Juliana z Norwich jest uważana za jedną z najważniejszych mistyczek i teolożek obok św. Katarzyny ze Sieny i św. Teresy z Ávila. Kiedy w 1373 roku ciężko zachorowała i została opatrzona sakramentami, otrzymała szesnaście objawień dotyczących Męki Pańskiej. Gdy wyzdrowiała, została pustelnicą i zamieszkała w rekluzji przy kościele pw. św. Juliana w Norwich. W swoich Objawieniach Bożej miłości już na pięć wieków przed św. Faustyną Kowalską głosiła światu prawdę o miłosierdziu Ojca znoszącym wszelki grzech, o nadziei zbawienia dla każdego oraz o tym, że Bóg chce, by widziano Go i poszukiwano, by czekano na Niego i pokładano w Nim ufność. Przypomina również wierzącym, że skrucha nas oczyszcza, współczucie przygotowuje, a głęboka tęsknota za Bogiem nas uszlachetnia. Jej pisma mają charakter uniwersalny – nie były kierowane tylko do osób zakonnych, lecz do wszystkich wierzących w Kościele.
Jej pogodne i dające otuchę wizje pozostają aktualne i potrzebne szczególnie dzisiaj. Tak jak św. Faustyna mówiła: „Jezu, ufam Tobie”, tak Juliana wielokrotnie powtarzała za Panem: „Wszystko będzie dobrze”. Przetłumaczone teksty objawień zostały opatrzone specjalnym komentarzem oraz uzupełnione o katechezę papieża Benedykta XVI, w której napisał: „Juliana z Norwich pojęła główne przesłanie dla życia duchowego: Bóg jest miłością, i tylko wtedy, gdy otwieramy się całkowicie i z pełną ufnością na tę miłość oraz pozwalamy, by stała się ona jedynym przewodnikiem życia, wszystko zostaje przemienione, znajdujemy prawdziwy pokój i prawdziwą radość i stajemy się zdolni szerzyć ją wokół siebie”.
Fragmenty jej wizji są cytowanie również w Katechizmie Kościoła katolickiego. Pomimo że nie została ogłoszona świętą, to od 1997 roku są czynione starania, aby ogłosić ją doktorem Kościoła.
Pamiętnik Tchnienie Ducha Świętego został napisany przez pustelniczkę i mistyczkę Mieczysławę Faryniak, która złączyła swoje życie z Dursztynem na prawie 50 lat. Pobyt w tej wiosce traktowała jako specjalną misję. Prowadziła w niej życie pustelnicze całkowicie oddana Bogu na modlitwie w radykalnym ubóstwie i prostocie. Równocześnie dzieliła z mieszkańcami ich codzienne doświadczenia, trudy i radości. Swoim przykładem i słowem uczyła, jak żyć po chrześcijańsku w miłości do Boga i nade wszystko w miłości wzajemnej. Dbała o dobre i religijne wychowanie dzieci i młodzieży. Troszczyła się o miejscową świątynię i piękno liturgii, współpracując wiernie z miejscowymi duszpasterzami franciszkanami. Nie zrażała się przeciwnościami, niezrozumieniem i nieżyczliwością niektórych ludzi jak najlepiej potrafiła, pełniła wytrwale swoją zwyczajną posługę. Będąc szczególną czcicielką i naśladowczynią św. Franciszka z Asyżu, odznaczała się zawsze pogodą ducha i całkowitym zawierzeniem Bogu. Jej pamiętnik pisany niemal na bieżąco ostatecznie został zredagowany w połowie lat 70. ubiegłego wieku. Ukazuje on kolejne etapy jej życia, zmagania się z ciągłymi trudnościami, godną podziwu konsekwencję i wytrwałość w realizowaniu swego powołania. Zapiski, choć pisane z pewnej perspektywy czasowej, ujawniają żywe myśli i odczucia. Autorka dzieli się w nich swoją prywatnością z potencjalnym czytelnikiem, który z kolei może odczytać je na własny sposób, korzystając z bagażu osobistych doświadczeń. Dziennik Apostołki Polskiego Spisza jest także źródłem do poznania codziennego życia nie tylko mieszkańców Dursztyna, ale i okolicznych miejscowości na Spiszu. Dlatego jego lektura może być dla czytelnika niezwykłym spotkaniem z historią o Spiszu, Dursztynie i Skałce.
„Zaufanie Bogu jest najpiękniejszym świadectwem naszej wiary i miłości do Niego (…) Musimy być jak dziecko, które spoczywa na sercu ojca i które wszystko Mu powierza”.
ks. Dolindo Ruotolo
Współczesny świat już dawno wyrzucił ze swojego słownika takie terminy, jak: pokusa, grzech, cnota, zawierzenie, pokora czy posłuszeństwo. Autor książki przypomina nam
o tych wartościach nauczaniem ks. Dolindo Ruotolo, który stał się dla wielu współczesnych nowym Mojżeszem, prowadzącym lud od nieufności do całkowitego zawierzenia Bogu.
Bezgraniczne zaufanie Chrystusowi może się niektórym kojarzyć z ucieczką od prawdziwych problemów i biernym oczekiwaniem, że On wszystko za nas zrobi. Autor książki przestrzega jednak czytelnika przed lenistwem i biernością duchową. Tłumaczy, że zawierzenie nie uwalnia od walki duchowej, nie niweluje wszystkich trudności, ono daje nam siłę i umiejętności do stawienia im czoła.
Ks. Dolindo uczy nas, że zawierzenie Chrystusowi musi dokonać się w sercu wolnym
i pełnym łagodności, która otwiera na Boże prowadzenie. Przypomina, że pokora
i posłuszeństwo to fundament duchowego wzrostu, a świętość to nie doskonałość moralna, ale ciągłe powstawanie z upadków. Święte posłuszeństwo objawia wolę Bożą, wprowadza do naszego serca ciszę i spokój oraz hartuje serce w wytrwałości, cierpliwości i umiejętności konsekwentnego zawierzania.
Choroby przewodu pokarmowego są jednymi z najczęściej diagnozowanych chorób układu pokarmowego i są często zaliczane do chorób cywilizacyjnych. Niestety nie istnieje jedna cudowna dieta, która sprawdzi się u każdego. Dlatego gdy zmagasz się z przewlekłą chorobą, zmiana nawyków żywieniowych i złagodzenie objawów jest bardzo ważne, by poprawić jakość Twojego życia.
Autorka omawia kolejno najczęstsze schorzenia układu pokarmowego: refluks, zakażenie Helicobacter pylori, wrzody żołądka i dwunastnicy, zapalenie żołądka, zespół jelita drażliwego, SIBO. Tłumaczy jakie są objawy i jak powinna przebiegać diagnostyka i leczenie. Jaka dobrać najlepszą dietę? Wskazuje też, na jakie składniki diety należy najbardziej zwrócić uwagę. Analizuje również powszechnie znane diety pod kątem ich zastosowania w leczeniu schorzeń przewodu pokarmowego, a wśród nich:
Dieta lekkostrawna, Dieta ubogoresztkowa, Dieta bez glutenu, Dieta bez laktozy, Dieta Cedars-Sinai, Dieta low-FODMAP, Dieta SCD, Specyficzna dieta SIBO – protokół dr Siebecker, Dieta GAPS – zespół psychologiczno-jelitowy, Bi-Phasic Diet, Dieta elementarna i półelementarna, Dieta śródziemnomorska, Dieta DASH, Dieta fleksitariańska
Wskazówkom towarzyszy kilkadziesiąt przepisów na przepyszne dania z czytelną informacją, w jakiej diecie mogą być wykorzystane. Jeśli do tej pory jedzenie kojarzyło Ci się głównie z bólem i cierpieniem, dzięki tej książce będziesz mógł odkryć radość i przyjemność, jaka z niego płynie.
Ciągle jesteśmy świadkami wydarzeń, które przywodzą na myśl słowa z Fatimy. Matka Boża przyszła do dzieci w czasie zawieruchy wojennej, która wstrząsnęła całym światem. Ktoś mógłby powiedzieć, co mogła zrobić ta trójka pastuszków wobec ogromu nieszczęść, które przetoczyły się prze Europę? Dlaczego ich wybrała Maryja na swoich posłańców? Dlaczego nie zwróciła się do „wielkich tego świata”? Bo moc jest w modlitwie! Nie w ludzkich możliwościach, tylko w modlitwie!Dlatego autorka wzywa: Odwagi! Stań z różańcem przy boku Maryi! – niezależnie od tego, co się dzieje wokół Ciebie. Aby ułatwić modlitwę, przygotowała rozważania do nabożeństw różańcowych, odprawianych na prośbę Maryi w pierwszą sobotę każdego miesiąca w wielu kościołach. Są one przeznaczone zarówno do prywatnego odmawiania, jak i do modlitwy publicznej. Każda medytacja składa się z tekstu Pisma Świętego, rozważania oraz modlitwy końcowej, ale osią jest modlitwa różańcowa.Rok z Maryją wieńczy świadectwo pątniczki z Fatimy oraz liczne zdjęcia z miejsca objawień.
Ekscytujące i mało znane historie ośmiu francuskich zakonnic misjonarek, które w XIX wieku w imię swojej wiary opuściły bezpieczne klasztory, aby wyruszyć w niebezpieczną podróż na krańce świata. W kornetach i z różańcami jako paszportami przepływały oceany, przemierzały dżungle i pustynie, aby nieść pomoc i dzielić swoje życie z rdzennymi mieszkańcami ze wszystkich kontynentów czasami nawet zanim dotarli tam odkrywcy i kolonizatorzy. Choć było ich w terenie nawet dziesięć razy więcej niż misjonarzy, rola tych silnych i mocnych duchem kobiet do dziś nie została jeszcze wystarczająco doceniona.Nieustraszone, inteligentne, odważne i szlachetne kobiety całe swoje życie poświęciły służbie bliźnim. Tworzyły szkoły, szpitale, struktury pomocy społecznej. Do dziś pozostały po nich listy, dzienniki, opowiadania, a także wciąż żywe ślady w pamięci rdzennych mieszkańców, które są przekazywane z pokolenia na pokolenie.Autorki, opisując historię ekscytującego życia ośmiu bohaterek Boga, zabierają nas w pasjonującą podróż w cztery strony świata, od Ameryki po Chiny, przez Afrykę, Palestynę, aż po Ocean Spokojny.
Historia tego dzieła mistycznego jest niezwykła. Napisane przez Świętego w 1712 roku przez ponad wiek było zapomniane. Miał to przepowiedzieć sam autor, który twierdził, że szatan tak bardzo obawia zbawiennego wpływu nabożeństwa, iż zrobi wszystko, by ukryć go przed światem. W 1842 roku traktat odkryto przypadkiem w starym kufrze w domu zakonnym w Saint Laurent-sur-Sevre i przesłano go do Rzymu, gdzie właśnie toczył się proces beatyfikacyjny autora. W pierwszych wydaniach dzieło opatrzone było dodatkowo podtytułem Przygotowanie Królestwa Jezusa Chrystusa. W takim brzmieniu tytuł odnosi się do pobożności maryjnej, podkreślając równocześnie chrystocentryczne nastawienie autora.
„Oto jestem cały Twój i wszystko co moje, Twoim jest, o Jezu mój najmilszy, przez Maryję, Twą Najświętszą Matkę" – modli się z ufnością Św. Ludwik Grignion de Montford. W ten sposób zachęca każdego z nas do dobrowolnego i całkowitego zawierzenia się Najświętszej Maryi Panie, która została wybrana przez swojego Syna, aby wstawiać się za duszami i być im przewodniczką w drodze do domu Ojca.
Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny ukształtował pobożność Maryjną wielu pokoleń. Gorącym propagatorem tego nabożeństwa był św. Maksymilian Maria Kolbe i założone przez niego Rycerstwo Niepokalanej. Innym jego orędownikiem był kard. Stefan Wyszyński, określany mianem „Prymasa Tysiąclecia”. Jednak najbardziej znane jest ze słów Totus Tuus (dosł. „Cały Twój”), które Karol Wojtyła wybrał jako swą dewizę biskupią, a później papieską jak Jan Paweł II.
"Bóg nie znosi pustki; kiedy widzi nasze ubóstwo, rozlewa się na nie niczym strumień" Ojciec Maria Eugeniusz Praktyczny przewodnik modlitwy wewnętrznej, który łączy w sobie solidną doktrynę duchową z prostym, duszpasterskim podejściem. Książka jest owocem wielu doświadczeń autora jako spowiednika i kierownika duchowego oraz człowieka, który sam żył na co dzień modlitwą i na drogach modlitwy wewnętrznej się uświęcał. Bł. Maria Eugeniusz od Dzieciątka Jezus w prosty sposób wyjaśnia czytelnikowi podstawowe zagadnienia z życia modlitwy. Powołując się na nauczania św. Jana od Krzyża i św. Teresy od Jezusa tłumaczy, w jaki sposób wiara, nadzieja i miłość związane są z naszym intelektem, pamięcią oraz wolą i w jaki sposób dary Ducha Świętego (dar mądrości, rozumu, rady, męstwa, wiedzy, bojaźni Pańskiej oraz pobożności) stają się światłami "oświecającymi" nasze akty wiary, nadziei i miłości. Przestrzega też czytelnika przed niewłaściwymi oczekiwaniami wobec modlitwy, związanymi z poszukiwaniem różnych doświadczeń intelektualnych, emocjonalnych czy charyzmatycznych ponieważ Bóg wymyka się naszym wszelkim rozumowym pojęciom. Autor odpowiada również na wciąż aktualne pytania: Jak dać dzisiaj świadectwo Ewangelii? Jak nie czuć się bezradnym wobec ogromu stojących przed nami zadań? Jak my sami możemy pozostać wierni Bogu, będąc świadomi własnej kruchości?
Wydawanie owoców Ducha Świętego nie jest dla nas bez znaczenia () ponieważ jeśli ich nie wydamy, zrodzimy owoce ciała, a jeśli nie wydamy owoców życia wiecznego, zrodzimy owoce wiecznej śmierci.Ks. Dolindo RuotoloPismo Święte i Kościół podają dwanaście głównych owoców Ducha Świętego (Ga 5, 1923). Pierwsze trzy z nich miłość, radość i pokój, dotyczą relacji naszej duszy z Bogiem. Pozostałe dziewięć dotyczy przede wszystkim naszych relacji z bliźnimi. Ks. Dolindo Ruotolo krok po kroku wyjaśnia czym różnią się owoce od charyzmatów. Tłumaczy dlaczego nie jesteśmy w stanie zapracować na swoje zbawienie naszymi staraniami i przekonuje, że tylko pozostając otwartym na łaskę i działanie Ducha Świętego i współpracując z Nim jesteśmy w stanie wydać owoce godne naszego nawrócenia, które będą owocami życia wiecznego.
Czy zastanawiałeś się kiedyś, skąd bierze się niecierpliwość? Czy wiesz, że nie zawsze wynika ona ze zmęczenia? Nauczyć się cierpliwości lub poczynić choćby mały krok w tym kierunku, musisz najpierw poznać przyczyny tego problemu. Autor Ludovic Frere przedstawia siedem głównych powodów, które wywołują w nas niecierpliwość, a następnie wskazuje duchową drogę do wewnętrznego oczyszczenia.
Cnota cierpliwości jest szczególną formą miłosierdzia wobec innych i prowadzi nas do upodobnienia się do Jezusa Chrystusa. To czytelne świadectwo prawdziwie chrześcijańskiego życia. Inspirując się św. Teresą z Lisieux, autor pomaga nam zrozumieć, że doskonała miłość polega na cierpliwości w znoszeniu innych osób.
W drugiej części książki odkrywamy świętą cierpliwość Boga poprzez przywołane postaci biblijne, które również musiały opanować tę trudną sztukę. Medytując nad tekstami Pisma Świętego, odkrywamy duchową drogę, która prowadzi nas do zrozumienia i praktykowania cierpliwości w naszym życiu duchowym.
Pochwała cierpliwości to niezwykła książka, która pomoże Ci zrozumieć korzenie braku cierpliwości i nauczyć się duchowej drogi do jej przezwyciężenia. Autor, Ludovic Frere, wnosi swoje wieloletnie doświadczenie w dziedzinie życia duchowego, aby pomóc Ci odkryć wartość cierpliwości i jej wpływ na Twoje relacje z innymi.
Modlitewnik dla czcicieli św. Szarbela znanego mistyka i cudotwórcy zawiera jego krótką biografię, zbiór modlitw za jego wstawiennictwem, litanię, nowennę, koronkę i drogę krzyżową. Wśród modlitw znajdziemy te najbardziej popularne: o uzdrowienie, o pokorę, o zaufanie Bogu w trudnościach, jak i te mniej znane. Kieszonkowy format książki sprawia, że można ją mieć zawsze przy sobie i przyzywać pomocy św. Szarbela w każdej potrzebie.
Kult Krwi Chrystusa sięga pierwszych wieków Kościoła. Związana z nim pobożność podkreśla znaczenie Wcielenia Syna Bożego oraz wielkość dzieła odkupienia naszego Zbawiciela. Rozwijając relację z Jezusem, ofiarujemy Mu swoją codzienną pracę, modlitwy i cierpienia, których doznajemy.Modlitewnik Krew Chrystusa świat obmywa zawiera: obietnice dla czcicieli Najdroższej Krwi Chrystusa, litanie, nowennę, koronki oraz wiele modlitw do Najdroższej Krwi Chrystusa.
Historia sanktuarium w Pompejach jest niezwykła. Miasto pogrążone w bezrobociu doświadczyło cudownej przemiany dzięki błogosławionemu Bartłomiejowi Longo - wielkiemu orędownikowi modlitwy różańcowej z wizerunkiem Maryi. To właśnie pod jego wpływem powstała świątynia, która zmieniła oblicze miasta. Powstały liczne miejsca pracy dla mieszkańców, a Pompeje zaczęły tętnić życiem. Dziś wiele osób w trudnej sytuacji materialnej lub poszukujących pracy, odnajduje nadzieję i wsparcie w modlitwie Nowenną Pompejańską. Ta modlitwa została uznana za jedną z najbardziej skutecznych, a liczne świadectwa potwierdzają jej moc przemiany. Odmawianie Nowenny z ufnością pomaga przemienić nie tylko umysł i serce, ale całe nasze życie. Modlitwa różańcowa, znana również jako Nowenna Pompejańska, ma swoje korzenie w sanktuarium w Pompejach. To miejsce pełne duchowej mocy i uzdrowienia za wstawiennictwem Matki Bożej. Modlitewniki poprowadzi nas przez tę wyjątkową praktykę, która może przynieść nam nie tylko duchowe wzrastanie, ale także konkretne zmiany w naszym życiu. Zawiera on Nowennę do Matki Boskiej Pompejańskiej, Nowennę do Najświętszej Maryi Panny Różańcowej z Pompei, Modlitwę błagalną do Królowej Różańca Świętego z Pompei, Nabożeństwo 15 sobót różańcowych, Litanię dominikańska do odmawiania we wszelkich utrapieniach.
Jest takie miejsce naznaczone szczególną obecnością Boga. Niezwykłe, choć bardzo mało znane – klasztor mniszek w Helfcie. Właśnie tam w XIII wieku mieszkały wspólnie cztery wielkie mistyczki, do których Jezus przemawiał z czułością i miłością. Dwie Gertrudy i dwie Mechtyldy dostały od Niego zadanie przekazania światu nabożeństwa do Jego Przenajświętszego Serca. Jezus objawiał się każdej z nich, upewniał ich w miłości, jaką obdarzył człowieka, ale też rozmawiał z nimi o ich codziennych trudnościach, o problemach ze współsiostrami, o zmaganiach ze słabościami. A było o czym rozmawiać. Mniszki, chociaż zostały ogłoszone świętymi Kościoła, miały też i swoje wady. Były to: święte Mechtylda z Magdeburga, Gertruda von Hackeborn, Mechtylda von Hackeborn i Gertruda Wielka.
Marta Kowalczyk odkrywa przed nami ich świat – ich mistyczne przeżycia, opisane w ich dziełach, czytane dzisiaj zapierają dech, bo na wiele wieków przed rozwoje kultu Najświętszego Serca Jezusowego i orędzia o Bożym Miłosierdziu, ukazują tętniące miłością Serca Jezusa, spragnione miłości człowieka. Dzięki autorce poznajemy także ich codzienność, warunki życia, cechy charakteru i wzajemne relacje.
O życiu i cudach ks. Dolindo Ruotolo napisano w Polsce już wiele, a wciąż odkrywane są nowe - nieznane lub mało znane fakty. O jego świętości przekonuje najbardziej to, że jego dzieło trwa. Kolejne już pokolenie osób, poruszonych świadectwem jego życia i słowami, kontynuuje misję głoszenia Dobrej Nowiny oraz niesienia pomocy najuboższym i potrzebującym. Autorka wydobywa na światło dzienne te drogocenne perły dzieł Ks. Dolindo rozsiane po całym świecie. Pokazuje ślady jego obecności - te materialne, jakimi są miejsca i przedmioty z nim związane, ale i te duchowe: przesłanie, muzykę, nawrócenia, cuda, charytatywne inicjatywy...W książce znajdziemy również najbardziej aktualne informacje na temat procesu beatyfikacyjnego, relacje z wydarzeń i spotkań wokół postaci ks. Dolindo oraz świadectwa łask otrzymanych przez jego wstawiennictwo. Jeden z rozmówców autorki, O. Massimo Vedova, Ofm Conv, profesor Instytutu Teologicznego Papieskiego Uniwersytetu św. Antoniego w Rzymie, opowiada o bogactwie, jakie ks. Dolindo ma wciąż do przekazania światu. Wypływa ono zarówno z doświadczeń jego życia, jak i z modlitwy i myśli zawartych w jego dziełach. Porównuje ks. Dolindo do kalejdoskopu, który może zaprezentować nieskończoną liczbę obrazów. Podobnie można przyglądać się postaci ks. Dolindo i nigdy nie wyczerpać wszystkich możliwości przeanalizowania jego słów i jego postawy. To dlatego można mówić o nim, że jest jak studnia, z której można czerpać, czerpać i czerpać... A ona i tak pozostanie pełna łask.
Symeon Nowy Teolog jest uznawany za pierwszego mistyka chrześcijańskiego Wschodu, który w sposób swobodny pisał o własnych przeżyciach duchowych. Część jego pism zostało włączonych do Filokalii, zbioru na temat modlitwy serca.
W swoich dziełach nieustannie podkreślał rolę żywego doświadczenia Boga w życiu i poczucia Jego obecności. Chrześcijaństwo było dla niego osobistą wspólnotą z Bogiem, a spotkanie i doświadczenie Chrystusa realizacją eschatologicznej wiary w ponowne Jego przyjście.
Święty modlił się z serca, nie odtwarzał utartych formuł tylko sam budował swoją modlitwę jako rozmowę z Bogiem. Nie podał gotowej recepty na modlitwę ani specjalnej metody. Modlił się zgodnie z potrzebą swojego serca, raz zwracając się do Boga Ojca, raz do Syna Bożego zaś innym razem do Ducha Świętego. Jego modlitwa była zależna od jego stanu duchowego i od sytuacji życiowej.
Normalne, typowe, codzienne jedzenie nie jest gorsze od wege bowls, wykwintnych dań z dziwnie brzmiącymi składnikami i drogich koktajli z superfoods. Na dobrą sprawę nie trzeba kosztownych, trudno dostępnych składników i dietetycznych udziwnień, by jeść zdrowo i w urozmaicony sposób.fragment książkiIlu diet już próbowałaś? Ile razy robiłaś postanowienie, że zaczniesz się zdrowo odżywiać? A potem znowu zjadłaś coś niewłaściwego. Bo nie miałaś czasu Bo tak odreagowujesz stres Bo nie mogłaś już patrzeć na to, że inni jedzą to, czego tobie nie wolno Wróciłaś do starych nawyków z poczuciem winy i przekonaniem, że brakuje Ci silnej woli. I tak, aż do następnej próby.Jeśli jesteś już tym zmęczona, to musisz sięgnąć po tę książkę.Agata Lewandowska przekonuje, że jest wyjście z tego zaklętego kręgu diet i porażek. Wymaga ono zupełnie innego spojrzenia na to, co jemy i dlaczego podejmujemy takie, a nie inne decyzje żywieniowe. Dzięki jej wskazówkom przestajemy być niewolnikami jedzenia i narzucanego nam przez innych stylu życia. Możemy w pełnej wolności, bazując na tym, co lubimy, odżywiać się zdrowo i osiągać cele, które przed sobą postawimy.
Św. Alfons Maria de Liguori (16961787) należy do największych czcicieli i apostołów Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego. Całe życie i dzieło tego wielkiego doktora Kościoła, biskupa, misjonarza, założyciela Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela, autora licznych dzieł z dziedziny teologii i duchowości, muzyka, malarza i poety było jakby żywym komentarzem do męki Pańskiej. Swoją żarliwą miłość do Ukrzyżowanego karmił św. Alfons rozważaniem Ewangelii, lekturą książek o pasji Chrystusa i codzienną praktyką drogi krzyżowej.Prezentowana książka składa się z trzech tekstów: Rozważania męki Pańskiej według opisu Ewangelistów, Miłość dusz, Ćwiczenie drogi krzyżowej. Podstawą wydania są ich XIX-wieczne przekłady, odpowiednio uwspółcześnione, lecz z poszanowaniem dla tłumacza oraz w przekonaniu, że ich plastyczny język stanie się dodatkowym cennym walorem książki, przybliżając w ten sposób czytelnika do czasów świętego autora.
Maggie Green wychowała wraz z mężem czworo dzieci. Gdy jedno z nich odeszło od Kościoła, przeżywała na zmianę gniew, lęk, poczucie winy. Dręczyły ją pytania: „Co zrobiłam źle?”, „Czy mogłam zrobić coś, by do tego nie doszło?”… Wkrótce przekonała się, że tego rodzaju myśli niczego nie naprawiają. Sytuacji nie rozwiązywały też dyskusje z dzieckiem, delikatne perswazje ani podstępy, by nakłonić je do odwiedzenia kościoła czy wspólnej modlitwy. Mogła się modlić? Ale jak? Jak skłonić Pana Boga do tego, by dotknął serca bliskiej nam osoby? Tak odkryła św. Monikę i jej drogę – zaczęła czerpać z doświadczenia świętej wskazówki i ukojenie.
O książce:
Jeśli ktoś z Twoich bliskich odszedł od Boga, to ta książka jest właśnie dla Ciebie. Na kolejnych stronach autorka Maggie Green dzieli się swoim doświadczeniem walki o wiarę własnego dziecka – pisze o porażkach i błędach, które popełniła, ale też o tym, co zaczęło owocować. Z jej zapisków przebijają mądrość i dojrzałość,
Jak przyprowadzić naszych bliskich do Boga? Czego nigdy nie należy robić w takiej sytuacji? Jakie pułapki czyhają na tej drodze? Jak znaleźć w sobie pokłady cierpliwości? Jak samemu nie stracić wiary i wytrwać?
Oddanie się miłości do zbłąkanych dusz - kochając je tak, jak Bóg, nie tylko uciszy przeciągły, bolesny płacz naszych serc, ale także przyciągnie naszych bliskich z powrotem do wiary i w ramiona Jezusa. Ta niekonfrontacyjna Droga Świętej Moniki jest trudna. Ale to jedyny sposób.
Św. Alfons M. Liguori mówił, że Pan Jezus chce pocieszyć każdego, ktokolwiek ucieka się do Niego. On pozostaje dzień i noc na ołtarzu, aby dać się znaleźć wszystkim i rozdzielać łaski. Zawarte w tej książeczce modlitwy mogą służyć jako przygotowanie do Komunii św. i dziękczynienie po niej, a także podczas adoracji Najświętszego Sakramentu. Poręczny format sprawia, że bez trudu zmieszczą się w torebce czy kieszeni.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
