Prezentowana praca składa się z czterech głównych części. Pierwsza ma charakter teoretyczny. Prezentuję tu najważniejsze teoretyczne założenia filozoficzne, socjologiczne, psychologiczne i pedagogiczne kształtujące mój sposób ujmowania życia codziennego, wyznaczające jednocześnie metodologiczne i empiryczne aspekty badań oraz analiz w obszarze pozazawodowego życia codziennego nauczycielek w okresie przełomu połowy życia.
W części drugiej przedstawiam metodologiczne założenia badań własnych, odwołując się do polskich tradycji pamiętnikarskich, udowadniając równocześnie zasadność ich osadzenia w paradygmacie badań jakościowych.
Kolejna część pracy to empiryczna weryfikacja wyników badań własnych. Pozazawodowe, codzienne życie nauczycielek ujmuję w kategorii sytuacji troski, odpoczywania i religijnych charakterystycznych dla sytuacji życia codziennego. Zaproponowane ujęcie poddanych analizie treści pamiętników i dzienników nauczycielek ma swoje uzasadnienie zaprezentowane w części teoretycznej.
Ostatni rozdział pracy stanowi indywidualne ujęcie życia codziennego każdej z badanych kobiet w okresie przełomu połowy życia, w kontekście postrzegania siebie zarówno w sferze osobistej, jak i zawodowej oraz znaczeń, jakie dla życia osobistego i zawodowego badanych mają doświadczenia codzienności pozazawodowej, jak i zawodowej.
Moja książka jest pierwszą pracą w dziedzinie pedeutologii, w której czytelnik może poznać codzienne życie pozazawodowe nauczycielek na przełomie połowy życia. Życie codzienne analizowane jest z perspektywy ich doświadczeń odnotowywanych każdego dnia (w ciągu dowolnie wybranego miesiąca) na kartach pamiętników i dzienników.
Niniejsze opracowanie jest próbą potraktowania kultury popularnej jako składowej nowocześnie rozumianej pedagogiki kultury. Książka składa się z kilku wyodrębnionych części, zachowując zasadę „od ogółu do szczegółu”. Pierwsza zawiera teksty ukazujące teoretyczne i metodologiczne zaplecze badań pedagogicznych nad kulturą popularną (Witold Jakubowski, Zbyszko Melosik, Dariusz Kubinowski i Martyna Pryszmont-Ciesielska). Artykuły wypełniające część drugą skupiają się na przedstawieniu edukacyjnego potencjału i zarazem socjalizacyjnych mechanizmów „działania” kultury popularnej (Agnieszka Gromkowska-Melosik, Joanna Anioł, Oskar Szwabowski, Marta Kondracka-Szala i Marcin Michalak). Część trzecia dotyczy możliwości wykorzystania filmu w działaniach edukacyjnych (Joanna Golonka-Legut, Michał Brol i Agnieszka Skorupa, Alicja Mironiuk-Netreba oraz Ewelina Konieczna). Czwartą część tworzą teksty o sposobach czytania fotografii, będącej ważnym elementem współczesnej kultury obrazu (Wiesław Drobek i Ewa Dawidejt-Drobek, Justyna Pilarska, Emilia Mazurek, Mariusz Makowski). W ostatniej części omówiono wieloaspektowo zjawisko popkulturowych biografii (Agnieszka Ogonowska, Magdalena Karkowska, Anna Ślósarz i Maria Szumera).
Niniejsza publikacja została przygotowana z myślą o reprezentantach szerokiego grona praktyków identyfikowanych z obszarem wsparcia i pomocy społecznej, refleksyjnie zorientowanych teoretykach, których zainteresowania badawcze koncentrują się wokół problematyki wykluczenia oraz wsparcia, a także studentach i absolwentach kierunków humanistyczno-społecznych. Redaktorki publikacji pragną złożyć podziękowania Autorom prezentowanych artykułów za twórczy wkład w przygotowane narracje, stanowiące próbę kontynuacji dialogu, wymiany myśli, twórczej refleksji oraz wielowymiarowych doświadczeń wokół aktualnych i zróżnicowanych pod kątem optyki prezentowanych analiz – kwestii wykluczenia i możliwości wsparcia, umiejscowionych w interdyscyplinarnej perspektywie badawczej.
Prezentowana monografia jest wynikiem projektu badawczego „Racjonalność kształcenia szkolnego w perspektywie interesów poznawczych jego uczestników”, finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki. Celem tego projektu było zbadanie racjonalności legitymizujących kształcenie szkolne. Niniejszy tom jest publikowany w ramach serii „Racjonalność Procesu Kształcenia”. Naszą intencją jest jednak badanie nie tyle procesu kształcenia, ile przede wszystkim racjonalności tłumaczących logikę kształcenia szkolnego jako takiego. poleca Impuls
W niniejszej książce opracowaliśmy tetragonalną koncepcję racjonalności kształcenia szkolnego, wyróżniając 4 typy racjonalności: prakseologiczną, emancypacyjną, hermeneutyczną i negacyjną. W sensie metodologicznym racjonalność kształcenia szkolnego ujmujemy w kategoriach typu idealnego – konstrukcji teoretycznej o charakterze idealizacyjnym, wskazującej na istotnościowe cechy, ich wzajemne zależności oraz zróżnicowania poszczególnych racjonalności. Podejście takie umożliwiło uwzględnienie zróżnicowań w poziomie nasilenia poszczególnych cech, o ile wspólnie tworzą one konstelację zbieżną z typem idealnym.
Badanie racjonalności ma nie tylko wymiar naukowy, lecz dostarcza również wiedzy istotnej dla rozumienia procesu kształcenia oraz relacji szkoły do życia społecznego. Jeżeli szkoła ma kształcić całościowo, a więc przekazywać nie tylko przydatne, praktyczne umiejętności, lecz także formować kompetencje w zakresie rozumienia siebie i świata, samostanowienia jednostki, umiejętności autonomicznego udziału w dyskursie społecznym i zdolności do zmiany rzeczywistości, powinna proces kształcenia, w sposób czytelny dla jego uczestników, opierać zarówno na racjonalności prakseologicznej, jak i emancypacyjnej i hermeneutycznej. Z drugiej strony, atrybucje racjonalności nie są jedynie kreowane przez szkołę, ale są związane także z indywidualnymi preferencjami oraz – co niezwykle istotne – z postaciami świadomości społecznej i warunkowanymi przez nie dominującymi „interesami poznawczymi”. Tym samym refleksja nad racjonalnościami kształcenia staje się elementem dyskursu dotyczącego stanu społeczeństwa i możliwości zmiany społecznej.
Monografia ma charakter teoretyczno-empiryczny. W części teoretycznej opracowaliśmy koncepcję racjonalności, natomiast w empirycznej przedstawiliśmy wyniki badań jakościowych i ilościowych. Celami badań empirycznych były: rekonstrukcja faktycznych racjonalności kształcenia szkolnego z perspektywy opracowanych typów idealnych, wyjaśnienie zmienności przyjmowanych racjonalności oraz weryfikacja statusu poznawczego opracowanego modelu teoretycznego. Badania miały charakter eksploracyjny. W związku z tym zrezygnowaliśmy z formułowania hipotez. Strategię eksploracyjną uzasadnia zdefiniowanie racjonalności w kategoriach typu idealnego jako konstrukcji poznawczej o charakterze interpretacyjnym oraz brak kompleksowych badań empirycznych w tym zakresie.
Książka powstała na podstawie wspólnie przeprowadzonych badań i przy takim samym udziale obu autorów w opracowaniu ich wyników. Każdy z autorów przygotował odrębne partie tekstu, a mianowicie Bogusław Milerski – rozdziały obejmujące wprowadzenie, kwestie teoretyczne, model teoretyczny oraz badania jakościowe, a Maciej Karwowski – rozdziały poświęcone badaniom empirycznym o charakterze ilościowym. Niemniej jednak monografia stanowi przedyskutowaną i uzgodnioną całość, za którą w równym stopniu ponosimy odpowiedzialność.
Publikacja jest próbą retrospektywnego spojrzenia na aktualne zagadnienia i problemy z pogranicza pedagogiki i filozofii, stawiając w centrum zainteresowania człowieka będącego zarazem podmiotem oddziaływań pedagogicznych jak i pogłębionej refleksji filozoficznej, co w opinii Redaktorek tomu pozwala na możliwość holistycznego wglądu w aktualny stan współczesnej oświaty, edukacji i wychowania.
Adresaci zaakcentowanej tu problematyki obejmują grono: refleksyjnie nastawionych praktyków szerokiego obszaru oświaty, teoretyków myśli o filozoficzno-pedagogicznych zainteresowaniach badawczych oraz studentów kierunków humanistycznych.
Redaktorki tomu składają serdeczne wyrazy podziękowania Autorom artykułów składających się na niniejszą publikację za twórczy wkład w przygotowane narracje oraz Recenzentowi za inspirujące uwagi dzięki, którym książka uzyskała obecny kształt.
Oddajemy do rąk Czytelników kolejny, trzeci tom publikacji z serii „Zagrożone Człowieczeństwo”. Jest to zbiór 21 artykułów przedstawicieli nauk o wychowaniu z wielu ośrodków naukowych w Polsce i na Ukrainie, zaniepokojonych stanem oraz kierunkami zmian dokonującymi się we współczesnym społeczeństwie, ze szczególnym uwzględnieniem coraz bardziej widocznych zmian w jakości wychowawczego funkcjonowania polskiego społeczeństwa.
Ogólnie rzecz biorąc, całość rozważań zawartych w niniejszym tomie można odnieść do dwóch zasadniczych problemów:
– próby szeroko rozumianej diagnozy, a więc, z jednej strony, stanu funkcjonowania instytucji edukacyjnych, jak również ujawnienia w tym kontekście określonych objawów zachowań, postaw czy preferencji systemu wartości przez poszczególne grupy społeczne; z drugiej zaś docierania do domniemanych źródeł oraz uwarunkowań takiego czy innego stanu rzeczy;
– opierając się na krytycznej diagnozie, prób konstruowania modeli lepszej edukacyjnej rzeczywistości, lepszych metod oraz sposobów naprawy destrukcyjnych czy dysfunkcjonalnych obszarów życia społecznego bądź wręcz budowy środowisk nowych, wychowawczo bardziej korzystnych, dzięki którym w dużym stopniu możliwa byłaby realizacja humanistycznych celów oraz wartości.
Opracowanie składa się z 21 artykułów, które zostały pogrupowane w trzy części tematyczne. Zawierają one zarówno analizy stricte teoretyczne, jak i refleksje o charakterze empirycznym, poczynając od źródeł zagrożeń i patologii, a na profilaktyce, terapii i wsparcia kończąc.
Książka ta stanowi kontynuację dyskursu dotyczącego zagrożonego człowieczeństwa. Tom trzeci z serii „Zagrożone Człowieczeństwo”, zatytułowany Od źródeł zagrożeń i patologii do profilaktyki i wsparcia, pod redakcją Andrzeja Olubińskiego i Moniki Suskiej-Kuźmickiej, odnosi się do nowych obszarów zagrożeń w globalizującym się świecie oraz do koncepcji, metod i form wspierania człowieka w obliczu wielorakich niebezpieczeństw.
Niniejszy tom poświęcony został analizie sił społecznych tkwiących w różnych środowiskach wychowawczych jednostki. Szczególnemu oglądowi poddano problematykę wsparcia środowiska rodzinnego w sytuacjach problemowych. Wiele miejsca zajmują również rozważania na temat wsparcia osób starszych, które wskutek przemian społeczno-obyczajowych coraz częściej korzystają z instytucjonalnych form opieki. Pokaźna część dyskursu podjętego w książce to rozmaite egzemplifikacje aktywnych postaw jednostek, grup i instytucji będących swoistymi katalizatorami zmian w środowisku życia człowieka. Wielość przykładów ludzkiej aktywności na rzecz zagrożonego człowieka i człowieczeństwa ukazuje, że ludzie w swej naturze niezmiennie, niezależnie od otaczającej ich rzeczywistości społecznej dążą do osiągnięcia równowagi poprzez aktywną działalność ukierunkowaną na wsparcie jednostek w sytuacji zagrożenia.
Autorzy tekstów zamieszczonych w tym tomie konsekwentnie opierają się na tezie, że publikacja nie ma na celu kompleksowego określenia genezy, struktury czy typologizacji zagrożeń współczesnego człowieka, gdyż zjawisko to jest bardzo szerokim, interdyscyplinarnym zagadnieniem i problemem. Podobnie jak w drugim tomie hasło „zagrożone człowieczeństwo” ma wywołać dyskurs prowadzony z perspektywy nauk społecznych i humanistycznych, a w szczególności z perspektywy pedagogiki społecznej.
Katarzyna Białobrzeska
Cezary Kurkowski
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939. Reprint wydania z 1929 roku.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939. Reprint wydania z 1932 roku.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprint wydania z 1932 roku.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939. Reprinty: reprint wydania, [1935]. "Pod znakiem harcerskim". Niech w Narodzie naszym czystym jednej duszy się nie znajdzie, co w ofierze sobie służy. sobie czyni a nie drugim!… Niech radością dla nich będzie, złożyć siebie w imię Sprawy na gromadzki Krzyż Ofiary… Jedność, moc i miłość święta niech strunami życia będą, co nas wiedzie do wieczności! Taką drogą iść Ci trzeba, Polsko Święta! Stanisław Szumski. Na służbę pod takiemi hasłami poszedł już we wieku szkolnym ś. p. Stanisław Szumski, autor tego wiersza i tę ideologję bezgranicznego poświęcenia dla sprawy niepodległości poniósł w świat, szerząc ją wśród wszystkich, stwierdzając ją na każdym kroku nietylko słowem, lecz i czynem. Na ławie szkolnej już należał do tych, co nosili przed kwiatem narodu pochodnię, oświecając drogę, po której w tajemnicy przed ogółem kroczyć należało. Był w siedemnastym(!) roku życia członkiem Komisji Wychowania Państwowego (K. W. P.), która była naczelną władzą Tajnej Polskiej Szkoły Państwowej (T. P. S. P.). Szkoła ta miała wychować obywateli przyszłego państwa polskiego.
Monografia stanowi przegląd zagadnień wykonawstwa śpiewu profesjonalnego. Charakterystyka tych problemów zawiera foniatryczny aspekt diagnostyki dotyczący funkcji narządu głosowego, oddechowego, rezonansowego i artykulacyjnego wymienionych artystów muzyków. Jest to podstawowy cel podjęty przez Autora prezentowanej publikacji.
W książce wykorzystano osiągnięcia z fizyki i nauk pokrewnych, tj. optyki, akustyki, aerodynamiki, termoanemometrii, mechaniki precyzyjnej, elektroniki, informatyki i innych dziedzin nauk technicznych. Każdy rozdział składa się z dwóch części: ogólnej – opisowej oraz części szczegółowej, charakteryzującej badane zjawisko.
Publikacja adresowana jest do lekarzy foniatrów, artystów wokalistyki i gry na instrumentach dętych oraz studentów obu tych specjalności, a także logopedów. Korzystać z niej mogą także osoby zajmujące się dziedzinami, których narząd głosowy jest szczególnie obciążony w związku z wykonywanym zawodem (np. pedagodzy, prawnicy, duchowni, aktorzy, spikerzy zarówno radiowi, jak i telewizyjni.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: reprint wydania, [1931]. "Przeglądy i pokazy harcerskie".
Nie jestem autorem tej książeczki, lecz tylko pośrednikiem między tymi, którzy opracowali musztrę skautową, a Wami, drużynowi i harcerze w drużynach.
Przeważną część materjałów zaczerpnąłem z książki Andrzeja Małkowskiego „Musztra Skautowa“, wydanej w Pittsburgu (Pensylwanja) w 1916 r., nakładem Związku Sokołów Polskich w Ameryce, a w kraju nieznanej. W dużym stopniu korzystałem też z angielskiego podręcznika musztry skautowej: „Manual of drill for Boy Scouts“ J. Gibsona (Glasgow 1921 Brown a. Son), ze swoich notatek z kursu instruktorskiego międzynarodowego, odbytego w r. 1926 w Kandersteg w Szwajcarji, wreszcie z opracowań „Sztabu Naczelnika Harcerstwa w Kijowie“, głównie Druhów Kazimierza Nowaka i Tadeusza Sopoćki.
Moich pomysłów jest stosunkowo niewiele; co do reszty: wyszukałem i wybrałem materjał, ułożyłem go, ujednostajniłem słownictwo, uzgadniając je z przyjętem w Harcerstwie obecnie.
Dziękuję Druhnie Oldze Małkowskiej za pozwolenie zużytkowania książki ś. p. Andrzeja; Druhowi Czarneckiemu za znaczną część ilustracyj.
Proszę o nadsyłanie uwag krytycznych i uzupełnień, opartych na własnem doświadczeniu drużyn, pod adresem Naczelnictwa.
Przedmowa, Stanisław Sedlaczek
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty: reprint wydania, [1928]. "ROCZNIK HARCERSKI".
Kalendarz Harcerski na rok 1924“ wydany przed kilku laty, spełnił swe zadanie, dostarczając harcerstwu, Przyjaciołom Ruchu i społeczeństwu szeregu wiadomości i informacyj — przyczyniając się do pogłębienia zrozumienia Harcerstwa i do jego propagandy. O celowości Kalendarza świadczy najlepiej rozejście się jego całkowite, tak że z kilkotysięcznego nakładu pozostało kilkadziesiąt ostatnich egzemplarzy.
Powodzenie owej pierwszej próby upoważnia do nadziei, że i „Rocznik Harcerski na rok 1928“, który puszczamy dziś w świat, przyniesie pożytek Harcerstwu, a przez nie Sprawie, której służymy.
Rocznik ma nieco inny charakter od swego poprzednika: położyliśmy w nim nacisk na zebranie przepisów obowiązujących w Związku Harcerstwa Polskiego, chcąc zapełnić dotkliwą lukę takiego wydawnictwa. Rzucenie bowiem przepisów organizacyjnych w różnych miejscach różnych wydawnictw utrudnia, jeżeli nie uniemożliwia dokładną ich znajomość, a co za tym idzie, realizowanie i — co nie najmniej ważne — pracę nad ich uproszczeniem
i przystosowaniem do życia.
„Kalendarz“ zawiera materjały charakteryzujące przede-
wszystkiem ideologję i metodykę Harcerstwa — „Rocznik“ charakteryzuje głównie organizację — ale nie tylko o niej traktuje. Podaliśmy parę artykułów treści ogólniejszej, a wśród przepisów i instrukcyj, które drukujemy, znajdzie czytelnik nie tylko dotyczące form organizacyjnych, ale i sporo takich, które związane są ściśle z treścią i metodyką pracy.
W roku 1928 właśnie, pierwszego listopada, obchodzić będziemy dziesięciolecie ideowego i moralnego zjednoczenia się Harcerstwa Polskiego na Zjeździe Lubelskim, który powołał Naczelną Radę Harcerską dla przeprowadzenia połączenia także organizacyjnego.
W roku 1928 obchodzić będziemy także pamięć 500 lecia śmierci Zawiszy Czarnego, rycerza bez zmazy, podawanego na wzór harcerskiej słowności i rzetelności.
Oby „Rocznik na rok 1928“ przyczynił się do rzetelnego uzgodnienia życia naszego z zasadami i normami harcerskiemi i do lepszej służby jednostek i organizacji — Ruchowi.
Znakomita książka wspomnieniowa, która zainteresuje studentów resocjalizacji i psychologii, a także przedstawicieli służb mundurowych oraz osoby ciekawe, jak wygląda rzeczywistość w więzieniu.
Nie jest to książka dla wszystkich, bo opisywane są w niej tragiczne zachowania, upadki moralne i fizyczne. próby samobójcze, i wiele innych spraw dotyczących osadzonych. O tych, co mieli i mają honor, jak i zwykłych ojszczymurków. Każdy z nas, funkcjonariuszy musiał na tym swoim odcinku pracy dawać sobie radę. Zaglądaliśmy wielokrotnie śmierci w oczy. I nie uważamy się za bohaterów. Każdy klawisz, który to przeszedł, pracował lub pracuje minimum 4 lata na oddziale mieszkalnym jako oddziałowy, spokojnie może tą książkę podpisywać dając autografy. To ja, będąc autorem tego tekstu, opartego na faktach autentycznych - im zezwalam.Możecie porównać, jak było kiedyś, a jak jest teraz.
Książka adresowana jest do osób, które są zainteresowane problematyką kształtowania i terapii mowy dzieci niesłyszących. Kolejne rozdziały zawierają omówienie elementarnych zagadnień dla tych osób, które nie mają interdyscyplinarnego przygotowania logopedycznego.
Książkę można podzielić na dwie zasadnicze części. W pierwszej omówiono założenia teoretyczne surdologopedii, natomiast w drugiej przedstawiono praktyczne wskazówki dotyczące metodyki pracy logopedycznej z dziećmi z zaburzeniami słuchu i mowy.
Zagadnienia zawarte w opracowaniu mają charakter syntetyczny, z podaniem konkretnej literatury. Autorka ma nadzieję, że opracowanie będzie motywacją do studiowania surdologopedii oraz inspiracją do teoretycznego i praktycznego doskonalenia warsztatu pracy osób zajmujących się wychowaniem i terapią dzieci oraz dorosłych z wadą słuchu.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprint wydania z 1920r.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprint wydania z 1931 r.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprint wydania z 1916 r.
Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.
Reprinty wydań zeszytów 1,2 i 3 z 1915 roku, zeszytu 4 z 1919 roku, zeszytu z 1920roku.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
