Zabawna i pouczająca powieść, której akcja rozgrywa się w dwóch fikcyjnych miasteczkach w przededniu odzyskania przez Polskę niepodległości. Główni bohaterowie, uczniowie jednego z gimnazjów, z zamiłowaniem oddają się swojej pasji, jaką jest gra w piłkę nożną. Ich miłość do futbolu nie ogranicza się jednak tylko do codziennej zabawy i treningów. Prowadzi też do ciekawych inicjatyw i odważnych decyzji podejmowanych przez kapitana jednej z drużyn. Kto wygra najważniejszy mecz? Dowiesz się z kart tej książki.Książka nagrodzona w kategorii powieści dla młodzieży w wieku 11?14 w konkursie #WOLNOŚĆ_czytaj_dalej, organizowanym przez NCK i Fundację PGZ z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.
Teresa, Halina, Maur, Karol ? harcerze i przyjaciele, dla których obrona Lwowa stała się największym wyzwaniem w młodym życiu.Opowieść o młodzieży, która żyjąc w ukochanym mieście, musi stawić czoło okrutnej rzeczywistości wojny polsko-ukraińskiej 1918?1919.To historia o odwadze, poświęceniu i bohaterstwie, a przede wszystkim przyjaźni, miłości, lojalności i radości życia.Książka nagrodzona w kategorii powieści dla młodzieży w wieku 15?18 w konkursie #WOLNOŚĆ_czytaj_dalej, organizowanym przez NCK i Fundację PGZ z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.
Miasto Pińsk dawniej o rzeki Piny nazywane Pinnum, położone na Białej Rusi w województwie brzeskim litewskim, w zlewisku Morza Czarnego, pełne Rusinów, głównie schizmatyków, ma oprócz innych kościołów również kościół parafialny, znajdujacy się pod opieką ojców franciszkanów"" - czytamy w dokumencie diecezjalnym z 1727 roku.Historia Bazyliki pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Pinsku w znakomity sposób reprezentuje zmienne i niejednokrotnie burzliwe dzieje wielu świątyń na dawnych ziemiach wschodnich Rzeczpospolitej. Obecny kościół katedralny diecezji pińskiej jest dziś jedyną czynną w tym mieście świątynią rzymsko-katolicką.Pierwotnie spełniał dwojaką rolę - służył frańciszkanom jako kościół zakonny, jednocześnie sprawując rolę świątyni parafialnej, a po kasacie klasztory w 1852 roku pozostał jedynie przy tej drugiej funkcji. Do statusu katedry awansował po powołaniu nowej diecezji - pińskiej - w 1925 roku, tracąc go w latach 1946-1991, w okresie zawieszenia działalności administracji diecezjalnej na Białorusi, i by do niego powrócił w 1991 roku.W czwartym tomie piątej częsci Materiałów do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczpospolitej znalazło się dokładne omówienie historii, archtektury, kompleksowe przedstawienie wystroju oraz stałego i ruchomego wyposażenia katedry w Pińsku. Książka została zaopatrzona w spisy wykorzystanych materiałów archiwalnych, bibliografię, indeksy nazwisk i miejscowości oraz spis ilustracji.
Kiedy i gdzie powstał pierwszy przekład Koranu na język polski? Skąd w języku szwedzkim tureckie słowa? Czy Lwów był przez wieki bardziej bramą Orientu czy przedmurzem Europy? Czy praojczyzną Węgrów był mityczny Turan i dlaczego węgierska kuchnia pachnie orientalnymi przyprawami?Porzucenie tradycyjne perspektywy opisu dziejów Europy Środkowej wzdłuż osi Wschód-Zachów pozwala lepiej zrozumieć głębokie zróżnicowanie i wzajemne przenikanie się wielkich procesów cywilizacyjnych i kulturowych w tej części kontynentu. Adam Balcer przekonuje, że szczególnie niedoceniany jest dziś wpływy Imperium Osmańskiego, a jeszcze mniejsza jest świadomość roli Europy Środkowej jako pomostu między Morzem Bałtyckim i Skandynawią a Bliskim Wschodem i Azją Środkową.Cywilizacji Turcji osmańskiej i Wielkiego Stepu odcisnęły w Europie Środkowej niezatarte piętno. Ich przywołanie pozwala na nowo spojrzeć na dzieje i tożsamość kulturową Rzeczpospolitej, Węgrów, Chorwatów, Rumunów czy Albańczyków. Jedenasty tom serii Biblioteka Europy Środka pod redakcją prof. Jacka Purchli.
Kraków. Dzieje i sztuka to synteza jego dziejów i kultury. Liczne fotografie i poręczny format sprawiają, że z książką w dłoni można odkrywać miasto tysiąca skarbów na wiele nieoczywistych sposobów.
Dla twórców wydawnictwa Kraków to nie tylko zbiór wybitnych pomników architektury różnych epok, które przed czterdziestoma laty znalazły się w gronie pierwszych dwunastu obiektów wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. Kraków to również skarbiec, w którym przez wieki gromadzono dzieła sztuki oraz inne świadectwa historii oraz miasto-mit.
Książka podzielona została na chronologiczne rozdziały, opowiadające dzieje Krakowa od najdawniejszych czasów po współczesność. W każdym z nich zabrali głos autorzy dwóch specjalności: historyk naszkicował szerokie tło epoki, w którym obok zagadnień politycznych poruszył kwestie religijne, ekonomiczne i społeczne, a historyk sztuki uzupełnił ten obraz, oferując syntezę dziejów szeroko pojętej kultury artystycznej.
Tego obrazu dopełniają „kapsuły” ? rodzaj ekskursów, oddzielonych graficznie od tekstu głównego, dotyczących tematów wartych szczegółowych dopowiedzeń, takich jak historia i znaczenie Rynku Głównego, Kościoła Mariackiego, wawelskich arrasów, twórczości Stanisława Wyspiańskiego czy drogi „Damy z gronostajem” Leonarda da Vinci pod Wawel.
Fotografie, zebrane w formę katalogu, złożyły się na bogaty materiał ilustracyjny. Wybrane przez dzieła stanowią przede wszystkim przegląd wartości przesądzających o bogactwie tożsamości Krakowa. Opatrzone niekiedy dłuższymi podpisami, prezentują spójną i sugestywną narrację o dziejach krakowskiej metropolii.
Książka jest owocem pracy zespołu wybitnych badaczy zaproszonych do współpracy przez prof. Jacka Purchlę przy okazji projektu Tysiąc skarbów Krakowa (2018), zainicjowanego przez prezydenta Jacka Majchrowskiego. W gronie autorów znaleźli się najlepsi specjaliści od historii i kultury miasta: Andrzej Chwalba, Krzysztof J. Czyżewski, Kamila Follprecht, Edyta Gawron, Karolina Grodziska, Mateusz Grzęda, Anna Król, Waldemar Łazuga, Michał Niezabitowski, Zdzisław Noga, Magdalena Piwocka, Jacek Purchla, Krzysztof Stopka, Marek Walczak, Janusz Wałek †.
Monte Cassino to nowa edycja monografii opisującej walki 2 Korpusu Polskiego, dowodzonego przez gen. Władysława Andersa, w czwartej bitwie o Monte Cassino. Zamierzeniem Autora było ukazanie wysiłku polskich żołnierzy oraz tragizmu bitwy (m.in. poprzez wykorzystanie oryginalnych meldunków i relacji z walk). Książka oparta jest na bogatym materiale źródłowym. Wzbogacają ją liczne, często mało znane fotografie archiwalne dokumentujące walkę oraz prezentujące umundurowanie żołnierzy, a także mapy przedstawiające działania bojowe jednostek 2 Korpusu Polskiego w czasie operacji „Honker” (11–19 maja 1944 r.).
Walki w rejonie Monte Cassino toczyły się z przerwami od stycznia do maja 1944 roku. Gdy siły alianckie były na wyczerpaniu, gen. Harold Alexander postanowił wprowadzić do działań 2 Korpus Polski, który otrzymał zadanie opanowania masywu ze wzgórzem klasztornym. Zasadniczą część narracji stanowi szczegółowy opis czwartej bitwy o Monte Cassino (poprzedzony charakterystykami trzech poprzednich), przygotowań do pierwszego uderzenia w nocy z 11/12 maja 1944 r. oraz opisy obu uderzeń na niemiecki bastion, w wykonaniu głównie 3 DSK i 5 KDP. Dużym walorem pracy są fragmenty syntetyzujące, a także rozdziały poświęcone pracy sztabów oraz wspomagającym działaniom saperów, czy pełnej oddania pracy służby zdrowia 2 KP.
Stara stolica Polski bije dziś rekordy popularności jako najpopularniejsza polska destynacja turystyczna. Jak sugestywnie opowiadać jej dzieje i kulturę, by zainteresować młodego czytelnika? Czy tysiącletnią historię Krakowa można zmieścić w jednej książce? Krakow: History and Art to synteza jego dziejów i kultury. Liczne fotografie, poręczny format i miękka oprawa sprawiają, że z książką w dłoni można odkrywać miasto tysiąca skarbów na wiele nieoczywistych sposobów.
Dla twórców wydawnictwa Kraków to nie tylko zbiór wybitnych pomników architektury różnych epok, które przed czterdziestoma laty znalazły się w gronie pierwszych dwunastu obiektów wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. Kraków to również skarbiec, w którym przez wieki gromadzono dzieła sztuki oraz inne świadectwa historii oraz miasto-mit.
Książka podzielona została na chronologiczne rozdziały, opowiadające dzieje Krakowa od najdawniejszych czasów po współczesność. W każdym z nich zabrali głos autorzy dwóch specjalności: historyk naszkicował szerokie tło epoki, w którym obok zagadnień politycznych poruszył kwestie religijne, ekonomiczne i społeczne, a historyk sztuki uzupełnił ten obraz, oferując syntezę dziejów szeroko pojętej kultury artystycznej.
Tego obrazu dopełniają „kapsuły” – rodzaj ekskursów, oddzielonych graficznie od tekstu głównego, dotyczących tematów wartych szczegółowych dopowiedzeń, takich jak historia i znaczenie Rynku Głównego, Kościoła Mariackiego, wawelskich arrasów, twórczości Stanisława Wyspiańskiego czy drogi „Damy z gronostajem” Leonarda da Vinci pod Wawel.
Fotografie, zebrane w formę katalogu, złożyły się na bogaty materiał ilustracyjny. Wybrane przez dzieła stanowią przede wszystkim przegląd wartości przesądzających o bogactwie tożsamości Krakowa. Opatrzone niekiedy dłuższymi podpisami, prezentują spójną i sugestywną narrację o dziejach krakowskiej metropolii.
Książka jest owocem pracy zespołu wybitnych badaczy zaproszonych do współpracy przez prof. Jacka Purchlę przy okazji projektu Tysiąc skarbów Krakowa (2018), zainicjowanego przez prezydenta Jacka Majchrowskiego. W gronie autorów znaleźli się najlepsi specjaliści od historii i kultury miasta: Andrzej Chwalba, Krzysztof J. Czyżewski, Kamila Follprecht, Edyta Gawron, Karolina Grodziska, Mateusz Grzęda, Anna Król, Waldemar Łazuga, Michał Niezabitowski, Zdzisław Noga, Magdalena Piwocka, Jacek Purchla, Krzysztof Stopka, Marek Walczak, Janusz Wałek.
Margaret Scotford Archer, brytyjska profesor socjologii, związana z University of Warwick i University College w Londynie, w latach 1986–1990 przewodnicząca Międzynarodowego Stowarzyszenia Socjologicznego, od 2014 do 2019 roku przewodnicząca Papieskiej Akademii Nauk Społecznych. Od lat pozostaje w kontakcie z polskimi ośrodkami socjologicznymi. W 2017 roku otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Autorka jest współtwórczynią nurtu realizmu krytycznego, który wzbogaciła m.in. oryginalną teorią sprawczego, refleksyjnego podmiotu. Do jej największych osiągnięć należy stworzenie koncepcji dualizmu analitycznego oraz ukucie pojęć konflacji i elizjonizmu, dziś podstawowych dla rozumienia relacji między strukturami a podmiotami działania społecznego.
Książką Kultura i sprawczość z 1988 roku Archer uzupełniła istotną lukę w teorii społecznej, która do tej pory analizowała ludzką sprawczość przede wszystkim w kontekście struktury społecznej. Jest to pierwsze polskie wydanie tego ważnego dla współczesnej socjologii dzieła.
Zamiarem Archer jest znalezienie sposobu badania dynamiki kultury, struktur społecznych i osobowości ludzi. Nie zadowala się stwierdzeniami, że to ludzie tworzą kulturę w interakcjach lub kultura kształtuje ludzi, a nawet nie godzi się na konstatację, że jest to funkcja zależności zwrotnej. Uczona pragnie zrozumieć, jak i dlaczego tak się dzieje.
Krzysztof Wielecki (fragment Wstępu)
Edward Louis Bernays (1891–1995), austriacko-amerykański teoretyk i praktyk public relations oraz badacz zagadnień z zakresu zjawiska opinii publicznej. Uznawany za „ojca PR” oraz prekursora szeregu dziedzin wiedzy o komunikacji masowej. Doświadczenie zdobywał w wielu prywatnych przedsiębiorstwach oraz w powołanej przez prezydenta Woodrowa Wilsona rządowej agencji, której zadaniem było kształtowanie społecznego poparcia dla udziału Stanów Zjednoczonych w I wojnie światowej.
W książce Krystalizacja opinii publicznej, wydanej w 1923 roku, Bernays definiuje i określa horyzonty funkcjonalności nowego zawodu, jakim na początku XX wieku stał się doradca public relations. Pionierska książka, ukazująca się po raz pierwszy w polskim tłumaczeniu, jest także bardzo aktualnym wykładem ujawniającym retrospektywnie trwałość i efektywność oddziaływań komunikacyjnych na odbiorcę w wieku rewolucji mediów.
Według Bernaysa opinia publiczna jest podmiotowym interlokutorem w dyskusji, a doradztwo public relations bardziej sztuką komunikacji niż inżynierią społeczną. […] W znacznym stopniu to dzięki Bernaysowi w ramach współczesnej systematyki dyscyplin naukowych funkcjonują autonomiczne subdyscypliny, takie jak na przykład socjologia opinii publicznej lub psychologia opinii publicznej.
Rafał Wiśniewski, Marcin Zarzecki (fragment Wstępu)
Książka powstała na podstawie badań terenowych przeprowadzonych przez zespół ekspertów Narodowego Centrum Kultury. Realizatorzy sformułowali wnioski, które wymagałyby daleko idących zmian realiów życia kulturalnego w Polsce, jak np. porzucenie miejskocentryczności w polityce kulturalnej, odrzucenie uprzedzeń wobec miejscowości peryferyjnych oraz szersze ujmowanie kultury. Choć cele te są trudne do realizacji, to działania służące ich osiągnięciu już zostały rozpoczęte. Należy do nich m.in. publikacja niniejszej książki, która może się stać punktem wyjścia do dalszej debaty nad sytuacją kultury na peryferiach.
Istotą dziedzictwa jest wykorzystanie przeszłości do współczesnych celów – między innymi politycznych i społecznych. Co więcej, ma ono pośrednie i bezpośrednie przełożenie na rozwój gospodarczy w konkretnych miejscach. Niemniej mimo rozlicznych prób nie wypracowano jednego uniwersalnego modelu gwarantującego powodzenie takiego działania, nie można też spodziewać się nadzwyczajnych korzyści, one bowiem zawsze idą w parze z kosztami, jakie trzeba ponieść. Należy jednak wyciągać wnioski z praktyki; wnioski wypływające z uważnego zarządzania, nie zaś z automatycznej imitacji.
Czwarty tom w serii Heritologia zgromadzi teksty Gregory’ego Ashwortha – jednego z pionierów nowego myślenia o dziedzictwie i jego relacjach z ekonomią, znawcy problematyki planowania i zarządzania miastami historycznymi, specjalisty w zakresie turystyki kulturalnej i marketingu dziedzictwa.
Zgromadzone w książce teksty układają się w dwa główne nurty rozważań – poszukiwanie paradygmatów, koncepcji, definicji dziedzictwa i heritologii oraz próba odpowiedzi na pytanie, jak należy zarządzać dziedzictwem, aby osiągać zakładane cele.
W serii HERITOLOGIA dotychczas ukazały się:
1. Andrzej Tomaszewski, Ku nowej filozofii dziedzictwa (2012)
2. Joseph Rykwert, Pokusa miejsca. Przeszłość i przyszłość miast (2013)
3. Krzysztof Kowalski, O istocie dziedzictwa europejskiego – rozważania (2013)
Wystawa prac Daniego Karavana, światowej sławy izraelskiego rzeźbiarza. Jest on jednym z twórców nowej kategorii dzieł nazwaną site specific, powstających w ścisłym powiązaniu z kontekstem danego miejsca, często tak idealnie wtopionym w krajobraz, że wydają się jego integralną częścią. Jest autorem tak znanych dzieł jak pomnik Brygady Negev (1963–1968), czy pomnik Waltera Benjamina w Portbou (1994). Tworzone przez artystę prace site specific powstają zawsze z myślą o konkretnej lokalizacji – urbanistycznej, plenerowej bądź galeryjno-muzealnej. W swoich realizacjach Karavan często wykorzystuje para-architektoniczne formy i skalę, prowokując widza do przemieszczania się w obrębie dzieła.
Ekspozycja przybliży twórczość artysty poprzez prezentacje licznych filmów, zdjęć, szkiców i modeli. Widzowie będę mogli zapoznać się z tak wybitnymi realizacjami jak Ma’alot w Kolonii (2011), plac Kikar Levana w Tel Awiwie (1977–1988) czy też zrealizowana w Norymberdze Droga Praw Człowieka (1989–1993). Szczególnym rysem wystawy będą odniesienia Karavana do jego znajomości z Tadeuszem Kantorem. Specjalnie na krakowską ekspozycję powstaje instalacja w hołdzie dla Kantora.
Zbiór tekstów podejmujących tematykę ezoteryzmu w kulturze Zachodu. Ezoteryzm, jako zjawisko kształtujące współczesne wyobrażenia o świecie, analizowane jest w kontekście religijnym, ideologicznym, literackim i naukowym.
„Koniunkcja obecna w tytule pracy sugeruje, że zostanie tutaj podjęta próba wydobycia związków między ezoteryzmem i nowoczesnością, ich przenikania, a nie prostej opozycji. W takim ujęciu sama nowoczesność okazuje się o wiele bardziej złożona niż jej obraz znany z większości podręczników i prac socjologicznych.”
dr hab. Andrzej Kasperek
Ursula von Rydingsvard to wybitna amerykańska rzeźbiarka, która od początku swojej działalności artystycznej tworzy rzeźby z drewna cedrowego oraz z brązu i żywic poliuretanowych, inspirowane naturą, sztuką pozaeuropejską (Afryki, Australii i Oceanii), a także tradycją sztuki ludowej i rzeźby drewnianej Europy Środkowo-Wschodniej. Jej dzieła można spotkać w najważniejszych kolekcjach i miejscach sztuki, takich jak nowojorskie Museum of Modern Art, Metropolitan Museum of Art czy Madison Museum of Contemporary Art w Wisconsin.Pokazowi jej rzeźb w Polsce (Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie) towarzyszy wspólna publikacja. Teksty, które napisali Eulalia Domanowska, Patricia C. Phillips, Aneta Czarnecka, Andrzej Szczerski i Peter Murray, przybliżają postać artystki, ukazują jej polskie korzenie (w tym artystyczne związki z ludowym zabawkarstwem z okolic Żywca), a także zapoznają czytelnika z jej twórczością. Głos zabiera też sama rzeźbiarka w manifeście Dlaczego sztuka? oraz w rozmowie z Grażyną Drabik. Istotną częścią publikacji jest przegląd prac Ursuli von Rydingsvard prezentowanych na wystawach w Polsce. Katalog zamykają biografia i bibliografia (ilustrowane prywatnymi zdjęciami artystki), a także fotografie z wernisażu wystawy w Orońsku.
Książka po raz pierwszy prezentuje szeroką panoramę kształtowania się form ogrodowych w XVIII wieku, zarówno regularnych, francuskich, jak i krajobrazowych.- dr hab. Tadeusz Bernatowicz, prof. ucz.W bogato ilustrowanej monografii autor omawia XVIII-wieczne założenia ogrodowe w kontekście kulturowym, filozoficzno-artystycznym i społecznym, na podstawie materiałów kartograficznych, ikonograficznych, inwentarzy, opisów oraz dzieł literackich. Rodzime rozważania konfrontuje z przemyśleniami zagranicznych badaczy. Publikacja, ukazująca się w cyklu Kurs na Kulturę, jest dziełem kompleksowym i erudycyjnym. Miłośnikom i teoretykom sztuki ogrodowej umożliwia zgłębienie interesujących ich zagadnień i dostarcza wskazówek do własnych studiów. Książka powstała na podstawie pracy doktorskiej dr. Seweryna Malawskiego pt. Polskie ogrody rezydencjonalne XVIII wieku w świetle materiałów źródłowych. Rośliny i kompozycje, obronionej w 2019 r., napisanej pod kierunkiem dr hab. Ireny Rolskiej, prof. ucz., w Instytucie Historii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w Lublinie. Rozprawa otrzymała I nagrodę w Konkursie NCK na najlepszą pracę doktorską z dziedziny nauk o kulturze.
Danuta Wróblewska poświęciła swoje życie przede wszystkim krytyce artystycznej, pisała również prace naukowe z zakresu historii sztuki, uprawiała eseistykę, a nawet poezję. Poszukiwała sztuki opierającej się czasowi, ciążącej ku nieśmiertelności.Sztuka prawdziwa jest sprawą bardzo poważną. Szukamy jej, zdając sobie z tego sprawę albo nie zdając, tak jak się szuka okrucha wieczności. I każde spotkanie galeryjne i muzealne jest u wielu ludzi podbite nadzieją na odkrycie czegoś ważnego w obrazie, czego jeszcze nie znamy. Czy jeden milion malarzy zajętych rywalizacją ze sobą albo odkrywaniem nowych rewolucyjnych technik wie, że w gruncie rzeczy nam nie chodzi o wyścig, ani tym bardziej o rewolucję? Tylko o tajemnicę świata i nasz w tej tajemnicy udział? pisała w 1997 roku na łamach Pokazu.fragment wstępu Karoliny ZychowiczPisarska twórczość krytyczna Danuty Wróblewskiej-Frączak realizowała się w trzech podstawowych nurtach: w artykułach prasowych publikowanych zarówno w prasie specjalistycznej jak i popularnej, we wstępach do licznych katalogów wystaw i pokazów artystycznych oraz w publikacjach książkowych poświęconych sztuce i projektowaniu. Artykuły i teksty krytyczne, pisane żywym, sugestywnym piórem były charakterystycznym i bardzo ważnym elementem polskiego życia artystycznegoProf. dr hab. Wiesław Juszczak
SzczegółyPełna fascynujących postaci i ciekawostek.W niebanalnej oprawie graficznej.Opatrzona propozycjami zadań i projektów do samodzielnej realizacji.Dwudziestolecie międzywojenne to okres pod wieloma względami wyjątkowy, choć trudny. Powiew wolności działał ożywczo na rozmaite obszary życia. Atmosfera sprzyjała rozwojowi biznesu, handlu, nauki, a także kultury i sztuki. Obok uznanych dziedzin rozwijały się także zupełnie nowe media XX wieku.Kolejny tom z serii 20 lat XX wieku pokazuje barwny świat fotografii, radia, filmu, czasopism oraz początki telewizji mediów, które w latach dwudziestych i trzydziestych ubiegłego stulecia zawładnęły sercami szerokiej publiczności.
Sylwetka luminarza polskiej literatury i tegorocznego patrona – ostatniego z czwórki wielkich romantyków, a jednocześnie prekursora poetyckiej nowoczesności, ale też samouka o rozległej wiedzy i zainteresowaniach – niezwykle pracowitego, zaczytanego – do dziś inspiruje. Odkrywamy Norwida jako artystę wszechstronnie utalentowanego, do którego twórczości sięgali późni wnukowie – wielcy mistrzowie słowa: Herbert, Różewicz, Baczyński, Białoszewski.
dr hab. Rafał Wiśniewski, prof. ucz. (fragment Wstępu)
Wystawa „Sztukmistrz. Norwid – rysunki” w Kordegardzie. Galerii Narodowego Centrum Kultury przybliża sylwetkę Norwida, jako artystę - rysownika potrafiącego w kilku kreskach oddać charakter postaci i wizjonera przenikającego istotę rzeczy.
Katalog prezentujący wybrane akwarele, litografie i rysunki opatrzony jest tekstami Edyty Chlebowskiej, Anny Grochali i Katarzyny Haber.
Domy kultury odgrywają w środowisku lokalnym różnorodne role: od kształtowania i przekazywania kulturowego potencjału i dziedzictwa, po budowanie wspólnoty lokalnej, a w rezultacie społeczeństwa obywatelskiego. Publikacja pokazuje ten obraz dzięki prezentacji wyników badań środowiskowych przeprowadzonych przez Narodowe Centrum Kultury, naświetla też nie tylko problemy, z jakimi na co dzień mierzą się pracownicy lokalnych domów kultury, lecz także ich zaangażowanie, poczucie misji i przedsiębiorczość.
Książka uważana jest za pierwsze tak obszerne wprowadzenie do badań nad kulturą powiązanych z art-based methods. Metody te opierają się na założeniu, że sztuka może uczyć wtedy, kiedy nie mogą tego robić inne dziedziny lub gdy są one niewystarczające. Tytułowe sztuki to m.in.: poezja, muzyka, sztuki narracyjne, sztuki wizualne, performance, taniec, film. Połączenie edukacji ze sztuką i jej badaniami pozwala na stworzenie tzw. trzeciej przestrzeni badawczej, która daje możliwość głębszego zaangażowania, a także występowania w podwójnej roli artysty i badacza. Każdemu rozdziałowi omawiającemu metodę w odniesieniu do jednej ze sztuk towarzyszy komentarz napisany przez praktyka art-based research, stanowiący jej prezentację w działaniu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
