Każde opisane zwierzę demaskuje ludzkie wady, wskazuje schemat zachowań i pobudza do pracy nad sobą. Historie zwierząt opisane w tej książce są zabawne, oryginalne a czasem nawet obraźliwe, ale - co ważne - nie są trywialne. Zmuszają do poważnego przemyślenia ważnych kwestii. Którym zwierzęciem jesteś? ""Gdyby ludzie słuchali osłów, nie popełnialiby tylu głupstw. (Jego) zasługą jest m.in. to, że umie milczeć"".
Ta książka jest nowym spojrzeniem na Ewangelię z perspektywy kobiecej. Autor pokazuje nam dziewięć spotkań z kobietami: spotkanie Jezusa z Samarytanką przy studni w Sychar; spotkanie Jezusa z cudzołożnicą, która jest kobietą ciągle kuszoną do zdrady swojego autentycznego kobiecego powołania za sprawą... mężczyzn, później uważających, że mają prawo rzucać kamienie; spotkanie Jezusa z kobietą, która dotyka skraju Jego płaszcza, z tą, która zadowala się okruszynami, i jeszcze z Marią i Martą, z kobietą od "dwóch groszy", z Marią z Betanii, w końcu z Marią z Magdali. Księdza Pronzato można porównać do górnika: wchodzi do kopalni Nowego Testamentu i wychodzi z niej z wagonikiem załadowanym nowymi diamentami.
To książka obowiązkowa dla każdego chrześcijanina - wyjątkowa, bo w bardzo oryginalny sposób przedstawia kwestie naszej wiary, Kościoła i relacji między Bogiem a człowiekiem. Przyzwyczailiśmy się bowiem, że o wszystkim, co dotyczy religii, należy mówić z należnym szacunkiem i powagą. Tymczasem Pronzato proponuje nam inne spojrzenie - humorystyczne. Nie namawia nas jednak do śmiechu banalnego, bezmyślnego, nic niewnoszącego do naszej duchowości. Mówi o śmiechu mądrym, o radości, którą powinniśmy czerpać z tego, że jesteśmy chrześcijanami. Wreszcie wskazuje miejsca w Ewangelii, których nie dostrzegamy albo traktujemy z mniejszą uwagą, a które pokazują nam, że Bóg nie wymaga od nas ciągłej powagi. Ta książka uświadamia nam ważną prawdę - wiara powinna nam przede wszystkim dawać radość, a nie kojarzyć się z uciążliwym obowiązkiem i koniecznością wyrzeczeń.
Twoje słowo jest lampą dla moich kroków i światłem na mojej ścieżce (Ps 119, 105). Jaki jest sens i cel życia? Jak żyć, by nie żałować żadnej chwili, w pełni się rozwinąć, sprawiać swoją obecnością radość innym, zwłaszcza najbliższym? Są to pytania, które stawiają sobie ludzie myślący, pragnący żyć świadomie. Nie ma na nie jednak prostych, oczywistych odpowiedzi. Każdy człowiek musi odnaleźć własną ścieżkę prowadzącą do pełni życia. Alessandro Pronzato poprzez tę książkę pragnie pomóc wszystkim otwartym na ten wysiłek. Proponując na każdy dzień roku krótkie, ale bogate w treść, błyskotliwe, nierzadko prowokujące teksty, chce zmobilizować wierzących do indywidualnej refleksji i modlitwy. Czerpiąc z mądrości wielu innych autorów, a zwłaszcza Biblii, zachęca do podjęcia wysiłku myślenia, co jest podstawą osiągnięcia mądrości osobistej, pomagającej żyć dobrze i pięknie.
Bardziej niż autobiografia jest to publiczna spowiedź księdza wyznającego miłość do Słowa. Cenny akt szczerości wobec czytelników, opowieść o uczuciach, humorach, ideach, sympatiach i antypatiach, złości i nadziei, zaletach i wadach, rozczarowaniach i upartej wierności, potrzebie modlitwy i głodzie lektur.
Książka zawiera interpretacje przypowieści, ale jej autor nie obawia się konfrontacji ze współczesnością, z problemami i sprzecznościami naszego życia. Po szczegółowym komentarzu i prowokacjach, które odnoszą przypowieści do współczesności, umieszczona została bogata antologia tekstów zaczerpniętych od różnych autorów, którzy w oryginalny sposób interpretowali ewangeliczne przypowieści. W sprzedaży także "Przypowieści Jezusa t. II
Każdego dnia możemy sięgnąć po tę książkę, by przekonać jak wiele radości przygotował dla nas Bóg. Radość modlitwy, wiary - na każdy miesiąc zaproponowano inny temat rozważań, codzienne rozważania wzbogacono cytatami z J. Sulivana, M. Ovadia i J. Heschela. Skłaniająca do refleksji książka dla każdego, której główną myślą jest radość ujmowana pod różnym kątem, nie wyłączając bolesnego.Radość z posiadania matki, radość z działania na rzez pokoju, radość z odkrywania, że śmiech to poważna rzecz, radość wiary w jednego Boga czy wreszcie radość dawania radości - warto przeczytać!
Autor pokazuje różne ujęcie misji Jezusa i wartość ewangelicznego objawienia w perspektywie tradycji synoptycznej i przez pryzmat tekstów Janowych. Z uwagą analizując teksty biblijne, podkreśla wielkie znaczenia działania. Pronzato proponuje, aby z uwagą czytać kolejne fragmenty Pisma Świętego, nie sugerować się ich dotychczasowymi interpretacjami, ale spojrzeć na nie przez pryzmat naszych doświadczeń i znaleźć wskazówki, które pozwolą nam żyć w zgodzie ze Słowem Bożym.
Niewygodne Ewangelie rozbijają stereotypowe myśli wygłaszane setki razy w niedzielnych homiliach. Autor, wydobywając z Ewangelii nowe znaczenia, stara się nie postępować jak ojciec z przypowieści, który ""faszerował synowi mózg gadaniem o obowiązkach, a nigdy mu nie powiedział, kim jest"". Alessandro Pronzato unika języka nakazów i zakazów, pozwala na samodzielne wyruszenie w świat Słowa Bożego po to, by każdy mógł odnaleźć własną tożsamość człowieka - chrześcijanina.
Jest to książka o duchowej drodze, którą przeszedł konkretny człowiek ? Franciszek Jordan, założyciel salwatorianów.
Na tej drodze może się odnaleźć wielu ludzi naszych czasów, którym bliskie jest doświadczenie napięcia między apatią a pasją duchową, między letniością a żarliwością.
1. Kim był Ojciec Jordan?
2. Dziennik duchowy jako kompas na drodze;
3. Ludzkie podstawy mocnej struktury wewnętrznej;
4. Nić przewodnia duchowości Ojca Jordana;
5. Ogień pochłaniającej pasji: zbawienie wszystkich;
6. Kontemplatyk i człowiek modlitwy, nie tylko czynu.
Książka ta z pewnością otworzy przed nami niezwykły świat wydawałoby się tak dobrze znanej nam modlitwy. W niniejszym tomie A. Pronzato - opierając się na Piśmie Świętym - analizuje po kolei każde wezwanie Litanii loretańskiej, szukając bogactwa jego znaczeń, genezy i piękna. Alessandro Pronzato zabiera nas w podróż po znaczeniach litanijnych wezwań. Litania to według autora "rodzaj opatrznościowego otworu strzelniczego czy okienka, poprzez które możemy ze świata naszej nędzy kontemplować skrawek błękitu; przenika przez nie nasze wezwanie, wołanie, nieustający szept czy choćby tylko westchnienie. Wezwania litanii to jakby strzały docierające do Serca niezrównanej Matki, niosące wieść o naszej nadziei i oczekiwaniach".
Książki nie mogą pominąć ci, którzy pragną uczynić życie łatwiejszym i bardziej wartościowym. Co nam pomoże w rozwiązywaniu konfliktów, rozładowywaniu napięć, poprawie relacji z osobami, które spotykamy? Alessandro Pronzato nie odpowiada wprost, lecz posługuje się ""perełkami"" krótkich opowiadań, zaskakujących spostrzeżeń, głębokich refleksji. Autor sugeruje, że nasze kłopoty często wynikają z zaniedbania pewnych ""naturalnych"" wartości, takich jak: cierpliwość, łagodność, delikatność, uprzejmość, milczenie czy dyskrecja.
Czy możemy iść naprzód, cofając się? Okazuje się, że TAK! Pod warunkiem, że stoimy nad przepaścią... Autor przedstawia w książce takie cnoty, jak: wrażliwość, uprzejmość, ABC dobrego wychowania, delikatność, uprzejmość i wiele innych. Są to wartości, które z każdym dniem odchodzą do lamusa. Nadeszła pora, w której (o paradoksie!) cofając się - kroczymy naprzód w poszukiwaniu zaginionych wartości. Próbujemy je znaleźć i ocalić od zapomnienia. Przywrócić im należne miejsce w życiu i w świecie...
Chciałbym tak po prostu dzielić się z innymi moją niepohamowaną radością odkrywania słowa Bożego, które zawsze - ilekroć się do niego zbliżam - ukazuje mi się nowe, zdumiewające, nigdy niesłyszane i niepowtarzalne.
Ziarno pustyni to niecodzienna opowieść o niezwykłym człowieku. Jest to historia przemiany wymuskanego, zniewieściałego paniczyka, trwoniącego majątek na ekstrawaganckie życie bez żadnych zasad moralnych, w pokonującego wszelkie przeszkody człowieka, który nie chce jechać przez życie w pierwszej klasie. Książkę przenika napięcie, przechodzące w subtelnie kreślone zawiłości duszy Karola de Foucaulda, duszy miłującej Boga, któremu poświęcił się ?z miłości, tylko przez miłość. Rozwijał się w miłości, zapominał o sobie i dawał siebie. Kiedy tylko uwierzył, że Bóg jest, zrozumiał, że nie może robić nic innego, jak tylko żyć dla Niego.
Nakładem Wydawnictwa SALWATOR ukazała się II część Ziarna Pustyni - opowieści o niezwykłym człowieku - Karolu de Foucauld . Jest to historia przemiany wymuskanego, zniewieściałego paniczyka, trwoniącego majątek na ekstrawaganckie życie bez żadnych zasad moralnych, w pokonującego wszelkie przeszkody człowieka, który nie chce jechać przez życie w pierwszej klasie. Książkę przenika napięcie, przechodzące w subtelnie kreślone zawiłości duszy Karola de Foucaulda, duszy miłującej Boga, któremu poświęcił się z miłości, tylko przez miłość. Rozwijał się w miłości, zapominał o sobie i dawał siebie. Kiedy tylko uwierzył, że Bóg jest, zrozumiał, że nie może robić nic innego, jak tylko żyć dla Niego.Ziarno pustyni to opowieść o badaczu, poecie, ambitnym geografie, bystrym obserwatorze, człowieku o nienasyconej ciekawości..., który nie wierzył, a widział, klęcząc u stóp Jezusa w nieustannej adoracji.
To kolejna publikacja autora "Powrotu do Dekalogu", która jest wielką pomocą w odkrywaniu pierwszej i jedynej przyczyny naszego dawania świadectwa o wierze. A. Pronzato - jak zwykle - odziera nas z przyzwyczajeń, które stały się źródłem "świętego spokoju", i przypomina, że narzędziem pracy każdego chrześcijanina - apostoła jest krzyż, niezastąpioną bronią - cierpliwość, a prawdziwym wrogiem - obojętność słuchaczy.
Niniejsze dzieło - będące dopełnieniem trzech tomów „Chleba na niedzielę" (Wydawnictwo SALWATOR 2002-2004) - łączy ściśle tematy czytań niedzielnych, ukazując ich konkretne zastosowanie na płaszczyźnie duszpasterskiej. Podczas gdy „Chleb na niedzielę" jest komentarzem do samej Ewangelii, „Oto Słowo Boże!" ujmuje ogólny sens wszystkich trzech czytań.
Podtytuł książki pozwala przewidzieć, że mamy przed sobą złączone razem trzy „czytania", które proponuje liturgia każdej niedzieli. Rozważając Słowo Boże, staramy się jak najlepiej naświetlić możliwe wzajemne powiązania między trzema „pokarmami" przygotowanymi na stole Pańskim. Pokarm, jakim jest chleb, „potrzebuje głodu" człowieka lub przynajmniej go wywołuje. Ten, kto jest osobiście zaangażowany w posługę duszpasterską Kościoła, wie, jak wiele trudu wymaga nieustanne poszukiwanie tego najważniejszego kontekstu.
Miejscami gorzka i krytyczna książka jest przesłaniem nadziei. Alessandro Pronzato przedstawia nam w zupełnie innym świetle okres naszego życia, który nauczyliśmy się postrzegać jedynie przez pryzmat zbliżającej się śmierci. To nie starość jest zła, ale to, że trwa tak krótko! mówi jeden z bohaterów książki. Autor, dzięki swej pracy w jednym z domów opieki społecznej, potrafi dostrzec i wskazać ludziom starszym pozytywne strony trzeciego wieku. Młodszym natomiast zwraca uwagę na to, jak wiele mogą się nauczyć od swoich rodziców i dziadków.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
