Niezależnie od poglądów, merytorycznego przygotowania czy zajmowanego stanowiska książka „Myśl i strategia” Sławomira Dębskiego jest niezbędna dla zrozumienia wektorów polskiej polityki zagranicznej ostatnich trzech dekad. Idee, interesy i geopolityczne imperatywy znajdują wyrafinowanego interpretatora, który zawsze potrafi znaleźć właściwa metodę, aby jeśli nie przekonać czytelnika, to na pewno zainspirować go do myślenia. prof. dr hab. Zbigniew Rau Minister Spraw Zagranicznych RP w latach 2020–2023 Książka Sławomira Dębskiego przedstawia ostatnie 25 lat jako czas napięć, tarć, ryzyk i procesów ścierania się interesów i idei. Zawarte w niej eseje nie tylko stanowią chronologiczny zapis tych wydarzeń, ale dzięki swej celności i trafności wytrzymują doskonale próbę czasu. Gruntowna wiedza, solidny warsztat analityczny, dobry język czynią ten zbiór lektura obowiązkowa dla tych, którzy chcą zrozumieć kontekst zarówno polskiej myśli, jak i strategii. gen. Rajmund Andrzejczak Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w latach 2018–2023 To, co czyni te swoista kronikę szczególnie wartościowa, to głębia historycznej perspektywy, pozwalająca wyjść daleko poza opłotki doraźnej publicystyki, a także suwerenny ton autora. To nie jest ton „pawia” ani „papugi”, ale głos krytycznego analityka zadań, dokonań i niedokonań polskiej polityki zagranicznej, a także – kiedy trzeba – arogancji i ignorancji niektórych zachodnich komentatorów przemian na scenie geopolitycznej naszej części świata. prof. dr hab. Andrzej Nowak Uniwersytet Jagielloński, Polska Akademia Nauk Pięćdziesiąt esejów historyka i znawcy problematyki międzynarodowej Sławomira Dębskiego to przykład profesjonalizmu oraz koncepcyjnego i strategicznego myślenia, które z upływem czasu nie traci na wartości. Lektura tomu ułatwia zrozumienie źródeł i konsekwencji nowych wyzwań, ryzyka i zagrożeń, jakie towarzysza procesom przemian we współczesnym świecie. prof. dr hab. Adam Daniel Rotfeld Minister Spraw Zagranicznych RP w latach 2003–2005, UW, Wydział „Artes Liberales”
Celem publikacji jest charakterystyka problemów i wyzwań w stosunkach NATO – Unia Europejska na przestrzeni ponad dwudziestu lat. Autor analizuje znaczenie i role obu organizacji w stosunkach międzynarodowych oraz proces kształtowania się relacji miedzy nimi. Wskazuje na różne, czasami sprzeczne, wizje stosunków transatlantyckich w dziedzinie bezpieczeństwa. Współpraca miedzy obiema organizacjami podlega ograniczeniom, wynikającym z odmiennej roli, mandatu, sposobu funkcjonowania oraz kultury organizacyjnej. Przyczyna ograniczeń są także różne interesy polityczne ich państw członkowskich. Obok współpracy widoczna jest również rywalizacja miedzy NATO i UE. W rezultacie nie wykorzystują one potencjału wzajemnych stosunków. Możliwy jest jednak praktyczny postęp w ich współpracy poprzez poprawę dialogu politycznego, rozszerzenie i pogłębienie płaszczyzn kooperacji czy tez próbę znalezienia bardziej efektywnego sposobu współdziałania NATO i UE. Nadzieje na bardziej pragmatyczna współprace w kolejnych latach daje reakcja obu organizacji na pełnowymiarowa agresje Rosji przeciw Ukrainie.
Adam Bugajski jest urzędnikiem państwowym i dyplomata. Pracuje w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Ma duże doświadczenie w zakresie dyplomacji wielostronnej. Był m.in. stałym przedstawicielem RP przy Biurze Narodów Zjednoczonych i organizacjach międzynarodowych w Wiedniu oraz zastępca stałego przedstawiciela RP przy NATO w Brukseli.
Monografia Zbigniewa Lewickiego dotyczy tematyki nieobecnej dotąd w zwartej formie w polskiej literaturze naukowej. Zawarty w niej wykład jest jasny, a tezy i wnioski, szczególnie w odniesieniu do kilku ostatnich prezydentów USA, są nowatorskie, a przy tym przekonujące.
Przemysław Żurawski vel Grajewski
Zbigniew Lewicki jest politologiem i amerykanistą, profesorem Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Opublikował m.in. pięciotomową Historię cywilizacji amerykańskiej, a także inne opracowania dotyczące ustroju politycznego Stanów Zjednoczonych. Jest również przewodniczącym Rady Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.
Zaangażowanie w konflikty w Syrii, Libii i Górskim Karabachu, "prężenie muskułów" we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego, bazy wojskowe w Iraku, Somalii czy Katarze, dyplomacja "dronowa", asertywność wobec zachodnich sojuszników, próby zarządzania stosunkami z Rosją tak, aby wiele sprzecznych interesów nie wykoleiło owocnej współpracy, a także niezachwiana pewność siebie, godna mocarstwa globalnego - tak w skrócie można opisać politykę zagraniczną Turcji na początku lat 20. XXI w. Karol Wasilewski tłumaczy, skąd wzięła się skłonność tureckich decydentów do wybierania się na "przygody" w polityce zagranicznej, opisuje czynniki, które nieustannie pobudzały ich wyobraźnię, a także analizuje procesy, które doprowadziły do tego, że Republika Turcji, państwo początkowo skrajnie skupione na sobie, przeobraziła się w jednego z najaktywniejszych aktorów stosunków międzynarodowych.
Doniesienia prasy zagranicznej o powstającej w 1918–1919 r. Polsce to marne źródła do badania dziejów niepodległości. Wiadomości ukazywały się w dziennikach od Atlantyku po Omsk spóźnione o dni, tygodnie lub nawet miesiące. Autorzy rzadko byli obiektywni. Treść bywała przepisywana z wiadomości agencyjnych lub – jawnie stronniczych – innych gazet. Komentarz mieszał się z opisem (często rzekomych) faktów, zależał od poglądów właściciela tytułu, jego stosunku do polityki rządu własnego kraju, sympatii ideologicznych, oceny zdolności do (prze)życia państw narodowych powstających na ruinach cesarskich imperiów.
Wartość niniejszego wyboru polega nie na odtwarzaniu faktów, ale na ich interpretacji. Dokumentuje zagraniczne poglądy o powstającej II Rzeczypospolitej, pokazuje potęgę i trwałość stereotypów, nadzieje i obawy związane z powstającą nową mapą Europy Środkowo-Wschodniej. Polska odgrywała na niej rolę kluczową. Do wyobrażeń o świecie idealnym pasowała rzadko. Jak wszystko inne, co powstawało na przełomie 1918 i 1919 r.
Książka jest cenną pozycją przedstawiającą sytuację polityczno-społeczną współczesnej Turcji. Pozwala zrozumieć zmiany zachodzące w tym kraju od proklamowania republiki po dzień dzisiejszy. Jest to na rynku wydawniczym pierwsza, tak obszerna pozycja politologiczna, opracowana z zastosowaniem nowoczesnych metod badawczych.
Znacznie poszerzone i poprawione trzecie wydanie podręcznika protokołu dyplomatycznego powstało ze względu zarówno na potrzebę wznowienia tytułu, jak i na możliwość uzupełnienia go nowymi doświadczeniami. Przykładem niedawnych zmian niech będą skutki wejścia w życie traktatu lizbońskiego dla pracy dyplomacji państw członkowskich Unii Europejskiej. Protokół to wiedza, którą ciągle poddaje się weryfikacji i którą wzbogaca się cały czas. Ambicją autora tego podręcznika było przybliżenie, a czasem nawet odczarowanie świata protokołu, by uczynić go bardziej użytecznym zarówno dla młodych dyplomatów, jak i wszystkich czytelników poszukujących odpowiedzi na pytania o właściwe formy zachowania, korespondowania, przyjmowania, ubioru czy składania wizyt.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
