzi mój szacunek. Trudno wskazać w literaturze światowej podobną pozycję dotyczącą psychologicznej perspektywy mimikry.
prof. dr hab. Dariusz Doliński – fragmenty recenzji
Wojciech Kulesza jest wybitnym naukowcem i autorem kilku nowatorskich prac na temat wpływu naśladownictwa na ludzkie zachowanie i decyzje. Poczynione w ostatnich latach postępy w tej dziedzinie mają bez wątpienia związek z jego pracami. Drugą zaletą Wojciecha Kuleszy jest zainteresowanie badaniami terenowymi. Takie podejście w psychologii społecznej jest nadal zbyt rzadkie.
prof. Nicolas Gueguen
Wojciech Kulesza jest międzynarodowej klasy specjalistą w dziedzinie naśladownictwa i jednym z niewielu badaczy, którzy wnoszą do tej tematyki coś nowego. Jego badania odpowiadają na fundamentalne pytania o filary mimikry i sprytnie pokazują, jak mimikra sprawdza się w życiu. Wojciech nie „naśladuje” starszych badań nad naśladownictwem – twórczo je rozwija.
prof. Rick van Baaren
Prace Wojciecha Kuleszy na temat mimikry i naśladownictwa wzbogaciły naszą wiedzę na temat okoliczności, w których ludzie skutecznie tego rodzaju techniki stosują. Jego badania pokazują, że takie czynniki, jak świadomość tego, że jest się naśladowanym, atrakcyjność osoby naśladowanej znacząco wpływają na skutki mimikry. Bez jego prac w tym obszarze psychologii wiedzielibyśmy znacznie mniej o mimikrze i naśladownictwie.
prof. Scott Wiltermuth
Dr Kulesza, wykorzystując swą pokaźną wiedzę z zakresu mimikry, prowadzi fascynujące badania na temat relacji pomiędzy naśladownictwem, atrakcyjnością fizyczną i zachowaniami prospołecznymi.
prof. Tania Chartrand
twórczyni efektu kameleona
Wojciech Kulesza (ur. 1978) – doktor psychologii, pełni funkcję p.o. kierownika Katedry Psychologii Społecznej i Międzykulturowej na Uniwersytecie SWPS Wydział Zamiejscowy w Poznaniu. Autor wielu artykułów dotyczących efektu kameleona opublikowanych w polskich i międzynarodowych czasopismach. Stypendysta tygodnika Polityka. W latach 2012–2013 przebywał na Florida Atlantic University (USA). W latach 2010–2013 związany z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Gdy kończyliśmy pracę nad tym poradnikiem, cztery nasze artykuły znajdowały się w recenzji (w zachodnich czasopismach: psychologicznych, medycznych, marketingowych), cztery kolejne pisaliśmy, przygotowywaliśmy trzy granty, prowadziliśmy międzynarodowe badania stanowiące podstawę kilku następnych prac, a kilka szkiców opartych na już policzonych danych czekało na dokończenie. Kiedy zaczynaliśmy przygodę z pisaniem, takie tempo było nie do wyobrażenia, gdyż przygotowanie nawet polskiego tekstu wymagało co najmniej 12 miesięcy. Napisaliśmy więc poradnik, który kiedyś, na początku naszej drogi, sami chcielibyśmy przeczytać. I podpowiadamy w nim, jak zacząć swoją przygodę z pisaniem. Ufamy, że dzięki niemu droga od „kiedyś” do „dzisiaj” nie zajmie Czytelnikowi tyle czasu, co nam: kilkanaście czy kilkadziesiąt lat. Praca dyplomowa powinna być zrozumiała nie tylko dla autora, lecz także – i przede wszystkim – dla czytelnika. Wojciech Kulesza i Dariusz Doliński piszą, w jaki sposób pracować nad pisaniem pracy dyplomowej, aby to osiągnąć. Jak powiadają: „Łatwo jest pisać trudno. Trudno jest pisać łatwo”. I pokazują, jak pisać tekst łatwy dla czytelnika. - Bogdan Wojciszke Wiele razy myślałem o tym, że łatwiej jest samemu napisać pracę naukową niż poradzić komuś, jak on taką pracę powinien napisać. Wojciech Kulesza i Dariusz Doliński – bez żadnej łopatologii – mądrze , cierpliwie i dowcipnie podsuwają przyszłym autorom prac magisterskich świetne pomysły. Jeśli studenci (co wcale nie jest pewne) przeczytają ten poradnik, to bez wątpienia napiszą bardzo porządne prace magisterskie. Czytajcie więc, bo warto! - Wiesław Łukaszewski
to zbiór tekstów podejmujących niezwykle ciekawy problem interdyscyplinarnej analizy pojęcia "kryzysu". Motywem refleksji na ten temat wydaje się być przede wszystkim niedawny światowy kryzys finansowy i gospodarczy. Redaktorzy i autorzy zebranych prac postawili sobie jednak zadanie ambitniejsze niż tylko refleksja nad ekonomicznym czy nawet społecznym wymiarem wydarzeń ostatnich kilkunastu miesięcy. Choć ten ostatni nie został zaniedbany, tematyka tomu wychodzi daleko poza obszar gospodarczy. Znajdziemy tu zatem rozważania ekonomistów, psychologów, socjologów, lingwistów, ale i chemików, architektów oraz przedstawicieli innych nauk. Czytelnik otrzymuje więc pracę przedstawiającą szerokie spektrum perspektyw na temat tego co rozumiane może być przez pojęcie "kryzysu" i jak ów kryzys można wyjaśniać.
(...) Dzisiejsza nauka cechuje się co prawda zaskakującymi fuzjami rozmaitych dziedzin (mamy wśród stypendystów informatyków-medyków czy psychologów-ekonomistów), ale generalnie publicystyka naukowa jest wąsko wyspecjalizowana, hermetyczna, psycholog adresuje swoje pisarstwo do psychologa, logik wyraża się ? by tak rzec ? w logice logików. Z tego punktu widzenia niniejsze wydawnictwo jest lekturą niepowszednią i inspirującą. Weźmy tylko rozmaitość definicji hasła świadomość. Dla teologa to nie tylko kwestia opisu, ale też pewien postulat wobec jednostki ludzkiej.
W kolejnych tekstach spotykamy się ze świadomością (i nieświadomością) rozumianą bodaj najbardziej zbieżnie z potocznym pojmowaniem tego słowa ? jako właściwością umysłu człowieka, przedmiotem badań psychologii psychiatrii. Wspólna świadomość społeczności ludzkich (czy też jej deformacje) to, oczywiście, przedmiot dociekań socjologicznych. Jest i świadomość sztuczna, czyli rozważania nad nieustającym wysiłkiem naukowców, by komputer zaczął myśleć. Jest i świadomość historyczna, zapisana w pamięci dzieci, świadomość prawna czy świadomość ekologiczna pojawiają się, gdy nauka wykracza poza obserwację i nazywanie zjawisk, robi krok dalej, poddaje refleksji nie tylko stan, ale i jakość współczesnego świata.
I formułuje wskazania. (...)
Jerzy Baczyński, Ewa Wilk
?Polityka?
(...) [Książka] uzmysławia, by nie powiedzieć uświadamia, jak wiele może być różnych podejść w badaniu zjawiska świadomości. Jest ona przedmiotem badań filozofii i socjologii przez prawo i architekturę po psychologię i neurofizjologię. Podejście interpretacyjne idzie w parze z analitycznym. Przybliżenie myśli autorytetów i zdanie sprawy ze stanu badań uzupełnione jest tekstami bazującymi na oryginalnym materiale empirycznym. To właśnie świadomość stanowi oś jednoczącą rożne perspektywy badawcze i paradygmaty myślenia. (...) Paradoksalnie, każde przybliżenie tematu zarazem go rozprasza. Jednak dzięki tej lekturze zyskujemy dodatkową wiedzę i w sumie wykonujemy znaczący ruch w górę po poznawczej spirali.
prof. zw. dr hab. Michał Buchowski
Uniwersytet Poznański
MECENAT WYDANIA:
Fundacja Tygodnika POLITYKA
Fundacja ORLEN "Dar Serca"
Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej
PATRONAT MEDIALNY:
Tygodnik POLITYKA
Radio TOK FM
Magazyn psychologiczny CHARAKTERY
Serwis PAP NAUKA W POLSCE
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?