Prezydent Woodrow Wilson odegrał kluczową rolę w formowaniu Europy Wschodniej w trakcie paryskiej konferencji pokojowej w 1919 roku. Jednak amerykański prezydent nigdy nie postawił stopy na ziemiach, o których politycznym losie w znacznym stopniu decydował. Pojmowanie przez Wilsona zasady samostanowienia narodów, a także praktyczne jej wdrażanie ulegało zmianom w trakcie obrad konferencji pokojowej w Paryżu. W niniejszej książce Larry Wolff opisuje, jak Wilsonowskie zasady w sferze polityki i stosunków międzynarodowych nakładały się na jego „mentalną mapę” Europy Wschodniej, jak ewoluowały jego koncepcje dotyczące Austro-Węgier i imperium osmańskiego, w jaki sposób osobiste przyjaźnie i znajomości kształtowały jego pogląd na Europę Wschodnią oraz jak rozwijała się idea „praw mniejszości” w stosunku do zasady samostanowienia narodów.
Larry Wolff, profesor historii Europy na Uniwersytecie Nowojorskim, dyrektor wykonawczy NYU Remarque Institute i współdyrektor NYU Florence.
SPIS TREŚCI
Podziękowania (s. 9)
Wstęp (s. 13)
Wilson a kwestia wschodnia i koniec imperium osmańskiego (s. 31)
„Ta wojna wyzwoleńcza”. Wilsonowskie wyzwalanie ludów habsburskich (s. 83)
Przyjaźń Wilsona. Osobiste sympatie a transformacja geopolityczna (s. 156)
Większości i mniejszości narodowe w Europie Wschodniej Wilsona (s. 225)
Zakończenie Dynamika zmian na prezydenckiej mentalnej mapie Europy Wschodniej (s. 302)
Indeks (s. 329)
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?