Bezczłowiecze"" to literatura faktu (jeszcze) niedokonanego. To historia o tym, jak człowiek na własne życzenie doprowadził do rozpadu kontaktów międzyludzkich poprzez zatracenie się bez reszty w świecie wirtualnym. W takiej rzeczywistości żyje Maciek - dziennikarz nieprzystający zupełnie do nowoczesności oraz Marta, dla której to, co wirtualne jest chlebem powszednim karmiącym jej próżność. Do czasu... Czy tragiczne zrządzenie losu, które połączyło ścieżki tych dwoje, może stać się początkiem odrodzenia człowieczeństwa?Maciej Lasota, autor bestsellerowej książki ""Przypadki, czyli awarie międzyludzkie"" tym razem w zupełnie innej odsłonie. W ""Bezczłowieczu"" buduje świat, którego nie chcemy dostrzec, lecz czytając kolejne zdania, zadajemy sobie właściwe pytania, od których stronimy. Jeśli więc nadal nie jesteś gotów zauważyć własnego życia, nie czytaj tej książki. Czy Macieja Lasotę można nazwać polskim Paolo Coelho? W przypadku ""Bezczłowiecza"" zdecydowanie tak.
Ada Skurska jest typową „orchideą”, choć zdecydowanie wolałaby zostać „mleczem”. Jej życie nie jest usłane różami, lecz Ada stara się być ponad to i być względnie szczęśliwą. Zaangażowana w życie rodzinne, pokazuje wszem i wobec, że macierzyństwo, praca, dbanie o rodzinę i inne wyzwania to dla niej bułka z masłem. Radzi sobie nadzwyczaj dobrze nawet wtedy, gdy największy sprzymierzeniec – jej organizm – przestaje nim być. Jak tu nie zwariować, gdy się okazuje, że pozytywne myślenie nie wystarczy? „Skorupkę rozbić młotkiem” to zabarwiona humorem i odrobiną ironii opowieść o drodze do samej siebie.
„Ja chcę mieć córkę, wiesz, kochanie”, zakomunikowała Jaśkowi po powrocie i widziała w jego oczach tę wielką matematykę, o której sama nie miała i nie chciała nigdy mieć pojęcia, ale w stu procentach mu ufała i już, już, powoli czuła się mamą po raz drugi. Czy jak kto woli – pierwszy raz po raz drugi. Uśmiechała się do tej myśli. A kiedy Kama pojawiła się na świecie, Ada była kobietą kompletną i spełnioną. Być może jej zdrowie pozostawiało wiele do życzenia, ale to tylko zdrowie fizyczne. Psychicznie – jej wibracje były tak zrównoważone i otulone miękką kołderką, że mogłaby udzielić najpiękniejszego wywiadu świata o tym, co kobiecie do życia potrzebne. Kama sprawiła, że jej mama urodziła się na nowo. Kto by myślał wtedy o takich głupstwach, jak niemoc autoagresywna.
Alicja Santarius – z wrodzonego braku pewności siebie, pomimo prób podjętych w dzieciństwie wierszem i nieco później na blogu, wynika jej debiut w wieku dojrzałym. Stopniowo odsłania się poetycko w zbiorze wierszy poetów ziemi cieszyńskiej „Podwieczorek z metaforą” (2009) oraz pokonkursowym tomiku wyróżnionych poetów „Klawiatury nie widać” (2010), by pod koniec 2020 roku wydać zbiór wierszy „Sukienka z chmur”. Cieszynianka, rocznik 1973, absolwentka filologii słowiańskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, bohemistka, tłumaczka, ma teraz ochotę napisać to, co sama chce, zapominając o swoim podstawowym wykształceniu. Miłośniczka podróży, muzyki i słowa, które potrafi wywołać zmianę temperatury.
Sprawdzone sposoby na zmianę na lepsze!
Chcesz pozbyć się nadprogramowych kilogramów? Chcesz zrobić to tak, jak autor tego poradnika? Chcesz skorzystać z porad i rozwiązań, które real- nie wpłynęły na zmianę sylwetki autora, który przeszedł wielką przemianę? Ta książka jest dla ciebie.
Wciąż rozszerzająca się epidemia nadwagi i otyłości w krajach rozwiniętych jest skutkiem zmian w sposobie życia na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci. Niespotykany w poprzednich stuleciach łatwy dostęp do taniej i kalorycznej żywności powoduje, że człowiek nie radzi sobie z tą obfitością i odkłada znacznie więcej zbęd- nych kilogramów, niż jest dla niego zdrowe. Książka ta jest poręcznym zbiorem dobrych nawyków i drobnych rozwiązań, które wprowadzone w życie, pozwoliły autorowi na pozbycie się dużego brzucha i powrót do zdrowej sylwetki.
Gdy rząd po raz kolejny rozpoczyna walkę z kobietami, po przeciwnej stronie barykady Laura podejmuje ryzyko. Zmienia swoje wygodne z˙ycie i kandyduje na prezydentkę RP. Bez trudu zdobywa wymagane sto tysięcy podpisów. Idzie jak burza. Do czasu. Jej s´wiat ponownie wywraca się do go´ry nogami. Ma?ż Laury ginie w wypadku samochodowym. Kobieta nie wierzy w przypadek. Postanawia udowodnić, z˙e ktoś stoi za jego s´miercia?. Rozpoczyna prywatne s´ledztwo, a policja… oskarża ja? o domniemane zabójstwo. Czy Laurze uda się odkryć prawdę i ocalić siebie? Tymczasem na ulice miast wychodzi coraz wie?cej ws´ciekłych na działania rządu kobiet, a wybory zbliżają się wielkimi krokami…
„Prezydentka” to historia o sile kobiet. "Dzięki Krajniewska za to przypomnienie o Zoli, odnalezionym na ulicach wzburzonej Warszawy. Dzięki Krajniewska za siostrzeństwo. Jeśli w siostrzeństwie towarzyszą mi takie pisarki jak Ty, jeśli towarzyszą mi kobiety takie jak Twoje bohaterki, znalezione pośród realnych, strajkujących dziewczyn, to ja już tak bardzo się nie boję… Zostaję. Ja i moja pochwa. Ja i moja głowa. Nasza nadzieja. Mamy Wiosnę Kobiet!"
Izabela Szolc
Jak żyć, kiedy jest się córką matki, ekomatki, matki na diecie, matki pisarki i matki o jeszcze innych nałogach, takich już mniej chlubnych? Matki, która gotuje zupy z pokrzyw, sałatki robi z liści rzodkiewki, a kotlety sporządza z jarmużu? Matki, która nocami pisze książki i popija szampana, a w ciągu dnia spaceruje po lesie, zrywając naręcza ziół. Matki, która potrafi poznać kogoś na portalu społecznościowym i od razu jechać na drugi koniec Polski w odwiedziny, zabierając ze sobą córkę. I oczywiście zaprzyjaźnia się od razu tak od serca i na całe życie. Na te wszystkie pytania szuka odpowiedzi nastoletnia córka swojej matki.Beata Kiecana, autorka książek: „Stosunki mega przerywane” i „Układy prawie idealne” tym razem pokazuje perypetie poszukującej miłości czterdziestolatki z perspektywy odczuć jej nastoletniego dziecka. Co z tego wynika? Pełna ciepłego humoru, ale też nostalgii opowieść dla każdego z nas.
Jeśli jesteś i czujesz, ale brakuje Ci życiowej witaminy D, przeczytaj jak zdobyły ją inne kobiety. Takie jak ty. Wejdź w świat radości i częstuj się do woli. Zbierz inspirację, zgarnij przepis i ugotuj radość po swojemu. Radość buduje się od najmniejszych kroków. Bez fajerwerków, kameralnie, czasem trwa to dłużej, ale zawsze to droga. Nasze autorki pokażą Ci jak ją przygotować, odnaleźć na nowo albo obudzić.Gdy uświadomiłam sobie, że zupełnie zapomniałam o tym, co w życiu najważniejsze, nagle zobaczyłam siebie z boku, ale też otaczającą mnie rzeczywistość. Nie miałam wówczas imienia Marika. Zmieniło się ono bowiem zupełnie niezauważalnie na pseudonim Mała Mi, a zrzędliwość i narzekanie stało się codziennością, która nijak nie przypominała tej, o której marzyłam. Świadomość, że zatraciłam swoją radość, bo o niej mowa, sprawiła, że podniosłam rękawicę, wstałam z fotela i podjęłam działanie. Stanęłam na drodze ku lepszemu i tę drogę pokonałam. Co ciekawe, z lekkością. Po co? Po to, by odmieniło się moje życie. By jego poziom diametralnie się zmienił. I dopiero wtedy poczułam, że wszystkie rady mędrców o tym, że wystarczy chcieć, by żyć w pełnej radości, obfitości, miłości ? są prawdziwe. A co najwspanialsze, nie trzeba mieć ani pieniędzy, ani znajomości, ani być sławnym, by wskrzesić w sobie radość. Wystarczy do tego czarodziejska różdżka. Nie smuć się. Masz ją w swoim posiadaniu. W sercu. Radosna Książka nie jest podręcznikiem, który będzie nauczał jak być szczęśliwym. Jest zbiorem lekcji odnajdowania radości, jakie przerobiły kobiety takie jak ty. Po przeczytaniu książki nie poczujesz się weselej. Poczujesz znacznie więcej: że radość mieszka w Tobie.
Powieść Patrycji Mnich jest historią wspaniałych kobiet nie poddających się jakimkolwiek schematom myślenia i działania, realizujących cele w zgodzie z sobą, nie z jakimkolwiek dyktatem zachowań. To opowieść o sile, którą chwilami stać nawet na słabość. Autorka opowiada o kobietach jak nikt inny. „Hej, dziewczyno!” to świetnie skonstruowana, wciągająca opowieść o kobietach samodzielnych, błyskotliwych i odważnych. Feminizm, ale bez demagogii; teza – jednak bez publicystycznego koturnu, okraszona za to dowcipem, fantazją i komizmem sytuacyjnym. Zaborskie, te – jak pisze autorka – „wrzody na dupie” Krakowa, są wieczne. I właśnie to jest wspaniałe. Łukasz Maciejewski – krytyk filmowy i teatralny, wykładowca Szkoły Filmowej w Łodzi, członek Europejskiej Akademii Filmowej
Pisarstwo Patrycji Mnich przyciąga uwagę tworzeniem ludzkich portretów pisanych z czułością, ale bez idealizowania, ze zrozumieniem tego co w człowieku małe i duże. Umiejętność zauważenia i rozpoznania szczegółu, pojedynczego zdarzenia, zwrócenie uwagi na sprawy nieistotne, ukryte, poczucie humoru, dystans – to kolejne cechy wyróżniające tę prozę. Najnowsza książka w sposób nierozpoznany w polskiej literaturze jest próbą opisu pierwiastka żeńskiego z pełnym zrozumieniem dla jego wzlotu i upadku, dla jego niezwykłości i pospolitości, umiejętności przekraczania i banału. Ten ton jest nowy, odkrywczy i zasługuje na najwyższą uwagę. Tomasz Cyz – reżyser, eseista, były redaktor naczelny “Ruchu Muzycznego”, współtwórca i były naczelny “Dwutygodnika”
Patrycja Mnich (dawniej Nowak) – jako autorka scenariuszy od kilkunastu lat stale współpracuje z telewizją TVN. Finalistka Konkursu Scenariuszowego Script Pro 2018 (dawniej Hartley-Merrill). Współautorka scenariusza do filmu fabularnego „Nad życie“, o historii siatkarki Agaty Mróz-Olszewskiej. Właśnie trwają prace nad filmem fabularnym o Kalinie Jędrusik, do którego – wspólnie z reżyserką Katarzyną Klimkiewicz – napisała scenariusz pod tytułem „Jesienna dziewczyna”. Autorka esejów, opowiadań, tekstów dla dzieci. Strona autorska: www.patrycjamnich.com
Czy warto wrócić do Polski z emigracji? Odpowiedzi na to pytanie szuka główny bohater, na co dzień mieszkaniec Wielkiej Brytanii. Kiedy wraca do Warszawy, spotyka się ze swoim przyjacielem na Placu Zbawiciela. Rozmawiają o wyjazdach i powrotach, o młodości, możliwościach, nowej i starej Polsce, o kulturze, historii i tęsknocie. W dialogach nad kawą i winem budują własny świat i powoli wypracowują odpowiedź na pytanie czy warto. Tłem rozmów jest współczesna Warszawa z całym swym kolorytem ? od Charlotte przez Plan B do Karmy.
--------------------
Przemysław Chojecki - urodzony w 1988 roku w Warszawie. Doktor matematyki, miłośnik i kolekcjoner sztuki, bibliofil. Pięć lat mieszkał w Paryżu, dwa lata spędził w Oksfordzie. W lipcu 2016 roku wrócił do Warszawy. Tym razem na stałe. Wygłaszał wykłady na konferencjach i seminariach między innymi w Nowym Jorku, Bostonie, Zurychu, Cambridge, Kioto, Seulu i Bombaju.
„Plac Zbawiciela” to refleksyjne rozważania o jakości życia i jego sensie we współczesnym świecie. Kreacja literacka stworzona przez autora staje się również polem dyskusji m.in. o pragnieniach, ambicji i próbie zapanowania nad nimi. Dokąd zmierza ta gorączka myśli? Warto się przekonać, szczególnie że to narracja dość nietypowa w formie.
Katarzyna Stec, blog Książki na czasie (katarzynastec.wordpress.com)
Kibic Legii, szlachcianka, podstarzały erotoman, pracownik naukowy czy siedmioletni racjonalista. Każdy z tych bohaterów opisuje osobliwą, opartą na faktach historię z własnego punktu widzenia i przedstawia ją właściwym sobie językiem. Znajdziemy tu więc litanię, tekst w kształcie rzeki, konwersację na Facebooku, opowieść w formie piosenki hip-hopowej, baśń czy nawet relację pisaną dziecięcym charakterem pisma.
Jak ukryć dziurę w ścianie to niezwykły literacki eksperyment, w którym pod pozorem zabawy formą kryje się próba zmierzenia się z problemami współczesnego świata.
Magdalena Niebrzydowska – ur. w 1989 r. absolwentka filologii rosyjskiej na UŁ i filologii polskiej na UW. Ukończyła także Laboratorium Dramatu przy Teatrze na Woli, Laboratorium Reportażu Marka Millera i liczne kursy pisarskie, m.in.: Studium Poezji w WSFoto oraz warsztaty pisania powieści kryminalnych z Katarzyną Bondą. Obecnie lektor języka angielskiego.
„Bystry potok” to zapis wielu rozmów przeprowadzonych w kawiarniach Paryża, Londynu i Warszawy. Niezwykle wciągające i erudycyjne dysputy, w których poważne tematy mieszają się z lekkimi uszczypliwościami i żartami, dotykają zarówno rzeczy błahych, jak i poważnych, takich jak śmierć, Bóg, filozofia czy polityka. To tutaj humor Woody’ego Allena spotyka się z idealizmem Platona. Ta znakomita intelektualna przygoda przyniesie wiele satysfakcji Czytelnikom, zwłaszcza tym poszukującym sensu życia.
„Chcę, by ta powieść, te kilka słów, były pomnikiem, który wystawię swojej młodości. Oto byłem ja, tym się zajmowałem, o tym myślałem. W swojej codzienności pragnąłem być szlachetny i wzniosły. (...) Ta powieść ma być jak moja młodość – nieskończona i wieczna. Jeśli nie jestem w stanie zatrzymać czasu, zatrzymam choć słowa. Będę się na starość wpatrywał w ukryte znaczenia, które zostawiłem. Wiele z tych zdań wypełni się sensem, który obecnie pozostaje ukryty, skryty przyszłością. Życie przyniesie mi zdarzenia, które zapełnią te strony dodatkowymi znaczeniami. Na równi z moją przeszłością i teraźniejszością te strony zawierają moją przyszłość. I mimo że chodzi wyłącznie o mnie – moje „ja”, moją duszę, moje serce – to przekaz tej powieści jest uniwersalny”.
fragment
„Tutaj ludzie są jak bezpańskie psy. Tylko że dla nich nie ma schronisk. Nie ma miejsc, gdzie mogliby przeczekać passę, zupełnie nie taką, jak być powinna. A życie dokłada nowe… I też nie najlepsze… Bohater Krajniewskiej ma obsesję złota i obsesję matki. I poczucie, że zawiódł wszystkich. Już nie dostrzega, nie chce dostrzec, że sam został zawiedziony, ale także zwiedziony. Dla takich nie ma schronisk, ale… Czy jego schronieniem okaże się więzienie innego człowieka? Proszę zobaczyć”.
IZABELA SZOLC, PISARKA
Czterdziestowatowa żarówka wypełniała przybudówkę swoją mglistą poświatą, nie zostawiając miejsca na nic więcej. Tego światła było za dużo, dusiło, nawet dudniło w uszach. W środku stały trzy łóżka, dwa materace były rzucone w kąt. Metalowe stare łóżko, które wcześniej zajmował Paweł, teraz należało do Siwego. Jego ręce i nogi przykułem kajdankami do ramy łóżka. Wszystkie czynności wykonywałem mechanicznie, nie pozwalając myślom zawładnąć mną, by nie pojawiły się wątpliwości, które teraz byłyby jak nieproszeni goście. Kurczaka ulokowaliśmy na łóżku przy ścianie, wcześniej odsuwając je trochę, aby zapobiec uderzeniu w nią głową. I tu kajdanki na rękach, łańcuchy na nogach. Ten sam proces dotyczył Wnuka. Z jednym wyjątkiem. Towarzyszyło mu skamlenie Siwego i nasilający się zgrzyt kajdanek o metalową ramę. Zrobiliśmy to szybko, po czym wymknęliśmy się, zamykając za sobą drzwi. Zdawaliśmy sobie sprawę, że teraz już jest za późno na tchórzostwo...??
Magda jest dobrze wychowaną, inteligentną i lubiącą się uczyć dziewczyną. Jako nastolatka zostaje wystawiona na najcięższą próbę w swoim życiu. Pracująca we Włoszech matka pozostawia ją i jej starszego brata pod opieką walczącego z nałogiem ojca. Dziewczyna poznaje, czym jest głód i bieda, gdy przesyłane przez matkę pieniądze zostają wydane na alkohol. Kiedy brat przeprowadza się do domu swojej dziewczyny, sytuacja pogarsza się. Ojciec robi wszystko, by się napić, sprzedaje nawet wszystkie wartościowe rzeczy z domu. Magda nie wytrzymuje i stawia wszystko na jedną kartę. Schowane przed ojcem oszczędności wydaje na bilet w jedną stronę do Włoch. Na miejscu podejmuje pracę ponad swoje siły przy chorej staruszce. Wszystko zmienia się, gdy poznaje Marco, dużo starszego mężczyznę. Spontaniczny romans przeradza się w głębsze uczucie, jednak pewnego dnia przystojny Włoch znika bez śladu. Zrozpaczona dziewczyna w imię miłości stara się go odszukać za wszelką cenę...
Być może Wszechświat jest niczym innym, jak tylko Snem pewnej Istoty. Jeśli tak, to kim jest owa postać, czym w rzeczywistości jest jej Sen? Sztuczną inteligencją? Umysłem? Jeśli to prawda, to kim my jesteśmy w tym Śnie?
Czy wszyscy znają teorię Wielkiego Wybuchu i naukową opowieść o powstaniu Wszechświata?
Z pewnością, lecz teraz należy wzbogacić ją o nowe informacje…
„Sen o Niczym” to pierwszy tom niesamowitej, pasjonującej trylogii „Pan Snów”, która prowadzi czytelnika po labiryncie skomplikowanej, wielowymiarowej rzeczywistości sennego imperium. Inspirowana bajeczną grą „Wiedźmin”, intrygująca opowieść o naszym uniwersum, to nie tylko rzecz o funkcjonowaniu Wszechświata ? to także historia mitycznych nacji: Krasnoludów, Wampirów, Elfów Słonecznych i Błędnych, jak również potężnych bohaterów: Ostatniego Strażnika i Ostatniego Smoka. Uwaga! Zanurzając się w świecie snu, odkrywamy także cząstkę nieznanej dotąd wiedzy o nas samych, zatem, jeśli macie odwagę…
oddychajcie głęboko i zamknijcie oczy na wszystko oprócz tego Snu…
José Martinez to młody meksykański historyk, który trafił do Polski na studia i który, nie tylko z powodów osobistych, nie może się od tego dziwnego kraju uwolnić. Nie może nawet wtedy, gdy przebywa poza nim. Uczy się polskości, próbuje zrozumieć nie tylko zawiłą historię tego państwa, ale również mechanizm władzy, która jeszcze trwa, ale zaczyna się już chwiać.Mistrzowska diagnoza systemu totalitarnego w wersji polskiej. Świetnie pokazane motywacje i decyzje prowadzące do działalności podziemnej. Analiza polskiego antysemityzmu, który przewija się przez naszą historię szczególnie w jej niezwykle ważnych momentach. To niezwykła opowieść o niezwykłych ludziach w niezwykłym czasie. Lektura obowiązkowa.Leszek Szaruga (właśc. Aleksander Wirpsza; ur. 28 lutego 1946) -- polski poeta, tłumacz niemieckiej poezji, wykładowca uniwersytecki - historyk literatury, krytyk literacki. W latach 1979-1989 współpracował z sekcją polską Radia Wolna Europa. Od 1979 r. współpracował z ""Kulturą"". W latach 1987-1990 mieszkał w Berlinie Zachodnim, gdzie współpracował z sekcjami polskimi BBC oraz Deutsche Welle oraz czasopismami emigracyjnymi. Laureat Nagrody Kościelskich (1986) oraz nagrody literackiej ""Kultury"" (1999). 2 czerwca 2009 z rąk podsekretarza stanu w MKiDN Tomasza Merty odebrał Srebrny Medal ""Zasłużony Kulturze Gloria Artis"". Autor powieści ,,Zdjęcie"" i ,,Podróż mojego życia"".
Każdy z Nas jest częścią skorupy i jej Jedności. Człowiek powstał jako narzędzie do pozostawiania śladów i informacji dla tych ''mini-dusz'', które dopiero natrafią na ślady skorupy. Wtedy zrozumieją, że Jedność została rozproszona. Człowiek jako narzędzie został zbudowany z odnalezionych elementów skorupy. Człowiek powstawał kilka razy na nowo oraz kilka razy równocześnie jako podobna forma. Podobna ponieważ była tworzona niezależnie przez różne (ale takie same) ''Wielkie Dusze''. Kluczowym elementem dla duszy jest rozum, który jest po to by dusza mogła tam przekazywać swoją pierwotną wiedzę i wizualizować ją w czynach widzialnych( coś w rodzaju kodu, systemu binarnego). Jest on dla tych , którzy dopiero znajdą podstawowe znaki i będą dociekać tego co się wydarzyło. Te obrazy ( wynalazki, matematyka, fizyka, kultura, nieskażone prawdy religijne, muzyka i wszystko to co zostało zwizualizowane) są po to, by naprowadzać i prowadzić do poznania prawdy oraz rozwijać te informacje dla kolejnych przybywających (natrafiających). Miejsc w których się to dzieje jest wiele ale nie za dużo. Skupiają się one tam gdzie obecna jest największa liczba ''Wielkich Dusz''. Są jednak od siebie znacznie oddalone. Stąd dążenie do podboju , marne ale wciąż rozwijające się wraz z powiększającą się liczbą dociekających dusz. Wszystko po to by się zjednoczyć. Piekło istnieje i jest tam gdzie niezrozumienie i zapomnienie siebie samego.
Karpio - trzydziestoparolatek, który nie przyjął do wiadomości, że powinien wreszcie dorosnąć, organizuje po śmierci Jana Pawła II pojednanie kibiców Wisły i Cracovii. Z czasem uświadamia sobie, jak ważne jest dla niego inne pojednanie - z żoną Olgą i powrót do rodziny. Czy uda mu się upiec dwie pieczenie na jednym ogniu? A nawet trzy? Bowiem dla Karpia pojednanie jest także okazją, żeby ocaleć w pojedynku z Temidą.,,Bardzo wielkie pojednanie"" to powieść błyskotliwa i zadziorna. Pełna humoru, ale i gorzkiej ironii. Autor wprowadza Czytelnika w świat, gdzie miłość sąsiaduje z nienawiścią, a wierność ze zdradą. Gdzie fanatyzm i euforia mieszają się z chwilami zwątpienia i życiowymi upadkami. W świat, w którym nawet katastrofa może być cudem...Krzysztof Maćkowski - pisarz, scenarzysta, reporter. Autor powieści ,,Raport Badeni"" (Wydawnictwo Znak); reportaży z różnych części świata oraz licznych wywiadów, w tym z Czesławem Miłoszem, opublikowanego w tomie dzieł zebranych poety ,,Rozmowy polskie 1999-2004"" (Wydawnictwo Literackie) czy z Ryszardem Kapuścińskim, który znalazł się w książce ,,Ryszard Kapuściński. Autoportret reportera"" (Wydawnictwo Znak). Z pasją podróżuje. Peregrynacje łączy z pisaniem, jest autorem praktycznego bedekera ,,Grodno. Miasto nad Niemnem"" (Wydawnictwo Bezdroża). Scenarzysta filmu fabularnego ,,Kontrakt"" (reż. Ksawery Szczepanik) oraz pomysłodawca i współautor serialu ,,Wataha"" (HBO). Założyciel fundacji ,,Urwany Film"". Biega w maratonach. Jest zagorzałym kibicem piłkarskim.
Kobiety od zawsze pragną miłości i bezpieczeństwa, lgną do nich niczym ćmy do ognia. Poszukują wytrwale ale i z lękiem tego jedynego, któremu ofiarują ciało i duszę, swoje marzenia i troski.
W książce „dziewczyny” czytelnik poznaje całe spektrum niezwykłych kobiet, które wchodzą w etap fascynacji drugim człowiekiem, przeżywają miłosne uniesienia lub dźwigają ciężar niezrealizowanej miłości. Choć każda z nich jest inna, ich wspólnym mianownikiem jest droga pełna trudnych wyborów, odkrycia własnej tożsamości i poczucia szczęścia.
Portrety głównych bohaterek to studium każdej z nas, choć w odmiennych proporcjach.
Piękna, utalentowana i . niezrealizowana. W tych kilku słowach zamyka się całe życie Iny, w którym namiętność i pasja przeplatały się z tygodniami depresji. Kolejny atak, spowodowany utratą głosu, staje się dla operowej divy okazją do refleksji nad przeszłością. Świetnie zapowiadająca się kariera od wielu lat tkwi w tym samym punkcie, młody kochanek znajduje przystań w ramionach młodszej śpiewaczki, która zastępuje Inę także w operze, z matką od wielu lat nie utrzymuje kontaktu. Poczucie bezradności i osamotnienia tylko potęgują chorobę bohaterki. Nieoczekiwanie jej rozważania przerywa niezwykły gość. z piekła rodem, który składa jej niezwykłą propozycję.
Ich dwóch i ona jedna…
Marcel i Dominik tworzą niezwykły duet, kierownik w firmie przetwórczej i przesiadujący w parku ze skrętem filozof. Pozornie wszystko ich różni: pochodzenie, życiowe doświadczenia, system wartości. A jednak, w wyniku przypadkowego spotkania w knajpie nawiązują przyjaźń, która przetrwa wiele ciężkich momentów.
W tę niezwykłą relację wkracza Gracja, piękna asystentka stomatologiczna, która rozkochuje w sobie obu przyjaciół. Od tej pory losy trójki bohaterów są ze sobą nierozerwalnie związane. Razem przyjdzie im się zmierzyć z wieloma życiowymi trudnościami takimi jak przeszłość, o której chce się zapomnieć, choroba, czy też ciężki wypadek.
„Wyspy Szczęśliwe” to historia niezwykłego trójkąta, w którym przyjaźń przeplata się z miłością, a radość z osobistą tragedią. Można w niej znaleźć głębokie studium ludzkiej psychiki, od urzekających swą prostotą emocji po najmroczniejsze instynkty.
Akcja powieści toczy się w Kanadzie i współczesnej Polsce. Bohater to kanadyjski nauczyciel polskiego pochodzenia Filip Krawiec - postać obecna we wszystkich dotychczas wydanych pozycjach autora. Filip - człowiek w wieku średnim, dotknięty nieszczęściem alkoholizmu, podejmując próby wyrwania się z jego szponów, wpada w dramatyczne konflikty z najbliższym otoczeniem oraz samym sobą.
Książka przy zachowaniu całkowitej autonomii dzieła, jest jakby kontynuacją "Zupy z króla" oraz "Siwego dymu" i jak zapewnia autor - ostatnią częścią cyklu opowieści o Filipie Krawcu.
"Piętno anioła" opowiada z charakterystyczną dla autora swobodą, oryginalnym językiem, bez taniego dydaktyzmu - o mężczyźnie, walczącym z różnym skutkiem z chorobami współczesnej cywilizacji - alkoholizmem i rakiem prostaty.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
