Polecana publikacja przybliża problematykę tutoringu i jego aplikacji w rzeczywistości akademickiej w Polsce i pokazuje kierunki działań dla polityki edukacyjnej, definiując przy okazji rolę uniwersytetu we współczesnej rzeczywistości społeczno-kulturowej uwarunkowanej przez ekspansję edukacji. Tekst jest efektem współpracy trzech badaczek Agnieszki Dziedziczak-Foltyn, Beaty Karpińskiej-Musiał i Adrianny Sarnat-Ciastkoz, różnych nurtów badań edukacyjnych, dzięki czemu możliwe stało się wieloaspektowe oświetlenie pola problemowego z tutoringiem jako centralną kategorią. W warstwie merytorycznej opracowanie jest na wysokim poziomie i autorki dowodzą w tym tekście szerokiej wiedzy na temat omawianego problemu... (Fragment recenzji dr. hab. Piotra Mikiewicza, prof. DSW)Opisywane na łamach tej książki ujęcia teoretyczne i przykłady empirycznego uchwycenia i dookreślenia wartości tutoringu akademickiego pozwalają na zarysowanie możliwych kierunków dalszej naukowej eksploracji zjawiska edukacyjnego, jakim jest tutoring. Nie jest to bowiem temat, który wyczerpuje swój potencjał w ramach wąskiego spektrum badań nad dydaktyką akademicką z perspektywy stricte pedagogicznej i socjologicznej, choć w obecnym punkcie transformacji są to najbardziej oczywiste pola dla badania tej formy kształcenia. Nie ulega jednak wątpliwości, że tutoringiem zajmować się mogą również psychologowie, językoznawcy, kulturoznawcy, ekonomiści i przedstawiciele nauk o zarządzaniu czy marketingu, reprezentanci nauk politycznych i prawnych oraz zapewne jeszcze kilku innych dyscyplin naukowych, także spoza dziedziny nauk społecznych czy nauk humanistycznych.- Dlaczego tutoring? - Na jakiej zasadzie tutoring? - Po co tutoring?Niniejsza książka ma na celu subiektywne zbudowanie przykładu pewnej architektury doskonałości akademickiej, która rozumiana jest nie jako koncepcja przetargowa w politycznie i ideologicznie zabarwionej debacie między zwolennikami i przeciwnikami neoliberalnych narracji, tylko jako dbałość o wyjątkową jakość kształcenia, najczęściej powiązaną z działalnością naukową. Jakość tę współtworzy i wspomaga edukacja spersonalizowana, przyjmująca w założeniu twarz tutoringu akademickiego. Obecne procesy reformatorskie wprowadzające w uczelniach nowe kryteria ,,doskonałości akademickiej"" (czy to badawczej, czy dydaktycznej), towarzyszące temu nowe i nierzadko opłacone frustracją zasady odnajdywania się akademików we wspólnocie mierzonej parametryzacją, algorytmami, współczynnikami przy jednoczesnych naciskach na zaistnienie w nauce światowej (jako jedno z wielu wskaźników rozwoju) stawiają pytania o złoty środek oraz wartości i znaczenia w nauce i nauczaniu. Chodzi o znalezienie rozwiązania, które pozwoli pogodzić obie narracje i zbudować pomost pomiędzy rozwojem uniwersytetu badawczego (uznanego za najdoskonalszy i najbardziej ,,opłacalny"" w kontekście osiągnięć, ale jednocześnie najbliższy klasycznemu etosowi nauki) a pragmatyzacją kształcenia optującą za uniwersytetem dydaktycznym, w którym kształci się profesjonalistów dla rynku pracy. Przy czym owymi profesjonalistami są w założeniu jednostki kompetentne, wybitne, a zarazem świadome i gotowe rozwijać się zawodowo oraz/lub naukowo w imię obranych przez siebie wartości. Innymi słowy, w publikacji poszukiwana jest narracja wspólna dla sfery przekonań i pracy wspomnianych wyżej jako kategorie analizy. Kształcenie spersonalizowane pod postacią tutoringu akademickiego jawi się jako metoda lub forma (czasami też misja, formuła lub nawet filozofia), która może de facto zostać zaaplikowana do uczelni badawczej i dydaktycznej, przy zauważanym kierunku potrzeb społecznych, rynkowych, zawodowych oraz pedagogicznych (dyktowanych też przez uwarunkowania demograficzne).Tutoring akademicki (w swej naukowo-rozwojowej odsłonie) spełnia bowiem trzy podstawowe kryteria metodologiczne, stawiane przez swoich reprezentantów na obu różnych biegunach ideologicznej polaryzacji:- na biegunie neoliberalnym zapewnia lepsze przygotowanie studenta, uposażając go w kompetencje cenne na rynku pracy (zawodowe, ale również miękkie, tzw. generic skills, oraz, co bardzo istotne, a wciąż pozostające w sferze postulatywnej na gruncie polskim, umiejętność krytycznego myślenia); - w nurcie antyneoliberalnym (etosowym) stwarza warunki do budowania minipola badawczego, wskutek pracy w dialogu, tworzenia projektów, samosterownego konstruowania wiedzy oraz wspólnego z tutorem - lub samodzielnego - publikowania (warunki komercjalizacji i parametryzacji zostają spełnione obok wysokiego i wysoce ocenianego w kategoriach tradycji poziomu intelektualnego rozwoju studenta); - w nurcie myślenia humanistycznego i rozwoju poznawczego przywraca kształceniu akademickiemu funkcję osobotwórczą, rozwijającą określone postawy i wartości pojmowane w kategoriach dóbr uniwersalnych, takich jak praca, dobro, piękno, życie czy relacja (a nawet miłość w rozumieniu agape).
Pedagogika specjalna w Polsce ma bogatą tradycję, jednak bezsprzecznie swoje teoretyczne podstawy wypracowała na początku XX wieku. Za twórczynię tej dyscypliny uznaje się M. Grzegorzewską, która wraz z gronem wybitnych badaczy, nauczycieli praktyków i działaczy oświatowych stworzyła jej teoretyczne i praktyczne podwaliny. Za jedno ze znaczących osiągnięć tej grupy uznaje się powołanie do życia w 1921 roku Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej, placówki kształcącej nauczycieli szkół specjalnych.Zasadniczym celem niniejszej pracy było poszukiwanie przejawów wielokulturowości w praktyce edukacyjnej niepełnosprawnych, a w szczególności w zakładach kształcących głuchoniemych. Przedmiotem zainteresowania były zbiorowości narodowe i etniczne w Drugiej Rzeczypospolitej. Badanie dotyczyło dwóch kwestii. Pierwszą z nich było potwierdzenie obecności społeczności mniejszościowych w edukacji instytucjonalnej głuchoniemych. Druga kwestia wiązała się z funkcjonowaniem żydowskich zakładów specjalnych w ówczesnej rzeczywistości edukacyjnej. Prezentowana praca jest więc też próbą syntetycznego, w miarę możliwości, ukazania żydowskiego szkolnictwa specjalnego w Polsce międzywojennej.Niniejsze opracowanie jest pracą monograficzną o profilu historyczno-pedagogicznym. Wymagał on przyjęcia ogólnej dyrektywy metodologicznej, zobowiązującej do poddania materiałów historycznych analizie pedagogicznej.[...]
Przekazujemy w ręce Czytelnika czwarty zbiorek felietonów Autora, które od kilkunastu lat publikuje systematycznie w Forum Akademickim oraz sporadycznie w innych czasopismach.Zawartość poprzednich publikacji dawała się ująć w pewne grupy tematyczne, jak np. nauka, szkolnictwo wyższe, powszechna edukacja, kształcenie nauczycieli, sport. Niniejszy tomik nie spełnia kryteriów takiej systematyzacji. Stąd tytuł: Spostrzeżenia różne.
Powodem powstania tej książki było pragnienie autora, by przedstawić polskiemu Czytelnikowi pierwszą w naszym języku monografię na temat douarda Onsime'a Sguina twórcy pedagogiki osób z niepełnosprawnością intelektualną prezentującą wielowymiarowo, na tle kontekstu naukowego i społecznego epoki, jego biografię oraz ukazującą w miarę całościowo jego oryginalne koncepcje pedagogiczne i ich wpływ na współczesną pedagogikę.Życie i dzieło douarda Sguina, mimo iż mają fundamentalne znaczenie dla rozwoju pedagogiki ogólnej i specjalnej, zwłaszcza zaś pedagogiki osób z niepełnosprawnością intelektualną, nie są szerzej znane ani na świecie (nawet we Francji, ojczyźnie Sguina), ani tym bardziej w naszym kraju. W polskiej literaturze naukowej nie ukazało się dotąd żadne wydawnictwo zwarte poświęcone Sguinowi. [...]
Książka jest pierwszym na rynku wydawniczym tak obszernym quizem o historii polskiej piłki nożnej. Kompleksowe ujęcie tematu (reprezentacja, rozgrywki ligowe i pucharowe, piłkarze, trenerzy, stadiony, rekordy, ciekawostki, niezapomniane mecze i wydarzenia) sprawia, że może być ona cennym źródłem wiedzy dla każdego miłośnika polskiego futbolu.
Inspiracją do powstania tej książki stały się rozmowy z setkami pacjentów osób żyjących w korpoświecie, owym swoistym środowisku, w którym spędzają większą część życia. Podróżują w nim codziennie jak w luksusowym wagonie pierwszej klasy, czasem nawet we śnie, albo gdy jedzą kolację z mężem lub żoną, albo gdy wyprowadzają psa na spacer, albo gdy chcieliby być przez chwilę kimś innym, albo gdy neon z napisem: Dość! razi ich zbyt mocno w oczy. Jedni nazywają to złotą klatką, dla innych to po prostu praca. Jedni podróżują wagonami latami, kochają to i nie wyobrażają sobie, aby mogli robić cokolwiek innego. Dla innych kilka przystanków to i tak za dużo, przesiadają się bez żalu do innego pociągu i jadą dalej w nadziei, że tym razem wsiedli do właściwego.Książka skierowana jest przede wszystkim do pracowników dużych korporacji, ale też mniejszych firm. Napisana przez psychiatrę, który od lat zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem i profilaktyką zaburzeń psychicznych osób zatrudnionych w przedsiębiorstwach. Powstała z myślą o stworzeniu swoistego przewodnika po najczęściej zgłaszanych w poradni zdrowia psychicznego problemach natury psychicznej. Napisana lekkim, przystępnym językiem, podejmuje tematykę zarówno stricte medyczną, ale też odnosi się do zjawisk występujących w korporacjach, takich jak wypalenie zawodowe, mobbing czy problem alkoholowy w postaci HFA (High Functioning Alcoholic). Zawiera autentyczne relacje trzydziestu trzech pracowników, opisujących jak korpoświat wygląda od środka oraz wywiady ze specjalistami od PR, dotyczącymi języka businessu oraz komunikacji wewnętrznej w firmach.
Materiał przeznaczony jest do ćwiczeń prawidłowej wymowy samogłosek ustnych a, o, u, e, i, y oraz nosowych ą, ę w sylabach, wyrazach dźwiękonaśladowczych, wyrazach, wyrażeniach i zdaniach.Materiał ćwiczeniowy do samogłosek ą, ę obejmuje wyrazy, w których zachowana jest pełna nosowość, tj. przed spółgłoskami szczelinowymi f, w, s, z, sz, rz (ż), ś, (si), ź (zi) oraz w wygłosie absolutnym (na końcu wyrazu) w przypadku samogłoski ą.Opracowany materiał jest przeznaczony dla logopedów i rodziców do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym.Należy go wykorzystywać po wywołaniu samogłosek w izolacji.Utrwalanie wymowy można wspomagać, wykorzystując analizator wzrokowy, oznaczając kolorem czerwonym ćwiczone samogłoski.
Monografia Filozofia wychowania stanowi dopełnienie monografii Filozofia nauczania, gdzie filozofia wychowania ujmuje kształtowanie osobowości w tym charakteru i aksjonormatywnej woli w świetle dobra, zaś filozofia nauczania ujmuje kształtowanie umysłu racjonalnego i empirycznego w świetle prawdy wiedzy naukowej. Obydwie monografie są ujęte w autorskim paradygmacie biokultury człowieka, którego konsekwencją jest autorski paradygmat edukacji. Paradygmat biokultury jest oparty na dwóch tezach: (a) jeżeli człowiek posiada główne cechy naczelnych, to nie wynika z tego, że człowiek jest identyczny z naczelnymi; człowiek przekracza zwierzęcość dzięki socjokulturowemu kształtowaniu osobowości i umysłu wieloujawnieniowego, (b) jeżeli wszelkie procesy socjokulturowego kształtowania są możliwe jedynie w obrębie neurobiologicznie rozwijających się predyspozycji (pierwotnie mających status genetycznych struktur wrodzonych), to nie ma ludzkiej struktury uzależnionej jedynie od socjokulturowego kształtowania. Konsekwencją paradygmatu jest teza: każdy strukturalny błąd popełniony na początku szkolnej edukacji jest dziedziczony i zwielokrotniony w dalszym procesie lub z trudem da się go umniejszyć, lecz nie usunąć.
Książka stanowi prezentację wybranych najistotniejszych kwestii, które powinny być uwzględniane w analizie i przemyśleniach towarzyszących działaniom na rzecz projakościowych wdrożeń i zmian, ukierunkowanych na wsparcie nauczyciela i ucznia w przestrzeni edukacyjnej.W pierwszej części tomu, zatytułowanej Kierunki odpowiedzialnej edukacji, znalazł się tekst Andrzeja Gofrona stanowiący rekonstrukcję kulturową doświadczenia percepcyjnego osoby uczącej się w koncepcjach Jeana Piageta, Lwa S. Wygotskiego, Jerome'a Brunera. Autor ukazuje zmianę epistemologiczną od psychologicznego do kulturowego sposobu widzenia efektywności dydaktycznej, co może stanowić przesłankę przejścia od transmisyjnego do konstytutywnego sposobu rozumienia i uprawiania edukacji. Kolejny artykuł, autorstwa Julity Orzelskiej, jest próbą upomnienia się o edukację istotną egzystencjalnie oraz ukazania sfery irracjonalności w zachowaniach adresatów działań edukacyjnych. Małgorzata Kunicka zaprezentowała rozważania na temat wartości i poszukiwań podstaw norm moralnych w odniesieniu do procesu wychowania. Przedstawiła dwie tendencje tych poszukiwań: ukierunkowaną na wartość życia i godności ludzkiej oraz odnoszącą się do jakości życia.
Przedstawiana monografia zawiera referaty wygłoszone na Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej Pojęcie kategoria słowo w teorii i praktyce zorganizowanej w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego w dniach 56 kwietnia 2019 roku. Celem konferencji była dyskusja nad zaproponowanymi w tytule kwestiami, czyli sposobami opisu i interpretacji jednostek leksykalnych języka mieszczących się w tytułowej triadzie.Publikacja składa się z 14 artykułów, w których autorzy zaprezentowali wyniki badań dotyczących zagadnień związanych z podstawowymi pojęciami w językoznawstwie i nie tylko. Obejmują one zarówno uwagi teoretyczne, jak i ich zastosowanie do analiz szczegółowych, z perspektywy synchronicznej, ale też diachronicznej. []
Marzyłam o tzw. wcześniejszej emeryturze. Miałam dość łączenia pracy zawodowej z obowiązkami domowymi, które sprowadzały się do odgrywania roli zarówno mamy, jak i taty, przejścia przez trudny okres nauki mojej córki, zaliczenia gdzieś tam po drodze studiów zaocznych itd. Miałam po prostu dość, czułam się zmęczona i wyczerpana. Stąd kiedy pojawiła się perspektywa przejścia na emeryturę w wieku 55 lat, miałam zamiar z niej skorzystać. No ale cóż. Mimo przepracowanych 38 lat musiałam poczekać, aż osiągnę odpowiedni wiek.
Materiał przeznaczony jest do ćwiczeń prawidłowej wymowy głosek r, l w wyrazach w nagłosie, śródgłosie i wygłosie; wyrażeniach i zdaniach. Opracowany materiał jest przeznaczony dla logopedów i rodziców do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym. Materiał słowny ułożono według zasad logopedycznych. Należy go wykorzystywać po wywołaniu głosek l, r utrwaleniu ich w sylabach.
Od lat na wiele sposobów jako uczestniczki, ekspertki, badaczki angażujemy się w działania sektora obywatelskiego w Polsce. Od momentu uformowania się władzy Prawa i Sprawiedliwości istotnie zmieniała się także sytuacja organizacji pozarządowych w naszym kraju. Były to innowacje wprowadzane na płaszczyźnie legislacyjnej (w tym np. utworzenie Narodowego Instytutu Wolności Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego) oraz w praktyce współpracy międzysektorowej, zwłaszcza dotyczącej priorytetów finansowych władz publicznych, przyjmowania i realizacji programów współpracy, funkcjonowania ciał opiniodawczo-doradczych. W rezultacie w sektorze pozarządowym ujawnił się podział analogiczny do podziału sceny politycznej obserwować można próby przyporządkowywania organizacji poszczególnym opcjom politycznym i stosowanie narracji konfliktu. Zaistniała sytuacja, mająca swoje uzasadnienie w zmianach prawnych i organizacyjnych, sprawia, że organizacje podejmują próby dostosowania się do obowiązujących warunków.
Opracowany kwestionariusz diagnozy jest efektem wieloletniej pracy reedukacyjno-terapeutycznej w szkole integracyjnej. Został on skonstruowany w taki sposób, by możliwie jak najdokładniej poznać dziecko oraz wszystkie jego zaburzenia wpływające na niepowodzenia szkolne. W trakcie badania uwzględnia się rodzaj zaburzenia oraz wiek rozwojowy dziecka. Kwestionariusz został skonstruowany w taki sposób, aby można było wykorzystywać jeden egzemplarz zarówno do badań diagnostycznych wstępnych, jak i porównawczych. Tak zestawione informacje są czytelne i przejrzyste. Wgląd w nie daje szybkie rozeznanie w potrzebach i możliwościach dziecka. Aby ułatwić pracę z kwestionariuszem, dołączono do niego narzędzia badawcze, które można wykorzystywać w całości, bądź tylko wybiórczo.
Kwestionariusz diagnozy jest podzielony na 9 części, związanych z konkretnymi zaburzeniami. Każda składa się z podpunktów, które umożliwiają dokładne rozpoznanie problemu. Części kwestionariusza dotyczą najistotniejszych zagadnień koniecznych do właściwego zdiagnozowania zaburzenia przed rozpoczęciem pracy terapeutyczno-reedukacyjnej. Do każdej części zamieszczono szczegółowy instruktaż i odpowiednie narzędzia badawcze.
Poszczególne części kwestionariusza dotyczą: charakterystyki ucznia (zachowanie, koncentracja uwagi, uczciwość, stosunek do pracy i grupy), charakterystyka czynności komunikowania się (aktywność, sposób porozumiewania się, poprawność stylistyczo-gramatyczna, wady wymowy, rozumienie), słuch fonematyczny (analiza i synteza słuchowa + testy fonetyczne), czytanie (znajomość liter, analiza i synteza wzrokowa, technika i tempo czytania, rozumienie czytanego tekstu, błędy), pisanie (znajomość liter, technika, grafia, błędy i sposób pisania), sfera ruchowa (sprawność manualna, lateralizacja), percepcja wzrokowa (analiza rysunków, różnicowanie figur geometrycznych i kolorów, układanie obrazka z części, spostrzeganie podobieństw i różnic na podstawie dwóch obrazków), orientacja (schemat ciała, nazywanie kierunków i stosunków przestrzennych, ciągi zautomatyzowane), procesy myślowe (kojarzenie i pamięć).
Głównym celem naukowym przedstawionej monografii jest opis i analiza wielorakich skutków transformacji szkolnictwa wyższego w Polsce i neoliberalnych reform ostatnich lat w odniesieniu do procesu kształcenia i funkcjonowania samych uczelni. Instrumentarium teoretyczno-pojęciowe służące do realizacji celu naukowego pracy, zostało wywiedzione z nurtu badań nad edukacją określanego mianem pedagogiki krytycznej. Monografia składa się z sześciu rozdziałów zawierających odwołania do rozpraw naukowych krajowych i zagranicznych badaczy oraz prezentację wyników badań własnych. Głównym celem podjętych badań własnych było rozpoznanie stopnia i zakresu w jakim studenci wybranych szkół wyższych wyrażają (odzwierciedlają) w swoich opiniach ideologię neoliberalną w odniesieniu do strukturalnych składników procesu kształcenia. Powiązana z tym celem, ważna kwestia dotyczyła również odznaczenia, określenia i opisania współcześnie dominującego paradygmatu dydaktyki akademickiej. Cel badań został zrealizowany dzięki badaniom ilościowym i jakościowym, w których ważna była triangulacja podejść badawczych, metod i rodzajów badań oraz triangulacja teorii. Główny korpus badań własnych, został uzupełniony analizą dyskursu, która miała na celu przedstawienie procesu dyskursywnego formowania wiedzy o autonomii oraz uchwycenie, w jaki sposób formacje wiedzy-władzy regulują odpowiednią prawdę o uniwersytecie.W czasie opracowywania koncepcji monografii i projektowania badań własnych, pewne zjawiska związane z funkcjonowaniem szkolnictwa wyższego, były już dość dobrze zdiagnozowane i opisane. Jednak w ostatnich latach procesy transformacyjne w obszarze polskiego szkolnictwa wyższego nasiliły się, a pracownikom uczelni dość jasno przedstawiono głównie w formie uregulowań prawnych - oczekiwane kierunki zmian. W nowej ustawie o szkolnictwie wyższym zawarto szereg rozwiązań o charakterze neoliberalnym, równocześnie kontynuowano pewne trendy zapoczątkowane już wiele lat temu, by kształcenie w uczelniach, również na uniwersytetach, miało charakter jak najbardziej użyteczny i adekwatny dla potrzeb rynku pracy, interesariuszy zewnętrznych, czy szerzej, dla potrzeb gospodarki. Tradycyjne wartości uniwersyteckie (takie jak tradycja, wspólne dobro, kształtowanie postaw krytycznych) od pewnego czasu muszą negocjować swoje miejsce i muszą dostrajać się do wartości fundujących współczesny ład społeczno-gospodarczy. W polskiej literaturze z zakresu pedagogiki podjęto w ostatnich latach już wiele prób analizy problemu wpływu neoliberalnej polityki władz państwowych, w tym Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na środowisko akademickie i charakter procesu kształcenia. Jednak jak dotąd, nie patrzono na kształcenie i aktywność uczelni przez pryzmat procesów ujarzmiania, upodmiotowienia, nie stosowano postdyscyplinarnej perspektywy do próby zrozumienia czego i dlaczego uczy się na poziomie szkoły wyższej.W wyniku studiów literaturowych oraz badań własnych zaprojektowałem ramy paradygmatu postdyscyplinarnego w dydaktyce akademickiej. Jego charakterystyka odnosi się do poszczególnych elementów strukturalnych procesu kształcenia występujących jako elementy stałe w teorii i praktyce dydaktycznej. Równocześnie, traktując emancypację, jako wyzwalanie się z różnego rodzaju uwikłań kulturowych, politycznych, społecznych, z zewnętrznych systemów dominacji, ale także jako pokonywanie własnych ograniczeń i rozbrojenie własnych systemów dominacji i struktur samozarządzania, to biorąc pod uwagę wyniki badań własnych sformułowano zestaw wytycznych dla krytycznej dydaktyki akademickiej. Pożądane elementy zostały odniesione do trzech obszarów: środowiska edukacyjnego, predylekcji i zachowań studentów oraz predylekcji i zachowań nauczycieli akademickich.
Niniejsza książka wpisuje się w nurt aktywnych działań skupionych wokół zagadnień psychologii traumy. Stanowi wyjątek wśród prac poświęconych tej problematyce w tym sensie, że autorzy artykułów podejmują temat traumy nie tylko z perspektywy klinicznej, psychoterapii i neuronauk, ale również z punktu widzenia psychologii rozwoju człowieka i osobowości, a nawet psychologii wychowawczej i społecznej, co pozwala zarysować różnorodną charakterystykę tego zagadnienia oraz wzbogacić istniejący wachlarz strategii profilaktycznych i technik terapeutycznych.Tom Oswojenie traumy. Przegląd zagadnień ma trzyczęściową strukturę. Część pierwsza książki, zatytułowana Doświadczanie traumy wyzwanie dla badaczy i terapeutów, zawiera trzy artykuły. Główny artykuł, wprowadzający, autorstwa Alicji Senejko, pt. Doświadczanie traumy. Wybrane czynniki chroniące i czynniki ryzyka, przedstawia zagadnienia traumy w ujęciu rozwojowym, społecznym i opartym na wiedzy z zakresu neuronauk. Dziedziny te pomagają zrozumieć mechanizmy leżące u podłoża zaburzeń potraumatycznych i rozwoju potraumatycznego opisywane w najnowszych wynikach badań. Autorka próbuje w swojej pracy odpowiedzieć na pytania: Co sprzyja radzeniu sobie z traumą? Jakie czynniki i warunki utrudniają osiągnięcie dobrostanu psychicznego po doświadczeniu PTW oraz ograniczają możliwość potraumatycznego wzrostu i rozwoju? Analizy zawarte w artykule Senejko prowadzi z perspektywy własnego, funkcjonalno-czynnościowego modelu obrony psychologicznej (MFCOP) w zastosowaniu do problematyki traumy, definiując ją w kategoriach zablokowania realizacji najważniejszych czynników motywacyjnych (standardów regulacji) człowieka. Ujęcie to i przytaczane w artykule badania autorka wykorzystuje do zarysowania ważnych, w jej przekonaniu, czynników chroniących i czynników ryzyka w doświadczaniu traumy i radzeniu sobie z nią.
Logopedyczny kwestionariusz obrazkowy będzie pomocny logopedom, rodzicom, nauczycielom w ogólnej ocenie stanu mowy dziecka. Autorki od lat z powodzeniem wykorzystują go do sprawdzania wymowy głosek, umiejętności językowych czy zdolności komunikacyjnych dziecka.Zaletą kwestionariusza jest możliwość stosowania go w zależności od potrzeb i własnej inwencji w pracy z dziećmi z różnymi zaburzeniami mowy.Publikacja zawiera materiał obrazkowy do wymowy samogłosek i spółgłosek oraz do nazywania członków rodziny, czynności, zbiorów, kolorów, figur geometrycznych, liczebników, pojęć przeciwstawnych, przyimków, pór roku, pór dnia, a także historyjki obrazkowe dwu-, trzy-, czteroelementowe i obrazek do opowiadania.Do materiału obrazkowego są podane pytania, polecenia i odpowiedzi, które ułatwiają korzystanie z kart ćwiczeń.
Zawarty w zeszycie materiał przeznaczony jest do ćwiczeń prawidłowej wymowy głosek sz, ż, cz, dż w wyrazach (w nagłosie, śródgłosie i wygłosie), wyrażeniach i w całych zdaniach.Opracowany materiał przeznaczony jest dla logopedów i rodziców do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym i ułożony został według zasad logopedycznych. Należy go wykorzystywać po uprzednim wywołaniu w izolacji głosek sz, ż (rz), cz, dż i utrwaleniu ich w sylabach.
Książka przedstawia doświadczenia terapeutów i ich różne spojrzenia na terapię w mutyzmie wybiórczym. Opisuje formy, techniki i metody pracy z dziećmi z tym zaburzeniem. Autorki wykorzystują zróżnicowane formy terapeutyczne i „szyją terapie na miarę dziecka”, a także podkreślają, że z wielu metod terapeutycznych należy stworzyć tę jedną, „własną” – indywidualną dla konkretnego dziecka z mutyzmem wybiórczym. […] Przedstawiają przypadki dzieci na różnych etapach rozwojowych: dwuletniej dziewczynki uczęszczającej do żłobka, pacjentów w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym oraz chłopca w wieku gimnazjalnym. Ukazanie skali zaburzenia wśród dzieci jest ogromnie ważne dla logopedów, psychologów, pedagogów i rodziców. Mutyzm może bowiem pojawić się niezależnie od wieku dziecka, przeżyć, środowiska i miejsca.
Publikacja prezentuje wiele unikatowych i bardzo ciekawych propozycji oddziaływań, które opierają się na szerokiej literaturze przedmiotu oraz pogłębionych przez analizę rozwiązaniach praktycznych. […] Należy czerpać jak najwięcej z wiedzy i doświadczenia specjalistów prowadzących diagnozę i terapię mutyzmu wybiórczego, którzy reprezentują różne ośrodki terapeutyczne w Polsce, co podkreśla wagę podjętej tutaj problematyki.
Z recenzji dr Moniki Kozery-Wierzchoś
W niniejszej publikacji pragniemy przedstawić specjalistom, nauczycielom, rodzicom oraz wszystkim osobom zainteresowanym problematyką mutyzmu wybiórczego nasze doświadczenia i różne podejścia do tego zaburzenia. Uważamy, że każde dziecko dotknięte mutyzmem – choć zachowuje się podobnie jak inne dzieci niemówiące – wymaga odpowiednio dobranych metod i technik terapeutycznych, działań, które nazywamy „terapią szytą na miarę dziecka”. Należy pamiętać, że brak mowy w różnych sytuacjach społecznych jest tylko jednym z objawów mutyzmu, a jego kluczową przyczyną są zaburzenia lękowe. Ważne, aby w trakcie terapii uwzględnić inne aspekty funkcjonowania dziecka, przepracować z nim umiejętność radzenia sobie z lękiem w różnych sytuacjach, także tych, które nie zawsze są bezpośrednio związane z mówieniem. W książce przedstawiamy doświadczenia terapeutów dotyczące zarówno pracy indywidualnej, jak i grupowej. Dzielimy się również naszymi wątpliwościami i rozważaniami, które często towarzyszą naszej pracy w gabinecie, szkole czy przedszkolu.
Jako pierwszy został opisany przypadek dziecka uczęszczającego do żłobka, chociaż mutyzm wybiórczy diagnozuje się z reguły u starszych dzieci. Autorka pokazuje, że przez działania prewencyjne można nie dopuścić do sytuacji, aby niepokojące zachowania rozwinęły się w późniejszym okresie w mutyzm wybiórczy. Następnie przedstawiono przypadek chłopca w wieku przedszkolnym. Aneta Kiepiela-Koperek śledzi w swoim studium zmiany w zachowaniu dziecka oraz pokazuje korzyści płynące ze współpracy z rodziną i środowiskiem. Nieco odmienny przykład prezentuje Alicja Pilch, opisując swoje doświadczenia terapeutyczne z okresu pracy za granicą. Autorka podkreśla nie tylko rolę współdziałań, lecz także wdrożenie programu terapeutycznego. Odmienną, główną formę pomocy, którą jest terapia grupowa, prezentują Joanna Bala i Jadwiga Miękina-Pindur. Według autorek dobór różnorodnych metod pracy, a także współpraca na linii rodzic – terapeuta – nauczyciel przynoszą znakomite efekty. Katarzyna Szyszka przedstawia moment, w którym mutyzm wybiórczy ujawnia się w okresie dojrzewania. Iwona Młynarska będąca nauczycielką nauczania wczesnoszkolnego pomaga dziecku wspólnie z zaangażowaniem klasy. Natomiast opowieść Sylwii Szczęśniak ukazuje postępy syna przy wsparciu wychowawcy i terapeuty na odległość.
Jako ostatnia swoje doświadczenia opisuje Klaudia Giese-Szczap, która zwraca uwagę na fakt, jak istotna jest cierpliwość w pracy terapeutycznej – to równocześnie autorka bajki pomagajki. Optymistyczna historia Marysi i jej niecodziennego spotkania może być doskonałym punktem wyjścia do rozmowy o mutyzmie wybiórczym.
Bajka terapeutyczna, która została napisana przez jedną z współautorek (psychologa klinicznego) i przedstawiona na końcu publikacji, może pomóc dziecku z mutyzmem w zrozumieniu swoich trudności i ograniczeń oraz podjęciu kroków w kierunku zmian na lepsze.
Autorki
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
