Nowa, kolejna już część podręcznika Zagrajmy na saksofonie poświęcona jest jednemu z najważniejszych elementów sztuki gry na tym instrumencie, a mianowicie: interpretacji muzycznej.Należy zauważyć, że Jean-Marie Londeix jako pierwszy z autorów podjął się poruszenia tej kwestii w podręczniku. Zadanie wykonał w sposób niezrównany, kompleksowy, ilustrując świetnie dobranymi przykładami.""Znakomita, klasyczna, tradycyjna, fenomenalnie przygotowana szkoła na saksofon. Jej zaletą jest uniwersalność to szkoła na każdy saksofon: sopranowy, altowy, tenorowy i barytonowy. Uczeń prowadzony sumiennie w oparciu tylko o tę szkołę z pewnością osiągnie poziom paraakademicki, predestynujący go do wkroczenia cum laude w progi szacownych akademii. Pozycja bezcenna!!!"" [Piotr Baron]
Tradycyjna szkoła dla saksofonistów klasycznych. Pierwsza część szkoły Zagraj na saksofonie przeznaczona była dla początkujących instrumentalistów. W obecnej, drugiej części autor czyni naukę gry na saksofonie jeszcze bardziej interesującą i wciągającą. Bierze pod uwagę różne stopnie uzdolnienia uczniów, ale stara się wpoić wszystkim ten sam nawyk systematycznej pracy (bez taryfy ulgowej), dającej konkretne efekty. Problematyka poruszana w tym zeszycie nie ogranicza się jedynie do ćwiczenia oddechu i artykulacji, lecz poszerzona jest o frazowanie i sposoby akcentowania.""Znakomita, klasyczna, tradycyjna, fenomenalnie przygotowana szkoła na saksofon. Jej zaletą jest uniwersalność to szkoła na każdy saksofon: sopranowy, altowy, tenorowy i barytonowy. Uczeń prowadzony sumiennie w oparciu tylko o tę szkołę z pewnością osiągnie poziom paraakademicki, predestynujący go do wkroczenia cum laude w progi szacownych akademii. Pozycja bezcenna!!!"" [Piotr Baron]
Trzecia część podręcznika Szkoła na kontrabas Maxi zawiera uzupełnienie oraz podsumowanie zagadnień technicznych i wykonawczych zawartych w dwóch poprzednich częściach Mini i Midi. W całości Szkoły na kontrabas opracowany został kompletny zestaw pozycji obejmujący całą skalę instrumentu. Pozycja kciukowa, dotychczas pomijana w nauczaniu podstawowym, opisana jest tutaj szeroko i na różne sposoby. Zastosowany został podział na trzy stopnie, wyznaczone przez oparcie kciuka na kolejnych flażoletach naturalnych. Wyodrębnienie trzech stopni pozycji kciukowej, choć czysto teoretyczne, może ułatwić uczniowi orientację na gryfie w wysokich rejestrach. Pozycja kciukowa może być wprowadzona na dowolnym etapie edukacji ucznia równolegle do innych pozycji. Ćwiczenia w niższych pozycjach powinny być wtedy transponowane o oktawę i wykonywane z zastosowaniem palcowania w pozycji kciukowej.Pracę dopełniają: kompletny zakres flażoletów naturalnych stosowanych w praktyce wykonawczej, zasady dobrego ćwiczenia niezbędne na każdym etapie edukacji oraz nowe wzory ćwiczenia gam i pasaży. Te ostatnie, mało popularne wśród uczniów, zostały przedstawione w kreatywny sposób i uzupełnione ćwiczeniami kształtującymi świadomość dźwiękową, stając się wstępem do nauki improwizacji. Kontynuację tego zagadnienia uczeń znajdzie już w fachowej literaturze tematu.Podsumowaniem Szkoły na kontrabas Maxi jest zestaw gam w obrębie dwóch oktaw, obejmujący całą skalę instrumentu oraz progresja pasaży oparta na kolejnych stopniach koła kwintowego. To ostatnie ćwiczenie rozwija wyobraźnię harmoniczną ucznia, zmuszając do budowania kolejnych akordów nowej tonacji od tego samego dźwięku oraz doskonale dopełnia materiał całego podręcznika w zakresie poznania kompletnej topografii gryfu we wszystkich jego rejestrach.
Część druga Szkoły na kontrabas, zatytułowana Midi, jest kontynuacją części pierwszej Szkoły Mini, której treść obejmowała podstawowe informacje o budowie instrumentu, elementarne zagadnienia teoretyczne, mające zastosowanie w praktyce wykonawczej początkujących muzyków, oraz propozycje utworów, których skala trudności ograniczała się do pozycji I oraz IV.W części drugiej Szkoły na kontrabas autor wprowadza kolejne pozycje na gryfie. Każdy rozdział podręcznika to nowa pozycja lub nowe zagadnienie techniczne. Pozycjom przypisane są tonacje wraz odpowiednimi ćwiczeniami, etiudami oraz wzorami rytmów. Cały materiał ćwiczeniowy stanowi przygotowanie do wykonania konkretnych utworów. Wśród tych wybranych kompozycji znajdują się popularne melodie z różnych krajów, fragmenty znanych dzieł klasycznych oraz standardy jazzowe. Opracowane są tak, by umożliwić soliście grę z akompaniamentem fortepianu, w duecie z drugim kontrabasem lub w trio (dwa kontrabasy i fortepian).Twórczym zastosowaniem nowo poznanej tonacji, rytmów oraz skali są ćwiczenia z improwizacji. Umieszczone zostały w różnych rozdziałach niniejszego podręcznika i oparte zostały na schematach odpowiadających określonemu stylowi muzycznemu.
,,Szkoła na kontrabas MINI, autorstwa Grzegorza Frankowskiego, to pierwsza w Polsce szkoła gry na kontrabasie dla małych dzieci, już od 6 roku życia.Poznawanie tajników gry, opiera się przede wszystkim na nauczaniu melodii, które dzieci znają i łatwo zapamiętują, mają one także okazję zapoznać się z podstawami improwizacji. Najmłodsi od początku swej przygody z muzyką wykonują nie tylko solowe utwory, ale grają w duecie z drugim kontrabasem lub fortepianem.W ,,Szkole na kontrabas"" Grzegorza Frankowskiego znajdziemy przejrzysty układ treści, bogactwo i różnorodność stylów gry oraz zabawne i barwne ilustracje. Wszystko to sprawia, że nauka staje się łatwa i przystępna.
Album zatytułowany Tadeusz Kościuszko Artysta to wyjątkowa publikacja, powstała z okazji 200. rocznicy śmierci bohatera. Zaprezentowana została po raz pierwszy na uroczystym koncercie w Pałacu Prezydenckim, zorganizowanym wspólnie z Kancelarią Prezydenta RP w ramach obchodów Roku Tadeusza Kościuszki.Na całość publikacji składają się trzy komponenty. Pierwszy stanowi bogato ilustrowana książka, zawierająca popularnonaukowe eseje historyka sztuki dra Pawła Ignaczaka oraz muzykologa Adama T. Kukli, redaktora prowadzącego i autora koncepcji albumu.Dopełnieniem obu tekstów jest drugi i trzeci element, czyli dwanaście reprodukcji dzieł rysunkowych Kościuszki oraz zeszyt nutowy. Znajdziemy w nim dwa polonezy i walca, których autorstwo przypisuje się samemu bohaterowi oraz z nim powiązane utwory innych twórców: Marsz triumfalny Józefa Elsnera, Kaprys i wariacje op. 10 Franciszka Lessla oraz Pomnik Tadeusza Kościuszki ułożony w muzyce i ofiarowany Kazimierza Nowakiewicza. Wszystkie dzieła przeznaczone są na fortepian.Publikacja objęta jest Patronatem Honorowym Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy.
Publikacja jest przeznaczona dla dzieci rozpoczynających swoją muzyczną przygodę z wiolonczelą. Powstała ona na bazie niezwykle popularnego podręcznika o tym samym tytule przeznaczonego dla dzieci uczących sie gry na skrzypcach. Materiał nutowy w Ładnie gram na wiolonczeli jest wyposażony w teksty dodane do melodii, dzięki czemu uczeń wkracza w krainę muzyki, jak w świat fascynującej przygody.
Uwerturki to seria kartonowych książeczek przeznaczonych dla najmłodszych melomanów, które w sposób odpowiedni do wieku czytelników, wprowadzają w świat instrumentów. Odwołując się do pojęć, które dziecko nabywa wraz z rozwojem mowy, autorki przedstawiają rozmaite aspekty muzyki od kształtu i koloru instrumentów po sposób wydobycia z nich dźwięku. Każda z książeczek zawiera krótką narrację skierowaną bezpośrednio do czytelnika, dzięki czemu lektura staje się wspólną przygodą rodzica i dziecka w myśl zasady, aby uczyć bawiąc.Czarno na białym, czyli jaki kolor ma muzyka? od odgłosów zwierząt przechodzi z kolei do kolorów, pokazując, że instrumenty mienią się barwami, a dodatkowy koloryt wprowadzają stroje muzyków, a także batuta dyrygenta.
Z okazji przypadającej w tym roku 110. rocznicy urodzin Romana Palestra przygotowywana jest książka Roman Palester, Słuch absolutny. Niedokończona autobiografia i listy z lat wojny, opracowała i komentarzami opatrzyła Zofia Helman. Książka ukaże się 30 stycznia 2018 roku nakładem Fundacji Uniwersytetu Warszawskiego i Polskiego Wydawnictwa Muzycznego. Pierwszą część publikacji stanowi opowieść kompozytora o sobie samym siedem rozdziałów nieukończonej autobiografii Palestra, którą opatrzył tytułem Słuch absolutny. Autobiografię tę dopełniają fragmenty wspomnień z lat 19391945, spisane w 1980 roku, w których dominują opisy kompozycji powstałych w czasie okupacji oraz listy Palestra z lat 19401945 do rodziny Przypkowskich z Jędrzejowa, ukazujące realia codziennego życia w latach wojny i okupacji nazistowskiej. Publikację otwiera eseistyczny wstęp wybitnej znawczyni twórczości kompozytora, prof. dr hab. Zofii Helman, która jest jednocześnie autorką opracowania i komentarzy książki.
Uwerturki to seria kartonowych książeczek przeznaczonych dla najmłodszych melomanów, które w sposób odpowiedni do wieku czytelników, wprowadzają w świat instrumentów. Odwołując się do pojęć, które dziecko nabywa wraz z rozwojem mowy, autorki przedstawiają rozmaite aspekty muzyki od kształtu i koloru instrumentów po sposób wydobycia z nich dźwięku. Każda z książeczek zawiera krótką narrację skierowaną bezpośrednio do czytelnika, dzięki czemu lektura staje się wspólną przygodą rodzica i dziecka w myśl zasady, aby uczyć bawiąc.Koło, trójkąt i pięć linii, czyli jaki kształt ma muzyka? ukazuje rozmaitość form, jakie przybierają instrumenty. Oprócz kształtów geometrycznych mamy tu także inspiracje ze świata przyrody w postaci dobrze znanych dzieciom zwierząt.
Uwerturki to seria książeczek przeznaczonych dla najmłodszych melomanów, które w sposób odpowiedni do wieku czytelników, wprowadzają w świat instrumentów. Odwołując się do pojęć, które dziecko nabywa wraz z rozwojem mowy, autorki przedstawiają rozmaite aspekty muzyki od kształtu i koloru instrumentów po sposób wydobycia z nich dźwięku. Każda z książeczek zawiera krótką narrację skierowaną bezpośrednio do czytelnika, dzięki czemu lektura staje się wspólną przygodą rodzica i dziecka w myśl zasady, aby uczyć bawiąc.Muzyka z patyka, czyli skąd się biorą dźwięki? jest opowieścią o tym, co sprawia, że instrumenty grają. Na kolejnych kartach poznajemy odmienne sposoby wydobycia dźwięku, które pozwalają odróżnić od siebie kolejne grupy instrumentów. Dowiadujemy się także, jak różnorodne są materiały, z których buduje się instrumenty, a także, że cisza to też muzyka!
Uwerturki to seria kartonowych książeczek przeznaczonych dla najmłodszych melomanów, które w sposób odpowiedni do wieku czytelników, wprowadzają w świat instrumentów. Odwołując się do pojęć, które dziecko nabywa wraz z rozwojem mowy, autorki przedstawiają rozmaite aspekty muzyki od kształtu i koloru instrumentów po sposób wydobycia z nich dźwięku. Każda z książeczek zawiera krótką narrację skierowaną bezpośrednio do czytelnika, dzięki czemu lektura staje się wspólną przygodą rodzica i dziecka w myśl zasady, aby uczyć bawiąc.Czarno na białym, czyli jaki kolor ma muzyka? od odgłosów zwierząt przechodzi z kolei do kolorów, pokazując, że instrumenty mienią się barwami, a dodatkowy koloryt wprowadzają stroje muzyków, a także batuta dyrygenta.
''Abecadło'' przeznaczone jest dla dzieci w wieku przedszkolnym, które rozpoczynają naukę gry na fortepianie - stąd jego niezbyt skondensowany układ i uproszczony sposób wykładu. W czasie pierwszych lekcji uczeń zapoznaje się z instrumentem, z wydobywaniem dźwięków, z ruchami rąk i palców. W dalszym etapie uczeń śpiewa już melodie znanych piosenek, powtarza głosem melodie grane na fortepianie przez nauczyciela, wystukuje lub wyklaskuje rytmy śpiewanych lub granych melodii. Autor słów: Tadeusz Nowak Autor okładki: Witold Abako Autor wstępu: Janina Garścia Seria: Seria Pedagogiczna ISMN 979-0-2740-1089-8 Wersja językowa wydania: pol Wersja językowa słów: pol Liczba stron: 92 Oprawa: miękka Nr wydania: 25 Rok wydania: 2021 Postaci: instrument solo Format: N4 leżący (305x235 mm)
''Kolędy to pieśni śpiewane z okazji świąt Bożego Narodzenia. Różne: wokalne, wokalno-instrumentalne, a także instrumentalne opracowania tych popularnych utworów pojawiają się rokrocznie na naszym rynku wydawniczym. Przedstawione ''Kolędy i pastorałki'' na 'solowe'' skrzypce powstały z myślą o naszej młodzieży skrzypcowej, która zyskała obecnie możliwość zagrania ich w wersji koncertowej. Za najbardziej odpowiednią dla tego typu utworów uznałem formę quasi-capricciów krótkich kompozycji o charakterze popisowym. Obok podstawowej melodii, grający znajdzie tutaj cały arsenał efektów wirtuozowskich: dwudźwięki, akordy, pasaże, arpeggia, tremolanda, przeskoki smyczka przez struny, bariolaże, ricochety, podwójne staccato, glissando chromatyczne, flażolety, pizzicato lewą ręką, a nawet grę sul ponticello. Podobieństwa zamieszczonych w zbiorze kolęd do kaprysów N. Paganiniego, H. Wieniawskiego, H. W. Ernsta, a także do solowych kompozycji J. S. Bacha i E. Ysaye'a nie są przypadkowe. Różnorodność stylistyczna była moim celem w założeniu. Ocenę eksperymentu harmonicznego zastosowanego przeze mnie w jedynej niepolskiej kolędzie (''Cicha noc'') pozostawiam wykonawcy. Zróżnicowany jest stopień trudności wybranych do zbioru kolęd - od stosunkowo prostych, mogących znaleźć zastosowanie w szkole I stopnia, do trudnych, będących w zasięgu skrzypków o znacznym już zaawansowaniu technicznym. W układzie całości zastosowałem zasadę kontrastu - utwory żywsze przedzieliłem spokojnymi, stricte wirtuozowskie - nastrojowymi. Mam nadzieję, że młodzi, ambitni skrzypkowie zechcą włączyć ''Kolędy i pastorałki'' do swojego repertuaru solowego. Opanowanie ich i zaprezentowanie na różnego rodzaju koncertach bożonarodzeniowych i noworocznych powinno przynieść im tyleż satysfakcji, co pożytku. Grajmy więc i śpiewajmy na chwałę Pana! [A. Cofalik]
Utwory zawarte w niniejszym zeszycie zgrupowano według narodowościkompozytorów - Francja, Włochy, Niemcy; pozwoli to uczniom dostrzec pewneodrębności stylistyczne. Taki układ nie pozwala na przestrzeganie zasadyścisłego stopniowania trudności; pedagog zdecyduje według swego uznania, wjakiej kolejności uczeń ma opracowywać utwory zbioru.
Przeznaczona zarówno dla pedagogów jak i uczniów oraz koncertujących muzyków kompendium wiedzy o zagadnieniach gry skrzypcowej pióra znanego i cenionego skrzypka i pedagoga Tadeusza Wrońskiego.W I tomie autor omawia zagadnienia związane z intonacją, zarówno od strony teoretycznej, jak i praktycznej. Porusza kwestię zależności intonacji od aparatu gry i proponuje specjalne ćwiczenia służące uzyskaniu czystej intonacji. Omawia też sposoby odpowiedniego palcowania utworów oraz powiązań pomiędzy psychiką instrumentalisty a intonacją gry.Tom II poświęcony jest właściwemu palcowaniu utworów. Autor rozważa kwestię obiektywnych praw rządzących palcowaniem, zależności pomiędzy palcowaniem a artykulacją lub akcentami. W publikacji znajdują się także analizy opracowań palcowania konkretnych utworów.W tomie III autor koncentruje się na technikach pracy nad utworem, uczenia się, sposobami doskonalenia pamięci i metodami radzenia sobie z tremą.W IV tomie autor omawia aparat lewej i prawej ręki oraz postawę ciała podczas gry. Porusza problem korekty aparatu gry i związanych z nim trudności. Rozważa też zagadnienie pracy ze zdolnymi i mniej zdolnymi uczniami.
Zbiorek 14 utworów o wielkich walorach dydaktycznych przeznaczony jest dla uczniów bardziej zaawansowanych. Zawiera najpopularniejsze tańce o oryginalnej budowie formalnej i tradycyjnym akompaniamencie. Popisowy charakter utworów kwalifikuje je do wykonywania przed publicznością.
Jednym z założeń pracy nad niniejszym podręcznikiem było oparcie się przy doborze materiału ćwiczeniowego na melodyce ludowej, a możliwie maksymalna eliminacja materiału jałowego, zbyt mechanicznego, nie zawierającego żadnej treści muzycznej, nużącego i często zniechęcającego młodego ucznia do dalszej gry. W myśl podstawowej zasady dydaktycznej zachowałem progresywny układ materiału pod względem stopnia trudności oraz systematycznie wprowadzałem coraz to nowe zagadnienia teoretyczne. [Marian Międlar]
Kolejny pod względem stopnia trudności zbiór utworów, w których kompozytor umiejętnie połączył zagadnienia techniki i rytmu z atrakcyjną stroną melodyczno-wyrazową, dzięki czemu trudności stały się łatwe do pokonania, a utwory przyjemne do grania i do słuchania.
''Najpiękniejszy Chopin'' jest zbiorem 24 najpopularniejszych utworów z edycji ''Dzieł Wszystkich'', które ukazały się pod redakcją I. J. Paderewskiego, L. Bronarskiego i J. Turczyńskiego. Wydanie zawiera najpiękniejsze walce, etiudy, preludia, polonezy i mazurki naszego kompozytora. Celem edycji jest rozpowszechnienie muzyki Chopina w najszerszych kręgach młodych wirtuozów, zarówno profesjonalistów, jak i amatorów.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
