Dzieje duszy to książka adresowana zarówno do tych, którzy jeszcze nie odkryli niezwykłej postaci św. Teresy od Dzieciątka Jezus, jak i tych, którzy pragną mieć w zasięgu ręki najcenniejsze słowa, które zapisała w Rękopisach autobiograficznych, w listach, poezji, ostatnich rozmowach, modlitwach, świadectwach jej mądrości i świętości utrwalone przez Karmelitanki Bose z Lisieux.
Modlitwa Edyty Stein zachęca nas do powrotu do autentycznych korzeni modlitwy chrześcijańskiej, która nie jest obowiązkiem ani przejawem pobożności, nie jest sprawowaniem kultu czy ofiarą, lecz relacją, więzią miłości. Prawdziwa cześć, jaką winniśmy oddawać Bogu, zakłada bowiem uznanie w Nim Ojca i nawiązanie z Nim synowskiej więzi. Książka ta ani nie stawia sobie celów teoretycznych, ani nie próbuje przedstawić w sposób wyczerpujący koncepcji modlitwy, jaką reprezentuje Edyta Stein. Celem autora jest zbliżyć się do jej świadectwa, do jej modlitwy, tak by rzuciła ona światło na nasz sposób przeżywania osobistej relacji z Bogiem i byśmy przez to otworzyli się na kontemplację Słowa.
„W ostatnim czasie coraz więcej osób pyta o szkaplerz, poszukując odpowiedzi na rozliczne pytania związane z nabożeństwem. Ilość listów, próśb i zapytań kierowanych pod naszym adresem stawia nas przed koniecznością refleksji nad znakami czasów, które Bóg odsłania człowiekowi. Chcemy przybliżyć walory nabożeństwa szkaplerznego, udzielić odpowiedzi na najistotniejsze pytania i ukazać ogrom duchowych owoców związanych z praktyką powierzania się Maryi i naśladowania Jej”.
Książka napisana jest w tym samym duchu, co jego bestseller: Od serca z kamienia do serca z ciała. Autor, kierownik duchowy i terapeuta ludzkiego serca, łączy w niej duchowość chrześcijańską z najlepszymi odkryciami współczesnej psychologii. Długa droga do pogody ducha przeprowadza nas przez kolejne etapy ku większej dojrzałości, stawia zaskakujące pytania, które czasem wywołują uśmiech lub przeszywają serce jak "miecz obusieczny".
Być może nie wszystkim uda się przeczytać tę książkę jednym tchem, gdyż demaskuje ona nasz faryzeizm, podświadomy narcyzm, a także duchową pychę, często ukrytą pod dobrymi uczynkami. Jeśli jednak podejmiemy drogę, którą proponuje nam autor, jeśli zgodzimy się odpowiedzieć na zadane w niej pytania, to książka może nas poprowadzić ku nowemu nawróceniu, a przynajmniej zrobi wyłom w naszym pancerzu i pomoże nam odkryć serce dziecka, które - zgodnie z wymaganiem Ewangelii - trzeba kiedyś odnaleźć. Długa droga do pogody ducha to przejście przez wszystkie akceptacje, o których mówi nam autor i na które kiedyś trzeba się zdobyć, aby umrzeć w pojednaniu z samym sobą, z innymi ludźmi i z Bogiem.
Autor nie wzywa mężczyzn, by przychodzili do kościoła, ale wzywa Kościół, aby wyszedł w ich kierunku. Wielokrotnie podkreśla, że życie człowieka religijnego jest bojowaniem. Już Chrystus zapowiadał: Będzie niebezpiecznie! „Mnie prześladowali i was będą prześladować”. Kiedy bycie chrześcijaninem jest niebezpieczne, mężczyźni chętniej angażują się w sprawy Kościoła. Oni lubią ryzyko, przygodę, rywalizację, niezależność i ekspansję.
† Józef Guzdek - Bp polowy Wojska Polskiego
Zawalczenie o swoje sprawy, o siebie, o ideały to męska rzecz. W walce człowiek nabiera hartu życia i nie boi się wyzwań. Rzucone przez czas i historię rękawice wyznaczają szlaki walecznych. Książka jest adresowana do środowisk, które w swym życiu kładą nacisk na zorganizowany styl, dyscyplinę, porządek, działają wspólnie pod określonym dowództwem, przynależą do chorągwi czy bandery, zależy im na osiąganiu wspólnych celów – od rycerzy, skautów, harcerzy, po jednostki żołnierskie, a nawet wspólnoty zakonne.
Autor, ze Wstępu
Niniejszy tom pism zawiera: Sprawozdania duchowe (zbiór m.in. autobiograficznych opisów
przeżyć wewnętrznych, notatek duchowych, rad spowiedników, proroczych wskazań), Podniety miłości Bożej (komentarz do wybranych wersetów Pieśni nad Pieśniami, stanowiący zwięzły traktat teologii życia wewnętrznego), Wołania duszy do Boga (zbiór modlitw i rozmów z Boskim Oblubieńcem), Konstytucje, Sposób wizytowania klasztorów, dwa pisma humorystyczne, poezje i myśli.
Edyta Stein swoim życiem budzi zarówno respekt, jak i fascynację. Radykalizm jej decyzji życiowych coraz bardziej inspiruje w czasach, gdy pojmowanie wartości staje się nieostre, a samo pojęcie prawdy zostało zmarginalizowane.
Biografia opracowana przez Marię A. Neyer OCD jest powściągliwa w komentarzach, gdyż założeniem autorki było ograniczenie się do objaśnienia zdjęć i dokumentów. Dzięki temu zabiegowi uwidaczniają się jednak najistotniejsze rysy duchowej sylwetki św. Teresy Benedykty od Krzyża.
„Bóg jest prawdą. Kto szuka prawdy, szuka Boga, choćby o tym nie wiedział”. Edyta Stein
„Jako pierwszy cel Edyta Stein wyznaczyła sobie wolność. Przez długi czas była osobą poszukującą. Jej umysł niestrudzenie dociekał prawdy… Z zapałem przemierzała niełatwą drogę filozofii i dlatego została ostatecznie wynagrodzona: zdobyła prawdę. Trafniej można powiedzieć, że została zdobyta przez prawdę. Odkryła bowiem, że prawda ma na imię Jezus Chrystus. […] Święta Teresa Benedykta od Krzyża zrozumiała ostatecznie, że miłość Chrystusa i wolność człowieka są ze sobą splecione, ponieważ między miłością a prawdą istnieje wewnętrzna więź. Święta uczy nas na koniec, że droga miłości do Chrystusa prowadzi przez cierpienie. Kto naprawdę miłuje, nie cofa się przed perspektywą cierpienia…”. Jan Paweł II
Do książki dołączony jest bezpłatnie film DVD Edyta Stein. Patronka Europy patronką Lublińca, za który jego Autorki: Bogusława Stanowska-Cichoń i Katarzyna Kotula otrzymały Grand Prix Festiwalu Niepokalanów 2012.
To, co najbardziej pociąga w czytaniu i słuchaniu Danuty Piekarz, to prawdziwość. Jej słowa są prawdziwe nie tylko dlatego, że są zgodne z doktryną. Często słyszymy „poprawne kazania”, a nie zawsze czujemy, że ożywiają nasze serce. Jej słowa są prawdziwe, gdyż wypływają z osobistego słuchania, rozważania Pisma Świętego, omadlania go. Czytając jej artykuły lub słuchając konferencji ma się wrażenie, że prowadzi ścieżkami,
które sama (zapewne niejednokrotnie) przeszła.
o. Krzysztof Górski OCD
Ksiażka Słowo, które stwarza to owoc wieloletniej współpracy pani Danuty Piekarz z dwumiesięcznikiem „Głos Karmelu”. Publikowane artykuły zebrały się w pokaźną całość, którą wydajemy w dwóch odsłonach: Medytacje nad Starym Testamentem oraz w późniejszym czasie Medytacje nad Nowym Testamentem.
Wydawca
Jest to autobiografia teologiczna, ponieważ element teologiczny przeważa nad biograficznym. Odpowiada to zresztą zmianom w życiu św. Teresy, w którym wyróżnić można dwa okresy: aktywny, podporządkowany wymogom świeckiego życia czas spędzony w domu rodzinnym, a następnie okres życia zakonnego. Ten drugi okres sprzyja rozwojowi życia wewnętrznego, które Święta z zamiłowaniem opisuje, przedstawiając kolejne jego etapy, aż do modlitwy mistycznej.
Na tę edycję składają się wszystkie odnalezione dotąd listy Edyty Stein oraz osób z którymi korespondowała. Pierwszy z tomów zawiera 288 listów, które dotyczą studiów filozoficznych autorki we Fryburgu oraz okresu poprzedzającego jej wstąpienie do klasztoru karmelitanek bosych w Kolonii.
Z tej korespondencji wyłania się ujmujący obraz różnorakich relacji duchowych i intelektualnych Edyty Stein, a także zmagania o kształt własnej drogi życiowej, wszystkie związane z tym faktem walki i rozrachunki. Rzeczowe i kompetentne wprowadzenie oraz objaśnienia i komentarze zawarte w przypisach odtwarzają pełnię osobistych, intelektualnych i politycznych powiązań Edyty Stein.
Modlitwa, rozumiana jako życie wypływające z kontaktu z Bogiem, a zarazem droga do Niego prowadząca, ogniskuje rozważania w tym traktacie. Głównym jego celem jest zachęcenie czytelników do modlitwy wewnętrznej. Święta omawia założenia, na których opierają się modlitwa, jej istota i wzrost życia modlitwy. Ukazuje wpływ kontemplacji na życie codzienne.
„Świat wszystkiego może mnie pozbawić, ale zawsze zostanie jedna kryjówka, dla niego niedostępna: modlitwa. W niej da się streścić przeszłość, teraźniejszość i przyszłość w postaci nadziei”.
„Za pomocą łaski Bożej, ku dobru, umyśliłem narzucić krótki rys pielgrzymki
życia, biorąc na siebie postać pielgrzyma, kierowanego tu i ówdzie, bardziej
przez różne zdarzające się przygody aniżeli rządzącego się jakąś myślą
wytyczną z góry. W Imię więc Boże zaczynam…”
św. Rafał Kalinowski
Wspomnienia o. Rafała Kalinowskiego powstały w latach 1903–1904. Był on już wtedy od przeszło ćwierć wieku karmelitą bosym. Fakt ten wywarł wpływ na tekst pamiętnika. Z życia swego, tak obfitującego w niezwykłe sytuacje, które miały miejsce w ważnych dla narodu chwilach, ukazał tylko niektóre fragmenty. Przedstawił we Wspomnieniach przede wszystkim te zdarzenia, które – jego zdaniem – mogą świadczyć o wpływie Łaski Bożej na los jednostek i społeczeństwa.
Ryszard Bender
„Święty Rafał Kalinowski w sposób wyrazisty ukazuje całym swym życiem, czym jest pierwsze i największe przykazanie, które, Chrystus potwierdził mocą swych czynów i słów, a nade wszystko ofiarą swego krzyża”.
Jan Paweł II
„Wielki szacunek i uznanie budzą Jego niezwykłe zaangażowanie w losy
Ojczyzny… oraz Jego charyzmat «inżynierii ducha»”.
Senat Rzeczypospolitej Polskiej
„Modlitwa jest darem Boga udzielonym wszystkim bez wyjątku. Jest wymaganiem wiary, którą równocześnie żywi. To właśnie wiara staje się osobistą relacją, modlitwą. Modlitwa jest zatem miłosnym poznaniem, czyli doświadczeniem, które rodzi się z miłości i pozwala jej wzrastać. Doktor Mistyczny mówi nam w pierwszym rzędzie, że Bóg «patrzy jedynie na wiarę tego, kto się modli». Następnie radzi modlącej się osobie, by «nie zabierała ze sobą na modlitwę żadnego innego oparcia, jak tylko wiarę, nadzieję i miłość». Książka, którą trzymasz w ręce, Przyjacielu, jest małym przewodnikiem, który ma ci pomóc wejść wraz ze św. Janem od Krzyża w głęboką relację z Bogiem. To on będzie do ciebie mówił, chcąc obudzić i umocnić w tobie świadomość Boga, który cię zamieszkuje i zaprasza do bardzo intymnej relacji ze sobą; do przyjaźni i życia z Nim samym”.
W swojej książce Secundino Castro OCD przedstawia niejako
istotę „ewangelii według św. Jana od Krzyża” – opis drogi Świętego ku Jezusowi Chrystusowi, ukazanej z jego osobistej, wewnętrznej perspektywy. Dzięki temu czytelnik może odkryć głębię i bogactwo duchowości hiszpańskiego mistyka
wraz z możliwościami, jakie ofiaruje ona współczesnemu człowiekowi.
Autor uporządkował teksty św. Jana od Krzyża w taki sposób, aby rozważania, zachowując klimat wypowiedzi Świętego, czytelnikom nieznającym go bliżej posłużyły za wprowadzenie, natomiast dla specjalistów stały się kolejnym spotkaniem z najczystszą esencją jego myśli.
„Pieśń duchowa”, wokół której ogniskują się rozważania w niniejszej książce, powstała najpierw w formie poematu ułożonego przez niepozornego zakonnika – Jana od Krzyża (1542–1591), zamkniętego w karcerze w Toledo. Okoliczności powstania tego utworu obfitują w paradoksy. Jest to śpiew człowieka zakochanego, ale wydobywa się on spoza krat więzienia, jakim stał się klasztorny karcer, do którego Jan od Krzyża został wtrącony przez zakonników, aby porzucił pragnienia o doskonalszym życiu duchowym.
Rzeczywistość karceru jest ekstremalnie surowa, ale poezja w tych warunkach ułożona aż kipi obfitością środków wyrazu i urzeka optymistycznym wydźwiękiem opisanych poetycko dziejów miłości. Tajemnicą tych paradoksów jest życie w zjednoczeniu z Miłością. Jest nią sam Bóg, osoba, która jest niepoznawalna do końca, a jednak udzielająca się i zapraszająca.
Francuskie wydanie książki Ukryci w miłości zostało szczególnie wyróżnione wśród publikacji ubiegających się o miano najlepszej w dziedzinie duchowości. Decyzja francuskich czytelników potwierdza, że książka Wilfrida Stinissena OCD, pozornie skierowana tylko do braci i sióstr karmelitanek, może być wartościową lekturą dla każdego, niezależnie od powołania. Szwedzki karmelita bosy porusza w niej codzienne sprawy ? takie jak praca, formy modlitwy i ascezy, odpoczynek ? aby uczyć kontemplacyjnego stylu życia. Wszyscy jesteśmy powołani do miłości. Aby pozwolić się jej odnaleźć, wystarczy wejść w jej ukrycie?
Jak to zrobić? ?Nie jest to żadną miarą książka, którą czyta się jednym tchem. Jest ona po prostu zbiorem dobrych rad, z których każdy może korzystać zgodnie ze swoimi aktualnymi potrzebami i wedle własnego uznania. Możemy z nich czerpać, dokonując wcześniej rozeznania, co przecież Reguła karmelitańska zaleca nam wyraźnie i co możemy uznać za jeden z filarów naszej duchowości?.
Wilfrid Stinissen OCD
Wiele milionów katolików nosi dyskretnie Szkaplerz Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. Ten skromny kawałek brązowego materiału jest ?streszczeniem? habitu karmelitańskiego, znakiem oddania oraz ufności w obecność i opiekę Matki Bożej. Jest to także próba przeżywania swojego chrztu w szkole Maryi i pójście w ślady wielkich mistrzów tradycji mistycznej Karmelu.
W tym krótkim eseju autor próbuje w oryginalny sposób ująć historię, przesłanie i duchowość Szkaplerza karmelitańskiego. Inaczej mówiąc, pragnie pokazać, jak ? słuchając tekstów Pisma i świętych Zakonu Najświętszej Maryi Panny ? złożyć swoje życie w dłonie Maryi i powierzyć się Jej sercu, aby stać się autentycznym uczniem Chrystusa w swojej codzienności.
?Ta maryjna duchowość, która wewnętrznie kształtuje osoby i upodabnia je do Chrystusa, pierworodnego wśród wielu braci, wyraziła się we wspaniałych świadectwach świętości i mądrości bardzo wielu świętych mężczyzn i niewiast Karmelu, którzy wyrośli w cieniu i pod opieką Matki.
Ja również od bardzo długiego czasu noszę na sercu Szkaplerz karmelitański!?
(Jan Paweł II, 25 marca 2001)
Książka karmelity bosego z Czernej – polskiej Góry Karmel – może stać się nie tylko pomocą do lepszego przeżycia uroczystości Matki Bożej z Góry Karmel, lecz także okazją do ożywienia wiary w to, kim Maryja jest dla nas, oraz do pogłębienia ufności w obietnice szkaplerzne.
Słownik zawiera podstawowe informacje o profeskach karmelitańskich od sprowadzenia karmelitanek bosych do Krakowa w 1612 r. do wybuchu I wojny światowej.
Ponieważ karmelitanka była zwykle związana ze swoim klasztorem przez całe życie, dlatego chronologiczne wykazy sióstr ułożone są dla każdego klasztoru odrębnie, a każdy rozdział otwiera nota historyczna o danym klasztorze. Całość uzupełnia alfabetyczny indeks sióstr według imion zakonnych i nazwisk z odsyłaczami do imion zakonnych.
Nie znacie mnie takiej, jaką jestem...
W niniejszym wydaniu Czytelnik znajdzie rzeczywisty tekt zeszystów Teresy, opublikowany w Polsce po raz pierwszy w 1997 roku, przy okazji ogłoszenia Doktoratu Teresy od Dzieciatka Jezus. Nosi on tytuł Rękopisów autobiograficznych, dla odróżnienia od dotychczasowych Dziejów duszy, które były wersją przetworzoną przez Matkę Agnieszkę od Jezusa. Nowy przekład, bogate przypisy oraz szerokie tło
historyczne i środowiskowe pozwalają dotrzeć do Teresy prawdziwszej, dalekiej od
czułostkowej Tereski, jaki dotąd był rozpowszechniony.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
