Bliskie relacje ze sobą samym, z drugim człowiekiem oraz z Bogiem stanowią najlepszą profilaktykę przeciwko zaburzeniom psychicznym i duchowym. Sieć relacji, jaką każdy z nas splata wraz z innymi osobami, dobroczynnie wzmacnia nasz system odpornościowy i chroni go przed osłabieniem, spowodowanym przez problemy emocjonalne. Każdy z nas w trudnych momentach swojego życia szuka wsparcia u osób, na których życzliwość może liczyć. Bliskie relacje stanowią podstawę naszej emocjonalnej stabilności. Są dla nas bezcenne.
Dyskomfort emocjonalny odczuwamy wtedy, gdy bliskości nam brakuje lub mamy jej nadmiar. Rytm bliskości i dystansu faluje w każdym z nas w zgodzie z indywidualnymi potrzebami. Przesada, przeciąganie się w czasie zarówno jednego, jak i drugiego stanu poza charakterystyczny dla każdego z nas rytm, ujawnia się rozdrażnieniem.
Ksiądz Bogusław Szpakowski pokazuje, jak rozpoznać tak istotny dla każdego człowieka rytm bliskości i dystansu, aby móc budować w życiu trwałe relacje w małżeństwie, pomiędzy rodzicami a dziećmi, z osobami bliskimi, z Bogiem. Nieliczenie się z tym rytmem, próby narzucania drugiemu własnego rytmu mogą stać się źródłem cierpienia, poczucia braku bliskości.
Różaniec zawierający tajemnice sam w sobie jest tajemnicą. Maryja nie uczy ani teologii, ani ascezy, ani katechizmu, ani pacierza. Uczy jednak, jak oczekiwać Jezusa, jak nosić Go na rękach, jak niepokoić się o Niego, kiedy zagubi się w drodze, jak Go szukać, jak razem z Nim cierpieć. Niniejszy zbiór zawiera sześć serii rozważań różańcowych, które - tak jak sam różaniec - odznaczają się zarówno prostotą, jak i głębią, stanowiąc swoisty komentarz do najważniejszych wydarzeń zbawczych. Komentarz ten opiera się na tekstach Pisma Świętego i nauczania papieskiego. Jest owocem własnych przemyśleń i refleksji autorów. Spotykają się tu: wiara i pobożność, modlitwa i praktyka życia, kult i doktryna, a to pomaga naszemu uczeniu się Chrystusa z Maryją.
Każdy z nas jest dobrym „materiałem” na świętego. Sformułowanie: „wierzę w świętych obcowanie” w wyznaniu wiary (Credo) jest odwołaniem do łączności ze świętymi (communio sanctorum). Komunia świętych to ulubione wyrażenie w pierwotnym Kościele pozwalające na właściwe rozumienie chrześcijaństwa, ukazanie celu i drogi do zbawienia.
Osoby wynoszone do chwały ołtarza są chlubą danego narodu, stają się inspiratorami nurtów kulturowych. Dlatego prawdziwy kult świętych polega na czynnej miłości, która pozwala odnaleźć przykład w życiu świętych, uczestniczyć w ich wspólnocie oraz doświadczyć ich wstawienniczej pomocy.
Zawarta w tej książce refleksja przywołuje istotne prawdy, między innymi tę, by wspólnota Kościoła wzrastała we wspólnocie ze świętymi, którzy należą do całości antropologii człowieka.
Autor pokazuje różne ujęcie misji Jezusa i wartość ewangelicznego objawienia w perspektywie tradycji synoptycznej i przez pryzmat tekstów Janowych. Z uwagą analizując teksty biblijne, podkreśla wielkie znaczenia działania. Pronzato proponuje, aby z uwagą czytać kolejne fragmenty Pisma Świętego, nie sugerować się ich dotychczasowymi interpretacjami, ale spojrzeć na nie przez pryzmat naszych doświadczeń i znaleźć wskazówki, które pozwolą nam żyć w zgodzie ze Słowem Bożym.
Rodzina i społeczeństwo to zbiór artykułów poruszających zarówno najbardziej aktualne problemy współczesnej rodziny, jak i najboleśniejsze kwestie społeczne. Małżeństwo jest ściśle związane z Bogiem i bez Niego nie może być w pełni urzeczywistnione. By sprostać Bożym oczekiwaniom, konieczne jest dojrzałe, odpowiedzialne kierowanie swymi pragnieniami i uczuciami, zwłaszcza uczuciem miłości. Autor zwraca też uwagę na miejsce starszego człowieka w rodzinie, na kwestię ubóstwa oraz na współczesne rozumienie wartości związanych z pracą. Swoje rozważania ilustruje cytatami z Pisma Świętego, odwołując się do nauki i doświadczeń Ojca świętego.
Książka mówi o pozytywnym aspekcie celibatu i dziewictwa. Według autora nie ma ono nic wspólnego z rezygnacją i umartwianiem, a powstrzymywanie się od wszelkich popędów płciowych nie wystarcza, aby być wiernym ślubowi czystości. Ojciec Cencini dotyka problemu wiary chrześcijańskiej na wielu jej poziomach, stawiając nam, ludziom XXI wieku, wysokie wymagania. Książka zawiera dwanaście rozważań na temat przeżywania dziewictwa i celibatu, które są poszerzone o myśli zaczerpnięte z duchowości Ojców Kościoła i duchowości współczesnej.
Książka analizuje przyczyny kryzysu w Kościele na tle przemian zachodzących w świecie współczesnym. Autor dopatruje się ich głównie w kryzysie życia duchowego. Czy zatem życie zakonne ma jeszcze sens? Jakie są drogi wyjścia z kryzysu? Jak ważne jest posłuszeństwo władzom zakonnym? Publikację tę z korzyścią przeczyta każdy chrześcijanin świadomy swego powołania, nie tylko zakonnego, znajdując w niej wiele interesujących spostrzeżeń.
Dla księdza Bronisława gotowanie jest od lat ulubionym hobby i jako amator, jak sama nazwa wskazuje, podchodzi do przyrządzania potraw z miłością (amator od amare – kochać). Siostra Goretti jest natomiast profesjonalistką. Prawie dwadzieścia lat była szefową kuchni sto metrów od Watykanu w Domu Generalnym salwatorianów w Rzymie. Prawie piętnaście lat rzymskiej pasji zaowocowało realizacją pomysłu wspólnej książki kucharskiej. "Ze swojej strony zapewniam, że kiedy raz spróbujecie potraw z tej książki, będziecie często wracać do smacznej i zdrowej kuchni włoskiej" ARTURO MARI "Gorąco polecam książkę s. Goretti i ks. Bronisława, która przybliża kuchnię włoską na polskim stole. Osobiście bardzo lubię kuchnię włoską. Wspominając podróż do Italii, a zwłaszcza do Rzymu - obok wspaniałych miejsc, które nawiedziłam - pozostało też wspomnienie niepowtarzalnych włoskich smaków" S. ANIELA GARECKA SDS
Tradycja chrześcijańska zakorzeniona w żydowskiej uczy, że pośród wielu nocy opisanych w Biblii cztery są najważniejsze: noc stworzenia, noc Abrahama, noc wyjścia z Egiptu i przejścia przez Morze Czerwone oraz noc Mesjasza. Ta czwarta nadaje ostateczny sens każdej nocy, jaka kiedykolwiek się wydarzyła i jeszcze wydarzy w moim życiu.
Kiedy jednak nadchodzą ciemności nie wystarczy wiara, że Bóg jest. Mogę bowiem wierzyć, że On jest, i jednocześnie zwątpić, że jest ze mną. Po co mi wierzyć w Boga, który jest, gdybym nie wierzył, że jest ze mną. W mroczne dni potrzebuję wiary prostej i bezpośredniej, która mi pomaga uwierzyć Jemu – że jest bardzo blisko, że nie wyprowadził się z mojego życia, nie zapomniał, ale idzie za mną krok w krok, zapisuje w księdze moje tułacze życie i zbiera moje łzy do swego bukłaka
W tej książce poświęconej deserom Liz Buchmaier przedstawia kilka naprawdę wspaniałych przepisów. Czytelnikom życzę wiele radości przy przygotowywaniu, a przede wszystkim przy delektowaniu tych kulinarnych wspaniałości.
Rok z Thomasem Mertonem jest zaproszeniem do duchowej i intelektualnej przygody, codziennych spotkań z jednym z najbardziej wpływowych autorów duchowości w czasach nowożytnych. Krótkie osobiste refleksje na każdy dzień są inspiracją do własnych przemyśleń i medytacji, rzucają nowe światło na ważne problemy współczesnego świata, a równocześnie uczą odnajdywania radości i pokoju w codziennych, prostych zajęciach. Na początku każdego roku zaczynamy myśleć o tym, co zrobić, aby kolejny przeżyć lepiej, bardziej owocnie niż poprzedni. W natłoku zajęć zapominamy jednak o naszych postanowieniach, powielając błędy z wcześniejszych lat. Codzienne rozważania są właśnie po to, aby każdego dnia przypominać sobie o tym, co jest naprawdę ważne, pozostając zawsze w zgodzie ze sobą - obojętnie, czy znaleźliśmy swoje miejsce w wielkim mieście, czy na pustkowiu.
Książka franciszkanina, ojca Zbigniewa Sucheckiego jest studium o wolnomularstwie opracowanym z punktu widzenia prawa kanonicznego. Autor przedstawia w niej chronologię stosunków między Kościołem a masonerią oraz omawia starannie poszczególne dokumenty im poświęcone. Poruszając kwestie dotyczące prób porozumienia między Lożą a Kościołem, zwraca uwagę zarówno na odmienność światopoglądu obu tych instytucji, jak i na zbieżność wielu wyznawanych przez nie poglądów.
Książka księdza Krzysztofa Wonsa SDS Życie duchowe i codzienność to nie tylko bogaty w treść przyczynek do egzegezy fragmentu Ewangelii według św. Łukasza opowiadającego o odwiedzinach Jezusa u dwóch sióstr w Betanii. To także wspaniały przewodnik po codzienności ubranej w Słowo Boże, zatem już wcale niecodziennej, bo przeobrażonej, natchnionej. Biorąc za punkt wyjścia biblijną historię, Autor szuka odpowiedzi na pytanie: Co Słowo – w tym konkretnym przypadku – mówi do mnie i o mnie? Jak „czyta” mnie samego i moje życie? Stąd podtytuł książki: Marta, Maria i… ja – jako zaproszenie, by pójść drogą rozważań o życiu duchowym w codzienności, w mojej codzienności.
Sakrament małżeństwa jest czymś o wiele większym i wspanialszym niż zwykły związek miłosny. Liturgia, w której uczestniczy dwoje zakochanych ludzi, nie jest tylko zewnętrznym aktem, ale dotyka głęboko ich wnętrza, aż do zmiany tożsamości.
Sekret szczęśliwego małżeństwa tkwi w odkryciu i zrozumieniu tego, kim małżonkowie się stają. Ich nowa prawdziwa tożsamość ukryta jest w słowach, gestach i symbolach, które wyrażają podczas zawierania sakramentu. To tam znajduje się mapa do wielkiej przygody małżeńskiego życia, będącego nie tylko troską o sprawy codzienne, ale misją, którą Bóg wpisał w ich życie. Ta misja pozwala nabrać dystansu do przesadnej troski o rzeczy, które w rzeczywistości są bez znaczenia, a otwiera na to, co po ludzku niespodziewane i zaskakujące – na wielką tajemnicę, dzięki której wszystko nabiera sensu.
Umiłowany uczeń Jezusa, który spoczął na Jego łonie, położył głowę na Jego piersi i słuchał bicia Jego serca, które całe zanurzone jest w Ojcu, „poruszane” miłością Ducha Świętego. Kolejne zaproszenie ks. Krzysztofa Wonsa SDS do przeżycia rekolekcji w dynamice lectio divina, tym razem umiłowanym uczniem Jezusa.
W Ewangelii św. Jana lider Szymon Piotr niemal nie istnieje i „nie funkcjonuje” bez umiłowanego ucznia – i odwrotnie. Pierwszy potrzebuje drugiego, a drugi pierwszego. Jezus pomyślał ich razem jak „bliźniaków” – bardzo podobnych… i niepodobnych do siebie. Obaj uczą relacji z Jezusem. Jeden i drugi są w tym niezastąpieni.
Autor prowokuje do wzbudzenia w sobie pokory, aby docierać do Jezusa przez młodszego ucznia, który jest bliżej Niego i zna mowę Jego serca. Przekonuje, że być wybranym i umiłowanym jest absolutnym darem Jezusa. Być jego uczniem oznacza także nauczyć się przyjmować od Niego ten niezasłużony dar.
Nie wszyscy dostrzegli, że z naszymi zmysłami dzieje się coś złego. Także dlatego, że do uświadomienia sobie, że je tracimy, potrzebne są nam... zmysły.
„Mamy oczy pełne obrazów, a stajemy się coraz bardziej krótkowzroczni, zewsząd otaczają nas dźwięki, a już niczego nie słyszymy. Zapach rzeczy jest niejasnym wspomnieniem: przyjmujemy substancje sprawiające, że powonienie staje się bezużyteczne. Dotykamy wszystkiego, ale nas już nic «nie dotyka»”.
W czasach gdy grozi nam znieczulenie ludzkich zmysłów, musimy dążyć do tego, by odkryć na płaszczyznach psychologicznej, filozoficznej i teologicznej to, co w szczególny sposób związane jest z naszym człowieczeństwem.
„Czy utraciliśmy zmysły?” – Amedeo Cencini nie pozostawia nas z tym pytaniem, ale uczy, w jaki sposób należy je ukierunkować i nadać im sens.
Z powodzeniem możemy stawić czoło pokusie urządzeń cyfrowych, kulturze pozorów, wyzwaniom codzienności dopiero wtedy, gdy nasze zmysły i wrażliwość zakorzenią się w inteligencji i dojrzałej uczuciowości. Trzeba o nie dbać w szczególny sposób, aby uszlachetnić życie naszych wspólnot i rodzin.
Zdecydowanie za mało mówimy o nadziei, a przecież to ona jest eliksirem życia. Być człowiekiem znaczy mieć nadzieję. Człowiek nie może żyć bez nadziei.
Chrystus pośród was – nasza nadzieja chwały
51. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny
Filipiny 2016
Ogólnokościelna uroczystość Ciała i Krwi Chrystusa, jaką jest Kongres Eucharystyczny, jest okazją do pogłębienia miłości względem Jezusa w Eucharystii. Miłości opartej o komunię dokonującą się pod wieloma postaciami:
• Komunia przez zaistnienie i sakrament chrztu.
• Komunia z Chrystusem w Eucharystii.
• Komunia przy stole słowa Bożego.
• Komunia sakramentalna – przy stole Ciała i Krwi Chrystusa.
• Komunia przy stole wspólnoty liturgicznej i stole potrzebującego.
• Komunia przy stole modlitwy i adoracji.
Autor odwołując się do nauki Ojców Kościoła, snuje refleksje o człowieku stworzonym przez Boga i na obraz Boga. W tym kontekście życie człowieka powinno być rozumiane jako odpowiadanie Temu, który niezmiennie zwraca się ze swym Słowem. W książce wiele miejsca poświęcono problematyce grzechu, wyjaśnieniu podłoża i przebiegu ulegania pokusie.
Owa fikcyjna, kreowana ludzką ręką rzeczywistość staje się źródłem lęku i cierpienia, prowadząc ostatecznie do całkowitego upadku istnienia ludzkiego. W sytuacji narastającego zagrożenia jedynie nieustanne dążenie do poznania, przebywanie drogi Syna, zapewni udział w życiu wiecznym.
Kim jest Bóg? - to pytanie od dzieciństwa nurtowało umysł św. Tomasza z Akwinu.
Dziś pytamy: „kim jest człowiek?”, mając przed oczami historię i różnorodną rzeczywistość, jaka nas otacza.
Te dwa pytania wydają się sobie przeciwne, ponieważ wynikają z dwóch postaw uważanych za przeciwstawne. Jeśli pierwsze rodziło się w środowisku religijnym, to owocem drugiego zdaje się ateizm.
Pierwsi autorzy chrześcijańscy woleli jednak zaczynać od człowieka. Bóg jest niewidzialny, poznajemy Go tylko dzięki Jego obrazowi. Jego najdoskonalszym obrazem jest bez wątpienia ten, który nakreślił On, stwarzając człowieka na swój obraz i podobieństwo. Dlatego poznając człowieka, poznajemy Boga. Teologię Ojców Kościoła można zatem określić jako antropologiczną.
Tymczasem religijni myśliciele rosyjscy zgłębiali ten temat, podkreślając inną zależność: nie można ocenić obrazu, ignorując to, kogo wyobraża. Aby poznać człowieka, należy odnieść jego istnienie do Boga. Wtedy antropologia staje się w sposób konieczny teologiczną.
Książka Micheliny Tenace jest kontynuacją zgłębiania tematu przez Marka I. Rupnika SJ - Powiedzieć człowiek. Michelina Tenace proponuje syntezę badań nad myślicielami rosyjskimi i nad antropologią Ojców, przedstawiając rozważania prawdziwie trafne i aktualne.
Doświadczenie osobowej więzi z Bogiem pozwala właściwie kształtować wzajemne relacje we wspólnocie i być zwiastunem nadziei dla człowieka żyjącego we współczesnym świecie.
Życie konsekrowane jest nieustannie znakiem sprzeciwu wobec prądów konsumpcjonizmu i szeroko pojętego liberalizmu moralnego oraz tak zwanej kultury chwili.
Nie sposób nieść dzisiejszemu człowiekowi „uścisk Boga”, nie doświadczając go na co dzień.
Formacja zakonna nie musi kojarzyć się z nużącymi spotkaniami pełnymi „mądrych słów”, dalekich od realiów życia. Może stać się treścią codzienności, którą przeżywamy z pasją.
Książka jest odpowiedzią na aktualne problemy i wyzwania osób konsekrowanych, a zagadnienia w niej poruszane znajdują odniesienie w praktyce życia codziennego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
