Uważa się zwykle, że życie gospodarcze leży w zupełnie innej sferze niż religia i etyka. Tymczasem gospodarowanie wymaga podstaw moralnych, a co więcej, samo jest moralne jako droga do zaspokojenia koniecznych ludzkich potrzeb materialnych. Wśród tych potrzeb trzeba podkreślić dzisiaj potrzeby rodzin. Etyka gospodarcza wymaga chronienia własności (czyli przestrzegania przykazania „nie kradnij!”). Wymaga też obrony wolności, która odpowiada godności człowieka i pozwala na spożytkowanie jego pracy i przedsiębiorczości.
Michał Wojciechowski
Teolog świecki, profesor Pisma Świętego w Olsztynie. Opublikował ponad 30 książek na temat Biblii, starożytności i etyki społecznej.
Bóg nie podróżuje najnowszym modelem mercedesa. Nie macha łapą, siedząc w czerwonym ferrari. Nie pędzi autostradą słońca w gonitwie za Robertem Kubicą albo Adamem Małyszem. Bóg jest autostopowiczem, który zaprasza do prawdziwej podróży.
Pójdź za Mną – mówi do młodych, wyruszających na ŚDM 2016 w Krakowie, i do tego, który nie chce wyjść za próg swojej świątyni samotności i lęku.
Pójdź za Mną – mówi do szukających prawdziwych skarbów mądrości i do tego, który myśli, że zjadł wszystkie rozumy i nie chce słuchać żadnej nauki.
Pójdź za Mną – mówi do każdego z nas.
Mądrość Miłosierdzia Bożego, z ukrytym nawiązaniem motoryzacyjnym, to zaproszenie do tego, aby przeżyć przygodę spotkania. Aby spotkać miłosierdzie Boga w Maryi, Matce Miłosierdzia, uczącej miłości, pokory i modlitwy. Aby spotkać miłosierdzie Boga w Księdze Biblii, pełnej łaski i prawdy. Aby doświadczyć Bożego miłosierdzia w rodzinie Kościoła, uczącej (i uczącej się) codziennej wiary, radości i nadziei. Aby pomyśleć o miłosierdziu Ojca dla tych, którzy na manowcach życia zagubili drogę… jak uczą nas „Powiastki Króla Salomona”.
Idźmy zatem razem, aby szukać miłosierdzia Bożego! Jak naucza prorok: Nie lękaj się, mężu umiłowany, pokój Tobie, bądź pełen mocy! (Dn 10, 19).
Ruszaj w drogę!
Książka przybliża wspominane przez Jana Pawła II postacie, które spotkał na swej drodze do kapłaństwa; nie wszystkich znał osobiście, bo odeszli przed jego urodzeniem. Wywodzili się z różnych środowisk, mieli różne upodobania i wykształcenie, jednak wszyscy prowadzili głębokie życie religijne i miłowali żarliwie swoją ojczyznę. Dla niej pracowali, a w razie potrzeby ponosili wiele ofiar na miarę potrzeb czasów w których przyszło im żyć. Rozwijali właściwe sobie charyzmaty w burzliwych okolicznościach powstań narodowych, wojen i trudnych lat odbudowy Polski. Św. Rafał Józef Kalinowski, Św. Albert Adam Chmielowski, Św. Faustyna Maria Kowalska, Karol Józef Wojtyła – ojciec, Jan Leopold Tyranowski, Mieczysław Kotlarczyk, Robotnicy Kamieniołomu i Solvayu, Jerzy Ciesielski. Niektórzy byli w pewnym sensie wzorem, budzili w młodym człowieku podziw, fascynowali osobowością, inni przychodzili do niego ze swoimi zainteresowaniami, które nie tylko umiał dzielić, ale i ubogacał o nowe wartości. Byli też ludzie prości, od których student Karol doznał wiele życzliwości i zrozumienia w okresie okupacji niemieckiej, a także w czasie późniejszym. Ta różnorodność kontaktów sprawiła, że jako kapłan, następnie wysoki dostojnik Kościoła katolickiego, potrafił zrozumieć każdego człowieka i jego życiowe problemy. Z czasem stawał się oparciem dla coraz większej liczby ludzi, którzy korzystali z jego doświadczeń i przemyśleń, a wreszcie – jako następca Świętego Piotra – najwyższym światowym autorytetem moralnym.
Solidarność z drugim, współodczuwanie, szacunek, przyjaźń a nade wszystko gościnność, to główne tematy niniejszej książki, która chce otworzyć nie tylko serca ludzkie na przyjęcie daru Światowych Dni Młodzieży, ale też drzwi naszych domów i mieszkań. Staropolskie powiedzenie: "Gość w dom, Bóg w dom" niechaj nie będzie pustosłowiem naszego życia i działania.
Otwórzmy serca i drzwi pielgrzymowi, nie tylko dlatego, że tak Chrystus mówi w kazaniu na Górze i że wypada; a może otworze, bo inni otwierają i jak nie otworze, to co o mnie powiedzą..., lecz dlatego, że Bóg jest zawsze po stronie człowieka miłosiernego; po stronie tego, który współodczuwa, jest solidarny z innymi, szanuje drugiego, darzy szczerą przyjaźnią, kocha... Bóg piękne inicjatywy wspiera.
Od ponad stu pięćdziesięciu lat nauczanie Kościoła katolickiego ściera się z osiągnięciami biologii ewolucyjnej. Głębokie kontrowersje dotyczą między innymi relacji zachodzących między mężczyznami i kobietami oraz między rodzicami i dziećmi. Jedność męża i żony w nierozerwalnym związku małżeńskim staje naprzeciw związku mężczyzny i kobiety, w którym każde z nich stara się odnieść jak największe korzyści i zminimalizować ponoszone koszty. Chrześcijańska wizja małżonków otwartych na przyjęcie nowego życia jako daru przeciwstawiana jest biologicznej koncepcji uznającej poczęcie potomka za uboczny skutek współżycia płciowego. Zamysł Bożej miłości i powołanie wolnych osób ludzkich – mężczyzny i kobiety – do uczestnictwa w tej miłości pozostają w sprzeczności z obrazem mężczyzny i kobiety wydanych na pastwę instynktów biologicznych.
Czy jest możliwe znalezienie punktów stycznych chrześcijańskiej i biologicznej wizji życia małżeńskiego i rodzinnego? Czy mogą się one uzupełniać, czy też skazane są na nieustanną konfrontację i brak perspektyw jakiegokolwiek porozumienia? Czy biolog ewolucyjny może być chrześcijaninem przyjmującym Boże Objawienie w odniesieniu do małżeństwa i rodziny? Na te i inne pytania stara się odpowiedzieć niniejsza książka poprzez zestawienie dotychczasowych osiągnięć biologii ewolucyjnej i psychologii ewolucyjnej człowieka z nauczaniem Kościoła katolickiego odnośnie małżeństwa, prokreacji oraz godności życia ludzkiego.
Wreszcie doczekaliśmy w literaturze polskiej książki o miłości porównywalnej ze słynną publikacją Ericha Fromma O sztuce miłości - łączącej filozoficzną i psychologiczną głębię z prostotą. Kochać naprawę jest zakorzeniona w najlepszej tradycji polskiego myślenia antropologiczno - etycznego, reprezentowanego m.in. przez R. Ingardena, K. Wojtyłę, A. Kępińskiego, czy J. Tischnera. Książka jest napisana z pasją - "stylem W. Tatarkiewicza", a więc pięknie, jasno i przystępnie.
Książka stanowi cenny przyczynek do współczesnej debaty o człowieku. Czytelnik znajdzie w niej wnikliwą, a zarazem dostępną analizę zjawiska umierania i koncepcji duszy. Subtelnym przewodnikiem i inspiracją prezentowanych tez jest krakowski profesor filozofii przyrody ks. Tadeusz Wojciechowski. Lektura książki pozwala szybko zorientować się, jak niegdyś kontrowersyjne poglądy prof. Wojciechowskiego, nabierają dzisiaj znaczenia w świetle postępującej wiedzy naukowej, filozoficznej i teologicznej."
Z recenzji wydawniczej ks prof. Roberta Woźniaka
Książka jest zapisem rozmów z ks. Jerzym Bryłą, znanym w Polsce a nade wszystko w środowisku krakowskim duszpasterzu, człowieku o wielkim sercu i wielkim formacie; legendzie środowiska artystycznego, głuchoniemych, Bractwa Kurkowego tak bardzo historycznie związanym z Krakowem i krakowskich wodociągów. Autor mówi o historycznym wątku Krakowa lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych; przemianach, jakie dokonały się w końcówce minionego wieku; rozprawia o kulturze, sztuce i literaturze; z niezwykła swadą i pasja mówi o Pięknie, Dobru i Prawdzie; o społeczeństwie, w którym żyje i któremu służy swoim kapłaństwem, o środowisku artystycznym Miasta Krakowa i krakowskim Kościele. Dzieli się też swoim kapłańskim doświadczeniem. W 2013 roku ks. Infułat Jerzy Bryła obchodzi 85 urodziny. Rozmowę przeprowadził Janusz M. Paluch.
Przyjaźń nie polega na "przytakiwaniu" koleżance w jej złym postępowaniu, by kontakty między nimi się nie popsuły. Przyjaźń nie polega na celebrowaniu bólu, jaki spotyka koleżankę i wpisywaniu się w jej zachowanie i postępowanie na miarę jej oczekiwań i we wspólnym narzekaniu na rzeczywistość. W końcu przyjaźń nie polega na uspokajaniu sumienia poprzez pozorne "akty miłości" wobec wszystkich dokoła, by zagłuszyć głos sumienia, który jest wewnętrznym głosem człowieka, mówiącym mu serdecznie, że tak czynić nie należy.
Przyjaźń to odpowiedzialność. Prawdziwa przyjaźń jest wielkością człowieka, która potrafi przeciwstawić się złu i nazwać je po imieniu. Przyjaźń jest szczera, niezakłamana, stoi na straży Dobra i Prawdy, broni wartości, gdy te są zagrożone i płaczu dziecka, gdy dzieje mu się krzywda. Prawdziwa przyjaźń nie broni interesów przyjaciela, ale stoi po stronie Prawdy, napomina, przywołuje, nie krzywdzi.
Wiele rodzin się rozpadło i wiele dzieci i mężów płakało przez "przyjaźnie" żon. Wiele osób zranionych, bo zaufało przyjaciółkom, które nimi nie były...
Trudno dziś Proszę Państwa o szczerą i otwartą, niezakłamaną przyjaźń, dlatego tym bardziej warto sięgnąć po tę książeczkę, by zobaczyć naszą "nieprzyjaźń" względem przyjaciela, by stanąć w prawdzie i zrozumieć, że to, co nazywamy przyjaźnią - przyjaźnią czasem nie jest; by zobaczyć, ile w nas pychy; by spojrzeć na nasze przyjaźni przez pryzmat życia i konsekwencji naszych zachowań dawnych i niedawnych i zobaczyć, jak bardzo to, co nazywamy przyjaźnią jest pseudoprzyjaźnią; jak bardzo ona rani i krzywdzi. Może wtedy coś więcej zrozumiemy z życia, choć bez spojrzenia na przyjaźń przez pryzmat chrystusowego kazania na Górze, schowania wlasnej pychy i posłuchania wewnętrznego głosu mówiącego "to czyń, bo dobre, ale tamtego unikaj, bo złe" będzie ciężko.
Ks. Jagodziński zdaje sobie sprawę z tego, że kryzys może pogrą- żyć, gdy jest zlekceważony lub wzmocnić, gdy jest podjęty i roz- wiązywany. Dlatego Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium pisze, że ,,bez nowego życia i autentycznego ewangelicz- nego ducha, bez , każda nowa struktura w krótkim czasie ulega degradacji"". Jestem przekonany, że lektura książki ks. Jagodzińskiego stanie się przewodnikiem po drogach wiary, a jego słowa wyzwolą uza- sadnioną nadzieję, pozwalającą lepiej żyć i bardziej kochać Boga w konkretnych osobach.
Droga Krzyżowa autorstwa Pawła Piotrowskiego ze wstępem Kard. Stanisława Dziwisza, zilustrowana obrazami, namalowanymi przez Józefa Mehoffera z Bazyliki Ojców Franciszkanów w Krakowie.
Niniejszy zbiór rozważań Drogi Krzyżowej, oparty na Ewangelii, jest kolejnym aktem refleksji i modlitwy nad Misterium Męki i Śmierci, Misterium Krzyża i Odkupienia człowieka. Każdy z nas przeżywa swoją własną drogę krzyżową. Żyjemy w jej perspektywie. Krzyż wpisany jest w życie człowieka, w jego szczęście i ból, nadzieję i rozpacz, wiarę i niewiarę, zwątpienie, egoizm, ale i miłość. Życie człowieka, to kolejne stacje drogi krzyżowej, to ciągłe upadki i podnoszenia się, gdyż perspektywa Ewangelii otwiera przed nami horyzonty chrześcijańskiej nadziei na zbawienie, na „bycie” z Chrystusem. Cieszę się, ze powstają rozważania, że piszą je ludzie młodzi, żyjący w świecie, ze swoimi radościami i smutkami, problemami i zmartwieniami, może zmęczeni pracą, może pełni radości z kolejnych odniesionych sukcesów. Ufam, że wspomniane rozważania przyczynią się do pogłębienia duchowości męki i śmierci naszego Zbawiciela.
Stanisław Kardynał Dziwisz Metropolita Krakowski
Książka ta dotyczy sytuacji rodziny w kontekście obecnego życia społecznego. Pokazuje, jak działania władz osłabiają rodzinę na płaszczyźnie ekonomicznej, pchając do kryzysu demograficznego. Prawodawstwo Europy ułatwia rozwody i aborcję, a utrudnia wychowanie. Państwo przejmuje tradycyjne funkcje rodziny. Poddaje ją nadzorowi biurokratycznemu. Rodzina jest jednak wspólnotą naturalną, która wyprzedza państwo. Miłość małżeńska i rodzinna pozostaje kluczowym czynnikiem szczęścia i rozwoju człowieka. Biblia i tradycja Kościoła są przeciwne rozwodom. Chrześcijaństwo stoi po stronie rodziny. Michał Wojciechowski - teolog świecki, profesor Pisma Świętego w Olsztynie. Opublikował ponad 30 książek na temat Biblii, starożytności i etyki społecznej.
Odpowiedzi na pytanie zadane w tytule książki: Jak zgadzać się na własne życie? szukać należy najpierw w głębi własnego serca, stając przed sobą samym i przed Bogiem z własnymi obawami i lękami, pragnieniami i nadziejami. Publikacja ma charakteru poradnika duchowego – egzystencjalnego i odwołuje się nie tylko do sfery ducha i religii, ale także do psychologii. Człowiek jest bowiem jednością duchową, psychiczną i fizyczną. Stąd też nie można mówić o ludzkiej egzystencji bez odniesienia do procesów psychicznych, które się w niej dokonują. Książka składa się z dwu części. Pierwsza ukazuje przejawy niezgody na życie, druga zaś przedstawia dynamikę godzenia się na własne życie, która w najgłębszej swej istocie jest zawsze otwarcie się na Boga i Jego miłość. Integralną częścią książki są Pytania do refleksji oraz Ćwiczenia na czas modlitwy, dzięki którym książka może byś wykorzystana w rekolekcjach i skupieniach jak też jako wprowadzenie do osobistej modlitwy. Książka, bestseller polskiego rynku (tłumaczona także na języki słowiańskie) już niemal dwadzieścia lat pomaga, szczególnie ludziom młodym, w szukaniu odpowiedzi na pytanie: Jak zgadzać się na własne życie?
Książka ta, to opowieści o początkach Kościoła i różnych formach życia chrześcijańskiego w Egipcie w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Powstała, jako cykl programów na antenie Radia Watykańskiego (prawie 100 odcinków) i pomyślana została jako popularne wprowadzenie do dziejów Kościoła ze szczególnym uwzględnieniem wybitnych postaci życia monastycznego.
Autor jest znakomitym patrologiem i wykładowcą w Papieskim Instytucie Orientalnym w Rzymie. Wiele rozdziałów książki poświęconych zostało wybitnym Postaciom - Ojcom Kościoła pierwszych wieków. Książka prezentuje także tych świętych Kościoła egipskiego, których mało znamy w europejskim kręgu kultury. Autor wyjaśnia w niej podstawy, nie ucieka jednak od prezentacji najnowszych osiągnięć archeologii, a zwłaszcza badań literackich.
Jego audycje cieszyły się wielkim uznaniem i życzliwym przyjęciem. Temat chrześcijaństwa w Egipcie w naszych czasach zdaje się niezwykle aktualny, warto zatem wesprzeć także polskiego czytelnika porcją łatwo przyswajalnej, a zarazem solidnej wiedzy o jego początkach.
Nie od dziś wiadomo, że złoto oczyszcza się w tyglu ognia. To porównanie złota do człowieka a jego duchowości do ognia w pełni uzasadnia wydanie tej książki i jej fenomen. Człowiek jest w pełni człowiekiem tylko wtedy, kiedy jego duchowość i życie wewnętrzne są odpowiednio ukierunkowane i bynajmniej nie chodzi tu tylko o chrześcijaństwo ale i człowieczeństwo. Być człowiekiem i żyć w pełni człowieczeństwem to nie tylko posiadanie odpowiedniego systemu wartości i szacunek do drugiego człowieka. Być człowiekiem to nie udawać, że Boga nie ma, że nie istnieją wartości ponadczasowe i że w imię hedonistycznej koncepcji życia i wolności człowieka można robić co się chce. Nie można robić co sie chce, bo wolność nie polega na samowoli, ale na umiejętności wybierania dobra, które kształtuje człowieka. Ogniem, przywołanym w tytule książki jest owa mądrość wybierania dobra i przylgnięcia do Boga. To wielka sztuka i umiejętność. Ale wielkich rzeczy warto się uczyć i o wielkich sprawach warto czytać.
Książka jest owocem wieloletniej posługi duszpasterskiej Autora podczas pielgrzymek do Kalwarii Zebrzydowskiej. Podaje podstawowe wiadomości związane z poszczególnymi obiektami na tzw. Dróżkach Kalwaryjskich oraz zwięzłe rozważania, oparte na modlitewnikach kalwaryjskich przygotowanych przez Ojców Bernardynów, dostosowane do potrzeb grup modlących się na początku XXI wieku. Modlitewnik ten może być pomocą dla wszystkich, pragnących indywidualnie modlić się na Dróżkach w Kalwarii Zebrzydowskiej albo u siebie w domu rozważać tajemnice Męki Pańskiej oraz drogi Życia i Wniebowzięcia Maryi.
Skoro sztuka prawa to sztuka tego, co sprawiedliwe – odróżniania dobra od zła – sztuka prawa naturalnego nie jest niczym innym jak umiejętnością wskazania nieuniknionych wymiarów sprawiedliwości osoby ludzkiej. Dzieje nauki prawa naturalnego to historia wysiłków ludzkiego rozumu, by pojąć sprawiedliwość nieodłącznie związaną z człowiekiem i jego godnością. Również dzieje negowania tego prawa to historia przewagi jednych ludzi nad innymi oraz ślepoty niektórych myślicieli i prawników, którzy nie chcieli lub nie potrafili zrozumieć, że osoba ludzka znajduje się ponad ideologiami, punktami widzenia i subiektywnymi ocenami. Jakąż bowiem wartość mogą one mieć, jeśli ten, kto je wyraża nie ma wartości sam w sobie?
W naszych czasach, kiedy cywilizacja zachodnia, przesiąknięta nieszczęsnym pozytywizmem, odwraca się od odwiecznych wartości i nie akceptuje obiektywnych cnót, badanie i przyjęcie prawdziwego prawa naturalnego (nie jego substytutów przedstawianych przez większość przedstawicielu obiektywizmu prawniczego) wytycza pewną ścieżkę prowadzącą do tego, by Europa odzyskała swą tożsamość i odznaczała się „silną” kulturą, która sprosta wyzwaniom XXI w.
Autorka zajmowała się wyliczankami od czwartego roku życia. Pierwsza, której się nauczyła, była wyliczanka ene due rabe...; drugą ele mele...; trzecią entliczki pentliczki... Najwięcej wyliczanek poznała w Łanach Małych, kiedy miała sześć lat i huśtała się na wierzbie. Wtedy postanowiła zebrać wszystkie wyliczanki i wszystkie objaśnić. Spełnienie planu opóźniły różne przeszkody i ważne fakty: wybuch II wojny światowej, ucieczka przed nią, powrót i siedzenie jak mysz pod miotłą, a po wojnie: szkoła, matura, studia, praca w Polskim Wydawnictwie Muzycznym, córeczka Dorotka, wspinaczka po drabinie stopni naukowych w Instytucie Badań Literackich, Instytucie Języka Polskiego PAN, wykłady w Katedrach Językoznawstwa Ogólnego i Orientalistyki UJ i za granicą.
Wszystkie dzieci polskie, grzeczne i najniegrzeczniejsze, miejskie i wiejskie posługują się na co dzień zabytkowymi klejnocikami, które pochodzą ze starego skarbca; niektóre liczą sobie ponad sto lat. Jasne, że w takim codziennym użyciu drogocenne drobiażdżki ścierają się trochę, ale nie giną. Dzieci przekazują je następnym pokoleniom jako swoją prawowitą własność, w zasadzie nienaruszaną, ani niepotępianą, ani niepopieraną przez dorosłych. Szanują ją i ochraniają, mimo że nie gromadzi jej żadne muzeum, żaden antykwariat, a żadna Rada Naukowa nie nadała tym klejnocikom zasłużonego tytułu „zabytek narodowy”, żadna też Rada Narodowa nie uchwaliła, aby je strzec od zniszczenia tabliczkami: „pod ochroną”.
A jest tych zabytkowych klejnocików ponad sto. Może około dwustu! Spróbujmy je wszystkie, zarówno te dobrze, jak i mniej znane zebrać, uporządkować i opisać. Załóżmy dla nich małe muzeum. Na początek niech będzie nim, z powodu różnych trudności lokalowych ta książeczka. Zaprośmy do naszego muzeum wszystkie dzieci polskie, wszystkich, którzy pamiętają, że byli dziećmi, i kilkunastu honorowych gości. Będą to dostojni, ale mili uczeni, polscy i obcy, sprzed stu kilkudziesięciu lat, którzy już dawno interesowali się naszymi skarbami. Zebrali niektóre z nich, zostawili nam swoje zbiory, a sami odeszli. Dzięki nim możemy dziś porównywać wygląd naszych klejnocików z ich wyglądem dawniejszym, stwierdzać podobieństwa, ustalać wiek, podziwiać świeżość barwy i kształtu, ruchliwość, dowcip, żywość i kształt, które zachowały. Dzieci, i tylko dzieci, rozrzucały je i toczyły jak piłeczki. Rozpowszechniły je po całej Polsce, choć nie miały do dyspozycji ani prasy, ani radia, ani telewizji. Nasze klejnoty nazywa się bardzo różnie. Najczęściej mówi się o nich wyliczanki.
Rozważania ewangeliczne, które powstawały w czasie, osadzone zostały na ewangelicznym przekazie Miłości i Chrystusowego kazania na Górze. Jest w nich mowa o liliach polnych i ptakach niebieskich; o tym, że warto swoje życie budować na skale, która daje gwarancje stabilności i dobrego życia, choć nie zabraknie w nim burz i wichrów. Rozważania nie były pisane na zamówienie, ale powstawały w drodze, w kaplicy na klęczkach i w rozmowach z ludźmi; są owocem doświadczenia duszpasterskiego i wielkiego doświadczenia biskupiego Autora, pochylającego się nad problemami współczesnego człowieka; rozumiejącego życie i to, co ono niesie, a więc radości i smutki, ból, cierpienie i doświadczenie niesprawiedliwości. Ale wszystko to w perspektywie Ewangelii nabiera głębokiego sensu. Życie człowieka nie jest prostym i łatwym, ale Chrystus też nie obiecał łatwego życia a jedynemu żyjącemu, któremu obiecał zbawienie, to łotrowi na krzyżu ("Dziś ze mną będziesz w raju"). Miłość i miłosierdzie Boże bijące z Ewangelii jest klamrą, spinającą tematykę publikacji.
Oddawana do rąk Czytelnika książka była pisana na przestrzeni około ćwierćwiecza; nie została bowiem napisana jako jednorazowe przedsięwzięcie naukowe autora zajmującego się problematyką religii, rodziny i kultury. Szczegółowe studia autora podejmujące tę problematykę, realizowane w ciągu jego kariery naukowej, znalazły swój wyraz w kilku książkach opublikowanych w różnych oficynach wydawniczych. Obok materiału badawczego stanowiącego podstawę w przygotowaniu kilku monografii, autor zgromadził w swym dorobku naukowym liczne, pomniejsze opracowania o charakterze empirycznym, jak i teoretycznym, publikowane na przestrzeni wielu lat bądź to jako rozdziały prac zbiorowych, przygotowywanych zarówno osobiście, jako też redagowanych przez innych autorów, bądź artykuły zamieszczane w różnych czasopismach naukowych.
Najistotniejsze, z rozproszonych w wielu miejscach i rozciągnionych w latach publikacji, a posiadających zdaniem autora walor poznawczy i dydaktyczny także dla dzisiejszego czytelnika, zostały ponownie opracowane merytorycznie i redakcyjnie oraz włączone do niniejszej książki. Dotyczy to szczególnie problematyki małżeńsko-rodzinnej, tak wielostronnie, a często jakże opacznie ujmowanej także przez niektórych polskich autorów, nie wspominając o ideologicznie inspirowanych politykach. I tak zgromadzone tu zostały publikacje treściowo mieszczące się w ramach określających tytuł niniejszej książki. Ich cechą znamienną jest to, że rozpatrują zapowiedzianą tytułem problematykę w świetle teoretycznego nurtu myślenia określanego mianem personalizmu.
W przyjętej jego wersji chrześcijańskiej człowiek – jego rozwój, wychowanie, obecność w świecie -jest postrzegany integralnie, to znaczy zarówno w wymiarze cielesnym, psychicznym, duchowym jak i transcendentnym. Tak też i zawarte w książce oddzielne opracowania ukazują go jako istotę z natury religijną, samorealizującą się w naturalnym środowisku małżeńsko-rodzinnym, osadzoną w określonej kulturze społeczno-moralnej, w ramach której musi kształtować swą osobowość, społeczno-zawodową, moralną i religijną tożsamość. Poszczególne teksty ukazują zarówno sprzyjające, jak też utrudniające tę samorealizację warunki i okoliczności – co się wiąże z pluralistycznym wymiarem społeczno-kulturowej rzeczywistości jego ziemskiego bytowania.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
