Zawsze myślałem, że nie warto pisać pamiętników. Uważałem bowiem, że pamiętnik, o ile ma być wydany za życia autora, musi być nieszczery, a jeżeli jest szczery, może być opublikowany tylko po śmierci autora. Dotyczy to zwłaszcza tych, którzy są aktywni w życiu politycznym. Może rozumowanie to obejmuje też innych autorów wspomnień, ale nad tym nie potrzebowałem się zastanawiać. Gdy jednak – po cofnięciu uznania rządowi polskiemu na uchodźstwie – objąłem w Anglii stanowisko szefa Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP, zrewidowałem ten pogląd. Przyznaję, że zrobiłem to przede wszystkim ze względów materialnych. Jak wszyscy uchodźcy, w każdej chwili mogłem się znaleźć w potrzebie zarabiania na życie pracą inną niż urzędnicza, dlatego postanowiłem się zabrać do pisania wspomnień.
Nic tak dobitnie nie świadczy o zasadności tezy o odrębności amerykańskiej kultury politycznej jak fakt, że liczba wybieralnych funkcji i stanowisk w Stanach Zjednoczonych przekracza 519 tysięcy – od prezydenta USA aż po hycla w stanie Vermont. Amerykanie uważają wybory za sedno życia politycznego kraju i praktyczną realizację zasady, że podstawę sprawowania władzy przez odpowiednie instytucje stanowi zgoda obywateli. Wybory uważa się za podstawowy sposób wcielania w życie normy najzwięźlej sformułowanej przez Abrahama Lincolna: „rządy narodu sprawowane są przez naród i dla narodu”.
Autor na podstawie wnikliwych badań źródeł i studiów literatury przedmiotu ukazuje zarówno formowanie się struktur dyplomacji polskiej i resortu spraw zagranicznych II Rzeczypospolitej, jak i ludzi – często wybitnych, pełnych energii, wielostronnie wykształconych – którzy z pasją się w tę pracę zaangażowali. To dzięki nim na nowo zaistniała polska polityka zagraniczna – prowadzona najpierw przez naród pozbawiony własnego państwa i dążący do jego przywrócenia, później przez raczkujące państwo.
Dziennik ambasadora Ryszarda Stemplowskiego to zaplanowana na 6 tomów publikacja Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. Dotychczas ukazały się 3 tomy. Prezentowana czytelnikowi książka to prowadzone na bieżąco zapiski Ryszarda Stemplowskiego jako ambasadora RP w Londynie w latach 1994–1999, obejmujące okres jego służby dyplomatycznej podczas starań Polski do wejścia w struktury NATO i Unii Europejskiej. Jest to unikatowe źródło ilustrujące w sposób wieloaspektowy świat polskiej dyplomacji w nowych warunkach ustrojowych.
„W traktowaniu o problematyce takiej jak polskie aspiracje kolonialne trudno o umiar w ocenach, niełatwo o wyważenie racji i powściągliwą narrację. Odnoszę wrażenie, że dr. Puchalskiemu to się udało”. – prof. Marek Kornat
„Polskie marzenia i nadzieje kolonialne okresu międzywojennego zazwyczaj postrzega się z zażenowaniem jako frywolną lub wręcz zabawną fanaberię. (…) Puchalski udowadnia coś zupełnie przeciwnego. (…) Wydaje się, że intencją autora było ukazanie, w jaki sposób Polska zamierzała zrealizować swoje aspiracje, dostosowując się do współczesnej rzeczywistości kolonialnej. Fakt, że próby te zakończyły się niepowodzeniem, nie dowodzi ich absurdalności”. – prof. Jan Kieniewicz
„(…) Monografia zręcznie sytuuje II Rzeczpospolitą w szerszym kontekście wyzwań gospodarczych i politycznych okresu międzywojennego. Dogłębnie badając i wykorzystując różnorodne źródła pierwotne i wtórne, Puchalski stworzył imponujące studium, które znacznie poszerza naszą wiedzę na temat dyplomacji, kolonializmu i praktyk imperialnych w XX wieku”. – prof. Matthew Yokell
Książka Marcina Wojciechowskiego pozwala zrozumieć Białoruś taką, jaka ona jest. Autor zastrzegł na wstępie, że nie jest to dziennik, reportaż ani praca politologiczna. Odnajdziemy w tej opowieści okruchy wszystkich tych gatunków literackich. Jest to zapis myśli i refleksji okraszonych anegdotą, a zarazem zwierzenia doświadczonego korespondenta i profesjonalnego dyplomaty; prezentacja ludzi, faktów i zdarzeń uchwyconych w określonym miejscu i czasie przez obserwatora życzliwego Białorusi i jej mieszkańcom.
Prof. dr hab. Adam Daniel Rotfeld, Uniwersytet Warszawski, Były Minister Spraw Zagranicznych RP
Mało kto w Polsce poznał Białoruś lepiej niż Marcin Wojciechowski, który spędził w tym kraju osiem lat jako dyplomata. Efektem jest książka o państwie i narodzie w niezwykle trudnym momencie swojej historii. Widać w niej połączenie głębokiej wiedzy i praktycznego doświadczenia z umiejętnością bacznych obserwacji i przystępnego zamienienia ich w słowa. Wyszedł z tego obraz niezwykle realistyczny, na którym widać znacznie więcej ciemnych chmur ze wschodu niż przebijających się promieni z zachodu.
Wojciech Konończuk
Dyrektor Ośrodka Studiów Wschodnich
Niezależnie od poglądów, merytorycznego przygotowania czy zajmowanego stanowiska książka „Myśl i strategia” Sławomira Dębskiego jest niezbędna dla zrozumienia wektorów polskiej polityki zagranicznej ostatnich trzech dekad. Idee, interesy i geopolityczne imperatywy znajdują wyrafinowanego interpretatora, który zawsze potrafi znaleźć właściwa metodę, aby jeśli nie przekonać czytelnika, to na pewno zainspirować go do myślenia. prof. dr hab. Zbigniew Rau Minister Spraw Zagranicznych RP w latach 2020–2023 Książka Sławomira Dębskiego przedstawia ostatnie 25 lat jako czas napięć, tarć, ryzyk i procesów ścierania się interesów i idei. Zawarte w niej eseje nie tylko stanowią chronologiczny zapis tych wydarzeń, ale dzięki swej celności i trafności wytrzymują doskonale próbę czasu. Gruntowna wiedza, solidny warsztat analityczny, dobry język czynią ten zbiór lektura obowiązkowa dla tych, którzy chcą zrozumieć kontekst zarówno polskiej myśli, jak i strategii. gen. Rajmund Andrzejczak Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w latach 2018–2023 To, co czyni te swoista kronikę szczególnie wartościowa, to głębia historycznej perspektywy, pozwalająca wyjść daleko poza opłotki doraźnej publicystyki, a także suwerenny ton autora. To nie jest ton „pawia” ani „papugi”, ale głos krytycznego analityka zadań, dokonań i niedokonań polskiej polityki zagranicznej, a także – kiedy trzeba – arogancji i ignorancji niektórych zachodnich komentatorów przemian na scenie geopolitycznej naszej części świata. prof. dr hab. Andrzej Nowak Uniwersytet Jagielloński, Polska Akademia Nauk Pięćdziesiąt esejów historyka i znawcy problematyki międzynarodowej Sławomira Dębskiego to przykład profesjonalizmu oraz koncepcyjnego i strategicznego myślenia, które z upływem czasu nie traci na wartości. Lektura tomu ułatwia zrozumienie źródeł i konsekwencji nowych wyzwań, ryzyka i zagrożeń, jakie towarzysza procesom przemian we współczesnym świecie. prof. dr hab. Adam Daniel Rotfeld Minister Spraw Zagranicznych RP w latach 2003–2005, UW, Wydział „Artes Liberales”
Doniesienia prasy zagranicznej o powstającej w 1918–1919 r. Polsce to marne źródła do badania dziejów niepodległości. Wiadomości ukazywały się w dziennikach od Atlantyku po Omsk spóźnione o dni, tygodnie lub nawet miesiące. Autorzy rzadko byli obiektywni. Treść bywała przepisywana z wiadomości agencyjnych lub – jawnie stronniczych – innych gazet. Komentarz mieszał się z opisem (często rzekomych) faktów, zależał od poglądów właściciela tytułu, jego stosunku do polityki rządu własnego kraju, sympatii ideologicznych, oceny zdolności do (prze)życia państw narodowych powstających na ruinach cesarskich imperiów.
Wartość niniejszego wyboru polega nie na odtwarzaniu faktów, ale na ich interpretacji. Dokumentuje zagraniczne poglądy o powstającej II Rzeczypospolitej, pokazuje potęgę i trwałość stereotypów, nadzieje i obawy związane z powstającą nową mapą Europy Środkowo-Wschodniej. Polska odgrywała na niej rolę kluczową. Do wyobrażeń o świecie idealnym pasowała rzadko. Jak wszystko inne, co powstawało na przełomie 1918 i 1919 r.
Książka jest cenną pozycją przedstawiającą sytuację polityczno-społeczną współczesnej Turcji. Pozwala zrozumieć zmiany zachodzące w tym kraju od proklamowania republiki po dzień dzisiejszy. Jest to na rynku wydawniczym pierwsza, tak obszerna pozycja politologiczna, opracowana z zastosowaniem nowoczesnych metod badawczych.
Znacznie poszerzone i poprawione trzecie wydanie podręcznika protokołu dyplomatycznego powstało ze względu zarówno na potrzebę wznowienia tytułu, jak i na możliwość uzupełnienia go nowymi doświadczeniami. Przykładem niedawnych zmian niech będą skutki wejścia w życie traktatu lizbońskiego dla pracy dyplomacji państw członkowskich Unii Europejskiej. Protokół to wiedza, którą ciągle poddaje się weryfikacji i którą wzbogaca się cały czas. Ambicją autora tego podręcznika było przybliżenie, a czasem nawet odczarowanie świata protokołu, by uczynić go bardziej użytecznym zarówno dla młodych dyplomatów, jak i wszystkich czytelników poszukujących odpowiedzi na pytania o właściwe formy zachowania, korespondowania, przyjmowania, ubioru czy składania wizyt.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
