Unikatowy zbiór ikonografiki z lat 1915-1920, zgromadzony przez prof. Stefana Mackę, wybitnego botanika, wieloletniego wykładowcę Uniwersytetu Wrocławskiego, pomysłodawcę utworzenia Karkonoskiego Parku Narodowego. Album ma jednak bohatera zbiorowego, którym są żołnierze i oficerowie I Brygady Legionów Polskich. Powstanie prezentowanej kolekcji zdjęć było możliwe dzięki znacznemu upowszechnieniu w pierwszych latach XX stulecia technik zapisywania obrazów w kadrze. W publikacji znalazło się niemal 180 fotografii, przedstawiających głównie wojenną epopeję legionistów. Dzięki tak bogatemu materiałowi możliwe jest śledzenie zarówno realiów codziennego życia żołnierzy, jak i zdarzeń wyjątkowych i podniosłych, wśród których szczególne miejsce zajmują uroczystości pogrzebowe poległych w boju o Niepodległą. Warto też zwrócić uwagę na nielicznie zachowane, a przez to zupełnie wyjątkowe, fotografie dokumentujące pobyt legionistów w garnizonach w Zambrowie i Twierdzy Modlin. Swoisty epilog wojennego szlaku stanowią ujęcia na kartach pocztowych z obozu rekrutacyjnego Armii Polskiej w La Mandria di Chivasso we Włoszech.
Być pomocnikiem partii. Towarzystwo Krzewienia Kultury Świeckiej w służbie PZPR i ideologii marksistowsko-leninowskiej (1969-1990), Bogusław WójcikMonografia przedstawia historię Towarzystwa Krzewienia Kultury Świeckiej (oraz jego dalszych i bliższych protoplastów: Stowarzyszenia Myśli Wolnej w Polsce, Towarzystwa Wiedzy Powszechnej, Towarzystwa Szkoły Świeckiej, Stowarzyszenia Ateistów i Wolnomyślicieli) w szerszym kontekście uwarunkowań społeczno-politycznych i determinant kulturowych. Zawiera analizy założeń ideowych, programów stowarzyszenia i efektów ich realizacji. Relacjonowane w książce badania pokazują rozmach organizacyjny, wielkość zaangażowanych środków oraz formy wsparcia opisywanego stowarzyszenia ze strony Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pozwalają także dostrzec wielorakie związki TKKŚ z ośrodkami władzy politycznej i zakres ideologicznego zaangażowania jego działaczy. W zaproponowanym ujęciu, ideologia - traktowana jako pomoc w zrozumieniu rzeczywistości otaczającej człowieka, jak i inspiracja działań służących jej przekształcaniu - staje się też kluczem do wyjaśnienia fenomenu TKKŚ.
"Album wydany z okazji przypadającej w 2023 r. 80. rocznicy zbrodni wołyńskiej. Zawiera 112 wybranych grafik autorstwa Włodzimierza Sławosza Dębskiego pochodzących ze zbioru przekazanego lubelskiemu Towarzystwu Przyjaciół Krzemieńca i Ziemi Wołyńsko-Podolskiej. Zostały one zestawione z fotografiami kościołów z okresu dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesnymi zdjęciami tych samych obiektów lub miejsc. Całość uzupełniają krótkie informacje dotyczące dziejów poszczególnych parafii, kościołów i kaplic. Z prezentowanych w albumie 112 obiektów kultu religijnego dokładnie połowa, czyli 56, już nie istnieje, 13 jest w posiadaniu Cerkwi prawosławnej lub greckokatolickiej, 13 służy innym celom (kulturalnym lub gospodarczym), jedynie 22 są w administracji Kościoła rzymskokatolickiego, 8 zaś pozostaje w trwałej ruinie. Ten album ukazuje, jak wiele utraciliśmy z dziedzictwa kresowego, szczególnie w zakresie budownictwa i sztuki sakralnej. "
Publikacja zbiorowa poświęcona postaci ks. dr. Antoniego Korczoka (1891-1941), górnośląskiego duszpasterza, proboszcza parafii w Gliwicach-Sośnicy, leżącej w Rzeszy Niemieckiej, na pograniczu z Polską. Ks. Korczok zginął w KL Dachau, gdzie osadzono go m.in. za krytykę nazizmu i duszpasterstwo dla Polaków. Korczok działał w Niemczech, należał do (archi)diecezji wrocławskiej i po części z tego powodu jest kapłanem obecnie dość zapomnianym. Tymczasem nie tylko jego męczeńska śmierć w obozie koncentracyjnym, ale także całość duszpasterstwa na trudnym, przemysłowym, robotniczym i pogranicznym godne są przypomnienia, podobnie jak jego cenna praca naukowa poświęcona Kościołowi unickiemu w Galicji. Ta zbiorowa książka próbuje przywrócić postać ks. Korczoka opinii publicznej. Zawiera historyczne szkice biograficzne o kapłanie (autorzy B. Tracz, Z. Gołasz, P. Górecki), artykuły o kontekście jego posługi (J. Kopiec, S. Rosenbaum) oraz ocenę duszpasterskiej postawy ks. Korczoka i jego męczeńskiej śmierci z punktu widzenia teologii katolickiej (R. Biniek, S. Wiśniewski). Dołączono także materiały źródłowe - dwa artykuły ks. Korczoka oraz fragmenty prowadzonej przez niego kroniki parafialnej. Wśród autorów są pracownicy naukowi IPN, Instytutu Nauk Teologicznych Uniwersytetu Opolskiego, Muzeum w Gliwicach, jak również ks. bp Jan Kopiec, biskup gliwicki.
Czas bestii. Terror w okupowanej Polsce 1939-1945, Adam PleskaczyńskiLiczący 1200 archiwalnych zdjęć album jest największym wydanym zbiorem fotografii prezentującym oblicza niemieckiego i sowieckiego terroru na okupowanych w latach II wojny światowej ziemiach polskich. Przedstawiono w nim eksterminację polskiej inteligencji i ponurą codzienność okupowanej Polski: masowe egzekucje, aresztowania, pacyfikacje polskich wsi, ale również zagładę ludności żydowskiej, deportacje, wywózki na roboty przymusowe do Niemiec i do sowieckiego Gułagu, funkcjonowanie więzień i wszelkiego rodzaju obozów. Wyselekcjonowany materiał ikonograficzny został opracowany po przeanalizowaniu zawartości liczących kilkadziesiąt tysięcy zdjęć zbiorów Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej i wielu innych instytucji w Polsce i za granicą.
"Monografia Tomasza Kurpierza jest pierwszym tomem serii wydawniczej Czas przełomu. Destalinizacja, rok 1956 i koniec odwilży w województwie stalinogrodzkim/katowickim (1953-1961). Śmierć Stalina w marcu 1953 r. wywołała w Związku Sowieckim walkę o władzę, w efekcie której czasowo zmniejszyła się zdolność Moskwy do realizowania polityki imperialnej w dotychczasowym stylu. W Polsce o jakichkolwiek większych zmianach w tym roku nie było jeszcze mowy. Mieszkańcy Katowic i całego województwa odczuli to szczególnie dotkliwe, kiedy to zostali "zaszczyceni" nową nazwą miasta (Stalinogród) i regionu (województwo stalinogrodzkie). W pewnych sferach, chociażby w polityce wobec Kościoła katolickiego, doszło wręcz do zaostrzenia kursu. Ale po kilku miesiącach pierwsze, początkowo bardzo drobne przejawy pewnej liberalizacji zaczęły się jednak pojawiać. Stopniowe ograniczanie działań Urzędu Bezpieczeństwa zakończone jego reorganizacją, widoczne od 1955 r. nieco śmielsze niż dotychczas dyskusje w łonie PZPR, zmiany w polityce gospodarczej (próby odejścia od skrajnie zideologizowanego na rzecz nieco bardziej pragmatycznego zarządzania przemysłem, szczególnie górnictwem), wreszcie zapowiedzi pewnej reorientacji w polityce władz komunistycznych wobec ludności rodzimej na Górnym Śląsku - wszystko to przygotowywało grunt pod olbrzymie poruszenie społeczne w roku 1956. Monografia, jedno z pierwszych studiów schyłku stalinizmu w Polsce w ujęciu regionalnym, jest próbą opisania tych procesów na przykładzie województwa katowickiego/stalinogrodzkiego."
"The Markowa massacre is a textbook example of German bestiality during the Second World War. Like many others, it was not properly appraised. [] But what happened in Markowa on 24 March 1944 is not only an example of blatant injustice, but also proof of how much good a person can do. [] Like the Good Samaritan in Christ's parable, Józef and Wiktoria Ulma decided to help people of other nationalities and faiths. The biblical injunction to love one's neighbour meant more to them than the death penalty that threatened Poles for helping Jews. And it was with their lives - their own and those of their children - that they paid for their commendable stand. They were not alone. During the Second World War, around a thousand Poles died saving Jews. We commemorate their heroism every year on 24 March - on the National Day of Remembrance of Poles who saved Jews under the German occupation, which for several years has been celebrated on the anniversary of the Markowa massacre. We also try - as far as possible - to commemorate each individual Pole who saved Jews with dignity. (from the Preface of the President of IPN Karol Nawrocki)"
"Edukacyjny komiks paragrafowy „Powstanie Warszawskie. Tom 2” to kontynuacja przygód 17-letniej Zosi ps. „Oczko” i 15-letniego Janka ps. „Wydra”. Ich historia w tym tomie rozpoczyna się 5 sierpnia na warszawskiej Woli, gdzie żołnierze batalionów „Zośka” i „Parasol” zapisują jedne z najpiękniejszych kart walk powstańczych. Oprócz starć frontowych, czytelnicy będą mogli także przyjrzeć się życiu i problemom cywili w walczącej Warszawie oraz emocjom im towarzyszącym. Książka zawiera na końcu materiał edukacyjny poświęcony powstaniu oraz biografie najważniejszych postaci.
Zdecydowana większość przygód Janka i Zosi zaś, choć czasem może nieprawdopodobna, oparta została na wspomnieniach uczestników dramatycznych wydarzeń sierpnia 1944 roku. Kadry komiksu przedstawiają też architekturę nieistniejących już fragmentów Warszawy.
Jak w każdej grze paragrafowej, czytelnicy-gracze będą mogli wpływać na losy swoich bohaterów. Będą stawać przed różnymi dylematami, wybierać rozwiązania czy rozwiązywać zagadki. Dzięki zróżnicowanym wątkom fabularnym dzieła, nie jest możliwe, by poznać cały komiks za jednym razem."
Publikacja Prymas Stefan Wyszyński i episkopat Polski uzupełnia istotną lukę badawczą, jaką są relacje prymasa z episkopatem Polski. Wspomniany problem potraktowano dość szeroko, obrazując zarówno rolę kard. Wyszyńskiego w tym gremium, jak i jego relacje z poszczególnymi biskupami. W sumie zebrano 13 analiz przygotowanych przez znawców historii Kościoła katolickiego w XX w. Tom nie wyczerpuje całości problematyki, lecz stanowi zachętę do dalszych studiów nad tą tematyką, a docelowo nad pełną naukową biografią Prymasa.
Władysław Tarnawski (1885-1951), profesor filologii angielskiej Uniwersytetów Jana Kazimierza we Lwowie i Jagiellońskiego oraz przywódca lwowskiej endecji pod koniec życia przyznawał, że w swojej działalności naukowej czegokolwiek by nie zgłębiał, zawsze odnosiło się to do Szekspira: "[.] mogę powiedzieć, że Szekspir czasem wplątywał się w moje życia i w tok wypadków, które na nie oddziaływały". Angielski poeta był zatem dla uczonego pewnym stałym punktem odniesienia, z którym nie rozstawał się nawet w stalinowskim więzieniu, w ostatnich miesiącach życia. Po latach został zapamiętany głównie jako tłumacz całej twórczości Szekspira i jedyny polski uczony, który podjął się tego zadania. Wynikało to ze specyficznego paradoksu - najpierw był niewygodny jako jeden z tych, którzy przeciwstawili się ugruntowywaniu systemu komunistycznego, a potem dla piewców II Rzeczpospolitej, jako krytyk systemu sanacyjnego i narodowiec-antysemita. Zatem Tarnawski nie tylko dwukrotnie zapłacił bardzo wysoką cenę za swoje zaangażowanie polityczne, ale i nie pasował do wizji swego narodu kreowanej przez Polaków z pierwszej połowy XX w., którą promowano po 1989 r. Dokonywano na nim swego rodzaju operacji pamięci, a więc wycinano lub przynajmniej gładko obchodzono te elementy jego biografii, które nie pasowały do wzniosłej wizji męczennika nauki - ofiary stalinowskiej walki przeciwko polskim intelektualistom. Tymczasem jego biografia jest dużo bardziej skomplikowana, a przez to interesująca. Z książki wyłania się dziennikarz, teatrolog, popularyzator kultury europejskiej, baczny obserwator życia politycznego i polityki zagranicznej okresu międzywojennego, który łączył pracę na uniwersytecie z szeroką działalnością w życiu publicznym i społecznym, dla którego polski Lwów był swoistego rodzaju "centrum świata".
Książka stanowi studium procesu integracji imigrantów polskiech we Francji w latach 1939-1949. Autor analizuje różnorakie jego aspekty w odniesieniu do kilkusettysięcznej społeczności polskich "pracowników cudzoziemskich" (travailleurs trangers), którzy osiedlili się nad Sekwaną w czasach międzywojennych. Ze szczególną uwagą bada ewolucję trzech czynników "utrzymania polskości" w życiu imigrantów: szkolnictwa polskiego, polskiego duszpasterstwa rzymskokatolickiego oraz życia stowarzyszeniowego. Paweł Sękowski stawia tezę, że badany okres był przełomowy dla Polek i Polaków we Francji. Jedni w latach 1946-1948 decydowali się na "reemigrację" do powojennej, odmienionej politycznie Polski Ludowej, inni pozostawali we Francji i coraz silniej integrowali się z lokalną społecznością. Wielu przedstawicieli zwłaszcza tzw. drugiego pokolenia imigrantów stawało się stopniowo Francuzami polskiego pochodzenia.
Oczywisty związek mediów z polityką - chociaż istnieje od dawna - nie znalazł tak szerokiego odzwierciedlenia w literaturze przedmiotu, na jakie zasługuje. W przedstawionym tomie przyjrzano się temu powiązaniu z różnych perspektyw badawczych, gdyż autorami artykułów są przedstawiciele wielu dyscyplin nauki. Książka ma zatem charakter interdyscyplinarny. Autorzy starali się udzielić odpowiedzi m.in. na następujące pytania: jak doszło do dyskusji nad stworzeniem nowej organizacji dziennikarskiej? Jakie były związki wybranych tytułów prasowych z polityką w różnych okresach historycznych? Jak dalece cenzura ingerowała w twórczość autorską i pracę wydawców? Publikacja dowodzi, że współdziałanie badawcze naukowców o odmiennych poglądach oraz stosujących inne metody badawcze może doprowadzić do wspólnych konkluzji. Istotną kwestię w poszczególnych rozdziałach stanowi problematyka łącząca się z dynamicznym rozwojem mediów oraz zauważalny wzrost ich znaczenia w życiu społecznym.
"Stronnictwo Narodowe było największą partią polityczną działającą na terenie Wielkopolski. Budowane przez okres międzywojenny zaplecze polityczne, wpływy medialne, umocowanie społeczne zweryfikowane zostały w okresie II wojny światowej. Chcąc przybliżyć to zagadnienie, a przede wszystkim przypomnieć sylwetki żołnierzy i działaczy konspiracji ruchu narodowego, prezentujemy Czytelnikom książkę poświęconą największej polityczno-wojskowej organizacji konspiracyjnej Wielkopolski - Armii Narodowej. W publikacji zamieszczono leksykon z blisko półtora tysiącem nazwisk, unikalne fotografie, ponad sto dokumentów organizacyjnych wytworzonych przez struktury podziemia narodowego i podobną ilość dokumentów niemieckich, przedstawiających sposoby i techniki eliminacji działaczy konspiracji. "
Publikacja to zbiór artykułów dedykowanych prof. Janowi Drausowi - w związku z jego 70. urodzinami. Autorzy zgromadzonych tekstów (często uczniowie, przyjaciele i współpracownicy Jubilata) wyrazili swoją uznanie wobec tego historyka, dziłacza opozycji demokratycznej w PR, byłego senatora RP, twórcy i rektora przemyskiej uczelnik wyższej oraz członka Kolegium IPN. Wśród artykułów nie zabrakło również obszernego biogramu Profesora oraz wykazu jego prac.
A my nie jesteśmy wybawieni, Dawid Wdowiński, wstęp i oprac. przypisów Martyna Grądzka-RejakW 2023 r. przypada 80. rocznica wybuchu powstania w getcie warszawskim. W nawiązaniu do tych wydarzeń Instytut Pamięci Narodowej przygotował przekład wspomnień jednego z czołowych bojowców zaangażowanych w działalność Żydowskiego Związku Wojskowego, Dawida Wdowińskiego - postaci nieco zapomnianej, pozostającej w cieniu innych osób związanych z tą organizacją. Jego zapiski stanowią ważne dopełnienie historii dziejów zarówno syjonistów-rewizjonistów, jak i ŻZW. To także ważne źródło do studiów nad dziejami getta warszawskiego, a także toczącego się tam powstania. Wspomnienia Wdowińskiego pierwotnie ukazały się w Stanach Zjednoczonych w 1963 r. pod tytułem And We Are Not Saved. Rok później książkę opublikowano w Wielkiej Brytanii, a w 1985 r., już po śmierci autora, nakład wznowiono w USA. W 1970 r. ukazało się tłumaczenie na język hebrajski. Książka nosiła tytuł We-anachnu lo-noszanu. Niniejsze wydanie jest pierwszą publikacją zapisków Wdowińskiego w języku polskim.""
Wojciech Korfanty (1873–1939) to najważniejszy przedstawiciel polskiego ruchu narodowego z Górnego Śląska. Przeciwstawiał się germanizacyjnej polityce władz niemieckich wobec ludności polskiej, walczył o polepszenie sytuacji niższych warstw społecznych. Występował na forum parlamentarnym i na wiecach, był czynny jako dziennikarz i wydawca prasowy, stworzył gazety „Polak” i „Górnoślązak”. W listopadzie 1918 r. został członkiem Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu, kierował jej wydziałem wojskowym w czasie powstania wielkopolskiego. Gdy w traktacie wersalskim zapisano, że los Górnego Śląska ma zostać rozstrzygnięty w plebiscycie, stanął na czele Polskiego Komisariatu Plebiscytowego i kierował jego akcją propagandową. W maju 1921 r. wywołał III powstanie śląskie i został jego dyktatorem, odnosząc sukcesy militarne i polityczne. Wskutek oporu Józefa Piłsudskiego nie objął stanowiska premiera, pozostał jednak wiodącym politykiem w województwie śląskim. Był jednym z twórców i liderów polskiej chadecji, wydawcą i publicystą dziennika „Polonia”. Po zamachu majowym 1926 r. przeciwstawił się sanacji, za co spotkały go szykany, m.in. uwięzienie w Brześciu. W 1938 r. wyemigrował do Czechosłowacji. Powrócił do Polski w kwietniu 1939 r. i został aresztowany. Zmarł tuż po zwolnieniu z więzienia. Na Górnym Śląsku był legendą już za życia. Dziś jego pomnik uświetnia jeden z centralnych placów Katowic.
Seria Wydawnicza Oddziału IPN w Katowicach Do rąk czytelnika trafiają zapiski-wspomnienia oficera artylerii Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie Stanisława Mączyńskiego, który zasilił szeregi formacji po ucieczce z obozu dla internowanych żołnierzy polskich na Węgrzech, podążając tzw. szlakiem bałkańskim. Służył w Brygadzie Strzelców Karpackich, a następnie w 3 Dywizji Strzelców Karpackich, wchodzącej w skład 2 Korpusu Polskiego. Był zatem świadkiem i uczestnikiem wydarzeń, które toczyły się na śródziemnomorskim teatrze działań wojennych, w Afryce Północnej, na Bliskim i Środkowym Wschodzie oraz we Włoszech. Publikacja powstała w ramach Centralnego Projektu Badawczego IPN "II wojna światowa i okupacje ziem polskich 1939-1944/45".
Częstochowskie Kościoły wobec systemów totalitarnych 1939-1989, red. Bartosz KapuściakSeria Wydawnicza Oddziału IPN w KatowicachPublikacja zawiera zbiór artykułów które dotyczą Kościołów częstochowskich w latach 1939-1989, a więc na przestrzeni panowania dwóch systemów totalitarnych. Książka obejmuje rozważania na temat skomplikowanych losów duchownych Kościoła katolickiego oraz ewangelickiego na terenie miasta, diecezji, powiatu czy - szerzej - ziemi częstochowskiej.
Książka jest zbiorem tekstów naukowych poświęconych wydarzeniom roku 1920, w którym Polska obroniła swój suwerenny byt i kontynuowała walkę z sowiecką Rosją o kształt granicy wschodniej. Artykuły ukazują z perspektywy lokalnej wysiłek militarny, społeczny i polityczny odrodzonego państwa polskiego, przeciwstawiającego się bolszewickim planom eksportu rewolucji komunistycznej do Europy.
Książka opisuje ewolucję solidarnościowej myśli społeczno-politycznej w latach 1980-1989. Podziały ideowo-programowe w Związku były widoczne już w pierwszych 16 miesiącach działania. Po wprowadzeniu stanu wojennego obok reprezentowanej przez władze podziemnej "Solidarności" kompromisowej linii politycznej wyłoniły się dwie alternatywne linie: radykalno- niepodległościowa i ugodowo-prawicowa.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
