Inspiracją do napisania tej pracy był interesujący Autora od początku jego pracy naukowej problem samowychowania jako kategorii pedagogicznej, która wciąż jest traktowana marginalnie. Autor zwrócił uwagę na to, że ta problematyka nie doczekała się tak w naszym kraju jak i poza jego granicami należytego opracowania.
Pierwsza część niniejszej pracy jest poświęcona ekonstrukcji logicznej definicji samowychowania, jakie sformułowali na użytek własnych badań empirycznych zarówno polscy, jak i zagraniczni naukowcy. Dorobek empiryczny nauk społecznych w odniesieniu do tego zagadnienia obejmuje prace, które były podejmowane w różnym okresie czasu, miejscu i przez różnych autorów.
Autor zwrócił uwagę na bariery i trudności, które utrudniają nadawanie sensu empirycznego, a co za tym idzie i możliwości badania, samowychowania. Interesowało go zatem to, jakie czynniki zdeterminowały w konkretnych badaniach określony sposób operacjonalizacji pojęcia samowychowanie oraz jakie były przyjęte przez autorów założenia teoretyczne.
W drugiej części niniejszej rozprawy przedstawiono dociekania nad istotą samowychowania, bazujące na refleksji filozoficzno ? pedagogicznej. Kryterium porządkującym je uczyniono trzy rodzaje sytuacji, w jakich może przebiegać samowychowanie. Każdej z nich poświęcono odrębny rozdział, gdyż rozpatrywanie samowychowania w kategorii intraakcji, samosprzężenia, w relacjach interpersonalnych oraz w interakcjach grupowych może stanowić właściwy punkt wyjścia do opisywania i wyjaśniania tego pojęcia.
Główną intencją niniejszej rozprawy było podjęcie się próby wyjaśnienia sensu pojęcia samowychowanie poprzez krytyczną analizę jakże bogatego dorobku wielu naukowych pokoleń. Autor nie zamierzał jednak surową w niektórych miejscach krytyką eliminować określonych prac badawczych z kumulowanej w naukach społecznych wiedzy o samowychowaniu, nadając im tam, gdzie to było możliwe i potrzebne nową interpretację oraz rozszerzając punkty widzenia. Być może takie właśnie podejście do tego zagadnienia sprawiło, że trudno jest o sformułowanie wniosków natury ogólnej.
Stosunkowo wiele miejsca poświęcił Autor w rozważaniach semantycznemu aspektowi samowychowania, starając się nie tyle dopracować własnej definicji, ile wykazać różne znaczenia tego wyrazu, w jakich mniej lub bardziej powszechnie jest używany.
Niniejsze opracowanie ma na celu przybliżenie ważnej, lecz niedostatecznie uwzględnianej lub wręcz pomijanej w kształceniu przyszłych nauczycieli problematyki. Niedostateczna wiedza nauczycieli o trudnościach oraz możliwościach uczniów o innych prawidłowościach rozwojowych, o ich problemach psychologicznych i społecznych, błędne przekonania i postawy dotyczące roli integracji społecznej, brak odpowiedniego przygotowania metodycznego powodują liczne nieporozumienia w kontaktach z nimi i ograniczają efektywność oddziaływań dydaktycznych, terapeutycznych i wychowawczych.
Analizie zagadnień teoretycznych i wynikających z niej wnioskom są poświęcone trzy rozdziały opracowania. W rozdziale pierwszym zostały omówione zagadnienie niepełnosprawności w aspekcie społecznym oraz postrzeganie osób niepełnosprawnych i postawy społeczeństwa wobec nich. Rozdział drugi jest poświęcony problemom edukacyjnym. Analizie zostały poddane wiedza i postawy nauczycieli i rówieśników wobec uczniów niepełnosprawnych oraz został omówiony stan obecny i tendencje w kształceniu specjalnym (tj. kształceniu uczniów potrzebujących specjalnej pomocy) w Polsce i w Europie. W rozdziale trzecim są przedstawione zalety, trudności i warunki efektywnej realizacji idei integracji oraz sugestie dotyczące kształcenia nauczycieli.
Kolejny rozdział jest próbą przybliżenia nauczycielom języków obcych i kandydatom do tego zawodu problemów uczniów niepełnosprawnych (z rożnymi deficytami i zaburzeniami) w zależności od rodzaju niepełnosprawności.
Analizie poddane zostały te niepełnosprawności, z którymi najczęściej się może spotkać nauczyciel w szkołach masowych. W każdym z siedmiu podrozdziałów zostały nakreślone zarys niepełnosprawności oraz przyczyny, objawy i charakterystyczne zachowanie uczniów, skutki niepełnosprawności i trudności psychologiczne, dydaktyczne i społeczne, a także są sformułowane wskazania dydaktyczne w odniesieniu do nauczania języków obcych.
Niepełnosprawność, deficyty rozwojowe, zaburzenia i trudności mają jednak bardzo indywidualny charakter, rożny zakres i głębokość, mogą dotyczyć rożnych aspektów, mogą być sprzężone, dlatego ich opis został ograniczony do najczęściej występujących problemów.
Pojęcie dysleksji, jej rodzaje i przyczyny
Trudności w uczeniu się uwarunkowane zaburzeniami spostrzeżeń wzrokowych
Dysortografia - definicja, symptomy, terapia
Uczeń z zaburzeniami orientacji przestrzennej
Rola ruchu w procesie nauczania i terapii dziecka
Dzieci zahamowane psychoruchowo
Przyczyny trudności w uczeniu się matematyki
W jednej ze swoich książek Janusz Korczak zauważył: "Nie znamy młodzieży, gorzej: znamy ją z przesądów". Podobny pogląd wyraziła niedawno Hanna Świda-Ziemba, stwierdzając: "Nasze myślenie o młodzieży jest pełne stereotypów - fałszywych, prawdziwych, wielokroć sprzecznych. Co mówią te stereotypy?
Autorka [...] niniejszej pracy rozwija problematykę egzystencji człowieka, odwołując się do różnych koncepcji naukowych i licznych badań, oraz przekazuje wiele wartościowych informacji o możliwościach i szansach osiągnięcia poczucia sensu życia przez osoby niepełnosprawne ruchowo. Wychodzi z założenia, że niepełnosprawność na ogół obniża poziom odczuwanego sensu życia i zadaje sobie pytanie o determinanty tej zmiennej zależnej. W oparciu o dobrze przemyślane badania poszukuje związku pomiędzy poziomem odczuwanego sensu życia osób niepełnosprawnych ruchowo a takimi czynnikami, jak: płeć środowisko zamieszkania, stopień niepełnosprawności i okres jego rozpoznania, aktywność zawodowa i uczestnictwo w rehabilitacji. Autorka bada również zależność między poziomem poczucia sensu życia a czynnikami wzmacniającymi jego afirmację ? akceptacja niepełnosprawności, optymizm życiowy, poziom poczucia własnej skuteczności.
Z recenzji dr. hab. Stanisława Korczyńskiego, prof. UO
Opracowany przez Autorkę program wychowawczo-terapeutyczny [...] ma na celu nadanie innego wymiaru ludzkiemu cierpieniu, odkrywanie utraconego poczucia sensu życia i chronienie przed niedostatkami wartości egzystencjalnych. Może on być realizowany przez różnych specjalistów zajmujących się problematyką wsparcia społecznego. Jego wykorzystanie ułatwia szczegółowy opis 28 scenariuszy zawartych w pięciu blokach tematycznych: sens egzystencji i doświadczanego cierpienia, akceptacja własnej niepełnosprawności, poczucie własnej skuteczności, wartości osobiste.
Autorka przeprowadziła eksperyment z wykorzystaniem opisanych scenariuszy i wykazała, że zmianie uległy niektóre składniki obrazu siebie, jak optymizm życiowy, poczucie własnej skuteczności i akceptacja niepełnosprawności. Wzbogaceniu uległ także system wartości niepełnosprawnych ruchowo.
Z recenzji dr. hab. Stanisława Korczyńskiego, prof. UO
Problematyka niedostosowania społecznego i przestępczości budzi ciągle zainteresowanie naukowców, praktyków oraz społeczeństwa w związku z nasilającą się falą przestępczości i brakiem skutecznych metod zapobiegania jej. Książka wychodzi naprzeciw tym zainteresowaniom, prezentując uwarunkowania zarówno zachowań prospołecznych, jak i antyspołecznych nieletnich na tle rówieśników ze szkół średnich i wolontariuszy.
Dotychczasowe badania nad zachowaniami pro i antyspołecznymi prowadzone były dwutorowo i niezależnie od siebie, na różnych grupach badanych. Stanowiło to nadmierne uproszczenie tej problematyki, wskazując, że jedni zachowują się dobrze, a inni źle. W rzeczywistości naszych zachowań nie można tak prosto klasyfikować. Uspołecznienie stanowi bowiem kontinuum, na krańcach którego znajdują się jednostki zarówno prospołeczne, jak i antyspołeczne. Autorka proponuje właśnie takie ujęcie przedstawionego problemu. Umożliwia ono nie tylko dokładną diagnozę zjawiska przestępczości nieletnich, ale także formułowanie działań profilaktycznych i resocjalizacyjnych, które powinny opierać się na wiedzy o pozytywnych cechach i zachowaniach badanych.
Część teoretyczna pracy przybliża prawne rozumienie pojęcia nieletni, zawiera także istoty zachowań prospołecznych i antyspołecznych oraz przegląd podstawowych teorii i badań poświęconych motywacji zachowań prospołecznych i antyspołecznych adolescentów.
Część empiryczna zawiera charakterystykę motywacji zachowań prospołecznych i antyspołecznych nieletnich na tle uczniów ze szkół średnich i wolontariuszy ze względu na podstawowe cechy procesu motywacyjnego – kierunek i natężenie motywacji, a także analizę osobowościowych, środowiskowych i sytuacyjnych czynników motywacyjnych. Analiza prowadzona jest dwutorowo – przez porównanie badanych grup (nieletni, uczniowie szkół średnich, wolontariusze) z uwzględnieniem płci badanych; na drodze porównania grup wyodrębnionych ze względu na częstotliwość zachowań prospołecznych i antyspołecznych (antyspołeczni, prospołeczni, impulsywni, konformiści).
Książka przeznaczona jest głównie dla psychologów, prawników, pedagogów zajmujących się w pracy naukowej i zawodowej problematyką niedostosowania społecznego, patologii społecznej, wychowania i resocjalizacji. Powinna ona zainteresować przede wszystkim pracowników: wymiaru sprawiedliwości, rodzinnych ośrodków diagnostyczno-konsultacyjnych, poradni psychologiczno-pedagogicznych, ośrodków wychowawczych i zakładów poprawczych. Książka skierowana jest także do pracowników naukowo-dydaktycznych i studentów psychologii, prawa, pedagogiki i socjologii.
Książka wpisuje się w nurt współczesnych koncepcji metodycznych w zakresie rozwijania umiejętności psychospołecznych dzieci i młodzieży. Umiejętności te wydają się być szczególnie istotne w świecie zdominowanym przez przemoc, świecie, w którym zatracane są prawidłowe relacje interpersonalne. Dlatego warto już od najmłodszych lat wyposażać w nie dzieci oraz wzmacniać w nich poczucie własnej wartości. W odpowiedzi na ten postulat, powstała niniejsza książka, której głównym celem jest prezentacja programu zajęć z dziećmi w młodszym wieku szkolnym, umożliwiającego rozwijanie ich poczucia własnej wartości.
Książka składa się z trzech części. W pierwszej z nich przedstawiono zagadnienie poczucia własnej wartości, odwołując się w znacznej mierze do teorii N. Brandena. W przystępny sposób omówiono czynniki mające wpływ na budowanie pozytywnego obrazu własnej osoby oraz opisano zachowania osób o prawidłowym i niewłaściwym poczuciu własnej wartości. W części drugiej Autorki zapoznają czytelnika z warsztatem metodycznym nauczyciela-wychowawcy, prezentując etapy, strategie i zasady pracy z grupą a także zagadnienia dotyczące ewaluacji programów profilaktyczno-wychowawczych. Najbardziej znacząca dla praktyki pedagogicznej jest trzecia część książki, w której przedstawiono autorski program rozwijania poczucia własnej wartości u dzieci w młodszym wieku szkolnym.
"Nie ulega dla mnie żadnej wątpliwości, że [...] najnowsza książka Aleksandra Nalaskowskiego ma wszelkie szanse na to, aby stać się częścią prywatnego kanonu wielu z nas - czytelników. To książka znakomita, która może przełamać >>bariery wyobraźni > scenariusze epistemologiczne >więcej światła >dzikości <<. On pojęcie to nobilituje i przywraca mu godność. Pokazuje, że jest ono ważną i integralną częścią życia codziennego, a także może stać się ściśle naukową i wartościową kategorią analityczną. W antropologicznych, socjologicznych i filozoficznych rozważaniach Aleksandra Nalaskowskiego dzikość staje się bohaterem naszej rzeczywistości".(z recenzji wydawniczej prof. Zbyszka Melosika)
Książka jest pierwszym opracowaniem na polskim rynku na temat zjawiska sponsoringu jako formy prostytucji dokonującego się m.in. w środowisku studenckim. Głównym celem książki jest zaprezentowanie przeprowadzonych badań, które potraktowane są dwukierunkowo. Z jednej strony przedstawia motywy i postawy kobiet decydujących się na sponsoring, zaś z drugiej strony charakteryzuje mężczyzn, którzy proponują związki sponsorskie.
Książka nie zachęca do uprawiania prostytucji ani do korzystania z niej. Nie napiętnowano w niej także osób prostytuujących się. Autorka umożliwia racjonalny wgląd w zjawisko, które istnieje w naszym społeczeństwie, a wokół którego nagromadziło się wiele opinii i poglądów , mimo że nie ma jeszcze przeprowadzonych badań naukowych na ten temat.
Prostytucja jest rzeczywistością społeczną, a zjawisko sponsoringu jest jej nową formą. Jako zjawisko społeczne istnieje niezależnie od tego, jak jest oceniane moralnie czy prawnie.
Omawiana w niniejszej pracy problematyka dotyczy ważnej sfery ludzkiego życia – seksu. Seks nie oznacza tylko reprodukcji i zaspokojenia popędu biologicznego. Związany jest integralnie z całą osobowością, wzbogaca rozwój człowieka, rozwija więzi międzyludzkie. Seks jest tym czymś, co każdy z nas ma, niezależnie od stopnia społecznej czy życiowej niesprawności. Wyniki badań umożliwiły głębsze poznanie seksualności osób niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu umiarkowanym. Być może badania te przyczynią się do ukształtowania nowego spojrzenia na tę, zaniedbywana przez lata kwestię.
Niniejsza książka jest XV tomem serii Nauczyciele-Nauczycielom, a zarazem drugą, obszerną częścią opracowania Dziecko w świecie wartości. Tom ten składa się z pięciu części prezentujących bogactwo spojrzeń na problematykę wartości i wartościową edukację.Poszukiwanie ładu umysłu i serca jako drogi do wartości nad wartościami, którą jest szczęście stanowi główny wątek całej książki, a zarazem podstawę dociekań w rozdziale pierwszym. Szczególne miejsce w książce zajmuje prezentacja tzw. pedagogiki serca. Pozycja ta dowodzi, że pedagogika serca, oparta na miłości generuje wiele innych wartości takich jak: życzliwość, współdziałanie, tolerancja, prawdomówność.Część druga prezentuje istotę pedagogiki serca, określa jej program oraz relacje między dziećmi a dorosłymi, akcentuję, że analfabetyzm emocjonalny dorosłych stanowi wielkie zagrożenie dla wychowania dziecka w szacunku do wartości, zawiera także opisy działań wychowawczych nawiązujących do konkretnych sytuacji.Część trzecia odsłania głębszy wymiar edukacji i znaczenie humanistycznego kształcenia, ukazuje proces przezwyciężania instrumentalnego podejścia do przyrody i nauki o Ziemi na rzecz kształtowania całościowego obrazu świata.Część czwarta uzasadnia potrzebę humanizacji społeczeństwa informacyjnego, mówi o potrzebie odbudowy przystani, jaka jest rodzina, uzależnieniu od gazety, radia, telewizji i komputera. Część piąta kontynuuje tę tematykę w aspekcie informacyjnym i edukacyjnym.
Mały Książę powiedział: „najważniejsze jest niewidoczne dla oczu” – zobaczmy, więc taką szkołę oczyma serca i wyobraźni, gdyż „wyobraźnia – to sztuka marzeń”.
Książka zawiera informacje dotyczące istoty marzeń, ich źródeł, cech oraz powiązań z innymi pojęciami, takimi jak: fantazja, wyobraźnia, sny, aluzje, cele. Akcentuje bogactwo i różnorodność marzeń oraz związek marzeń bohaterów literackich z bohaterami rzeczywistymi. Ukazuje strukturę marzeń w kontekście literackim oraz językowe ich aspekty, głównie z punktu widzenia semantyki, metaforyki i instrumentalizacji. Rozdział „Fascynacja światem marzeń” stanowi formę popularyzacji aforyzmów, sentencji, maksym i przysłów. Dołączone aneksy i antologie mogą stanowić podstawę do pracy samodzielnej i do działań kreacyjnych nauczycieli.
Książka jest siódmym tomem serii Nauczyciele-Nauczycielom i dotyczy głównie istoty pokusy, jej rodzajów i skutków. Stwarza możliwości stawiania wielu pytań o przyczyny i zależności, o tło społeczne i moralne, w którym rodzą się i ?funkcjonują? pokusy. Zajmuje się dwiema możliwościami rozumienia pokusy, jako: ?pragnienia, aby pragnąć? i jako ?podniety do ucieczki od siebie, czyli istoty, która wie, że pragnie?. Przedstawia istotę tego, co nazywa się seksualnością, zawsze związaną z miłością, akceptacją drugiej osoby i samego siebie. Tłem rozważań autora jest świat konsumpcji, który odziera człowieka z etosu tajemnicy, sprowadza życie seksualne do wymiarów prymitywnych. Trzecia część przedstawia źródła, istotę i cechy pokus w różnych koncepcjach psychologicznych, czwarta zaś? niektóre rodzaje pokus oraz ich skutki dla życia samego dziecka oraz jego społeczno-kulturowego środowiska. Subtelne studia powstawania pokusy ukazane zostały w powiązaniu z charakterystyką koncepcji behawiorystycznej, psychodynamicznej i poznawczej. Zawiera oryginalne i twórcze rozważania o kłamstwie i oszustwie dzieci, które mogą zainspirować nauczyciela do badań opartych na pytaniu: Kłamstwo szkolne: konieczne? możliwe? niepotrzebne? Ostania część ?Kształtowanie odporność na pokusy ? wybrane metody i formy pracy? rozpatruje problemy na szerokim tle pedagogiki społecznej i sytuacji dziecka we współczesnej cywilizacji.
Jest piątą pozycją serii Nauczyciele-Nauczycielom. Składa się z dwóch głównych części: języka jako wartości w kształceniu dziecka w domu i w szkole, dziecka w szkole. Pokazuje konieczność zainteresowania się nauczyciela środowiskowymi i cywilizacyjnymi uwarunkowaniami języka dziecka. Zwraca uwagę na metaforyczność i trafność uczniowskich obserwacji, które ukazują odrębność szkolnego języka dziecka i dystans wobec szkoły i nauczycieli. Podkreśla, że nauczyciele przedszkoli i klas młodszych mają obowiązek poznać język środowiskowy swoich uczniów, chronić go, a równocześnie rozwijać świadomość konieczności posługiwania się językiem ogólnonarodowym. Akcentuje nowe funkcje nauczyciela jako facylitatora, będącego zdolnym uprawiać kształcenie wyzwalające, uczące odpowiedzialności za własne cele i strategie działania. Druga część książki mówi o udziale uczniów w rozwoju samorządności szkoły i wychowaniu do demokracji, roli nauczycieli i rodziców w rozwijaniu stosunków interpersonalnych i kształtowaniu samego siebie, wprowadza pomysł edukacji ekologicznej najmłodszych. Wskazuje na potrzebę zwiększania wiedzy nauczyciela o pięciu rodzajach przestrzeni, tj.: przestrzeni umysłu, przestrzeni mentalnej, przestrzeni społecznej, przestrzeni symbolicznej i przestrzeni retorycznej, co jest możliwe, gdy nauczyciel działa w roli partnera, kierownika, doradcy, decydenta, innowatora i organizatora. Zawiera liczne konfrontacje scenek realnych z życia szkoły z rzeczywistością bardziej pożądaną i korzystna dla rozwoju dziecka.
Tekst ten stanowi prośbę włączenia się w dyskurs nauk społecznych (w tym pedagogicznych), toczący się wokół problemu przemocy wobec dziecka w rodzinie, jak również polityki państwa w zakresie profilaktyki i przeciwdziałania temu zjawisku. Autorka ma nadzieję, iż będzie on zaczynem dalszych twórczych dyskusji i polem do dialogu poznawczego. Natura badanego zjawiska, w znaczącym stopniu powiązana ze sferą aksjologiczną, nadaje również taki wymiar poniższej eksploracji.
Dobro dziecka pojmowane jako naczelna wartość w całym systemie polityki rodzinnej państwa oraz szeregu polskich i międzynarodowych aktów prawnych stanowi horyzont przeprowadzonych badań. Gdyby te rozważania, choć w nikłym stopniu, przyczyniły się do tego, aby na szczeblu państwa zrodziła się pogłębiona refleksyjna dyskusja nad efektywnymi sposobami pomocy rodzinom w kryzysie czy nowymi koncepcjami na temat poprawy sytuacji dzieci będących ofiarami przemocy, wówczas moje zadanie badacza, uczestnika dyskursu społecznego III Rzeczpospolitej zyskałoby nowy, aksjologiczny wymiar.
Kierując się, zatem ku tekstowi, autorka zaprasza do udziału w tej epistemologicznej podroży...
Po raz drugi w Impulsie prezentujemy IV tom popularnej wśród pedagogów serii Nauczyciele-Nauczycielom. Książka „Dziecko w świecie rodziny” niesie ze sobą wieloaspektową analizę pojęcia rodziny w procesie wychowania. Różnorodność podjętej problematyki oraz liczne grono autorów, prezentujących swoje teksty sprawiają, iż czytelnik otrzymuje do rąk pracę, która inspiruje do dalszych dyskusji i rozważań. Nie muszą one ograniczać się do głównych zagadnień, zawartych w książce, takich jak: ujęcie domu; zadomowienia; rodziny jako pewnej wspólnoty duchowej, obyczajowej i intelektualnej; domu jako miejsca różnorodnych kontaktów i nabywania wartości.
Publikacja zasadniczo dzieli się na dwie części. Część pierwsza, zatytułowana: „Poszukiwanie wartości, czyli o podstawach wychowania”, dotyka kwestii zagrożeń w rozwoju psychicznym dziecka. Skupia się także na przełożeniu naukowego rozumienia wartości na rozumienie i działanie dziecięce, na problemie odpowiedzialności w wychowaniu, ciężarze świadomości siebie samego oraz granicach poznania świadomości „Drugiego", a także na temporalności zdarzeń i różnych możliwości usytuowania się w czasie.
W artykule „Uniwersalne wartości edukacji” autor akcentuje ich znaczenie w okresie przełomu wieków. Uzasadnia, iż stanowią one rodzaj busoli i mają moc sprawczą. Pisze również o kontrowersjach związanych z pojęciem wartości i prezentuje swoje propozycje w toczącej się debacie o ważności tego czym powinniśmy kierować się w życiu. Artykuł pt. „Czas jako wartość w życiu dorosłych i dzieci” przybliża problemy związane z meandrami czasu i ponadczasowością. Odnosi te pojęcia do sposobów poszukiwania wartości i na tej podstawie prezentuje typologię wartości. Tekst „Przyjaźń i wyobraźnia w jednej chodzą parze” opisuje ideę przyjaźni, rozwinięta jako zajmowanie pewnej postawy jak też trwałości bycia „w pewnym sposobie” w obliczu przeciwności losu. Wartość ta ukazana jest tutaj jako przeciwieństwo pragmatyczności postępowania, a także jako element pedagogicznego działania. Artykuł Andrzeja Murzyna, kontynuując rozważania z publikacji „Dziecko w świecie sztuki”, rozwija zagadnienie odwagi społecznej. Mówi o warunkach dla zaistnienia owej „social courage” i o jej miejscu w wychowaniu. Z kolei tekst Alojzego Krzempka odnosi się do związków religijności z moralnością. Autor uzasadnia w nim, iż sumienie jest regulatorem zachowania człowieka. Charakteryzuje religijność autonomiczną, autorytarno-moralną i magiczną. W artykule zatytułowanym „Zagrożenia w rozwoju psychicznym dziecka” autor wymienia jako przeszkody na drodze do odpowiednio pogłębionego rozwoju wartości: destrukcyjne schematy poznawcze, nieadekwatną samoocenę, zdeformowany obraz świata i nie zaspokojone potrzeby bycia z drugim człowiekiem. Część pierwszą zamyka tekst Urszuli Moszczyńskiej, który przedstawia rozumienie wybranych norm, dotyczących najważniejszych ról dziecka, przez uczniów klas trzecich i czwartych. Dziecięce spojrzenie na wybrane powinności skonfrontowano z ich rozumieniem przez rodziców i nauczycieli.
Część druga, której nadano tytuł „Dziecko w domu”, to pięć artykułów, w których możemy odnaleźć opracowania o roli mediów, muzyki, plastyki i literatury w kontekście obecności dziecka w środowisku domowym. Autorzy wykonali daleko posuniętą i obudowaną wiedzą interdyscyplinarną eksplorację intelektualną różnych znaczeń domu oraz jego powiązań z życiem i dorastaniem człowieka.
W artykule Marka Rembierza możemy odnaleźć rozważania o domu jako wartości, o domu jako źródle prawdy, dobra, bezpieczeństwa lub odwrotnie. Tekst Bronisławy Dymary wprowadza naukowe określenia domu, rodziny, bezdomności i łączy je z potocznymi i poetyckimi znaczeniami, zawartymi w dziecięcych wierszach. Ponadto, podkreśla zadania rodziny w wychowaniu dziecka do przeżywania smutków i radości życia. „Dziecko w świecie informacji…” zestawia rolę i funkcje telewizji z zagrożeniami, wynikającymi z dominacji obrazu i dźwięku nad słowem i wyobraźnią dziecka. Autorka p
Otrzymujemy książkę, która jest wyjątkowym darem humanisty [?]należy tę książkę wydać, by można było zachwycać się genialnymi wręcz sugestiami, inspiracjami, pomysłami i/lub nie zgadzać się ze stawianymi w niej przez Autora tezami czy hipotezami. [?] Żaden z pedagogów nie byłby w stanie właśnie w taki sposób, jak uczynił to Witkowski, odsłonić innych wymiarów rozumienia autorytetu [?] książka wyznacza niewątpliwie kolejny przełom w humanistycznej debacie naukowej i oby pedagodzy [?] chcieli się choć trochę otworzyć na siebie przez pryzmat często bolesnych o nich i dla nich myśli czy opinii [?].
prof. zw. dr hab. Bogusław Śliwerski
Tematyka problemów alkoholowych jest zawsze aktualna ze względu na ich rozpowszechnienie
i różnorodność konsekwencji zeń wynikających. Istnieje jednak pewna luka na tle literatury przedmiotu dotycząca funkcjonowania osób uzależnionych od alkoholu w obrębie marginesu życia społecznego, na który są spychani. Wyizolowani ze społeczeństwa alkoholicy organizują się często w charakterystyczne grupy na różnych jednostkach terytorialnych. Ten aspekt choroby alkoholowej nie był dotąd badany.
Książka stanowi próbę podjęcia istotnego społecznie problemu dotyczącego niebadanego dotąd aspektu problemów alkoholowych: tworzenia się grup, a być może subkultur, których członkowie reprezentują poszczególne stadia uzależnienia od alkoholu oraz prezentują swoją osobą różne stopnie degradacji zawodowej, społecznej i zdrowotnej poprzez patologiczny kontakt z alkoholem.
Podrozdziały części teoretycznej pracy obejmują zagadnienia dotyczące terminologii, podstawowych wiadomości o alkoholu, zarysu historycznego pijaństwa w Polsce, wzorów, stylów picia, przyczyn sięgania po alkohol, motywów picia oraz psychologicznych teorii dotyczących powodów sięgania po alkohol. W większości część teoretyczna pracy skupia się na konsekwencjach krótkotrwałego jak i długotrwałego oddziaływania alkoholu na organizm i psychikę człowieka. Dotyczy to zarówno przewidywalnych efektów fizjologicznych po jego spożyciu jak i zdrowotnych, społecznych
i materialnych konsekwencji długotrwałego nadużywania alkoholu w tym tworzenia się więzi grupowej osób uzależnionych od alkoholu. Zdefiniowane i scharakteryzowane jest także uzależnienie od alkoholu, fazy i typologie alkoholizmu, czynniki wpływające na rozwój uzależnienia oraz instytucje sprzyjające piciu.
Nowatorski charakter ma rozdział dotyczący grup „meneli”. Praca zawiera definicje pojęcia „menel” (humorystyczną jak i naukową), próbę charakterystyki tworzonej przez nich grupy oraz rozważania dotyczące klasyfikacji „meneli” jako grupy społecznej czy też subkultury.
Poruszone, na podstawie dostępnej wiedzy dotyczącej problemów alkoholowych, psychologii społecznej oraz grup społecznych zagadnienie, stało się inspiracją do przeprowadzenia badań na temat powstawania, funkcjonowania oraz konsekwencji przynależności do grup „meneli”. Badania oparto na opracowanej przez Autorkę koncepcji metodologiczne, a także narzędziach badawczych własnego autorstwa.
Monografia ma charakter studiów diagnostycznych. Została opracowana na podstawie badań przeprowadzonych w miejscowości Stróża w województwie małopolskim.
W oparciu o wywiady przeprowadzone z 34 przedstawicielami grupy „meneli” oraz dokonywanych podczas obserwacji, w książce przedstawiono ich materialną, zdrowotną i społeczną sytuację zadając pytania nie tylko dotyczące problemów alkoholowych, ale także systemu wartości czy też sposobu odżywiania. Między innymi w oparciu
o te wywiady powstało 18 indywidualnych charakterystyk członków grupy „meneli”.
Wnioskiem z badań staje się fakt iż „menele” są swoistą subkulturą lokalną. Między osobami mającymi problemy z przystosowaniem się do środowiska społecznego i kulturowego, w jakim przyszło im żyć ze swoją chorobą dochodzi do interakcji czego wynikiem są określone normy i działania podejmowane w obrębie grupy. Książka po raz pierwszy porusza ten właśnie aspekt problemów alkoholowych.
Czytelnik w trakcie lektury zaznajamiając się najpierw z terminologią i teorią dotyczącą problemów alkoholowych, ich przyczyn i konsekwencji ma możliwość odniesienia zdobytej wiedzy do kolejnych rozdziałów dotyczących bezpośrednio „meneli”. Umożliwia to pełniejsze zrozumienie tego, kim
Książka dla każdego ? młodych, osób starszych, kobiet, mężczyzn, tych którzy szukają pracy i tych którzy pracują, tych którzy znaleźli swoją drugą ?połówkę? i tych którzy nadal szukają, tych którzy uwielbiają gotować i dla tych, którzy przypalają wodę na herbatę.
Czytelnik znajdzie tu w przyjemny i dostępny sposób opisane zarówno podstawowe elementy szerokorozumianej autoprezentacji jak i też wypróbowane ekspresowe, pyszne i efektowne potrawy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
