W niniejszej pracy znany specjalista, Steven Zaloga, dokonuje technicznej oceny broni pancernej kawalerii francuskiej w latach II wojny światowej. W latach dwudziestych bardziej dalekowzroczni spośród dowódców francuskiej kawalerii szukali możliwości rozwijania własnych pojazdów wojskowych, które pozwoliłyby na wykonywanie typowych dla kawalerii zadań w epoce dominacji czołgu. Pomimo trudności finansowych, kawaleria francuska u progu II wojny światowej dysponowała szeroką gamą wozów półgąsienicowych, samochodów pancernych oraz czołgów, w tym Somua S35 i Hotchkiss H35 oraz H39. W książce tej zostały szczegółowo opisane wysiłki związane z opracowaniem nowej doktryny francuskiej kawalerii pancernej, a także odpowiednich pojazdów. Opublikowano także gruntowną analizę ich skuteczności podczas krytycznych dni kampanii roku 1940 – zwłaszcza problemów związanych z konstrukcjami wież – a także rozprawiono się z kilkoma mitami, które narosły wokół tej kampanii.
Zniszczenie większości resztek japońskiej Połączonej Floty i jej lotnictwa w drugiej połowie 1944 pozostawiło japońskie Wyspy Macierzyste narażone na ataki okrętów i sił powietrznych USA. W desperacji Japońska Flota Imperialna zaproponowała użycie formacji „specjalnego przeznaczenia”, lub inaczej – do przeprowadzania ataków samobójczych. Początkowo obejmowały one prymitywnie przystosowane konwencjonalne samoloty zaopatrzone w ciężkie bomby, mogące rozbić się o pokłady amerykańskich okrętów. Nazywane „Boski Wiatr” (Kamikaze), formacje „ataków specjalnych” pierwszy raz weszły do akcji w r. 1944 i stały się przekleństwem US Navy w trakcie bitew o Iwo Jimę i Okinawę w 1945. W obliczu sukcesów tych operacji także Cesarska Armia Japońska rozpoczęła planowanie i wprowadzanie do akcji całego wachlarza „broni specjalnego przeznaczenia”. Niniejsza książka poświęcona jest tym specjalnym konstrukcjom, z pilotowaną bombą latającą o napędzie rakietowym Oka, przez „żywe torpedy” Kaiten aż do produkowanych niewielkim kosztem, ale zadających poważne straty łodzi szturmowych Shinyo, a także wielu innym.
Pierwsza z dwóch książek dotyczących francuskiej broni pancernej w latach drugiej wojny światowej. W niniejszym tytule Autor dokonuje przeglądu czołgów piechoty i czołgów uderzeniowych, które stawiły czoła niemieckiemu Blitzkriegowi roku 1940. Wiele spośród francuskich czołgów miało zastąpić pamiętające lata Wielkiej Wojny wozy Renault FT, a rozmaite prace projektowe prowadzone w okresie międzywojennym doprowadziły do powstania nowych konstrukcji czołgów piechoty takich jak Renault R35 i R40, FCM 36 czy też Hotchkiss H35 oraz H39. Równocześnie trwały prace nad inną rodziną czołgów, której początek dał wóz D1, następnie D2, a których ukoronowaniem był najlepiej znany czołg kampanii francuskiej – Char B1 bis. Niniejszy tytuł opisuje genezę i rozwój poszczególnych typów, a także zawiera oceny ich działań podczas bitwy o Francję.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
