W numerze [Contents]
Jan Lichtarski, Dominika Bąk-Grabowska: Zarządzanie publiczne – rozważania o granicach [Public management – Deliberations concerning boundaries], doi 10.15678/ZP.2017.40.2.01, s. 7–16;
Józef Szabłowski: Innowacje w szkolnictwie wyższym jako podstawa modernizacji sektora [Innovation in higher education as the basis for the modernization of the sector], doi 10.15678/ZP.2017.40.2.02, s. 17–32;
Ewa Glińska: Angażowanie interesariuszy w proces brandingu miasta – teoria versus praktyka [Stakeholders’ involvement in the process of city branding – Theory versus practice], doi 10.15678/ZP.2017.40.2.03, s. 33–49;
Beata Irma Buchelt, Joanna Anna Jończyk: Powiązania kultury organizacyjnej i zarządzania zasobami ludzkimi w szpitalach publicznych [The relationship between human resource management and organizational culture in public hospitals], doi 10.15678/ZP.2017.40.2.04, s. 50–64;
Wojciech Kowalik: Partycypacja w zarządzaniu organizacjami publicznymi na przykładzie gminnych instytucji kultury [Participatory management in public institutions – The case of communal cultural organizations], doi 10.15678/ZP.2017.40.2.05, s. 65–79.
Artykuły [Articles]
Janusz Reykowski: Przemoc a realizacja celów grupowych: perspektywa makropsychologiczna [Violence as the recurring means of reaction in group conflicts: Societal perspective], doi 10.7366/1896180020174101, s. 112–129;
Paulina Szostek: Zazdrość romantyczna: kluczowe koncepcje teoretyczne i narzędzia pomiaru [Romantic jealousy: Main theoretical conceptions and measurement instruments], doi 10.7366/1896180020174102, s. 130–141;
Robert Balas, Joanna Sweklej: Rola procesów asocjacyjnych i formułowania sądów w nabywaniu i ekspresji postaw [The role of associative and propositional processes in attitude acquisition and expression], doi 10.7366/1896180020174103, s. 142–155;
Andrzej Falkowski, Maria Sidoruk-Błach: Siła cech negatywnych w kształtowaniu się podobieństwa: implikacje dla budowania wizerunku marki miasta [The strength of negative features in shaping similarity: Implications for creating the brand image of a city], doi 10.7366/1896180020174104, s. 156–165;
Aleksandra Pilarska, Anna Suchańska: Problem adaptacyjnej wartości empatii w kontekście jej związków z poziomem organizacji osobowości [The adaptive value of empathy in the context of its relation to the personality organization level], doi 10.7366/1896180020174105, s. 166–174;
Nina Ogińska-Bulik, Magdalena Kobylarczyk: Rola zasobów osobistych i społecznych w kształtowaniu poczucia jakości życia u nastolatków – wychowanków domów dziecka [The role of personal and social resources in the development of a sense of the quality of life in adolescents-children’s homes], doi 10.7366/1896180020174106, s. 175–184.
Metody [Methods]
Alan Mandal, Marcin Moroń: Skala typów przywiązania do miejsca według typologii Davida M. Hummona (1992): ustrukturyzowana jakościowa metoda badania przywiązania do miejsca zamieszkania [Type of Place Attachment Scale based on Hummon’s (1992) typology: A structured qualitative method of place attachment measurement], doi 10.7366/1896180020174107, s. 185–204;
Gabriela Czarnek, Piotr Dragon, Paulina Szwed, Bogdan Wojciszke: Kwestionariusz przekonań politycznych: własności psychometryczne [Political Beliefs Questionnaire: Psychometric properties], doi 10.7366/1896180020174108, s. 205–222;
Anita Zbieg, Aleksandra Słowińska, Błażej Żak: Siła relacji interpersonalnej: wstępna weryfikacja koncepcji i metody pomiarowej [Strength of interpersonal relations: Introductory verification of the concept and measurement method], doi 10.7366/1896180020174109, s. 223–239.
Czy polska diaspora na Islandii przetrwa i stanie się trwałym elementem krajobrazu społecznego wyspy, czy będzie zjawiskiem efemerycznym? Jaki jest profil organizacji polonijnych na Islandii? Jak globalizacja, transnarodowość współczesnych migracji i rozwój technik telekomunikacyjnych wpływają na charakter i formy działania nowych diaspor? Jak Polacy poradzili sobie w czasie kryzysu ekonomicznego na wyspie? Islandia nie chce należeć do Unii Europejskiej, mimo negatywnych doświadczeń związanych z kryzysem 2008 r. Jakie są tego powody? Dlaczego wyspiarze do początków XX w. realizowali agrarny model rozwoju, kompletnie nieprzystający do warunków przyrodniczych, który doprowadził do ubóstwa i wielokrotnie do klęsk głodu, a dopiero w XX w. zdecydowali się oprzeć model gospodarczy na rybołówstwie? Czy pomysłem na rozwój w XXI w. jest turystyka, która ma zastąpić marzenia z początku XXI w. o byciu centrum finansowym Europy?
Na te i wiele innych pytań autorka odpowiada w sposób zajmujący, kompetentny i komparatystyczny, porównując sytuację polskiej diaspory na Islandii z sytuacją Polonii w innych krajach, prezentując islandzki proces narodowotwórczy w odniesieniu do procesów narodowotwórczych innych „małych i młodych” narodów europejskich. Książka jest wielowymiarowym opisem polskiej społeczności na Islandii, czerpiącym z kilkuletnich badań empirycznych, i fascynującą opowieścią o oryginalności i odrębności tego wyspiarskiego kraju.
Małgorzata Budyta-Budzyńska – socjolog i politolog, ekspert w dziedzinie polityki narodowościowej w Europie Środkowej i Wschodniej, zajmuje się problematyką migracji. W latach 1992–2008 pracownik naukowy Instytutu Studiów Politycznych PAN, od 2008 r. pracownik naukowy i nauczyciel akademicki w Collegium Civitas, kierownik kilku projektów badawczych dotyczących mniejszości narodowych i polskiej diaspory na Islandii. Autorka artykułów i książek na tematy narodowościowe i migracyjne, m.in.: Mniejszości narodowe – bogactwo czy problem? (2003), Socjologia narodu i konfliktów etnicznych (2010), Integracja czy asymilacja? Polscy imigranci na Islandii (2011).
Będzie mowa o Polakach, także o Polkach, o naszym szczęściu i nieszczęściu, o bardziej lub mniej udanym życiu w III Rzeczypospolitej. I tym głównie ta publikacja różni się od kilku wydanych ostatnio w Polsce prac o szczęściu, przede wszystkim amerykańskich autorów. Nie chcę przez to powiedzieć, że jest w niej więcej prawdy o nas, ale jest w niej niewątpliwie więcej o nas i bardziej o nas. Prawdy o społeczeństwie amerykańskim często nie są prawdami uniwersalnymi. (…) Większość dowiedzionych na świecie mnóstwem badań prawidłowości nas także obejmuje, ale istotne jest, czy my sami o tym wiemy i – co ważniejsze – czy to na sobie sprawdziliśmy. Niniejsza książka jest takim sprawdzianem i zarazem poszukiwaniem tych aspektów, w których pozostajemy jednak odmienni. Nie żeby się tą odmiennością chwalić czy martwić. Po prostu, dobrze byłoby wiedzieć, jacy jesteśmy naprawdę.
ze Wstępu
Książka Janusza Czapińskiego ma charakter unikalny, stanowi:
• wnikliwe odzwierciedlenie typu badań prowadzonych w zakresie bujnie rozwijającej się psychologii pozytywnej;
• kompendium wiedzy uzyskanej w toku mało znanych współczesnych badań nad szczęściem – wiedzy o korelatach i uwarunkowaniach poczucia szczęścia, a także o uczestniczących w tych badaniach ludziach (różnych narodowości i kultur);
• potężny stymulator pytań o naturę człowieka;
• układ odniesienia dla dalszych empirycznych poszukiwań zróżnicowania przyczyn i przejawów dobrego życia.
z recenzji prof. Marii Jarymowicz
Janusz Czapiński – psycholog społeczny, emerytowany profesor Uniwersytetu Warszawskiego i prorektor ds. nauki Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania w Warszawie. Od 2000 r. kieruje cyklicznie przeprowadzanymi badaniami warunków i jakości życia Polaków (Diagnoza społeczna), autor dziesiątków artykułów, w 2005 r. pod jego redakcją ukazała się Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka.
Praca należy do tego rodzaju przedsięwzięć badawczych, które w wy-raźny sposób łączą refleksję teoretyczną z analizami empirycznymi. (…) Tak więc wypada pozytywnie ocenić zamierzenie Autorki. Studium empirycznie zorientowanego socjologa przynieść bowiem może argumenty, pozwalające na weryfikację niektórych tez i często nie ugruntowanych przekonań, dotyczących formuły i funkcji dobroczynności w zaawansowanej nowoczesności.
z recenzji prof. Zbigniewa Bokszańskiego
Katarzyna Górniak swą książkę poświęciła kategorii dobroczynności, która stanowi odpowiedź na mechanizm wykluczenia społecznego. Podjęto w niej rozważania nad działaniami praktykowanymi przez organizacje społeczne na rzecz osób doświadczających wykluczenia społecznego i nad tym, jak te organizacje przystosowują się do współczesnych wyzwań, jaką ofertę pomocy i wsparcia przygotowują. Stawiane jest pytanie o kształt współczesnej dobroczynności realizowanej w Polsce i wyrażanej poprzez działania organizacji pozarządowych. Inne pytania, to: jakie zmiany zachodzą we wzorach ich działalności, jaki rodzaj systemu tworzą, jak organizacje społeczne reagują na problematykę wykluczenia, jak ją traktują, jak definiują osoby, do których kierują swoje działania.
Całość dociekań Autorki koncentruje się zatem wokół problemu, który skrótowo można ująć: dobroczynność w kontekście wykluczenia.
Katarzyna Górniak – socjolożka, jest adiunktem na Wydziale Administracji i Nauk Społecznych Politechniki Warszawskiej. Zajmuje się badaniem ubóstwa, wykluczenia społecznego i nierówności społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem wymiaru kulturowego oraz analiz dyskursu wokół tych zjawisk. Autorka licznych opracowań i publikacji dotyczących tych obszarów tematycznych.
Monografia podejmuje pierwszą w literaturze polskiej próbę kompleksowego oraz interdyscyplinarnego ujęcia problematyki intencjonalnych, dowolnych działań człowieka, których regulacją zajmuje się specyficzny system współcześnie zwany funkcjami wykonawczymi. Jak wyjaśniono w książce, wywierają one integrujący i organizujący wpływ na procesy poznawcze, które ostatecznie nadają zachowaniu celowy, zorganizowany i kontrolowany charakter. Nadrzędna i regulacyjna rola funkcji wykonawczych w systemie poznawczym wynika z ich szczególnego usytuowania między umysłem, czyli szeroko pojętym myśleniem i wiedzą, a działaniem, czyli zespołem realizowanych czynności. Książka przeznaczona jest dla przedstawicieli neuropsychologii, psychologii klinicznej, psychologii poznawczej, medycyny, w tym lekarzy dostrzegających behawioralny aspekt patologii mózgowej, oraz rehabilitantów starających się przywrócić pacjentom umiejętność samodzielnego radzenia, czy wreszcie studentów psychologii, medycyny i neurobiologii. Publikacja adresowana jest również do osób zainteresowanych mózgowymi mechanizmami aktywności sprawczej człowieka w życiu codziennym.
Wojna jest formą bioewolucyjnego dostosowania. Mobilizowała ludzi do współdziałania w konkurencji o ograniczone zasoby. Wytworzyła też państwo, które służy przełamywaniu barier rozwojowych. Anarchia międzynarodowa ma więc bioewolucyjne podstawy. Takież podstawy ma ludzki instynkt moralny. W nim zakorzenione mogą być preferencje dla ludzkich praw oraz demokracji. Ich międzynarodowe konsekwencje ukazuje teoria demokratycznego pokoju. Z kolei gwałtowność oraz nierównomierność starzenia się społeczeństw destabilizować może liberalny porządek międzynarodowy. Oto przykłady systemowego oddziaływania czynnika biologicznego na stosunki międzynarodowe.
Ale wpływa on również na jednostki – politycznych liderów, których decyzyjną sprawność w momentach krytycznych zaburzać mogą podeszły wiek, choroby czy środki psychoaktywne. Mimo oczywistego wpływu na stosunki międzynarodowe, czynnik biologiczny jest jednak pomijany w literaturze przedmiotu. Rozproszone po różnych dziedzinach wiedzy wyniki badań na ten temat zostały tu zebrane, usystematyzowane oraz krytycznie ocenione. Jest to pierwsza publikacja tego typu. publikacja na polskim rynku wydawnictw naukowych.
Jerzy Ciechański – absolwent Wydziału Prawa i Administracji UW. Doktorat z nauk politycznych uzyskał w Northern Illinois University. Wykładowca akademicki na uczelniach w Polsce i USA; obecnie w Instytucie Stosunków Międzynarodowych UW. Uczestniczył w negocjacjach akcesyjnych Polski do Unii Europejskiej. Był przewodniczącym Rady Zarządzającej Europejskiej Fundacji Poprawy Warunków Życia i Pracy UE, Komitetu Spójności Społecznej Rady Europy oraz wiceprzewodniczącym Komitetu Ochrony Socjalnej Rady UE. Autor wielu publikacji nt. roli ONZ w utrzymaniu pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, społecznych praw człowieka oraz polityki społecznej i zatrudnienia w UE.
Jaka będzie przyszłość człowieka i społeczeństw? Na jakich fundamentach zostanie zbudowana? Wokół tych ogólnych pytań toczy się rozmowa znanej psychoanalityczki z jednym z najważniejszych myślicieli końca XX wieku. Zastanawiają się wspólnie nad: kulturowym dziedzictwem, w tym rewolucyjnym, różnorodnością poglądów i zwyczajów, przestrzenią wolności, a także homorodzicielstwem, prawami zwierząt, antysemityzmem, karą śmierci. Z tego wyjątkowego dialogu dwojga francuskich intelektualistów wyłania się obraz współczesności, która przepracowuje swoje problemy – niegdysiejsze zbrodnie, krzywdy czy lęki przed nieprzewidywalnym jutrem.
Jacques Derrida (1930–2004) – francuski filozof, twórca koncepcji dekonstrukcji. Urodził się i wychował w Algierii, studiował w Paryżu, gdzie rozpoczął karierę akademicką. Wykładał na całym świecie, szczególną sławę zdobył w USA. Jego idee miały ogromny wpływ na współczesne nauki humanistyczne i sztukę, a nawet na popkulturę. W Polsce znana jest głównie jego wczesna twórczość, m.in. O gramatologii (1967, wyd. pol. 1999) czy Marginesy wiedzy (1972, wyd. pol. 2002), ale także Widma Marksa (1993, wyd. pol. 2016). Autor kilkudziesięciu książek, w większości nieprzetłumaczonych na język polski.
Elisabeth Roudinesco (ur. 1944) – francuska psychoanalityczka i historyczka idei. Uczennica Gilles’a Deleuze’a, Michela de Certeau, Michela Foucaulta. Autorka cenionego na świecie Dictionnaire de la psychanalyse (z Michelem Plonem, 1997) i wielu innych dzieł, spośród których po polsku ukazały się: Jacques Lacan. Jego życie i myśl (1993, wyd. pol. 2005), Nasza mroczna strona. Z dziejów perwersji (2007, wyd. pol. 2009) oraz Po co psychoanaliza? (1999, wyd. pol. 2014).
W numerze:
Robert H. Wade: Polityka przemysłowa versus pułapka średniego dochodu – przykłady ukierunkowanego przeciwdziałania
Piotr Kopyciński: Neoweberyzm (neo-Weberian state) jako sposób zarządzania w polityce innowacyjnej
Bartosz Bartosiewicz: Wyznaczanie miejskich obszarów funkcjonalnych o znaczeniu ponadlokalnym na potrzeby planistyczne – przykład województwa łódzkiego
Wiesław Wańkowicz, Halina Lipińska, Agnieszka Kępkowicz: Gospodarowanie przestrzenią. Poszukiwanie modelu decyzyjnego
Michał Możdżeń: Cykl polityk publicznych w państwie neoweberowskim
Piotr Weryński: Emergentne poziomy i przestrzenie w badaniach aktywnego obywatelstwa. Analiza morfogenetyczna
W książce zaprezentowano badania wskazujące na znaczenie niektórych czynników ryzyka picia problemowego młodych kobiet. Autorka dowodzi, że są nimi niekorzystne doświadczenia w dzieciństwie i związane z nimi ogólne trudności w regulacji emocji. Kluczowym czynnikiem ryzyka picia problemowego – w przypadku osób z trudnościami w regulacji emocji – jest zbiór specyficznych przekonań na temat skuteczności alkoholu w radzeniu sobie z negatywnymi stanami emocjonalnymi. Zmienne te wyznaczają specyficzną „ścieżkę etiologiczną” picia problemowego kobiet.
Monografia skierowana jest do szerokiego grona osób zainteresowanych psychologią kliniczną i psychopatologią, szczególnie zaś problematyką uwarunkowań problemów alkoholowych, oraz następstw obciążających doświadczeń życiowych i samoregulacji emocji.
Małgorzata Dragan – doktor, adiunkt w Katedrze Psychologii Klinicznej Dziecka i Rodziny na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Członek-założyciel Polskiego Towarzystwa Badań nad Stresem Traumatycznym.
Opublikowała wiele prac naukowych, głównie z zakresu psychologii klinicznej (przede wszystkim psychotraumatologii) i psychometrii. Laureatka nagród za aktywność naukową i stypendiów, m.in. przyznanych przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej oraz Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Książka zawiera zbiór jedenastu tekstów współczesnych badaczy amerykańskich i europejskich na temat wpływu płci (gender) na uczestnictwo w życiu publicznym. Anne Phillips pisze o relacji między przestrzenią publiczną i życiem prywatnym. Su Maddock rozważa problem dyskryminacji. Mats Alvesson i Yvonne Due Billing piszą o kobietach i zarządzaniu. Pippa Norris analizuje obecność kobiet przywódców w mediach. Richard E. Matland bada zależność między systemami wyborczymi a zwiększonym uczestnictwem kobiet w polityce. Ronald Inglehart wraz z Pippą Norris podejmują temat zachowań wyborczych kobiet i mężczyzn w ujęciu globalnym. Sidney Tarrow porównuje ruch studencki końca lat sześćdziesiątych z ruchem feministycznym. Renata Siemieńska analizuje różnice i podobieństwa między uczestnictwem w życiu publicznym Polek i Polaków oraz obywateli Unii Europejskiej.
Antologia wzbudzi zapewne zainteresowanie studentów, naukowców, dziennikarzy i innych osób zajmujących się socjologią, naukami politycznymi i gender studies.
Autorzy podejmują pytanie o użyteczność kategorii peryferyjności w analizie położenia Polski w świecie, zarówno współcześnie, jak i w perspektywie historycznej. Odwołując się m.in. do teorii zależności oraz teorii systemu światowego, pokazują, jak peryferyjny lub półperyferyjny status naszego kraju wpływa na specyfikę procesów obejmujących przemiany gospodarcze, stosunki międzynarodowe, politykę naukową czy migracyjną. Badacze stawiają oryginalne, nierzadko kontrowersyjne, tezy. Posłużyć one mogą zarówno jako inspiracja do dyskusji i badań akademickich nad znaczeniem kontekstu globalnych hierarchii gospodarki, polityki i kultury dla zrozumienia miejsca Polski w świecie, jak i do bardziej pragmatycznie zorientowanych debat nad możliwymi trajektoriami rozwoju kraju.
Podczas lektury książki towarzyszyły mi dwa skrajne odczucia: przygnębienia i satysfakcji. Intelektualna satysfakcja była rezultatem zapoznania się z solidnymi (…) analizami sytuacji Polski przeprowadzanymi w perspektywie teorii zależności i/lub teorii światowego systemu kapitalistycznego (…). Przygnębienie spowodowane było argumentacją autorów poszczególnych rozdziałów, którzy przekonywali o trwałości strukturalnych barier rozwoju, wpisanych w położenie geopolityczne Polski wyznaczające jej strukturę gospodarczą.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Krzysztofa Brzechczyna
Aleksandra Szymków: Był bystry i na pewno miał wąsy! Efekty zapamiętywania informacji związane z przetwarzaniem treści sprawczych i wspólnotowych [Memory effects of processing agentic and communal information], doi: 10.7366/1896180020163701, s. 124–135;
Maria Baran, Paweł Boski: Czy „Inny” zawsze musi być obcy? Wpływ dystansu kulturowego na postawy etnicznych Polaków wobec osób czarnoskórych i ich kategoryzację [Does “the Other” always have to be an out-group? The influence of cultural distance on attitudes of ethnic Poles towards Blacks and their categorization], doi: 10.7366/1896180020163702, s. 136–159;
Katarzyna Jabłońska, Monika Wróbel: Wpływ kontekstu na rozpoznawanie mimicznych ekspresji negatywnych emocji a płeć [The role of context in the recognition of facial expressions of negative emotions in relation to gender], doi: 10.7366/1896180020163703, s. 160–169;
Monika Obrębska, Paweł Kleka: Wpływ aktywizacji schematu płci i potrzeby dostosowania interpersonalnego na wybory leksykalne kobiet i mężczyzn [Influence of gender schema activation and need for interpersonal accommodation on lexical choices of men and women], doi: 10.7366/1896180020163704, s. 170–182;
Wojciech Kulesza: (Nie)świadomy kameleon. Analiza związku między stosowaniem niewerbalnej mimikry, uległością wobec tego procesu a (nie)świadomością [The (Un)aware Chameleon. The relationship between nonverbal mimicry, getting in by mimicry, and (un)awareness of the process], doi: 10.7366/1896180020163705, s. 183–195;
Elżbieta Kluska, Piotr Łabuz, Aleksandra Mrugalska, Piotr Oleś: Kwestionariusz przełomu połowy życia (KPPŻ) – konstrukcja i charakterystyka psychometryczna [Mid-Life Transition Questionnaire (MTQ) – Design and psychometric properties], doi: 10.7366/1896180020163706, s. 196–210;
Alan Mandal, Marcin Moroń: Skala przywiązania do miejsca – polska adaptacja The Measure of Place Attachment D. Williamsa i J. Vaske’a (2003) [Place Attachment Scale – Validation of the Polish adaptation of The Measure of Place Attachment by D. Williams and J. Vaske (2003)], doi: 10.7366/1896180020163707, s. 211–222.
Jakie są cechy charakteryzujące kontrolę społeczną chuligaństwa futbolowego w Polsce? Autorka odpowiada na to pytanie, ukazując owe zjawisko na tle europejskim w okresie ostatnich 30 lat […]. Analizę prowadzi, stosując perspektywę konstruktywistyczną, w której postrzeganie zjawisk społecznych i ich kontrola są określane przez interakcje między ludźmi i zawsze dzieją się wewnątrz konkretnej kultury.
Konsekwentnie, i słusznie, autorka przyjęła szeroką, nie wyłącznie legalną, definicję chuligaństwa futbolowego – zjawiska zmiennego w swoich przejawach, które rozumie jako pewien konstrukt społeczny. Równie szeroka jest przyjęta przez autorkę definicja kontroli społecznej – jako system pozytywnych i negatywnych sankcji oraz system agend, które sankcje te stosują.
Podejście autorki do zjawiska chuligaństwa futbolowego i kontroli społecznej praktykowanej wobec niego, uważam za trafne i jednocześnie nowatorskie w analizach kryminologicznych.
dr hab. Irena Rzeplińska, prof. nadzw. INP PAN
Rozmowy o inteligencji z wybitnymi polskimi intelektualistami. Rozmówcami Piotra Kulasa są: Agata Bielik-Robson, Zbigniew Bokszański, Henryk Domański, Dariusz Gawin, Joanna Kurczewska, Andrzej Mencwel, Paweł Śpiewak, Andrzej Walicki, Andrzej Waśkiewicz i Tomasz Zarycki.
Kategoria inteligencji jest wieloznaczna. Starałem się nie narzucać jednego sposobu jej rozumienia, ale zależało mi, aby w wywiadach obecny był wątek inteligencji etosowej. Rozmowy rozwijały się wokół kilku stałych zagadnień: oceny młodych środowisk, współczesnej roli inteligencji i intelektualistów, napięć pomiędzy klasą średnią a inteligencją, oceny inteligencji w czasie transformacji, jak również sensowności i potrzeby przekazywania „inteligenckich” wzorów.
Ze wstępu Autora
Piotr Kulas jest do tych rozmo´w doskonale przygotowany, przy czym na szczego´lnie wysoka? ocene? zasługuje (…) elastycznos´c´, z jaka? umie wprowadzac´ istotne wa?tki, uzależniając je od osoby rozmo´wcy czy charakteru rozmowy. (…) Jego dogłe?bna znajomos´c´ jednoczes´nie i tematyki, i naukowego dorobku rozmo´wco´w, ich z˙yciowej drogi to silna strona książki.
Z recenzji wydawniczej dr. hab. Krzysztofa Łęckiego
Jeśli trzeba by wskazać motyw przewodni książki, to chyba jest nim przemoc – ta realna, a może jeszcze bardziej ta symboliczna, która w Polsce towarzyszy nadal wszystkiemu, co wiąże się z seksualnością. Jeśli zatem socjologia krytyczna ma mieć sens, to właśnie takimi kwestiami powinna się interesować. W obecnej sytuacji hegemonii dyskursu katolicko-narodowego w sferze publicznej, głosów analizujących ten dyskurs i jednocześnie go przełamujących nigdy nie będzie zbyt wiele.
dr hab. Jacek Kochanowski, prof. UW
Rewolucja seksualna Polskę ominęła. Dopiero po 1989 roku zaczęły postępować zmiany norm obyczajowych, seks zaczął oznaczać coś więcej niż tylko prokreację, pojawiły się takie tematy, jak homo-, bi- i płynna seksualność, a prawa mniejszości, seks nastolatków, gwałty bądź edukacja seksualna stały się przedmiotem debaty publicznej. Zarazem pojawiły się głosy, że są to problemy niepolskie, a nawet antypolskie, niemające nic wspólnego z zainteresowaniami prawdziwych Polaków. Analizy zawarte w tej książce dowodzą, że jest zgoła odwrotnie.
Wstęp
Przedstawiony w tej książce zbiór prac dedykowany jest Profesorowi Tytusowi Sosnowskiemu z Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego z okazji Jubileuszu 70-lecia Jego urodzin. Powstanie tej monografii wynikało z potrzeby wyrażenia uznania dla osiągnięć naukowych i dydaktycznych Profesora przez Jego dawnych doktorantów i współpracowników. Autorzy i współautorzy artykułów opublikowanych w tej pracy chcą w ten sposób podziękować Profesorowi za lata współpracy. Profesor Tytus Sosnowski w czasie pracy na Uniwersytecie Warszawskim związany był od zawsze z Katedrą Psychologii Różnic Indywidualnych na Wydziale Psychologii, tworząc i kierując od chwili jej powstania Pracownią, a obecnie Zakładem Psychofizjologii. Zajmował się też metodologią badań psychologicznych, wprowadzając w jej tajniki studentów psychologii. Jego niezwykle dociekliwe, ale życzliwie zadawane pytania podczas zebrań Katedry stanowiły źródło emocji, szczególnie dla doktorantów referujących swoje prace, ale równocześnie zmuszały do refleksji nad nimi i przyczyniały się do poprawy ich jakości.
Profesor Tytus Sosnowski wraz z prof. Marią Lewicką i dr. hab. Maciejem Trojanem dokonali kompleksowej reformy dydaktyki i komputeryzacji systemu dydaktycznego na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Oprócz prac naukowych w zakresie psychofizjologii, działalności dydaktycznej i organizatorskiej, właśnie reforma dydaktyki stanowi Jego znaczące osiągnięcie, za które także chcemy Mu podziękować.
Andrzej Rynkiewicz
Konrad S. Jankowski
Włodzimierz Oniszczenko
Mówimy o papugowaniu, małpowaniu, imitowaniu zachowań, o tym, że dziecko jest kalką, kopią lub lustrzanym odbiciem rodzica. Ludzie naśladują swoje zachowania. Obserwujemy to zjawisko, patrząc na wiernych w trakcie ceremonii religijnych, dzieci na placu zabaw, żołnierzy podczas parady. Woody Allen nazwał tę hiperzdolność Leonarda Zeliga – głównego bohatera jego znakomitego filmu – efektem kameleona.
W tej książce Autor opisuje to jedno z kluczowych i fascynujących ludzkich zachowań. Zastanawia się, co nam to zachowanie daje. Pyta: Czy każdy jest społecznym kameleonem? Czy różnimy się skłonnościami do naśladowania? Czy da się „tego” nauczyć i do czegoś „to” wykorzystać? Czy naśladownictwo może być szkodliwe?
Książka ta przedstawia bardzo wszechstronny, wyczerpujący i analityczny przegląd psychologicznej literatury na temat naśladownictwa oraz jego wyznaczniko´w i konsekwencji. Jest to literatura bardzo współczesna, często dosłownie z ostatnich paru lat, zaś autor wykazuje się jej dogłębnym zrozumieniem i porusza się po niej z niezwykłą swobodą i erudycją. Książka pozwala czytelnikowi uzyskać pełną orientację we współczesnym stanie badań nad naśladownictwem i zbliżonymi zjawiskami.
prof. dr hab. Bogdan Wojciszke – fragment recenzji
Wojciech Kulesza (...) jest autorem ogromnej liczby badań, z których część opublikowana została w prestiżowych czasopismach. Można więc śmiało powiedzieć, że jest ekspertem w tej dziedzinie. Nikt w Polsce nie wie na ten temat tyle, co on. (...) I nie udałoby się znaleźć kogoś, kto jest lepszym niż Wojciech Kulesza znawcą tej tematyki. Książka zawiera przegląd potężnego materiału empirycznego. Liczba badań (...) jest imponująca. Staranność w wyszukiwaniu eksperymentów (...) budzi mój szacunek. Trudno wskazać w literaturze światowej podobną pozycję dotyczącą psychologicznej perspektywy mimikry.
prof. dr hab. Dariusz Doliński – fragmenty recenzji
Wojciech Kulesza jest wybitnym naukowcem i autorem kilku nowatorskich prac na temat wpływu naśladownictwa na ludzkie zachowanie i decyzje. Poczynione w ostatnich latach postępy w tej dziedzinie mają bez wątpienia związek z jego pracami. Drugą zaletą Wojciecha Kuleszy jest zainteresowanie badaniami terenowymi. Takie podejście w psychologii społecznej jest nadal zbyt rzadkie.
prof. Nicolas Gueguen
Wojciech Kulesza jest międzynarodowej klasy specjalistą w dziedzinie naśladownictwa i jednym z niewielu badaczy, którzy wnoszą do tej tematyki coś nowego. Jego badania odpowiadają na fundamentalne pytania o filary mimikry i sprytnie pokazują, jak mimikra sprawdza się w życiu. Wojciech nie „naśladuje” starszych badań nad naśladownictwem – twórczo je rozwija.
prof. Rick van Baaren
Prace Wojciecha Kuleszy na temat mimikry i naśladownictwa wzbogaciły naszą wiedzę na temat okoliczności, w których ludzie skutecznie tego rodzaju techniki stosują. Jego badania pokazują, że takie czynniki, jak świadomość tego, że jest się naśladowanym, atrakcyjność osoby naśladowanej znacząco wpływają na skutki mimikry. Bez jego prac w tym obszarze psychologii wiedzielibyśmy znacznie mniej o mimikrze i naśladownictwie.
prof. Scott Wiltermuth
Dr Kulesza, wykorzystując swą pokaźną wiedzę z zakresu mimikry, prowadzi fascynujące badania na temat relacji pomiędzy naśladownictwem, atrakcyjnością fizyczną i zachowaniami prospołecznymi.
prof. Tania Chartrand
twórczyni efektu kameleona
Wojciech Kulesza (ur. 1978) – doktor psychologii, pełni funkcję p.o. kierownika Katedry Psychologii Społecznej i Międzykulturowej na Uniwersytecie SWPS Wydział Zamiejscowy w Poznaniu. Autor wielu artykułów dotyczących efektu kameleona opublikowanych w polskich i międzynarodowych czasopismach. Stypendysta tygodnika Polityka. W latach 2012–2013 przebywał na Florida Atlantic University (USA). W latach 2010–2013 związany z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Głównym celem tej książki jest analiza zwyczajów żywieniowych w Polsce. Interesujemy się tym, co, gdzie, kiedy, z kim i w jakich warunkach ludzie jedzą, z jakim nastawieniem spożywają codzienne posiłki. Czy nawyki żywieniowe odzwierciedlają istotne różnice i nierówności społeczne? Czy robotnicy i urzędnicy jadają to samo? Kto częściej chodzi do restauracji: inteligencja czy przedstawiciele biznesu? Czy obiad jada się w domu, czy w pracy? Podstawą naszych ustaleń są dane z ogólnopolskiego, reprezentatywnego badania zwyczajów żywieniowych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
